…στου Ροϊδη. Με κλικ στα 149 & 151, πάτε αμέσως!

Ρε παπα Δημητρη,
ή πολυ καλος ανθρωπος πρεπει να εισαι ή «στημενος».
Καποτε -μες την ορμη των νειατων μου- οποιον μπερδευε τη βουρτσα με την πουτσα επιχειρωντας να δωσει λογικη υποσταση στη θεολογια τον εβλεπα σαν «στημενο», Σημερα διατηρω καποιες λιγες αμφιβολιες.
Ενα φιλο μου ο οποιος εκτος απο βαρια επιστημονικα χαρτια (πυρινικη φυσικη) τα τελευταια 20 χρονια -παιζει σε πολυ υψηλο επιπεδο- εχει αντικειμενο του τη φιλοσοφια, τον καλεσαν απο τη Γερμανια προκειμενου να δωσει μια διαλεξη στην Ελλαδα με θεμα «Οχρονος ως κοινωνικη εμπειρια». Ακροατηριο του μια κλειστη (συγκεκριμενος αριθμος -20- ομαδα διανοουμενων.
Μου ελεγε λοιπον οτι εκει μεσα οι μισοι τουλαχιστον ηταν στημενοι κρυπτοΖΩΗκοι και κρυπτοΣΩΤΗΡικοι.
Απορησα και τον ρωτησα αν ηταν τιποτε θεολογοι ή ψωνια θρησκευομενοι γενικως…
Η απαντηση του ηταν οτι επροκειτο για επιστημονες σαφως μη θρησκευτικων αντιληψεων αλλα με χοντρες διασυνδεσεις με την εκκλησια.

Δημητριε,
το θεμα δεν ειναι καν αν υπαρχει ή οχι θεος.
Για σενα υπαρχει για μενα δεν υπαρχει, τοσο απλο!
Απο την στιγμη που για σενα υπαρχει κατι λογο θα εχει να υπαρχει κι εμενα δεν μου πεφτει λογος.
Για καποιους δεν υπαρχει και καποια στιγμη που κατι δεν παει καλα στη ζωη τους επειδη …τρακαρανε με τυροπιτα και εχουν αναγκη απο ενα στηριγμα τον ανακαλυπτουν (επινοουν, κατ΄εμε).
Καποιοι αλλοι που τους τον χωσανε με το ζορι μες’ το κεφαλι στην παιδικη τους ηληκια μολις ανακαλυψουν τη ζωη και αποκτησουν εαυτο τον αποβαλουν και χαλαρωνουν καπως τουλαχιστον από αυτόν τον ψυχαναγκασμό.
Αρα για καποιους υπαρχει θεος και για καποιους δεν υπαρχει: αυτή νομιζω ότι μπορει να είναι μια εντιμη απαντηση!
Κι επειδη αυτόν τον κοσμο τον μοιραζομαστε ολοι, οφειλει ο καθενας να αναγνωρισει στον αλλον το δικαιωμα του να προσφερει στον εαυτο του μια γλυκεια παραμυθία με την οποια απαντα στο υπαρξιακο του αγχος ώστε να μπορει να ισοροπει ψυχικα.
Αυτό σημαινει πολιτισμος, αυτό σημαινει κοινωνικη ισορροπία, αυτό σημαινει ωριμότητα.
Ναι χρειαζεται αυτή η γλυκειά παραμυθία!
Άλλος ιδεάζεται με την γκομενα του και την θεωρει την πιο ομορφη του κοσμου, άλλος με την μαμα του και την θεωρει παρθενα, άλλος με τον θεο κ.ο.κ.
Προκειται για εναν προσωπικο αγωνα, για μια προσπαθεια του καθ΄ενός να ισοροπισει και να ανταπεξελθει στην υπαρξιακη του αγωνια και είναι πολύ γλυκο και ομορφο όταν αυτό αποτελει μια γλυκεια τρελα που ριχνει βαλσαμο στα υπαρξιακα έλκη. Εγω πολύ τη γουσταρω αυτή την κατασταση. Και την εχει αναγκη ο καθενας από εμας!
Πρωτος και καλυτερος αυτος ο μεγαλος διανοητης ο Φ. Νιτσε την αναγνωριζει.
Στον Ευρωπαικο Μηδενισμο περιγραφει αναφερεται πως οι Ευρωπαιοι «σκοτωσαν τον θεο» και τα προβληματα που προεκυψαν από αυτό.

Δεν χρειαζεται αναλυση: Ένας πιστός αναβοντας ένα κερι ή «συνομιλωντας με τη …Μεγαλοχαρη» μπορει να παρει δυναμη σε μια δυσκολη στιγμη ή να νοιωσει καλυτερα από καποιον που θα χρειαστει να καταπιει το λεξοτανίλ για να αντιμεντωπισει το αγχος, το στρες, την καταθληψη.
Μπορει να αισθανθει καλυτερα από μενα που, για να χαλαρωσω από το τσιτωμα, χρειαζεται να τσιμοπουκωνω καναδυο ωρες τη Λουκια με χειροτερα αποτελεσματα.
Μιλαμε για τη αυτοθεραπευτικη δυναμη της αυθυποβολης!
Πρωτη και καλυτερη το ξερει αυτό η επιστημη που ασχολειται με τη βιοχημικη ισοροπια του ανθρωπου, με το λήθιο κλπ αλατα που ευθυνονται για την ισοροπια του συναισθηματος.

Ο θεος είναι απαραιτητος σε πολλες περιπτωσεις, γιαυτο αλλωστε και τον επινοησε ο ανθρωπος.
Επειδη όμως ο ανθρωπος -εκτος από λεβεντης- είναι και μαλακας φτιαχνοντας τον (θεο του) του βγηκε λιγο καθικι. Εκτοτε προσπαθει να τον βελτιωσει με ολοενα και χεροτερα αποτελεσματα!
Ετσι μετα από τα στοιχεια της φυσης -τα οποια θεοποιησε- και αργοτερα την Αφροδιτη, αυτή τη φοβερη μουναρα και την παρεα της ,καταληξαμε στον απροσιτο και αποτροπαιο Γιαχωβα που εκατσε στο σβερκο του δημιουργου του (ανθρωπου).
Ετσι ο ανθρωπος αναγκαστηκε να τον σκοτωσει.
Το Ευρωπαϊκο πνευμα καταδυναστευμενο επι αιωνες από τη θεολογικη σκεψη και πραχτικη ξεσηκωθηκε και εκτελεσε το αποτροπαιο δημιουργημα του!

Ο Επικουρος, αυτό το διαμαντι του Ελληνι(στι)κου πνευματος, ηξερε καλα το ποσο απαραιτητος είναι ο θεος. Γιαυτο και -παρ’ ότι αθεος ο ιδιος- δεν θελησε να τον σκοτωσει αλλα να τον ξεδοντιασει: «Οι θεοι είναι μακαριοι μεσα στην αταρξια τους, ελεγε, αλλα δεν μπορουν να καθορισουν ουτε τα φυσικα, ουτε τα΄ανθρωπινα! Ο ανθρωπος είναι αυτος που καθοριζει την τυχη του και πρεπει να φροντισει να μοιασει σ΄αυτους!».
Ένα από τα τεσερα κριτηρια του γνωσιοθεωρητικου του συστηματος (οντογνωσιολογικού) του Έπι, ηταν «αι φανταστικαι επιβουλαι της διανοίας»: προκειται για την ενορατικη προσηλωση του νού σε κατι το οποιο δεν γινεται αμεσα αντιληπτο με τις αισθησεις, προκειται για ένα δευτερο επιπεδο αντιληψης πχ: Σ’ένα πινακα αντιλαμβανομαστε με τις αισθησεις (οραση, στην προκειμενη περιπτωση) μια παρασταση που ο ζωφγραφος παριστα στον καμβα του. Για να φτασουμε όμως στο σημειο να αντιληφφουμε το συναισθημα του δημιουργου χρειαζεται κατι περισοτερο από τα ματια μας, είναι απαραιτητη μια ενορατικη προσεγκιση, δηλ μια προσηλωση του νου μας στην ψυχικη κατασταση του καλιτεχνη, μια προσπαθεια να αντιληφθουμε τα συναισθηματα του.
Τσάκω το:
https://panosz.wordpress.com/2007/10/03/isidoros-23/#comments
και ξανατσάκω το:
https://panosz.wordpress.com/2007/10/08/isidoros-24/
Και μιλαμε για τον πρωτο Υλιστή

συνεχιζετε………..

151 ο θειος Ισιδωρος

ΙΣΙΔΩΡΕΙΟΝ ΕΠΟΣ (παρτ του -και τελευταιο!)

Μεχρι εδώ νομιζω ότι παμε καλα φιλε μου Μητσάρα, από δω και κατω δεν υποσχομαι τιποτα ;-)

Λεω σ΄ένα μου βιβλιο (δεν τοχω γραψει ακομα -)) «ότι η πορεία από τη σπηλια μεχρι τους ηλεκτρονικους υπολογιστες δεν αποτελεσε μια ευθεια γραμμη» (ωραιο, ε?), κι ενώ …δουλειά δεν ειχε ο διαολος και ζυγιαζε τα΄αρχιδια του, πολυασχολος και υπαρξιακα αγχωμενος ο ανθρωπος … τα΄αρχιδια του έσπαγε κι έραβε: Οι θεοι του διαδεχονταν ο ενας τον αλλον, μην φανταστεις ότι -εσεις οι χριστιανοι εισαστε και οι πρωτοι ή μοναδικοι και ο θεος σας, ο Γιαχβε, είναι ο πιο «γαμάω» απ΄ολους (ένα δημιουργημα του ανθρωπου είναι κι αυτος και απογονος αλλων θεων ). Στο βαθμο λοιπον που υπαρχει θεος/οι καταλαβαινεις ότι οι …«παλιοσειρές» θα τον κοιτανε από …κει πανω θα γελανε και θα λενε: «οι μούτσοι που γαμουσαμε γιναν καπετανεοι» ;-)!
Χρειαζεται πολύ θρασος, πολύ αμετροεπεια και πολύ αλαζονεία (δεν λεω ότι δεν τα διαθετετε) για να ισχυριστει κανεις ότι ο ιδιος, ο θεος του, το δημιουργημα του είναι το απολυτα σωστο ή ότι κατεχει την απολυτη αληθεια (τα΄αρχιδια μου κατεχει).
Και είναι ο μονος τροπος για να μην μαθει ποτε ουτε ένα της κομματι!
Η αληθεια ηταν και παραμενει παντα το ζητουμενο για τον ανθρωπο, μικρες ψηφιδες παντα ανακαλυπτε και προσπαθουσε να συνθεσει το μεγαλο παζλ, να αντιληφθει τον κοσμο που τον περιβαλει και τον εαυτο του σαν μερος αυτου του κοσμου, να ψηλαφισει τη σχεση του μ΄αυτόν.
Αυτή ηταν και είναι μια εργωδης και κοπιαστικη διαδικασια που απαιτει συνεχη προσπαθεια. Το μονο εργαλειο, το μονο οπλο που διεθετε ηταν οι αισθησεις του και το μυαλο του.
Ματωσε και ματωνει ο ανθρωπος σ΄αυτή την εντιμη προσπαθεια (έντιμη: εν τη εννοία ότι το αποτελεσμα εμπεριεχει το κοστος και το κερδος).
Μαστορευε και αλλαζε βελτιώνοντας τα εργαλεια του για το κυνηγι, τους θεους του για την ψυχη του («η ψυχη μας είναι η λιμπιντο μας», λεει ο Νιτσε), έστυβε το κεφαλι του να κατανοησει κάθε τι!
Κι εκει που εγραζοταν την εργωδη αυτή αναζητηση του …«σκανε μυτη» κατι βρωμικοι, τρισάθλιοι και ελεηνοι τυποι με μαγκουρες και καπες και του λενε: «-Παράτα τα, μην …την ψαχνεις τη δουλεια ολοκληρη η αληθεια είναι αυτή αυτή η ιερη σαβουρα των αγιων γραφων και των πατερικων κειμενων, ξεχνα τον καργιολη τον πατερα σου και την μανα που σ΄εκανε, μην τους αναζητας. Μανα σου είναι η Ευα και πατερας σου ο Αδαμ, τον κοσμο τον εφτιαξε ο …Δικος μας ;-), ο Μεγαλος, πριν 6.000 χιλιαδες χρονια όπως του καυλωσε, αυτος αποφασιζει για σενα, εισαι ένα πειραμα του, η γη ΔΕΝ γυριζει, απαρνησου (όχι διαχειρισου, ΑΠΑΡΝΗΣΟΥ) τη φυση σου είναι αμαρτια, εισαι ολοκληρος μια αμαρτια, το καυλι σου είναι αμαρτια, ο κωλος σου ειναι αμαρτια, τα βυζια σου είναι αμαρτια, το ιδιο και οι κωλοι, οι τα μουνια και τα βυζια των αλλων ο μονος λογος της υπαρξης σου είναι να δοξαζεις τον δημιουργοπ σου -τον οποιο δεν τον ξερεις γιατι ποτε δεν δειχνει το προσωπο του- χεστα όλα και αφοσιωσου του»!!!
-Ναι αλλα καυλωνω!
-Σκασε και να μην καυλωνεις, είναι αμαρτια, σκεψου τον δημιουργο σου!
-Επισης (βλεπω πως) η γη γυριζει!
-Το μουνι της μανας σου, του λενε, γυριζει κι αρχισανε να τον τεντωνουνε …για να μακρυνει!
Κι αρχιζουνε να σκιζουνε τα βιβλια μες τα οποια σταγονα-σταγονα ειχανε μαζεψει τη γνωση με ιδρωτα αιμα και καταναλωση πολύ γλυκόζης. Γκρεμιζανε τους ναους τους, παγιδευσανε το μυαλο του, γινανε χωροφυλάκοι της πουτσας και της ψυχης του ανθρωπου!
Τη συνεχεια την ξερεις: κοσμικη εξουσια, λιωσιμο κάθε διαφορετικου και δε συμαζευεται!

Δε μου λες ρε παπα-Ρούπα, τους το γαμει ή δεν τους το γαμει το σπιτι μετα ο διαφωτισμος?
Τον σκοτωνει ή δεν τον σκοτωνει τον θεο, το Ευρωπαϊκο πνευμα?
Οπου δεν εφτασε το χερι του να τον σκοτωσει (βλεπε Ελλαδα) ειδες τι κανει ακομα ο …Μεγαλος και τα τσατσονια του?
Εξωτερικη πολιτικη κανουνε, εξουσια ασκουνε -με τη δεξια του …Κυριου-, βιβλια καινε ακομα οι αλητες, τον αγλεορα χλαπακιαζουνε, τις καβλες του κοσμου θελουνε να κανουνε ζάφτι, να σου επιβαλουνε πως θα γαμεις, ψυχολογοι το παιζουνε, επιστημονες το παιζουνε, δασκαλοι το παιζουνε, μεχρι και …ναοδομια εχουνε.
Δεν καθονται ησυχοι με τιποτα.

Ακομα και στη βασικη εδρα της φιλοσοφιας που υπαρχει σ΄αυτή τη χωρα (Παντειο) θεολογος την εχει καβαλισει (το Γιανναροπουλο), ΝΑΙ, ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ!!!

Που είναι η …«γλυκεια παραμυθία» της θρησκειας ρε παπα Μητσο, αυτή που χρειαζεται ο ανθρωπος για να αραιωσει λιγο το κρασι της σκληρης -πολλες φορες- πραγματικοτηκοτητας του, να ρεγουλαρει λιγο τη βιοχημεια του ?
Να αγαλιασουνε και οι γριες και να γλυτωσουνε και τα κρατικα ταμεια από τα ψυχοφαρμακα.
Ο ανθρωπος παντα ηξερε ότι κατι μπορει να είναι παραμυθι και ενοιωθε την αναγκη να το συντηρει τρυφερα και να το προσφερει στον εαυτο του σαν ένα ποτηρι γλυκο κρασι για μια ελεγχομενη και εξ ισου γλυκεια μεθη.
Αυτό κανουμε ολοι οι ανθρωποι, αυτό κανει και η τεχνη: σε ξεγελαει γλυκα, σου λεει παραμύθια και σε ταξιδευει αναλαφρα σε αλλους κοσμους ομορφους, φαντασιακους!
Όμως εδώ προκειται για ένα τιμιο παραμυθι, για μια εθελουσια ειλικρινη συμβαση, για ένα τρυφερο παιχνιδιδιαρικο χαδι!

Αμ, εσεις δεν κανετε αυτό, στην ντρόγκα εχετε ριξει τον κοσμο, ψυχωσεις δημιουργειτε με την απολυτη αληθεια σας, ενοχικους κανετε τους ανθρωπους.
Σε πολλους εχετε κοψει την εκκλησια και καποιες τελετες που θα μπορουσαν να είναι εθιμικες και να συμετεχουνε οι ανθρωποι και να μην τρεχει τιποτα τις εχετε αναγαγει σε …ιερα μυστηρια! Ακου μυστηρια!
Δεν τολμαει κανενας να χαλαρωσει μαζι σας, να μπει στην εκκλησουλα, να αναψει ένα κερι όπως αναβει αυτό το αρχιδι το αρωματικο (πως το λενε?) όταν φτιαχνει σπιτι του …ατμοσφαιρα, να δει και κανενα κωλαρακι και να θαυμασει τα δημιουργηματα του θεου (φυσης, κατ’εμε) και να ηρεμισει η ψυχη του. Στην …τσίτα τον εχετε, γιαυτο και κάθε φορα που βλεπει παπα πιανει τ΄αρχιδια του.
Δεν είναι απλα ότι δεν εχετε χιουμορ, ουτε ότι παιρνετε σοβαρα τον εαυτο σας, είναι που φρικαρετε τις ψυχες αντι να τις ηρεμειτε με τις χοντρομαλακιες σας: από εξορκισμους και ιερα μυστηρια μεχρι δημιουργια ψυχολογικων συνδρομων (ενοχισμος κλπ). Και ολαυτα για ένα και μονο λογο: για την εξουσία.
(ο πληθυντικος δεν επεχει ρολο συλογικης ευθυνης αλλα χρησιμοποιειται για την καλυψη λογο-τεχνικων αναγκων)

Δημητριε,
ενα να ξερεις: ο χρονος μετραει αναποδα για τον συγκεκριμενο θεο (σου/σας), περιμενουν κι αλλοι στην ουρα, μπορει να μην τους προλαβουμε εμεις αλλα θαρθουνε. Και μαλλον θαναι και βίρτουαλ ;-)
2000 χρονια το κρατησατε το μαγαζι με ψεματα για καθυστεριμενους.
Κοφτε τη μαλακια και χαλαρωστε, αφηστε ττον Αδαμ και την Ευα και μην αυθαδιαζετε στο θειο Καρολο όταν σας μιλαει για καταγωγη από τον πιθικα.
Αναγωγοι!

ΥΓ αν εισαι πιο χαλαρος θα σε παρω μαζι μου στο ΙΘΙ να σου φτιαξω ένα ξωκκλησι να κανεις τον εφημεριο να σπαμε πλακα (και κανενα κεραμυδι μπορει να σπαμε αρκει τα, αρχιδια μας να μην σπαμε ;-)

+Α(χ)μήν !

Αυτο δεν ειναι σεντονι, ελαιοπανο ειναι!