Αναπαλαίωση ή δημιουργία του νέου;

«Τι γίνεται όμως με αυτούς που προέρχονται από το δημοκρατικό Κέντρο; Τι γίνεται με τους σοσιαλδημοκράτες; Πόσο κοντά είναι οι απόψεις τους περί εξημέρωσης και εξανθρωπισμού του καπιταλισμού με τις απόψεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, η οποία επιμένει ότι ένας άλλος κόσμος -μη καπιταλιστικός- είναι εφικτός;»

Ρωτάει ο Τάσος Παπάς. Η απάντηση είναι απλή: δεν γίνεται τίποτα. Όλους αυτούς δεν τους ενδιαφέρει να προσχωρήσουν στις «απόψεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, η οποία επιμένει…» Γιατί αυτές οι απόψεις δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το πραγματικό σύγχρονο ελληνικό πολιτικό πρόβλημα, στο οποίο δεν πρόκειται (δε μπορεί) να απαντήσει ένας διευρυμένος / εξωραϊσμενος ΣΥΡΙΖΑ.

Ίσως οι φθινοπωρινές δροσιές και η αναπόφευκτη κατανόηση του νέου πολιτικού σκηνικού βοηθήσουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να δουν τα πράγματα περισσότερο ρεαλιστικά – όπως τα περιέγραψε τη βραδιά των εκλογών ο Αλέξης Τσίπρας: το ενδιαφέρον επικεντρώνεται αποκλειστικά στη μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη που πρέπει να δημιουργηθεί, όχι στην ανακαίνιση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ενδιαφέρει αποκλειστικά όσα στελέχη και μέλη του παρερμήνευσαν το 31,5% της 7ης Ιουλίου και κανέναν άλλον.

Παρεμπιπτόντως, η αντίληψη ότι «οι απόψεις τους περί εξημέρωσης και εξανθρωπισμού του καπιταλισμού» είναι μια βολική καρικατούρα που χρησιμοποιεί ο Παπάς, αλλά ουδεμία σχέση έχει με την πολύπλοκη και αντιφατική πραγματικότητα… ευτυχώς.

Το άρθρο του Τάσου Παπά: https://www.efsyn.gr/stiles/ypografoyn/205229_sosialismos-poios-kai-me-poioys