Φαίνεται ότι ο ΠΑΠΑΚ άκουσε τις συμβουλές του σχολιαστή και του Γιώργα (αν και υποψιάζομαι ότι οι δυό τους κατά βάθος επιθυμούσαν μείωση κατά 1000 ευρώ + κόψιμο του κ*λου των ΔΥ, για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης)
Η απόφαση θα ισχύσει αναδρομικά, λέει, από 1/1/2010
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4556446&ml=1
Μετά από αυτή τη σοφή απόφαση, αναμένεται ραγδαία αύξηση στην παραγωγικότητα των ΔΥ, και – το κυριότερο: τόνωση των κλάδων που περνούν δυσκολίες (οικοδομή, εστίαση, τουρισμός, λιανικό εμπόριο κλπ), αύξηση των εσόδων του κράτους από ΦΠΑ και έμμεσους φόρους κλπ.
Τι ορέα, τι καλά!
(τραλαλά, τραλαλά!)
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
53 Σχόλια
Comments feed for this article
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 10:11 πμ
DPurpler
Οι μισθοί των Δ.ΥΤ πρέπει επιτέλους να αρχίσουν να αντανακλούν την παραγωγικότητά τους και την όρεξή τους για δουλειά και εξυπηρέτηση του πολίτη.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 10:23 πμ
Πάνος
Προσυπογράφω την απαίτηση για υψηλή παραγωγικότητα, από τους ΔΥ. Επισημαίνω όμως ότι η επικείμενη μείωση αποδοχών δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτό το πράγμα. Η αύξηση της παραγωγικότητας μπορεί να επιτρευχθεί με διάφορους τρόπους, μεταξύ των οποίων η σύνδεση απόδοσης – μισθού. Αλλά όχι δια της χρήσεως χατζάρας – κι όποιον πάρει.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 10:36 πμ
robin
Όντας δημόσιος υπάλληλος θα έλεγα ότι δεν μου πολυαρέσει αυτή η απόφαση αλλά…. Δεν μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς. Η περίοδος των παχιών αγελάδων πέρασε και κανείς δεν γνωρίζει αν θα ξαναέρθει.
Προτιμώ να κάνω και εγώ τις θυσίες που μου αναλογούν για να σωθεί η χώρα παρά να βυθιστεί αύτανδρη.
Θεωρώ πάντως ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι οι αιμοδότες της Ελληνικής οικονομίας και η μείωση του μισθού τους θα έχει άμεσες συνέπειες στην αγορά και δη στις μικρές τοπικές αγορές καθώς υπάρχουν πολλές επαρχιακές πόλεις οι οποίες εδώ και χρόνια ‘ζουν’ από τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων.
Για να μη μιλήσω για την παραγωγικότητά τους (μας) όπως σωστά προανέφερε ο DPurpler.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 10:42 πμ
Rodia
Νομιζω οτι η προταση περι κοψιματος του κ*λου θα ηταν πιο αποτελεσματικη. 🙂 Η μειωση απλως θα τους αναγκασει να βρουν και 2η εργασια, πραγμα που θα μειωσει έτι περισσοτερο την αποδοτικότητα… Κανω λαθος;
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 11:23 πμ
δεξιος
Παντως το παγωμα των μισθων τους που εξηγγειλε προεκλογικα ο Καραμανλης ηταν αντιλαικο μετρο ενω η μειωση τους φιλολαικη.
Λεφτα υπαρχουν.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 11:32 πμ
nikiplos
Επειδή δεν μου αρέσει να κάνω τον έξυπνο, ιδίως όταν τα «χωράφια» μου είναι άγνωστα… Δυό μόνο λεπτομέρειες:
1. Οι ΔΥ είναι η μόνη ισχυρή αγοραστική δύναμη στη χώρα μας που εκτός από φαιδρές πορτοκαλλιές παράγει και έξυπνους… Είναι προφανές για πολλούς πως μείωση στις αποδοχές τους θα κόψει κάθε έξοδο, από ρουχαλάκια μέχρι δάνεια, κτλ. Αυτό σε συνδυασμό με παγιωμένες καταστάσεις μάλλον θα έχει συνέπειες κυρίως στον «ιδιωτικό τομέα» παρά στους ίδιους. Έτσι κι αλλιώς οι «συστημικοί» δεν έχουν να πάθουν τίποτε… Το πιο πιθανό, είναι να ενταχθούν περισσότεροι από αυτούς στη μαύρη εργασία, που ένεκα ισχνών αγελάδων θα μικρύνει και αυτή.
2. Οι ΔΥ χωρίζονται σε δυό κατηγορίες. Στους «συστημικούς» που αποτελούν στον στενό μηχανισμό που ενοχλεί τους πολίτες και συχνά λανθασμένα συνδέουν την «παραγωγικότητα» με αυτούς. Αυτοί απολύτως τίποτε δεν έχουν να πάθουν. Αντίθετα θα αυξήσουν τα «γρηγορόσημα» και τα «πακέτα». Στους «μη συστημικούς» που ακόμη κι αν θέλουν να εργαστούν, ούτε πρωτοβουλίες έχουν ούτε μπορούν να «σπρώξουν» θέματα. Οι τελευταίοι αδιάφοροι, γιατί δεν επηρεάζουν καμία παραγωγικότητα ούτε επιτελούν νευραλγικό έργο, παρά μόνο κάνουν την αγγαρεία της άχρηστης έτσι κι αλλιώς γραφειοκρατίας. Η σύνδεση – μέτρηση της παραγωγικότητας στην Ελλάδα είναι μάλλον ηλίθιο ανέκδοτο, κάτι σαν την «αυταξιολόγηση» των ΔΥ.
Κατά τα άλλα, συμφωνώ, οι θυσίες να έχουν αποδέκτες όλους τους πολίτες και όχι μόνο εκείνους του ιδιωτικού τομέα. Φοβάμαι μόνο μην γίνονται στο πόδι κάποια πράγματα, όπως έναν Δντή κάποτε που «έκανε οικονομία» κόβοντας Υπηρεσιακά αυτοκίνητα, και μετά το πρόβλημα πάρκινγκ υποχρέωσε τους διαδόχους του να «νοικιάσουν» από «ημέτερο» γειτονική αλάνα… Πιστεύω ότι σε περιόδους κρίσης καλό είναι ένα κομμάτι του ΕΔ να μένει ακμαίο γιατί συντηρεί τα υπόλοιπα. Επίσης πιστεύω ότι οι μεγάλες σπατάλες του ΔΤ δεν είναι οι μισθοί αν και οι τελευταίοι δεν είναι καθόλου αμελητέοι αν μιλούμε για 1.000.000 περίπου ΔΥ του ευρύτερου ΔΤ.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 12:10 μμ
σχολιαστης
Aξιολόγηση, μισθοί ανάλογοι με τα προσόντα και την παραγωγικότητα του εργαζόμενου και άρση της μονιμότητας.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 12:16 μμ
Rogerios
Ένα ακόμη πρόχειρο και άδικο (γιατί πλήττει ομοίως δικαίους και αδίκους μέτρο). Μπορεί τα σκληρά μέτρα κατά των ΔΥ να ικανοποιούν τα απωθημένα που έχουμε για τα προνόμιά τους, αλλά δεν ανταποκρίνονται σε κάποιον λογικό σχεδιασμό και μάλλον θα αποδειχθούν μπούμερανγκ: αυτά που θα στερηθούν σε πρώτο χρόνο οι ΔΥ απλώς δεν θα διοχετευθούν στην αγορά, άρα τελικά θα τα στερηθούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η δαιμονοποίηση των ΔΥ δεν οδηγεί πουθενά. Νομίζω ότι ο nikiplos περιέγραψε την ουσία του προβλήματος. Το ζητούμενο κατ’ εμέ είναι η λογική αναδιοργάνωση του Δημοσίου, έτσι ώστε το κράτος να εκμεταλλευθεί στο μέγιστο δυνατό το ανθρώπινο δυναμικό του. Πιστεύω ότι η πλειονότητα των Ελλήνων ΔΥ μπορεί να γίνει εξόχως αποδοτική. Στο κάτω κάτω οι ΔΥ παράγουν το έργο που τους ζητείται: αν τους ζητηθεί κάτι παραπάνω, κάτι λογικότερο, αν τους δοθούν περισσότερες πρωτοβουλίες, αν δοθούν κίνητρα για την αποδοτικότητα, τότε οι περισσότεροι θα ανταποκριθούν (αυτοί που δεν θα προσαρμοσθούν και θα καταστούν ξένο σώμα έχω την αίσθηση ότι θα είναι κυρίως οι δικτυωμένοι με τα κέντρα εξουσίας, δηλ. αυτοί που κατεξοχήν ταλαιπωρούν τον πολίτη).
Επίσης, το Δημόσιο θα εξοικονομούσε πολλαπλάσια ποσά αν π.χ. αποφάσιζε να εξορθολογίσει τις δαπάνες του για προμήθειες στο χώρο της υγείας και αν εφάρμοζε επιτέλους τις ισχύουσες εθνικές και ευρωπαϊκές διατάξεις (πού τέτοια τύχη όμως).
Θα αύξανε επίσης τα έσοδά του αν αποφάσιζε να καταστήσει κερδοφόρες τις επιχειρήσεις του που λογικά θα έπρεπε να είναι τέτοιες, αντί να τις εκποιεί μισοτιμής (μεταβιβάζοντας στον νέο ιδιοκτήτη όλα τα θετικά και αναλαμβάνοντας το ίδιο – δηλ. εμείς – όλα τα βάρη του τύπου εθελουσίες έξοδοι και συνταξιοδοτήσεις προσωπικού που ο νέος κύριος κρίνει υπεράριθμο)-
Τέλος, αν έπρεπε να κοπούν αποδοχές και αμοιβές στο πλαίσιο του δημόσιου τομέα, ας σταματούσε το κράτος τις μυριάδες αμειβόμενες επιτροπές και ας μείωνε στο μισό τις πάμπολλες θέσεις ειδικών συμβούλων.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 12:21 μμ
Rogerios
Και κάτι για τον φίλτατο σχολιαστή (σχ. των 12.10): ας μου επιτρέψει να διατυπώσω τη γνώμη ότι η άρση της μονιμότητας των ΔΥ είναι ένα σύνθημα άνευ ουσίας. Με τις ισχύουσες διατάξεις πειθαρχικού δικαίου του Υπαλληλικού Κώδικα, το ελληνικό Δημόσιο μπορεί να απολύσει οποιονδήποτε διεφθαρμένο ή ανεπαρκή ως προς την εκτέλεση των καθηκόντων του ΔΥ. Το γιατί δεν το κάνει είναι άλλη ιστορία. Ως συνήθως, αυτό που χρειαζόμαστε στην Ελλάδα δεν είναι νέες διατάξεις νόμου, είναι το να αρχίσουν να εφαρμόζονται επιτέλους οι ισχύουσες.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 12:30 μμ
DPurpler
Το επιχείρημα ότι οι Δ.Υ στηρίζουν τις τοπικές αγορές μόνο ως αστείο μπορώ να το εκλάβω. Λές και άλλες κοινωνικές ομάδες δεν θα κατανάλωναν – εάν είχαν βέβαια τα χρήματα.
Ως μισθωτός του ιδιωτικού, προσφέρομαι να τονώσω την τοπική μου αγορά αν μου δώσετε 5-6 επιδόματα 😉
Και ας μπούν και στην φορολ. κλίμακα, δεν με νοιάζει.
Πάνο, ουσιαστικά συμφωνούμε με την σύνδεση παραγωγικότητας. Αποδίσουν ας πούμε στο 20%, ας παίρνουν και το 20% του μισθού (και των επιδομάτων!! και των επιδομάτων !! – ακούγεται από το κοινό) που παίρνουν σήμερα.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 12:40 μμ
Angelos
@Pano (10:23 πμ): Kapote thespistike prim paragogikotitas gia tous DY. Me methodevseis ton syndikalistikon tous organon, eftasan na to pairnoun oloi. Ouden peraitero sholio.
@ Rogerio (12:16 μμ)Πιστεύω ότι η πλειονότητα των Ελλήνων ΔΥ μπορεί να γίνει εξόχως αποδοτική: I pistis einai spoudaio pragma. Ego antitheta pistevo oti ama katseis dio tria hronia kapou san DY halaei to mialo sou. Eho empeirika stoicheia pou to epivevaionoun 😉
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 1:09 μμ
nikiplos
@DPurpler, Το επιχείρημα ότι οι Δ.Υ στηρίζουν τις τοπικές αγορές μόνο ως αστείο μπορώ να το εκλάβω. Λές και άλλες κοινωνικές ομάδες δεν θα κατανάλωναν – εάν είχαν βέβαια τα χρήματα.
Ομοίως και εγώ!!! 🙂
Περιμένω βέβαια στην Περιφέρεια της χώρας μας να εμφανιστούν άλλες κοινωνικές ομάδες 😆
Άμα τη ελεύσει τους θα σας ενημερώσω… Μέχρι τούδε κυκλοφορούν μόνο ΔΥ (Δάσκαλοι, Καθηγητές, Χωροφύλακες και απλοί ΔΥ) και οι υπόλοιποι που έχουν μαγαζιά για να πουλήσουν στους πρώτους… Ά κάποτε είχαμε και αγρότες αλλά μας τελείωσαν!!! 😆
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 1:27 μμ
robin
@ DPurpler
Μιλάς υποθετικά. Αντίθετα, εγώ σου λέω τι γίνεται στην πραγματικότητα: αυτοί που καταναλώνουν είναι κατά βάση οι ΔΥ. Αναφέρομαι στις επαρχιακές αγροτικές κοινωνίες και μόνο. Καλώς ή κακώς σε αυτές τι κοινωνίες οι ΔΥ έχουν την αγοραστική δύναμη. Μάλλον αν ζούσες σε κάποια από αυτές θα το αντιλαμβανόσουν καλύτερα και δε θα το εκλάμβανες ως αστείο.
Από την άλλη, δεν αμφιβάλω ότι αν έπαιρνες 5-6 επιδόματα θα ήσουν καλύτερος καταναλωτής.
Γιατί όμως υπάρχουν τα επιδόματα στους μισθούς;
Υπάρχουν αντί αυξήσεων. Όποτε ζητάει αύξηση ο ΔΥ (και μπορεί το κράτος να του δώσει) του την δίνει σε μορφή επιδόματος. Υπ’ όψιν ότι το επίδομα δεν θεωρείται ‘μισθός’ δηλ. δεν συμπεριλαμβάνεται στα δώρα.
Αν κοπούν τα επιδόματα τότε θα δούμε το αληθινό πανηγύρι!
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 1:44 μμ
σχολιαστης
Αγαπητέ Rogerios, ας δούμε να εφαρμόζεται το «μπορεί να απολύσει οποιονδήποτε διεφθαρμένο ή ανεπαρκή ως προς την εκτέλεση των καθηκόντων του ΔΥ», και δεν ξαναλέω για μονιμότητα.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 1:47 μμ
zeppos
robin: «Υπάρχουν αντί αυξήσεων. Όποτε ζητάει αύξηση ο ΔΥ (και μπορεί το κράτος να του δώσει) του την δίνει σε μορφή επιδόματος.»
Δηλαδή όποτε αναγγέλει μια κυβέρνηση την εισοδηματική πολιτική και λέει αύξηση πχ 1,5% όπως φέτος, οι ΔΥ δεν το παίρνουν στο μισθό και το παίρνουν σαν…. επίδομα; Ποσοστό τίνος; Και οι «οριμάνσεις» 2% κλπ που κολλάνε; Στο επίδομα;
Ρε τι μαθαίνει κανείς εδώ μέσα…
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 2:01 μμ
nikiplos
Σχολιαστή, «Aξιολόγηση, μισθοί ανάλογοι με τα προσόντα και την παραγωγικότητα του εργαζόμενου και άρση της μονιμότητας»
Αμήν, λένε στην ιδιαίτερη πατρίδα μου όταν τελειώνουν οι προσευχές… Το ξέχασες…
Αξιολόγηση: Προϋποθέτει αξιοκρατικό και αξιολογημένο (από άλλη οντότητα όχι από τον εαυτό του) διοικητικό σύστημα… πάμε γι’ άλλα
Μισθοί ανάλογοι με τα προσόντα: Στην Ελλάδα εξαντλούμαστε στο γνωστικό κομμάτι για να κρίνουμε τα προσόντα. Επομένως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να τα συνδέσουμε ούτε με το αποτέλεσμα (δημιουργία εργασιακού κλίματος και όχι δικτατορία εκφοβισμού, επιχειρηματικότητα και όχι γραφειοκρατία για διαιώνιση ύπαρξης, επιτέλεση έργου που θα μένει στο χρόνο και όχι απλή διαικπεραίωση τρίτων υποθέσεων, δλδ έργο που θα φαίνεται σε βάθος χρόνου και θα μπορούμε να βασίσουμε κάτι άλλο πάνω σε αυτό.). Ως ευγενικός το ζήτημα της παραγωγικότητας το αφήνω, γιατί ούτε στον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Άρση της μονιμότητας: Προϋποθέτει τα ανωτέρω δύο, για να είναι ο δημόσιος τομέας ανταγωνιστικός. Δλδ «να τραβήξει» ένα καλό στέλεχος για άλλους λόγους. Σήμερα αντλεί στελέχη καλά ένεκα αυτής της «μονιμότητας». Αν αρθεί θα προκύψουν τρία πράγματα: α) Θα διώκονται οι μη διαπλεκόμενοι και οι μη έχοντες «βύσμα» β) Οι διεφθαρμένοι «συστημικοί» δεν θα έχουν τίποτε να χάσουν, αφού εκμεταλλευόμενοι την εξουσία τους θα συνεχίσουν να επιμερίζουν τις ευθύνες… γ) Θα αυξηθεί η ήδη υπάρχουσα ευθυνοφοβία, αφού η πολιτική εξουσία πλέον δεν θα μπορεί να επιβληθεί στον ΔΥ, που θα προτιμά να είναι σύννομος παρά να χάσει την εργασία του…
Ένα παράδειγμα: Στο φάκελλο της Μπουρμπούλια διώχθηκαν τελικά κατώτατοι δικαστικοί υπάλληλοι. Σου φαίνεται λογικό αυτό? Αυτοί δλδ έφταιξαν?
ΥΓ> Ναί στα ανωτέρω που είπες, όταν φυσικά και εφόσον γίνουμε οργανωμένη χώρα… (Η Ιταλία χρειάστηκε 10 χρόνια το 1950-60 για να το κάνει)
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 2:04 μμ
DPurpler
Αυτό με τα επιδόματα έχει πολύ βάθος. Γιατί, σε κάθε συζήτηση, οι Δ.Υ αναφέρουν τον μισθό μόνο, και λένε με 15 χρόνια παίρνω 1100 ευρώ, αλλά για τα επιδόματα, δεν λένε τίποτα. Που για το ύψος τους, σήμερα ανακοινώθηκε ότι πολλές χιλιάδες άτομα παίρνουν πάνω από 500 ευρώ επιδόματα. Και αρκετοί πάνω από 1000.
Σε ότι αφορά τον φίλο που ανέφερε ότι αντί για αυξήσεις έδιναν επιδόματα, δεν με ενδιαφέρει καθόλου και δεν βλέπω πως μπορεί να εποτελέσει αυτό επιχείρημα. Το σύνολο της αποζημίωσης που παρέχεται στους ΔΥ σήμερα, είναι τραγικά υψηλό σε σχέση 1. με την παραγωγικότητά τους 2. με την σημερινή οικονομική συγκυρία και 3. με την οποιαδήποτε έννοια κοινωνικής συνοχής!
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 3:01 μμ
zeppos
Το δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ», που ως γνωστόν είναι η κατ’ εξοχήν εφημερίς που … υποστηρίζει τον ΓΑΠ, δεν προσθέτει ΤΙΠΟΤΑ νέο στα ήδη από πέρσυ εξαγγελθέντα μέτρα που ΜΕΛΕΤΟΥΝΤΑΙ… Μιλάει για μείωση κατά 10% μέσο όρο στα ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ. Δηλαδή, αν αποφασιστεί, θα αρχίσει με 3% στα χαμηλά – 150 – 300 ευρώ (!) και θα ψηλώνει στα μεγαλύτερα που σε πολλές περιπτώσεις υψηλόβαθμων «αξιωματούχων» φθάνουν ή και υπερβαίνουν ακόμη και τον μισθό που είναι και αυτός .. στα ύψη..
Να μην ξεχνάμε – οχι δα – οτι οι παγώνουν οι καθαροί μισθοί πάνω από 2000 και μάλιστα «λοιψά» γιατί ενώ δεν θα πάρουν την μικρή αύξηση 1,5% θα πάρουν την 2% ορίμανση…
Όμως – όπως ξέρουν να κάνουν πολύ καλά οι προπαγανδιστές δημοσιογράφοι και μη – σε πηχιαίους τίτλους αναγγέλουν μείωση έως 400 ε, που είναι φυσικά το ανώτερο ποσό που ΙΣΩΣ κοπεί από τους επί χρόνια πλουσιοπάροχα αμοιβόμενους υψηλόβαθμους ΔΥ, οι οποίοι ίσως ήλθε η ώρα να βάλουν ΚΑΙ αυτοί ένα μικρό χεράκι, και φυσικά οι περισσότεροι αναγνώστες μασάνε και λένε κοίτα που άλλα έλεγε και άλλα κάνει.
Ο Τσίπρας ήδη πριν λίγο είπε οτι οι εξαγγελίες του ΚΑΚ μοιάζουν δώρα μπροστά σε αυτά που κάνει ο ΓΑΠ… Μάλιστα, συγκρινει τους εγκληματικά υπαίτιους αυτής της κατάστασης με τις αλόγιστες και ενεξέλεγκτες ρεμούλες ΠΑΝΤΟΥ, με μια κυβέρνηση τριών μηνών.. που απεγνωσμένα προσπαθεί να σταματήσει την κατηφόρα…
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 3:02 μμ
xBerliner
1ον. Το δημόσιο είναι εξ ορισμού αντιπαραγωγικό (εξαιρώ τους εκπαιδευτικούς) ανεξάρτητα από την όρεξη των υπαλλήλων να δουλέψουν.
2ον. Σωστά: μειώνοντας τους μισθούς, μειώνεις την κατανάλωση, μειώνεις τον τζίρο στα καταστήματα, πλήττεις και τον ιδιωτικό τομέα. Αλλά αν δεν έχει φράγκα (και δεν σου δανείζουν ή σου δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια) είμαι περίεργος να ακούσω μια σοβαρή πρόταση (η πάταξη της φοροδιαφυγής, να τα πάρει από τους έχοντες και άλλα χριστιανικά και ωραία είναι πολύ ωραία ανέκδοτα). Επίσης προτάσεις όπως να βγούμε από το ευρώ για να κάνουμε ότι θέλουμε με τη δραχμή μας είναι επίσης γελοίες. Αρκεί κάποιος να σκεφτεί ότι ναι ονομαστικά μπορεί να μισθοί να αυξάνονται (σε δραχμές) ακόμα και σε περίοδος κρίσεις, αλλά το μέγα ερώτημα θα είναι αν οι υποτιμήσεις θα γίνονται την πρώτη ή τη δεύτερη Δευτέρα του μήνα.
3ον. Για να αρχίσουμε κάποια στιγμή να παράγουμε θα πρέπει να αποκτήσουμε ένα σοβαρά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό που να έχει φολοδοξίες να παράγει (μεταξύ άλλων και μεγαλύτερο για το ίδιο εισόδημα). Σήμερα με το δημόσιο τομέα υπερ-ανταγωνιστικό εργοδότη ο νέος δεν βλέπει γιατί θα πρέπει να βρέξει τον κώλο του για να φάει ψάρι. Συνεπώς το δημόσιο πρέπει να χάσει την αίγλη του ως εργοδότης.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 3:52 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Και?
Τι άκριβώς θέλεις να αποδείξεις με το παραπάνω?
Για να αρχίσουμε κάποια στιγμή να παράγουμε θα πρέπει να αποκτήσουμε ένα σοβαρά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό που να έχει φολοδοξίες να παράγει
To θέμα όμως δεν είναι απλά να αρχίσουμε να παράγουμε αλλά να παράγουμε κάτι που κάποιος άλλος θα θέλει να αγοράσει. Οπότε το να αποκτήσουμε ένα σοβαρά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό το οποίο δεν θα παράγει κάτι το χρήσιμο μάλλον δεν θα βοηθήσει…
To παραπάνω διαβάζεται και αντίστροφα, μήπως επειδή σαν χώρα έχουμε έναν χάλια ιδιωτικό τομέα έχει τελικά καταστεί πιο ελκυστικός εργοδότης το δημόσιο?
Και να το ξεκαθαρίσω, ούτε στον δημόσιο τομέα εργάζομαι, ούτε και ποτέ είχα την επιθυμία να εργαστώ εκεί.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 3:58 μμ
nikiplos
(εξαιρώ τους εκπαιδευτικούς)
xBerliner, εξ ιδίας παρελθοντικής πείρας μην εξαιρείς κανέναν!
Η παραγωγικότητα είναι κάτι που προσμετράται μέσω των «κερδών» (μεσο μακρο σκοπικά) και η ύπαρξη και μόνο των φροντιστηρίων σε ποσοστό που υπερκαλύπτει τα δημόσια σχολεία, δίνει από μόνη της «τα κέρδη» της κοινωνίας, δλδ των φορολογούμενων που πληρώνουν το πάπλωμα…
Κοινώς για να μάθει το βλαστάρι σου Αγγλικά, πρέπει να πάει σε φροντιστήριο (πλήρωνε). Το αυτόν για τα Γαλλικά (Ξαναπλήρωνε). Το αυτόν για τα μαθήματα κατεύθυνσης (Ξαναματαπλήρωνε).
Το λέω αυτό για να μην έχουν κάποιοι την δική τους αυθαίρετη οπτική γωνία και την γενικεύουν…
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 3:59 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Και?
Τι άκριβώς θέλεις να αποδείξεις με το παραπάνω?
To θέμα όμως δεν είναι απλά να αρχίσουμε να παράγουμε αλλά να παράγουμε κάτι που κάποιος άλλος θα θέλει να αγοράσει. Οπότε το να αποκτήσουμε ένα σοβαρά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό το οποίο δεν θα παράγει κάτι το χρήσιμο μάλλον δεν θα βοηθήσει…
To παραπάνω διαβάζεται και αντίστροφα, μήπως επειδή σαν χώρα έχουμε έναν χάλια ιδιωτικό τομέα έχει τελικά καταστεί πιο ελκυστικός εργοδότης το δημόσιο?
Και να ξεκαθαρίσω εδω πέρα πως ούτε στον δημόσιο τομέα εργάζομαι, ούτε και ποτέ είχα την επιθυμία να εργαστώ εκεί.
Πάνο σβήσε σε παρακαλώ το προηγούμενο σχόλιο μου.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 4:01 μμ
Rodia
«Παντως το παγωμα των μισθων τους που εξηγγειλε προεκλογικα ο Καραμανλης ηταν αντιλαικο μετρο ενω η μειωση τους φιλολαικη.
Λεφτα υπαρχουν.» χαχαχα!!!
Σκεφτειτε ομως.. αν την εξαγγελια για «αυξηση συμφωνα με το πληθωρισμο» ακολουθησε μειωση, τι θα γινοταν με την εξαγγελια για το παγωμα!!! 🙂 🙂 😀
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 4:46 μμ
DPurpler
Από την σημερινή έκθεση του ΙΟΒΕ:
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1097207&lngDtrID=251
– Η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να στηριχτεί στην άμεση αντιστροφή τριών τάσεων που έχουν αναπτυχθεί εδώ και αρκετά χρόνια στην ελληνική οικονομία και υποσκάπτουν τα θεμέλιά της.
Η πρώτη είναι η διόγκωση του αριθμού του προσωπικού και των αμοιβών στο δημόσιο τομέα, χωρίς αντίκρισμα στην ποιότητα και ποσότητα των παρεχομένων υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο.
Η δεύτερη είναι η υπέρμετρη αύξηση των δαπανών για συντάξεις, χωρίς αυτό να συνοδεύεται από αύξηση της συνταξιοδοτικής αποταμίευσης.
Η τρίτη είναι η υπέρμετρη αύξηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, που υποσκάπτει την κοινωνική συνοχή.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 6:21 μμ
Γιώργας
Εχουμε και λέμε λοιπόν. Δανειζόμαστε με υπέρογκα επιτόκια. Με τα λεφτά των δανείων πληρώνουμε τους μισθούς των (υπέρβολικών σε αριθμό κατα τη γνώμη μου) ΔΥ . Στην πραγματικότητα, στο κόστος του υπαλλήλου που διορίσαμε και τον πληρώνουμε με δανεικά θα πρέπει να προστεθεί και το ποσό των τόκων που το συνοδεύουν. Στη συνέχεια είμαστε ευχαριστημένοι που τονώνουν την αγορά και επιστρέφουν ενα ποσοστό ως ΦΠΑ (Γιατί άραγε κυρίως οι ΔΥ; μάλλον οι υπόλοιποι δέν ξέρουμε να χαρούμε τη ζωή γιατί αν πιάσουμε ενα ευρώ, αυτό πρέπει να μείνει στην άκρη γιατί κανείς δέν μας εγγυάται οτι και αύριο θα έχουμε εισόδημα, και τα λειτουργικά έξοδα τρέχουν).
Προτείνω λοιπόν για άλλη μια φορά στον ΠΑΠ να δώσει άλλα τόσα επιδόματα, και να προσλάβει μπόλικους ΔΥ ακόμη για να μειωθεί η ανεργία, να τονωθεί η αγορά και να κινείται και το χρήμα. Μέχρι να σταματήσουν τα δανεικά.
Αυτός ο κύκλος είναι φαύλος και πρέπει να σπάσει.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 7:40 μμ
xBerliner
«Τι άκριβώς θέλεις να αποδείξεις με το παραπάνω?»
Αυτό που θέλω να αποδείξω είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι άτοπο να προσπαθείς να συνδέσεις αποδοχές στο δημόσιο με παραγωγικότητα. Δηλαδή θα αυξήσει το μισθό σε όποιους πιάσουν μεγαλύτερο ρυθμό χτυπήματος της σφραγίδας;
«To θέμα όμως δεν είναι απλά να αρχίσουμε να παράγουμε αλλά να παράγουμε κάτι που κάποιος άλλος θα θέλει να αγοράσει. Οπότε το να αποκτήσουμε ένα σοβαρά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό το οποίο δεν θα παράγει κάτι το χρήσιμο μάλλον δεν θα βοηθήσει»
«To παραπάνω διαβάζεται και αντίστροφα, μήπως επειδή σαν χώρα έχουμε έναν χάλια ιδιωτικό τομέα έχει τελικά καταστεί πιο ελκυστικός εργοδότης το δημόσιο?»
Συμφωνώ. Αλλά για να υπάρξει καλύτερος ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να υπάρξουν άνθρωποι με μεράκι, όρεξη και φιλοδοξίες για τους οποίους το δημοσιουπαλληλίκη θα είναι αποκρουστικό.
@ nikiplos
«(εξαιρώ τους εκπαιδευτικούς)
xBerliner, εξ ιδίας παρελθοντικής πείρας μην εξαιρείς κανέναν! »
Θα συμφωνήσω ότι όπως είναι σήμερα η κατάσταση οι εκπαιδευτικοί ΔΕΝ παράγουν. Αλλά η εκπαίδευση είναι από τους λίγους, αν όχι ο μόνος, δημιουργικός τομέας του δημοσίου και συνεπώς εν δυνάμει παραγωγικός (προσωπικά είναι ο μόνος τομέας του δημοσίου στον οποία θα ήθελα να δουλέψω ακόμα και αν αυτό σημαίνει μείωση κατά 60% των αποδοχών μου, αν όμως δεν ήταν τόσο πολύ διαβρωμένος από την μιζέρια των εκπαιδευτικών).
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 8:13 μμ
δεξιος
Εκεινο που θα αλλαζε καπως τα πραγματα στο Δημοσιο ειναι η επιστροφη της ιεραρχιας και η συνδεση θεσης ,μισθου και βαθμου.
Απο το 1984 υπαρχει ενιαιο μισθολογιο – βαθμολογιο πραγμα που σημαινει οτι οι αποδοχες του καθε υπαλληλου ειναι ανεξαρτητες απο το βαθμο του και τη θεση του με μονη εξαιρεση ενα επιδομα για τους διευθυντες που και αυτων η επιλογη γινεται απο το σωρο με κομματικα κριτηρια.
ΟΙ διαφορες στις αποδοχες τους ειναι κατα κλαδους και εξαρτωνται απο τη συνδικαλιστικη δυναμη του καθε κλαδου που μαζικα κερδιζει οσα κερδιζει για τους δικους του και οχι απο την εξατομικευμενη αποδοση του καθε υπαλληλου και τη θεση που εχει.
Βεβαια αν επανερχοταν η ιεραρχια με συνδεση μισθου βαθμου και θεσης θα υπηρχε ο κινδυνος καποιος να παρατηρησει οτι αυτη ηταν η δομη του Δημοσιου επι του λεγομενου «κρατους της δεξιας» αλλα ειναι βεβαιο οτι το ΠΑΣΟΚ και οι φιλιες μηντιακες δυναμεις μπορουν να βρουν καποιους μοντερνους ορους ωστε να το παρουσιασουν ως κατι εντελως νεο.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 8:31 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Σε αυτά που λές περί όρεξης και φιλοδοξιών θα συμφωνήσω. Αυτό που ΔΕΝ θεωρώ όμως αναγκαίο είναι τα μέλη αυτής της κοινωνία με όρεξη και φιλοδοξίες να βρίσκουν αποκρουστικό τον δημόσιο τομέα. Για να το πω πιο απλά, μπορείς μιά χαρά να έχεις όρεξη και φιλοδοξίες να δραστηριοποιηθείς στον ιδιωτικό τομέα χωρίς απαραίτητα να αισθάνεσαι απέχθεια για τον δημόσιο τομέα.
Γενικότερα μιλώντας, δεν συμμερίζομαι το μίσος σου προς οτιδήποτε δημόσιο ούτε και αντίστροφα την αγάπη σου για κάθε τι ιδιωτικό. Μία κοινωνία που μισεί το δημόσιο τομέα* σε τέτοιο βαθμό ώστε να τον βρίσκει αποκρουστικό κατά πολύ μεγάλη πιθανότητα θα είναι μία κοινωνία που και ο ιδιωτικός τομέας της ένα θα είναι ένα χάλι μαύρο.
*Να προσθέσω εδω πως το ελληνικό δημόσιο όντως, έχει τα μαυρα του τα χάλια, και σε σημαντικό βαθμό συμφωνώ με κάποιους σχολιαστές παραπάνω όπως π.χ ο Γιώργας ή ο DPurpler. Αλλο πράγμα όμως να αναφέρεται κανείς στο αναποτελεσματικό και σε μεγάλο βαθμό διεφθαρμένο ελληνικό δημόσιο και τελείως άλλο να πυροβολάει ότι έχει σχέση με τον δημόσιο τομέα γενικά.
Τι έχω πάθει σήμερα…Πάνο διέγραψε σε παρακαλώ το προηγούμενο μου σχόλιο γιατί τα έκανα λίγο σαλάτα… 😆
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 8:45 μμ
kapetanios
δεξιέ
το «πράσινη ανάπτυξη» φοριέται σε όλες τις περιπτώσεις
Εξάλλου και η αξιοκρατία ήταν μέσα στις προεκλογικές δεσμεύσεις του…
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 9:00 μμ
nikiplos
@Δεξιός (και όχι μόνο), η συντηρητική παράταξη δυστυχώς, ευθύνεται εξίσου για τη σημερινή κατάντια… για να μην πούμε περισσότερο…
Η Ελλάδα και η Ιταλία από πλευράς ΔημΤομέα, ήταν περίπου στα ίδια μετά τον πόλεμο (με εξαίρεση τις μετεμφυλιακές πληγές για εμάς και την έλλειψη Δημοκρατίας)
Εκείνα τα κρίσιμα χρόνια η Ιταλία έκανε τρομερά βήματα, και έκανε εκσυγχρονισμό στον ΔΤ της με αποτέλεσμα που φαίνεται ιδιαίτερα σήμερα καθώς έχει παρέλθει ακυβερνησίες, ή κυβερνιόταν από γραφικούς…
Αντίθετα η Ελλάδα βασισμένη στο σύστημα της Ιεραρχίας (σχεδόν… στρατιωτικής) επιχείρησε να μπεί με ένα αναχρονιστικό τρόπο στην ΔημΔιοίκηση. [Άλλες ήταν βέβαια οι αιτίες αλλά δεν παίζει ρόλο πλέον ]
Ο Δημόσιος Τομέας στην Ελλάδα έγινε κυρίως αντιπαραγωγικός τότε καθώς βασιζόταν ακριβώς στην Ιεράρχηση και στους εμπίστους και όχι στην αξιοκρατία.
Το ΠΑΣΟΚ, μόλις βγήκε, σχεδόν κατήργησε την ιεράρχηση (ως ένα βαθμό), ενώ περί αξιοκρατίας ουδέν.
Σήμερα το Δημόσιο, δεν πάσχει από αναξιοκρατία, αλλά από μετριοκρατία και κυρίως από διαπλεκόμενη πολυαρχία. Τα κόμματα (κυρίως τα εξουσίας) εξαρτώνται πάνω από αυτό το χάος, καθώς το 1.000.000 ΔΥ του ευρύτερου Δημ. Τομέα, σπεύδει να ψηφίσει το κόμμα εξουσίας, όχι για να ωφεληθεί, αλλά για να εξασφαλίζει την «προστασία». Κυβερνήσεις-νονοί με κράτος-μαφία, είναι ότι παραλαμβάνεται από τις κυβερνήσεις μετά το 1995. Και δεν έχει και πολλές εναλλακτικές, αφού «είναι πολλά τα διαπλεκόμενα λεφτά Άρη» κυρίως για τους underlined κομματικούς μηχανισμούς. Το pork barelling είναι κυρίως ο τρόπος λειτουργίας του Ελληνικού Κράτους και των πολιτών του.
Ο νόμος Πεπονή, προσπάθησε να βελτιώσει τα πράγματα, αλλά πέρα από το ότι είχε κενά, δεν δόθηκε καμία πρωτοβουλία στους πτυχιούχους που μπήκαν αθρόα στον ΔΤ μετά το 2003 που η ανεργία άρχισε να χτυπάει τις πόρτες και το «όνειρο» της Ευρωπαϊκής προοπτικής της Ελλάδας άρχισε να φαίνεται απατηλό .
Η λύση είναι απλούστατη… Η γενιά που κυρίως είναι στο δημόσιο 55 – 65, ας ρολάρει κανονικά στη σύνταξη.
Οι νέοι να μπαίνουν σε ένα αξιοκρατικό σύστημα και προκειμένου να πάρουν πρωτοβουλίες, αυτό το «νέο Δημόσιο» να μην έχει καμία σχέση (στην Ιεραρχία, νομικά κωλύμματα, αντικείμενο) με το παλαιό-παραδοσιακό. Εκεί πλέον βάλτε ότι θέλετε (άρση της μονιμότητας, κριτήρια, απόδοσης αξιολόγηση από 3η οντότητα κλπ κλπ). Αυτό έκαναν η Ισπανία και η Πορτογαλλία μόλις μπήκαν στην ΕΕ.
Τα υπόλοιπα δεν θα δουλέψουν… Ο παλιός παγιωμένος και καλά βυσματομένος μηχανισμός των συνδικαλιστών και διαπλεκόμενων του ευρύτερου ΔΤ, ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις εδώ και 40 χρόνια… Ο ΑΓΠ το 83 το προείδε αυτό, εξού και «άλλαξε το σκοπό» και όχι μόνο δεν συγκρούστηκε με τα «ρετιρέ», αλλά τα πήρε δικά του…
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 9:33 μμ
kapetanios
nikiplos
πάντως στον Ιδ Τομέα το σύστημα δουλεύει.
Αυτό που πρότεινε ο δεξιός δεν προσπάθησε να το επαναφέρει και το «άλλο» ΠΑΣΟΚ ή κάνω λάθος ?
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 9:41 μμ
Πάνος
Τα κόμματα (κυρίως τα εξουσίας) εξαρτώνται πάνω από αυτό το χάος, καθώς το 1.000.000 ΔΥ του ευρύτερου Δημ. Τομέα, σπεύδει να ψηφίσει το κόμμα εξουσίας, όχι για να ωφεληθεί, αλλά για να εξασφαλίζει την “προστασία”
Έχω την εντύπωση ότι το σύνολο του εκλογικού ποσοστού των 2 μεγάλων κομμάτων στο δημόσιο ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ και μάλιστα σημαντικά του ποσοστού τους στο γενικό σύνολο.
Όποιος έχει στοιχεία (ή μπορεί να τα βρει) ας μας τα δώσει.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 9:43 μμ
Πάνος
Εδώ θα μου επιτρέψετε να σας θυμίσω μια παλιά μου διαπίστωση:
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τον Δημόσιο Τομέα, αν εξαιρέσουμε τον Ιδιωτικό!
ΥΓ. Ο κατεξοχήν αντιπαραγωγικός κλάδος του Δημ. Τομέα είναι η εκπαίδευση και στις τρεις βαθμίδες της: η μία χειρότερη από την άλλη!
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 9:51 μμ
δεξιος
Οχι.Επι Σημιτη εγινε μονο μια επιδερμικη διαφοροποιηση των αμοιβων των διευθυντων εν σχεσει με τους υπαλληλους (γιατι επι ΑΓΠ διευθυντες και υπαλληλοι επαιρναν τα ιδια,πραγμα που αμφιβαλλω αν γινοταν στην Κινα του Μαο) αλλα τελικα αυτο δεν αλλαζε το οτι η μεγαλη μαζα των ΔΥ εξαρτιοταν αποκλειστικα απο τα χρονια υπηρεσιας και τη δυναμη του συνδικατου της.
Τωρα οπωσδηποτε η παλια ιεραρχια με τους βαθμους απο 15ο εως 2ο ,τους αναλογους μισθους και τις προβλεψεις των εσωτερικων κανονισμων οτι σε καθε θεση απαιτειται υπαλληλος ορισμενου βαθμου σιγουρα μοιαζει με στρατιωτικοποιημενο συστημα.
Το αδυνατο σημειο που ειχε προβληθει τις ηρωικες εποχες της δεκαετιας του 80 ηταν οτι οι κρισεις των υπαλληλων δεν ησαν αντικειμενικες.
Και επιεδη δεν ησαν αντικειμενικες τις κατηργησαν τελειως και επι ενα τεταρτο του αιωνος οι Ελληνες δημοσιοι υπαλληλοι αμειβονται αποκλειστικα με βαση τα χρονια υπηρεσιας.
21 Ιανουαρίου, 2010 στις 10:59 μμ
nikiplos
@Πάνος, στις τελευταίες εκλογές αν εξαιρέσεις τους καθηγητές Βθμιας, τα ποσοστά πριμοδότησης των ΔΥ στα δυό μεγάλα κόμματα ήταν εξαιρετικά υψηλό… Θα αναζητήσω τα στοιχεία όμως…
@Κάπταιν, my Captain, το πόσο δουλεύει το σύστημα στον ιδιωτικο τομέα, φάνηκε από την ταυτόχρονη καθαίρεση των 3 μεγάλων Δντών στον Όμιλλο Ιντρακόμ το 2003, λίγο πριν τις εκλογές του Μάρτιου (2004). Και ακόμη περισσότερο, από ποιούς αντικαταστάθηκαν!!!
Για τη Σήμενς δεν υπάρχει κάν λόγος να μιλήσει κανείς…
22 Ιανουαρίου, 2010 στις 1:37 πμ
DPurpler
Με τον nikiplos θα μπορούσα να σσυμφωνήσω. Αλλά στο σημείο που είμαστε τώρα, μάλλον χρειάζεται φωτιά και τσεκούρι.
22 Ιανουαρίου, 2010 στις 8:42 πμ
Angelos
Dexie et al.
«Τωρα οπωσδηποτε η παλια ιεραρχια με τους βαθμους απο 15ο εως 2ο ,τους αναλογους μισθους και τις προβλεψεις των εσωτερικων κανονισμων οτι σε καθε θεση απαιτειται υπαλληλος ορισμενου βαθμου σιγουρα μοιαζει με στρατιωτικοποιημενο συστημα»
Den gnorizo hora opou den ishiei kapoio tetoio sistima me toulahiston 4-5 vathmous. P.h. se Germania-Austria dinithos yparhei mia arhiki topothetisi me vasi tin ekpaidevsi (i.e. PE, TE, Lykeio ktl.) kai meta endisi ton diaforon vathmidon me vasi
a) diakrisi stin ipiresia kai
b) metaikpedevsi sto shetiko EKDD.
Sinithos TE den mporei na metapidisei se thesi PE ektos kai ean einai polla hronia stin ypiresia kai ektelei leitourgika kathikonta PE. Episis PE/TE pou epithimei metaikpedevsi se EKDD mporei na apolithei ean den epitichei stis apolitiries exetaseis tou programmatos pou akolouthei.
22 Ιανουαρίου, 2010 στις 12:05 μμ
kapetanios
Άσχετο αλλά(θυμήθηκα κάτι) καλό
Οι του προστασίας του πολίτη ρίξανε δακρυγόνα ακόμη και στον ίδιο τον Παπανδρέου(!!) ο οποίος δακρυσμένος δήλωσε(1,26):
«..Η κυβέρνηση αυτή δεν θέλησε την δικιά σας ειρηνική πορεία, δεν θέλησε να αντιμετωπισθεί με τις/τα αιτήματα σας και τα οποία προχ /προσπαθούν μερικοί να ευτελίσουν, να ευτελίσουν λέγοντας ότι πίσω από τις κινητοποιήσεις είναι το Α ή το Β κόμμα. Πίσω από τις κινητοποιήσεις δεν είναι κανένας άλλος παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε οι αγρότες στην χώρα μας. Και όταν λέω αγρότες στην χώρα μας δεν είναι μόνο η Κρήτη είναι και η Μακεδονία» και τα λοιπά.
Μετά ο Παπανδρέου αναφέρθηκε στην μεγάλη σημασία του λαδιού και της Μεσογειακής δίαιτας ( την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση ας την κάνει κανας άλλος )
22 Ιανουαρίου, 2010 στις 12:32 μμ
Πάνος
Ε, συμβαίνουν αυτά… 😉
22 Ιανουαρίου, 2010 στις 7:55 μμ
Greek Rider
Οι δημόσιοι υπάλληλοι σε ποσοστό 70% αμείβονται με αποδοχές που δεν ξεπερνούν τα 1500 ευρώ καθαρά μαζί με τα επιδόματα. Προσωπικά εγώ δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να βάλουν χέρι και στους χαμηλόμισθους αν ήταν να λυθεί το πρόβλημα της χώρας. Αν δηλαδή η μείωση αποδοχών 500,000 δημοσίων υπαλλήλων λύνει το πρόβλημα. Το λύνει όμως; Γιατί θυμίζω ότι πολλά δάνεια που έχουν πάρει οι δημόσιοι υπάλληλοι θα μείνουν σε εκκρεμότητα στις τράπεζες και θα μειωθεί η κατανάλωση και ζήτηση στην οικονομία εφόσον τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν δεν θα δοθούν π.χ. σε δημόσια έργα αλλά για να αποπληρωθεί το χρέος. Απλά πράγματα.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι καταχρεωμένοι, κακοπληρωμένοι (κατά 70%) και εργάζονται σε άθλιες οργανωτικά συνθήκες εργασίες. Έτσι και τους κόψουν τον κώλο κανείς δεν θα μιλήσει γιατί κανείς δεν έχει δυνατότητα να χάσει 30-40+ ευρώ μεροκάματο για να κάνει 2-3 μέρες απεργία!!
Και αυτό το γνωρίζουν οι κυβερνώντες, συνεπώς ο μόνος λόγος που δεν χτυπάνε ακόμη τους μικρούς είναι ότι καταλαβαίνουν ότι οικονομικώς αυτό θα είχε άσχημες επιπτώσεις στην οικονομία.
22 Ιανουαρίου, 2010 στις 11:26 μμ
Άγγελος
@Greek Rider
τα χαμε ξαναβάλει τα νούμερα σε άλλο ποστ, αλλά ας τα ξαναπούμε
500Κ υπάλληλοι επί 1500 ευρώ επί 14 μισθοί μας κάνουν 10 δις το χρόνο. Άμα πάρουν 10% λιγότερα μας γλιτώνουν ένα δις. Δεν είναι και άσχημα.
23 Ιανουαρίου, 2010 στις 12:28 πμ
karampas
η πασοκαρα πρεπει να μην ξανακανει προσληψεις στο δημοσιο εκτος απο νοσοκομουσ και δασκαλους.,Να κανει μεταταξεις στην εφορια και να πανε οι εφοριακοι πορτα πορτα στις φτωχογειτονιες της εκαλης και του κολονακιου που δηλώνουν 600 ευρω εισοδημα για να εισπραξει τα ευρα που θα μειωσουν το ελλειμμα.1.000.000 συμπατριωτες μας βιομηχανοι γιατροι ηλςκτρολογοι εισαγωγεις μεγαλοεργολαβοι εφοπλιστες υδραυλικοι δεν πληρωνουν 1 ευρω φορο.Μονο οι μισθωτοι πληρωνουμε και αυτο πρεπει να σταματησει.Να στηθουν λαικα δικαστηρια να βγουν οι πρασινοφρουροι και επιτροπες γειτονιας σε στιλ μπολσεβικοι για να δημευσουν το χρημα των πλουσιων.Να πουληθει η ερτ και να φινει η υενεδ με στρατιωτες ρεπορτερ.Εδω δεν εχουμε να φαμε μπατηρησαμε εξτραβακαντζεσ με ακριβες ερτ μας μαρανανε.Πωλητηριο σε βουνα ποταμια αεροδρομια λιμανια εκκλησιαστικη περιουσια για να ξεπληρωσουμε τα χρεη μασ.ΕΙμαστε στο σημειο 0.Ο καιρος γαρ εγγυσ που λεει ο συντροφοσ λιακοπουλοσ.Εφτασε η ωρα και η κυβερνηση πρεπει να ξυπνησει απο το βαθυ τον υπνο.Πολλες δεκαδες χιλιαδες δημ υπαλληλοι παιρνουν πανω απο 2000 και 3000.Μειωση σε δικαστικους διευθυντες ενωματαρχες ταξιαρχους απολυση συμβουλων καταργηση επιτροπων και οργανισμων
23 Ιανουαρίου, 2010 στις 9:56 πμ
DPurpler
Νομίζω δεν πρέπει να κομματικοποιούμε ένα θέμα που είναι κοινωνικό και δημοσίων οικονομικών.
26 Ιανουαρίου, 2010 στις 3:08 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Ένα άρθρο του Σπηγκελ το οποίο αναφέρει πως το συμπέρασμα μίας οικονομικής επιτροπής της ΕΕ, παρά τα όσα λέγονται δημόσια, διαβλέπει κινδύνους για την βιωσιμότητα της ευρω-ζώνης.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στην Ελλάδα.
http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,673842,00.html
26 Ιανουαρίου, 2010 στις 3:28 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Άλλο ένα ενδιαφέρον άρθρο στον Guardian, ο οικονομολόγος Joseph Stiglitz παίρνει το μέρος μας και προτρέπει την ΕΕ να βοηθήσει την Ελλάδα προκειμένου να αποφύγουμε τυχόν χρεωκοπία. Δυστυχώς όμως το κλίμα είναι εναντίον μας, εαν κρίνει κανείς από τα σχόλια που ακολουθούν το άρθρο.
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2010/jan/25/principled-europe-not-let-greece-bleed
26 Ιανουαρίου, 2010 στις 6:18 μμ
DPurpler
Προσωπικά δεν θέλω να μας «βοηθήσει» ούτε η Ε.Ε, ούτε κανείς! Θέλω να φαλιρήσουμε , να έρθουν επίτροποι είτε της ΕΕ είτε του ΔΝΤ, για να κόψουν αυτοί τα παράλογα έξοδα, τόσο σε μισθούς και επιδόματα Δ.Υ, αγροτών και λοιπών συντεχνιών, όσο και στις λαμογιές, τις σπατάλες και τις μίζες σε όλους τους άλλους τομείς (υγειά, παιδεία, άμυνα κλπ).
Γιατί οι ηγεσίες μας είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν να τα κόψουν. Τρανό παράδειγμα οι αγρότες. Αποκλείει λέει επέμβαση της αστυνομίας ο Χρυσοχοίδης. Ξέρει μόνο να κάνει προληπτικές συλλήψεις τον Δεκέμβρη…
26 Ιανουαρίου, 2010 στις 6:45 μμ
Vita
Δηλαδή την κακοδιαχείρηση όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης θα την πληρώσει ο απλός κόσμος; Οι λαμογιές και η διαφθορά δεν είναι χαρακτηριστικό μιας συγκεκριμμένης κοινωνικής ομάδας, και κυρίως αφορούν κομματικά στελέχη και τον περίγυρό τους ανεξαρτήτως επαγγελματικού χώρου.Σε ολους τους τομείς υπάρχουν λαμόγια και διεφθαρμένοι και πρέπει να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν και να πληρώσουν .Αλλά πάλι την εύκολη λύση επέλεξαν.Από που θα τα πάρουν ευκολότερα;
Και οι ΔΥ έχουν να λένε για τις φορολογικές δηλώσεις των ελεύθερων επαγγελματιών και οι αγρότες και για τους ΔΥ και για τους ελεύθερους επαγγελματίες μαζί και οι μεν για τους δε και οι δε για τους μεν και τελικά αφήνουμε στο απυρόβλητο τους πραγματικά υπεύθυνους.
Επαναλαμβάνω ότι σαν ΔΥ, δεν θα δεχτώ αδιαμαρτύρητα την περικοπή εστω και ενός euro από τις αποδοχές μου γιατί ούτε με μέσον μπήκα στην υπηρεσία μου ούτε προνομιακές θέσεις και μεταθέσεις πήρα, ούτε κονδύλια της ΕΕ διαχειρίστηκα ή εισέπραξα μέσω εικονικών προγραμμάτων, ούτε ψευδείς φορολογικές δηλώσεις έκανα ούτε νοιώθω πουθενά υπεύθυνη για το κατάντημα της οικονομίας
Ξέρετε κ.DPurpler οι ισοπεδωτικοί χαρακτηρισμοί είναι εύκολοι αλλά όχι δίκαιοι.
26 Ιανουαρίου, 2010 στις 7:19 μμ
DPurpler
@ Vita
Δεν φωνάξατε όσο έπρεπε, όταν έπρεπε (ενώ μπορούσατε, λόγω μονιμότητας).
Και μην μου πείτε ότι θεωρείτε ότι όλα δουλεύουν ρολόι στο Δημόσιο!
Μην μου πείτε ότι οι Δ.Υ είναι παραγωγικοί!
Μην μου πείτε ότι αμοίβονται αξιοκρατικά!
Μην μου πείτε ότι σκίζονται να εξυπηρετήσουν τον πολίτη!
Μην μου πείτε ότι «οι επίορκοι ανήκουν σε μία ελάχιστη μειοψηφία»!
Μην μου πείτε ότι εργάζονται όλες τις υπερωρίες για τις οποίες πληρώνονται!
Μην μου πείτε ότι αξίζουν ΟΛΟΙ το επίδομα παραγωγικότητας! Ή την «ωρίμανση». Τι κόλπο είναι αυτό!;;; Αξίζεις, δεν αξίζεις, κάθε χρόνο παίρνεις αύξηση! Τι να λέμε τώρα; Τολμάτε να μιλάτε!;;
Μπορεί και να μου τα πείτε, βέβαια. Ή ένα σωρό άλλες διακαιολογίες. Θα επιβεβαιώσετε ότι ζείτε μέσα σε έναν παραμυθένιο κόσμο, πού έχετε πλάσει στην φαντασία σας, και προσποιήστε ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι η ποσότητα της δουλειάς που παράγετε, αξίζει για τα λεφτά που παίρνετε, ή ότι πάντα θα βρίσκεται κάποιος που θα καλύπτει την διαφορά της ανεπάρκειάς σας.
Και στο ερώτημα της πρώτης πρότασής σας, απαντώ:
Όχι ο οποιοσδήποτε απλός κόσμος! Αυτοί που έχουν. Γιατί, και μάλλον δεν το γνωρίζετε, υπάρχουν κάποιοι που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ τιποτε από οποιαδήποτε επιτήρηση, από οποιαδήποτε περικοπή, από οποιονδήποτε έλεγχο. Αντίθετα, έχουν να κερδίσουν πολλά. ΚΑι ξέρετε κάτι; Μάλλον αυτοί, οι «μαύροι» είναι το καλύτερο και πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της σημερινής ελληνικής κοινωνίας.
Θα πληρώσετε λοιπόν! Και μάλιστα στην πηγή, δηλαδή πριν καν τα παραλάβετε. Διαμαρτυρηθείτε όσο θέλετε! Θα επισπεύσετε την κατάρευση του συστήματος που συντηρεί τις συντεχνίες στις οποίες ανήκετε.
Φυσικά, δεν είστε μόνο εσείς. Γιατροί, δικηγόροι, λοιπά λαμόγια, βιομήχανοι, κεφαλαιούχοι, στρατιωτικοί, και ένα σωρό άλλοι.
Για αυτό, αρχίστε να διαμαρτύρεστε, μαζί μας και για αυτούς! Ξέρετε, κάποιοι της συντεχνίας σας τους την χάριζαν μέχρι τώρα (και με το αζημίωτο βέβαια). Φωνάξτε λοιπόν, αλλά προς τον κατάλληλο αποδέκτη.
ΥΓ. Όλα τα παραπάνω δεν απευθύνονται προσωπικά σε εσάς.
26 Ιανουαρίου, 2010 στις 8:35 μμ
Vita
Φυσικά δεν θεωρώ ότι απευθύνεστε σε μένα γιατί δεν ανήκω σε καμμιά από τις συνομοταξίες που κατονομάζετε και που προφανώς αποδέχομαι την ύπαρξή τους.Εσείς αμφισβητείτε ότι υπάρχουν και οι άλλοι ΔΥ που δικαιούνται να διαμαρτύρονται.Επειδή τυχαίνει να έχω λειτουργήσει και σαν ελεύθερος επαγγελματίας πριν να διοριστώ, έχω δει την κακοδαιμονία του δημόσιου τομέα και την κακομοιριά του.Και είμαι η πρώτη που θέλω και αξιολόγηση και έλεγχο και «ίση αμοιβή για ίση εργασία» γιατί εμπιστεύομαι τον ευατό μου και ξέρω τις δυνατότητες μου αν η αξιολόγηση δεν είναι κομματική.Επαναλαμβάνω όμως ότι τουλάχιστον απ’ ότι έχω δει όλα αυτά που καταλογίζετε σε όλους τους ΔΥ συλλήβδην, είναι η πρακτική των κομματαρχών (έτσι έχουν καταντήσει οι συνδικαλιστές του δημόσιου τομέα) και των ευνοουμένων τους. Οι δε προϊστάμενοι ξέρετε πώς επιλέγονται.
Ξέρω βέβαια και μέχρι πού μπορεί να φτάσει η διαμαρτυρία μου(στού κουφού την πόρτα).Αλλά τουλάχιστον θέλω να το ακούνε όλοι οι λαοσωτήρες που προσπαθούν να με πείσουν ότι έχω το ίδιο μερίδιο ευθύνης με τις εκάστοτε κυβερνήσεις που στο κάτω κάτω δημιούργησαν και συντήρησαν το καθεστώς που περιγράφετε στο δημόσιο(γιατί άραγε;)
27 Ιανουαρίου, 2010 στις 12:03 πμ
DPurpler
Σαν τελευταία απάντηση σας παραπέμπω στην πρώτη μου πρόταση!
Δεν φωνάξατε όσο έπρεπε, όταν έπρεπε (ενώ μπορούσατε, λόγω μονιμότητας).
Όπως πολλά άλλα και σε αυτό το θέμα δεν πάρχει μόνο το θέμα της πράξης, αλλά υπάρχει και το θέμα της μη-πράξης, δηλαδή της αδράνειας.
Σας καλώ να δώσετε τέρμα στην ομερτά, και την «συναδελφική» αλλυλεγύη αλλά και την κοινωνική «αλλυλεγύη» και του «αυτή είναι η Ελλάδα».
Ειλικρινά σας λέω, αν βγάλουν τελικά αυτόν τον τετραψήφιο αριθμό καταγγελιών θα είμαι από τους πιο συχνούς «πελάτες».
30 Ιανουαρίου, 2010 στις 6:17 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4557956
Θηλιά Βρυξελλών για μέτρα-σοκ τώρα
Μετά την απόρριψη του Προγράμματος Σταθερότητας, το δίλημμα για τον Πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο είναι αμείλικτο: ή θα εφαρμόσει τα άγρια μέτρα που της υπαγορεύουν οι Βρυξέλλες ή θα τιμωρηθεί από τις αγορές
Εντολή για πρόσθετα σκληρά μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας, τα οποία περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη μείωση των μισθών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, την κατάργηση- και όχι απλώς τη μείωση- επιδομάτων, το ψαλίδισμα των μεγαλύτερων συντάξεων και το ολοκληρωτικό πάγωμα των προσλήψεων, δίνει η Κομισιόν στην ελληνική κυβέρνηση.
Μάλιστα- και ενώ φουντώνουν τα σενάρια για ευρωπαϊκή βοήθεια προς τη χώρα μας σε περίπτωση ακόμα χειρότερων εξελίξεων στις αγορές- παρέχει διορία μόλις ενός μήνα για την κοινοποίησή τους στις Βρυξέλλες και δύο μηνών για την εφαρμογή τους. Οι εντολές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα ανακοινωθούν επισήμως την Τετάρτη (3 Φεβρουαρίου) και πρόκειται να υιοθετηθούν από το ΕCΟFΙΝ που θα πραγματοποιηθεί στις 15 του ερχόμενου μήνα, στο πλαίσιο της υπαγωγής της Ελλάδας στο τρίτο στάδιο της επιτήρησης.
Οι Βρυξέλλες με την απόφασή τους- την οποία αποκαλύπτουν «ΤΑ ΝΕΑ»- απορρίπτουν ουσιαστικά το Πρόγραμμα Σταθερότητας που υπέβαλε το οικονομικό επιτελείο ως ανεπαρκές για τη μείωση του ελλείμματος, έστω και κατά 3,5 ποσοστιαίες μονάδες το 2010, αλλά και την επίτευξη του τελικού στόχου για μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% μέχρι το τέλος του 2012.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά γίνεται ευθεία αναφορά στα προβλήματα που δημιουργεί η δημοσιονομική αδυναμία της Ελλάδας στην ευρωζώνη: γι΄ αυτόν τον λόγο- και καθώς στις Βρυξέλλες υπάρχει πλέον ο φόβος ότι η περίπτωση της χώρας μας θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ντόμινο- τίθεται και χαμηλό πλαφόν στον δανεισμό, στον οποίο επιτρέπεται να προβεί η χώρα για κάθε έτος (2010, 2011 και 2012).
Η Επιτροπή, όπως αναμενόταν άλλωστε μετά και τις σχετικές δηλώσεις τόσο του πρόεδρου της κ. Μπαρόζο όσο και του προέδρου του Γιουρογκρούπ κ. Γιούνκερ, έχει σαφέστατα ξεφύγει με το κείμενό της από τη μορφή των συνήθων συστάσεωνόπως ήταν η περίπτωση στα προηγούμενα στάδια της επιτήρησης για το υπερβολικό έλλειμμα. Έχει πλέον περάσει στο στάδιο των εντολών, χωρίς να αφήνει περιθώρια παρεκτροπής από το ενδιαφερόμενο κράτος-μέλος (στη συγκεκριμένη περίπτωση την Ελλάδα). Δεν γίνεται ωστόσο καμιά αναφορά στο τι θα συμβεί στην περίπτωση που η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί- προφανώς, όπως έλεγαν κοινοτικές πηγές, επειδή οι κυρώσεις δεν προβλέπονται ούτε από τη Συνθήκη της Λισαβώνας. Παρ΄ όλα αυτά, γίνονται υπαινιγμοί για τον ρόλο που μπορεί να παίξουν οι διεθνείς αγορές, κάτι που παραπέμπει ευθέως σε τιμωρία της Ελλάδας…
Οι παρενέργειες. Οι εντολές των Βρυξελλών θα έχουν προφανείς πολιτικές συνέπειες. Κατ΄ αρχάς, σε άμεσο χρόνο θα φέρουν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος- όπως έλεγαν κοινοτικές πηγές- θα προσέλθει στη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Φεβρουαρίου περίπου ως ηγέτης υπό επιτροπεία. Δεύτερον, το οικονομικό επιτελείο θα χρεωθεί, εντός κι εκτός κυβέρνησης, την ουσιαστική απόρριψη του Προγράμματος Σταθερότητας, το οποίο υποτίθεται ότι έγινε με τη στενή συνεργασία και καθοδήγηση τεχνοκρατών της Κομισιόν. Το κυριότερο όμως είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σε ένα αδυσώπητο δίλημμα και έχοντας ελάχιστο χρόνο να αποφασίσει: ή θα υπακούσει στις εντολές για άνευ προηγουμένου λιτότητα- που ούτε καν η Ιρλανδία δεν έχει εφαρμόσει- και θα αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο γενικευμένης κοινωνικής αναταραχής ή θα αρνηθεί να εφαρμόσει τις εντολές- ή κάποιες από αυτές- και θα τιμωρηθεί από τις αγορές.
«Αιματηρές» περικοπές μέσα σε 60 ημέρες
Μέχρι τις 15 Μαΐου η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να έχει εφαρμόσει μια σειρά πρόσθετων μέτρων κυρίως στον τομέα των δαπανών, αλλά και των εσόδων. Μεταξύ αυτών:
ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟ
Δημιουργία αποθεματικού από τις περικοπές των δαπανών του προϋπολογισμού κατά 10% ΜΙΣΘΟΙ
Μείωση του μισθολογικού κόστους μέσω της μείωσης των μέσων μισθών στο Δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και την αυτοδιοίκηση και εφαρμογή περικοπών στην απασχόληση. Ζητούν να μη γίνει καμιά νέα πρόσληψη το 2010, αλλά και κατάργηση των κενών θέσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, περιλαμβανομένων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Τονίζεται δε, ότι δεν πρέπει να αντικατασταθούν οι μόνιμοι υπάλληλοι που συνταξιοδοτούνται.
ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ
Περικοπή των ειδικών επιδομάτων που καταβάλλονται στους υπαλλήλους (περιλαμβανομένων εκείνων που προέρχονται από λογαριασμούς εκτός προϋπολογισμού) του δημόσιου τομέα.
ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Υιοθέτηση περικοπών του ανώτατου ορίου των συντάξεων. Επίσης, μέτρα περιορισμού των επικουρικών συντάξεων, όπως και άλλων πρόσθετων παροχών για τους ασφαλισμένους.
ΦΟΡΟΙ
Εφαρμογή προοδευτικής φορολογικής κλίμακας για όλες τις πηγές εισοδήματος και οριζόντια, ενιαία αντιμετώπιση του εισοδήματος, είτε προέρχεται από εργασία είτε από κεφάλαια- όπως έχει ήδη προαναγγείλει η κυβέρνηση.
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Στη διάρκεια του 2010, η Ελλάδα οφείλει επίσης να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος, ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο. Η μεταρρύθμιση θα πρέπει να περιλαμβάνει την προοδευτική αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες και τη μεταβολή του ποσοστού αναπλήρωσης «ώστε να αντικατοπτρίζει καλύτερα τις εισφορές που έχουν καταβληθεί στη διάρκεια του συνόλου της επαγγελματικής ζωής και να βελτιώνει τη δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών»- πράγμα που σημαίνει μείωση των συντάξεων. Επίσης, ζητείται η «εκλογίκευση» του συστήματος ειδικών επιδομάτων των χαμηλοσυνταξιούχων (όπως το ΕΚΑΣ).
ΠΡΟΕΙΣΠΡΑΞΗ
Εισαγωγή προείσπραξης φόρου για τους ελεύθερους επαγγελματίες.
ΠΟΤΑ- ΤΣΙΓΑΡΑ
Αύξηση της φορολογίας στα αλκοολούχα ποτά και τα τσιγάρα σε σύγκριση με τον φόρο που ίσχυε στις 31 Δεκεμβρίου 2009- έχει ήδη υιοθετηθεί από την κυβέρνηση.
ΑΚΙΝΗΤΑ
Επιβολή μόνιμων προστίμων και τελών σε όλα τα ακίνητα με πολεοδομικές παραβάσεις και αύξηση της φορολογίας επί του συνόλου των ακινήτων.
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ
Λεπτομερή ανακοίνωση και εφαρμογή της φορολογικής μεταρρύθμισης μέχρι τα τέλη Μαρτίου.
ΚΑΥΣΙΜΑ- Ι.Χ.
Εφόσον το κρίνει απαραίτητο η Ελλάδα, μπορεί να επιβάλει πρόσθετη φορολογία σε αγαθά πολυτελείας, όπως τα ιδιωτικά αυτοκίνητα και να προχωρήσει στην αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα.
ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΕΣ
Κατάργηση όλων των εξαιρέσεων και αυτοτελούς φορολόγησης στο φορολογικό σύστημα- σε αντίθεση με τα όσα έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα με τους στρατιωτικούς.
ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ
Η αρχή «προσλαμβάνεται ένας για κάθε πέντε που φεύγουν» θα πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζεται ήδη από το 2010, μετά την περίοδο του πλήρους παγώματος των προσλήψεων.
Ασφυκτικές προθεσμίες…
Όπως αναφέρει η απόφαση της Επιτροπής, «η Ελλάδα θα πρέπει να υποβάλει μέχρι τις 16 Μαρτίου μια έκθεση που θα ανακοινώνει τα πρόσθετα μέτρα για τη διασφάλιση των δημοσιονομικών στόχων του 2010». Από εκεί και πέρα, θα υποβάλλονται λεπτομερείς εκθέσεις από τις 15 Μαΐου και μετά, και θα δημοσιοποιούνται. Σε αυτές θα αναφέρεται η πορεία εφαρμογής των μέτρων, αλλά και επακριβώς οι εξελίξεις ακόμη και στα οικονομικά των δημοσίων επιχειρήσεων και την απασχόληση του δημόσιου τομέα. Ανά τρίμηνο η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα εκδίδει την «ετυμηγορία» του, για το κατά πόσον η Ελλάδα συμμορφώνεται στις εντολές.
… για άγρια λιτότητα
Oι στόχοι που, σύμφωνα με τις Βρυξέλλες, πρέπει να υλοποιήσει η κυβέρνηση είναι:
1. Η Ελλάδα πρέπει να εξέλθει από τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος το αργότερο μέχρι τη λήξη του 2012.
2. Η προσαρμογή θα γίνει μέσω της μείωσης τουλάχιστον κατά 3,5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ το 2010 και το 2011 και τουλάχιστον 2,5% το 2012. 3. Η προσαρμογή για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος θα περιλαμβάνει ετήσια διαρθρωτική προσαρμογή που οδηγεί σε ονομαστικό έλλειμμα που δεν ξεπερνά τα 21,270 δισ. ευρώ το 2010, τα 14,170 δισ. ευρώ το 2011 και τα 7,360 δισ. το 2012.
4. Η προσαρμογή για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος θα περιλαμβάνει διαρθρωτική προσαρμογή που θα οδηγεί σε ετήσια μεταβολή στο συνολικό χρέος που δεν θα υπερβαίνει τα 22,240 δισ. ευρώ το 2010, τα 11,320 δισ. το 2011 και τα 4,510 δισ. το 2012.
Λινκ προς το παραπάνω άρθρο παρέθεσε ο Δεξιός σε άλλο ποστ αλλά θεωρώ πως αξίζει να παρατεθεί εδω ολόκληρο.
Όπως όλα δείχνουν τα πράγματα για την Ελλάδα, αλλά και την κυβέρνηση, είναι πλέον από πολύ δύσκολα εως παρα παρα πολύ δύσκολα. Κυριολεκτικά, μπρός γκρεμός, βλέπε πολύ μεγάλη πιθανότητα για εκτεταμένες κοινωνικές ταραχές, και πίσω ρέμμα, βλέπε χρεωκοπία της χώρας.
Και κάτι μου λέει πως τα μέτρα περί μείωσης μισθών αναφέρονται σε νούμερα αρκετα μεγαλύτερα από τα 400 Ευρώ…
Θεωρώ πάντως πως κάπου οι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το παρατραβάνε το πράγμα, κάποια από τα μέτρα που προτείνουν είναι τόσο ακραία που θα προκαλούσαν εκτεταμένες κοινωνικές αναταραχές οπουδήποτε στην Ευρώζώνη εαν κάποια κυβέρνηση προσπαθούσε να τα εφαρμόσει.
Όπως και ‘χει ο δρόμος μπροστά μας είναι γεμάτος μπαστούνια…
30 Ιανουαρίου, 2010 στις 6:38 μμ
Πάνος
Υπερβολές – ακούστε ξανά οι δύσπιστοι τι είπε ο πρωθυπουργός μας:
30 Ιανουαρίου, 2010 στις 6:42 μμ
Vita
Λοιπόν σήμερα έμαθα ότι συντοπίτης μου απ’ αυτούς που λέμε ότι «δεν ξέρει τι έχει»,(εντάξει δεν είναι Λάτσης αλλά το φυσάει το χρήμα όπως δείχνει ο τρόπος ζωής του) εισέπραξε το επίδομα αλληλεγγύης βάσει της φορολογικής του δήλωσης!
Είχα διαβάσει προ ημερών δημοσίευμα που έλεγε ότι οι κάτοικοι νησιού των Δωδεκανήσων το εισέπραξαν ΟΛΟΙ ακόμη και εκείνοι που ζουν προκλητικά πλούσια.
Μια ευνομούμενη πολιτεία όπως διατείνεται ο ΓΑΠ ότι θέλει να μας κάνει μήπως πρέπει να βρει αυτούς με τις τόσο χαμηλές φορολογικές δηλώσεις και τους υπόλοιπους κλέφτες που έχουν και το θράσος να θέλουν την αλληλεγγύη μας και να μη καταφεύγει στην εύκολη λύση; Δηλαδή τι παραπάνω θα έκανε η ΝΔ αν ξαναεκλεγόταν;