Πολλές ρακές για το blogme

Κερνάει ο άμμος, στο ρεπορτάζ για τη συνάντηση του Σαββάτου. Δείτε εδώ:http://erimosiparalia.blogspot.com/2007/06/blogme_10.html

Ένας εξαιρετικός αρθρογράφος, στη Μπλογκόσφαιρα!

Τον ΚΙΜΠΙ τον γνωρίζετε όσοι διαβάζατε παλιότερα την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Τώρα γράφει στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ – και άνοιξε μπλογκ, το οποίο ανακάλυψε ο Ασμοδαίος! Τα πολλά λόγια είναι φτώχια – δείτε, για αρχή, αυτό το κομμάτι και θα διαπιστώσετε μόνοι σας περί τίνος πρόκειται… http://kibi-blog.blogspot.com/2007/06/blog-post_02.html

Η Νέα Χελιδόνα

Η Χελιδόνα (https://panosz.wordpress.com/2007/03/01/helidona/ ) συμπλήρωσε 666 ποιητικά σχόλια και ολοκλήρωσε τον κύκλο της.

Έλαβαν μέρος οι ποιητές και οι ποιήτριες (κατά σειράν εμφανίσεως):

θείος Ισίδωρος, Αλκιβιάδης, Athanassios, alombar42, oistros, Πάνος, pascal, composition doll, Μικρασιάτης, suigeneris, bioannis, Παπούλης, Νοσφεράτος, Σκουπίτσα, Σχολιαστής, Ασμοδαίος, Πόντος & Αριστερά, Ροδιά, biosfugaritsa, π2, μαθητριούλα, vangelakas, νεκρόφιλος κομμουνιστής και χορωδία συγχλισμένων Σερβίδων

Με πεζά, οι:

gazakas, παράφωνος, μαραμένα σύκα, nik-athenian

Με πεζοτράγουδα:

Ομαδεών

Η Χελιδόνα ανήκει πλέον στην ιστορία, στους εραστές της ποίησης και στους ερευνητές φιλολόγους (πιθανόν και στους ερευνητές ψυχιάτρους)

(κλικ!)

Κατά καιρούς, η καλύβα θα ανεβάζει ποστάκια με ποίηση της Χελιδόνας. Στο μεταξύ, οι καλυβίστας διαθέτουν μια νέα ποιητική γωνιά, χορηγία του Ιδρύματος θείος Ισίδωρος, αυτήν εδώ!

Διότι, όπως στιχούργησε ο α-τονικός Νοσφεράτος,

…γλυκα με νανουριζουνε των ποιητών τα λόγια
σε τουτη τη μικρή γωνια, μακρια απ’τα λαμόγια…..

σαν χελιδονες που πετουν και ολο τιτιβιζουν
και την μικρή φωλιτσα τους, ολο καμαρι χτιζουν…

Α(χ)μην!

Η Εύα, το φίδι και οι θεούσες

Γράφει o θείος Ισίδωρος

Λαμπρούκο, δεν κάνω πλάκα σ΄ αυτό που λέω για τις θεούσες.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό κάτω στην Εδέμ όταν η σκέψη του απαγορευμένου καρπού έκανε τις ρώγες της Εύας να μεγαλώσουν σαν κορόμηλα και να σκληρύνουν πολύ.

Κανένα άλλο φρούτο δεν την είχε ερεθίσει ποτέ τόσο πολύ, ακόμα και οι μπανάνες, τα αγγούρια και όλα τ΄ άλλα της φαινόντουσαν τόσο άνοστα εκείνο το πρωί.
Στην ιδέα του απαγορευμένου μια γλυκιά ανατριχίλα διαπερνούσε τα μέλη της σαν ηλεκτρική εκκένωση, σε μια εποχή μάλιστα που δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα το ηλεκτρικό ρεύμα.

Τοιούτοι δεξιοί θεολόγοι θα διδάξουν εις την μαθητιώσαν νεολαίαν;

Που βαδίζωμεν, κύριοι;

Πέρυσι είχαμεν επισημάνει τον εκτραχηλισμόν των (μελλοντικών) δεξιών θεολόγων, ήτοι των φοιτητών της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ της Θεολογικής Σχολής (sic!) του ΑΠΘ:

http://tamystikatoukolpou.blogspot.com/2006/05/blog-post_114768788642748684.html

Η κατάπτωσις των αξιών συνεχίζεται και φέτος, με γοργούς ρυθμούς: η αφίσα του «party»  απεικονίζει δύο ημιγύμνους ή και γυμνάς (Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου…) νεαράς γυναίκας εις πόζαν, ήτις θα ημπορούσε να εκληφθεί και ως εκπέμπουσα ομοφυλοφυλικόν, τουτέστιν λεσβιακόν, υπονοούμενον!

Δεν υπάρχει εις την Θεολογικήν Σχολήν του ΑΠΘ είς καθηγητής (λαϊκός ή και ιερωμένος) ο οποίος να αναφωνήσει, ως άλλος Αυλωνίτης,

που πάμε ρε; ρε που πάμε;