Στάλιν, ο απέθαντος…

Οι κάτοικοι της Μόσχας µετακινούνται από χθες µε λεωφορεία τα οποία κοσµούνται από πορτρέτα του Ιωσήφ Στάλιν, ενόψει της 65ης επετείου για το τέλος του Β? Παγκοσµίου Πολέµου, την ερχόµενη Κυριακή. Η απόφαση αυτή του δηµάρχου της ρωσικής πρωτεύουσας προκάλεσε µεγάλες αντιδράσεις από οργανώσεις που θεωρούν ότι ο Βλαντίµιρ Πούτιν προσπαθεί να υποβαθµίσει τα εγκλήµατα της σταλινικής περιόδου, τονίζοντας τα επιτεύγµατά της. Οι δυτικοί ιστορικοί υπολογίζουν ότι περίπου 30 µε 60 εκατοµµύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα εργασίας, τα γνωστά γκουλάγκ. Πορτρέτα του Στάλιν εκτός από τα µέσα µαζικής µεταφοράς έχουν αναρτηθεί και σε δηµόσιους χώρους, ενώ σε ανάλογη κίνηση αναµένεται να προχωρήσουν και άλλοι δήµοι της Ρωσίας.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=21&ct=8

*

Με άλλα λόγια, ο Στάλιν παίρνει ήδη τη θέση του ως ένας ακόμα μεγάλος αυτοκράτορας πασών των Ρωσιών. Θα χαίρονται και στον Περισσό – για λάθος λόγους, ως συνήθως…

Ένα υπόδειγμα σταλινικής «συζήτησης» στη μπλογκόσφαιρα

Τα σχολια γενικά εχουν αποκλείστει επειδή ο προσυνεδριακός διαλογος γίνεται μεσω του επίσημου Κομματικού τύπου και οχι σε αυτο το blog.

http://18osynedriokke.wordpress.com/%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC/

Αναρωτιόμουν κι εγώ πως είναι δυνατόν, να μην υπάρχει ούτε ένα σχόλιο (δηλαδή καμιά συζήτηση) στο μπλογκ που άνοιξε το ΚΚΕ για το 18^ο Συνέδριό του!

http://18osynedriokke.wordpress.com/

Ως «συζήτηση» θεωρούνται οι παράλληλοι μονόλογοι, πολλοί εκ των οποίων «αποκαθιστούν» το Στάλιν.  Τα σχόλια, έστω και με μοντερέισιον, έχουν «αποκλείστει». Ορέα!

Μετά τον Στάλιν, ήρθε και η σειρά του Ζαχαριάδη

…να «αποκατασταθεί» από το ΚΚΕ:

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=41816404

Σε λίγα χρόνια, η φωτογραφία του θα μπαίνει δίπλα στη φωτογραφία του Άρη Βελουχιώτη, στα γραφεία του Κόμματος και στα αφιερώματα του «Ριζοσπάστη» στην ένδοξη ιστορία του τιμημένου ΚΚΕ…

Ο ανανεωτικός Στάλιν

Του Περικλή Κοροβέση, αναδημοσίευση από την «Εποχή» Στα καλά καθούμενα, όλοι εμείς που αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας ως ΣΥΡΙΖΑ, βρεθήκαμε στις αρχές αυτού του αιώνα στην δεκαετία του ΄30 στην ΕΣΣΔ. Ο Στάλιν μαζί με τους ασήμαντους γραφειοκράτες της δεύτερης γενιάς, έχει επικρατήσει ολοσχερώς στους μηχανισμούς του κόμματος και του κράτους, και εμπεδώνει την ολοκληρωτική πολιτική του κόμματος-κράτους, με τέτοιους διωγμούς που ουδέποτε αποτόλμησε κάποιο τσαρικό καθεστώς. Περίπου ένα 70% έως 80% του στελεχικού δυναμικού των μπολσεβίκων εκτελέστηκε ή εξορίστηκε. Ακόμα και σήμερα ο ακριβής αριθμός των θυμάτων μας είναι άγνωστος. Αυτό που ξέρουμε με ακρίβεια είναι ο αριθμός των φυλακισθέντων και εξορισθέντων που γύρισαν σπίτια τους μετά το θάνατο του Στάλιν. Ήταν είκοσι εκατομμύρια. Το σίγουρο είναι πως ο Στάλιν σκότωσε τόσους πολλούς κομμουνιστές όσους όλοι οι φασίστες μαζί. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, άνοιξαν και τα απόρρητα αρχεία. Μελετητές από όλο τον κόσμο, όχι αναγκαστικά αντικομμουνιστές, ενέσκηψαν σε αυτό το υλικό και μας έδωσαν μια καινούργια γνώση. Ενδεικτικά αναφέρω την έρευνα των αδελφών Μεντβέντιεφ, «Ο Άγνωστος Στάλιν» (Εκδόσεις Καστανιώτη) που πρωτοκυκλοφόρησε το 2003 και το θεωρώ μια από τις πληρέστερες μελέτες του Σταλινικού φαινομένου. Δεν έχει καμία σχέση με τροτσκιστικά ή αναρχικά πονήματα, που όσο δίκιο και αν είχαν στην καταγγελία τους, είχαν μια ιδεολογική επιβάρυνση που νόθευε την επιστημονική τους έρευνα.

ΚΚΕ: Στάλιν ζεις, εσύ μας οδηγείς!

Mελετήσαμε την εμπειρία της EΣΣΔ γιατί αποτέλεσε την πρωτοπορία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Eίναι αναγκαία η περαιτέρω μελέτη της πορείας του σοσιαλισμού στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, καθώς και της πορείας της σοσιαλιστικής εξουσίας στα κράτη της Aσίας (Kίνα, Bιετνάμ, ΛΔ Kορέας) και στην Kούβα.

(θέση 9)

 *

Mετά το B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η σοσιαλιστική οικοδόμηση μπήκε σε νέα φάση. Tο Kόμμα βρέθηκε αντιμέτωπο με νέες απαιτήσεις και προκλήσεις ως προς την ανάπτυξη του σοσιαλισμού – κομμουνισμού. Ως σημείο στροφής ξεχωρίζει το 20ό Συνέδριο του KKΣE (1956), επειδή σε αυτό υιοθετήθηκαν μια σειρά

Παραγωγισμός, προμηθεϊσμός, βιομηχανισμός και η αξία της Φύσης στον Μάρξ

Του bioannis 

Ένα από τα σημαντικότερα σημεία στα οποία ασκούν οι οικολόγοι κριτική προς τη μαρξιστική αριστερά είναι και το θέμα του «παραγωγισμού» ή όπως αλλιώς αναφέρεται στην Ελλάδα μιας άκριτης «λατρείας της ανάπτυξης» και της παραγωγής για την παραγωγή. Ο Γάλλος ευρωβουλευτής των Πράσινων, Αλαίν Λιπιέτζ, ο οποίος έχει και μια μακρά μαρξιστική πορεία, θεωρεί ότι «η οικολογία αντιτίθεται στο εργατικό κίνημα (και στον Μαρξισμό ιδιαίτερα), στο κεντρικό σημείο της «ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων»» (1). Αλλού (2), σημειώνει ότι θεωρεί τη διατύπωση «η εκμεταλλευτική και αλλοτριωτική ανάπτυξη των σχέσεων και των δυνάμεων της παραγωγής στον καπιταλισμό παραδόξως δημιουργεί το δυναμικό για πιο ικανοποιητικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπινων όντων και των φυσικών συνθηκών τους» ως τον τυπικό τελεολογικό παραγωγισμό που συνιστά τον κοινό πυρήνα του Μαρξ και του Στάλιν.

Μια παραγωγή του Τμήματος Προπαγάνδας της Κεντρικής Επιτροπής

Με τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» μοιράστηκε ένα DVD για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ, παραγωγή του Τμήματος Προπαγάνδας (sic!) της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος.

Δε θα ήθελα να κάνω κανένα ιδιαίτερο σχόλιο για την καθαρόαιμη ζντανοφική αισθητική της παραγωγής. Αυτή είναι θέμα γούστου – αν και, μεταξύ μας, πρέπει να είναι κανείς πολύ …σκληραγωγημένος για να την αντέξει. Αλλά στην ωριαία παραγωγή του Τμήματος Προπαγάνδας ακούγονται και βλέπονται κάποια  εξόχως ενδιαφέροντα πράγματα. Και ΔΕΝ ακούγονται κάποια άλλα. Ας δούμε μαζί μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά. Θυμηθείτε ότι όλα παρουσιάζονται σε τόνους εξόχως δραματικούς / ηρωικούς / αυτοθαυμαστικούς.

• Για τη στάση του ΚΚΕ στη Μικρασιατική Εκστρατεία, αναφέρεται η αντίδραση του ΚΚΕ στην επιλογή των «πολεμοκάπηλων». Δεν ακούγεται τίποτε για την επίδραση που είχε αυτή η αντίδραση στο τελικό αποτέλεσμα. Ούτε για την ταύτιση της πολιτικής του ΚΚΕ με την