Τελευταια σχολια
 | Theo στη Λάμπρος |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Καλό 2024! |
 | Αναγνώστης Αθηναίος στη Καλό 2024! |
 | Πάνος στη Καλό 2024! |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Ηλίας στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | lycabettus στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Νικόλαος Τσιμπίδης στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… |
| Πάνος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | Θανάσημος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | ο Θειος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
9 Σχόλια
Comments feed for this article
8 Αυγούστου, 2011 στις 9:07 πμ
kimon
Εξαιρετικά τα δημοσιεύματά σου, απομυθοποιούν καταστάσεις, γεγονότα και ανθρώπους, θα συμφωνήσω απόλυτα «σχετικά» με την 5η σου σημείωση,όντως αφορά κάθε ράτσα του πλανήτη ,για να προσθέσω ,οτι αγγίζει ιδιαίτερα τα άτομα με ιδεολογικές και συνάμα ψυχοπαθολογικές εκτροπές.
Ανυπομονώ και για τις επόμενες αποκαλύψεις σου.
8 Αυγούστου, 2011 στις 9:48 πμ
Πάνος
Κίμωνα,
ευχαριστώ πολύ! Ξέρω ποια θα είναι τα επόμενα θέματα, αλλά δεν ξέρω πότε θα καταφέρω να τα γράψω… 😉
22 Αυγούστου, 2011 στις 1:31 πμ
Γιάννης - 2
«….Reader, if ever you come across a Russian White warrior with toil-worn hands and wearing shabby clothes, but with the open gaze of a man who has the right to look you straight in the eyes, remember that in shedding his blood for his own country, he was also saving your home from the Red Terror….»
Από εδώ:
RUSSIANS IN EXILE
The History Of A Diaspora
by Valerian Obolensky
4 Νοεμβρίου, 2011 στις 6:57 μμ
Δημήτρης
Ὄχι μόνο ἀπὸ τὴ δράση τοῦ Νταβίντοφ στὴν κατοχή ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ δράση τῶν Μπολσεβίκων στὴν Ῥωσία ἀγαπητέ μου φίλε.Ὁ Καραγάτσης συνέλαβε ὀρθῶς τὴν ψυχοσύνθεση τοῦ Ῥώσου τῆς έποχῆς ἐκείνης ποὺ ὁδήγησε στὴν ἐπικράτηση τῶν Δαιμονισμένων.
Ὅτι ἂν ἡ φεουδαρχία στὴν Ῥωσία δὲν ἦταν αὐτὴ ποὺ ἐνσαρκώνεται στὸ πρόσωπο τοῦ Λιάπκιν,τοῦ Στεπὰν Τροφίμοβιτς,τῆς Βαρβάρας Πετρόβνα κ.α.,τότε ἡ φεουδαρχία θὰ περνοῦσε ὁμαλῶς στὴν ἀστικὴ Δημοκρατία και οι Πέτρος Βερχοβένσκι,Λένιν,Στάλιν καὶ ὅσοι ἀπολίτιστοι,φθονεροί καὶ ψυχοπαθεῖς συναγελάζονταν μαζί τους θὰ πέθαιναν σὲ μεγάλη ἠλικία,ἤρεμοι καὶ ἄγνωστοι στὰ κρεβάτια τους καὶ δὲ θὰ αἱματοκυλοῦσαν τὸ μισό πλανήτη.
19 Δεκεμβρίου, 2012 στις 12:31 πμ
Τι διάβασα φέτος; « Rokaroll
[…] του Καραγάτση παρακολουθεί την προσπάθεια του Ρώσου συνταγματάρχη Λιάπκιν να επιβιώσει και να ενταχθεί στην ελληνική επαρχία, […]
19 Δεκεμβρίου, 2012 στις 4:59 πμ
Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν | Ιστολόγιο Ιωάννη Σάββα
[…] στέπας που μισεί τους μπολσεβίκους. Πρόκειται για πραγματικό πρόσωπο, που έζησε και εργάστηκε στη […]
15 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 2:06 μμ
Ασπρη πέτρα
Λοιπόν, εμένα κάτι μού λέει ότι η Γεωργική Σχολή ήτανε φυτώριο κνιτών τής εποχής, καί πιθανότατα άθελά του έπαιξε τό ρόλο του καί ο Λιάπκιν σάν αρνητικό παράδειγμα.
Μέ τήν ευκαιρία θά αναφέρω μερικά συμπληρωματικά γιά τόν Βελουχιώτη, όπως μού τά είπε άνθρωπος, ας τόν πούμε Σ, πού τόν γνώρισε.
Πρώτα λίγα απ΄τό σόϊ μου.
Πρίν λίγα χρόνια σέ μιά εκτενή συζήτηση μέ έναν μεγαλύτερο στήν ηλικία πατριώτη μου απ΄τό χωριό τού πατέρα μου τόν ρώτησα
«καλά, πώς οι μπαρμπάδες μου από βασιλική οικογένεια (αναφέρω εδώ https://panosz.wordpress.com/2013/09/12/civil_war-150/#comment-197318 )
γίνανε κομμουνιστές?
«εγώ νομίζω από τόν μπάρμπα σου τόν Α. πού πήγε στή γεωργική σχολή Λαρίσσης»
Τόν Σ δέν τόν ήξερα(τό όνομά του υπάρχει σέ άρθρο τής καλύβας γιά τό Μπούλκες), ηταν παιδικός φίλος τής μάνας μου καί αυτή μού είχε πεί ότι ΄»ήταν ο πρώτος κομμουνιστής τής (κωμόπολη)». Η ίδια στρατολογήθηκε στό ΚΚΕ στήν κατοχή από μία αδελφή του.
Είχα διαβάσει ακόμα ότι ο πατέρας του είχε φτιάξει τό πρώτο ίσως εργοστάσιο (βιοτεχνία μέ τά σημερινά δεδομένα) στήν Ελλάδα γιά κονσέρβες λαχανικών.
Λίγο μετά τόν θάνατο τού πατέρα μου ήρθε νά συλληπηθεί τή μάνα μου φέρνοντας καί ένα κουτί κάστανα σοκολατάκια πολυτελείας.
Τά είπανε κανά δυό ώρες, εγώ δέν έμεινα στήν κουβέντα, αλλά φεύγοντας πήγαμε μαζί σέ ένα απόμερο τραπεζάκι σέ καφενείο.
Εκεί μού είπε γιά ένα οικογενειακό μυστικό τών προπαππούδων μου πού αφορούσε ένα έγκλημα (ουδέν κρυπτόν).
Τόν ρώτησα γιά τό εργοστάσιο. Μού είπε ότι έκλεισε στόν πόλεμο (εννοούμε βεβαίως τόν πρώτο παγκόσμιο όταν μιλάμε γιά παλιοελλαδίτικο χρήμα) γιατί ο κασσίτερος ήταν στρατηγική ύλη καί εξαφανιστηκε από τήν αγορά.
Τέλος πάντων, 4-5 χρόνια αργότερα (97-98) στεκόμουν στήν πόρτα τού γραφείου 9-10 τό πρωϊ καί τόν είδα νά έρχεται. Σχετικά ψηλός, αδύνατος,κοστούμι γραβάτα καί αυτή τή φορά ένα εβένινο μπαστουνάκι μέ ασημένια λαβή γιατί κόντευε τά 100.
Μέ συλλυπήθηκε γιά τό θάνατο τής μάνας μου καί κάθησε.
Ξεκίνησε νά πεί κάτι εναντίον τού ΚΚΕ εσωτερικού. Εγώ τού είπα ότι από αυτόν περίμενα νά πού πεί ιστορία.
Μού μίλησε λοιπόν γιά τόν Αρη καί μετά γιά τά γεγονότα τής Τσκένδης.
Ηταν στήν ομάδα ανταρτών κομμουνιστών πού ήταν ήδη στό βουνό αλλά δέν είχαν ακόμα αρχίσει δράση.
Κάποια στιγμή τούς έρχεται από τήν Αθήνα ο Αρης.
«Εγώ ήξερα όλη τήν οικογένειά του αλλά τότε ο Αρης ήταν στή Γεωργική Σχολή καί δέν τόν γνώρισα, είχε έρθει μέ ψευδώνυμο.»….
» Κοντουλός, μελαχρινός, κατσαρομάλλης»…
» Ο Αρης είχε πολλά προσόντα, πολύ δραστήριος, οργανωτικός (μού είπε κι άλλα αλλά δέν θυμάμαι)
Είχε όμως καί ένα ….μεγάλο ελάττωμα(λέω εγώ)γιατί παρακάτω μού είπε
» Ο Αρης είτανε αστός. Ο πατέρας του ήτανε δικηγόρος, καί από τή γυναίκα του είχε πάρει προίκα τρακόσια στρέμματα, γιαυτό έστειλε καί τόν Αρη στή σχολή, αλλά αυτός έγινε κομμουνιστής»
(Τώρα νά μού κατηγορεί ο γυιός τού εργοστασιάρχη, χώρια τό μπαστουνάκι ,τόν Αρη γιά αστό μού φάνηκε αστείο)
Νά παρατηρήσω εδώ, ότι μέ πατέρα δικηγόρο σημαίνει ότι είχε καί πολύ πλούσιο παππού, γιατί τότε οι σπουδές ήτανε χωρίς εισαγωγικές αλλά πανάκριβες.
» Ο Αρης έκανε μόνος του τή δήλωση γιά νά βγεί έξω. Εκανε όμως ένα μηχανισμό από 7-8 άτομα καί βρήκε καί ένα πολύγραφο. Κάποια στιγμή δραπέτευσαν μερικά στελέχη, τά βρήκε, καί έθεσε τό μηχανισμό στή διάθεσή τους, έτσι δέν τού είπανε τίποτα»(γιά τή δήλωση)
» Η εντολή γιά νά ξεκινήσει τό αντάρτικο ό Αρης ήρθε μετά από ένα ενάμιση μήνα, αλλά δυστηχώς εκείνη ακριβώς τή μέρα δέν είμουν εκεί, καί δέ μπόρεσα νά είμαι μπροστά»
(κουράστηκα νά γράφω)
16 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 12:23 μμ
Πάνος
Για να μαθαίνουν οι νεότεροι: Τι ήταν ο ελληνικός εμφύλιος που έχει επιστρέψει δραματικά στο ελληνικό πολιτικό λεξιλόγιο;
Εμφύλιος. Μία λέξη που έχει επανέλθει με εφιαλτικό τρόπο στο πολιτικό λεξιλόγιο της καθημερινής ελληνικής πραγματικότητας με δραματικό κι ενίοτε απερίσκεπτο τρόπο, επαναφέροντας μνήμες και φαντάσματα στους παλιότερους και αφηρημένες, αποσπασματικές εικόνες στους νεότερους.
Τι ήταν ο ελληνικός εμφύλιος; Πώς προέκυψε; Ποιοι οι συσχετισμοί δυνάμεων; Πολύπλοκα ερωτήματα, τα οποία αναλαμβάνουν να φωτίσουν πολύπλευρα οι μελέτες που ακολουθούν.
Στον κατάλογο θα μπορούσαν φυσικά να περιλαμβάνονται κι άλλοι τίτλοι, ωστόσο κάτι τέτοιο θα ήταν δύσκολο για τον περιορισμένο χώρο ενός άρθρου.
ΒΙΒΛΙΑ
Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος: η εμπλοκή του ΚΚΕ
Φίλιππος Ηλιού
Θεμέλιο, 2004
386 σελ.
ISBN 960-310-305-5, ISBN-13 978-960-310-305-9, [Κυκλοφορεί]
Τιμή € 26,63
Τεκμήρια εξαιρετικής σημασίας, τα επίσημα κείμενα που αναδημοσιεύονται εδώ, αποτυπώνουν τους πολιτικούς και τους στρατιωτικούς σχεδιασμούς της ηγεσίας του ΚΚΕ, που αποκρυσταλλώνονται από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο του 1947. Είναι η κρίσιμη περίοδος κατά την οποία το ΚΚΕ εκτιμά ότι έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια για μια πολιτική λύση του ελληνικού προβλήματος, και ότι ακόμη και ο συνδυασμός των πολιτικών αγώνων με το ένοπλο κίνημα, που αποσκοπούσε στη δημιουργία των όρων για την επίτευξη ενός αποδεκτού πολιτικού συμβιβασμού, είχε εξαντλήσει τα περιθώριά του. Το ΚΚΕ θεωρεί, τώρα πια, ότι είναι σε θέση να επικρατήσει σε μια ένοπλη αναμέτρηση με τους αντιπάλους του, υπό την προϋπόθεση ότι θα είχε εξασφαλίσει τη στήριξη, πάντως, της Σοβιετικής Ένωσης και της Γιουγκοσλαβίας. Και φυσικά την έγκρισή τους.
Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος, 1943-1950
Μελέτες για την πόλωση
Lars Baerentzen, David Η. Close, John L. Hondros, John O. Iatrides, Ole L. Smith, Thanos M. Veremis
επιμέλεια: David Η. Close
μετάφραση: Γιάννης Σπανδωνής
επιμέλεια: Φοίβος Οικονομίδης
Φιλίστωρ, 2000
367 σελ.
ISBN 960-369-016-3, ISBN-13 978-960-369-016-0, [Κυκλοφορεί]
Τιμή € 18,35
Γιατί ήταν η Ελλάδα ένα διεθνές πεδίο μάχης;
– Ποια ζητήματα βρέθηκαν στο επίκεντρο του ελληνικού εμφυλίου πολέμου;
– Ποιες ήταν οι συνέπειες αυτού του αδελφοκτόνου πολέμου στη σύγχρονη Ελλάδα;
Εδώ έχουμε μια από τις πιο αξιόλογες ξένες εκδόσεις για την ελληνική πρόσφατη ιστορία, η οποία επικεντρώνεται στο δράμα που έζησε η Ελλάδα έπειτα από την εποποιία του απελευθερωτικού αγώνα και της εθνικής αντίστασης. Τα κείμενα του βιβλίου που παρακολουθούν τη νεότερη ελληνική ιστορία από την κατοχή και μέχρι την πτώση της χούντας το 1974, υπογράφουν ειδικοί καταξιωμένοι μελετητές και ιστορικοί, όπως ο Γιάννης Χόνδρος, ο Όλε Σμιθ, ο Λαρς Μπέρεντζεν, ο Θάνος Βερέμης και ο Γιάννης Ιατρίδης. Η όλη επιμέλεια του έργου, η εισαγωγή και ειδικά κεφάλαια για τις αιτίες του εμφυλίου πολέμου και την ανασυγκρότηση της δεξιάς μετά την απελευθέρωση με την επέμβαση και τη στήριξη των ξένων, φέρουν την υπογραφή του Ντέιβιντ Κλόουζ. Το βιβλίο εκδόθηκε ταυτόχρονα στην Αγγλία, τον Καναδά και την Αμερική και καταγράφηκε σαν ένα από τα χρησιμότερα βοηθήματα για αναγνώστες με ευρύτερα ενδιαφέροντα στην ευρωπαϊκή ιστορία, αλλά και για όσους μελετούν και εξειδικεύονται στην κρίσιμη περίοδο της κατοχής, της αντίσταση και του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα.
Περιέχονται τα κείμενα:
– David H. Close, «Εισαγωγή»
– Γιάννης Χόνδρος, «Η Ελλάδα και η γερμανική Κατοχή»
– Ole L. Smith, «»Ο πρώτος γύρος»: εμφύλιος πόλεμος κατά την Κατοχή»
– Lars Baerentzen, David H. Close, «Η ήττα του ΕΑΜ από τους Βρετανούς, 1944-45»
– David H. Close, Θάνος Βερέμης, «Ο στρατιωτικός αγώνας, 1945-49»
– Ole L. Smith, «Το ελληνικό κομμουνιστικό κόμμα, 1945-49»
– David H. Close, «Η ανοικοδόμηση του κράτους της Δεξιάς»
– Ι. Ο. Ιατρίδης, «Η Βρετανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ελλάδα, 1945-49»
– David H. Close, «Η κληρονομιά»
Εμφύλιος
Πολιτισμικό τραύμα
Γιώργος Αντωνίου, Νίκος Δεμερτζής, Νίκος Μαραντζίδης, Παναγής Παναγιωτόπουλος, Ελένη Πασχαλούδη, Νίκος Σιδέρης, Κατερίνα Θ. Τσέκου, Βιολέτα Χιονίδου
επιμέλεια: Νίκος Δεμερτζής, Ελένη Πασχαλούδη, Γιώργος Αντωνίου
Αλεξάνδρεια, 2013
351 σελ.
ISBN 978-960-221-566-1, [Κυκλοφορεί]
Τιμή € 18,11
Από τη «λήθη» στην «εθνική συμφιλίωση» κι από κει στην «αναστοχαστική επεξεργασία» του εμφύλιου παρελθόντος: μέσω αυτής της διαδρομής θα έλεγε κανείς πως αντιμετωπίστηκε ο Εμφύλιος Πόλεμος στην ελληνική δημόσια σφαίρα. Παρόλο που για σαράντα περίπου χρόνια (1949-1990) δεν υπήρχε θέση γι’ αυτόν στο δημόσιο λόγο, κι ενώ επισκιάστηκε από την αφήγηση της «εθνικής αντίστασης», ο Εμφύλιος δεν έπαψε να αποτελεί ένα παροντικό παρελθόν. Μάλιστα, από τη δεκαετία του ’90 εγγράφεται πολλαπλώς και με εκθετικό τρόπο στους «πολέμους της μνήμης» όσον αφορά τη δεκαετία του ’40 και άρα στο γενικότερο τελικά ερώτημα «με ποιους όρους «θυμάται» και «ξεχνά» η κοινωνία το παρελθόν της». Έκτοτε, πρωταγωνιστές, ακτιβιστές, πολιτικά κόμματα, κυβερνήσεις, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, ιστορικοί και κοινωνικοί επιστήμονες όχι μόνο έχουν ανασύρει τον Εμφύλιο από την αφάνεια, αλλά επιχειρηματολογούν εναντιωματικά γύρω από το πώς και το γιατί, μετατρέποντας έτσι τη συλλογική και εν πολλοίς διαγενεακή οδύνη σε πολιτισμικό τραύμα.
Αποτελώντας τα δραματικά στοιχεία του τραύματος, στη δημόσια αυτή αναστοχαστική διαδικασία, μνήμη, συναίσθημα και ταυτότητα αλληλεπιδρούν στο πλαίσιο της ολοπαγούς κρίσης που βιώνει το σύνολο σχεδόν της ελληνικής κοινωνίας. Με λιγότερες πλέον αυταπάτες, οι διαφορετικές ερμηνείες του Εμφυλίου μας βοηθούν να κατανοήσουμε όχι τόσο το παρελθόν αλλά κυρίως το παρόν και τους μηχανισμούς με τους οποίους συγκροτείται η προσδοκία του μέλλοντος.
Με αφετηρία τη θεωρία του «πολιτισμικού τραύματος», το βιβλίο αυτό καλύπτει κρυφές και ξεχασμένες όψεις του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου χρησιμοποιώντας εναλλακτικά εννοιολογικά εργαλεία και θέτοντας νέα ερωτήματα.
Κατοχή, αντίσταση, εμφύλιος
Η Αιτωλοακαρνανία στη δεκαετία 1940-1950
επιμέλεια: Κωνσταντίνα Μπάδα, Θανάσης Δ. Σφήκας
κείμενα: Hermann Frank Meyer, Στράτος Δορδανάς, Yitzchak Kerem, Ευάγγελος Τζούκας, Λάμπρος Φλιτούρης, Απόστολος Βετσόπουλος, Έφη Αργυρού, Βασίλης Πατρώνης, Μαρία Ν. Αγγέλη, Χρήστος Μπακάλης, Μαρία Μπακοδήμα, Μαρία Παν. Παναγιωτοπούλου, Αθανάσιος Δ. Σταμάτης, Βασιλική Λάζου, Χριστίνα (Χρυσάνθη) Βαμβούρη, Θωμάς Κυριάκης, Χριστίνα Πετροπούλου, Χρυσούλα Καραντζή, Σοφία Κασβίκη, Ιωάννης Νεραντζής, Κωνσταντίνα Μπάδα, Βασίλης Κ. Δαλκαβούκης, Ευρυδίκη Παπάζογλου, Ιωάννα Θωμοπούλου, Βασιλική Σακκά
Παρασκήνιο, 2010
534 σελ.
ISBN 978-960-8342-82-8, [Κυκλοφορεί]
Τιμή € 27,26
Η μελέτη του τοπικού στις επιστήμες της Λαογραφίας, της Ανθρωπολογίας και της Ιστορίας έχει αποδώσει πολύπλευρη και συνολική γνώση για την κοινωνία και τον πολιτισμό της μικρής κλίμακας, με την προϋπόθεση ότι οι προσεγγίσεις δεν αντιμετωπίζουν τις κοινωνίες αυτές ως κλειστά και αυτόνομα συστήματα, αλλά ως επί μέρους σύνολα, τα οποία διαμορφώνονται στη βάση των ενδογενών οικονομικών, κοινωνικών παραγόντων και δυναμικών τους, καθώς και των αντίστοιχων εξωγενών παραγόντων που λειτουργούν σε εθνικό – κεντρικό επίπεδο.
Το ενδιαφέρον για τη μελέτη της τοπικής διάστασης υπαγορεύτηκε καταρχήν από την ανάγκη να μελετηθεί περισσότερο μια περιοχή, η Αιτωλοακαρνανία, η οποία συμμετείχε ενεργά σε όλες τις εξελίξεις της δεκαετίας 1940-1950, ωστόσο η έρευνα γι’ αυτήν παραμένει ακόμα περιορισμένη. Επιπλέον, η επικέντρωση του ενδιαφέροντος στην τοπική διάσταση βασίζεται στην αντίληψη ότι η ιστορία εκείνης της δεκαετίας δεν φαίνεται να συγκροτεί μια ενιαία, γενική και μονοδιάστατη εμπειρία. Αντίθετα, όλο και συχνότερα η έρευνα δείχνει ότι οι τοπικές ιστορίες είναι «υπόφορες» του πολιτισμού και της δυναμικής του τοπικού πεδίου, και ως εκ τούτου η μελέτη τους μπορεί να αναδείξει αφενός τις ιδιαιτερότητες, και αφετέρου να προβεί στους απαραίτητους συσχετισμούς της τοπικής ιστορικής εμπειρίας με την κεντρική πολιτική σκηνή, συναρθρώνοντας σε ένα ενιαίο σχήμα τα ερωτήματα και τις ερμηνευτικές προτάσεις που αφορούν τόσο το κέντρο όσο και την περιφέρεια.
Υπό αυτή την οπτική, ο ανά χείρας συλλογικός τόμος επιχειρεί να συμβάλει στη μελέτη της τοπικής ιστορίας και της μνήμης της δεκαετίας 1940-1950 στην Αιτωλοακαρνανία, στην αποτύπωση των τοπικών ιστορικών και πολιτισμικών παραμέτρων που συγκροτούν την εσωτερική δυναμική του τόπου, και στην ανάδειξη της τοπικής ιδιαιτερότητας, ως στοιχείου όμως συστατικού που συναρθρώνεται με το γενικό.
Πηγή: Για να μαθαίνουν οι νεότεροι: Τι ήταν ο ελληνικός εμφύλιος που έχει επιστρέψει δραματικά στο ελληνικό πολιτικό λεξιλόγιο; | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/122074#ixzz2f2uGzMiT
16 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 1:01 μμ
Mitsos
Δεν βαρέθηκαν μερικοί να συνδέουν πάντα τον Λένιν με αποβράσματα σαν αυτόν το Ρώσο. Η Ρωσία δεν υπήρχε περίπτωση να πάει ομαλά στην αστική δημοκρατία γιατί απλά είχε μικρή αστική τάξη σε σχέση με την τάξη των μεγάλων φεουδαρχών, οι οποίοι ήταν εντελώς διεστραμμένοι. Ο Ρώσος αυτός λειτούργησε και στη χώρα του όπως λειτούργησε και στην Ελλάδα. Σίγουρα δεν ήταν παληκάρι και ιδεολόγος εθνικοσοσιαλιστής, γιατί αν ήταν θα πολεμούσε μαζί με τους φίλους του Γερμανούς στο ανατολικό μέτωπο να ελευθερώσει τη χώρα του και δεν θα έπινε τσιπουράκι στη Λάρισα. Καθίκι ήταν και έπρεπε να εκτελεστεί, αλλά αυτό από ό,τι φαίνεται δεν ήταν εύκολο διότι τον προστάτευαν καλά οι φίλοι του οι Γερμανοί. Ο χαρακτηρισμός οχιά του ταιριάζει. Επιπλέον ο αλκολισμός του πιστεύω αποδεικνύει την αδυναμία του να δεχθεί την πραγματικότητα ότι η χώρα του άλλαξε καθεστώς και ανίκανος να προσαρμοσθεί σε αυτό λόγω παραληρήματος μεγαλείου, και κόμπλεξ, τον έστρεψε στο αλκοόλ. Υπήρξαν και αλλού Ρώσοι εμιγκρέδες παλιοί αξιωματικοί τσαρικοί που έπαιξαν ρόλο τότε στα πράγματα. Εχω ακούσει ιστορίες και για κάποιον πρώην τσαρικό αξιωματικό στο Ρέθυμνο, που μια φορά τον έδειραν οι Αγγλόφιλοι αντάρτες γιατί είχαν τέτοια αγραμματοσύνη που τον πέρασαν για κομμουνιστή επειδή απλά ήταν Ρώσος..