Τελευταια σχολια
 | Theo στη Λάμπρος |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Καλό 2024! |
 | Αναγνώστης Αθηναίος στη Καλό 2024! |
 | Πάνος στη Καλό 2024! |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Ηλίας στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | lycabettus στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Νικόλαος Τσιμπίδης στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… |
| Πάνος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | Θανάσημος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | ο Θειος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
72 Σχόλια
Comments feed for this article
21 Νοεμβρίου, 2010 στις 10:14 μμ
1ας
Τραγικά πράγματα τα όσα περιγράφει το βιβλίο.Ανάλογες καταστάσεις υπήρξανε και στο Μπούλκες.
Το άμμεσο ερώτημα:είναι αν αυτά τα γεγονότα πηγάζουν από κάποια ιδεολογία ή από την απογόητευση τον θυμό και την ήττα;
21 Νοεμβρίου, 2010 στις 10:25 μμ
Πάνος
Πηγάζουν από τα κατώτερα ένστικτα του ανθρώπου όταν αυτός βρίσκεται με εξουσία και σε απόγνωση, ταυτόχρονα. Και δείχνουν την εξαιρετικά χαμηλή ποιότητα του ηγετικού στρώμματος στο ΚΚΕ και το ΔΣΕ, εκείνη την εποχή.
Οι ιδεολογίες είναι το άλλοθι. Άλλωστε, οι μεγάλες ιδεολογίες / αφηγήσεις που κυριάρχησαν κατά τον 20ο αιώνα ήταν κατά βάθος ίδιες – ή μάλλον από την ίδια προ-νεωτερική μήτρα: τη μυθολογική σκέψη. Κι ας ορκίζονταν για το πόσο σύγχρονες και ορθολογικές είναι…
21 Νοεμβρίου, 2010 στις 10:34 μμ
1ας
Θα συμφωνήσω μαζί σου Πάνο.
21 Νοεμβρίου, 2010 στις 10:58 μμ
Πάνος
Μια σημαντική λεπτομέρεια, από το βιβλίο του Γκαγκούλια: οι ύποπτοι, κατά ομολογία του Σιαπέρα, ανέρχονταν σε 150-200 άντρες και γυναίκες (σελ. 129)
21 Νοεμβρίου, 2010 στις 11:11 μμ
Πάνος
Μια από τις βασικές κατάρες που βάραιναν τη ζωή και τη δράση του αριστερού κινήματος ήταβ η έτσι λεγόμενη «επαγρύπνηση». Δηλαδή η έλλειψη εμπιστοσύνης στους συνεργάτες σου, στους φίλους σου, στους συγγενείς σου, στους πάντες. Αυττή η «επαγρύπνηση» κατέληξε στο σύνθημα του Ζαχαριάδη: «Ψάξε τον εχθρό με το κόκκινο βιβλιάριο». Έτσι που τα χρόνια της προσφυγιάς, και ιδιαίτερα στα χρόνια 1950-56, κατλάντησε να παρακολουθούν οι μισοί τους άλλους μισούς πρόσφυγες και τανάπαλιν. Άλλοι διαγράφονταν, άλλοι παρακολουθούνταν μια ολόκληρη ζωή, άλλοι δε μπορούσαν να σπουδάσουν ή να πάρουν μια δουλειά που επιθυμούσαν. Παρακολουθούσαν την αλληλογραφία τους, τα τηλέφωνά τους, τις επισκέψεις τους, τα πάντα. (…) Τα αρχεία του Κόμματος είχαν γεμίσει από φακέλους των «επαγρυπνητών». Για δέκα χιλιάδες φακέλους μιλάει ο Ιωαννίδης. Τι να έγιναν άραγες οι φάκελοι αυτοί; Στα αρχεία του ΚΚΕ σίγουρα θα υπάρχουν ακόμα.
(Πέτρος Ανταίος, «Ν. Ζαχαριάδης, θύτης και θύμα», σελ. 22). Αναφ. από Γκαγκούλια, σελ. 186-7.
21 Νοεμβρίου, 2010 στις 11:50 μμ
Διοικητική εξέταση διέταξε η ΓΑΔΑ για περιστατικό κακοποίησης αλλοδαπού | Διαιτες
[…] […]
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 12:24 πμ
Γιάννης - 2
Διάβασα το βιβλίο του Γκακούλια πριν μερικά χρόνια και είχα μείνει άναυδος.
Γι’ αυτά που έκαναν στα δικά τους παιδιά -που τους είχαν εμπιστευθεί ότι είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ και βγήκαν στο βουνό ή κάθισαν εκεί όταν τα πήραν με τη βία, αλλά και στους αιχμαλώτους στρατιώτες του Ελληνικού Στρατού – στο κολαστήριο του Μπέλλενε, το νησί του Δούναβη που ήταν το σκληρότερο στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων… δυτικά της Σιβηρίας.
Δεν ξέρω πως μετά από τόσα που έχουν βγεί στο φώς -Πηγάδες, Στρατόπεδα Συγκέντρωσης, δολοφονίες μαχητών τους, δολοφονίες αιχμαλώτων, κλπ., κλπ., ακόμη συνεχίζουν να έχουν οι Έλληνες κομμουνιστές το κεφάλι τους σταθερά χωμένο στην άμμο, και να το βγάζουν μόνο γιά να επιτεθούν σε όποιον τους θυμίζει τα αμαρτήματά τους.
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 10:37 πμ
σχολιαστης
Ορέες «μέθοδες ανάκρισης».
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 11:03 πμ
1ας
Ποτέ μου δεν κατάλαβα το επιχείρημα του Γιάννη-2.
Επειδή στην 7η Μεραρχία χρησιμοποιήθηκε αισχρή βία ΑΡΑ πρέπει να πετάξουμε τον ΔΣΕ ή τον ΕΛΑΣ στα σκουπίδια.
Για ποιον λόγο;
Λες και ο Εθνικος Στρατός δεν χρησιμοποιούσε την ίδια και μεγαλύτερη βία στους δικούς του ανθρώπους,λες και η βία βαραίνει μονο την μια πλευρά.
Τα «αμαρτήματα» των εν Ελλάδι κομμουνιστών ήταν κυρίως ότι παράδωσαν την χώρα στους Άγγλους Ιμπεριαλιστές,οι οποίοι ευθύνονταν κύρια
α)Για τον λιμό της Αττική το 42-43 με τους εκαντοντάδες χιλιάδες νεκρούς Ελληνες
β)Για τους βομβαρδισμούς του Πειραιά με τους εκαντοντάδες νεκρούς
γ)Για την εισβολή των Αγγλών στην Ελλάδα
δ)Για τα γεγονότα της Μ.Ανατολής που φυλάκισαν το 90% του Ελληνικού Στρατού στο «σύρμα».
Για αυτά και μόνο ευθύνεται το Ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα.
Από εκεί και πέρα,ας μην ψαχνάμε ότι από ήδη το 1944 -προς ειρωνεία της τύχης- οι ισοπεδωτές της Δρεσδης εγκαλούσαν τον ΕΛΑΣ για…»κοκκινη τρομοκρατία»,με ανάλογο τρόπο που σήμερα οι Αμερικάνοι ταυτίζουν την Ιρακινή Αντίσταση με τους…»αποκεφαλισμούς».
Μια αποτρόπαιη βία που δικαιολογεί τους εκπολιτιστές Κορτέζ να επιβάλλουν το δίκαιο του ισχυρού.
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 6:22 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Τα “αμαρτήματα” των εν Ελλάδι κομμουνιστών ήταν κυρίως ότι παράδωσαν την χώρα στους Άγγλους Ιμπεριαλιστές,οι οποίοι ευθύνονταν κύρια
α)Για τον λιμό της Αττική το 42-43 με τους εκαντοντάδες χιλιάδες νεκρούς Ελληνες
β)Για τους βομβαρδισμούς του Πειραιά με τους εκαντοντάδες νεκρούς
γ)Για την εισβολή των Αγγλών στην Ελλάδα»
Σώπα…
α) Για τον λιμό της Αττικής το 42-43 οι Άγγλοι φταίνε???? 😯 😯
Μήπως ρε παλικάρι μου σου έχει διαφύγει το γεγονός πως την κατοχή τότε την είχαμε από τον γερμανικό στρατό, και ουχί από τον αγγλικό?
Έχεις καταπιεί αμάσητη την ανιστόρητη και παντελώς απαράδεκτη άποψη της καθηγήτριας Μπουρνόβα αλλά κατά τα άλλα τα λάθη του Καλύβα σε μάρανανε…
Και το ΚΚΕ που ακριβώς φταίει? Στο ότι συνεργάστηκε με τους ιμπεριαλιστές Άγγλους αντι να συνεργαστεί με τους «αντι-ιμπεριαλιστές» Γερμανούς? Έκανε και ένα καλό το ΚΚΕ, αντιστάθηκε εναντίον των Γερμανών που ήταν οι κατακτητές, και εσυ μας λές πως θα έπρεπε να έχει αντισταθεί…εναντίον των Άγγλων?
β) Ναι, παιδί μου, και για τους βομβαρδισμούς του Πειραιά οι Άγγλοι φταίνε! Το ότι οι βομβαρδισμοί αυτοί λάβανε χώρα στο μέσο ένος παγκόσμιου πολέμου τον οποίο όμως είχαν ξεκινήσει οι αντι-ιμπεριαλιστές Γερμανοί είναι μία ασήμαντη μικρο-λεπτομέρεια…
Στο τέλος θα μας πείς πως και για τον πόλεμο φταίγανε οι Αγγλο-γάλλοι «ιμπεριαλισταί». Οι Γερμανοί φασίστες παλεύαν απλά οι φουκαράδες εναντίον…του αγγλο-γαλλικού ιμπεριαλισμού…
γ) Ε, βέβαια, ετσι είναι όπως τα λές! 😆
Μόνο οι Αγγλο-γάλλοι ιμπεριαλισταί (α, ναι, και οι Αμερικάνοι) κάναν επεμβάσεις…
Οι εισβολές στην Ουγγαρία το ’56, στην Τσεχοσλοβακία το ’68, στο Αφγανιστάν το ’79 ήταν μία προβοκάτσια της αστικής τάξης, από Αγγλο-γάλλους γίνανε, απλά ήταν μεταμφιεσμένοι σε Σοβιετικούς, έτσι ώστε να προκαλέσουν ιδεολογική σύγχυση στο στρατόπεδο των απελευθερωτών της ανθρωπότητας…
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 6:31 μμ
1ας
Αμ βέβαια όταν οι Αγγλοι κάνουνε αποκλεισμό της Ελλάδας και ψοφάνε στην πείνα οι Έλληνες αυτό είναι στα πλαίσια του αντιφασιστικού πολέμου και δε πρέπει να μας νοιάζουν οι νεκροί,
όταν βομβαρδίζουν τον χειμώνα του 1944 τον Πειραία με εκαντοντάδες νεκρούς,οι Αγγλοι το κάνουνε μέσα στα πλαίσια του αντιιμπεριαλιστικού/αντιφασιστικού πολέμου.
ΑΛΛΑ όταν ο ΕΛΑΣ εκτελεί άτομα ως συνεργάτες του κατακτητή το κάνει ως «κόκκινη τρομοκρατία» για να πάρει την εξουσία!
Ωραίος είσαι!
Και το ωραίο της υπόθεσης είναι οτι οι ίδιοι οι Βρεττανοί που καταδικάσανε την Ελλάδα σε λιμοκτονία,οι ίδιοι που βομβαρδίσανε τον Πειραία την βγαίνανε «ανθρωπιστικά» στον ΕΛΑΣ,οι ιδιοι ισοπεδώνανε την Δρέσδη!
Οσον αφορά τις επεμβάσεις της ΕΣΣΔ,συμφωνώ.Οτι ακριβώς έκανε η ΕΣΣΔ κάνανε οι Βρεττανοί.
Ο λαός θέλει κάτι άλλο(π.χ ΕΑΜ),και μια ξένη (ιμπεριαλιστική) δύναμη επιβάλει κάτι άλλο.
Δεν διαφωνώ σε κάτι.
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 6:36 μμ
1ας
την Μπούρνοβα την αγνοούσα τελείως,έχει γράψει ένα άρθρο ενδιαφέρον φαίνεται…
http://www.alfavita.gr/artro.php?id=4286
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 7:16 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«όταν οι Αγγλοι κάνουνε αποκλεισμό της Ελλάδας και ψοφάνε στην πείνα οι Έλληνες αυτό είναι στα πλαίσια του αντιφασιστικού πολέμου και δε πρέπει να μας νοιάζουν οι νεκροί,»
Το ότι είχαμε κατοχή από τον γερμανικό στρατο, με ότι αυτό συνεπαγόταν για την δυνατότητα του ελληνικού πληθυσμού να τραφεί επαρκώς, ήτο απλώς μία σύμπτωσις! Οι κακοί Άγγλοι ιμπεριαλισταί φταίγανε για την πείνα των Ελλήνων και ουχί οι Γερμανοί που τα είχαν ρημάξει όλα…
«Και το ωραίο της υπόθεσης είναι οτι οι ίδιοι οι Βρεττανοί που καταδικάσανε την Ελλάδα σε λιμοκτονία,οι ίδιοι που βομβαρδίσανε τον Πειραία την βγαίνανε “ανθρωπιστικά” στον ΕΛΑΣ,οι ιδιοι ισοπεδώνανε την Δρέσδη!»
Ναι παιδί μου, έχεις δίκιο. Ας τα εξομοιώσουμε όλα για να μας βγουν οι θεωρίες. Ίδια καθεστώτα ήταν και η βρετανική κοινοβουλευτική δημοκρατία και ο γερμανικός φασισμός και ο Σοβιετικός κομμουνισμός (που σαφώς και θα μας επέβαλε το ΚΚΕ αν είχαμε την ατυχία και κέρδιζε τον εμφύλιο).
Έχεις δίκιο, για τον απλό άνθρωπο είτε ζούσε στην βρετανική κοινοβουλευτική δημοκρατία είτε ζούσε στην χιτλερική Γερμανία είτε στην κομμουνιστική Σοβ. Ένωση καμία διαφορά δεν υπήρχε. Ναι, ναι, έτσι ακριβώς, ούλα ίδια ήταν…
«Ο λαός θέλει κάτι άλλο(π.χ ΕΑΜ),και μια ξένη (ιμπεριαλιστική) δύναμη επιβάλει κάτι άλλο.»
Το παραπάνω που λές είναι εκτός πραγματικότητας.
Ο λαός ήταν με το ΕΑΜ (όπως και με τους Άγγλους άλλωστε) ακριβώς επειδή σιχαίνονταν την γερμανική κατοχή. Ο λαός ΔΕΝ ήταν με το ΕΑΜ επειδή ξαφνικά είχε πειστεί για το σωστό της θεωρίας του κομμουνισμού…
Και αν είχε επικρατήσει το ΚΚΕ εκεί να δεις ιμπεριαλισμό, ούτε τα προσχήματα δεν θα κρατάγανε… και αμα πολυκουνιόμασταν θα μας τράβαγανε και καμιά εισβολή…εεε, ήθελα να πω, θα μας δίνονταν Διεθνής Βοήθεια από τις υπόλοιπες δυνάμεις του σοσιαλισμού ώστε, αλλάζοντάς μας τα φώτα, να μας βοηθήσουν να επανέλθουμε στον ορθό δρόμο, στον δρόμο του αληθινού σοσιαλισμού…
…ξέρεις τώρα, όπως κάνανε στην Λιθουανία, στην Ουγγαρία, στην Τσεχοσλοβακία, στο Αφγανιστάν……
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 9:20 μμ
1ας
Αυτό που γράφω και ξαναγράφω,είναι οτι η Ελλάδα είχε Κατοχή,οπότε η αντίσταση στη Κατοχή και στον Φασισμό τα περικλείει όλα.
Δεν μπορείτε να δικαιολογείτε από την μια τον αποκλεισμό των Άγγλων και την επακόλουθη λιμοκτονία,αλλά από την άλλη να θυμάστε τις εκτελέσεις του ΕΛΑΣ ΑΛΛΑ να ξεχνάτε τους βομβαρδισμούς του Πειραιά τον χειμώνα του 1944.
Όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά όπου μας συμφέρει.
Το να λές οτι θα κέρδιζε το ΕΑΜ και θα είχαμε κομμουνισμό,δείχνει έλλειψη ιστορικών γνώσεων.Το ΕΑΜ ήταν εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο και όχι ταξικό όπως το συκοφαντούσανε οι δεξιοί και ακροδεξιοί.
Απο εκεί και πέρα,είτε έχεις δίκιο,είτε όχι ο λαός ήταν με το ΕΑΜ και η Βρεττανική εισβολή ανάτρεψε με τη ΒΙΑ αυτή την κατάσταση.Κάτι που ο Αγγλικός Ιμπεριαλισμός το έχει δεύτερη φύση.
Αυτο δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει.
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 10:34 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Το να λές οτι θα κέρδιζε το ΕΑΜ και θα είχαμε κομμουνισμό,δείχνει έλλειψη ιστορικών γνώσεων.Το ΕΑΜ ήταν εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο και όχι ταξικό όπως το συκοφαντούσανε οι δεξιοί και ακροδεξιοί.»
Αμα ήταν ΜΟΝΟ εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο τότε γιατί το συκοφαντούσανε οι δεξιοί και οι ακροδεξιοί? Ποιό κίνητρο είχαν για να συκοφαντούν και να διβάλουν ένα κίνημα που δεν ήταν ταξικό αλλά αντίθετα εθνικοαπελευθερωτικό?
«Απο εκεί και πέρα,είτε έχεις δίκιο,είτε όχι ο λαός ήταν με το ΕΑΜ και η Βρεττανική εισβολή ανάτρεψε με τη ΒΙΑ αυτή την κατάσταση.Κάτι που ο Αγγλικός Ιμπεριαλισμός το έχει δεύτερη φύση.»
Πάλι όμως αποτυχαίνεις να δώσεις ένα κίνητρο για αυτή την εισβολή του βρετανικού ιμπεριαλισμού.
Εφόσον το ΕΑΜ δεν ήταν ένα ταξικό κίνημα (με το ΚΚΕ να ασκεί την κυρίαρχη επιρροή) όπως ισχυρίζεσαι, ποιό λόγο είχαν οι βρετανοί να εισβάλλουν στην Ελλάδα και να επιβάλλουν δια της βίας την θέλησή τους στον ελληνικό λαό?
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 11:02 μμ
1ας
Το ΕΑΜ ήταν εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα και όχι ταξικό προλεταριακό,με την έννοια της «τάξης ενάντια της τάξης».
Από το 42 είχε δημιουργηθεί μια de-facto κατάσταση με την αναβάθμιση του ΚΚΕ,όπως και με το πολιτειακό ζήτημα για την επιστροφή ή μη του Βασιλιά.
Το ΚΚΕ θα ήταν ρυθμιστής των πραγμάτων,κάτι που ο Αγγλικός Ιμπεριαλισμός δεν ήθελε και έκανε τα πάντα εναντίον του.
Δεν προσπάθησε να πάρει την εξουσία με την βία όπως το κατηγορούνε,αλλά πιστό στις λογικές των Λαικών μετώπων και της δημοκρατικής συννενοήσης συνθλίβόταν απέναντι στη πολιτική του Αγγλικού Ιμπεριαλισμού.
22 Νοεμβρίου, 2010 στις 11:26 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Από το 42 είχε δημιουργηθεί μια de-facto κατάσταση με την αναβάθμιση του ΚΚΕ,όπως και με το πολιτειακό ζήτημα για την επιστροφή ή μη του Βασιλιά.
Το ΚΚΕ θα ήταν ρυθμιστής των πραγμάτων,κάτι που ο Αγγλικός Ιμπεριαλισμός δεν ήθελε και έκανε τα πάντα εναντίον του.»
Και τι σχέση έχουν τα παραπάνω με το ΜΗ ταξικό και εθνικοαπελευθερωτικό ΕΑΜ? Ο λαός, σύμφωνα με όσα λές, με το ΜΗ ταξικό, εθνικοαπελευθερωτικό ΕΑΜ ήταν, όχι με το ΚΚΕ.
Εφόσον το ΕΑΜ δεν ήταν ταξικό αλλά πρωτίστως εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να καταστεί το ΚΚΕ ρυθμιστής των εξελίξεων. Ο κόσμος ήταν με το ΜΗ ταξικό, εθνικοαπελευθερωτικό ΕΑΜ, όχι με το ΚΚΕ.
Επίσης δεν έδωσες απάντηση γιατί οι δεξιοί και οι ακροδεξιοί συκοφαντούσαν το ΜΗ ταξικό, εθνικοαπελευθερωτικό ΕΑΜ. Γιατί να το κάνουν αυτό, εφόσον δεν υπήρχε κάποια δύναμη που να επιθυμεί να στρέψει σε άλλους σκοπούς το ΜΗ ταξικό, εθνικοαπελευθερωτικό ΕΑΜ?
Κάτι ακόμα…
Λές παρακάτω πως:
«Το ΚΚΕ θα ήταν ρυθμιστής των πραγμάτων,κάτι που ο Αγγλικός Ιμπεριαλισμός δεν ήθελε και έκανε τα πάντα εναντίον του.»
To παραπάνω όμως αντιφάσκει πλήρως με αυτό που δήλωσες σε προηγούμενό σου σχόλιο:
«ο λαός ήταν με το ΕΑΜ και η Βρεττανική εισβολή ανάτρεψε με τη ΒΙΑ αυτή την κατάσταση.»
Πρέπει να αποφασίσεις τελικά τι από τα δύο ισχύει…
Είτε η Βρετανοί εισβάλανε προκειμένου να μην καταστεί το ΚΚΕ ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα (οπότε είναι λογικά ΑΔΥΝΑΤΟ το ΕΑΜ να ΜΗΝ βρίσκονταν κάτω από την επιρροή του ΚΚΕ), είτε εισβάλλανε προκειμένου να ανατρέψουν ένα ΜΗ ταξικό, εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. Εαν ισχύει το δεύτερο, τότε μέχρι στιγμής έχεις αποτύχει να δώσεις ένα κίνητρο για την επιθυμία των Αγγλων να ανατρέψουν ένα ΜΗ ταξικό, εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα…
23 Νοεμβρίου, 2010 στις 11:16 πμ
1ας
Υπήρχε πολιτειακό ζήτημα καθώς θέμα τιμωρίας της άρχουσας τάξης που συνεργάστηκε με τους ΝΑΖΙ,το ΚΚΕ είχε μεταλλαχθεί σε καθαρό σοσιαλοδημοκρατικό κόμμα(βλ.πρόγραμμα του) το οποίο σε καμμία περίπτωση δεν θα ήθελε να ήταν ρυθμιστής των πραγμάτων ο Αγγλικός Ιμπεριαλισμός.
Οι ακροδεξιοί/δεξιοί συνηθίζουν να συνεργάζονται με τους κατακτητές το έχει δείξει η εξουσία,που το παράξενο;
23 Νοεμβρίου, 2010 στις 11:19 πμ
1ας
«το έχει δείξει η Ιστορία» ήθελα να γράψω..
23 Νοεμβρίου, 2010 στις 11:21 πμ
Πάνος
1ας,
εσύ παιδί μου χρειάζεσαι …ευχέλαιο 😉
23 Νοεμβρίου, 2010 στις 11:24 πμ
1ας
Μπά άλλοι το χρειάζονται που έχουν νεκροαναστήσει την θεωρία των «τριών γύρων» του 1950.
23 Νοεμβρίου, 2010 στις 6:30 μμ
Ξεψαγμένος
1α – το ότι ακόμα και οι περισσότεροι αντιβασιλικοί βενιζελικοί τελικά στράφηκαν εναντίον του ΕΑΜ όταν είδαν το καπέλωμα από το ΚΚΕ δε σε προβληματίζει καθόλου;
23 Νοεμβρίου, 2010 στις 6:40 μμ
δεξιος
Αλλου ειναι στον πεμπτο ή εκτο γυρο,εχουν χασει το λογαριασμο.
23 Νοεμβρίου, 2010 στις 6:51 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
1ας,
άστο παλικάρι μου…
24 Νοεμβρίου, 2010 στις 12:13 πμ
1ας
το αφήνω πάω για ευχέλαιο που μου πρότεινε ο Πάνος,με έπεισαν τα «επιχειρήματα» σας.
24 Νοεμβρίου, 2010 στις 1:01 πμ
1ας
@Ξεψαγμένος
Δεν είχα δει την ανάρτηση σου.Τι να με προβληματίζει;Ότι οι αξιωματικοι(γιατί ειδικά ο φιλοβενιζελικός λαός πήγε με το ΕΑΜ) που πληρωνότανε από τις κατοχικές δυνάμεις,προτίμησαν ή να πίνουν καφέ στην Αθήνα ή να πάνε στον ΕΔΕΣ και να βαράνε μύγες και να παίρνουν τις λίρες αντί να πάνε στον ΕΛΑΣ(αν και αρκετοί πήγανε με τον ΕΛΑΣ);
Όχι προσωπικά δεν με προβληματίζει.
Αντίθετα εσένα δεν σε προβληματίζει ότι στην Μέση Ανατολή,το 90% του Στρατού,με τη ελαχίστη υποδοχή του ΚΚΕ,η ΑΣΟ ήταν ο κύριος ρυθμιστής μέχρι…που οι «ευτυχώς που υπήρχανε» Άγγλοι να τους βάλουνε όλους στην φυλάκα;;
Και μιλάμε από τον ναύτη μέχρι τον ναυάρχο;
Τι διάλο δέκα κκεδες εφαρμόζανε «κόκκινη σταλινική τρομοκρατία» σε όλο το στράτευμα;;;
Η προτιμότερο είναι το δέκα σατανικοί κκεδες «κοροιδέψανε» όλο το στράτευμα;
Τι από τα δύο προτιμάς;;
24 Νοεμβρίου, 2010 στις 7:36 πμ
Πάνος
1ας,
αντί να αναπαράγεις συνεχώς τα παραμύθια για το 90% στη Μέση Ανατολή, και να ενθουσιάζεσαι άνευ λόγου, δες τι συνέβη πραγματικά, με τη γνωστή λιτότητα της καλύβας:
Εξάλλου, αμέσως μετά τα γεγονότα, το ΕΑΜ τους ΠΟΥΛΗΣΕ όλους αυτούς, εν ψυχρώ, με τη Συμφωνία του Λιβάνου. Την οποία την έχεις δει, υποθέτω…
24 Νοεμβρίου, 2010 στις 12:09 μμ
1ας
Εμ φυσικά αυτά παθαίνει κάποιος όταν αναπαράγει τα μυθεύματα του Σόλωνα Γρηγοριάδη μην διαβάζοντας τον πρόλογο του Μαργαρίτη στο ίδιο βιβλίο.
Βάλε και αυτά που γράφει για τον ΕΔΕΣ για να γελάσουμε.Η θέλεις να τα βάλω εγώ;
24 Νοεμβρίου, 2010 στις 1:33 μμ
Πάνος
🙂
(Πράγματι, μερικές φορές βγάζεις αβίαστο γέλιο… αυτό είναι πραγματικό ταλέντο!) 🙂
24 Νοεμβρίου, 2010 στις 1:37 μμ
1ας
Από ειρωνείες όντως πάς καλά.Από επιχειρήματα μάλλον έχεις στερέψει ή θέλεις να δώσεις την εικόνα ότι απαξιείς.
24 Νοεμβρίου, 2010 στις 1:50 μμ
1ας
Γράφει ο καθηγητής Μαργαρίτης στο ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 1941-44
σελ 15
«Από αυτή την άποψη και σε αυτόν τον βαθμό το έργο του Γρηγοριάδη ήταν-λιγάκι-ένα είδος ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ευαγγελίου».
Έτσι ο Γρηγοριάδης πολλές φορές καταφέρεται ενάντια στους ερευνητές που ήδη από 1950(!!!) είχανε μιλήσει για τον δωσιλογισμό του ΕΔΕΣ και αρνείται μέχρι και την «Συμφωνία κυρίων» του ΕΔΕΣ με τους ΝΑΖΙ.
Στό έργο υπάρχει συνέχεια η εξής ιστοριογραφική αντίληψη «τα άκρα είναι κακά,τα μέσα καλά».
Κακός(=ακραίος) ο Βελουχιώτης,κακός ο Δεδούσης,αλλά καλός ο Τζήμας και Κομνηνός Πυρομάγλου.
Έτσι τα απομνημονεύματα του Κομνηνου Πυρομάγλου αναγάγονται σε αντικειμενική ιστορία.
Έτσι για την Μέση Ανατολή,οι ελαχιστότατοι ακραίοι του ΚΚΕ επιβλήθηκαν στο στράτευμα της Μέσης Ανατολής.
24 Νοεμβρίου, 2010 στις 3:13 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Από επιχειρήματα μάλλον έχεις στερέψει ή θέλεις να δώσεις την εικόνα ότι απαξιείς.»
😆 😆 😆 😆 😆
Φτάνει ρε 1ας, φτάνει, όχι άλλο, μας έχεις πνίξει στα επιχειρήματα, κάνε και κάνα διάλλειμμα….
24 Νοεμβρίου, 2010 στις 10:20 μμ
1ας
i rest my case 🙂
25 Νοεμβρίου, 2010 στις 7:18 μμ
Γεωργαλής: “Η ομάδα δυναμώνει” | Διαιτες
[…] Τα τραγικά γεγονότα της 7ης Μεραρχίας του ΔΣΕ […]
1 Δεκεμβρίου, 2010 στις 3:24 μμ
γιαννης ιωαννου
…Tυχαια πεφτω στη συζητηση σας , και καταθετω λιγες σκεψεις:
…Το ΕΑΜ ηταν ενα εθνικοαπελευθερωτικο κινημα με μια κοινωνικη δυναμικη απο τα κατω που οδηγουσε σε ριζικοτερες αλλαγες ( οι χιλιαδες ανθρωποι που ειχαν οπλα -ειχαν νικησει σε πολλες μαχες…δεν θα αρκουνταν στην επιστροφη του προπολεμικου κοινωνικου καθεστωτος-ειχαν την ελπιδα για κατι καλυτερο αλλα και την υλικη δυναμη-οπλα γι αυτο)…αυτο μαλλον το γνωριζαν καλυτερα οι «καθεστωτικες» δυναμεις και οι ως τοτε κυριοι υποστηρικτες τους ( δηλ. οι αγγλοι-ΤΣΩΡΤΣΙΛ) -πολυ κλαυτερα απο την ετσι κι αλλιως «ερασιτεχνικη» ηγεσια του ΚΚΕ…ΟΙ ΜΕΝ ΕΙΧΑΝ ΕΝΑ ΣΑΦΕΣ ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ -ΟΙ ΔΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΟΤΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΔΗΛΩΝΑΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΟΙ «ΘΥΤΕς» ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΔΙΩΚΑΝ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΟΥΣ …ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΟΥ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΗ ΚΑΤΟΧΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΣΚΛΗΡΑ …ισως γι αυτο ο μονοπλευρος εμφυλιος κρατησε ως το 1974…μονο που θυτης δεη ηταν μονο το καθεστως που εστω και εν δυναμει απειληθηκε αλλα και μια κομματικη ηγεσια που δεν εγνωριζε να «νικησει» αλλα και δεν αποδεχονταν την «ηττα» και την ανεπαρκεια της…
1 Δεκεμβρίου, 2010 στις 6:12 μμ
Ξεψαγμένος
Κοίτα να δεις που ο πατέρας μου ήταν κομμουνιστής και δεν το ήξερε – κρίμα που δε ζει εδώ και μια δεκαετία για να πάρει είδηση πως και εν έτει 2010 τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου θα άκουγε. Η πλάκα είναι πως με τα ίδια μυαλά τον αντιμετώπισαν όχι μόνο τα κτήνη οι Σουρλαίοι που τον έσπασαν στο ξύλο αλλά για ένα διάστημα και οι ίδιες οι αστυνομικές αρχές που αρνήθηκαν αρχικά να του βγάλουν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονιμάτων λόγω συμμετοχής στον ΕΛΑΣ κι ας είχε πολεμήσει στον εμφύλιο κατά του ΔΣΕ…
1 Δεκεμβρίου, 2010 στις 6:23 μμ
1ας
Είδες «ξεψαγμένε» που αυτό που λες αντιβαίνει στην λογική του Στάθη Καλύβα ότι για την λευκή τρομοκρατία άμεσα υπεύθυνη είναι η «κοκκινη τρομοκρατία» καθότι η λευκή τρομοκρατία υπερέβαινε σε εύρος πολιτικών φρονημάτων κατά πολύ την «κοκκινη».
Έτσι ο πατέρας σου αφού είχε περάσει έστω και λίγο από τον ΕΛΑΣ,ήταν υπεύθυνος για την «κοκκινη τρομοκρατία».
Δηλαδή η θεώρηση τους επιστρέφει στη δεκαετία του 50,που ταυτίζεται το ΕΑΜ με το ΚΚΕ,και αδυνατουν να καταλάβουν ότι το ΕΑΜ ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό όχημα για την επιβολή της «δικτατορίας του προλεταριάτου»,και ότι αποτελούνταν από διάφορους πολιτικούς σχηματισμούς.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 12:47 μμ
Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος
Κατά κανόνα, από την εποχή της Ρόζας Ιμβριώτη, διανοουμένης και διακεκριμένου στελέχους του ΚΚΕ, (η οποία είχε αναλάβει να ‘καθοδηγήσει’ τις κρατούμενες τού Τρίκερι σχετικά με την καταγραφή των ‘μαρτυριών’ τους [1950-51] ), αλλά και μέχρι τελευταία, η δημόσια μνήμη τής επίσημης Αριστεράς [ΚΚΕ] για τη δεκαετία τού ’40, που -σε πολύ μεγάλο βαθμό και ‘παρά πάσαν προσδοκίαν’- είναι και η ‘επικρατούσα’ δημόσια μνήμη στη χώρα, υπακούει αυστηρά στη «γραμμή μνήμης» του συγκεκριμένου Κόμματος. (Δες π.χ. ‘Μνήμες και αμνησίες των αρχείων και των μαρτυριών για τον ελληνικό εμφύλιο…….’, [στο «Μνήμες και λήθη του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου», τών Ρ.Β. Μπούσχοτεν, Τ. Βερβενιώτη ….. Κ. Μπάδα {επιμ}, εκδ. ‘επίκεντρο’ 2008] )
Επίσημη κομματική ‘γραμμή’ ακόμα και στη μνήμη; Βεβαίως!
ΙΔΙΩΣ στη μνήμη!
Διότι «Οι άνθρωποι και τα έργα τους ΔΕΝ υπάρχουν χωρίς τη μνήμη» (στο ίδιο, σελ. 81 [τα κεφαλαία στο ‘ΔΕΝ’, δικά μου] ).
Και η ‘γραμμή’ αυτή συνίσταται εν ολίγοις στην έμμονη επικέντρωση στον ‘εθνοπατριωτικό – μαρτυρολογικό’ χαρακτήρα του ΚΚΕ. Στους αγώνες για ελευθερία, δικαιοσύνη, δημοκρατία κττ., και όχι σε θέματα που λερώνουν και πληγώνουν……
Κάπως έτσι, οι ιδεολογικές συγκρούσεις γύρω από τη χαίνουσα βαθιά ΠΛΗΓΗ τού Εμφυλίου, μεταστρέφονται επιδεξίως στα θέματα ηρωική Αντίσταση, δωσίλογοι, Άγγλοι ιμπεριαλιστές κλπ. κλπ.
Και η συζήτηση για «Τα τραγικά γεγονότα της 7ης [αλλά και της 2ας] Μεραρχίας του ΔΣΕ», μετατρέπεται ως δια μαγείας σε συζήτηση για την Αντίσταση, τον ‘ε θ ν ι κ ο α π ε λ ε υ θ ε ρ ω τα ι κ ό ‘ χαρακτήρα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, τους προδότες κττ.
Ωστόσο, κάποια αδιάσειστα στοιχεία (κείμενα κλπ) τα οποία έχουν ‘από αμνημονεύτων χρόνων’ εξαφανισθεί από τη ρητορική και τη ‘μυθολογία’ του ΚΚΕ, ΔΕΝ συνηγορούν καθόλου υπέρ του χαρακτηρισμού του ΚΚΕ και της δράσης του ως αμιγώς εθνοπατριωτικών.
Δειγματικά:
1) Αποδεχόμενο ανεπιφυλάκτως το ΣΕΚΕ (το μετέπειτα ΚΚΕ) τους περιώνυμους «21» όρους της Γ΄Κομμουνιστικής Διεθνούς, (προκειμένου να γίνει δεκτό σ’ αυτήν), υπέτασσε αυτομάτως τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας στα συμφέροντα της Σοβιετικής Ένωσης και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, που απέβλεπε στη βίαιη ανατροπή της υπάρχουσας πολιτικο-κοινωνικής κατάστασης. Οι έννοιες ‘έθνος’ και ‘πατρίδα’ υποτάσσονταν εξ ορισμού στις έννοιες ‘παγκόσμια επανάσταση’ και ‘παγκόσμια πατρίδα’. [Σύμφωνα με τον όρο 16 π.χ., όλες οι αποφάσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς ήταν δεσμευτικές για τα Κομμουνιστικά Κόμματα – μέλη της].
2) Στις 12 Ιουλίου 1935, η πρώτη σελίδα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ φιλοξένησε ένα θλιβερό -κατά τη γνώμη μου- κείμενο, με τίτλο ‘ΜΙΑ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ’.
Στο κείμενο αυτό, μεταξύ άλλων, αναγράφεται:
«……..Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρασία η Τουρκία θάτανε σήμερα πεθαμένη και μεις μεγάλη Ελλάδα!! Τη ‘λευτεριά’ μας θα τήνε στηρίζαμε στην υποδούλωση του τουρκικού λαού! Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούσαμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μικρασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνο να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τούρκικο λαό, μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο! Δεν είναι αυτός ο δρόμος της ειρηνικής δημοκρατικής συμβίωσης των λαών τής νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η Μικρασιατική εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία, μα στρεφότανε και ενάντια στα ζωτικότατα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ. Πονέσαμε και πονάμε για τ’ αδέρφια μας που σπείρανε αυτού άδικα τα κόκκαλά τους για τα συμφέροντα τών ντόπιων και ξένων ιμπεριαλιστών. Και θα τους εκδικηθούμε κάποτε. …………»
(Η ορθογραφία είναι αυτή του πρωτοτύπου).
3) Στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ της 14 Δεκεμβρίου 1924, δημοσιεύτηκε ένα άλλο -κατάπτυστο κατά τη γνώμη μου- κείμενο, ‘μανιφέστο’ του 3ου εκτάκτου Συνεδρίου του ΚΚΕ (26 Νοεμβρίου – 3 Δεκεμβρίου 1924) :
«Ανεξαρτησία στη Μακεδονία και στη Θράκη:
Η ντόπια κεφαλαιοκρατία……….καταπιέζει τις εθνικές μειονότητες στη Μακεδονία και στη Θράκη………..η ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος του μακεδονικού και θρακικού λαού, κρατώντας με το σίδερο και τη φωτιά τη μακεδονική και θρακική χώρα στην υποταγή της. ……………….
Η ντόπια μπουρζουαζία είναι εθνικός δυνάστης και καταπιεστής τού μακεδονικού και θρακικού λαού και συγχρόνως ο κοινωνικός δυνάστης της εργατικής τάξης και των φτωχών αγροτικών και προσφυγικών μαζών. ……….
Να γιατί αγωνιζόμαστε για την ένωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας και Θράκης και για ενιαία και ανεξάρτητη κρατική τους ύπαρξη………….
Ζήτω η ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη!
Ζήτω η Ομοσπονδία των Βαλκανικών εργατοαγροτικών δημοκρατιών!
Ζήτω η Παγκόσμια Προλεταριακή Επανάσταση!
Αθήνα 3 Δεκεμβρίου 1924»
(Δες Α. Ι. Παυλόπουλου, «Εθνοπροδοσίαι και Ψευδολογίαι του ΚΚΕ», [εκδ. ‘Ελληνική Σκέψις’, Αθήνα 1963], σελ. 50-51).
4) Μετά το, ‘προσωρινού χαρακτήρα’, ‘καιροσκοπικό’ και ‘προσχηματικό’ –κατά πολλούς- πέρασμα του ΚΚΕ στο σύνθημα «Πλήρης εθνική και πολιτική ισοτιμία σ’ όλες τις εθνικές μειονότητες που ζούν στην Ελλάδα» (1935), το προδοτικό σύνθημα τού 1924 επανέρχεται, [κάτω βέβαια από πολύ δύσκολες για το ΚΚΕ συνθήκες], με την πασίγνωστη 5η Ολομέλεια (30-31 Ιανουαρίου 1949), 7 μήνες προ του τέλους του Εμφυλίου:
«Στη Βόρεια Ελλάδα, ο μακεδόνικος (σλαβομακεδόνικος) λαός τάδωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δ.Σ.Ε. και της λαϊκής Επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του, έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποχτήσει».
(Δες Α. Ι. Παυλόπουλου, όπου παραπάνω, σελ. 69).
5) Το περίφημο, πράγματι εθνοπατριωτικού χαρακτήρα, 1ο ‘ανοιχτό γράμμα’ του Ν. Ζαχαριάδη [31.10.1940] προς τον Υφυπουργό Δημοσίας Ασφαλείας του Ι. Μεταξά, (και το οποίο ο τελευταίος ευχαρίστως δημοσίευσε στον αθηναϊκό τύπο της 2.11.1940), έχει γίνει το ‘αμάχητο’ σύμβολο τού πατριωτισμού του ΚΚΕ. Πρόκειται, βέβαια, για το γράμμα – ‘παραφωνία’ με το οποίο ο Ν.Ζ. καταδίκαζε απερίφραστα την ‘ξετσίπωτη’ ιταλική επίθεση και καλούσε το λαό να αγωνισθεί παθιασμένα και ανεπιφύλακτα, υπό τις οδηγίες της κυβέρνησης Μεταξά, για τη συντριβή τού εισβολέα, την απελευθέρωση της χώρας κλπ. .
Ελάχιστοι ξέρουν ότι με ειδική απόφαση (10.1.1941) της Εκτελ. Γραμματείας της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την Ελλάδα, η θέση του Ζαχαριάδη περί ‘εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου’ καταδικάσθηκε αυστηρά!!
(Δες Ι. Παπαθανασίου, ‘Ιδεολογικές προσλήψεις των κοινωνικών συγκρούσεων…….’, στο Χ. Φλάισερ [επιμ] «Η Ελλάδα ’36-’49», [εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2003], σελ. 210).
[Όσο κι αν μπορεί να ξαφνιάζει, αυτό το γράμμα – σύμβολο του ‘μεγάλου μας αρχηγού’, χαρακτηρίστηκε από την Κ.Ε. του ΚΚΕ (3 Μαΐου 1941) ως πλαστό!!!
(Δες ΚΚΕ «Επίσημα Κείμενα», τόμος 5ος, σελ. 48-53) ]
Κανένας ωστόσο δεν μιλάει για το 2ο ‘ανοιχτό γράμμα’ του Ν. Ζαχαριάδη προς τον Ι. Μεταξά, (26 Νοεμβρίου 1940), με το οποίο ο πρώτος «τα μαζεύει» άρον – άρον, διακηρύσσει ότι η Ελλάδα δεν έχει θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο μεταξύ Αγγλίας και Άξονα, και ζητάει αποχώρηση τών αγγλικών δυνάμεων, ουδετερότητα, και μεσολάβηση της Σοβ. Ένωσης για τη σύναψη Ελληνο – Ιταλικής ειρήνης. Και όλα αυτά στις 26 Νοεμβρίου 1940!!
‘ Άκρα του τάφου σιωπή’ και για το (σχεδόν άγνωστο) 3ο ‘ανοιχτό γράμμα’ του Ν. Ζαχαριάδη, με ημερομηνία 15 Ιανουαρίου 1941, [προς όλα τα μέλη και στελέχη των οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ], με το οποίο ο Μεταξάς καταγγέλλεται ανοιχτά ότι ‘από την πρώτη στιγμή’ έκαμε ‘φασιστικό, καταχτητικό πόλεμο’ (Στροφή, δηλαδή, 180 μοιρών δηλαδή…….).Τη συνέχιση του πολέμου πέρα από τα σύνορα τη χαρακτηρίζει ως πόλεμο ‘της πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού’. Χαρακτηρίζει επίσης τον Μεταξά ως τον κύριο εχθρό του λαού και της χώρας και προτείνει: Λαός και στρατός να ανατρέψουν τον Μεταξά, να πάρουν στα χέρια τους τη διαχείριση της χώρας και του πολέμου με σκοπό την ειρήνη, αντιφασιστικό καθεστώς, ολόπλευρη προσέγγιση προς τη Σοβ. Ένωση κλπ. κλπ. Και όλα αυτά, την ώρα που το Αλβανικό Έπος βρίσκεται στην κορύφωσή του!!
(Δες Α. Ι. Παυλόπουλου, όπου παραπάνω, σελ. 156).
6) Ας περάσουμε, τέλος, στον ‘εθνικοαπελευθερωτικό’ χαρακτήρα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, (των οποίων ψυχή και κινητήριος μοχλός ήταν αναμφισβήτητα το ΚΚΕ).
Ο εκ των ‘πατριαρχών’ της ιστοριογραφίας της 10ετίας του 1940-καθολικής θα έλεγα αποδοχής- καθηγητής John O. Iatrides, σε σχετικά πρόσφατο πόνημά του, γράφει χαρακτηριστικά:
«….although patriotism and the desire to fight the foreign occupiers were genuine enough, the wartime objective of the KKE was to use EAM’s military arm, the……(ELAS), to eliminate all domestic competition and thwart the
establishment of rival resistance forces that might serve other political groups, the government in exile, or British interests. …….. Word of the KKE’s intentions reached Soviet authorities at least a year before Greece’s
liberation. A Soviet intelligence report quoted Ioannidis as having declared in 1943 that ‘our ultimate goals remain the same: the destruction of classes and [the establishment of] socialism…..Once the foreign occupier has been
expelled, the KKE will seek to create a peoples’ democracy’. …….. After an exhaustive study of KKE sources Farakos has concluded that even a government consisting entirely of EAM and its allies ‘could function only if it was turned into a d i c t a t o r s h i p of the party’. He quotes Ioannidis as
having declared that ‘the leadership of the Party understood that toward the end of the [wartime resistance] struggle we would be in a position to use force to seize Athens’. ……..
Even as the wartime KKE leadership prepared to seize power at the earliest opportunity, its revolutionary goals remained the closely guarded s e c r e t of a small inner core of pary cadres. The party a v o i d e d C o m m u n i s t
s l o g a n s that might alienate many of its followers, stressing instead patriotism and a vaguely defined Laokratia, or peoples’ rule: ……….. The party made no mention of class struggle and no attacks on private property or
on the Orthodox Church…..»
(Δες: «Revolution or Self-Defence? Communist Goals, Strategy, and Tactics in the
Greek Civil War»)
Είναι βέβαιο ότι όλο και περισσότεροι ιστορικοί (και όχι μόνον οι αγρίως λιθοβολούμενοι από την Αριστερά Καλύβας και Μααντζίδης) δέχονται ότι το ΚΚΕ, [δια του εθνοπατριωτικών τύπων ΕΑΜ/ΕΛΑΣ],(παρότι πρωτοστάτησε στην εθνική αντίσταση και είχε πάρα πολλά θύματα άξια πάσης τιμής), εκμεταλλεύτηκε ταυτόχρονα [αν δεν καπηλεύτηκε] τον άδολο πατριωτισμό των Ελλήνων και παρέσυρε [ή και παγίδευσε] στις αγκάλες του μεγάλες μάζες λαού. Εξοντώνοντας πολλές χιλιάδες αντιπάλων του (ένοπλες ομάδες αλλά και μεμονωμένους πολίτες) ως επί το πλείστον κολλώντας τους τη βολική ταμπέλα ‘συνεργάτης’ και ‘αντιδραστικός’, κατάφερε –σχεδόν- να μονοπωλήσει την Αντίσταση και ήταν πανέτοιμο να επιβάλει μεταπολεμικά κλασικό καθεστώς Λαϊκής Δημοκρατίας σοβιετικού τύπου. Ο ισχυρισμός των αριστερών ότι στην Ελλάδα –μόνο σ’ αυτήν;- θα επιβαλλόταν ‘κάτι διαφορετικό’, είναι κατά τη γνώμη μου παντελώς ανέρειστος.
Ήταν η σωτήρια –πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη-‘Συμφωνία της Μόσχας’ (Οκτώβριος 1944), [η γνωστή συμφωνία τών ποσοστών] που απέτρεψε, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, τη σοβιετοποίηση της Ελλάδας, (με όλες τις πιθανότατες [και εθνικές] συνέπειές της.
Μακρηγόρησα, πλην ελάλησα «παρρησία».
Ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Χαίρετε!
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 3:35 μμ
Πάνος
Κάποιες λεπτομέρειες για το 2ο και το 3ο γράμμα του Ζαχαριάδη, θα βρείτε εδώ:
*
Τη λεπτομέρεια ότι η Κομιντέρν είχε καταδικάσει το 1ο γράμμα του Ζαχαριάδη, δεν την ήξερα. Καλά, δεν είχε ακούσει τίποτα για το Σύμφωνο Ρίπεντροφ- Μολότοφ, εκεί στις φυλακές της Κέρκυρας; Πιθανόν – αλλιώς το γράμμα αυτό ΔΕΝ θα το έγραφε!
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 4:12 μμ
γιαννης ιωαννου
…για το κειμενο του κ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ : Η εννοια της «προδοσιας» ειναι πολυ δυσκολο να αποδοθει σε μια πολιτικη παραταξη που η ιδεολογικη της αντιληψη ( διεθνισμος-παγκοσμια σοσιαλιστικηεπανασταση-μετατροπη των ιμπεριαλιστικων πολεμων σε εμφυλιο για την ανατροπη της πλουτοκρατιας κλπ) εκινειτο σε εντελως διαφορετικο πλαισιο απο το μεχρι τοτε κυριαρχο…ας μην λησμονουμε οτι η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ υπηρξε η απαντηση στην ουσιαστικη διαλυση της Β ‘ ΔΙΕΘΝΟΥΣ οταν τα σοσιαλδημοκρατικα κομματα της εποχης ( εκτος των ριζοσπαστικων μειοψηφιων) εταχθησαν υπερ των αστικων ταξεων των χωρων τους και οδηγησαν τους προλεταριους στην απιστευτη σφαγη του πρωτου παγκοσμιου πολεμου -σε αντιπαλα χαρακωματα…εκ των υστερων ως μακρινοι παρατηρητες σημερα μπορουμε να διαπιστωσουμε την αναδυση εκ νεου ιδιαιτερων εθνικων συμφεροντων με το φαινομενο των «εθνικων κομμουνισμων» και τις αντιθεσεις ΤΙΤΟ-ΣΤΑΛΙΝ,ΜΑΟ-ΧΡΟΥΤΣΩΦ,ΧΟΤΖΑ-ΜΑΟ κλπ…ας μην λησμονουμε επισης οτι το οραμα του ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ ηταν μια ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΛΑΩΝ ( ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ) ΚΑΙ βεβαιως το γεγονος οτι η εννοια τη ς»προδοσιας» ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ για εικοσιπεντε χρονια μετα τον εμφυλιο για τις αναγκες νομης της εξουσιας απο ενα ιδιοτελεστατο πολιτικο προσωπικο ( εμποροι κια εμπορακοι του «κρατους των εθνικοφρονων»)…απο μια κομμουνιστικη -διεθνιστικη οπτικη κλασικο εργο κριτικης στη δραση ΕΑΜ και ΚΚΕ ειναι το βιβλιο του ΑΓΙ ΣΤΙΝΑ «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ»(αν θυμαμαι σωστα το τιτλο)…
…Τα γραμματα του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΠΟΥ ακολουθησαν το πρωτο εντασσονται στη πολιτικη λογικη που ανεφερα-ΕΙΝΑΙ πιο κοντα στις αντιληψεις που ειχε το ΚΚΕ και η ΚΟΜΜ. ΔΙΕΘΝΗΣ τα πρωτα τους χρονια…ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ…
…μια σημαντικη λεπτομερεια-για τις ΕΠΙΤΕΛΙΚΕς ικανοτητες των στελεχων της 4Ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: ο ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ που ειχε το δευτερο γραμμα του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ το εδοσε στη δημοσιοτητα μετα την απελευθερωση , για να μην κλονισει την πιστη των κομμουνιστων και αριστερων τοσο το 40-41 οσο και το 41-44… ( ο ιδιος πριν τον πολεμο ειχε στησει ελεγχομενο μηχανισμο του ΚΚΕ και κυκλοφορουσε στη παρανομια πλαστο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)…
…Η τρομοκρατια του εμφυλιου -«κοκκινη» ΚΑΙ «λευκη» ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΟΥΤΕ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΚΚ…Η ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ -ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟ ΠΟΛΕΜΟ εως τη γαλλικη επανασταση, τον ισπανικο , τον ελληνικο , τον εμφυλιο βορειων και νοτιων …θα μας δοσει πανω-κατω μια ιδια εικονα περιστατικων βιας…
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 4:22 μμ
γιαννης ιωαννου
…συμπληρωση αναγκαια: Ειδικα για την «κοκκινη τρομοκρατια» ας μην αγνοουμε οτι αν οχι ολες -μερικες τουλαχιστον απο τις ριζες της βρισκονται στους αγριους διωγμους που υπεστησαν μελη και φιλοι του ΚΚΕ απο την εποχη που ψηφιστηκε το ΙΔΙΩΝΥΜΟ ( δυστυχως απο μια φελελευθερη κυβερνηση ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ)…πολλα στελεχη και μελη του ΚΚΕ υπεστησαν φρικτα βασανιστηρια ( Π.Χ. ο γραμματεας της ΟΚΝΕ ΜΑΛΤΕΖΟΣ πεταλωθηκε ζωντανος, Ο ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ κλειστηκε σε σακκι με εξαγριωμενες γατες και πολλα αλλα)-ειναι αναμενομενο τα περισσοτερα θυματα βασανισμων να ειχαν μια ροπη προς πραξεις εκδικησης …ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΩΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ…
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 5:05 μμ
Γιάννης - 2
Γ.Ι.
Εύκολο συγχωροχάρτι δείνεις. Εγώ δέχομαι και αντιλαμβάανομαι την επιθυμία τους -των διωχθέντων κομμουνιστών εννοώ- και τον στόχο να καταλάβουν την εξουσία μετά την απελευθέρωση, ώστε να μην επιστρέψουν στην κατάσταση της δικτατορίας του Μεταξά ή του Ιδιώνυμου.
Από την επιθυμία και την επιδίωξη να καταλάβουν την εξουσία όμως μέχρι τα τερατουργήματα που έκαναν το 1943-44 επάνω σε αθώους ανθρώπους, αγαπητέ γ.ι., πιστεύω ότι υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση!
Αυτά που έκαναν στον κόσμο στην Τρύπα της Τατάρνας, στον Φενεό, και σε τόσα άλλα μέρη, ατομικά ή ομαδικά, είναι πολύ μεγάλα και κάποτε πρέπει να γίνουν δεκτά απλά και ήρεμα, γιατί ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ!!
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 6:26 μμ
Πάνος
Κι όμως Γιάννη (2) ο μόνος τρόπος για να αποφευχθούν τα χειρότερα (1946-49) ήταν να παραγραφούν τα εγκλήματα της Κατοχής. Η σημαντικότερη κινούσα αιτία για την τελευταία φάση του Εμφυλίου ήταν η (τυφλή, πολλές φορές, όπως λέει και ο Περράκης) εκδικητικότητα του ΚΡΑΤΟΥΣ απέναντι στους Εαμίτες – ας μη μιλήσουμε καθόλου για τους παρακρατικούς, που δρούσαν ανεξέλεγτα.
Αν ΔΕΝ υπήρχαν αυτά τα δεδομένα (και αντ’ αυτών υπήρχε γενική αμνηστία) κανένας δεν θα έβγαινε στο βουνό για νέο Εμφύλιο – ό,τι κι αν έλεγε ο Ζαχαριάδης.
Μπορεί να είναι λάθος, αλλά εγώ σ’ αυτό το συμπέρασμα έχω καταλήξει.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 6:32 μμ
1ας
Ο αγαπητός κύριος Σπυρίδωνας,βάζει τόσα θέματα με αποτέλεσμα να χανόμαστε στην πληροφορία και κυριοτερα,να αντιμετωπίζουμε το μόρφωμα του ΚΚΕ ως κάτι στατικό και αναλλοίωτο στο χρόνο.
Είτε 1924 είτε 1944 φαίνεται σαν τίποτα να μην αλλάζει.
Από εκεί και πέρα,η «Κ.Ε του ΚΚΕ» που αποκύρηξε το γράμμα του Ζαχαριάδη είναι η ομάδα γύρω από τον Πλουμπίδη που δεν είχε πιαστεί από τους Μεταξικούς,ενώ οι περισσότεροι ΚΚΕδες(π.χ τα ηγετικά στελέχη στην Ακροναυπλία) το αναγνωρίσανε,όπως και ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ελεύθεροι κομμουνιστές φτιάξανε τις πρώτες αντάρτικες ομάδες.
Το σύμφωνο Μολότωφ Ριντετρόπ ο Ζαχαριάδης το ήξερε(είχε γίνει άλλωστε τον Αύγουστο του 39),σε πείσμα της «λογικής» οτι ο γ.γ του ΚΚΕ βαρούσε προσοχή στα κελεύσματα του ΚΚΣΕ,η οποία λογική οδηγεί σε λάθος με μαθηματική ακρίβεια.
Η «τρομοκρατία» της Κατοχής ήταν η πιο μετριοπαθής αντιμετώπιση των όσων συνεργάζονταν με τον Κατακτητή αν την συγκρίνουμε με άλλες χώρες(π.χ Ιταλία ή Γαλλία) ή άλλους χρόνους(π.χ επανάσταση του 1821).
Παρόλο που διάφοροι μιλάνε για τη «φοβερή κοκκινη τρομοκρατία» και στέκονται σε υποπεριπτώσεις,οι ίδιοι αναγκάζονται(π.χ Περράκης) να μιλάνε για υποδειγματική συμπεριφορά όταν το ΕΑΜ έχει την εξουσία τον καιρό που φεύγουν οι ΝΑΖΙ.
Απλά μια έκθεση των νεκρών και της βίας,και αφαιρούνται οι αιτίες που την γέννησαν αφουη βία είναι κάτι defacto κακό,και ο εκφραστής της είναι πάντα ένοχος.
Άρα ένοχοι οι ΝΑΖΙ,ένοχοι οι αντάρτες που τους πολεμούσαν,αθώοι όσοι «αναγκάστηκαν» από τους ΝΑΖΙ να πολεμήσουν τους αντάρτες αφού δεν είχανε άλλη «επιλογή».
Τα ΝΕΑ αυτό το Σαββοτοκύριακο δίνανε ένα βιβλίο για την Κατοχή,αξίζει να το διαβάσετε για να διαβάσετε σοβαρές θέσεις που αναφέρουν ότι το ΚΚΕ και το ΕΑΜ δεν είχανε ΚΑΜΜΙΑ επιδίωξη κατάκτησης της εξουσίας (ένοπλα).
Το ΕΑΜ ήταν ένα εθνικοαπελευθερωτικό μόρφωμα,με δυναμικές καταστάσεις και αντιθέσεις στο εσωτερικό του.
Οποιος βλέπει το ΕΑΜ ως προβιά για την κατάκτηση της εξουσίας από το ΚΚΕ τότε θα κάνει τραγικά λάθη.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 6:35 μμ
1ας
Πάνο έχεις δίκιο.
Άλλωστε ο Ζαχαριάδης ΔΕΝ είχε καμμία όρεξη για εμφύλιο.
Με την μια μίλησε για επικύρωση της Βάρκιζας,με την μια είπε για «εδαφικές διεκδηκίσεις» της Ελλάδας,για χώρα με δύο πόλους(Αγγλία,Σοβιετική Ένωση),αλλά η λευκή τρομοκρατία στους «εγκληματίες» που αγωνιστηκαν ενάντια στους κατακτητές οδήγησε μια defacto κατάσταση στην οποία ο Ζαχαριάδης δεν μπορούσε να πράξει αλλιώς.
Το ΚΚΕ και το 1944 στα Δεκεμβριανά και το 1947 στην αρχή του εμφυλίου ΣΥΡΘΗΚΕ να συμμετάσχει από τις λαικές μάζες που πιέζονταν.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 6:44 μμ
Πάνος
Όχι, φίλε μου. Ο Ζαχαριάδης ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ την κατάσταση για να ξεκινήσει Εμφύλιο, στα τέλη του ’46 (η απόφαση είχε ήδη παρθεί από την άνοιξη). Αν ο Ζαχαριάδης δεν το ήθελε (σε συνενόηση με Τίτο- Δημητρόφ και με την επίνευση του Στάλιν) Εμφύλιος ΠΟΛΕΜΟΣ δεν θα γινόταν, όσοι φυγόδικοι κι αν τριγύριζαν στα βουνά.
Εξίσου ένοχο (για την μετάπτωση της κατάστασης σε Πόλεμο) είναι το πολιτικό προσωπικό της δεξιάς και του Κέντρου, που μη δίνοντας Γενική Αμνηστία συντηρούσε και αύξανε καθημερινά τις πιθανότητες να ξεσπάσει η πιο καταστροφική φάση του Εμφυλίου.
Ας μη πω τίποτα για τους απέξω (ανατολικούς και δυτικούς) ππου σπεκουλάριζαν τις απαρχές του Ψυχρού Πολέμου πάνω στην ανευθυνότητα (και το αίμα) των Ελλήνων… Αυτοί έκαναν τη δουλειά τους, στο κάτω κάτω.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 6:52 μμ
1ας
Κάνεις λάθος Πάνο.
Ο Ζαχαριάδης σύρθηκε(έτσι ακριβώς όπως το λέω) στον εμφύλιο.Διάβασε τι γράφει ο Βαφειάδης που έχει απόλυτο δίκιο.
Ούτε ο Στάλιν,ούτε ο Δημητρώφ είχανε καμμία όρεξη για τον Ελληνικό εμφύλιο,για αυτό άλλωστε δεν δώσανε παρά ψίχουλα στους Έλληνες αντάρτες.
Από την αντίθετη οι Αμερικάνοι θέλανε(όπως και οι Βρεττανοί το 44)σύγκρουση ως το τέλος.
Αν θυμάμαι καλά,ο Στάλιν είχε προτρέψει τον Ζαχαριάδη να πάρει μέρος στις εκλογές του 1946,και ο Στάλιν δεν τον άκουσε(αφού πείσθηκε από τα κεντρώα κόμματα που θέλανε αποχή).
Που τις βρήκες τις προτροπές για εμφύλιο;
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:09 μμ
Πάνος
1ας,
επιμένεις σε παραμύθια. ΠΟΙΑ κεντρώα κόμματα θέλανε αποχή, καλέ μου άνθρωπε;
Εκτός αν εννοείς κάποια κόμματα- σφραγίδες (που συμμετείχαν στο ΕΑΜ) και τα οποία αποδεικνύεται ότι ήθελαν να πάρουν μέρος από το γεγονός ότι προσπάθησαν να πάρουν μέρος μέχρι την τελευταία στιγμή, ανατρέποοντας την αρχική τους απόφαση, αλλά δεν …πρόλαβαν. Αναφέρομαι στους Κύρκο (σίνιορ), Γρηγοριάδη (το στρατηγό) κλπ.
Τα ΑΛΛΑ κόμματα του Κέντρου (που είχαν πραγματική πολιτική ισχύ, όχι σφραγίδες) πήραν κανονικά μέρος: Σοφούλης, Παπανδρέου, Κανελλόπουλος κλπ
Την αποχή την ήθελε ο Ζαχαριάδης και ΜΟΝΟΝ – αυτός την ΕΠΕΒΑΛΕ στο ΚΚΕ (και εν συνεχεία στο ΕΑΜ, που τσίνιξε αλλά υπάκουσε). Για τον απλούστατο λόγο ότι είχε ΗΔΗ αποφασίσει την ένοπλη συνέχεια.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:10 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Μετά τα Δεκεμβριανά εξαπολύθηκε ένα κυνήγι ενάντια σε κάθε στέλεχος του ΕΑΜ, ανεξάρτητα από το αν είχε λάβει μέρος σε εγκλήματα ή όχι κατα την διάρκεια της κατοχής, απλά και μόνο επειδή ανήκε στο ΕΑΜ. Κάθε στέλεχος του ΕΑΜ θεωρούνταν δυνάμει κομμουνιστής και αρα δυνάμει υπονομευτικό στοιχείο με αποτέλεσμα να καταδιώκεται, να φυλακίζεται, να βασανίζεται, και ενίοτε να δολοφονείται. Όπως ήταν φυσικό, σε πολλά στελέχη του ΕΑΜ δεν έμενε άλλη επιλογή από το να πάρουν τα βουνά και να ταχθούν στο πλευρό του ΚΚΕ. Η ένταξη στις γραμμές του ΚΚΕ σε αυτή την περίπτωση δεν είχε τόσο να κάνει με κάποιας μορφής ιδεολογική έλξη προς τον κομμουνισμό οσο με την ισχυρή πεποίθηση αυτών των ανθρώπων πως από την κοινωνικο-πολιτική ταξη πραγμάτων της εποχής εκείνης το μόνο που είχαν να περιμένουν ήταν ένας ατέλειωτος κύκλος καταδιώξεων που περιείχε ταπεινώσεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, κοινωνικές διακρίσεις όλων των ειδών, και ενίοτε θάνατο.
Τάχθηκαν στο πλευρό του ΚΚΕ όχι τόσο γιατί ήταν μαγεμένοι από τον κομμουνισμό οσο γιατί τυχόν επικράτηση του ΚΚΕ θα σήμαινε παύση αυτού του φαύλου κύκλου καταδίωξης για αυτούς.
Εαν δεν είχε εξαπολύθεί αυτό το άγριο κυνήγι μαγισσών, εαν δεν είχε δημιουργηθεί αυτός ο φαύλος κύκλος καταδίωξης, τόσο από το κράτος οσο και από τους δεξιούς παρακρατικούς, εις βάρος των στελεχών του ΕΑΜ είναι εύλογο να υποθέσουμε πως αρκετά από τα στελέχη αυτά θα παραμέναν μεν στην αριστερά αλλά θα επέλεγαν πιο μετριοπαθείς συνιστώσες της, όπως για παράδειγμα την σοσιαλδημοκρατία. Θα επέλεγαν αυτές τις πιο μετριοπαθείς συνιστώσες ακριβώς επειδή δεν θα είχαν κάποιο ιδιαίτερο λόγο να ανατρέψουν μέσω επανάστασης το τότε υπάρχον πολιτικό-κοινωνικό καθεστώς.
Η έκτεταμένη και άγρια καταστολή που ασκήθηκε πάνω σε αυτούς τους ανθρώπους αποτέλεσε το υπόστρωμα πάνω στο οποίο το ΚΚΕ έχτισε τις κομμουνιστικές στρατιές του. Χωρίς αυτή την καταστολή από το επίσημο κράτος και τους δεξιούς παρακρατικούς, οι ιδέες του ΚΚΕ περί κοινωνικής επανάστασης θα είχαν πολύ μικρότερη απήχηση…
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:12 μμ
1ας
Αυτό που γράφεις είναι ιστορικά ανακριβέστατο.Απορώ πως το γράφεις.
Το ακριβώς αντίθετο έγινε,και τελευταία στιγμή ο Ζαχαριάδης είπε να κατέβει ένας υποψήφιος σε κάθε εκλογικό διαμέρισμα(των αριστερών φιλελεύθερων του Ν.Γρηγοριάδη) αλλά οι Άγγλοι ήταν αρκετά τσακάλια να δυναμιτίσουν την κατάσταση με το να δώσουν την διαταγή στον τότε πρωθυπουργό να αρνηθεί να δώσει την παράταση που χρειάζοταν.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:18 μμ
Πάνος
Επιβεβαιώνεις αυτά που λέω, ΧΩΡΙΣ να το καταλαβαίνεις: η γκρίνια των εταίρων του ΕΑΜ ανάγκασε το Ζαχαριάδη να δώσει το πράσινο φως, ΕΚΠΡΟΘΕΣΜΑ (και μετά …αναχώρησε για έξω). Το ότι ο Σοφούλης (κεντρώος, φανατικός αντικομμουνιστής) δεν το δέχτηκε (διότι ήταν στη λογική της συντριβής του ΕΑΜ) δε χρειαζόταν να του το πει κανένας Άγγλος: ήταν αρκετά έξυπνος για να καταλάβει που οδηγούσε η ηλιθιότητα και ο τυχοδιωκτισμός της αποχής, που επέβαλε ο Ζαχαριάδης, in the first place. To ίδιο ήθελε και αυτός, ευθυγραμμιζόμενος πλήρως με τους Άγγλους: την πλήρη συντριβή του ΕΑΜ, δηλαδή Εμφύλιο.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:33 μμ
Πάνος
Ας δούμε όμως τι λέει ο Γουντχάους (Κρις) στο βιβλίο του «το μήλον της έριδος»:
Κατά τη διάρκεια του 1945 το να έχεις διατελέσει μέλος της αντίστασης έφτανε να θεωρείται πολιτικό έγκλημα, και η συνεργασία με τους Γερμανούς εναντίον του κομμουνισμού, πολιτική αρετή. Όποιος και να ‘χε δίκιο ή άδικο, το απλό γεγονός ήταν ότι ένας πρώην αντάρτης είχε τις μεγαλύτερες πιθανότητες να βρίσκεται στη φυλακή και ένας πρώην ταγματασφαλίτης να βρίσκεται στις στρατιωτικές ή αστυνομικές δυνάμεις. Ένας μακρύς κατάλογος των αξιωματικών των Ταγμάτων Ασφαλείας στον στρατό και στη χωροφυλακή υποβλήθηκε (διαμέσου εμού) στις αρμόδιες αγγλικές αποστολές τον Ιούλιο του 1945, αλλά στάθηκε αδύνατον να αποδειχτούν οι κατηγορίες, γιατί τα δικαστήρια τις είχαν ήδη κηρύξει στερημένες νομίμου βάσεως (null and void) εναντίον των δοσίλογων υπουργών, ή έστω και να γίνει ανάκριση, γιατί οι έγγραφες αποδείξεις μπορούσαν να δοθούν μόνο από τις υπηρεσίες όπου οι υπό κατηγορίαν είχαν ήδη πάρει τα πόστα.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:38 μμ
Πάνος
Ο Κρις τα έχει λίγο μπερδεμένα (οι δοσίλογοι υπουργοί δικάστηκαν) αλλά σε γενικές γραμμές έχει πιάσει την ουσία: η αντι-κομμουνιστική παράταξη, συμπεριλαμβανομένων των δοσιλόγων και των ΤΑ, είχε πιάσει «τα πόστα» και λειτουργούσε με μοναδικό σκοπό την εκδίκηση και τη συντριβή του αντιπάλου. ΠΕΡΑ και ΠΑΝΩ από το κράτος δικαίου. Επικουρούμενη από τους παρακρατικούς, που είχαν τόση σχέση με τη νομιμότητα όση και ο φάντης με το ρετσινόλαδο.
Από την άλλη πλευρά υπήρχε ο τυχοδιώκτης Ζαχαριάδης. Ιδανικές προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό που τελικά συνέβη…
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:43 μμ
Πάνος
Για να ολοκληρώνω: πρώτη αιτία του Εμφυλίου ήταν η πρακτική του ΚΚΕ, που ήθελε να μονοπωλήσει την Αντίσταση, στα χρόνια της Κατοχής (και τον έλεγχο της χώρας, μετά).
Μετά τη στρατιωτική συντριβή του ΚΚΕ (Δεκεμβριανά) η πρωτοβουλία των διεργασιών για την συνέχιση και την κορύφωση του Εμφυλίου, πέρασε στην άλλη πλευρά – οπότε η ευθύνες μοιράζονται (το ΚΚΕ έκανε ό,τι μπορούσε για να …βοηθήσει, πχ αποχή από τις εκλογές, χρησιμοποίηση ένοπλων τμημάτων ως μέσα πίεσης, διατήρηση οπλισμού κλπ).
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:43 μμ
Γιάννης - 2
Πάνο,
Το δικό μου σχόλιο της 5:05 γιά τα γραφέντα από το γ.ι. δεν ανααφέρονταν στα γεγονότα του 1946-49. Αναφέρονταν στην κόκκινη Τρομοκρατία του 1943-44.
Όμως, ας σχολιάσω αυτά που γράφεις εδώ:
«…Αν ΔΕΝ υπήρχαν αυτά τα δεδομένα (και αντ’ αυτών υπήρχε γενική αμνηστία) κανένας δεν θα έβγαινε στο βουνό για νέο Εμφύλιο – ό,τι κι αν έλεγε ο Ζαχαριάδης.
Μπορεί να είναι λάθος, αλλά εγώ σ’ αυτό το συμπέρασμα έχω καταλήξει….».
Σέβομαι το συμπερασμά σου, αλλά δεν το συμμερίζομαι.
Πρώτα-πρώτα όμως να αναφέρω ότι προσωπικά δεν είμαι εναντίον της αμνηστίας, και θα προτιμούσα να είχε δοθεί αμνηστία και το 1949-50.
Αλλά, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι φυγόδικοι στα βουνά δεν ήταν παρά μερικές εκατοντάδες. Στην Πελοπόννησο ήταν λίγες δεκάδες. Οι περισσότεροι ήταν hardcore, multiple killers, παράδειγμα ο Πέρδικας στην Αρκαδία ή ο Ξυδέας στον Ταύγετο και κάποιοι παρόμοιοι στον Πάρνωνα (ομιλώντας γιά την Πελοπόννησο).
Αυτοί, Πάνο μου, δεν ήταν ικανοί να κάνουν τίποτε, ούτε έκαναν, μέχρι που τους συγκέντρωσαν και τους οργάνωσαν «πολιτικά» πρόσωπα όπως ο Μπελογιάννης και ο Ρογκάκος, που ΔΥΣΤΥΧΩΣ κυκλοφορούσαν ελεύθεροι, παρά το γεγονός ότι ώς ηθικοί αυτουργοί χιλιάδων εγκλημάτων το 1943-44 δεν έπρεπε να έχουν διαφορετική μεταχείρηση από τον Πέρδικα ή τον Ξυδέα, γιά παράδειγμα.
Στο Γράμμο, το ξέρεις επίσης ότι κατέβηκε ο Γιαννούλης από τη Γιουγκοσλαβία, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΔΙΩΚΕΤΟ, και ξεκίνησε την πρώτη ομάδα.
Ας μην συνεχίζουμε λοιπόν να τα ρίχνουμε στη Λευκή Τρομοκρατία, που μπορεί να ήταν σκληρή, πολλές φορές εναντίον αθώων, καιι οπωσδήποτε απαράδεκτη που δεν έπρεπε να είχε επιτραπεί να γίνει, αλλά ήταν πολύ μικρή σε σύγκριση με τις χιλιάδες των θυμάτων της Κόκκινης Τρομοκρατίας του 1943-44!
Την κομμουνιστική εξέγερση του 1946-49 την οργάνωσε το ΚΚΕ, χρησιμοποιώντας τους φυγόδικούς ως μαγιά, αυτό είναι αλήθεια.
Εγώ όμως πιστεύω ότι τη μαγιά θα την έβρισκε στο βουνό ή στο χωριό, ίσως πιό εύκολα στο χωριό αν είχε προηγηθεί αμνηστία, ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΜΝΗΣΤΙΑ άτομα από τις επαρχίες, που γνώριζαν ότι ήταν στο μάτι των παρακρατικών -πολλοί είχαν εγκληματίσει, αλλά δεν υπήρχαν μάρτυρες να τους καταγγείλουν, ώστε δεν είχαν εντάλματα εις βάρος τους- είχαν διαφύγει στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Με αμνηστία, θα ήταν στο χωριό τους δίπλα από το βουνό, έτοιμοι.
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:52 μμ
Πάνος
Γιάννη,
αμνηστία χωρίς πλήρη έλεγχο των παρακρατικών (αμφοτέρων των πλευρών) δεν νοείται. Αναγνωρίζω τις δυσκολίες που αναφέρεις, αλλά τελικά τι έγινε; Για χάρη της …ευκολίας αιματοκυλίστηκε η Ελλάδα ως τον Αύγουστο του ’49!
Ο Πέρδικας και ο Ξυδέας τελικά εξοντώθηκαν ΑΦΟΥ τους δόθηκε προηγουμένως η δυνατότητα να πάρουν στο λαιμό τους μερικές δεκάδες αθώους (ή αγαθούς) ακόμα, έκαστος. ΑΥΤΟ ήταν το ζητούμενο;
2 Δεκεμβρίου, 2010 στις 7:53 μμ
Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος
Μια ακόμα άποψη:
» Το ΚΚΕ από το 1945 επαναπροσδιορίζει σταδιακά την επαναστατική του ταυτότητα. Επανασυγκροτείται και λειτουργεί ως κομμουνιστικό κόμμα-φορέας τής επανάστασης. Αποκαθιστά τη σχέση και την επικοινωνία του με τα αδελφά βαλκανικά κομμουνιστικά κόμματα και, μέσω αυτών, με την ΕΣΣΔ. Αποσαφηνίζει την πολιτική του πρόταση και το περιεχόμενο της λαϊκής δημοκρατίας ως του ‘μεταβατικού καθεστώτος που εξασφαλίζει το ειρηνικό πέρασμα στο σοσιαλισμό’. Η δυναμική του μαζικού κινήματος, παρά τη συνθηκολόγηση, η αίγλη που επαναπροσλαμβάνει το ΚΚΕ με την επιστροφή του Ν. Ζαχαριάδη, η σκλήρυνση της κομμουνιστικής γλώσσας από τα τέλη του 1945 και η αποχή από τις εκλογές του 1946 μπορούν να θεωρηθούν ασφαλή δείγματα μετάλλαξης των προσλήψεων της ιστορικής συγκυρίας από την ηγεσία του.
Η θέση συνεπικουρείται από την ελπίδα που καλλιεργούν η εδραίωση των καθεστώτων στις χώρες που ελευθερώθηκαν από τον Κόκκινο Στρατό και οι σοβιετικές παρεμβάσεις στο Αζερμπαϊτζάν και στα Δαρδανέλλια, οι οποίες θεωρούνται ως δυνατότητες ανακατάταξης των συμφωνηθέντων.
Η ελληνική κομμουνιστική ηγεσία γνωρίζει την επιφυλακτική στάση της ΕΣΣΔ στο ‘ελληνικό ζήτημα’, αισιοδοξεί όμως ότι θα αποσπάσει τόσο την ευνοϊκή παρέμβασή της όσο και την άτυπη υλική υποστήριξη για την οποία έλαβε εγκαίρως και σαφώς τις επιζητούμενες διαβεβαιώσεις αλλά και ενθαρρύνσεις»
(Δες Ιωάννα Παπαθανασίου, ‘Ιδεολογικές προσλήψεις των κοινωνικών συγκρούσεων και διαμόρφωση της πολιτικής στρατηγικής – Το ΚΚΕ στα χρόνια 1936-1949’, [στο «Η Ελλάδα ’36-’49», Χ. Φλάϊσερ {επιμ}, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2003, σελ. 219] )
3 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:00 πμ
1ας
@Πάνο πιθανότατα να έχω λάθος για την πρωτοβουλία για κατέβασμα ενός υποψηφίου στις εκλογές του 1946.Θα το ψάξω όμως γιατί το θυμάμαι αντίθετα και δεν το αντιλαμβάνομαι διαφορετικά.
Σε κάθε περίπτωση αποδεικνύεται ότι και το 1946 ο Ζαχαριάδης και το ΚΚΕ δεν ήταν προσανοτολισμένο στον εμφύλιο,αλλά η συμμετοχή ή απόχη στις εκλογές του 1946 ήταν μέσα στα πλαίσια μιας σύνηθης προκατοχικής εκλογικής τακτικής.
Άλλωστε και οι συμβουλές του Στάλιν ήταν :να πάρουνε μέρος στις εκλογές.
Και εδώ έχουμε δύο σοβαρές αποκαλύψεις
1)Ο Ζαχαριάδης ως «πιόνι» του ΚΚΣΕ δεν «βαράει προσοχή» στα κελεύσματα του πατερούλη
2)Το ΚΚΣΕ δεν είναι πίσω από τον Ελληνικό εμφύλιο,όπως οι Ιμπεριαλιστές.
Για την Κατοχή δεν υπάρχει προσπάθεια μονοπώλησης αγώνα.Υπάρχουν αλληλουποψίες μεταξύ των αντιστασιακών οργανώσεων που μετά το καλοκαίρι του 1943 θα πυροδοτηθούνε από την ενεργή ανάμιξη των Βρεττανών στις εσωτερικες υποθέσεις της Ελλάδας.
Το λέω και το ξαναλέω:Αν το ΚΚΕ ήθελε την εξουσία,θα την είχε καταλάβει το Οκτώμβρη-Νοέμβρη του 1944 όταν κυβερνούσε υποδειγματικά κατά τον «κεντροαριστερό πρώην Φιλοεαμίτη» κύριο Περράκη.
Ο εμφύλιος του 47-49 οφείλεται στην βιαιη αποεαμοποιήση που προχώρησε η αστική κυβέρνηση της Ελλάδας καθοδηγούμενη από τους Ιμπεριαλιστές(Βρεττανία/ΗΠΑ).
Ο μόνος δρόμος ήταν ή η υποταγή και ο θάνατος ή το βουνό.Επιλέχθηκε σωστά το δεύτερο-αν και πολύ καθυστερημένα-.
Η αρχή της αποεαμοποιήσης της Ελλάδας έγινε με την εισβολή των Βρεττανικών στρατευμάτων στην Αττική,όπου επιβλήθηκε με φοβερά έντεχνο τρόπο(ο Τσώρτσιλ δεν ήταν Σιάντος) η θέληση των αιώνιων αποικιοκρατών.
Οι λεγόμενοι «φυγόδικοι» της «κοκκινης τρομοκρατίας» ήταν οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης σε μια χώρα που το να δικάζει και το να καταδικάζει τους ήρωες της το έχει δεύτερη φύση από τα χρόνια του Κολοκοτρώνη(που για να πούμε την μαύρη αλήθεια είχε ουσιαστικές μεθόδους τρομοκρατίας,βλ.Νενέκο,Τριπολιτσά κ.α).
Κύριε Σπυρίδωνα εννοείται ότι διαφωνώ με την θεώρηση της Ιωάννας Παπαθανασίου.Ένας Ζαχαριάδης δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε δύο μήνες την φύση του ΚΚΕ.
Η Βάρκιζα δεν γεννήθηκε το 1945,είχε προηγηθεί το 44,και το 43.
10 Δεκεμβρίου, 2010 στις 3:52 μμ
γιαννης ιωαννου
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΙΔΗΣΗ : Χθες ( Πεμπτη 9/12 ) βραδυ κανοντας ζαπινγκ επεσα πανω στον ΚΑΠΕΤΑΝ – ΧΕΙΜΑΡΡΟ-ΒΑΣΙΛΗ ΓΚΑΝΑΤΣΙΟ,
εκπομπη της ΕΤ-3 «ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ» …ΔΥΣΤΥΧΩς προλαβα μονο τα τελευταια πεντε λεπτα , ενας καλοστεκουμενος ηλικιωμενος 96 ΕΤΩΝ…
Διαβασα και γω προσφατα το βιβλιο της σειρας του ΒΗΜΑΤΟΣ -δεν φανταζομουν οτι ζουσε ακομη…ενας ακομη » ΕΠΙΖΗΣΑΣ»…
10 Δεκεμβρίου, 2010 στις 5:19 μμ
Πάνος
Τον γνώρισα το καλοκαίρι που μας πέρασε, στο Νεστόριο, σ’ ένα συνέδριο που γινόταν εκεί. Τότε δεν ήξερα ότι είχε ρόλο στα γεγονότα της 7ης μεραρχίας – αναρωτιέμαι ΑΝ το ήξερα, θα τον ρωτούσα σχετικά;
Είναι εκείνα τα 96 βλέπεις… Πάντως βαστιέται μια χαρά.
10 Δεκεμβρίου, 2010 στις 10:17 μμ
Cotas Polyaravos
Κύριε Πάνο,
Πρόπερσι συνάντησα τον ξακουστό αποσπασματάρχη Ζάρα που οι κομμουνιστές δεν τον νίκησαν ούτε σε μία μάχη, και ο οποίος τους στέρησε 3 φορές τη νίκη στη Ζαχάρω.
Ήταν 99 ετών και ακμαιότατος.
Πριν λίγο καιρό, λαμβάνοντας αφορμή από τις συζητήσεις στο ΩΡΑΙΟ ΣΟΥ ΣΠΙΤΙ, ήρθα πάλι σε επαφή μαζί του γιά να τον ερωτήσω μερικά πράγματα (π.χ. γιατί δεν μπήκε στα ΤΑ ενώ ήταν στον ΕΣ) αλλά έμαθα ότι δεν είναι πιά σε θέση να έχει συζήτηση ουσίας πιά……..
17 Σεπτεμβρίου, 2011 στις 1:06 μμ
Παντελής Αθανασιάδης
Σε όλα αυτά να προσθέσω πως αξίζει να διαβαστεί και το βιβλίο του Θωμά Δρίτσιου «Γιατί με σκοτώνεις σύντροφε» των εκδόσεων Γλάρος. Είναι αρκετά αποκαλυπτικό για το το συνέβη αμέσως μετά την ήττα στο Γράμμο.
12 Αυγούστου, 2013 στις 10:17 μμ
Τα τραγικά γεγονότα της 7ης Μεραρχίας του ΔΣΕ | Η καλύβα ψηλά στο βουνό | Karampas's Blog
[…] Τα τραγικά γεγονότα της 7ης Μεραρχίας του ΔΣΕ | Η καλύβα…. […]
12 Αυγούστου, 2013 στις 10:38 μμ
Τα τραγικά γεγονότα της 7ης Μεραρχίας του ΔΣΕ | Η καλύβα ψηλά στο βουνό | επαμ αγιασ παρασκευης
[…] Τα τραγικά γεγονότα της 7ης Μεραρχίας του ΔΣΕ | Η καλύβα…. […]
31 Ιανουαρίου, 2014 στις 7:42 πμ
Το μακρόσυρτο τέλος του Εμφυλίου | Η καλύβα ψηλά στο βουνό
[…] https://panosz.wordpress.com/2010/11/21/civil_war-92/ […]
6 Μαΐου, 2015 στις 12:14 μμ
Stelios Frang
Για κάποια ανάλογη περίπτωση -δεν ξέρω αν είναι η ίδια- ο Βλαντάς δήλωσε ότι εκτελέστηκαν 2 ή 3 κρατούμενοι, επειδή είχαν παραμορφωθεί σε τέτοιο βαθμό από τα βασανιστήρια, ώστε δεν ήταν δυνατόν να κυκλοφορήσουν έξω. «Τ’ι θα έλεγε ο κόσμος;;» αναρωτήθηκε ο Βλαντάς…
6 Μαΐου, 2015 στις 12:36 μμ
Πάνος
H ίδια πρέπει να είναι. Θυμάμαι το επεισόδιο, αλλά όχι που ακριβώς συνέβη.
6 Μαΐου, 2015 στις 7:29 μμ
Παντελής Αθανασιάδης
Αγαπητέ φίλε,δυστυχώς δεν μου ήρθε με ελληνικά γράμματα και δεν μπορώ να το διαβάσω. Κάνε κάτι που να μπορέσω να διαβάσω τι θέλεις να μου πεις…ΕυχαριστώΠαντελής Αθανασιάδης
Στις 12:36 μ.μ. Τετάρτη, 6 Μαΐου 2015, ο/η Η καλύβα ψηλά στο βουνό έγραψε:
#yiv6560888147 a:hover {color:red;}#yiv6560888147 a {text-decoration:none;color:#0088cc;}#yiv6560888147 a.yiv6560888147primaryactionlink:link, #yiv6560888147 a.yiv6560888147primaryactionlink:visited {background-color:#2585B2;color:#fff;}#yiv6560888147 a.yiv6560888147primaryactionlink:hover, #yiv6560888147 a.yiv6560888147primaryactionlink:active {background-color:#11729E;color:#fff;}#yiv6560888147 WordPress.com Πάνος commented: «H ίδια πρέπει να είναι. Θυμάμαι το επεισόδιο, αλλά όχι που ακριβώς συνέβη.» | |
6 Μαΐου, 2015 στις 7:31 μμ
Πάνος
Δεν έχω ιδέα περί τίνος πρόκειται! 🙂
6 Μαΐου, 2015 στις 8:07 μμ
Παντελής Αθανασιάδης
Πραγματικά δεν κατάλαβα τι θέλεις να με ρωτήσεις. Διάβασα όμως όλο το θέμα. Βασικός οδηγός για τα γεγονότα του τέλους του Εμφυλίου στη Θράκη είναι το αναφερόμενο εδώ βιβλίο του Γιώργου Γκαγκούλια για τα θλιβερά γεγονότα της 7ης Μεραρχίας των ανταρτών, το βιβλίο του Βαγγέλη Κασάπη (Κρίτωνα) «Ο Εμφύλιος στον Έβρο 1946-49» και το βιβλίο του Θωμά Δρίτσιου «Γιατί με σκοτώνεις σύντροφε;». Επίσης μια παρατήρηση. Αναφέρεται στο κείμενο η τοποθεσία Χαϊντού ΄΄Εβρου. Η ΧαΪντου είναι στο νομό Ξάνθης. Και κάτι ακόμα για το τέλος του Εμφυλίου στον Έβρο, βλέπε στο http://sitalkisking.blogspot.gr/2014/01/t-1949.html
6 Μαΐου, 2015 στις 8:13 μμ
Πάνος
Μα ΔΕΝ ήθελα να ρωτήσω τίποτα! 🙂
Ευχαριστώ για το σχόλιο!
21 Ιουνίου, 2016 στις 1:34 μμ
Τα τραγικά γεγονότα της 7ης Μεραρχίας του ΔΣΕ | Η καλύβα ψηλά στο βουνό – Σημειώσεις για τον Εμφύλιο
[…] Πηγή: Τα τραγικά γεγονότα της 7ης Μεραρχίας του ΔΣΕ | Η καλύβα… […]