Του bioannis
(κλικ! )
Ήταν 2-3 χρόνια πριν όταν πάλι ένα πρωί έχασα 5 (τουλάχιστον ) μέρες από τη ζωή μου. Είμαι εθισμένος στο να προσεγγίζω συχνά τα θέματα με συναισθηματικό τρόπο. Πολλές φορές η οργή μου ξεχειλίζει (πράγμα για το οποίο δεν είμαι ιδιαίτερα περήφανος ), μπρος στην ακατανίκητη δύναμη της ηλιθιότητας. Μπροστά στην καταστροφή δεν σκέφτομαι αποτελεσματικά, δεν αντιδρώ λογικά χτυπώντας κατευθείαν στο στόχο … μόνο το συναίσθημα, η οργή και τα τεντωμένα νεύρα που κάνουν την καρδιά να χτυπά σαν τρελαμένη αντλία έτοιμη να τα φτύσει ανά πάσα στιγμή, με καθοδηγούν. Φοβάμαι. Ειλικρινά φοβάμαι, γι’ αυτό κάποιες φορές σαν γνήσιο ψάρι τρέχω να αποδράσω. Έχω και κάποια ηλικία πλέον … αλλά εδώ δεν μιλάω για ικανότητα στον τσαμπουκά, αλλά για μια τάση αυτοκαταστροφική «εκ γενετής».
Είδα πάλι το ιδιότυπο εφιάλτη, της μπουλντόζας να ξεπαστρεύει τη Καλαμιά, να καταστρέφει την ύπαρξη ενός ρέματος που είναι στολίδι, αντιπλημμυρική ασφάλεια και ανάσα ζωής στην παραλιακή ζώνη των Νέων Επιβατών. Ξύπνησα από τον ίδιο εφιάλτη για να δω πάλι την ίδια εικόνα, ζωντανά. Η μπουλντόζα να τρώει με αδηφαγία, βία και μανία το σπίτι των αηδονιών, το σπίτι των κοτσυφιών, το σπίτι της τελευταία κηλίδας βλάστησης που έμεινε στη γή του τσιμέντου και της ασφάλτου.
Ένα κύριος, λέει, δεν ανέχεται να έχει τη βρωμιά/καλαμιές (sic! ) μπροστά στο σπίτι του, και παρακάλεσε γνωστό δημοτικό σύμβουλο που έχει τα εργαλεία (εργολάβος γαρ ) να «καθαρίσει» τη βλάστηση. Ο δημοτικός σύμβουλος, λέει, ευαισθητοποιήθηκε (αφιλοκερδώς ; χωρίς πολιτικά ανταλλάγματα ; ) και πήρε την μπουλντόζα του, πρωί-πρωί, για να βοηθήσει τον συντοπίτη του, γιατί λέει, η γραφειοκρατία στο δήμο είναι μεγάλη. Άντε τώρα να κρίνεις προθέσεις…
Αλαφιασμένος, νευριασμένος ως τα μπούνια, τσαντισμένος με ένα κράτος και ένα δήμο που αδυνατεί μεν να λύσει το πρόβλημα με τα σκουπίδια και έχει γεμίσει όλες τις γύρω ρεματιές με μπάζα και σκουπίδια, αλλά στον καθαρισμό του ρέματος δε, η γραφειοκρατία πήγε ως δια μαγείας περίπατο … Ωρυόμουν και μεσ’ στη τρέλα μου ζητούσα την άδεια για αυτή την επέμβαση. Επιπλέον, η μπουλντόζα ήταν μέσα σε ιδιωτικό χώρο (το οικόπεδο της ιδιοκτήτριας του σπιτιού μου ) και θάπρεπε η είσοδος της μπουλντόζας να έχει τουλάχιστον την συναίνεσή του ιδιοκτήτη.
Τίποτε απ’ όλα αυτά, (άδεια για επέμβαση στο ρέμα και καταστροφή της φυσική του βλάστησης, όπως και συναίνεση της ιδιοκτήτριας του οικοπέδου που εισέβαλε η μπουλντόζα δεν υπήρχε, και έπειτα από μια σύντομη επίσκεψή μου στη τοπική αστυνομία (εν πολλοίς για τον «φόβο των Ιουδαίων» γιατί και ήξερα ότι θα μου πουν να περιμένω …πράγμα που έγινε ) … ως δια μαγείας η μπουλντόζα απεσύρθη, όπως έγινε και το καλοκαίρι του 2006, σταματώντας το καταστρεπτικό της έργο για δεύτερη φορά.
Περιμένω να τριτώσει το κακό, και πολύ φοβούμαι, ότι την τρίτη φορά ο Δήμος θα έρθει προετοιμασμένος, έχοντας στο τσεπάκι του αυτή τη φορά ολάκερη τη γραφειοκρατία. Η τρίτη και φαρμακερή απόπειρα «καθαρισμού» του ρέματος, με τον ολοκληρωτικό του εγκιβωτισμό και την παράλληλη εξαφάνιση της επιφανειακής βλάστησης ..είναι κοντά. Ποιος νοιάζεται ; Δεν πάνε να χαθούν τα αηδόνια ;
Αδύναμος, βλέπω αηδόνια απέναντι στη Καλαμιά, καταμεσής κατακαλόκαιρο ντάλα ο ήλιος, μεσημέρι, και μόνο το κεφάλι χαμηλώνω, ψελλίζοντας συγνώμη. Είμαι ανυπόφορα τόσο ανεπαρκής και τόσο συνένοχος ταυτόχρονα.
Συγνώμη αηδόνια, συγχωρέστε με, η βλακεία στους ανθρώπους είναι ανίκητη. Παρακαλώ αηδόνια, συγχωρέστε μας.
*
Η ζωή μου κύκλους κάνει;
http://tamystikatoukolpou.blogspot.com/2006/05/blog-post_114785641296440786.html
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
41 Σχόλια
Comments feed for this article
14 Ιουλίου, 2008 στις 6:59 μμ
Πάνος
Αυτά παθαίνει, αγαπητέ βιογιάννη, όποιος γουστάρει να ακούει τα original αηδόνια. Αν άκουγες, όπως όλος ο κόσμος, τα δίποδα (σκυλο- ) αηδόνια, δεν θα είχες κανένα πρόβλημα!
14 Ιουλίου, 2008 στις 7:05 μμ
doctor
Το νέο μου blog
14 Ιουλίου, 2008 στις 7:15 μμ
bioannis
Δόκτορα καλό ταξίδι !!
Γκουγκλίζω από το πρωί για να βρώ νομοθεσία σχετικά με τα ρέματα και τους χειμάρους και δεν βρίσκω τίποτε. Μπορεί να βοηθήσει κανείς ; Το μόνο που κατάλαβα από το ψάξιμο είναι οτι άλλο πράγμα είναι τα ρέματα μέσα στον αστικό ιστό και άλλο τα εκτός. Και αυτό το τελευταίο με κάνει και αισθάνομαι οτι τα αηδόνια δεν έχουν μέλλον. Παρά μόνο τα κοράκια και οι καρακάξες … αα !! και τα σκυλάδικα.
14 Ιουλίου, 2008 στις 7:29 μμ
bioannis
Πριν κάμποσο καιρό έστειλα ένα κείμενο σε τοπική εφημερίδα (υποστηρίζει τον δήμαρχο) … δεν είχε τύχη το κείμενο. Μπήκε στα «Εν Οίκω» την εφημερίδα της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης. Νάναι καλά τα παιδιά του «Εν Οίκω». Το ξαναβάζω σήμερα πάλι, εδώ.
@Πάνο σ’ ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση
Στο τελευταίο φύλο του «Θερμαϊκού», στη θεματολογία «Αντιπλημμυρικά έργα» παρουσιάζεται η τύχη που επιφυλάσσουν οι «ειδικοί» του Δήμαρχου για τα ρέματα της περιοχής μας, μικρά και μεγάλα.
Στην πεπατημένη ανθρώπων που έχουν βαλθεί να γεμίσουν τον τόπο με τσιμέντο και άσφαλτο, της μόνης μορφής πολιτισμού που αναγνωρίζουν, οι μόνοι που θα ωφεληθούν από το εν λόγω «αντιπλημμυρικό» έργο, θάναι οι εργολάβοι των μπαζωμάτων και της μπετονιέρας.
Δεν χρειάζεται να επικαλεστεί κάποιος «ειδικούς» επιστήμονες, σχετικές βιβλιογραφίες, τραυματικές εμπειρίες, ακόμη και μελέτες που τις τρώνε οι αράχνες στα ντουλάπια της Δημοτικής αρχής, για να καταδείξει το αυτονόητο:
Τα ρέματα είναι η φυσική διέξοδος του «παραπανίσιου νερού», στη πορεία του προς τα χαμηλότερα υψόμετρα. Η πορεία του νερού, με απρόσκοπτη κίνηση έχει διαμορφωθεί σε εκατοντάδες χρόνια και δεν είναι τυχαία. Αν το νερό δεν εμποδίζεται από τα παράνομα μπαζώματα και την άναρχη δόμηση, μπορεί στο διάβα του να διαμορφώσει φλέβες ζωής, αρτηρίες πρασίνου και καταφύγια για μικρά ζώα, πουλιά, αμφίβια, ερπετά και θηλαστικά. Στην πορεία του το νερό στα χαμηλότερα υψόμετρα, διηθείται στο χωμάτινο πυθμένα και η βλάστηση που κατά κανόνα συνοδεύει το υδάτινο δρόμο, φρενάρει την ταχύτητά του, εμπλουτίζοντας τους υπόγειους υδροφορείς με νερό που έχει υποστεί την καθαρτήρια δράση των φυτών. Εκτός αυτού, τα ρέματα και η φυσική βλάστηση που τα ακολουθεί, αποτελούν τόπους μεγάλης αισθητικής, θερμορυθμιστικής και οικολογικής αξίας.
Το έργο που ο αντιδήμαρχος διαφημίζει στην εφημερίδα Θερμαϊκός, με τόσο κομπασμό όσο και ασχετοσύνη, είναι της τάξης του 1.225.700 ευρώ, ενώ ξεχωριστά για το ρέμα «Περαίας – Goodys» απαιτούνται 1,5 εκατομμύρια ευρώ. Πεδίο δόξης λαμπρό για εργολάβους του τσιμέντου και μεσάζοντες θεάρεστων έργων. Πρόκειται για μια επικίνδυνη πρακτική που στο μέλλον αργά ή γρήγορα θα αποδειχτεί επιζήμια για τους δημότες του δήμου. Πληρώνουμε για να καταστρέφουμε ένα αντιπλημμυρικό έργο -που ήδη υπάρχει κατασκευασμένο από τη φύση- και χρειάζεται ελάχιστα χρήματα για να συντηρηθεί και να επιτελέσει αποτελεσματικότερα το ρόλο του.
Η μόνη λύση που προτείνει ο δήμος είναι η τσιμεντοποίηση της κοίτης των ρεμάτων και συνεπώς ο «καθαρισμός» από τη φυσική τους βλάστηση, συνεπώς την καταστροφή της αντιπλημμυρικής τους λειτουργίας. Δεν γίνεται συζήτηση για τις λύσεις από την παράνομη δόμηση μέσα στα ρέματα, αλλά για «καθαρισμό» και τσιμεντοποίηση των ρεμάτων.
Μερικές διεξοδικές παρεμβάσεις, άσχετα αν περικλείουν πολιτικό κόστος, είναι: Η απομάκρυνση των εμποδίων ανθρωπογενούς προέλευσης στο διάβα των ρεμάτων. Η δενδροφύτευση με κατάλληλα φυτά που στερεώνουν στην κοίτη, τα πλαϊνά και τις όχθες τους. Η κατασκευή ξύλινων γεφυριών προσπέλασης σε επιλεγμένα σημεία, π.χ εκεί που το νερό πλησιάζει τη θάλασσα. Ο καθαρισμός τους από τα στερεά απόβλητα των ανθρώπων. Η ανάδειξή κάποιων από αυτά σαν τοποθεσίες περιπάτου και αναψυχής. κ.λ.π. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ/ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ !!!
Στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, της έλλειψης αποθεμάτων πόσιμου νερού, της ρύπανσης της ατμόσφαιρας, του ακήρυχτου πολέμου στη «άγρια φύση», η όποια καταστρεπτική παρέμβαση στους τελευταίους θύλακες της φύσης, στις αρτηρίες της ζωής στο Δήμο Θερμαϊκού, αποτελεί εγκληματική πολιτική για μας και για τα παιδιά μας.
Κε Δήμαρχε, κε αντιδήμαρχε, επειδή είμαι σίγουρος ότι δεν αγνοείται τη μελέτη της «Ανατολικής» για τα ρέματα της περιοχής μας, σας πληροφορώ, ότι μόλις ανοίξατε ένα νέο (το παλαιό είναι το αεροδρόμιο με το μπάζωμα του Θερμαϊκού) Casus belli με -τουλάχιστον ορισμένους- από τους Δημότες σας. Και πιστέψτε με θα κάνουμε ότι νόμιμο περνάει από το χέρι μας για να σώσουμε το μέλλον!!
14 Ιουλίου, 2008 στις 7:37 μμ
Πάνος
Το πρόβλημα που κάνει μπάμ ΚΑΙ σε αυτή την περίπτωση είναι η λογική των κρατούντων στον ταλαίπωρο Δήμο Θερμαϊκού: Επειδή το σύστημα που κληρονόμησαν ήταν διαλυμένο (και αυτοί δε δυσκολεύτηκαν να το ξεχαρβαλώσουν ΕΝΤΕΛΩΣ ) η λύση που προκρίνουν είναι η αυτοσχεδιαστική αυτοδικία, στα πλαίσια της ένδοξης παράδοσης των αρματωλών και της κλεφτουριάς.
Είναι το μόνο που καταλαβαίνουν – και το μόνο που μπορούν. Τα αηδόνια (και ΟΛΑ τα υπόλοιπα ωραία / σημαντικά, εδώ που τα λέμε ) είναι έξω από την εικόνα τους.
14 Ιουλίου, 2008 στις 7:41 μμ
σχολιαστής
Μεσσηνιακή έκφραση: «αηδόνι ο μπούφος»
14 Ιουλίου, 2008 στις 7:47 μμ
Πάνος
Εκείνο που πρέπει να κάνει ο δήμος για τα ρέματα είναι πολύ απλό – και δε χρειάζεται μεγάλες εργολαβίες εκατομμυρίων εύρώ:
α. οφείλει να τα καθαρίζει από τα σκουπίδια
και
β. οφείλει να τα ΔΙΑΤΗΡΕΙ στη φυσική τους μορφή. Που σημαίνει ότι πρέπει να κόψει το λαιμό του (ο δήμος ) και να γκεμίσει τα αυθαίρετα που έχουν κλείσει την απόληξη του ρέματος, που σκιτσάρει ο βιογιάννης στη δορυφορική φωτογραφία.
Μιλάμε για καρα-παράνομα χτίσματα ΠΑΝΩ στο ρέμα! Τα οποία, όταν βρέξει με το καλό, θα ξανακάνουν τους Νέους Επιβάτες λιμνοθάλασσα…
14 Ιουλίου, 2008 στις 7:54 μμ
bioannis
Πράγματι Πάνο, εύστοχη η κρίτική σου.
Το γεγονός προήλθε από κάποιον γείτονα εδώ παρακάτω (οφθαλμοφανώς παλιό κάτοικο … αν σημαίνει κάτι αυτό). Έψαξε λοιπόν τον πιό δραστήριο πολιτικά και εκλογικά δημοτικό σύμβουλο (τον ξέρεις…) του είπε οτι δεν έχει διέξοδο να «αυλιστεί» (μέγα ψέμα γιατί η διέξοδός του είναι και από τις 3 πλευρές της ιδιοκτησίας του…) τον παρακάλεσε να φέρει την μπουλντόζα του (του δήμου ; τη δικιά του ; ..ένεκα εργολάβος) για να καθαρίσει τα καλάμια.
Όταν πήγα ήταν η μπουλωτόζα και ο γείτονας. Έβαλα τις φωνές (με ξέρεις …) και μου είπε οτι είναι έργα του Δήμου. Θα γίνει δρόμος. Ζήτησα άδεια και σε 5 λεπτά έφτασε ο Δημοτικός σύμβουλος (αντιδήμαρχος … κάτι). Απείλησα να πάω στη αστυνομία, πράγμα που έκανα … και σταμάτησαν. Είχαν καταφέρει βέβαια να «αποψιλώσουν» 40-50 μέτρα βλάστησης (της πιό πυκνής… μαζί και τα αηδόνια).
Αυτά σου γράφω, αφού κάλεσα στο σπίτι μου τον δημοτικό σύμβουλο και του έδειξα την εικόνα που υπάρχει εδώ στο ποστ. Μου μιλούσε για αγαθές προθέσεις (του) και δεν έχω λόγο να μην τον πιστέψω.
Περιμένω με αγωνία νάρθει το βράδυ … για να δώ τι έγινε με τα αηδόνια.
14 Ιουλίου, 2008 στις 7:54 μμ
zepos
Τα φυσικά ρέματα που είναι ήδη χαραγμένα σε χάρτες και είναι εκτός σχεδίου πόλεως, ΔΕΝ επιτρέπεται να αλοιωθούν ούτε στο ελάχιστο..
Να ρωτήσετε καλύτερα κάποιον γνωστό σας μηχανικό ή τοπογράφο που γνωρίζει καλά την νομοθεσία..
Για τα εντός σχεδίου υπάρχει νομοθεσία δυστυχώς που επιτρέπει να καλυφθούν (οχι να μπαζωθούν) με την δικαιολογία της αποφυγής ρύπανσης, κουνουπιών, αντιπλημυρικών, ή ακόμη και διαμόρφωσης οδού επί της κάλυψης..
14 Ιουλίου, 2008 στις 8:00 μμ
bioannis
@Ζεπο … αυτό ακριβώς «διαμόρφωσης οδού επί της κάλυψης..».
Έτσι φεύγουν τα αηδόνια και μένουν οι κάργιες, τα κοράκια και οι καρακάξες ! (Δεν έχω τίποτε με τα ζώα, πτηνά είναι και αυτά … για την μεταφορά τους στα ανθρώπινα ζώα μιλάω).
14 Ιουλίου, 2008 στις 9:42 μμ
Τσουνάμι
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΡΕΜΑΤΑ.ΜΠΡΑΒΟ
14 Ιουλίου, 2008 στις 11:22 μμ
czubul
Φίλοι μου σας λυπάμαι. Δεν μπορείτε να δείτε κι εσείς αυτό που όλοι οι υπόλοιποι έχουμε μάθει να εκτιμάμε … την ομορφιά και αδιατάρακτη απλότητα του γκριζου, την λιτή δύναμη του μπετόν αρμέ. Τι να τα κάνεις τα αηδόνια όταν μπορείς να απολάυσεις την μυστηριακή συμφωνία της εξάτμισης. Μάλλον σας χρειάζονται λίγες επισκέψεις στην Τσιμισκή (ή μάλλον καλύτερα Εγνατία τώρα με τα έργα), ώρα αιχμής με καύσωνα, μην απελπίζεστε, υπάρχει σωτηρία ακόμα και για τις πιό βαρειές περιπτώσεις…
14 Ιουλίου, 2008 στις 11:59 μμ
αλληλόμορφος
Θυμάμαι την ειδυλλιακή εμφάνιση του Κηφισού πριν σκεπαστεί. Κάθε μέρα μας κουβαλούσε και κάποια έκπληξη, το δε νερό του είχε και άλλο χρώμα, από σμαραγδί και ραφ μέχρι μπορντό.
Η κοινωνία μας όμως προτιμά αντί να καθαρίζει τα σκατά της να τα σκεπάζει, ίσα ίσα να μην τα βλέπει.
15 Ιουλίου, 2008 στις 9:52 πμ
nik.athenian
Πάνο και Βιογιάννη, είμαι πράγματι περίεργος να μάθω αν ήρθαν απόψε τ’ αηδόνια ξανά. Αν όχι μην απελπίζεστε. Οι δημοτικές σας αρχές σας ετοιμάζουν μια ολική ανάπλαση χώρου σαν αυτή: http://www.youtube.com/watch?v=vhaRjc8XIvY
15 Ιουλίου, 2008 στις 10:03 πμ
bioannis
Τελικά, χθές το βράδυ, μετά από μια μηνιαία -καθημερινή ανελιπώς- παράσταση ουράνιας συμφωνίας αηδονιών, η σιωπή επέβαλε την αγωνία του θανάτου. Η ορχήστρα τα παράτησε και έφυγε απελπισμένη σε άλλους τόπους. Να δώσουμε ραντεβού στην κόλαση ; αφού εκεί δεν υπάρχουν αηδόνια. Να δώσουμε ραντεβού στον παράδεισο ; αφού εκεί δεν πάνε οι αλαζόνες του εγκλήματος. Τότε που ; Στην μαύρη τρύπα του τίποτε που απλώνεται ανελέτητα στο κάθε μικρό και μεγάλο σύμπαν.
Homo sapius που έλεγε μια ψυχή … χαλασμένη και τούτη.
15 Ιουλίου, 2008 στις 10:08 πμ
batcic
@bioannis
Επειδή έχω ένα τρέχον project (ιστοσελίδα) σχετικά με την περιβαλλοντική νομοθεσία θα κοιτάξω να βρω αν υπάρχει κάτι σχετικό, είτε στην ελληνική είτε στην κοινοτική! Δεν έχω ακόμα την πλήρη βάση δεδομένων, οπότε δεν σου υπόσχομαι τίποτα, αλλά είναι πιθανό να βρούμε κάτι…
15 Ιουλίου, 2008 στις 10:19 πμ
bioannis
Αχ ρε @Νικ … νάσαι καλά !! για την πράξη σου !! Τον σύνδεσμό σου τον θεώρησα πράξη ενός πραγματικού, γενναιόδωρου, ακριβού και σοφού φίλου.
Σιχτίριζα τον εαυτό μου που δεν μαγνητοφώνησα μια συναυλία τους -ένα βράδυ τουλάχιστον- αλλά καθόμουνα σαν χάνος στο μπαλκόνι και άκουγα … μέχρι που τώρα πριν 5 λεπτά άνοιξα τον σύνδεσμό σου.
Ποιος όμως βγάζει φωτογραφίες τον παράδεισο ;
Νάσαι καλά. Πρωί και η μέρα συνεχίζεται λίγο καλύτερη.
Θα δεχτείς την μια από τις δύο σταγόνες αλατόνερο που έφυγαν από τα μάτια μου ; σαν ευγνωμοσύνη για το φύσημα πνοής και ανάσας που με έκανες να νοιώσω ;
Χαίρε φίλε, σε ευχαριστώ !
15 Ιουλίου, 2008 στις 11:19 πμ
σχολιαστής
Νικ, το βάλαμε στο γραφείο και έγινε καλή φάση.
15 Ιουλίου, 2008 στις 2:05 μμ
Dralion
Αηδονια και βλακειες. Δεν ντρεπεστε κοτζαμ ΕΛληνες να βαζετε τα κλαμματα;
Βιογιαννη, εσυ που εισαι ειδικος μηπως ξερεις καταπου πηγαν τα βρωμοπουλα; Δεν εχω τιποτα να σκοτωσω τωρα τελευταια, μεχρι και τα αδεσποτα καθαρισα (δες και ποστ στο μπλογκ μου λιαν προσεχως).
Και μιας και σε βρηκα προχειρο: εχει περισσεψει κανενα καλο κομματακι απο το ρεμα να χτισω και εγω το σπιτακι μου; εσυ που ξερεις ολους τους τοπικους παραγοντες, ολο και κατι θα μου βρεις.
Υ.Γ. Φτου τους! Αν αυτοι αυτοδικουν με τις μπουλντοζες τους, μηπως θα επρεπε να αυτοδικησουμε και εμεις; Οσοι εχετε παιδια, το χρωστατε στα παιδια σας. Με τι μουτρα θα τους πειτε αυριο, οτι τα αηδονια μπορουν να τα ακουσουν πια μονο απο το γιου τουμπ;
15 Ιουλίου, 2008 στις 3:09 μμ
bioannis
Και από το γιου τουμπ … έχουν την αξία τους Δράλιε,
μέχρι να δούμε τα ραδίκια ανάποδα.
Για οικόπεδο ; έχασες φίλε. Γίνεται του κουτρουλή ο γάμος. Κάπου άκουσα οτι στους δείκες οικιστικής ανάπτυξης, ο Δήμος Θερμαϊκού είναι από τους πρώτους δήμους στην ΕΕ. Από 3.000 σε 40.000 πόλη, μέσα σε 10 χρόνια. Έτσι χωρίς σχέδιο, γιατί είμαστε έξυπνοι εμείς.
15 Ιουλίου, 2008 στις 9:57 μμ
ΘΥΜΩΜΕΝΗ
@bioannis
Αν το ρέμα είναι εντός οικισμού αρμοδιότητα έχει ο Δήμος αν είναι εκτός η Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχίας.
Μπορείς έτσι και αλλιώς να απευθυνθείς σε περιβαλλοντική Υπηρεσία (Δ/νση Περιβάλλοντος Νομαρχίας ή Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος)και με ερωτηματικό στο Δασαρχείο.
Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά συνήθως παρουσιάζονται ως καθαρισμοί και έργα αντιπλημμυρικής προστασίας ….
Σε κάθε περίπτωση ισχύει ο Ν1650/1986 και Ν 3010/2002 …
Σχετικά με την κάλυψη ρεμάτων (εντός σχεδίου ή εντός οικισμού) υπάρχει νομολογία του ΣτΕ που την κρίνει αντισυνταγματική!
Αν χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες στη διάθεσή σας…
17 Ιουλίου, 2008 στις 1:24 πμ
efi
Βιωάννη μαζί σου,
τον τελευταίο καιρό μαζεύω ότι κουκούτσι μένει από ότι τρώμε και τα πετάμε στα ρέματα, μήπως είναι παράνομο; μήπως καλύτερα μολότωφ;
επίσης μήπως περάσατε πρόσφατα από την κορώνεια;
ποιά κορώνεια;
η κορώνια έγινε καλαμπόκι
βιωάννη έχω πάλι φέτος έναν λαφιάτη κάτω από την πόρτα μου, τον περσινό τον σκοτώσαμε από άγνοια, ο φετεινός τη βγάζει δε τη βγάζει, του παρέχω άσυλο όσο είμαι μπροστά, αυτός δε λέει να κουνήσει από την γωνιά του, όλο εδώ γύρω είναι, έχεις καμιά ιδέα; ισχύει ότι δεν αλλάζουν στέκι;
«Σχετικά με την κάλυψη ρεμάτων (εντός σχεδίου ή εντός οικισμού) υπάρχει νομολογία του ΣτΕ που την κρίνει αντισυνταγματική!»
μήπως μπορούμε να έχουμε καμία παραπάνω πληροφορία; οι δήμοι της δυτικής Θεσσαλονίκης δεν έχουν ακούσει τίποτα, είμαι σίγουρη (δηλαδή διευθέτηση κοίτης Δενδροποτάμου)
Αν είναι δυνατόν, τι συζητάμε, σαν το κρυφό σχολειό. Καλό βράδυ 🙂
17 Ιουλίου, 2008 στις 8:06 πμ
bioannis
@Έφη έχω χάσει τα ίχνη σου … ούτε μαίηλ (έρχονται πίσω), από το γραφείο μετανάστευσες … και πάπαλα. Στείλε κανένα μαίηλ…
Η μόνη λύση είναι να χειριστούμε το θέμα με τη ρεματιά «επιθετικά». Έχω αρκετές φωτογραφίες, τους έχω στείλει (στο δήμο) καταγγελία (με αριθμό πρωτοκόλλου) και είναι καιρός να βγει προς τα έξω η όλη ιστορία. Όταν θα το βάλουν για καλά στο μάτι (εγκιβωτισμός) θα πρέπει να υπάρχει εναλλακτική… αλλά με τα τρεξίματα της καθημερινότητας (εν πολλοίς μίζερη και απαιτητική..) και τις προτεραιότητες των προβλημάτων … αισθάνομαι τελείως αδύναμος.
“Σχετικά με την κάλυψη ρεμάτων (εντός σχεδίου ή εντός οικισμού) υπάρχει νομολογία του ΣτΕ που την κρίνει αντισυνταγματική!”
Που είναι αυτή η Νομολογία ;;
17 Ιουλίου, 2008 στις 8:16 πμ
bioannis
Α !!! για τον λαφιάτη… άστο το ζωντανό … θα φύγει με τις πρώτες βροχές όπως ήρθε. Εν τω μεταξύ πες εκεί στους διώκτες του οτι δεν κάνει κακό, δεν έχει δηλητήριο και τρώει ποντίκια… Για πιό δραστικά μέτρα … να τον πιάσεις και να τον απομακρύνεις κανα 2-3 χιλιόμετρα στα χωράφια. Χρειάζεται ένα ξύλο με μικρή διχάλα μπροστά, γάντια κήπου, μια σακούλα και ψυχραιμία… Να προσέχεις γιατί μπορεί να σε κατηγορήσουν οτι αμολάς φίδια (είναι δύσκολο να αποδείξεις οτι δεν εισαι ελέφαντας). Κάλεσέ με για καφέ και δώσε ραντεβού στον φίδο. Θα τον ξαναρυθμίσουμε … τι δουλειά έχει με τους ανθρώπους ο δυσμοιρος ;
17 Ιουλίου, 2008 στις 8:47 πμ
αλληλόμορφος
@bioanni
Ο λαφιάτης είναι ο elaphe situla; κοινώς σπιτόφιδο ή κατά τους κεφαλονίτες φιδάκι της παναγιάς; Θυμάμαι καλά; 🙂
Για το ρέμα σου το μόνο που μπορώ να κάνω και εγώ είναι να εκφράσω την συμπάθειά μου.
Κατεβαίνοντας με τα πόδια από τη Νέα Σμύνρη στη θάλασσα βρήκα κατά τύχη το ρέμα της πικροδάφνης. Είναι μια όαση στη τσιμεντούπολη και προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι δεν έγινε ακόμα δρόμος. Είναι πραγματικά κρίμα ο τρόπος που φερόμαστε οι έλληνες στην Ελλάδα.
17 Ιουλίου, 2008 στις 11:35 πμ
bioannis
@αλληλόμορφε … το ξέρεις το «άθλημα», ναι το σπιτόφιδο είναι, αλλά εκείνο της παναγιάς -νομίζω- είναι 2-3 διαφορετικά είδη, ανάμεσα σε αυτά και κανένας λαφιάτης.
Αν ήσουνα στην Κεφαλονιά τη δεκαετία του ’80 … κάπου θάχουμε βρεθεί. Τον Φρέτζο θαρρώ πως τον ξέρεις… εκείνη την εποχή φλερτάριζα για δουλειά στην Κεφαλονιά … αλλά η «ανωριμότητά» μου με έκανε και τράβηξα αλλού (για αλλού…).
Τουρίστες στην ίδια την πατρίδα μας. Όταν είμαστε μακριά για μεγάλο διάστημα μας λείπει αφόρητα, όταν διαμένουμε σ’ αυτή ψάχνουμε τρόπο να αποδράσουμε…. χαμοζωή, γμτ την αγανάχτησή μου!!
17 Ιουλίου, 2008 στις 11:54 μμ
αλληλόμορφος
@bioanni,
ρίξε μια ματιά στο παρακάτω αν δεν το έχεις ήδη βρει νομίζω κάτι προσφέρει
http://www.nomosphysis.org.gr/articles.php?artid=253&lang=1&catpid=98#_ftnref15
http://www.nomosphysis.org.gr/
Στο Ληξούρι (όχι στην Κεφαλονιά) θα είμαι σε δύο βδομάδες. Θα σας φέρω και φωτογραφίες από το ξενοδοχείο που έκανε τον Κούνουπα (περιοχή νότια του Ληξουριού μικρή Γιάλοβα). 🙂
18 Ιουλίου, 2008 στις 10:52 πμ
bioannis
@αλληλόμορφε στο Ληξούρι που θα πας να επισκεφτείς το Φαραμακείο του Χαρίτου, στο πλάϊ της κεντρικής πλατείας και να του δώσεις χαιρετίσματα από εμένα… ο Χαρίτος είναι ντόπιος και πολύ φίνος χαρακτήρας.
18 Ιουλίου, 2008 στις 11:07 πμ
αλληλόμορφος
@βιωάννη, πέρσι γνώρισα και τον αδελφό του από την Ιταλία. Επίσης εξαιρετικός.
Ο σύνδεσμος που σου έδωσα πως σου φαίνεται; 🙂
18 Ιουλίου, 2008 στις 2:16 μμ
ΘΥΜΩΜΕΝΗ
2890/2006 ΣΤΕ (414147)
Επιτρέπεται μόνο η εκτέλεση των απολύτως αναγκαίων έργων διευθέτησης της κοίτης και των πρανών των ρεμάτων, αφού προηγουμένως γίνει η οριοθέτησή τους. Πότε είναι επιτρεπτή η ένταξη των ρεμάτων σε πολοεδομική ρύθμιση, καθώς και η τμηματική οριοθέτηση αυτών. Η έκταση που καταλαμβάνει το ρέμα δεν επιτρέπεται να χαρακτηρίζεται ως χώρος οικοδομήσιμος ή προοριζόμενος για την ανέγερση κοινωφελών κτιρίων. Δεν επιτρέπεται η αποτύπωση της κοίτης και τνω πρανών του ρέματος να αφορά μόνο την πραγματική κατάσταση, η οποία ενδεχομένως έχει διαμορφωθεί και κατόπιν ανθρώπινων επεμβάσεων. Αιτιολογημένη η προσβαλλόμενη απόφαση. Απορρίπτεται η αίτηση ακύρωσης.
2873/2004 ΣΤΕ (363560)
Υδρορεύματα. Επεμβάσεις που επιτρέπονται στα υδρορεύματα ή πλησίον αυτών. Απαιτείται η προηγούμενη οριοθέτησή τους. Η αποτύπωση της φυσικής κοίτης του ρεύματος δεν αφορά μόνο στην πραγματική κατάσταση της κοίτης, η οποία ενδεχομένως έχει διαμορφωθεί και κατόπιν αυθαιρέτων επιχώσεων ή άλλων επεμβάσεων. Απαραίτητη η σύνταξη μιας συνοπτικής τεχνικής έκθεσης. Τα στοιχεία αυτά, όταν συντάσσονται από ιδιώτη ή όργανο ΝΑ, ήτοι από ΟΤΑ, υποβάλλονται προς επαλήθευση και θεώρηση στην αρμόδια κρατική υπηρεσία. Μή νόμιμα εγκρίθηκε το επίδικο έργο. Δεκτή η αίτηση ακύρωσης.
453/2003 ΣΤΕ (327985)
Ρέματα και προστασία περιβάλλοντος. Τα ρέματα ως στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος αποτελούν αντικείμενο συνταγματικής προστασίας. Η εκτέλεση τεχνικών έργων πλησίον του ρέματος επιτρέπεται μόνον εφόσον διασφαλίζεται η ανεμπόδιστη επιτέλεση της φυσικής λειτουργίας του. Πριν από την εκτέλεση των έργων αυτών απαιτείται ο καθορισμός της οριογραμμής του. Η εκτέλεση των απολύτως αναγκαίων τεχνικών έργων για τη διευθέτηση της κοίτης και των πρανών του ρέματος δεν είναι επιτρεπτή, εκτός άν γίνεται για τη διασφάλιση της ελεύθερης ροής των υδάτων. Μελέτη εφαρμογής του έργου εγκατάσταση επεξεργασίας ακαθάρτων υδάτων του βιολογικού καθαρισμού Πάργας. Η απόφαση της ΕΠΑΕ και η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, με τις οποίες εγκρίνεται η μελέτη, πρέπει να ακυρωθούν διότι παραβιάζονται οι ρήτρες της ΚΥΑ με τις οποίες εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι περί διατηρήσεως του μεγαλύτερου αριθμού ελαιοδένδρων, καθώς και της υπάρχουσας βλάστησης, η παραβίαση δε αυτή επιφέρει βλάβη του οικοσυστήματος του ελαιώνα. Μερικά δεκτή η αίτηση ακύρωσης.
18 Ιουλίου, 2008 στις 2:25 μμ
ΘΥΜΩΜΕΝΗ
Επίσης :
ΣΤΕ 4577/1998:
Εκ της συνταγματικής προστασία των ρεμάτων συνάγεται ότι το Κράτος υποχρεούται να διατηρεί ταύτα εις την φυσικήν των κατάσταση προς διασφάλιση της λειτουργίας των υδάτων ως οικοσυστημάτων, επιτρεπομένης μόνο της εκτελέσεως των απολύτως αναγκαίων έργων διευθετήσεως της κοίτης και των πρανών αυτών προς διασφάλισην της ελευθέρας ροής των υδάτων, αποκλειομένης πάσης αλλοιώσεως της φυσικής κατάστασεως δι’ επιχώσεως, καλύψεως της κοίτης των ή τεχνικής επεμβάσεως εις τα σηεμία διακλαδώσεως των.
Και
http://www.nomosphysis.org.gr/articles.phpartid=59&lang=1&catpid=98
18 Ιουλίου, 2008 στις 2:28 μμ
αλληλόμορφος
αισθάνομαι αόρατος.
18 Ιουλίου, 2008 στις 2:28 μμ
bioannis
Εξαίρετος ο σύνδεσμος @αλληλόμορφε, αν και τον επισκέφτηκα, δεν βρήκα το κομμάτι που μου έστειλες, επίσης ξέχασα να σε ευχαριστήσω.
@Θυμωμένη τα σέβη και τις ευχαριστίες μου και σε σένα.
18 Ιουλίου, 2008 στις 3:11 μμ
efi
Έχω πολλές ερωτήσεις, να πω μερικές;
Έχουμε ένα ποτάμι που ξεκινά εκτός της πόλης από περιαστικό δάσος ας πούμε, και μετά γίνεται κομμάτι του αστικού ιστού, εγκιβωτίζεται κλπ, είναι αποδέκτης αστικών λυμμάτων στα ορεινά από ανενεργό βιολογικό καθαρισμό (δήμου Ρετζικίου αν δε κάνω λάθος) και αποδέκτης βιομηχανικών λυμμάτων (το ΙΓΜΕ έχει πολλές εκθέσεις, βαρέα μέταλλα κλπ).
Το ορεινό κομμάτι του συνεχίζει να οικοπεδοποιείται εντελώς χοντροκομμένα (κόβονται δέντρα σε απόσταση δέκα μέτρα από την κοίτη και γίνονται μεζονέτες). Το εντός αστικού ιστού συνεχίζει να εγκιβωτίζεται σε κλειστό αγωγό ορθογωνικής διατομής, συχνά με το επιχείρημα της αντιπλημμυρικής προστασίας (εφόσων έχουν ήδη χτιστεί ιδιοκτησίες πάνω στην κοίτη, δηλαδή αυτό που συμβαίνει σήμερα λίγο πιό πάνω). Αυτό το ποτάμι ξεκινά από τα βουνά της δυτικής Θεσσαλονίκης, περνά από καμιά δεκαριά δήμους και χύνεται στο Θερμαϊκό.
Βλέπω να υπάρχει μία κοινή τυπολογία προβλημάτων σε σχέση με τα ρέματα και γενικά τα ζητήματα διαχείρισης υδάτινων πόρων, κοινοί είναι και οι εμπλεκόμενοι φορείς, μήπως υπάρχει και μία τυπολογία επίλυσης;
Από που και πώς θα μπορούσε να ξεκινήσει η αντιστροφή της υποβάθμισης και εκμετάλευσης του συγκεκριμένου φυσικού στοιχείου;
Ποιός φορέας έχει καταρχήν αρμοδιότητα εδώ;
Ελπίζω να μην πειράζει που χρησιμοποιώ την καλύβα για τέτοιες ερωτήσεις εν μέσω θέρους, λίγο πριν το φαϊ και αρκετά πριν το μπάνιο, αλλά αν όχι τώρα πότε και αν όχι εδώ που;
Δε θα περιμένω απάντηση, μην αγχωθεί κανείς..
αλλά αν υπάρχει απάντηση μ΄ενδιαφέρει, εφόσων ήδη υπάρχει η σχετική νομοθεσία. Καλό μεσημέρι 🙂
18 Ιουλίου, 2008 στις 4:38 μμ
Πάνος
Έφη,
καλά κάνεις και ρωτάς – θα απαντήσουν οι γνωρίζοντες (κι αν τους χάσουμε λόγω Σ/Κ, θα επανέλθουν από Δευτέρα… ) Εγώ θέλω να υπενθυμίσω τι έκανε ο δήμαρχος της Σεούλ: γκρέμισε ό,τι ήταν απαραίτητο για να φέρει ξανά στο φως τον ποταμό που διέρρεε από αρχαιοτάτων χρόνων την πόλη του – όπερ και εγένετο.
Τα παιδιά μας (θα) έχουν πολύ δουλειά για το μέλλον, αν επιλέξουν να ζήσουν στη Μπουγατσαδούπολη. Και όχι μόνο για το Δενδροπόταμο… 😉
18 Ιουλίου, 2008 στις 11:01 μμ
ΘΥΜΩΜΕΝΗ
Γενικά ισχύει αυτό που έγραψα παραπάνω: εντός οικισμών ή σχεδίων πόλεων η αρμοδιότητα των ρεμάτων ανήκει στους ΟΤΑ, εκτός στις Δ.Τ.Υ.
Οι εγκιβωτισμοί ρεμάτων γίνονταν και δυστυχώς συνεχίζουν να γίνονται με το πρόσχημα της αντιπλημμυρικής προστασίας …. Εκτός των άλλων (βλάστηση, ορνιθοπανίδα, συμβολή στο μικροκλίμα) υπάρχει συνήθως σοβαρό θέμα με την οριοθέτηση (οι μελέτες για να εξυπηρετήσουν τις παρακείμενες ιδιοκτησίες καταλήγουν σε μικρές διατομές ….)
Ο χαρακτηρισμός ποταμού ως αποδέκτη επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων γίνεται με Άπόφαση νομάρχη που ορίζει και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αποβλήτων. Ανεπεξέργαστα απαγόρευεται να διοχετεύονται.
Σχετικά με την οικοδόμηση αν το ρέμα δεν έχει οριοθετηθεί μπορεί να εκδοθεί οικοδομική άδεια αλλά τα κτήρια πρέπει να απέχουν τουλάσιστον 30 μέτρα από το ρέμα (γίνεται σκαρίφημα από την Πολεοδομία).
Στην πράξη όμως αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι μηχανικοί δεν εμφανίζουν στα τοπογραφικά το ρέμα και ότι τα Πολεοδομικά Γραφείο δεν ελέγχουν…..
20 Ιουλίου, 2008 στις 12:03 πμ
efi
Σα συμπέρασμα δηλαδή τι βγαίνει; Με τον κατακερματισμό αυτό δεν υπάρχει αντικείμενο στο τέλος, όλοι είναι εντάξει, απλά δεν υπάρχει ποτάμι.
Τι είναι Δ.Τ.Υ.;
Στην περίπτωση του Δενδροπόταμου δηλαδή, η αποδοχή των υγρών αποβλήτων βιομηχανικών και αστικών (επεξεργασμένων) γίνεται με απόφαση νομάρχη;
Ο έλεγχος της ποιότητας των αποβλήτων είναι αρμοδιότητα κάποιου φορέα;
Η οριοθέτηση του ρέματος από ποιόν φορέα γίνεται;
Η ΕΥΑΘ (ύδρευση-αποχέτευση) εμπλέκεται;
Τα 30 μέτρα είναι από τον άξονα του ρέματος; τον άξονα ποιός τον ορίζει;
Η βλάστηση εντός της κοίτης και η συντήρηση της καλής κατάστασης της είναι ευθύνη κάποιου φορέα;
Οι δήμοι δε λογοδοτούν σε κανέναν όταν εγκιβωτίζουν ένα ρέμα;
Ισχύει ότι μπορεί ακόμα και ιδιώτης με δικά του έξοδα να προχωρήσει σε εγκιβωτισμό; ακόμα και ενδιάμεσο τμήμα που είναι ανοιχτό πριν και μετά;
Η πραγματική κατάσταση των ρεμάτων μέσα και γύρω από τις κατοικημένες κυρίως είναι απότέλεσμα νομοθεσίας, κακής εφαρμογής της ή και των δύο;
Βιωάννη, ούτε η δική σου διεύθυνση βγαίνει, από Δευτέρα θα δώ τι γίνεται, εδώ που είμαι δεν έχει ανακαλυφθεί το ίντερνετ
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις ΘΥΜΩΜΕΝΗ (;)
21 Ιουλίου, 2008 στις 7:06 μμ
ΘΥΜΩΜΕΝΗ
1. Δ.Τ.Υ. = Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών.
2. Για τη διάθεση επεξεργασμένων λυμάτων και υγρών αποβλήτων σε αποδέκτες ισχύουν σε γενικές γραμμές τα εξής:
-διάθεση σε αποδέκτη γίνεται με την προϋπόθεση ότι είναι τα υγρά απόβλητα είναι επεξεργασμένα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους πληρούν τις προϋποθέσεις που απαιτούνται ….
-Με Απόφαση νομάρχη ορίζονται οι φυσικοί αποδέκτες για τη διάθεση των επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που πρέπει αυτά να έχουν …
-Αρμοδιότητα έχουν κυρίως οι Δ/νσεις Υγείας αλλά και τα γραφεία Περιβάλλοντος
2. Για την τήρηση της απόστασης των 30 μέτρων γίνεται σκαρίφημα του ρέματος μετά από αυτοψία του αρμόδιου Πολεοδομικού Γραφείου…
3. Για την κατάσταση των ρεμάτων αλλά και του περιβάλλοντος και νομίζω όλων των δημοσίων αγαθών στη χώρα μας, νομίζω ότι όλοι ξέρουμε κάποιοες από τις αιτίες… Το ποσοστό με το οποίο συνεισφέρει κάθε μια από αυτές σε αυτή την τραγωδία των κοινών πόρων που βιώνουμε, απαιτεί συζήτηση…
4. Σε κάθε περίπτωση – για να πω νομίζω το πιο χρήσιμο από όσα έχω πει μέχρι τώρα- ο πολίτης δεν είναι υποχρεωμένος να ξέρει τις αρμοδιότητες του κάθε φορέα. Μπορεί να υποβάλλει το αίτημα ή την καταγγελία του εκεί που νομίζει και αν υπάρχει θέμα συναρμοδιότητας οφείλει η Υπηρεσία να ενημερώσει …
Μην ξεχνάμε τα ΚΕΠ (Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών) στα οποία μπορεί να υποβληθεί οποιαδήποτε αίτηση και η οποία προωθείται υπηρεσιακώς … Οπότε don’ t panic !
( Αλλά μην αισιοδοξείτε κιόλας !)
19 Φεβρουαρίου, 2009 στις 7:37 μμ
bioannis
Σήμερα, είδα να παίρνουν μέτρα για τον τάφο (στην κυριολεξία) του καλαμιώνα και του φυσικού χειμάρου. Ο εγκιβωτισμός. Τα «λουστρίνια» του αρχοντοχωριάτη … που δεν του αρέσει το φυσικό. Τσιμέντο και άσφαλτος ρε παιδί μου. Που ζούμε ; στον Γκραβασαρά ;
Ποιός πιέζει ;
Οι εργολάβοι για να εξοραΐσουν την κρίση ;
Οι Πολίτες για να εξασφαλίσουν μισό μέτρο γής ;
Ο Δήμαρχος για να δείξει έργο ;
Η ΔΕΠΑΘ για να δείξει έργο και άλλοθι για τις αυξήσεις στο νερό ;
Μπά !! τα αηδόνια μας βαρέθηκαν και θέλουν να αυτοκτονήσουν.
Έκαναν αίτηση λοιπόν για «πράσινη ανάπτυξη» (και πράσινα άλογα).
26 Φεβρουαρίου, 2009 στις 10:04 πμ
ΟΧΙ άλλο τσιμέντο και άσφαλτο ! « Βιο…λογίες
[…] https://panosz.wordpress.com/2008/07/14/bioannis/ […]
9 Μαΐου, 2014 στις 8:49 μμ
Δήμος Θερμαϊκού: Θερμα(γ)ικές κοινοτοπίες για το περιβάλλον | Η καλύβα ψηλά στο βουνό
[…] οικιστικά σύνολα: Παρακαλώ αηδόνια, συγχωρέστε μας- https://panosz.wordpress.com/2008/07/14/bioannis/ • Το πρόβλημα του πόσιμου νερού, σε όλη την έκταση του […]