Ο Ζαμπέτας και το …σφυροδρέπανο

Καταπληκτική ιστορία  από το βιβλίο «ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ, ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, και η βρόχα έπιπτε… στρέιτ θρού»  Τόμος Α, της Ιωάννας Κλειασιου, εκδόσεις  ντέφι.

…

Γύρω στο 1931 … τα πέρναγε με μίνιο, αυτό με το κόκκινο χρώμα.    

Μια μέρα τότε, βγαίνω από το σπίτι και θυμάμαι όλους τους γύρω τοίχους βαμμένους κόκκινους, σφυροδρέπανο και να γράφουν ψηφίσατε Νεφελούδη. Πολύ μου άρεσε αυτή η εικόνα. Είχα βέβαια άγνοια τι ήτανε ο Νεφελούδης και το σφυροδρέπανο, έξι χρονώ  παιδάκι ήμουνα. Μου άρεσε όμως αυτό το σχεδιάκι, το σφυροδρέπανο και σκέφτηκα γιατί να μην κάνω και γω κανένα. Παίρνω του θείου το μίνιο και πλακώνομαι και κοκκινίζω όλη την υπόλοιπη γειτονιά, όπου έβρισκα άσπρο τοίχο,  τον γεμίζω σφυροδρέπανα και τα καμάρωνα μετά.  Άλλα μου βγαίνανε λίγο στραβά, σ’ άλλα έτρεμε το χέρι μου, αλλά σιγά-σιγά το συνήθισα το σχέδιο και τα κατάφερα. Μόλις τα είδανε απορήσανε όλοι.  Μέρα μεσημέρι ποιός τα έκανε. Καλά τα πρώτα τα είχανε δει πρωί πρωί, αλλά τα υπόλοιπα ποιός πέρασε και τα  ‘κανε;  Αρχίσανε να ρωτάνε, μην είδατε κανένα. Ερχονται και στο σπίτι μας, ήμασταν μαζεμένοι όλοι και ρωτάνε, ρε Ζαμπέτα, είδατε κανένα να κάνει στους τοίχους τα σφυροδρέπανα;  Πετάγομαι εγώ όλο χαρά που τα προσέξανε και λέω, εγώ, εγώ, τα ζωγράφισα.  Σηκώνονται  όλοι  τους αναστατωμένοι κι αρχίζει ο θείος  που δούλευε και στο υπουργείο  Συγκοινωνιών και τον είχα εκθέσει, να με πλακώνει στο ξύλο.  Ξύλο, πολύ ξύλο.  Το έτρωγα ο δόλιος και δεν καταλάβαινα το γιατί.  Αν δεν έμπαινε η καημένη η γιαγιά μου να με γλιτώσει ακόμα θα με έδερνε, μέχρι σήμερα, που τον είχα εκθέσει, εγώ το εξάχρονο παιδάκι.  Πολύ ξύλο για το σφυροδρέπανο, έφαγα ξύλο ρε, εγώ, για το Κόμμα!

Αυτή ήταν και η πρώτη επαφή μου … με το Κόμμα! …

Δεν ξέρω αν το δει κάποιος αυτό…

Αναρωτιέται ο Αντικειμενικός, εδώ:

https://panosz.wordpress.com/2008/04/07/bioanni/#comment-36417

*

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΟ ΔΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΥΤΟ….
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΘΗΚΑ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΣ, (ΤΑ ΑΣΠΡΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΜΑΥΡΑ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ),
ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ:
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΣΙΩΠΗ ΣΤΟ ΔΙΠΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΕ ΚΥΝΗΓΗΤΙΚΗ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ;
ΔΕΝ ΚΑΗΚΕ ΚΑΡΦΑΚΙ ΚΑΝΕΝΟΣ;
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΗ Η ΟΠΛΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ;
ΓΙΑ ΤΙΣ…ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ;;;
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ ΕΦΑΓΑΝ ΚΙ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΜΙΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ-ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ…
ΤΙ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΑΠΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΨΥΧΑΝΩΜΑΛΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΡΑΤΑΝΕ ΟΠΛΑ; (ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΤΑ ΑΘΩΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!)
ΤΙ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΧΩΡΙΣ ΦΩΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΥΣ ΖΗΤΑΝΕ ΨΗΦΟ, ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΑΝΗΚΟΥΝ;
ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΖΗΤΑΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΛΟΧΡΗΣΙΑΣ ΚΙ ΑΣ ΚΥΝΗΓΑΝΕ ΜΕ…ΣΦΕΝΤΟΝΕΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΡΑΣΙ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΠΑΛΙΟ ΑΣΚΟ, ….
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΑΝ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΜΕ ΤΗ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ, ΤΗΝ ΑΤΟΛΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ!
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ ΤΑ ΟΠΛΑ!
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΚΑΛΕΣΜΑ ΜΜΕ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ, ΣΤΑ ΦΟΡΟΥΜ, ΞΕΣΗΚΩΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ, Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΔΕΛΦΟΙ!!
ΟΧΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΝ ΥΠΝΟ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΚΑΙ ΜΕ ΝΑΙ ΜΕΝ…..ΑΛΛΑ…….
ΑΛΛΑ, ΣΥΜΠΑΘΑΤΕ ΜΕ…ΓΕΜΑΤΗ ΚΟΙΛΙΑ ΜΕ ΚΡΕΑΤΙΚΑ, ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ…ΕΙΜΑΣΤΕ Ο,ΤΙ ΤΡΩΜΕ, ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ; ΚΑΙ ΤΡΩΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ….ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ…
ΚΑΛΟ ΚΙ ΑΝΑΙΜΑΚΤΟ ΠΑΣΧΑ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ ΜΗ ΟΝΤΑ…..

Τελικά, η υπόθεση της Καβάλας έχει ψωμί…

Φούρναρης: το μαύρο πρόβατο 

φίλτατε Πάνο έλεγα (στις 24) οτι τα ευτράπελα (και πλέον, τα παρεπόμενα) της εκδήλωσης «έχουν κάποια σημασία για την υποδοχή (reception) του μπλογκινγκ από το γιώργο-άλλαξέ-τα-όλα-πασοκ»,
και επ’αυτού μου απάντησες :
Στη συγκεκριμένη περίπτωση αδυνατώ να καταλάβω τι εμπλοκή μπορεί να έχει το ΠΑΣΟΚ και ο «Γιώργος»…
Μετά από εκατοντάδες σχόλια και καμμιά δεκαριά ποστς για το θέμα, μεταξύ των οποίων είναι και η τοποθέτηση της ψιλικατζούς και του καλτσό, φτάνουμε στον papandreou.gr με το παρακάτω εδάφιο:

Διαβάσαμε με πολύ σεβασμό το post ‘H X- Psilikatzou γράφει για το ΠΑΣΟΚ’ της Κωνσταντίνας Δελημήτρου (γνωστή και ως η blogger Ψιλικατζού) αναρτημένο στο blog του Alzap και νιώθουμε την ανάγκη να της ζητήσουμε συγγνώμη. Συγγνώμη για το έλλειμμα σεβασμού στο άτομο της, τόσο ως blogger και ως δημιουργού συγγραφέα. Μια συγγνώμη επ’ ονόματι όλων μας, όσων πιστεύουμε στα βασικά δημοκρατικά δικαιώματα του κάθε πολίτη

Μ’αυτά και μ’αυτά, πήρα θάρρος οτι σωστά είχα καταλάβει οτι η υπόθεση έχει ψωμί. Αναφέρομαι πάντα στη διατύπωση του προηγούμενου σχολίου μου, που επαναλαμβάνω παραπάνω (για τα περί αμορφωσιάς της ψιλικατζούς σημειώνω απλώς οτι είναι προσβολή και για όλους όσους βρίσκαμε μπόλικη τροφή για σκέψη και τόσα πράγματα να μάθουμε στα εξαιρετικά σημειώματα και σχόλιά της).

Μερικές ψηφίδες του παζλ: ο Πάρης Ανανιάδης και η Μαρίζα Τσακαλέρου είναι αντίστοιχα συντονιστής και αν. συντονιστής του «τμήματος διαδικτύου, πληροφορικής και νέων τεχνολογιών» για τη νομαρχιακή Καβάλας του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, ο πρώτος ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβολος με το συνδιασμό του νυν δημάρχου (ΠΑΣΟΚ) –

Ένας άγγελος για το Θιβέτ

Συνομιλία με αγγέλους και θνητούς: Ασμοδαίος

Υπάρχει ένας πίνακας του Klee με το όνομα Angelus Novus. Απεικονίζεται εκεί ένας άγγελος, που φαίνεται έτοιμος να απομακρυνθεί από κάτι, όπου μένει προσηλωμένο το βλέμμα του. Διάπλατα τα μάτια του, ανοικτό το στόμα και τεντωμένες οι φτερούγες του.

Έτσι πρέπει να είναι και ο άγγελος της ιστορίας. Στραμμένο το πρόσωπό του προς το παρελθόν. Όπου εμφανίζεται σ’ εμάς μια αλυσίδα γεγονότων, διακρίνει αυτός μια και μοναδική καταστροφή, που συσσωρεύει αδιάκοπα ερείπια επί ερειπίων και τα εκσφενδονίζει μπροστά στα πόδια του. Θέλει αυτός να σταθεί, να ξυπνήσει τους νεκρούς και να στήσει τα χαλάσματα. Μια θύελλα σηκώνεται όμως από τη μεριά του Παραδείσου κι αδράχνει τις φτερούγες του και είναι τόσο δυνατή, που δεν μπορεί πια ο άγγελος να τις κλείσει. Τον ωθεί αυτή η θύελλα ασταμάτητα προς το μέλλον, στο οποίο στρέφει την πλάτη, ενώ ο σωρός από τα ερείπια φθάνει μπροστά του ως τον ουρανό. Ό, τι αποκαλούμε εμείς πρόοδο, είναι αυτή η θύελλα.

http://en.wikipedia.org/wiki/Walter_Benjamin

*

Όσοι δεν γνωρίζετε τη φωτογραφία, κάντε κόπυ πέηστ και δείτε εδώ: tp://www.iht.com/articles/ap/2008/03/24/sports/EU-SPT-OLY-Beijing-Flame-Protest.php

Mortels

Του Ασμοδαίου

*
Ρίχνει τα ζάρια στην ταβέρνα
βήχοντας
όταν
‘Προσοχή, παρακαλώ! ο μαγαζάτωρ Θάνατος
δε δέχεται παραγγελιές.’

*

Σημ: Η φωτογραφία είναι από την Πομπηία.

*

Repost!

Σχέδιον ΑΝΑΝΑΣ

Συνεταιρικόν (μισιακόν) πόστ

*

Γράφει ο θείος Ισίδωρος. Σχεδιάζει (τον Ανανά) ο παπούλης

*

Περιεχόμενα:

· Φαγούρες και ενοχές (εις δύο μέρη, ήτοι το πρώτον και το δεύτερον)

· Το κρύωμα

· Ποντιακά κάλαντα

· Όταν έκλαψε ο θείος

· Το σχέδιο ΑΝΑΝΑΝ

*

Εικονογράφηση: θείος Ισίδωρος. Μοντέλα: Βλαδίμηρος – και μια διάσημη καλυβίστρια. Φωτ. μηχανή: Λάϊκα, 1977 (την είχε φέρει ο Κύρκος, από Ρουμανία). Φωτισμός: όπως έτυχε. Ενδυματολόγος (του Βλαδίμηρου- το θήλυ δεν φορεί τίποτις): Μιχαήλ Ασλάνωφ. Υπεύθυνος ορθογραφίας: αυτοκτόνησεν εγκαίρως, πηδών από τον τέταρτον όροφον της καλύβας.

*

FYROM, ο νέος παράδεισος για επιχειρήσεις στην Ευρώπη

Από τη Γερμανία έφτασε ένα πολύ ενδιαφέρον ηλεμήνυμα, με δυο συνοδευτικές εικόνες. Το ανεβάζω χωρίς δικές μου παρεμβάσεις.

*

Σήμερα λοιπόν Πάνο, αφού διάβασα στα πεταχτά τι γίνεται στις συζητήσεις στην καλύβα κι αλλού βγήκα στο κέντρο (στη Κολωνία) για κάτι ψευτοδουλειές κι όταν τις τέλειωσα έκατσα για έναν καφέ. Πήρα την εφημερίδα (την Süddeutsche Zeitung) την οποία τελευταία την προτιμώ από τις άλλες ευρείας κυκλοφορίας κι έριξα μια ματιά. Με έκπληξη είδα στην 7η από τις 40 γερμανόφωνες και τις 8 αγγλόφωνες σελίδες της σημερινής έκδοσης (Δευτέρα 3η Δεκεμβρίου 2007) μια φαρδιά πλατειά διαφήμιση για επιχειρηματικές επενδύσεις στο κράτος της Μακεδονίας (αυτό πάνω από τη Θεσσαλονίκη). Στη διαφήμιση ο τόπος αυτός παρουσιάζεται σαν επιχειρηματικός παράδεισος. Η αναφορά στο όνομα του κράτος είναι φυσικά «Μακεδονία» αλλά αυτό είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση εντελώς αδιάφορο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν στη συγκεκριμένη περίπτωση τα οικονομικά κίνητρα που θέσπισε η κυβέρνηση στα Σκόπια για να προσελκύσει οικονομικούς επενδύτές. Με ενός είδους «παλαιοκομματική» προκατάληψη και με παρόλη την καλή πρόθεση να μην προϊδεάζομαι, μού ‘ρθε κρύος ιδρώτας όταν είδα πόσο απλόχερα διαφημίζει η κυβέρνηση από τα Σκόπια ότι είναι πρόθυμη να δώσει «γη και ύδωρ» σε όποιον φέρει δουλειές. Κρύος ιδρώτας γιατί σκέφτηκα τί πιθανόν να σημαίνει αυτή η προθυμία σε σχέση με περιβαλλοντικές και κοινωνικοοικονομικές παραχωρήσεις προκειμένου ν’ αρχίσουν δουλειές οι επενδυτές.

Τα κατσίκια της Σαμοθράκης

Γράφει ο bioannis

Πέρασα 20 μέρες στη Σαμοθράκη και πέρα από τις προσωπικές στιγμές, το μάτι μου ως βιολόγου διέκρινε το τεράστιο και εμφανές πλέον πρόβλημα της διάβρωσης των εδαφών και την απώλεια εύφορου χώματος προς τη θάλασσα, του πάλαι ποτέ νησιού της γονιμότητας. Η αιτία της καταστροφής το προϊστορικό μοντέλο εξάσκησης της κτηνοτροφίας «ελεύθερης» και επεκτατικής μορφής. Οι κτηνοτρόφοι (κεχαγιάδες, στην τοπική διάλεκτο) σε πλήρη αντίθεση με όλους τους κατοίκους του νησιού (τώρα πλέον, γιατί στη δεκαετία του ‘80 οι Οικολόγοι -και η αφεντιά μου μαζί όταν έκανα τη διπλωματική μου στο νησί- ήταν τρελοί, γραφικοί και καταστοφολόγοι, τότε που έβλεπαν το κίνδυνο). Είναι 100 περίπου κτηνοτρόφοι (μικροί και μεγάλοι σε κοπάδια) σε σύνολο 2.500 περίπου χιλιάδων κατοίκων… και δεν μασάνε με τίποτε !!

Τα φάρμακα της γιαγιάς – Χρυσούλας

Το έφερε το μέηλ. Έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα της Ένωσης Γενικής Ιατρικής και το υπογράφει ο Barry Lyndon.

*

Με συγκίνησε και σήμερα η γιαγιά η Χρυσούλα: συνταξιούχος του ΟΓΑ, έχει περάσει πια τα 75 αλλά είναι πάντα πρόσχαρη και ευγενική. Οι δυο γιοί της ζουν στην πόλη και η γιαγιά περνάει τον περισσότερο χρόνο της στο χωριό παρέα με τις γάτες της αλλά τα καταφέρνει μια χαρά. Βέβαια είναι λίγο περήφανη στην όραση και οι πόνοι της στα γόνατα και τη μέση την εμποδίζουν να κινηθεί με ευχέρεια, παρά μια πρόσκαιρη βελτίωση που είδε από μια σειρά ενθαρθρικών ενέσεων. Ωστόσο, έρχεται μόνη της στο Ιατρείο για τις τακτικές εξετάσεις σακχάρου (πάσχει από ΣΔ) και χοληστερίνης (είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στο θέμα της χοληστερίνης και μάλιστα μου υπενθύμισε ότι ο Ιούνιος που μας πέρασε είχε χαρακτηριστεί «Μήνας της Χοληστερίνης».) Η πίεσή της είναι ικανοποιητικά ρυθμισμένη χάρη στο συνδυασμό 3 αντιυπερτασικών ενώ μια εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση την αναγκάζει να παίρνει ένα αντιαιμοπεταλιακό. Θα ήθελε να κόψει το ένα δισκίο που παίρνει κάθε Δευτέρα πρωί και κατόπιν πρέπει να μείνει όρθια γιατί της έφερνε πύρωση αλλά ο ορθοπεδικός της το θεώρησε αναγκαίο και

Χώρος, χρόνος, έντυπα και blogs

Γράφει ο Νοσφεράτος

Νομίζω ότι τα blogs θέτουν την ίδια την αντίληψη που έχουμε για την πληροφόρηση σε μια νέα βάση … Η νεωτερική κοινωνία ήταν (και είναι ακόμα σε μεγάλο βαθμό) μια «έντυπη» κοινωνία – μια κοινωνία όπου εμφανίζεται και κυριαρχεί η τυπογραφία, η εφημερίδα (αυτή η «νεότερη καθημερινή προσευχή» με τα λόγια του Χέγκελ) και το τυπωμένο βιβλίο Με την μαζική έντυπη επικοινωνία-κυριαρχεί ο γραπτός λόγος-το κείμενο. Γίνεται δυνατή η επικοινωνία με ανθρώπους πού βρίσκονται σε άλλο τόπο και σε άλλο χρόνο, διασπάται δηλαδή η προηγούμενη συμπόρευση χώρου και χρόνου. Ακόμα ο χρόνος θεωρείτο (και γίνοταν) ανοδικός, προοδευτικός.

Αντί για την ιεραρχική στη σειρά των θεμάτων -μονόδρομη επικοινωνία (που υπέβαλλε και μια ιεραρχική αντίληψη του χρόνου) η δομή της Μπλογκοσφαιρας, οριζόντια , διαρκώς διερυνόμενη, όπου το παλιό δεν πετιεται αλλά ανασύρεται, όπου τα σχόλια επικάθονται το ένα στο άλλο σαν ατελείωτο παλιμψηστο, μας ετοιμάζουν για μια νέα κατανόηση του χώρου και του χρόνου… όπου η νεωτερική διάσπαση του χρόνου σε παρελθόν παρόν και μέλλον παύει να υφίσταται. Ο χρόνος συρρικνώνεται, γίνεται ένας παροντικός χρόνος. Τα blogs μας προϊδεάζουν επίσης για μια ακρως εξατομικευμένη-ελιτίστικη επικοινωνία όπου οι τυχόν συλλογικότητες δεν θα μοιάζουν με ότι ήδη ξέραμε …αλλά μάλλον με συγκυριακές και τυχαίες συναντήσεις όπου θα κυριαρχεί η ρευστότητα..

*

Το σχόλιο που έστειλε ο Νοσφεράτος στην καλύβα, το είχε στείλει σε αυτή τη συζήτηση: http://andriotakis.wordpress.com/2007/09/27/%ce%a3%cf%85%ce%bd%cf%89%ce%bc%ce%bf%cf%83%ce%b9%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%ba%ce%b4%ce%ae%ce%bb%cf%89/

Η απορία του τεμπέλη

(Το σκίτσο είναι του Ι. Παπούλια)

Η Ελλάδα, μια δημοκρατία που κυβερνάται σαν βασίλειο

Του Δ.

Με τίτλο «Η Ελλάδα, μια δημοκρατία που κυβερνάται σαν βασίλειο» η γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν» δημοσιεύει συνέντευξη του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη στον απεσταλμένο της Ρισάρ Βερλί, στην οποία επισημαίνει ότι πίσω από το ευρωπαϊκό προσωπείο της χώρας «υπάρχουν τρεις οικογένειες: Παπανδρέου, Καραμανλής και Μητσοτάκης».

Μηδέν

Γράφει για την πολιτική στο χώρο της Υγείας ο Δημήτρης Βαρνάβας, γιατρός του ΕΣΥ.

*

Υ

πάρχουν τομείς που η αποτίμηση του κυβερνητικού έργου μπορεί να γίνει από διαφορετικές οπτικές γωνίες και η καταγραφή της να απαιτήσει πολύ χώρο. Τουναντίον, η αποτίμηση του κυβερνητικού έργου στον τομέα της υγείας προσφέρει μια μεγάλη ευκολία, αφού μπορεί να καταγραφεί σε μια και μόνη λέξη: μηδέν.

Ο κ. Κακλαμάνης, πρώτος Υπουργός Υγείας της ΝΔ παρέλαβε το υγειονομικό σύστημα της χώρας από τον προκάτοχό του κ. Στεφανή σε ημιθανή κατάσταση. Παρά το μεγαλεπήβολο πρόγραμμα υγείας που είχε εκπονήσει η ΝΔ το 2004 και παρά τη ρητή απαγόρευση της ευθανασίας στη χώρα μας ο κ. Κακλαμάνης άρχισε να κάνει τις πρώτες δοκιμές ευθανασίας στο ΕΣΥ. Ευτυχώς το δημόσιο σύστημα υγείας είναι εφτάψυχο. Κατάφερε να επιβιώσει δεκάδων νομοθετημάτων που αποσκοπούσαν να

ΝΑΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΑΝΑ

ΥΠΟ  ΛΙΜΕ  ΑΛΟΖ

(Απόσπασμα μεταφρασμένο στην Ελληνική από τον Παπούλη)

…Είναι τώρα πολύς καιρός που αναρωτιόταν η Νανά για την επίδραση που θα είχαν στο Θείο οι καταχρήσεις των κατά κίνησιν ηδονών :

Στον Κήπο είχαν φθάσει φήμαι ότι ο μέγας Ηράκλειτος  ίνα αποφύγη την υγρασία και  κατακτήση την τελειωτική ξηρότητα του σώματος και του πνεύματος είχε καταφύγει εις ένα σωρό κοπριάς εντόςτου οποίου έθαψε εαυτόν άχρι κεφαλής , ως άλλη ηρωίδα του Σάμουελ Μπέκετ. Η κατάληξις ήτο τραγική για τον ίδιο αλλά και για τη φιλοσοφία, έτι μάλλον διότι , λόγω ανακαινίσεων και εκσυγχρονισμού , εξηφανίσθη και το μόνον κατά Διογένη Λαέρτιον πόνημα του μεγίστου φιλοσόφου «Περί Φύσηος». Ούτως απέμεινε εις χείρας πονηρών διαστρεβλωτών ή κατά διαταγήν γραμματικών να ερμηνεύσουν κατά το δοκούν ή κατά το συμφέρον το έργο του Εφέσιου διανοητή.

Ομοίως από τη Μεγάλη Ελλάδα έγινε γνωστόν ότι και  ο έτερος σημαντικός προσωκρατικός φιλόσοφος,  ο Εμπεδοκλής, εθεάθη  είς τας παρυφάς του κρατήρος της Αίτνας να ερευνά τα του πυρός και του αιθέρος . Εις την προσπάθειά του να προσφέρει το έσχατον των επιχειρημάτων, θέσας εαυτόν εκτός κινήματος, πραγματοποίησε κατάδυσιν με μιάμιση στροφή και διπλή κυβίστησιν , βαθμού δυσκολίας 3.457.239 και 3/4 προς τον αναβράζοντα κρατήρα. Έκτοτε αγνοείται η τύχη του και αναζητείται μέσω του ΕΕΣ ( Ελληνικού Ερυθρού Συνωστισμού ) Τον αναζητούν οι συγγενείς του Παλμίρο Τολιάτι και Αντόνιο Γκράμσι.

Σύγχρονοι δρόμοι, σύγχρονα τραίνα ή και τα δύο;

Γύρω μας συμβαίνουν πολλά, λίγα μπορούμε να «πιάσουμε». Ένας δρόμος της προκοπής από Τρίπολη – Καλαμάτα και Τρίπολη – Σπάρτη είναι διακαής πόθος για τους Μωραΐτες, από τον καιρό του καπετάν Θοδωράκη Κολοκοτρώνη. Τώρα, «γίνεται», επιτέλους! Ναι, αλλά πώς γίνεται; Οι Οικολόγοι – Πράσινοι Πελοποννήσου έχουν κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Εκεί που τα κάνουν μαντάρα, ως συνήθως, είναι στις προτάσεις που διατυπώνουν: αφήστε το δρόμο, λένε, φτιάξτε το σιδηρόδρομο! Ναι, παίδες, θα το θυμάμαι αυτό, σε λίγο καιρό που θα κατεβαίνω και πάλι τα στροφιλίκια της Μεγαλόπολης, κολλημένος πίσω από μια νταλίκα, με 14 χιλ/ώρα…

*

Η σύμβαση με ιδιωτική κοινοπραξία για το νέο αυτοκινητόδρομο από Τρίπολη προς Καλαμάτα και Σπάρτη, έδωσε στην κυβέρνηση την ευκαιρία να θριαμβολογήσει. Με πρώτη ματιά φαίνεται ότι ένα μεγάλο δημόσιο έργο θα ολοκληρωθεί χωρίς κρατική επιβάρυνση και ότι η Νότια Πελοπόννησος βγαίνει από την απομόνωση. Είναι όμως πράγματι έτσι;

Αυτογνωσία, αυτοκατάφαση, αυτοπεποίθηση

(Τη φωτογραφία έστειλε στην καλύβα ο νικ-αθηναίος)

Οι κέδροι των αριθμών

Το έφερε το μέηλ, με τίτλο «η ομορφιά της μαθηματικής συμμετρίας». Για δείτε το!

1 x 8 + 1 = 9
12 x 8 + 2 = 98
123 x 8 + 3 = 987
1234 x 8 + 4 = 9876
12345 x 8 + 5 = 98765
123456 x 8 + 6 = 987654
1234567 x 8 + 7 = 9876543
12345678 x 8 + 8 = 98765432
123456789 x 8 + 9 = 987654321

 

 

1 x 9 + 2 = 11
12 x 9 + 3 = 111
123 x 9 + 4 = 1111
1234 x 9 + 5 = 11111
12345 x 9 + 6 = 111111
123456 x 9 + 7 = 1111111
1234567 x 9 + 8 = 11111111
12345678 x 9 + 9 = 111111111
123456789 x 9 +10 = 1111111111

 

9 x 9 + 7 = 88
98 x 9 + 6 = 888
987 x 9 + 5 = 8888
9876 x 9 + 4 = 88888
98765 x 9 + 3 = 888888
987654 x 9 + 2 = 8888888
9876543 x 9 + 1 = 88888888
98765432 x 9 + 0 = 888888888

 

1 x 1 = 1
11 x 11 = 121
111 x 111 = 12321
1111 x 1111 = 1234321
11111 x 11111 = 123454321
111111 x 111111 = 12345654321
1111111 x 1111111 = 1234567654321
11111111 x 11111111 = 123456787654321
111111111 x 111111111 = 12345678987654321

Αντικλείδι

Του Ασμοδαίου

Όταν η μπάντα ξεκινήσει,
να μη σταθείς κοντά της.
Μην κάτσεις να ακούσεις
τραγούδια, ύμνους και χαρές.
Μόνος ξεκίνα.
Ρυθμό θα δώσουνε
τα βήματά σου.

Περί Γυμναστικής

«Αμερικανιά», αλλά …καλό. Το έφερε το μέηλ, μέσω Αυστραλίας! Τη φωτογραφία την έστειλε στην καλύβα ο nik-athenian. Ευχαριστώ, εις διπλούν!

Η γιαγιά μου άρχισε να περπατά 5χλμ την μέρα όταν ήταν 60. Σήμερα είναι 97
χρονών, και δεν έχουμε ιδέα που στο καλό είναι!

Ο μόνος λόγος που θα μπορούσα να ξεκινήσω τζόκινγκ είναι για να ξανακούσω
λαχάνιασμα.

Ο παραλιακός πεζόδρομος του Δήμου Θερμαϊκού

Από την ομάδα

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ: ΘΕΡΜΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ

έφτασε στην καλύβα το ακόλουθο κείμενο, για την ανάπλαση της παραλίας του δήμου Θερμαϊκού. Με το θέμα (ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός της ευθείας) είχαν ασχοληθεί το περασμένο καλοκαίρι τα μυστικά του Κόλπου: http://tamystikatoukolpou.blogspot.com/2006/10/blog-post_23.html

Δεν γνωρίζω, προς το παρόν, τους συμπολίτες της ομάδας (πλην ενός), αλλά η πρωτοβουλία τους φαίνεται αξιόλογη. Περαιώτες και Νεοεπιβατιανοί (και Αγιοτριαδίτες) επισκέπτες της καλύβας, το κείμενο που ακολουθεί σας αφορά προσωπικά!

*

Στις αρχές του 2007, ολοκληρώθηκε το έργο της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΑΚΤΗΣ – ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ, της παραλιακής ζώνης δηλαδή από την Πλατεία Ιστορικής Μνήμης στην Περαία, έως την Πλατεία Νέων Επιβατών, στον Δήμο Θερμαϊκού. Το έργο κατασκευάσθηκε και ολοκληρώθηκε με σημαντική καθυστέρηση, όμως σήμερα αποτελεί μια νέα υποδομή για τον Δήμο Θερμαϊκού και τους κατοίκους του, που μπορεί να αλλάξει και να αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής τους.

Το πειρατικό εξόκειλε στη φάμπρικα

Γράφει ο Ασμοδαίος

Χθες το βραδάκι έλαβε χώρα στην ΥΦΑΝΕΤ μία εκδήλωση των πειρατών της παραλιακής σχετικά με την υποθαλάσσια αρτηρία. Η εκδήλωση άρχισε κατά τις 20:00, στον επάνω όροφο του κατειλημμένου κτηρίου. Οι πειρατές προσπάθησαν -και τα κατάφεραν πολύ καλά, κατά τη γνώμη μου- να εκθέσουν όλη την πειστική επιχειρηματολογία τους κατά της κατασκευής της υποθαλάσσιας. Δυστυχώς, δε θυμάμαι και πολύ καλά πόσοι ήτανε οι ομιλητές ούτε τι ακριβώς είπε ο καθένας, αλλά θα γίνει μία προσπάθεια ανασύνθεσης των κυριότερων σημείων των ομιλιών, μέχρι την ανάρτηση σχετικού υλικού στο blog των πειρατών.

Αρχικά, επισημάνθηκαν τα τεχνικής όψεως επιχειρήματα: το έργο θα κοστίσει πάρα πολύ (472 εκατομμύρια ευρώ), η σύμβαση, έτσι όπως έχει συναφθεί, δίνει το δικαίωμα στην κατασκευάστρια κοινοπραξία να έχει λόγο για όλες σχεδόν τις αποφάσεις επί των συγκοινωνιών της πόλης (!), ο τρόπος κατασκευής του έργου με την ανατάραξη του πυθμένα του λιμανιού θα προκαλέσει την περιβαλλοντική επιβάρυνση της πόλης, ενώ η έξοδος στην Ανατολική παραλία θα «φάει» αρκετά στρέμματα πρασίνου, που δεν περισσεύουν στην πόλη.

Πνευματική τροφή

Επειδή το έχουμε ρίξει όλοι στην ακατάσχετη μάσα, φρένο για λίγη πνευματική τροφή – μπας και στανιάρουμε! Το κείμενο που ακολουθεί το έστειλε στην καλύβα ο φίλος Φίλτατος, στον οποίο εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη νέα χρονιά! Προέρχεται από το βιβλίο του Colin Heines: Localisation – a Global Manifesto, το οποίο κυκλοφορεί στα αγγλικά από τις εκδόσεις Earthscan (σελ. 256-264). Εδώ, σε μετάφραση Γ. Κολέμπα.

Εισαγωγή

Η παγκοσμιοποίηση και το ελεύθερο εμπόριο βρίσκεται στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς επίθεσης, μιας και οι αρνητικές τους συνέπειες γίνονται με το πέρασμα του χρόνου πιο ξεκάθαρες. Τώρα έχει έλθει πλέον η στιγμή για μια νέα περιεκτική και ριζική εναλλακτική πρόταση, η οποία θα βασίζεται σε νέες αρχές που θα διέπουν το παγκόσμιο σύστημα. Αυτό το πρόταγμα θα πρέπει να αποζητά την μείωση των ανισοτήτων, την πληρέστερη ικανοποίηση των βασικών ανθρώπινων αναγκών και την πιο αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος. Ο τελικός του σκοπός θα πρέπει να είναι η διασφάλιση της δημοκρατίας μέσα από την κινητοποίηση των ανθρώπων προς την κατεύθυνση της ανασύστασης των τοπικών οικονομιών. Πρόκειται για μια προσέγγιση που υιοθετεί την προστασία της τοπικότητας, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το πάθος, του Athanassios

Ο Athanassios είναι ο γνωστός τζουκμποσιάρχης (http://athanassios–juke–box.blogspot.com/ ) που γράφει, με τον τρόπο του στη μπλογκόσφαιρα, την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Πριν ανοίξει το τζουκ-μποξ, τα μυστικά του Κόλπου φιλοξενούσαν δικά του κομμάτια. Σήμερα ανεβάζω στην καλύβα ένα από αυτά, για να του ευχηθώ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ και ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ. Φίλε, καλά να περάσεις εκεί που πας!

http://tamystikatoukolpou.blogspot.com/2005/12/blog-post_113415970718645782.html

Έλληνας ή Ελλαδίτης;

Γράφει ο Βλάσης Αγτζίδης

Ένα από τα ζητήματα αλλαγής του περιεχομένου των όρων που εμφανίστηκαν τα τελευταία -σχετικά- χρόνια, είναι ο τρόπος που χρησιμοποιείται η λέξη «Έλληνας».

Όλο και περισσότεροι χρησιμοποιούν τη λέξη όχι με το περιεχόμενο που έχει, ως προσδιορισμός δηλαδή ενός ανθρώπινου συνόλου που θεωρεί ότι εντάσσεται σε μια συγκεκριμένη εθνική κατηγορία, αλλά ως αποτέλεσμα της ένταξης σε ένα κράτος.

Έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε την αλλαγή της χρήσης του όρου αυτού, για να καταλάβουμε καλύτερα τις ιδεολογικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα την τελευταία περίοδο.

Η υποβάθμιση του όρου «Έλληνας» από εθνικό σε πολιτειακό (δηλαδή ιδιότητα που απορρέει από την υπηκοότητα) έγινε από συγκεκριμένες ομάδες Ελλαδιτών, με διάφορους τρόπους και για διάφορους λόγους:

credo quia absurdum

Γράφει ο π. Θεόδωρος Κοντίδης, ιερωμένος της καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδας.

[μέηλ έφερε το άρθρο του Κλεάνθη Γρίβα, μέηλ και μια απάντηση, την οποία η καλύβα φιλοξενεί – για λόγους δεοντολογίας: επί της ουσίας, η διαφωνία είναι ριζική!]

*

Έλαβα προ ημερών τις παρατηρήσεις του κ Γρίβα σχετικά με τη θρησκεία και αυτές με οδήγησαν σε κάποιες δικές μου παρατηρήσεις. Αρχικά, πρέπει να τονίσω ότι αν θέλουμε να καταγγείλουμε τον δογματισμό και τον απόλυτο λόγο των άλλων, τότε και ο δικός μας λόγος δεν πρέπει να είναι δογματικός και απόλυτος και, όσο είναι δυνατό, χωρίς προκαταλήψεις.

Αν αναφερόμαστε στην ιστορία, εξετάζουμε σφαιρικά μια ιστορική περίοδο, δεν διαλέγουμε ιστορικά γεγονότα από δω και από κει.

Εφόσον ο κ Γρίβας θεωρεί τη θρησκεία και την πίστη μια παράλογη, νοσηρή και λίγο πολύ ανήθικη κατάσταση θέλω να σημειώσω τις παρακάτω σκέψεις.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ -Σύμπτωμα Οικουμενικής Διανοητικής Διαταραχής;

Γράφει ο Κλεάνθης Γρίβας [- αναδημοσίευση αποσπασμάτων από το περιοδικό ΖΕΝΙΘ της Θεσσαλονίκης. Το κείμενο έφτασε στην καλύβα με μέηλ και το ανεβάζω ως ευκαιρία για προβληματισμό και συζήτηση. Και μη διανοηθεί κανένας διανοητικά διαταραγμένος να χαρακτηρίσει τον Κλ. Γ. νεοταξίτη, γιατί έχει και η γελοιότητα τα όριά της…]

Η Ρήξη

Γύρω στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ., μέσα σ’ ένα ωκεανό δουλοκτητικών θεοκρατικών καθεστώτων που αντλούσαν τη νομιμοποίησή τους από την αναφορά τους σε κάποια υπερβατική δύναμη, στην Αθήνα, μια πόλη στο βραχώδες νοτιανατολικό άκρο της Ευρώπης, πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας μια ριζική ρήξη από την οποία αναδύθηκε η εκπληκτική ιστορική δημιουργία μιας πολιτικής κοινότητας που αντλούσε τη νομιμοποίησή της από τον ίδιο τον εαυτό της.

Με αφορμή το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού

Η εκδίκηση των «αυτοχθόνων»

Γράφει ο Βλάσης Αγτζίδης.

Η σύγκρουση των αυτοχθόνων με τους ετερόχθονες, δηλαδή των ντόπιων με τους πρόσφυγες, ταλαιπώρησε τη μετεπαναστατική Ελλάδα για είκοσι περίπου χρόνια. Από το 1830 έως το 1850, οι ετερόχθονες θα δεχτούν μια αλύπητη επίθεση από τους αυτόχθονες, που θα φτάσει μέχρι και απολύσεις από το δημόσιο. Στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης θα απολυθεί και ο κωνσταντινουπολίτης Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος, του οποίου ο πατέρας –για λόγους αντεκδίκησης- είχε δολοφονηθεί από τους Οθωμανούς. Το 10% του τότε ελληνικού πληθυσμού, που αντιπροσώπευαν οι «ετερόχθονες», θα υποταχθεί, θα αλλοτριωθεί και θα αποδεχτεί την κατάκτηση της εξουσίας στο νεαρό κράτος από τα παραδοσιακά ηγετικά στρώματα της Παλαιάς Ελλάδας, των κοτζαμπάσηδων και των προεστών.

Από τότε μέχρι σήμερα, η μεγάλη κληρονομιά της ιδεολογικής απόρριψης, του ρατσισμού κατά των ετεροχθόνων και της υποτίμησης των εξωελλαδικών Ελλήνων, καλά κρατεί.