Τελευταια σχολια
 | Theo στη Λάμπρος |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Καλό 2024! |
 | Αναγνώστης Αθηναίος στη Καλό 2024! |
 | Πάνος στη Καλό 2024! |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Ηλίας στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | lycabettus στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Νικόλαος Τσιμπίδης στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… |
| Πάνος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | Θανάσημος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | ο Θειος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
19 Σχόλια
Comments feed for this article
19 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:30 μμ
nikiplos
Άριστο κείμενο με ισόρροπη περιγραφή. Πολλές οι πληροφορίες… Σαφώς ένας σκελετός του επίσημου ελληνικού κράτους που πρέπει να βγεί από την ντουλάπα, γιατί ειδάλλως είμαστε αναγκασμένοι να τον επαναλάβουμε. Θεωρώ την ΕΣΑ επί χούντας μια μικρή επανάληψη άλλωστε.
Μια περίοδος «πέτρινων χρόνων» της Ελλάδας. Η υπόλοιπη ευρώπη ήταν σε ενεργή ανασυγκρότηση, κι εμείς «κτίζαμε παρθενώνες» με τους παλατιανούς και την αυλή τους να ροκανίζουν αναφανδόν τα δάνεια του σχεδίου Μάρσαλ. Βέβαια η λογική συνέπεια του τέλους του εμφυλίου στρατηγικός στόχος κι αυτός. Ας μην ξεχνάμε πως την περίοδο αυτή οι αλληλοεμπλεκόμενες πλευρές είναι ακόμη παρατεταγμένες με «το όπλο παρά πόδα». Ο ψυχρός πόλεμος μόλις έχει αρχίσει να ζεσταίνεται και το ποιός θα είναι ο νικητής, κανένας δεν το γνωρίζει… Ακόμη δλδ τα «επινίκεια» παίζονται εκείνες τις μέρες. Το μίσος είναι ακόμη ζεστό και ο όρος «νίκη» για την παράταξη που κέρδισε (όχι για την κάστα μερικών δοσίλογων και του παλατιού που την καρπώθηκε φυσικά) δεν είναι παρά ένα οξύμωρο σχήμα και ένας εφιάλτης, αφού «νικημένοι» είναι τα πρώτα ξαδέλφια, ο θείος, ακόμη και ο αδελφός. Ο φόβος της αντεκδίκησης πάντοτε υπαρκτός και καλά καλλιεργημένος («αιμιδιψείς δολοφόνοι»). Η Μαμά Αμερική, αρχίζει μόλις να στήνει τις δικές της μάγισσες και να διώκει κομμουνιστές μέσω του Μακάρθυ.
Τα πέτρινα χρόνια δεν ήταν παρά ένας ατέλειωτος παραλογισμός. Φυσικά και πεδίο δόξης λαμπρό για ελλαδεμπόρους που πουλούσαν ακριβά τον όποιο πατριωτισμό τους.
19 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:32 μμ
σχολιαστης
===HAPPY DAY=============
Δεν έχει τί, δεν έχει πώς,
της ταινίας-μας το φως,
μια κηλίδα μόνο σκάει
και το καίει και το γεννάει.
Τήνε λένε Μακρονήσι.
ο λαός έχει νικήσει.
Σκάει αλυσιδωτός
μές στο αίμα του παντός.
Προδοσίες και ψευτιές,
και μουρλές πολιτικές
— όποιος λύγισεν εκεί,
λέω, για πάντα έχει σωθεί,
όχι πού ειναι στη ζωή,
μα που υπόφερε πολύ.
Τόσο φως που αιμορραγεί
θέλω να αναστηθεί
με τι τί και με το πώς
σαν καρκίνος θάνατος
Ξέρω ανθρώποιυς σαν κι εσάς
που μου λεν. «Μην τα ρωτάς !
Γύρω στο σαράντα οχτώ,
πέρασ� από κει κι εγώ
ήταν μέρες φοβερές,
στη Μακρόνησο, που λες».
Τώρα όμως που κι εγώ είμ� εκεί,
μές στο φίλμ του Παντελή,
νοιώθω πρώτη-μου φορά,
τί σημαίνουν όλ� αυτά.
Νιώθω άλλος, κι άλλη μια
χαιρετώ με τη γροθιά.
Δεν έχει τί, δεν έχει πού,
στις οθόνες του λαού.
19 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:43 μμ
sissa ben dahir
Ο κόπος που έχει καταβληθεί για ένα ποστ φαίνεται. Η συλλογή των φωτό σου δυνατή. Το τραγούδι των active member δεν το ήξερα. Όντως ξαφνιάζει για το είδος του. Μοιάζει με μια ταινία που ξετυλίγει με ταχύτητα ιστορικές στιγμές.
Για τα ίδια τα ντοκουμέντα στα κείμενα, ουδέν σχόλιο (από μένα).
19 Οκτωβρίου, 2009 στις 8:06 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Πολύ καλό και ενδιαφέρον ποστ Πάνο. Και τα λινκς έχουν με τη σειρά τους πολύ ενδιαφέρον επίσης.
20 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:47 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Η δε περιγραφή του ψυχιάτρου για το πως λαμβάνει χώρα η αποδόμηση της προσωπικότητας ένός ατόμου το οποίο βιώνει συστηματικά βασανιστήρια, όπως οι εξόριστοι της Μακρονήσου, συνιστά το πιο συγκλονιστικό τμήμα του όλου ποστ.
Και το να σε βασανίζει κάποιος ο οποίος λίγο καιρό πριν ήταν σύντροφος, φίλος, συναγωνιστής, συμπολεμιστής, θα πρέπει να ήταν μία από τις πιο επώδυνες και αποκρουστικές εμπειρίες των εξόριστων της Μακρονήσου…
22 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:39 μμ
silia
http://silia.wordpress.com/2007/07/10 (ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ ΖΩΗΣ – Μακρόνησος)
10 Ιανουαρίου, 2010 στις 3:26 μμ
σχολιαστης
Μακρόνησος from anarchypress on Vimeo.
29 Μαρτίου, 2010 στις 11:54 πμ
Αγγελής
Φρέσκο πράμα…Ωχρα Σπειροχαίτη cd3
http://wxra.squat.gr/2010/03/29/downloading-%CF%89%CF%87%CF%81%CE%AC-%CF%83%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B7-cd3-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%8C%CE%B4/
Ακούστε τα προσχέδια για τη Μακρόνησο!!! Ειδικά το τελευταίο από τα τρία είναι εξαιρετικό!!!
29 Μαρτίου, 2010 στις 11:59 πμ
Αγγελής
Αααα επίσης περιέχεται κομμάτι για τον μπαρμπά-Γιάννη Ταμτάκο!!!
Καλημέρα!!!
17 Απριλίου, 2010 στις 8:20 μμ
Πάνος
Ο Γρηγοριάδης (τόμος Β’, σελ. 241) αναφέρει ότι από τους 114 στρατιώτες που δικάστηκαν στο Λαύριο κατηγορούμενοι για στάση, στις 22 Μαϊου 1948, καταδικάστηκαν σε θάνατο πέντε.
27 Απριλίου, 2010 στις 4:21 πμ
Μαρία
Παίχτηκε και στην τηλεόραση στις 21/4
30 Αυγούστου, 2013 στις 10:55 μμ
chi0
Το άρθρο του Καψή μου προκάλεσε εμετό.
30 Αυγούστου, 2013 στις 11:02 μμ
Πάνος
Αναπόφευκτο..
17 Ιουνίου, 2014 στις 6:02 μμ
Οπλίται Γ’. κατηγορίας | Η καλύβα ψηλά στο βουνό
[…] https://panosz.wordpress.com/2009/10/19/civil_war-25/ […]
1 Μαρτίου, 2015 στις 5:49 μμ
Πάνος
Για τα γεγονότα της 29/2 και 1/3 1948
http://www.alfavita.gr/arthron/1-%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7-1948-%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85
21 Μαΐου, 2015 στις 2:44 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Μία από τις ελάχιστες έγχρωμες φωτογραφίες της Μακρονήσου, από την περίοδο που λειτουργούσε ακόμα ως τόπος εξορίας και βασανιστηρίων, από το 1949, όταν είχε επισκεφτεί το νησί μία ομάδα από το περιοδικό National Geographic.
8 Φεβρουαρίου, 2016 στις 1:38 μμ
Πάνος
Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος (RIP)
Μακρόνησος: Θυμούμαι όσους κράτησαν την αξιοπρέπεια μέχρις εσχάτων
Στον Εμφύλιο είχα την ατυχία, όταν στρατεύτηκα και παρουσιάστηκα, μετά την εκπαίδευση να πάρω φύλλο πορείας για τη Μακρόνησο, όπου τοποθετούνταν οι θεωρούμενοι ως επικίνδυνοι στον Εμφύλιο Πόλεμο και προσκείμενοι στην Αριστερά.
Θυμάμαι, ειδοποίησα τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, τον έξοχον αυτόν πολιτικό, ο οποίος είπε στον Βεντήρη, τότε υφιστάμενο του, όταν στέλνεις τον Δεσποτόπουλο στη Μακρόνησο είναι σα να στέλνεις εμένα. Εκεί είχα καθήκον να υπερασπιστώ την τιμή της Φιλοσοφίας. Τους πρώτους μήνες ήταν μία κατάσταση ανεκτή… Θυμούμαι όσους κράτησαν την αξιοπρέπεια μέχρις εσχάτων… Όταν βγήκα από τη Μακρόνησο, προσπάθησα να σώσω κάποιους ανθρώπους και ψυχολογικά και με διαβήματα στην Αθήνα… Εκείνο που με ενοχλούσε ήταν οι θανατικές εκτελέσεις. Είχα γράψει άρθρο εναντίον της ποινής του θανάτου…»
http://tvxs.gr/news/ellada/despotopoylos-oi-sotires-tis-elladas-pethanan-i-sti-fylaki-i-stin-eksoria
8 Φεβρουαρίου, 2016 στις 7:55 μμ
Santiliana
Eιχα γνωρισει τον Δεσποτοπουλο σε ενα ταξειδι καποτε στην Ιταλια, πανω στο οχηματαγωγο Ελεανα.
Ηταν εκπληκτικος ανθρωπος και αφηγητης, πραγματικα.
Ωρα να ειχες να τον ακους.
Δεν ταιριαζει σε φανατικους.
27 Φεβρουαρίου, 2016 στις 1:14 μμ
Μακρόνησος. Κάποτε λεγόταν Ελένη νήσος – Σημειώσεις για τον Εμφύλιο
[…] Από την καλύβα: https://panosz.wordpress.com/2009/10/19/civil_war-25/ […]