Σκέψεις για το blogging

Στις 22 Μαρτίου 2008 έγινε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Καβάλας μια εκδήλωση με θέμα «η εμπειρία του blogging». Εκεί προσπάθησα να θίξω μερικά από τα θέματα που μας απασχολούν ως μπλόγκερ και ως …ανθρώπους, υποθέτωντας ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί στα μπλογκ. Κάτι τέτοιο δε συνέβη, ίσως επειδή το ενδιαφέρον στράφηκε στα όσα συνέβησαν με το κλείσιμο της εκδήλωσης και τα οποία προκάλεσαν ταραχή στο Μπλογκοχώρι. Τώρα που τα πνεύματα έχουν ηρεμήσει, ανεβάζω ξανά ένα μέρος από το κείμενο της ομιλίας που έκανα κείνη τη μέρα. Και αναρωτιέμαι, αν η εκδήλωση γινόταν τώρα, ο τίτλος θα ήταν ο ίδιος ή θα συζητούσαμε για την «εμπειρία του facebook»; 😉

Όποιος θέλει να δει ή να ξαναδεί τι έγινε στην Καβάλα και όσα ακολούθησαν, ας πιάσει το κουβάρι από εδώ:

https://panosz.wordpress.com/2008/03/22/kavala/

*

Κάποιος παλιός σοφός, τότε που η ανθρωπότητα δεν είχε ανακαλύψει ακόμα τα μπλογκ, διαπίστωσε ότι ο άνθρωπος είναι ζώον κοινωνικόν. Για πολλούς αιώνες, η ανάγκη της κοινωνικότητας, της επικοινωνίας, της ανταλλαγής, καλυπτόταν με την αυτοπρόσωπη παρουσία στην αγορά – ή την πλατεία του χωριού. Η ίδια ανάγκη εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα, αλλά δεν υπάρχουν πια αγορές ή πλατείες, που να φιλοξενούν ανθρώπους που συνδιαλέγονται άμεσα μεταξύ τους. Όλες οι μορφές ενημέρωσης, επικοινωνίας, ανταλλαγής απόψεων ή εμπειριών, ακόμα και ψυχαγωγίας, χαρακτηρίζονται πλέον από τη διαμεσολάβηση, η οποία αμείβεται, άμεσα ή έμμεσα, για τις υπηρεσίες που προσφέρει.

Καβάλα, 22 Μαρτίου 2008: Η εμπειρία του blogging

Παίδες και κόρες,

ποστάρω από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Καβάλας. Προς το παρόν επικρατεί ένα χάος (καλώδια, κομπιούτορες κλπ), αλλά όλα θα πάνε καλά.  Όταν θα έρθει η ώρα, θα πω (περίπου) αυτά:

*

Κάποιος παλιός σοφός, τότε που η ανθρωπότητα δεν είχε ανακαλύψει ακόμα τα μπλογκ, διαπίστωσε ότι ο άνθρωπος είναι ζώον κοινωνικόν. Για πολλούς αιώνες, η ανάγκη της κοινωνικότητας, της επικοινωνίας, της ανταλλαγής, καλυπτόταν με την αυτοπρόσωπη παρουσία στην αγορά – ή την πλατεία του χωριού. Η ίδια ανάγκη εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα, αλλά δεν υπάρχουν πια αγορές ή πλατείες, που να φιλοξενούν ανθρώπους που συνδιαλέγονται άμεσα μεταξύ τους. Όλες οι μορφές ενημέρωσης, επικοινωνίας, ανταλλαγής απόψεων ή εμπειριών, ακόμα και ψυχαγωγίας, χαρακτηρίζονται πλέον από τη διαμεσολάβηση, η οποία αμείβεται, άμεσα ή έμμεσα, για τις υπηρεσίες που προσφέρει.

Το κύριο χαρακτηριστικό της διαμεσολαβημένης επικοινωνίας, ψυχαγωγίας κλπ είναι η αυστηρά κάθετη και μονόδρομη λειτουργία της. Μια κλασσική εφημερίδα, για παράδειγμα, απευθύνεται στον αγοραστή – αναγνώστη, αλλά είναι πολύ δύσκολο να συμβεί το αντίστροφο. Και είναι σχεδόν αδύνατο να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες της ίδιας εφημερίδας μεταξύ τους. Το ίδιο ισχύει για ένα βιβλίο, μια κινηματογραφική ταινία, μια συναυλία: η συμμετοχή του αναγνώστη ή του θεατή συνήθως περιορίζεται σε μια σιωπηλή και κατά μόνας επεξεργασία του προϊόντος που έφτασε ως αυτόν.