(πως είπατε;)

1. Θα προτιμήσω θάνατο / το μαύρο δεν τ’ αφήνω (Βαμβακάρης)

2. Να ‘ξεραν πόσο η καρδιά μου μέσα κλαίει / με βασανίζουν με πληγώνουν οι καημοί / Τίποτα δε θέλω πια κοντά μου / όλα πλέον τα έχω βαρεθεί (Τσιτσάνης)

3. Τέρμα θα ρίξω εις τη ζωή / χρυσή μου ν’ αποθάνω / γιατί βαρέθηκα να ζω / στον κόσμο τον απάνω (Μπάτης)

4. Είναι πικρός ο θάνατος / μα είναι ησυχία/ γιατί γλυτώνει το κορμί / από την τυραγνία (Βαμβακάρης)

5. Νεκροί χτυπώ κι ανοίχτε μου / να μπω για να σκουπίσω / τον τάφο τον παντοτινό / που θε να κατοικήσω (Παγιουμτζής)

6. Τι πάθος ατελείωτο / που είναι το δικό μου / όλοι να θέλουν τη ζωή / κι εγώ το θάνατό μου…Θα πα να εύρω μια σπηλιά / με πέτρες και με χώμα / κι εκεί θ’ αφήσω κόκαλα / ζωή, ψυχή και σώμα (Βαμβακάρης)

7. Φτώχεια που σέρνεις πάντοτε / τον πόνο και τη θλίψη / αρρώστιες, βάσανα, καημούς / – τέτοια ζωή να λείψει (Βαμβακάρης)

8. Ψεύτικος είναι ο ντουνιάς / μια ξέρα να καθίσω / κι απ΄ τα πολλά μου βάσανα / λίγα να λησμονήσω (Βαμβακάρης)

9. Ακόμα και στην κόλαση / μονάχος θέλω νά ‘μαι / δε θέλω ούτε ν’ αγαπώ / ούτε να μ’ αγαπάνε (Τσιτσάνης)

10. Με δίκοπο μαχαίρι / βαριά θα πληγωθώ / θα βάχω με το αίμα μου / τα έρημα σοκάκια ‘ / με πνίξαν τα φαρμάκια. / Με δίκοπο μαχαίρι / εγώ θα σκοτωθώ (Τσιτσάνης)

11. Πάρε, Χάρε, την ψυχή μου / ησυχία για να βρω /αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα / μες τη ζωή μου να μη χαρώ (Τσιτσάνης)

12. Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω / να με σκεπάσει το νερό / τη δύστυχη ζωή που κάνω / να την αντέξω δε μπορώ / … …τα κύματα να μ’ αγκαλιάσουν / το φως να μη το ξαναδώ (Βασιλειάδης + Ζαμπέτας ή [το πιθανότερο] Βαμβακάρης)

Επιλογές από την εργασία του «δικού μας» Αυστραλού Στάθη Gaunlett με τίτλο «Περιθωριακοί αυτόχειρες». Ο μπουζουκσής ψάλων, του Μποστ.