http://www.lifo.gr/team/readersdigest/34341
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει περισσότερο αναξιοπρεπής άνθρωπος στα όρια της ελληνικής επικράτειας»
Ο Έρμιππος γράφει για την αναλγησία του Κώστα Καραμανλή
Μου έστειλαν έναν δεσμό μια ιστοσελίδας που ασχολείται με τα παραπολιτικά. Ο τίτλος:
Το έριξαν… έξω με παϊδάκια και τσίπουρο ο Καραμανλής με τον Γκιουλέκα!
Οι σημαντικές ειδήσεις που βγαίνουν: α) Ο Καραμανλής συναντήθηκε με βουλευτές της ΝΔ σε ταβέρνα της Βάρης, διάσημης για τα παϊδάκια της β) ο πρόεδρος ήταν ως συνήθως λιγομίλητος γ) αποκάλυψε ότι συνηθίζει να ξυπνάει νωρίς το πρωί και να περπατάει για ώρες δ) όταν ρωτήθηκε για την πολιτική κατάσταση είπε: στηρίζουμε Νέα Δημοκρατία, στηρίζουμε Σαμαρά.
Αυτά.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει περισσότερο αναξιοπρεπής άνθρωπος στα όρια της ελληνικής επικράτειας. Χειρίστηκε τις δημόσιες υποθέσεις με ισχύ ελέω θεού μονάρχη για πέντε ολόκληρα χρόνια. Κάτι που ζήτησε μόνος του, χωρίς να τον υποχρεώσει ή να τον παρακαλέσει κανείς. Συνέδεσε το όνομα του, καλώς ή κακώς, δικαίως ή αδίκως, με μια ανυπολόγιστων διαστάσεων καταστροφή. Και την στιγμή που ένας ολόκληρος λαός περνά από το αμόνι μιας βαθιάς υπαρξιακής κρίσης, ο ίδιος δεν ένοιωσε την παραμικρή ανάγκη να υπερασπίσει τον εαυτό του, να απολογηθεί ή να ζητήσει συγγνώμη. Να πει κάτι, σε κάθε περίπτωση. Επί τρία χρόνια περιφέρεται σιωπηλός και φαινομενικά ατάραχος, μέσα σε μια κοινωνία βαθιά αγωνιούντων ανθρώπων, ταυτίζοντας την εικόνα του αποκλειστικά με ταβέρνες, ψησταριές και σουβλατζίδικα. Οι περισσότερες φωτογραφίες του που κυκλοφορούν τον δείχνουν να κάθεται σε ένα στρωμένο τραπέζι, πίσω από μια ποικιλία ψητών και ορεκτικών.
Όπως και να’ χει πάντως, δεν παραλείπει να εισπράττει κάθε μήνα τον παχυλό μισθό του βουλευτή, -αξίωμα που διαθέτει χάριν της γενναιοδωρίας του εκλογικού νόμου, αφού η εκλογή του είναι αυτόματη και απορϋπόθετη-, και να χρησιμοποιεί όλα τα προνόμια που του παρέχει η πολιτεία, με πρώτο αυτό της χορηγίας πολυάριθμης αστυνομικής φρουράς, για τον ίδιο και την οικογένεια του. Η μόνη του κοινοβουλευτική του δραστηριότητα για τα τρία βασανιστικά και τραγικά για την χώρα χρόνια περιορίζεται στην βουβή παρουσία του σε κάποιες, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού, κρίσιμες συνεδριάσεις της βουλής.
Ακόμη και ο χειρότερος θα ντρέπονταν, νομίζω. Αν δεν είχε τι να πει ή αν δεν ήθελε να μιλήσει τουλάχιστον θα κρύβονταν. Θα είχε εξαφανισθεί από το προσκήνιο και από τον δημόσιο χώρο. Αυτός, όμως, δεν φαίνεται ούτε καν να ενοχλείται. Και από την άλλη μεριά κανείς δεν σκέφθηκε να τον ενοχλήσει. Μια σπάνια περίπτωση ανθρώπου, που σε μια χώρα που δεν διαθέτει θεσμούς και δικλίδες ασφαλείας, έφτασε να απολαύσει τα ανώτατα αξιώματα. Και σήμερα περιφέρεται από ταβέρνα σε ταβέρνα, μακάριος και αμέτοχος, μέσα στα ερείπια.
https://www.facebook.com/ermippos.ermippiou/posts/474917449213536
7 Σχόλια
Comments feed for this article
8 Δεκεμβρίου, 2012 στις 4:34 μμ
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
9 Δεκεμβρίου, 2012 στις 12:14 μμ
kapetanios
μέι-ντέι , χάνουμε τον Μόντι– μας έρχεται και ο Μπερλουσκόνι
9 Δεκεμβρίου, 2012 στις 4:30 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
κόμπλεξ για την εποχή που έσκιζε στις δημοσκοπήσεις ως ..καταλληλότερος, ενώ το όλον στυλ δεν κόλλαγε (ρε παιδί μου).
Ξέρεις τι έιναι να θέλεις να του τα χώσεις και να στην πέφτουν και οι δικοί σου (πασοκοι και αριστεροί) «εν΄ταξει ρε παιδί μου, εκτός πολτικής καλός είναι»
όσο νάναι αφήνει ένα ..υπόλοιπο
9 Δεκεμβρίου, 2012 στις 4:47 μμ
Mitsos
Αχρηστότερος πρωθυπουργός δεν υπήρξε στην Ελλάδα.. Κανονικά έπρεπε να δικαστεί αλλά πιθανόν να τον απάλασαν λόγω βλακείας.
9 Δεκεμβρίου, 2012 στις 6:36 μμ
orgilos
Reblogged this on ΟΡΓΙΛΟΣ.
9 Δεκεμβρίου, 2012 στις 8:29 μμ
elias
Το κοψίδια ως λαιφ σταιλ
9 Δεκεμβρίου, 2012 στις 10:40 μμ
Γιάννης - 2
Είχα την… ατυχία να τον συναντήσω προσωπικά 2 φορές. Η πρώτη συνάντηση ήταν τυπική στο γραφείο του. Η εντύπωσή μου απ’αυτόν δεν ήταν καλή, κυρίως γιατί μας έκανε ελάχιστες ερωτήσεις (είμεθα 3 άτομα μαζί στη συνάντηση μαζί του). Του έδωσα «the benefit of the doubt», επειδή ήταν μόνο 2 ημέρες μετά την εκλογή του ως πρόεδρος της ΝΔ, και ίσως ήταν πολύ κουρασμένος.
Η δεύτερη συνάντηση συνέβει εκτός Ελλάδος, και περάσαμε* μαζί 5-6 ώρες σε διάστημα 2 ημερών. Τότε ΒΕΒΑΙΩΘΗΚΑ πλέον 100% ότι ο άνθρωπος ήταν κενός και ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ για τα πάντα πέραν του καλού φαγητού, του καλού ποτού και της μουσικής της προτίμησής του. Σε πολύ κοντινούς φίλους είχα πει τότε, ότι «ο άνθρωπος αυτός μας βλέπει όλους τους Έλληνες σαν τίποτα». Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η καλοπέρασή του!
Τι άλλο να σκεπτόπουν όταν ένας άνθρωπος που ήθελε τότε να γίνει πρωθυπουργός βρίσκεται με έναν Έλληνα σε μιά ξένη πόλη για πρώτη φορά, και στην ξένη χώρα για δεύτερη φορά, και: δεν έχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ερώτηση γιά τη μεγάλη παροικία των Ελλήνων εκεί, ΟΥΤΕ ΜΙΑ ερώτηση για τη χώρα που επισκέπτεται, αρνείται να απευθυνθεί μέσω των τοπικών ΜΜΕ στους εκεί Έλληνες, κλπ
Η απόδοσή του αργότερα ως πρωθυπουργού δεν με εξέπληξε καθόλου………
(*) Ο ΚΑΚ ήταν μαζί με μια μεγάλη ομάδα βουλευτών και συμβούλων, σε αναγκαστική στάση λόγω βλάβης του αεροπλάνου της Ολυμπιακής που επρόκειτο να ταξιδέψουν. Εγώ, μόνο λόγω εντοπιότητος καθόμουν δίπλα του.