Ορθά – κοφτά:
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=909629&lngDtrID=244
Η φτώχεια φέρνει γκρίνια.
Αν ο Κινέζος έβλεπε πως το ΠΑΣΟΚ έχει την (παραμικρή) πιθανότητα να ξανακερδίσει, σε ορατό χρόνο, την εξουσία, θα συνέπλεε φρονίμως.
Αν ο ΓΑΠ δεν αισθανόταν περισσότερο από ποτέ ανασφαλής, δεν θα διέγραφε τον άνθρωπο που για να τον αναδείξει Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, εξευτέλισε (από κοινού με άλλα παλλικάρια) κάθε έννοια δημοκρατικής διαδικασίας, για να (εξ)υπηρετήσει την υψηλή αξία της …κληρονομικής δημοκρατίας των πριγκήπων.
Η φτώχεια φέρνει γκρίνια ή όλα εδώ πληρώνονται;
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
37 Σχόλια
Comments feed for this article
13 Ιουνίου, 2008 στις 12:18 πμ
nik.athenian
Δηλαδή τον ακινητοποίησε στο κοντοκρέβατό του, τον ξόρκισε με τα ξόμπλια πάνω από το κεφάλι του και του άφησε μόνο το δικαίωμα του κατουρείν με μηχανική υποστήριξη και του λέγειν;
13 Ιουνίου, 2008 στις 5:09 πμ
ο θειος Ισιδωρος
Εξακολουθω σταθερα να θεωρω τον Σημιτη πως προκειται για οτι καλυτερο προεκυψε σ΄αυτον τον τοπο μαζι με τον Καραμανλη -πρεσβυτερο- (αλλα στο πιο συγχρονο και …»πολιτισμενο»).
Ομως δεν θα διαφωνησω μαζι σου Πανο στο συγκεκριμενο σημειο (διαδικασια εκλογης ΓΑΠ).
Δεν εχω επισης προβλημα να απαριθμισω και αλλα λαθη και παραληψεις του, ομως επειδη η πραγματικοτητα (και ιδιετερα η πολιτικη) -καλως ή κακως- προσμετραται με τη μεθοδο του συγκρητισμου: οσο περναει ο καιρος τοσο περισσοτερο ο τοπος αυτος θα βυθιζεται στο πολιτικο κενο που δημιουργησε η υποχωρηση των «αντιληψεων Σημιτη» στον πολιτικο κοσμο και στην κοινωνια.
Βρισκομαστε σε μια ελευθερη πτωση χωρις αλεξιπτωτο.
Ο ΓΑΠ εξακολουθει σταθερα και με συνεπεια να βρισκεται παντα απο την …λαθος πλευρα, ενω ο επικρατηση της Κνιτογενους ομαδας στην ηγεσια του Συνασπισμου αποδεικνυεται καθημερινα οτι πιο επιζημιο για καθε προσπαθεια εξορθολογισμου της παρανοιας που λεγεται πολιτικη ζωη.
Μεσα σ’αυτες τις συνθηκες ο Καραμανλης (νεοτερος) φανταζει σαν ο …εγκυητης της νομιμοτητας και της (όποιας) Ευρωπαϊκης προοπτικης!
13 Ιουνίου, 2008 στις 7:43 πμ
Πάνος
Ναι, ο Καραμανλής κάνει έγκυες βελτιώσεις στη νομιμότητα και στην Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας…
Εν πάσει περιπτώσει, όλοι (δηλ. ΓΑΠ και ΣΥΡΙΖΑ) δουλεύουν με όρεξη και συνέπεια για τη μακροημέρευσή του στη πρωθυπουργία.
Η καλύβα (ως έγκυρος …ιστολογικός χώρος – καφενείο 😉 ) έχει προτείνει εδώ και καιρό μια λύση που μπορεί να ξαναδώσει ελπίδα – και να μας απαλάξει από την κατάθλιψη της καραμανλοπαρέας: κάθοδος στις εκλογές ενός μεγάλου συνασπισμού (ΠΑΣΟΚ + ΣΥΡΙΖΑ + Οικ. Πράσινοι + άλλες δυνάμεις) με σαφές και ρεαλιστικό κυβερνητικό πρόγραμμα – περί του οποίου η συζήτηση …δεν ξεκίνησε ποτέ. 🙂
13 Ιουνίου, 2008 στις 9:11 πμ
δεξιος
Η πλειοψηφία της λαικής βάσεως του ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν αποδέχθηκε τον Σημίτη.Είναι νοσταλγοί της Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη και του Ανδρέα Παπανδρέου και επομένως η κίνηση του ΓΑΠ τον ωφελεί εκλογικά.Άλλωστε και τις εσωκομματικές εκλογές έναντι του Βενιζέλου τις κέρδισε επειδή κατόρθωσε να ταυτίσει τον αντιπαλό του με τον Σημίτη.
Αυτό που διαπιστώνει ο θείος δεν είναι καθόλου παράξενο.Η Νέα Δημοκρατία είναι το μόνο κόμμα του οποίου η λαική βάση αποδέχεται το καπιταλιστικό σύστημα στο οποίο βασίζεται η Ευρωπαική Ένωση.Υπάρχουν και εκεί αντιευρωπαικές δυνάμεις αλλά σε πολιτιστικά – εθνικιστικά θέματα που περιθωριοποιούνται εύκολα ή απωθούνται προς το ΛΑΟΣ.
Στα άλλα κόμματα όμως δεν έχει γίνει αποδεκτή η ίδια η βάση του κοινωνικοοικονομικού συστήματος της Ευρώπης από τους οπαδούς τους οποτε υπάρχει μία διαρκής ένταση ηγεσιών και ψηφοφορων.
Το κοινό πρόγραμμα του μεγάλου συνασπισμού της αριστεράς του Πάνου ή θα περιλαμβάνει την αποδοχή της Συνθηκης του Μάαστριχτ οποτε θα πρέπει να αλλάξουν οι αντιλήψεις των πάντων εκεί μέσα ή δεν θα την περιλαμβάνει οπότε καλύτερα που δεν ξεκίνησε η συζήτηση γιατί δεν έχουν τίποτε να πουν.
13 Ιουνίου, 2008 στις 9:55 πμ
Pretenteris
Δικός μου κι εσύ!
13 Ιουνίου, 2008 στις 9:59 πμ
Mastor
Θείε για μια ακόμη φορά συμφωνούμε.
Όταν λέω ότι είμαι Σημιτικός με κοιτούν όλοι περίεργα…(φαντάζομαι και εδώ) αλλά κοιτώντας προς τα πίσω δεν μπορώ να βρω έναν αντάξιο του, και σας λέω τολμώ να κοιτάξω πολυυυυυυυύ πίσω.
Μετρό, Εγνατία, Αττική οδός, Γέφυρα Ρίου μερικά έργα, που τα άκουγα μικρός και φάνταζαν αδιανόητα, έγιναν σε 8 χρόνια. Φυσικά και υπάρχει αντίλογος αλλά εμένα ως πολίτη με ενδιαφέρει εντέλει και το αποτέλεσμα.
Όταν όμως έχεις να κουμαντάρεις ένα κάρο (Ελλάδα) που το σέρνουν Βόιδια (ΠΑΣΟΚ) λογικό είναι να γίνουν και στραβοτιμονιές.
Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι δεν μπορώ κοιτώντας στο μέλλον να βρω κάποιον αντάξιο του.
😦
13 Ιουνίου, 2008 στις 10:18 πμ
σχολιαστής
Θα συμφωνήσω με το θείο, ότι ο Σημίτης πρόσφερε στη χώρα.
Με τη μηδενιστική κριτική, και τον ΓΑΠ, θα έχουμε για χρόνια στην εξουσία μια κυβέρνηση που κάνει μόνο για τα νησιά Γκαλαπάγκος. 🙂
Και δε μπορούμε να λέμε, στα τέτοια μας. Η δική μας χώρα καταστρέφεται από τη μια άκρη μέχρι την άλλη.
Δεν το πιστεύω, που ο χοντρούλης είναι τόσο τυχερός,και η χώρα τόσο άτυχη.
😦
13 Ιουνίου, 2008 στις 11:26 πμ
Πάνος
mastor,
δεν έχεις παρά να προτείνεις το αυτονόητο, αφού ο Σημίτης είναι αναντικατάστατος και μοναδικός: να αναλάβει και πάλι την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, για να προκόψει η χώρα! 😉
*
δεξιέ,
ο θείος δεν είπε αυτό που του αποδίδεις, αλλά ας το διευκρινίσει ο ίδιος. Εγώ παρατηρώ ότι και το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός (όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, στοσύνολό του) και οι Ο-Π είναι 100% υπέρ της ΕΕ – άσχετα αν λένε και καμιά παρόλα, για να περνάει η ώρα. Συνεπώς, άλλα είναι τα πραγματικά προβλήματα για μια (υποθετική) κυβερνητική πρόταση, εναλλακτική της ΝΔ, και όχι το Μάαστριχτ.
13 Ιουνίου, 2008 στις 11:31 πμ
περιούσιος
Και εγώ θα συμφωνήσω και θα συνταχτώ με τους σημιτικούς προλαλήσαντες. Ο κ. Σημίτης ως προωθπουργός της χώρας διέθετε μια σοβαρότητα και επετέλεσε σημαντικό έργο, τη στιγμή, που ο κ. Παπανδρέου με την λαϊκιστική πολιτική του έχει καταφέρει αφενός να αποξενωθεί από εκείνο το κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε ταχθεί με τον κ. Σημίτη, αφετέρου να μην εμπνέει ούτε τους καθαρούς παραδοσιακούς άλλως παπανδρεϊκούς οπαδούς και φίλους του ΠΑΣΟΚ.
Mastor, και εμένα με κοιτάζουν παράξενα, όταν δηλώνω την προτίμησή μου στον κ. Σημίτη αλλά τι να κάνουμε; Θα σκέφτομαι ότι με κοιτάζουν, επειδή είμαι ωραίος, και θα ανεβαίνει η ψυχολογία μου.
Πάνο, διαφωνώ με την άποψή σας περί εξευτελισμού κάθε δημοκρατικής διαδικασίας, προκειμένου να εκλεγεί Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο κ. Παπανδρέου, δεδομένου ότι τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ο κ. Παπανδρέου ήταν ο μόνος, που μπορούσε να ανατρέψει το εις βάρος του ΠΑΣΟΚ κλίμα. Μάλλον κανείς δεν περίμενε ότι ο κ. Παπανδρέου θα έκανε τοσο εσφαλμένους χειρισμούς.
13 Ιουνίου, 2008 στις 11:34 πμ
Mastor
Πάνο, μη ξεχνάς το κάρο με τα γελάδια που ανέφερα.
Δυστυχώς δεν βλέπω φως. Ίσως άμα κάνει κόμμα;
13 Ιουνίου, 2008 στις 11:55 πμ
Πάνος
περιούσιε,
δηλαδή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Ήτοι, fucking for virginity? 🙂
*
mastor,
Α(χ)μήν! Ως ιστολόγος θα έχω ένα εξαιρετικό θέ(α)μα: το θείο Ισίδωρο στην κλειστή πολιτική ομάδα του Σημίτη! 😉
13 Ιουνίου, 2008 στις 12:12 μμ
ο θειος Ισιδωρος
Ο ΘΕΙΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΘΕΙΟ
δεξιε ανθρωπε,
θα μου επιτρεψεις να διαφωνησω με την διαπιστωση που κανεις, δλδ οτι …»η Νέα Δημοκρατία είναι το μόνο κόμμα του οποίου η λαική βάση αποδέχεται το καπιταλιστικό σύστημα στο οποίο βασίζεται η Ευρωπαική Ένωση».
Μακαρι να ηταν ετσι τα πραγματα διοτι τοτε θα σημαινε οτι αυτη χωρα εχει ενα πραματικα σοβαρο δεξιο πολιτικο κομμα που εκπροσωπει -κατ’αρχην- μια σοβαρη αστικη ταξη, ομως δεν ειναι: Ουτε το δεξιο κομμα ουτε η αστικη ταξη του τοπου διακρινονται για τη σοβαροτητα τους.
Ειναι σαφες οτι το συγκεκριμενο (ΝΔ) αποτελει τον πολιτικο εκφαστη μιας λαϊκης δεξιας η οποια εμφορειται απο βαρια αντιδυτικα και κυριως αντιευρωπαϊκα συνδρομα.
Τα συνδρομα αυτα επι μισο αιωνα επικαλυπτωντο απο ενα πεπλο αντικομουνισμου τον οποιο τροφοδοτουσε και συντηρουσε ο ψυχρος πολεμος μεταξυ των δυο παγκοσμιων στρατοπεδων.
Με την πτωση του ομως του …»υπαρκτου σοσιαλισμου» αυτα τα αντιδυτικα συνδρομα αποκαλυφθηκαν και ξαναπηραν την θεση τους στο χωρο της δεξιας μεριδας της κοινωνιας.
Ο αντιδυτικισμος ειναι πολυ ευρυτερος και αποτελει μια ιστορια πολυ πιο παλια απο την αριστερα και την δεξια, οπως αυτες διαμορφωθηκαν τον 20ο αιωνα στην Ελλαδα: εχει τις ριζες του στη γειτνιαση και την συνυπαρξη με την ανατολη καθως και στις δοξασιες που καλιεργησε η θρησκευτικη κουλτουτουρα σ΄αυτον τον τοπο.
Γιαυτο και το δεξιο κομμα αυτης της χωρας εκφραζοντας αυτες τις κοινωνικες δυναμεις, στο πλαισιο του κοινοβουλευτικου συστηματος, αποτελει μια λαϊκιστικη πολιτικη δυναμη.
Αυτη ειναι και …»κακοδαιμονια»* του τοπου.
* σε εισαγωγικα η λεξη.
13 Ιουνίου, 2008 στις 12:13 μμ
περιούσιος
Πάνο, όταν το σύνολο του ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκε την υποψηφιότητα του κ. Παπανδρέου, προφανώς δεν μπορούμε να ομιλούμε περί εξευτελισμού της όλης διαδικασίας. Τείνει, βέβαια, προς το μακιαβελικό ρητό, που αναφέρετε, αλλά μάλλον αποτελούσε επιβεβλημένη κίνηση, ή έτσι, τουλάχιστον, την εξέλαβαν εκεί στο ΠΑΣΟΚ.
13 Ιουνίου, 2008 στις 12:52 μμ
ο θειος Ισιδωρος
Αριστερε ανθρωπε(Πανο),
σε μια κοινωνια της οποιας η σχεση με τον ορθολογισμο ειναι οχι απλως ανυπαρκτη αλλα η χειρίστη, ο Σημιτης επραξε το μεγαλιωδεστερο εν τη απλοτητι του: εδειξε με το δαχτυλο προς τη σωστη κατευθυνση βαζοντας το καραβι στο οποιο επεβαινε να ταξιδεψει εκμεταλευομενος τα απόνερα της ΕΕ (αριστη ναυτικη τεχνη).
Αυτο ηταν ικανο να καταστησει τον ιδιο σοβαρο και εγκυρο -περισοτερο κι απ’οτι αναλογουσε στη χωρα- συνομιλητη των καπετανεων των μεγαλων ερωπαικων δυναμεων.
Αυτος ηταν ο Σημιτης και σαν τετοιο πρεπει να τον κρινουμε.
Οι οποιοι φυσικοι κραδασμοι υπεστη η κοινωνια (πολυ μικροτεροι απο αυτους καθε αλλης πλευσης) αποτελεσαν τις αιτιασεις του αναθεματος απεναντι του: γιαυτο και ενα μεγαλο τμημα της κοινωνιας και του ιδιου του ΠΑΣΟΚ σταζει διλητηριο για αυτον.
Για αυτη τη σημαντικη κοινωνικη μεριδα προκειται την προσπαθει να …εξευμενισει ο ΓΑΠ με τον πιο λαθος και επιζημιο για τον τοπο τροπο: αφηνωντας το καραβι της πολιτικης να πλεει παρασυρομενο προς τα πισω απο τα ρευματα του λαϊκισμου!
Προφανως εμφορεισαι κι εσυ απο το …»αντιδεξιο» συνδρομο του αειμνηστου αδελφου ημων Νοσφερατου για να θεωρεις οτι λυση στα προβληματα του τοπου αποτελει η απομακρυνση της …»δεξιας και του ΚΑΚ» και η καταληψη του σκαφους απο αυτο το απιθανο «αριστερο» πολιτικο τσουρμο που περιγραφεις.
Η πιθανη συμπραξη ολου αυτου του αχταρμα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΟΠ κλπ) δεν θα μπορουσε να ειναι τιποτε αλλο απο κατι αντιστοιχο με το εργο του Ιερωνυμου Μπος «το πλοιο των τρελών».
13 Ιουνίου, 2008 στις 1:24 μμ
Πάνος
θείε,
ορέα!
Δε μας μένει λοιπόν παρά να κλείσουμε τα μάτια, να πάρουμε αναπαυτική στάση και να …απολαύσουμε τη διακυβέρνηση της ΝΔ!
Είναι κι αυτό μια άποψη…
ΦΥΣΙΚΑ να μας λείπει μια επανάληψη του ΠΑΣΟΚ, όπως κυβέρνησε (δηλαδή, με τον Σημίτη )
Όσο για το «αντιδεξιό» σύνδρομο που μου αποδίδεις, φαντάζομαι ότι και ο αείμνηστος αδελφός Νοσφεράτος θα γελάσει όσο γέλασα κι εγώ 😉
(Θα επανέλθω αργότερα, γιατί τώρα …φεύγει το πλοίο! )
13 Ιουνίου, 2008 στις 1:26 μμ
άμμος
Αγαπητέ Πάνο, γνωρίζεις για ποιο ακριβώς λόγο το μωρό της φωτογραφίας είναι δεμένο και έχει ένα σωλήνα στο τσουτσούνι του; Ανθρωπολογικά ρωτώ.
Κατά τα άλλα, και η φτώχια φέρνει γκρίνια και όλα εδώ πληρώνονται, με φτώχια. Θα συμφωνήσω με το δεύτερο σχόλιο του περιούσιου δηλαδή, όταν δόθηκε το δαχτυλίδι στο ΓΑΠ κανείς δεν έξέφρασε φωναχτή αντίδραση εντός ΠΑΣΟΚ γιατί περίμεναν ότι θα ανακόψει την ελεύθερη πτώση, πράγμα που διαψεύστηκε πανηγυρικά από τις κατοπινές επιλογές.
13 Ιουνίου, 2008 στις 2:58 μμ
nik-athenian
Πάνο
Τέτοιοι πολιτικοί σχηματισμοί-αχταρμάδες όπως αυτός που αναφέρεις, δεν πρόκειται να λειτουργήσουν ποτέ των ποτών. Και αν ακόμη σχηματιστούν δεν πρόκειται να πάρουν καμιά απολύτως κρίσιμη ή και μη κρίσιμη απόφαση αφού συνεχώς θα διαφωνούν καθ΄όλους τους συνδυασμούς.
Αντίστοιχες καταστάσεις πέρασε πρόσφατα η Ιταλία και την άφησαν πίσω από κάθε νέο βήμα εν ονόματι των κεκτημένων κάθε κοινωνικής ομάδας.
Πολύ θετικότερο είναι να συνασπιστούν τα ομοειδή κομάτια.
Δηλαδή, ένα τμήμα του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ και ένα άλλο με τους Αλαβανικούς.
Όσο για τους ΟΠ, αυτοί κι αν είναι μίγμα. Υποστηρικτής τους κι εγώ ο συντηρητικός, υποστηρικτές τους και άλλοι οι οποίοι είναι οπαδοί της εξέγερσης.
Οι ΟΠ έχουν ρόλο για τα θέματα που σχεδόν ομονοούν. Το περιβάλλον και οι πόροι της φύσης είναι ο χώρος τους. Έτσι και δοκιμάσουν να αρθρώσουν λόγο για Δημόσιες δαπάνες, ασφαλιστικά, συστήματα εκπαίδευσης κλπ. θα μείνουν και αυτοί στις γενικούρες σαν όλους τους άλλους για να αυτοσυντηρηθούν.
Για τον Κ. Σημίτη, η άποψή μου είναι ότι αν μπορούσαν να συνδυαστούν στο πρόσωπο ενός νέου πολιτικού, οι αντιλήψεις του να ζέψει το κάρο μας στο Ευρωπαϊκό άρμα, με κάποιο εφαρμόσιμο σχέδιο περιορισμού της διαφθοράς και της κλοπής του δημόσιου πλούτου, θα παρήγαγαν για την πλειοψηφία των Ελλήνων έναν ηγέτη που θα τιμούσε με την ψήφο του.
Ο λαός μας θυμάται πολύ δυσάρεστα τα κυκλώματα εκείνων των αρπάγων και των κυκλωμάτων διανομής πλούτου που ανδρώθηκαν ακόμη και παρά την θέληση του ίδιου του Κ. Σημίτη.
Ποια άλλη χώρα όμως γυρίζει ύστερα από 4 χρόνια να τρέφει προσδοκίες από ένα πολιτικό αρχηγό που απομακρύνθηκε από την ηγεσία. Αν σήμερα τρέφονται προσδοκίες για την επιστροφή του ίδιου του Κ. Σημίτη, νομίζω ότι αυτό δείχνει την πολιτική μας φτώχεια.
13 Ιουνίου, 2008 στις 3:12 μμ
Βλαδίμηρος
@σχολιαστή
Τι καλά πουθάτανε (μία λέξη) να ίσχυε:
«για τον Σημίτη ο πάγκος
και για εμάς τα Γκαλαπάγκος»
τροπικά, εξωτικά, με περιβαλλοντική προστασία…
άσε που οι θα δίναμε και δουλειά στους επιστήμονες να μας …ερευνήσουν ως προς την εξέλιξη και την προσαρμογή (για να …προχωρήσουν το Δαρβίνο).
@Mastor
Φυσικά και ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Και στα παραδείγματα που αναφέρετε (Μετρό, Εγνατία, Αττική οδός, Γέφυρα Ρίου) όντως υπήρξε – δεν είμαι σίγουρος ότι ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά αναγνωρίζω ότι υπήρξε.
Διαφωνώ όμως με την επίκλησή τους ώς απόδειξη της «χρυσής/πετυχημένης/ ή ότι άλλο» 8ετίας προόδου – για την ακρίβεια το θεωρώ πολύ απλουστευτικό και πάντως όχι ικανό/αρκετό. Υποθέτω πάντως ότι ο Λαλιώτης θα συμφωνεί μαζί σας (για δικούς του λόγους).
Κι επίσης – ειλικρινά, χωρίς καμια προσωπική αιχμή- ακούμε ακόμα παρόμοια «παραδείγματα» για τη χρυσή (πρώτη) περίοδο του Κων/νου Καραμανλή ή ακόμα και για τη χούντα με τις εθνικές οδούς κλπ και ανησυχώ για την κατά κάποιον τρόπο «αμνήστευση», με την επίκληση των τεχνικών έργων.
Όχι τίποτις άλλο δηλαδής, αλλά φοβάμαι ότι ο Σουφλιάς θα το πάρει χαμπάρι και θα μας αλλάξει τον αδόξαστο…
Αν ο Σημίτης βγει στη σύνταξη θα έχετε τον Λαλιώτη
13 Ιουνίου, 2008 στις 6:44 μμ
Πάνος
άμμε,
υποθέτω ότι του φορέσανε το σωλήνα για να μην κατουράει τη νάκα.
(νάκα: έτσι λεγόταν στη Μεσσηνία η φορητή κούνια της φωτογραφίας. Εξ ου και το ειρωνικό – απειλητικό «έχεις δει καλόγερο με νάκα;» Σύμφωνα με τη γιαγιά μου, μια φορά γλίστρισα και έπεσα από το δέντρο, στο οποίο είχαν κρεμάσει τη νάκα, ενώ οι μεγάλοι θέριζαν. Αγνοώ αν η δική μου διέθετε αποχετευτικό σύστημα – μάλλον όχι. Η επιστήμη δεν είχε φτάσει ακόμα σε αυτό το επίπεδο στη μακρινή Πυλία )
*
νικ,
έμεινα έκπληκτος από το πόσο …ρεαλιστικότερη είναι η δική σου πρόταση, σε σχέση με τη δική μου!
Για το ρόλο των Ο-Π, αυτό που προτείνεις είναι εν πολλοίς δουλειά των ΜΚΟ και των περιβαλλοντικών οργανώσεων. Οι Ο-Π είναι κόμμα, που οφείλει να έχει συνολική πολιτική πρόταση (εντάξει, όχι για όλα …εδώ και τώρα! Με ρέγουλα… )
*
(γενικώς ομιλώντας )
Είναι φάουλ να απαξιώνει κανείς από χέρι τον μισό ελληνικό λαό (εν δυνάμει υποστηρικτές της συμμαχίας που προανέφερα). Η ιδέα είναι να υπερβούμε όλοι κατά τι το παρελθόν, μπας και προλάβουμε κανένα τραίνο…
Δύσκολο; Φυσικά.
Αλλά, εναλλακτική λύση είναι αυτή που έχουμε τώρα. Αν ΔΕΝ μας αρέσει και ΔΕΝ κάνουμε τίποτα για να μη ζορίσουμε τα κεκτημένα και τα στερεότυπα (στο μυαλό μας, όχι στην πραγματικότητα) χρειάζεται απλά υπομονή: Σε άλλα 4 ή 14 χρόνια, ίσως κάτι καλό συμβεί στον τόπο (από μόνο του, φυσικά… )
13 Ιουνίου, 2008 στις 7:23 μμ
dermes
Το μεγαλύτερο πολιτικό λάθος του Γιώργου Παπανδρέου, ολέθριο τόσο για τον ίδιο όσο και για την χώρα, ήταν ότι αποδέχτηκε να αναλάβει την αρχηγεία του ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν ορθότερο σε εκείνη τη φάση να το εγκαταλείψει και να ιδρύσει ένα καινούργιο πολιτικό κόμμα, παίρνοντας μαζί του τα όποια υγιή στελέχη από το ΠΑΣΟΚ και αναζητώντας στην κοινωνία νέους και άφθαρτους πολιτικούς συνοδοιπόρους. Άλλωστε αυτό είχε κάνει και ο πατέρας του το 74 όταν του προσέφεραν στο πιάτο την Ένωση Κέντρου. Με αυτόν τον τρόπο είναι σχεδόν σίγουρο ότι το αργότερο σε δυο τετραετίες θα ήταν πρωθυπουργός. Αντί για αυτό προτίμησε την ευκολία του έτοιμου κομματικού μηχανισμού κουβαλώντας όμως μαζί του τα βαρίδια ενός κόμματος βαθύτατα διεφθαρμένου, από την κορυφή ως (το κυριότερο) την βάση του. Η διακυβέρνηση του Σημίτη, παρά το αναμφίβολα θετικό πρόσημο που κατέγραψε για την χώρα σε διεθνές επίπεδο, μετέτρεψε την διαφθορά σε επίσημη ιδεολογία του κόμματος, προσελκύοντας σε αυτό κάθε είδους λαμόγια και οπορτουνιστές αλλά μετατρέποντας και τα περισσότερα από τα υπάρχοντα στελέχη σε τέτοιους. Από τότε προσπαθεί με σπασμωδικές κινήσεις να εδραιώσει την εξουσία του σε ένα κόμμα που δεν συμμερίζεται τις (σε αρκετές περιπτώσεις) σύγχρονες ιδέες του και προσπαθεί να συμβαδίσει σε διάφορα θέματα με την βάση του, υιοθετώντας λαϊκίστικες πολιτικές θέσεις που δεν του ταιριάζουν και δεν τις πιστεύει.
Όσο για την πραγματική εξουσία που έχει στο κόμμα, η εντύπωση μου με βάση την οδυνηρή προσωπική μου εμπειρία, είναι ότι η βάση του κόμματος τον έχει χεσμένο. Στην ουσία έχει την εξουσία που έχει η Βασίλισσα της Αγγλίας. Είναι στα χαρτιά αρχηγός, εγγυητής της ενότητας και συνεχιστής της ιστορίας, αλλά ίσα ίσα που τον ανέχονται όταν προσπαθεί να ασκήσει πραγματική εξουσία. Δεν θα αργήσει η στιγμή που θα αποφασίσουν ότι το έχει παρακάνει και θα τον σουτάρουν.
Πάνο κανονίζω για ούζο το επόμενο Σαββατοκύριακο. Ελπίζω να σου αφήσουν οι πολιτικές σου υποχρεώσεις λίγο ελεύθερο χρόνο.
13 Ιουνίου, 2008 στις 7:32 μμ
nik-athenian
Νομίζω ότι αν ήταν επιθυμητό να γίνουν οι υπερβάσεις που λες Πάνο, θα είχαμε ήδη δείγματα. Παρά τις εκλήσεις του κ. Πάγκαλου και του κ. Κωνσταντόπουλου, δεν βλέπω κάποιους πρόθυμους να τα βρουν με άλλους όμορους. Και βέβαια θα ήθελα να δω ευρύτερες συμφωνίες κομμάτων για τους άξονες Εργασία, Υγεία, Εκπαίδευση αλλά δεν το βλέπω να το θέλουν οι ηγεσίες τους.
Όταν οι συνασπισμοί γίνονται έτσι χωρίς επεξεργασμένα προγράμματα δεν νομίζω ότι επιβραβεύονται από τους ψηφοφόρους. Εκτός από τη στασιμότητα της περιόδου Πρόντι στην Ιταλία που ο κόσμος κάθε άλλο παρά την επιβράβευσε στις φετινές εκλογές, θυμήσου και το δικό μας παράδειγμα της πάλαι ποτέ συγκυβέρνησης.
Όταν η ψηφοφόροι είδαν ότι ο μόνος στόχος της συγκυβέρνησης ήταν να βάλει στη γωνία το ΠΑΣΟΚ του ΑΓΠ, χωρίς να μπορέσει να κάνει κατά τα άλλα καμιά μεταρύθμιση, έδωσε θριαμβευτική εκλογική νίκη στο Πασοκ το 93.
Δεν πιστεύω δηλαδή καθόλου ότι το σύνθημα: ΝΑΙ σε συνασπισμό κομμάτων για να μην βγει η ΝΔ, θα λειτουργήσει προς την κατεύθυνση που θα ήθελαν οι εμπνευστές του.
13 Ιουνίου, 2008 στις 7:44 μμ
περιούσιος
Πάντως οι Οικολόγοι Πράσινοι, αν κρίνει κανείς από την ιστοσελίδα τους, έχουν άποψη και για άλλα πράγματα, όπως τους πρόσφατους γάμους στην Τήλο, τους αντιρρησίες συνείδησης, τη στράτευση στα 18, αλλά και για θέματα, με τα οποία κανένα άλλο κόμμα δεν ασχολήθηκε, όπως το ζήτημα της απαγωγής της Ίνγκριντ Μπετανκόρ, για το οποίο υπάρχει μεγάλη ευαισθητοποίηση στην Ευρώπη. Και με τα ζητήματα αυτά ασχολείται σταθερά και σιγά σιγά, με ρέγουλα, όπως λέτε. Εν ολίγοις, δεν έχει ακόμα συνολική πολιτική πρόταση αλλά πιστεύω ότι με τον καιρό θα διαμορφώσει, αρκεί να την περάσει και προς τα έξω. Και, μάλλον, τα καταφέρνει καλά, μέχρι στιγμής.
13 Ιουνίου, 2008 στις 10:35 μμ
Πάνος
dermes,
θα ενημερώσω εγκαίρως!
Ως προς το σχόλιο, ούτε κι εγώ (που δεν τον πάω τον Σημίτη) θα μπορούσα να περιγράψω καλύτερα το …θετικό πρόσημο που άφησε στη χώρα! 😉
*
νικ,
δε μίλησα εγώ για κάτι πρόχειρο και ευκαιριακό – κάθε άλλο! Το βλέπω κιόλας, οι ηγεσίες των κομμάτων δεν ενδιαφέρονται για σοβαρή ανίχνευση των δυνατοτήτων μιας εναλλακτικής διακυβέρνησης. Ίσως ενδιαφερθούν ενόψει της …μεθεπόμενης κυβέρνησης Καραμανλή.
*
περιούσιε,
θεωρητικά, οι Ο-Π έχουν συνολική πρόταση. Πρακτικά …είναι όπως τα λες 🙂
14 Ιουνίου, 2008 στις 9:43 πμ
σχολιαστής
το …θετικό πρόσημο Πάνο, το βλέπουμε συγκριτικά. Η χώρα κάνει τα τελευταία 4 χρόνια μεγάλα βήματα προς τα πίσω. Οτι και να λέμε η σύγκριση είναι καταλυτική. 🙂
15 Ιουνίου, 2008 στις 4:50 μμ
PASOK, the great Jewish political party « Abravanel
[…] on the dispute Papandreou-Simitis here and here for comments and news. Also Ο Α. Παπανδρέου, γιος της […]
15 Ιουνίου, 2008 στις 5:29 μμ
Τα πρωτόκολλα των σοφών
http://www.iospress.gr/ios2001/ios20010401a.htm
16 Ιουνίου, 2008 στις 8:24 μμ
KOULIS
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΣΗΜΙΤΗ
α)» ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ» ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
β) ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΟΤΣΑΛΑΝ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ
γ) ΧΡΗΜΑΤΗΣΤΙΡΙΟ
δ) ΑΚΡΙΒΕΙΑ
ε) ΞΥΛΟΦΟΡΤΟΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ
στ) ΤΑΥΤΙΣΗ ΑΠΟΨΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ
16 Ιουνίου, 2008 στις 8:42 μμ
KOULIS
ΦΙΛΕ ΠΑΝΟ Η’ ΝΑ ΣΕ ΛΕΩ ΣΥΝΤΡΟΦΕ Η ΙΔΕΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΣΧΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΠΛΕΟΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΟΜΙΛΕΙ ΓΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΝ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΑΙ ΕΝΑ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΕΜΑΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΜΕ ΕΙΛΗΚΡΙΝΗΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
16 Ιουνίου, 2008 στις 10:13 μμ
Πάνος
Κούλη,
για το ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρω, αλλά οι Ο-Π ΔΕΝ αντιμετωπίζουν (ως τώρα ) το ενδεχόμενο μιας πρότασης για εναλλακτικό κυβερνητικό σχήμα. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, η άποψη που διατύπωσα είναι
α. αυστηρά προσωπική, και
β. δεν έχει καν συζητηθεί στους Ο-Π.
Αίσθησή μου είναι ότι ο κόσμος (εκτός ΝΔ) θα το ήθελε πολύ. Αμβιβάλλω όμως αν φτάσουμε καν στο σημείο να ξεκινήσει μια τέτοια κουβέντα…
(όχι στα μπλογκ, αλλά μεταξύ των κομμάτων… )
16 Ιουνίου, 2008 στις 11:00 μμ
Ο Αιρετικός
1. Για το ζήτημα των Ιμίων, έγιναν πάρα πολλά λάθη εκείνη τη βραδιά κι απ’ό,τι φαίνεται δόθηκαν ακόμη και λάθος εντολές, ενώ το σύνολο της κυβέρνησης εκείνο το βράδυ παρουσίαζε εικόνα θιάσου σκιών. Και μέσα σ’όλα αυτά, είχαμε και τον στρατηγό Βερύκοκο να δίνει ραπόρτο από το ναύσταθμο της Σαλαμίνας για τις κινήσεις του στόλου μας!
2. Η υπόθεση Οτσαλάν ήταν ακόμα χειρότερη απ’όσο αφήνεται να εννοηθεί. Η κυβέρνηση ΣΥΡΘΗΚΕ πίσω από το «Δίκτυο 21» και από κάποιους πράκτορες της ΕΥΠ (π.χ. Καλλεντερίδης) που ενήργησαν με τρόπο μη εγκεκριμένο, μη προβλεπόμενο και χωρίς καμμία συνεννόηση με τις αρχές της χώρας, την οποίαν εξέθεσαν ακόμη και σε κίνδυνο πολέμου. Δηλαδή φάνηκε ότι υπήρξαν κύκλοι εντός της ΕΥΠ, αλλά και σε οργανώσεις «εθνικιστικού» χαρακτήρα, οι οποίοι κάνανε κυριολεκτικά του κεφαλιού τους και όλος ο πολιτικός κόσμος πιάστηκε στον ύπνο. Ο Οτσαλάν δεν έπρεπε ποτέ να μεταφερθεί στην Ελλάδα. Ποιος από αυτούς τους κυρίους του έδωσε την υπόσχεση ή την ελπίδα ότι η κυβέρνηση Σημίτη ΔΕΝ θα τον έδινε; Με την ανευθυνότητά τους, οι εμπλεκόμενοι στη μεταφορά του Οτσαλάν στην Ελλάδα εξέθεσαν και τον ίδιο τον Οτσαλάν στον κίνδυνο που τελικά δε γλίτωσε.
17 Ιουνίου, 2008 στις 1:52 πμ
suigenerisav
κοίτα καρντασεμένε ντόκτορα,
το πραγμα ειναι πολύ απλότερο απ’ οτι αφήνετε άπαντες περισπουδάστως να εννοηθεί.*
Έχουμε εδώ πέρα γιγαντομαχίες ανάμεσα στους άρχοντες των δαχτυλιδιών.
Ο άρχων της πτώσης διέγραψε τον άρχοντα της κατάπτωσης.
Kαι όλοι μαζί ψάχνουνε το δαχτυλιδάκι που το ‘χει καβαντζώσει ο Σάρουμαν
as simple as this..
γκέγκε..;
* εξαιρείται προφανώς ο Θείος για της εκτίμησης προκειμένου να μη φάω καμιά διαγραφή στα ξεκούδουνα για παραβίαση ιδρυματικής γραμμής…
17 Ιουνίου, 2008 στις 11:07 πμ
Παπούλης
Σούη
είμεθα όλοι ιδρυματικοί
Πάνο
έπραξα σοφά που πήγα χθές για μπάνιο , Θα στο έγραφα σε άλλο ποστ αλλά εκεί έκλεισαν τα σχόλια
Το βράδυ θα σου στείλω το Γράμμο
17 Ιουνίου, 2008 στις 12:08 μμ
σχολιαστής
Zήτω το σχέδιο ΑΝΑΝ
17 Ιουνίου, 2008 στις 2:43 μμ
Πάνος
Σούη,
χαιρετίζω την προσφιλή επαν-εμφάνισή σου! Πέρνα κι απ’ το ποστ του θείου για τα κινητά (είναι αυτό με τη ΣΩΣΤΗ εικονογράφιση)
*
γκραντφά,
περιμένω (με εύλογη αδημονία… ). Όσο για το άλλο, ήταν καλά τα νερά;
*
σχολιαστή,
εγώ θα έλεγα: ζήτω το σχέδιο ΑΝΑΝ!
17 Ιουνίου, 2008 στις 4:39 μμ
nik.athenian
Ο Saruman είναι αρχηγός της Τάξης των Ιστάρι, ο σοφότερος και ισχυρότερος από τους Μάιαρ που στάλθηκαν στη Μέση-γη. Έχει μεγάλη δύναμη επιβολής στη σκέψη των Ανθρώπων, χρησιμοποιώντας ως μέσο την σαγηνευτική φωνή του, η οποία έχει την ικανότητα να κάνει όσους τον άκούνε να πιστεύουν ότι θέλει αυτός.
Στις μέρες τα Orcs του Saruman έχουν βγει στους δρόμους και γεμίζουν τις κολώνες με τη φάτσα του Saruman κι από κάτω το σύνθημα:
«Εμπρός για μια περήφανη πατρίδα της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού.»
17 Ιουνίου, 2008 στις 5:59 μμ
Παπούλης
Σάρουμαν ή Sorrowman
Πάνο είχε μαίστρο και τσούχτρες , αλλά έξω είχε ούζα….
18 Ιουνίου, 2008 στις 10:53 μμ
koulis
ΠΑΝΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΣΟΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΚΑΤΕΘΕΣΑ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΑΜΦΙΒΑΛΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΟΠΕΥΟΥΝ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΟΜΑΤΑ