Η Εκκλησία μας περί του&nbsp;αυνανισμού

22 Ιουνίου, 2007 στις 2:37 μμ

Και τι θελετε να σας πει η εκκλησια, να τον παιζετε?

omadeon

Κάτω (τα χέρια) από το σχέδιο Αυνάν! 🙂

22 Ιουνίου, 2007 στις 2:41 μμ

π2

Α, σόρυ, ούτε εγώ είχα μελετήσεις τας γραφάς.

22 Ιουνίου, 2007 στις 2:44 μμ

Ασμοδαίος

Να βγάλει το σκασμό καμιά φορά ίσως; 😉

22 Ιουνίου, 2007 στις 2:55 μμ

nik-athenian

Η μαλακία φίλοι μου δεν είναι διαστροφή
και προπάντων ύστερα δεν ζητά διατροφή.

22 Ιουνίου, 2007 στις 3:58 μμ

μαραμένα σύκα

Δεν λέει τίποτα για τον γυναικεό αυνανισμό!
Ούφ,ευτυχώς
και το είχα ένα βάρος
😀

22 Ιουνίου, 2007 στις 4:36 μμ

22 Ιουνίου, 2007 στις 5:53 μμ

μαραμένα σύκα,

πως δε λέει; Για ξανά, στο τέλος της δεύτερης σελίδας… 🙂

idimon

στην πυρα ο μαλακας!

22 Ιουνίου, 2007 στις 5:57 μμ

dirtyjazz

ένα μικρό δείγμα ένστολου αυνανισμού

τα υπόλοιπα στο παραμάγαζο…

22 Ιουνίου, 2007 στις 7:26 μμ

μαραμένα σύκα

Γμτ…οκ το παραδέχομαι..διάβασα μόνο την πρώτη σελίδα και άρχισα να βγάζω φλίκταινες.
😀

22 Ιουνίου, 2007 στις 7:29 μμ

μαραμένα σύκα

Αλλά να σας πω…μήπως σας συγκίνησε η κατάσταση του Μακριοτάτου Χριστόδουλου και ιερομπλοκάρετε οι περισσότεροι?

23 Ιουνίου, 2007 στις 11:28 πμ

πρεζα tv

Διαβαστε τη συνεντευξη του Χριστοδουλο για το εν λογο θεμα στους Schooligans!!!
http://prezatv.blogspot.com/2007/05/blog-post_24.html

23 Ιουνίου, 2007 στις 1:15 μμ

23 Ιουνίου, 2007 στις 1:44 μμ

preza tv,

thanks! Αν δεν βρισκόταν ο Μακαριότατος στη δύσκολη φάση που βρίσκεται, θα λέγαμε πολλά…

nik-athenian

Μετά την ανάγνωση της συνέντευξης στους Schooligans.
Άννα Μπέλα και Απόστολος Γκαλέτσος είπαμε;

23 Ιουνίου, 2007 στις 2:05 μμ

Ασμοδαίος

Το θέμα είναι αν θέλουμε να ευθυγραμμίσουμε τη ζωή μας με αυτά που λέει ο Θεός ή αν θέλουμε να ζήσουμε αυτόνομα.

Μια χαρά τα λέει ο άνθρωπος!

23 Ιουνίου, 2007 στις 2:14 μμ

Νοσφεράτος

ο Νιτσε θεωρεί την χριστιανική αγαπη ως τον λεπτότερο ,τον πιο υπέροχο καρπό του μίσους «Η αγάπη φύτρωσε μέσα από τούτο το μίσος, σαν η κορωνίδα του, σαν η θριαμβευουσα, που φαρδαίνει μέσα στο πιο αγνό φέγγος κι απλώνεται αδιάκοπα όλο και πιο πέρα….επιδιώκοντας τους σκοπούς του ίδιου του μίσους, την νίκη ,δηλαδή την κατάκτηση , την αποπλάνηση … » η χριστιανική αγάπη -λεει ο νίτσε- ειναι ηθική των σκλαβων και η ηθική των σκλάβων δεν είναι δράση αλλά αντίδραση Ενώ κάθε αριστοκρατική ηθική γεννιέται από μια θρισμβεύουσα αυτοκαταφαση , η ηθική των σκλάβων λέει από μιας αρχής ένα Όχι σε κάθε τι «εξωτερικό» που δεν αποτελεί δηλαδή μέρος του εαυτού της σε κάθε τι που είναι «διαφορετικό» από αυτήν σε κάθε τι που αποτελεί το «μη εγώ της » : και αυτό το όχι της είναι όλη και όλη η δημιουργική πράξη της .
(Γενεαλογια της ηθικής)

23 Ιουνίου, 2007 στις 2:30 μμ

omadeon

@νόσφυ ΠΟΛΥ καλή η υπενθύμιση από το Φρειδερίκο.

Παραδόξως λοιπόν νόσφυ, μία «αριστοκρατική», «ελιτιστική» αλλά και… αντι-αυταρχική ηθική, ενώ κατηγορείται ότι θέλει να «διαφέρει», δεν υποτιμάει κανέναν, αφού μπορεί να αναγνωρίσει την αξία ΚΑΘΕ άλλου ή διαφορετικού.

Θλίβεται βέβαια γιατί δεν μπορεί να γίνει «πλειοψηφία», αλλά ανέχεται την ίδια την Πλειοψηφία (η οποία δεν την ανέχεται).

Μία υποκρισία του λαΪκισμού είναι ότι κατηγορεί την πραγματική ελίτ ότι θέλει να είναι «υπεράνω» και «διαφορετική», ενώ την τοποθετεί ΗΔΗ απ’ έξω, στο διαφορετικό (περιθωριοποιημένο) ή και το «υπεράνω» (που δρα σαν κόκκινο πανί για τον ταύρο του συμπλέγματος κατωτερότητας κάθε λαϊκιστή).

Όποιος έχει αυτεπίγνωση της αξίας του, δεν φθονεί κανέναν. Ισα-ίσα χαίρεται (που δεν είναι μόνος, που έχει να μάθει πολλά ακόμη)…

ΠΟΛΥ καλά πάτε, τόσο σ’ αυτή τη συζήτηση όσο και σε εκείνη του Θείου για τον Επίκουρο. Για πρώτη φορά απολαμβάνω το ρόλο του αναγνώστη, και… αποτοξινώνομαι από το υπερβολικό γράψιμο!

23 Ιουνίου, 2007 στις 3:13 μμ

23 Ιουνίου, 2007 στις 4:17 μμ

Γιωργο,
εξακολουθεις, με εμονη, να κανεις παντα αυτο που ξερεις: να με εκπλησεις ευχαριστα!

omadeon

θείε έχω πολλά ελαττώματα. Κολλημένος όμως ΔΕΝ είμαι. Χαρά μου να σκορπάω χαρά, τιμή μου να μαθαίνω από όσους αξίζουν! 🙂

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ!

23 Ιουνίου, 2007 στις 5:28 μμ

24 Ιουνίου, 2007 στις 3:55 μμ

Γιωργο,
με συγκινεις ρε κωλοπαιδαρα, εσυ μου δινεις δυναμη να συνεχισω, θα με κανεις να κλαψω!

24 Ιουνίου, 2007 στις 4:17 μμ

Βλέπω ζήλεψες τη δόξα και τον ζήλο του Ροίδη… Κακές παρέες.

Αν ήξερες τι διαμάντι είναι αυτό που απαξιείς με δυο μονοκονδυλιές (για την Ορθοδοξία μιλάω) δε θα τα έλεγες αυτά.

Πρώτον και κύριον κάθε ηθικισμός, νομικισμός, κώδικας υποχρεώσεων και συγκεκριμένο δρομολόγιο ζωής «καλού Χριστιανού» είναι εντελώς ξένο προς τη δική μας εκδοχή του Χριστιανισμού. Αυτά είναι ακραιφνείς Προτεσταντισμοί και προιόντα του Δυτικού μιμητισμού της Ελλάδος από την αντιβασιλεία του Όθωνα και πέρα. Όπως λέει ο παπα-Γιώργης, οι ιερείς Καθολικοποιούνται και οι πιστοί Προτεσταντοποιούνται στη σύγχρονη Ελλάδα.

Τελείτε υπό σύγχυση αλλά δεν είναι δική σας η ευθύνη. Η δική σας ευθύνη είναι η ευκολία αφορισμών, χωρίς πρότερη κατάλληλη προετοιμασία.

Η δική μας παράδοση είναι Πατερική, Συνοδική. Δε βασίζεται σε αυθεντίες.

24 Ιουνίου, 2007 στις 5:49 μμ

Δηλαδη πριν απο τον Οθωνα και την ολεθρια επιδραση του καθολικισμου και του προτεσταντισμου οι αδαμαντες ητανε μαλακες?

Πριν απο το σχισμα, το δουλευανε το χειρογλύκανο?
Υπαρχει καποια πατερικη/συνοδικη πηγη επι του θεματος ?

24 Ιουνίου, 2007 στις 5:57 μμ

Μάρκο,

είπα να σου απαντήσω σοβαρά, αλλά μετά το σχόλιο του θείου Ισίδωρου δεν δύναμαι… 🙂

Λες, πάντως, ο Ροϊδης να με παρασέρνει εις την απώλειαν;

omadeon

Πρώτον και κύριον κάθε ηθικισμός, νομικισμός, κώδικας υποχρεώσεων και συγκεκριμένο δρομολόγιο ζωής «καλού Χριστιανού» είναι εντελώς ξένο προς τη δική μας εκδοχή του Χριστιανισμού.

Πράγματι, η «δική μας εκδοχή του Χριστιανισμού» είναι βασισμένη σε κραυγαλέες αντιφάσεις ανάμεσα σε θεωρία και σε πράξη. Αυτό εντάσσεται και σε μία γενικότερη ανορθολογική και αντι-ορθολογιστική στάση, που βρίσκεται στον πυρήνα όλων των «ελληνορθόδοξων» ιδεολόγων.

Με αποτέλεσμα ΟΛΑ να δικαιολογούνται, ΟΛΑ βα σοβατίζονται, με βάση Ιερές (και μη) _Σκοπιμότητες_. Ο ορθόδοξος είναι γεμάτος αντιφάσεις και έχει σχεδόν μηδενική ικανότητα να τις αντιμετωπίζει ορθολογικά. Ενώ ο προτεστάντης, μπορεί να είναι συντηρητικός (μέχρι και πουριτανός) αλλά χαρακτηρίζεται από απόλυτη λογική συνέπεια, ανάμεσα σε θεωρία και σε πράξη. Οι αντιφάσεις του προτεστάντη είναι σε πολύ ανώτερο επίπεδο (που ο νους του δεν έχει τη δυνατότητα να το φτάσει) και οι προκαταλήψεις του πολύ πιο βαθιά ριζωμένες. Ενώ οι αντιφάσεις του ορθόδοξου είναι κραυγαλές, απαράδεκτα ανορθολογικές. Βασίζονται και σε μία μυθολογική αυτο-εξύμνηση του Ανορθολογισμού (αυτού καθ’ εαυτού) όπως π.χ. στα κείμενα του Χρήστου Γιανναρά. Οπωσδήποτε ΚΟΒΟΝΤΑΙ στο μάθημα της Λογικής, έστω κι αν επικαλούνται «μυστηριώδεις» θεολογικές καταστάσεις.

Ο μόνος χριστιανός που εκτίμησα ποτέ, ήταν η… μητέρα μου. Είχε όμως ανεξάρτητη σκέψη, καθόλου δογματική, και είχε καταλάβει μόνη της π.χ. ότι ο μύθος της «Παρθενίας της Μαρίας» ΔΕΝ στέκει, ΔΕΝ μπορεί να ισχύει. Φυσικά είχε γίνει στο πνεύμα της αιρετική, χωρίς να το ξέρει. Εκείνο που κράτησα από τη δική της πνευματικότητα και τιμώ ακόμη ήταν η άπειρη ειλικρίνεια, και η ανθρωπιά. Για ορισμένους τέτοιους ανθρώπους η στάση τους απέναντι στη ζωή είναι συνεπής με αρχές καλωσύνης και συμπόνοιας χωρίς καθόλου δογματισμό και πουριτανισμό. Ομως είναι σπάνιοι άνθρωποι.

Ομως η μητέρα μου… αντιπαθούσε βαθιά τη βυζαντινή μουσική και γενικά τις «εκκλησίες χωρίς αρμόνιο». Επίσης αντιπαθούσε πολύ και τους παπάδες. Πήγαινε μόνο 2 φορές το χρόνο στην Εκκλησία, κ.ο.κ. Τέλος, όταν είδε το Χριστόδουλο στις τηλεοράσεις (τον ίδιο μήνα που η ίδια πέθαινε) κούνησε το κεφάλι και είπε «αυτός ο υποκριτής θα καταστρέψει την Ελλάδα».

Εκεί ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ η καλή σχέση μου με το χριστιανισμό. Συνηθίζω να λέω κάτι που δυστυχώς δικαιώνεται ξανά και ξανά: «Αχ, να δω ΕΣΤΩ ένα καλό από χριστιανό». Δεν υπάρχει περίπτωση να δεις καλό από ανθρώπους που στην ίδια τη Λογική διαπράττουν βιασμό.

25 Ιουνίου, 2007 στις 6:12 μμ

25 Ιουνίου, 2007 στις 6:21 μμ

Δεν ξέρω αν σε παρασέρνει ο Ροίδης, αλλά σίγουρα σε παρασέρνει ο Θείος Ισίδωρος. Μίαμιση ώρα πιο πριν αν έγραφες, θα μου απαντούσες «σοβαρά». Ενώ τώρα όχι. Δεν πειράζει.

Ισίδωρε, πας να πεις κάτι εξυπναδίστικο, αλλά συγγνώμη, μεγάλη κοτσάνα λες παληκάρι μου.

Δηλαδή επειδή εγώ σήμερα καταδικάζω (ή καλύτερα περιγράφω μόνο) την «Προτεσταντικοποίηση» των Ελλήνων (Ορθοδόξων, μετριοπαθών ή ακόμη και αθρήσκων) λόγω της επιβολής των θεσμών που προώθησε η Αντιβασιλεία του Όθωνα, δηλαδή όταν καταδικάζω το νομικισμό, τους «Χριστιανικούς κανόνες καλής συμπεριφοράς» και τον τιμοκατάλογο αμαρτιών, αυτό σημαίνει ότι ΠΡΙΝ την εκκίνηση αυτής της επιρροής, το σκεπτικό αυτό ευσταθούσε;

Πρόσεξε γιατί θα βάλω τον Ομαδεών να σου μιλήσει για βιασμό λογικής τώρα, κατάλαβες;

Άμα ρε παιδιά δεν καταλαβαίνετε τι λέει ο άλλος, τι το θέλετε και απαντάτε; τι το θέλετε μάλιστα και απαντάτε με ειρωνίες και εξυπνακισμούς που μόνο το επίπεδό σας υποδηλώνουν;

Βέβαια εγώ επειδή είμαι καλόπιστος, δεν πιστεύω ότι αυτό είναι πραγματικά το επίπεδό σας. Απλά υποθέτω ότι έχετε (οι περισσότεροι) πειστεί περίπου για το «απόλυτο κακό» κάθε πράγματος που έχει άμεση ή έμμεση σχέση με την πίστη, και ειδικότερα με τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ πίστη, που με απίστευτη ευκολία, χωρίς δεύτερη σκέψη, έχετε έτοιμη την ειρωνία, τη λοιδωρία, ακόμα και τη μαλακή ύβρι.

Είναι ίσως φαινόμενο της εποχής. Δεν πειράζει, θα το ξεπεράσουμε.

25 Ιουνίου, 2007 στις 6:30 μμ

Μάρκο,
σιγουρα θα το ξεπερασουμε, κατσε ομως πρωτα να δροσισει λιγο γιατι μ΄αυτον τον καυσωνα ουτε ν΄ανασανουμε δεν μπορουμε, οχι να τραβηξουμε μαλακια.

Νοσφεράτος

Μαρκε η Ορθοδοξη Εκκλησια ηδη επι Οθωμανικου κρατους ερωτοτροπουσε με τον Προτεσταντισμό…
…Για να μη μιλησουμε για τις παραθρησκευτικές οργανωσεις που δρουσαν και δρουνε μετα τον εμφυλιο και το 1950οι οποιες ειναι καθαρός Προτεσταντισμός (και πιετισμός)(…ο ιδιος ο Γιανναρας ταχει παραδεχτει αυτα …)

25 Ιουνίου, 2007 στις 6:58 μμ

25 Ιουνίου, 2007 στις 7:05 μμ

Νοσφεράτε, τι εννοείς με το «Ορθόδοξη Εκκλησία»; Η Εκκλησία με βάση τον ορισμό της, δηλαδή το ποίμνιο, άρχισε να ερωτοτροπεί από τότε που είπα. Οι παραθρησκευτικές οργανώσεις ασφαλώς και είναι καθαρός Προτεσταντισμός.

Μια που τα δέχεσαι όλα αυτά (ασχέτως του πότε ξεκίνησε η «ερωτοτροπία»), δε συμφωνείς μαζί μου ότι η «καταγγελία» περί αυνανισμού στο πηδάλιο στο συγκεκριμένο ποστ είναι ΕΠΙΣΗΣ επιρροή του πιετισμού στους άθρησκους;

Πες μου ένα ναι, και θα σου βγάλω το καπέλο!

Νοσφεράτος

Ε λεω Ναι … Βγαλε μου το καπέλο ! 🙂

25 Ιουνίου, 2007 στις 7:15 μμ

Νοσφεράτος

Κοιτα Μαρκε … Σοβαρα τωρα… !
Το να επισημαινει κανεις μερικές σκοταδιστικές , εθνικιστικές ή προτεσταντικές -οπως θελεις πες το -πλευρες της Συγχρονης οψης της Εκκλησιας …
Δεν σημαινει βεβαια οτι αρνειται τον Πλουτο, τον απιθανο και αντιφατικό πολλές φορες της Ορθοδοξιας που βαστα 2 χιλιαδες χρονια … ανεξαρτητα απο την πιστη ή την αθεια …
Θα ηταν φυσικά εξαιρετικά ρηχό …

Ειναι σαν να επιμενεις σε ορισμενες δυσαρεστες πλευρες της Αρχαιας Ελλάδας (π.χ Δουλεια ) και να απορριπτεις συλληβδην ολη την αρχαια Φιλοσοφία ….
.
. δεν νομίζω οτι εδώ τουλαχιστον το κανει κανείς !

(αυτό βεβαια ισχυει και για αλλες θρησκευτικές παραδοσεις που επίσης εχουν τεραστιο πλουτο ..αλλά και για την μεγαλη παραδοση του Διαφωτισμου ή του Μαρξισμου επίσης )

25 Ιουνίου, 2007 στις 9:07 μμ

25 Ιουνίου, 2007 στις 10:32 μμ

Προσωπικά μου είναι παντελώς αδιάφορη η ενασχόληση με τις αμέτρητες ποικιλίες των οργανωμένων ομάδων του χριστιανικού δόγματος. Ως Ορθοδοξία χαρακτηρίζεται απλώς η σέχτα που επικράτησε – κάλλιστα θα μπορούσε να επικρατήσει κάποια άλλη, από τις χαρακτηριζόμενες ως «αιρέσεις».

Για την Ελληνο-Ορθοδοξία, αιρετικοί είναι ΚΑΙ οι Καθολικοί ΚΑΙ οι Προτεστάντες. Από τους λοιπούς Ορθοδόξους – για να δούμε… Είναι «Ορθόδοξοι» όσοι δεν δέχονται τον ησυχασμό – τη λυδία λίθο της Ορθοδοξίας, κατά τον π. Μεταλληνό;

Κι αν εφαρμόσουμε τις προδιαγραφές του Ι. Ρωμανίδη, πόσοι Ορθόδοξοι θα απομείνουν, εκτός εισαγωγικών;

Αγαπητέ Μάρκο, για ποιά Ορθοδοξία μιλάμε;

Η Ορθοδοξία που αφορά τον Ελληνικό λαό (ανά τους αιώνες) είναι ένα χαρμάνι (όχι αμάλγαμα, χαρμάνι!) παγανισμού και πολυθεϊσμού (κυρίως) συν η μεγάλη αφήγηση της Ενανθρώπισης – την οποία αντιλαμβάνονται ελάχιστοι μορφωμένοι παπάδες και καλόγεροι, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Εβραϊκού Μεσσιανισμού (για τον οποίον οι Έλληνες ουδέποτε έδωσαν πεντάρα τσακιστή).

Το θρήσκευμα των παππούδων μου, λοιπόν, με ενδιαφέρει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για την πολιτική και πολιτισμική του ιστορία.

Και βέβαια, το λέω ξεκάθαρα, δε διστάζω να προσλαμβάνω και να αξιοποιώ ό,τι καλό και ωραίο δημιούργησαν οι Έλληνες κατά τους ατελείωτους αιώνες του Παγανοχριστιανισμού! Το πιστώνω στους ανθρώπους, όχι στην χριστιανική σέχτα που επικράτησε, στα μέρη μας!

omadeon

Ας μου επιτραπεί, μια και το κλίμα είναι ήπιο, μία ΠΟΛΥ ηπιότερη δήλωση (απο την προηγούμενη) με… δημιουργικό σκοπό. Υπάρχουν άνθρωποι, που έχουν αναμφισβήτητη καλωσύνη, φιλαλήθεια, και άλλες αρετές, και… όχι ιδιαίτερα πουριτανοί, που δηλώνουν ότι «πιστεύουν» (στο χριστιανισμό).

Τις προάλλες είχα μία συζήτηση με ένα φίλο που μένει κοντά εδώ, και δηλώνει πιστός χριστιανός. Είναι επίσης και Πόντιος, πρόσφυγας από τη Ρωσία. Πολύ φιλόξενος, με κάλεσε για κάποια βοήθεια στο πισί και τελικά με… τραπέζωσε κανονικά, με απίστευτες λιχουδιές. Πάνω στο φαγητό, πιάσαμε κουβέντα περί θρησκείας. Εσύ τι πιστεύεις Γιώργο? – με ρώτησε. Του απάντησα ότι δεν πιστεύω στην ίδια τη λέξη πιστεύω. Του εξήγησα την κάπως ιδιόρρυθμη άποψή μου, με απλά λόγια. Του είπα «δεν χρειάζεται να πιστεύω σε ένα θεό πάνω από το κεφάλι μου γιατί αυτό που αποκαλείς εσύ θεό είναι η Ενέργεια του ίδιου του σύμπαντος, που είμαστε εμείς οι ίδιοι. Και αυτή η Ενέργεια, που είναι συνειδητή, βρίσκεται μέσα μας» (κλπ).

Στο τέλος μου είπε «προτιμώ εσένα ρε Γιώργο από κάποιους άλλους που δηλώνουν ότι είναι πιστοί». Ηταν μια βραδιά απίστευτης συνεννόησης. Και όσα του είπα τα εννοούσα. Εννοείται επίσης ότι αυτό το χρυσό παιδί δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να διαβάσει αυτά εδώ τα λόγια (που τον τιμούν) και έτσι… ΜΗΝ τα σβύσεις Πάνο, ως «προσωπικά».

Πραγματικά, αν το καλοσκεφτούμε, η έννοια της «πίστης» προϋποθέτει τόσο την έλλειψη απόδειξης όσο και την επιβολή κάποιου δόγματος πάνω στην ίδια την Εμπειρία. Μπορεί σε άλλες εποχές, αυτό να είχε νόημα, με βάση την άγνοια. Σήμερα όμως όχι, νομίζω. Σήμερα το πρόβλημα είναι αλλού, και είναι η ωμή βία κατά της ίδιας της Εμπειρίας. Ξέρετε πόσοι… σχιζοφρενείς (τάχα) είναι κλεισμένοι στο Δαφνί λόγω εμπειριών που σε άλλες εποχές θα γίνονταν αποδεκτές σαν θρησκευτικά οράματα? Aρκετοί.

Το ότι ένα άτομο περνάει από μία Εμπειρία Χ, που αποτελείται από περίεργα συναισθήματα Ενωσης με το Σύμπαν, δεν σημαίνει ότι η Εμπειρία Χ είναι ίδια με την Ερμηνεία Ε και το Δόγμα Δ. Τα τρία αυτά, διαφέρουν πολύ, μεταξύ τους.

Οσον αφορά τον αυνανισμό, κάποτε έκανα μία έρευνα και διαπίστωσα ότι όχι μόνο ο αυνανισμός αλλά ΚΑΘΕ είδους ερωτική απόλαυση θεωρείται πως είναι εξ ορισμού αμαρτία και προερχόμενη από το Διάβολο. Επομένως, αν και οι Βυζαντινοί κάνανε πολλές «αταξίες» αυτό δεν έπαυε να αποτελεί αντίφαση και αμαρτία, σε σχέση με το θρησκευτικό δόγμα.

Το δόγμα είναι ο βρυκόλακας της εμπειρίας, και ο αέναος ερμηνευτής της. Πολύ δύσκολο να ζεις χωρίς δόγμα (ακόμη και υλιστικό δόγμα) αλλά μάλλον απαραίτητο, αν θέλει κανείς να διασώσει την Εμπειρία του. Για μένα η ίδια η Εμπειρία δεν μπορεί να «εξηγηθεί», όπως και η συνειδητότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι και τα πειράματα της φυσικής… εμπειρικά είναι. Αναφέρονται σε εμπειρίες, και τις διασαφηνίζουν με βάση μαθηματικές σχέσεις. Ομως βαθιά μέσα σε όλα αυτά τα οικοδομήματα, όπως και στα θρησκευτικά, καραδοκεί το Μυστήριο, το Αγνωστο, το Ωμά Εμπειριακό. Δεν αντιβαίνει στη λογική, γιατί και η λογική από αυτό το ίδιο το Μυστήριο προέρχεται, μέσω της Οριοθέτησής του από το Νου του ανθρώπου.

26 Ιουνίου, 2007 στις 1:54 μμ

26 Ιουνίου, 2007 στις 2:09 μμ

Νοσφερέτε, σου βγάζω μεγαλοπρεπώς το καπέλο και υποκλίνομαι δεόντως!!! Δεν έχω κανένα άλλο σχόλιο.

Πάνο:

1. Ορθοδοξία είναι η μεταφορά της Ιερής Παραδόσεως από γενιά σε γενιά. Απλό.

2. ο πλούτος της δεν βρίσκεται στους «μορφωμένους» (που επειδή την αντιμετωπίζεις ως απλώς μία φιλοσοφική κοσμοθεωρία την αποδίδεις μόνο σ’ αυτούς ονομάζοντάς την «Μεγάλη Αφήγηση» -προς αποδόμηση εννοείς υποθέτω), αλλά στους απλούς πιστούς. Οι Άγιοί μας είναι απλοί πιστοί. Έχουν Χάρη και όχι μόρφωση. Έχουν ταπεινότητα και όχι «άποψη». Το ξανάπα. Δεν έχουμε αυθεντίες. Αυτά είναι Καθολικισμοί (αυθεντία είναι ένας) και Προτεσταντισμοί (αυθεντία είμαστε ο καθένας χωριστά και ατομικά). Έτσι, εμείς δε μετράμε κουτάκια, δεν έχουμε ακριβή κριτήρια κατάταξης. Αυτά λέει ο ένας (Ρωμανίδης), αυτά λέει ο άλλος (Μεταλληνός), βάλτα κάτω και μετράμε: ένας, επτά, τέσσερις χιλιάδες πεντακόσιοι δώδεκα Ορθόδοξοι είμαστε, και πάμε παρακάτω. Η κορύφωση της Δυτικής σκέψης αυτά που λες. Είπαμε, αλλά όχι κι έτσι.

3. Το θρήσκευμα των παππούδων σου σε ενδιαφέρει επίσης και για τις επόμενες γενιές. Δεν είσαι η μοναδική περίπτωση που το έχεις εν υπνώσει (ή μόνο πολιτισμικά όπως το λες). Έστω και εν υπνώσει διατηρείται ζωντανό και νά ‘σου ξαναπετάγεται ψηλά στις επόμενες γενιές. Δεν είναι κρυφό ότι έτσι πορευτήκαμε αιώνες πολλούς. Η διατήρηση της θρησκείας ήταν ωφελιμότερη στη διατήρηση της συνείδησης από όσο ήταν η διατήρηση της γλώσσας. Τουλάχιστον επί Τουρκοκρατίας (εεεε… συγγνώμη, επί Οθωμανικής διοίκησης, ήθελα να πω)

10 Απριλίου, 2010 στις 2:10 πμ

Μάρκο,

ίσως δεν έγινε αντιληπτό αυτό που είπα, γι’ αυτό θα το επαναλάβω, με άλλα λόγια: η λαϊκή θρησκευτική αντίληψη (αυτή που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις) έχει τόση σχέση με την Ορθοδοξία – όση και ο φάντης με το ρετσινόλαδο!

Πρόκειται για ένα ιδιόρυθμο (και διαφορετικό ανά περιοχή) συμπίλημα παγανιστικών αντιλήψεων (κατά κύριο λόγο) παρέα με (πολύ λιγότερα και κακοχωνεμένα) στοιχεία της Εβραϊκής παράδοσης.

ΔΕΝ είναι αυτό το πράγμα, αγαπητέ φίλε, Ορθοδοξία! Προσωπικά το αγαπάω (και το μελετώ, ερασιτεχνικά) όπως κάνω και για τις άλλες σημαντικές ή ασήμαντες πτυχές της ιστορίας μας. Γιατί μ’ αυτό πορεύτηκαν οι Έλληνες όλα τα δύσκολα χρόνια, ως τις μέρες μας.

Η τεκμηρίωση αυτής της θέσης έχει γίνει (στο μέτρο που μπορώ να το κάνω) σε παλαιότερα κείμενα των «μτΚ» και της καλύβας – αν είμαστε καλά,
θα μας δοθεί η ευκαιρία και στο μέλλον. Το παρόν ποστάκι (και μάλιστα υπό συνθήκες καύσωνος) δεν αντέχει μια τόσο σοβαρή συζήτηση… 🙂

kapetanios

Μεγάλη σημασία έχει να δούμε και τι έχει να πει η ιατρική επιστήμη γι αυτό το μέγα θέμα:

“Τό σπουδαίον είνε να γνωρίζη κανείς την αλήθειαν και να ατενίζη τα πράγματα κατα πρόσωπον…….
Είμεθα εκ των φρονούντων ότι, εις τα ζητήματα αυτά, δεν είνε τα φως το οποίο βλάπτει, αλλ’ ο τρόπος με τον οποίον τό δέχεταί τις.
Τό έργον είνε διηρημένον εις τρία κεφάλαια.
Το πρώτον αφιερούται εις τον αυνανισμόν, τό δεύτερον εις τάς ονειρώξεις και το τρίτον εις τήν σπερματόρροιαν.
Σκοπός τού βιβλίου μας κύριος είνε να διαφωτίσωμεν τούς γονείς , τους διδασκάλους περι του ρόλου, τον οποίον έχουν εις την προφύλαξιν τής νεολαίας απο την κακήν έξιν και την καταπολέμησιν τών συνεπειών και κυνδίνων τού αυνανισμού. Επίσης να υποδείξωμεν εις την νεολαίαν μας τούς σοβαρούς κινδύνους ούς εγκλείει τό ολέθριον πάθος δια την ψυχικήν, σωματικήν και ηθικήν υγεία της και να την προφυλάξωμεν απο τούς κινδύνους του αυνανισμού.”
Αθήναι τη 1 Ιανουαρίου 1927
Μ ΜΩΥΣΕΙΔΗΣ
Ιατρός.

Όλο το «έργον» της επιστήμης :

Click to access syggramma.pdf

10 Απριλίου, 2010 στις 2:54 πμ

Μαρία

Αυτό είναι πράγματι πολύ επιστημονικόν. Και ακολουθεί και την μέσην οδόν.

σ. 4 Εις μίαν συγκέντρωσιν φίλων συναδέλφων είχα την τόλμην να χαρακτηρίσω την χώραν μας ως απέραντον πεδίον αυνανιστών.

10 Απριλίου, 2010 στις 9:31 πμ