Index: τι υπάρχει στην καλύβα για την 25η Μαρτίου και το 1821

Κούφια λόγια

Δελτίο Τύπου 24/03/2010

Δήλωση Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννας Διαμαντοπούλου μετά την μαθητική παρέλαση της 25^ης Μαρτίου

Από τον ηρωισμό μιας χούφτας Ελλήνων ενάντια σε μια αυτοκρατορία, μέχρι τη σημερινή ευρωπαϊκή σύγχρονη Ελλάδα χρειάστηκαν αγώνες και θυσίες. Η ιστορία είναι με το μέρος μας αλλά δεν αρκεί. Σήμερα σε αυτή τη δραματική στιγμή για τη χώρα μας, εμείς αλλά και η νέα γενιά που καμαρώσαμε, η νέα γενιά που τιμά με τον τρόπο που αυτή ξέρει και θέλει τη σημερινή επέτειο, έχουμε όλοι ένα χρέος· να πετύχουμε, και αυτό σημαίνει όραμα, σημαίνει ενωμένες δυνάμεις, σημαίνει πολλή και σκληρή δουλειά. Και πάνω απ΄όλα, ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή να προτάξουμε το «εμείς» έναντι του «εγώ», όσον αφορά άτομα αλλά και ομάδες.

…και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας

Η Καλαμάτα ήταν η πρώτη πόλη του Μωριά που απελευθερώθηκε, στις 23 Μαρτίου 1821. Όποιος περάσει σήμερα από εκεί, μπορεί να διαβάσει χαραγμένο στο μνημείο που υπάρχει απέναντι από το ναό των Αγίων Αποστόλων, το  εκπληκτικό κείμενο του ευρωπαϊκού επαναστατικού διαφωτισμού, που υπογράφει ο Πετρόμπεης.

Ο εθνικισμός βλάπτει σοβαρά τις Καλύβες

Το έγγραφο αυτό το έφερε το μέηλ. Κρατάω λοιπόν μια επιφύλαξη για την αυθεντικότητά του. Εφ’ όσον όμως είναι αληθινό, είναι πραγματική ντροπή για τη χώρα μας γενικά και για το χωριό Καλύβες ειδικά.

Οι Καλυβιώτες ας το ξανασκεφτούν ψύχραιμα – και ας μην επαναλάβουν τα κατορθώματα της Νέας Μηχανιώνας, αυτή τη φορά σε επίπεδο δημοτικού.

Επιμύθιο

Τα ελάχιστα δείγματα υλικού για τον «εορτασμό» της 25ης Μαρτίου που ανέβηκαν στην καλύβα είναι χαρακτηριστικά της κατάστασης που κυριαρχεί ακόμα και σήμερα στην ελληνική επικράτεια: καραμπινάτο (θανατηφόρο) κιτς, παρουσίαση της ανοησίας ως ιστορικής αλήθειας, φτηνές και ρηχές επικλήσεις του «έθνους» και της «λευτεριάς», γραφικές (και βλακώδεις) «αναπαραστάσεις» του ηρωικού παρελθόντος. Ας μη νομίσει κανείς πως οι ομιλίες των Ακαδημαϊκών διαφέρουν επί της ουσίας από εκείνες των αυτοσχέδιων πανηγυρικών της ημέρας – διακρίνεται πάντοτε το ίδιο κόκκινο νήμα που τις διαπερνά: η τρισχιλιετής αδιάσπαστη συνέχεια του ελληνισμού, η Εκκλησία που έσωσε και απελευθέρωσε το γένος (έθνος), η ανωτερότητα του ελληνικού πολιτισμού, που έδωσε τα φώτα στην ανθρωπότητα. Πολύ σπάνια (προς το παρόν) θα συναντήσει κανείς μια νηφάλια εξιστόρηση, που να ξεφεύγει από τα τετριμμένα και να προσπαθεί να φωτίσει την ιστορία των Ελλήνων, όχι με το παραμορφωτικό φως της ευτέλειας, της πνευματικής νωθρότητας και της παπαγαλίας στερεοτύπων, αλλά με μια διάθεση κατανόησης και αυτογνωσίας. Και δεν αναφέρομαι καθόλου στους κολυμβητές της μετα-νεωτερικότητας, που χρησιμοποιούν μιαν άλλου τύπου (αλλά εξίσου παραμορφωτική) θεολογική σκέψη – με αντιστοίχως προβληματικά αποτελέσματα.

*

Αχ Ελλάδα, σ’ αγαπώ!

https://panosz.wordpress.com/2007/02/08/hellas/

Το Μεγάλο Χρέος

ΠΡΟΣΩΠΑ

(με τη σειρά που εμφανίζονται)

1. Καπετάνισσα
2. Φρόσω
3. Λενιώ
4. Κωνσταντινιά
5. Γιαννιός, ο τρελός του χωριού
6. Αγάς
7. 1^ος Τούρκος
8. 2^ος Τούρκος
9. Τζαννής
10. Στρατής
11. Γιωργής
12. Λευτέρης
13. Κώστας
14. Νικολής
15. Τασσώ
16. Βαγγελιώ
17. 1^ο παλικάρι
18. 2^ο παλικάρι
19. Αγγελιαφόρος

20. Φιλικός Ασημάκης Ζαΐμης.(το ρόλο παίζει ο ίδιος που παίζει τον τρελό του χωριού)

Όλη δόξα, όλη χάρη

Όλη δόξα, όλη χάρη

άγια μέρα ξημερώνει

και στη μνήμη σου το Έθνος

χαιρετά γονατιστό.

–

Και τα στήθη σου όλο φλόγα

με τον ήλιο σου πυρώνεις,

που χρυσός με περηφάνια

περπατεί στον ουρανό.

–

Πράγματα που χρειάζονται

1. Κοστούμια φιλικών: Κοστούμι μαύρο, γκρι, μπεζ ή παραπλήσιο και μουστάκι.2. Τραπέζι, τρεις καρέκλες, τραπεζομάντιλο, Ευαγγέλιο, τυπωμένος μπροστά τους ο όρκος των φιλικών που όμως προηγουμένως τον έχουν μάθει., 1 μπουκάλι κόκκινο κρασί, 3 ποτήρια.

3. Αγάς: Κόκκινη ή χρυσή γυαλιστερή βράκα, παλιού σχήματος παπούτσια, γιλέκο κόκκινο, άσπρο πουκάμισο, ζωνάρι, σαρίκι, μικρό κουμπούρι και μαχαίρι μεγάλο (όχι σπαθί).

Το πνεύμα της 25ης Μαρτίου 1821

(ομιλία σε σχολείο – αυθεντικό κείμενο)

Σήμερα γιορτάζουμε διπλή γιορτή. Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τον Ευαγγελισμό της Ελλάδας. Εκεί στη γη της Ιουδαίας, τη χώρα των θεόπνευστων προφητών, ο Αρ­χάγγελος Γαβριήλ, σαν σήμερα προσφέρει τον κρίνο στη σε­μνή Παρθένο και ευαγγελίζεται τη Γέννηση του Σωτήρα της ανθρωπότητας.

Εδώ στην Ελλάδα, στη γη της σοφίας, των ηρώων και των ημίθεων, στην αγιοφρούρητη Μονή της Αγίας Λαύρας ένας εμπνευσμένος Ιεράρχης, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, υψώ­νει το Λάβαρο, της Λευτεριάς πέπλο, και ευαγγελίζεται με τα προφητικά λόγια του, ξέχειλα από πατριωτικό παλμό και τρεμάμενα από ιερή συγκίνηση, τη λύτρωση του Ελληνισμού από τη μυσαρή τυραννία.

Το διψασμένο Σουλιωτόπουλο

[Το κείμενο που ακολουθεί είναι απολύτως αυθεντικό]

(μονόπρακτο σκετς)

ΠΡΟΣΩΠΑ:

ΦΩΤΗΣ (βοσκόπουλο)

ΜΙΧΟΣ (βοσκόπουλο)

ΣΟΥΛΙΩΤΌΠΟΥΛΟ

ΦΩΝΕΣ

(Η σκηνή δείχνει το μαντρότοιχο μιας στάνης με μισάνοιχτη την πόρτα)

ΜΙΧΟΣ: (Καθισμένος, προσπαθεί ν’ αποστηθίσει το Σύμβολο της Πίστεως) «… Και εις έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν γεννηθέντα ου ποιηθέντα…». Πάλι ξέχασα «τον Υιόν του Θεού». (Επαναλαμβάνει) «Και εις έναν Κύριον…»

ΦΩΤΗΣ: (Από μέσα) Ορέ Μίχο, τσοπάνης είσαι ή γραμματικός;

25η Μαρτίου: Μια σχολική εορτή

(τα κείμενα είναι αυθεντικά – δεν τα έγραψε ο θείος Ισίδωρος!)

400 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ

Α Παρουσιαστής : 1453 – «Εάλω η Πόλις»

Β Παρουσιαστής : Έπεσε η Κωνσταντινούπολη

(ήχοι από καμπάνες πένθιμες- μπαίνουν στη διάρκεια τα κορίτσια της χορωδίας με μαύρες μαντίλες – σχηματίζουν ημικύκλιο- στο κέντρο και λίγο μπροστά το σόλο)

ΤΡΑΓΟΥΔΙ 1^ο : « Ισείς πουλιά μ’ πιτούμενα »

(Δίσκος «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ» Εργαστήρι Παλιάς Μουσικής)

(αποχωρεί η χορωδία)

Μεγάλο αφιέρωμα της καλύβας: 25η Μαρτίου και Τέχνη

Όπως όλοι γνωρίζετε, φέτος η 25^η Μαρτίου πέφτει Κυριακή. Μεγάλη γκαντεμιά, θα μου πείτε, γιατί χάνουμε την αργία. Θα σας υπενθυμίσω όμως ότι έτσι έχουμε μια ακόμα ευκαιρία να αναλώσουμε τους εαυτούς μας εις την σκληράν και φιλότιμον εργασίαν, υπέρ των στεγαστικών και άλλων δανείων που έχουμε φορτωθεί – δηλαδή υπέρ των σεβαστών Ιδρυμάτων που λέγονται Τράπεζες και αποτελούν τα σημαντικότερα και πολυτιμότερα στηρίγματα του Έθνους (κράτους). Αλλά, η φτώχεια θέλει καλοπέραση: Η καλύβα ξεκινάει σήμερα ένα μεγάλο αφιέρωμα στην διπλή αυτή εορτή – φιλοδοξώντας να παρουσιάσει εκλεκτά δείγματα σε κάθε μορφή τέχνης (ποίηση, θέατρο, κινηματογράφο, πεζογραφία, εορταστικούς λόγους, ζωγραφική, φωτογραφία, τραγούδι, γλυπτική, σκηνικά και κοστούμια, στολισμούς αιθουσών και δημοσίων χώρων, μπλόγκιν κλπ) εμπνευσμένα από την μεγάλη αυτή ημέρα (που φέτος πέφτει Κυριακή).

Μη νομίσετε όμως πως όλα αυτά θα τα κάνω εγώ. Θα συμβάλλω βέβαια το κατά δύναμιν, αλλά ποντάρω κυρίως στους σχολιαστές και αναγνώστες της καλύβας: στείλτε ό,τι εκλεκτόν διαθέτετε (διαβάσατε, είδατε, φωτογραφίσατε) είτε αυτούσιο είτε σε σύνδεσμο (βαρβαριστί: λινκ).

Ξεκινάμε, για να δοθεί το στίγμα του αφιερώματος, με ένα μοναδικό ποίημα.