Όταν ένας υποστηριχτής του Μητσοτάκη εξηγεί γιατί είναι καλύτερα… να μη βγει (ο Μητσοτάκης) θα συμφωνήσω μαζί του – για άλλους λόγους 😉
Πηγή: Καλύτερα να μην εκλεγεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης | Απόψεις | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Φωτο: klaus kampert
Τελευταια σχολια
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Η χελιδόνα |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Η χελιδόνα |
 | papoulhs στη Η χελιδόνα |
 | Πάνος στη Η χελιδόνα |
| papoulhs στη Η χελιδόνα |
 | Dimitris Ntaras στη Πως λέγεται το φλας του αυτοκι… |
| Πάνος στη Η χελιδόνα |
 | Θειος Ισιδωρος στη Η χελιδόνα |
 | Οι χελιδόνες της καλ… στη Η χελιδόνα |
 | terres στη Η αθλία Τριπολιτσά |
 | Dina Kazana στη Περί της υποτιθέμενης γενοκτον… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Ten Years After |
 | Αναγνώστης Αθηναίος στη Ten Years After |
| Πάνος στη Ten Years After |
| Αναγνώστης Αθηναίος στη Ten Years After |
20 Σχόλια
Comments feed for this article
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 1:37 μμ
ΣΑΘ
Με δυο λόγια, ο συντάκτης τής ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ υποστηρίζει ότι η σημερινή ΝΔ δεν έχει ανάγκη από μερεμέτια και μπαλώματα αλλά από…επανίδρυση σε νέες, υγιείς και ιδεολογικά ξεκάθαρες, βάσεις.
Κι αφού ένας κούκος, (ο Κυριάκος, δηλαδή), δεν αρκεί για να φέρει την άνοιξη, καλύτερα να μην προσπαθήσει καθόλου. Γιατί, απλούστατα, δεν θα τα καταφέρει και θα πάει χαμένος…
Διαφωνώ με τον συγκεκριμένο συντάκτη.
Αυτήν την ώρα, το «άλμα» που προτείνει προς κάτι εντελώς καινούργιο στον χώρο τής φιλελεύθερης κεντροδεξιάς, (ένα νέο κόμμα με επικεφαλής ανθρώπους σαν τον Μητσοτάκη και τον Καμίνη), δεν είναι πολιτικά φρόνιμη κίνηση.
Ο Μητσοτάκης, στηριζόμενος από νέα, άφθαρτα, φωτισμένα στοιχεία τής ΝΔ, μπορεί να συνθέσει, να ενώσει και να εμπνεύσει και έτσι, βήμα-βήμα, να οδηγήσει στην πλήρη ανανέωση.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 1:49 μμ
aftercrisis
Καταλαβαίνω ότι ο συντάκτης τής ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ θέλει κάτι σαν τους Ciudadanos.
Ομολογώ ότι και του λόγου μου (παρόλο που δεν είμαι από πολιτική άποψη φιλελεύθερος) θα προτιμούσα να ζω αυτή την εποχή στη Βαρκελώνη.
Πάντως, οι συντάκτες – υποστηρικτές της ΝΔ ας συνυπολογίσουν ότι προς το παρόν, στην πολιτική τους οικογένεια συνυπάρχει ο …Ορμπάν της Βουδαπέστης.
Λίγο προγραμματικό ξεκαθάρισμα δεν θα ήταν κακό, ούτε για εκείνους ούτε για μας τους κοινούς θνητούς…
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 2:58 μμ
elias
Αυτή τη στιγμή η παραδοσιακή διάκριση των κομμάτων δεν είναι πια δεξιά αριστερά, αλλά κρατιστές ή μη κρατιστές. Γι αυτό βλέπουμε το Τσίπρα να διορίζει Πρόεδρο τον κρατιστή Παυλόπουλο, να ενώνεται σε ένα κόμμα με το κρατιστή Καμένο (βασικό συνεργάτη του Καραμανλή). Προς το παρόν δεν υπάρχει μη κρατιστικό κόμμα, πιθανότατα να μην υπάρξει, αλλά το γεγονός είναι ένα. Η πραγματική αρρώστια της ελλάδας είναι ο κρατισμός, όσο καιρό επιμένουμε σε αυτή τη λάθος γραμμή θα είμαστε σε μια διαρκή υποανάπτυξη.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 3:10 μμ
δεξιος
Ο άνθρωπος είναι κεντροαριστερός.Στο πολύ φιλελεύθερο αλλά πάντως κεντροαριστερός.
Φέρει βαρέως το γεγονός ότι δεν μπορεί η κεντροαριστερά να επιβληθεί της κανονικής αριστεράς σε λαική βάση και να γίνει αυτή κόμμα εξουσίας και δεν θέλει να έλθει ο εκσυγχρονισμός από δεξιά.
Δυστυχώς όμως για αυτόν, αυτό δεν συμβαίνει επειδή στο χώρο του δεν υπάρχουν αρκετοί ΠΑΘΡΟΙΚ όπως τους ονομάζει.
Επειδή οι ΠΑΘΡΟΙΚ είναι οι μόνοι που πιστεύουν και σε κάτι άλλο από το να τα κονομήσουν είναι και οι μόνοι που μπορούν να στηρίξουν και να δεχθούν τις θυσίες που απαιτεί ένα φιλελεύθερο πρόγραμμα,εάν φυσικά πεισθούν ότι όντως εξυπηρετεί τη χώρα.Οι δικοί του,χαμένοι ανάμεσα στην πάλη των τάξεων και την εξυπηρέτηση λαμόγιων δεν ενδείκνυνται.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πετύχει ο Μητσοτάκης βέβαια.Σημαίνει απλώς ότι μπορεί.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 3:30 μμ
aftercrisis
δεξιός,
προσωπικά, με ευρωπαïκά κριτήρια, τον συγκεκριμένο συντάκτη θα τον κατέτασσα στην ομοταξία του Φερχόφσταντ, των βρετανών λίμπεραλς, των νεοφώτιστων Ciudadanos που ανέφερα, ακόμη και στην γαλλική παρέα του Μπαïρού. Δηλαδή classical liberal της παλιάς καλής κοπής.
Τώρα άν αυτο φαντάζει στην Ελλάδα «κεντροαριστερό», ε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί στο «ελληνικό τμήμα του Λαïκου Κόμματος» (και όχι μόνον σ΄αυτό) μπορεί να χωρά ο Βορίδης και χωρούσε δυό τρία χρόνια πριν ο Καμμένος και ο Μπαλτάκος.
Υποθέτω μάλιστα, ότι πολιτικά φαινόμενα τύπου Ορμπάν ή του Βαυαρού «Crazy Horst» θα γινόταν δεκτά με χειροκροτήματα
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 3:39 μμ
σχολιαστης
Ο Μητσοτάκης, κατάφερε το ορέο, να μην απολύσει σχεδόν κανέναν, αλλά με τον τρόπο διαχείρισης του ζητήματος, να φαίνεται σαν να απολύει 5000 άτομα τη βδομάδα.
Γι’ αυτό τον άκουσα σήμερα να λέει, δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα οι Δ.Υ. 🙂
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 3:46 μμ
lycabettus
ΠΑΘΡΟΙΚ – μανιχαϊσμοί παλιάς κοπής, αν και εύληπτοι.
Για να γελάσουμε θα πω κι εγώ κάτι: παρότι κεντροδεξιός, θεωρώ τον εαυτό μου ανατολίτη/βαλκάνιο/κοσμοπολίτη που έπρεπε (και έκανε) τη θητεία του στον Έβρο, έντονα αντικληρικαλιστή (που τρέχει τα παιδιά του στα μοναστήρια) και υπερ της βαθειάς ενσωμάτωσης των ομοφυλόφιλων (σταθερά παντρεμένος με παιδιά).
Από τους υπάρχοντες (σήμερα, Σάββατο), σχηματισμούς εξουσίας, πιο πολύ οικεία μου φαίνεται η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Δεν κρύβω, βέβαια, πως το πείραμα ΣΥΡΙΖΑ (στον εγκέφαλό μου εγκαταστάθηκε αμέσως πλήρης αγνωσία για τους ΑΝΕΛ) με είχε προσελκύσει, όπως και τον καλυβάρχη.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 3:54 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«προσωπικά, με ευρωπαïκά κριτήρια, τον συγκεκριμένο συντάκτη θα τον κατέτασσα στην ομοταξία του Φερχόφσταντ, των βρετανών λίμπεραλς, των νεοφώτιστων Ciudadanos»
Όντως Αφτερ, εκεί θα έλεγα πως ανήκει πολιτικά ο Γεωργακόπουλος. Έχω διαβάσει αρκετά άρθρα του, ούτε κατά διάνοια δεν θα τον τοποθετούσα στην κεντροαριστερά ή την σοσιαλδημοκρατία (που είναι ακόμα αριστερότερα). Από την άλλη δεν θα έλεγα πως είναι κλασσικός φιλελεύθερος (που ούτως ή άλλως εδω και χρόνια είναι πλέον παντού ελάχιστοι), μάλλον μία πολύ πολύ μετριοπαθής εκδοχή του κοινωνικού φιλελευθερισμού.
Κατά τα άλλα συμφωνώ και με το υπόλοιπο σχόλιο – δεν είναι τυχαίο που πολλοί δεξιοί αντιλαμβάνονται μετριοπαθέστερες εκδοχές της δεξιάς ώς ανήκουσες στο κέντρο ή και στην κεντροαριστερά ακόμα. Όπως και να το κάνουμε, αν κάποιος κινείται πλέον στις παρυφές της άκρας δεξιάς αναμενόμενο είναι να θεωρεί ως κεντροδεξιό τον Αντώνη Σαμαρά και φυσιολογικό δεξιό τον Βίκτωρ Ορμπάν στην Ουγγαρία και από την άλλη να αντιλαμβάνεται τους μετριοπαθείς δεξιούς ως κεντρώους ή ακόμα και ως κεντροαριστερούς.
Πάλι καλά να λέμε πάντως, σε παλιότερες εποχές τύποι σαν τον Γεωργακόπουλο θα χαρακτηρίζονταν από τους ντούρους δεξιούς ως κρυπτοκομμουνιστές ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ως «συνοδοιπόροι». Τώρα χαρακτηρίζονται απλά ως «κεντροαριστεροί», εντάξει, μία μικρή βελτίωση είναι εμφανής.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 4:46 μμ
Πάνος
Θέμης Καζαντζίδης
Αν αύριο εκλεγεί ο Κυριάκος, θα είναι επειδή θα έχει για άλλη μια φορά κινητοποιηθεί αυτή η ετερόκλητη συμμαχία των απελπισμένων, που σχηματίσθηκε τα πέντε τελευταία χρόνια, με βάση την κατασκευασμένη διάκριση μεταξύ δήθεν ευρωπαϊστών και δήθεν αντιευρωπαϊστών. Άνθρωποι τοποθετημένοι πολιτικά σε ένα ευρύτατο φάσμα, που εκκινεί από αυτό που θα ονομάζαμε αξιοπρεπή δεξιά και καταλήγει σε εκείνο που πολλοί θεωρούν ως αξιοπρεπή αριστερά.
Πρόκειται για έναν ιδεολογικό αχταρμά ή ακόμη καλύτερα για έναν ιδεολογικό χυλό, που δεν ξέρει ούτε τι είναι ούτε τι θέλει και που, μέσα σε ένα κλίμα πανικού, για την φαντασιακή διακινδύνευση της «ευρωπαϊκής πορείας» της χώρας, ετεροπροσδιορίζεται αλλάζοντας διαρκώς προφήτες και μοιράζει δεξιά και αριστερά λευκές επιταγές στον κάθε αγύρτη που θέτει με θράσος τα εκβιαστικά διλήμματα.
Πρόκειται βασικά για τους ίδιους ανθρώπους, τα μέλη της οικτρά αποτυχημένης αστικής τάξης, που οδήγησαν την χώρα στην κρίση, άθελα τους πιθανόν μέχρι το 2010, αλλά με σαφείς και ξεκάθαρες ευθύνες μετά το ξέσπασμά της, τότε που συνειδητά στήριξαν με νύχια και με δόντια το φαύλο πολιτικό σύστημα, κλαψουρίζοντας ότι ναι μεν αντιλαμβάνονται πλήρως την άθλια φύση του αλλά, με δεδομένη την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων, δεν διαθέτουν άλλη επιλογή από του να δώσουν άφεση και να συνταχθούν με την σαβούρα του εγκληματιών του παλαιοκομματισμού.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που επικαλούμενοι την ύψιστη εθνική ανάγκη να κλείσει ο δρόμος της παλαβής αριστεράς προς την εξουσία πέτυχαν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα και, μέσα σε ελάχιστο για την πολιτική χρονικό διάστημα, ανέδειξαν μια παρέα μπαχαλάκηδων σε κόμμα εξουσίας και μια γιάφκα ακραία περιθωριακών ναζιστών σε θεσμικό πολιτικό χώρο, όπου βρήκε μόνιμη στέγη και έκφραση το κάθε λογής κοινωνικό περιθώριο.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις μια ενδεχόμενη νίκη του Κυριάκου θα είναι μια νίκη πάνω σε σαθρά θεμέλια, μια απάντηση σε ένα για άλλη μια φορά κατασκευασμένο και ανύπαρκτο ερώτημα. Και για τον λόγο αυτό καταδικασμένη εκ των προτέρων. Ίσως η καλύτερη επιλογή θα ήταν να συμμετάσχουν στην εκλογή του νέου αρχηγού της ΝΔ οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι αυτού του κόμματος, οι πραγματικοί, παραδοσιακοί ΝΔκράτες
Με τον τρόπο αυτό θα προκύψει η αληθινή και όχι η τεχνητή και απατηλή φυσιογνωμία αυτού του χώρου και θα επιτραπεί η ομαλή και σύμφωνα με τους κανόνες της φύσης μετεξέλιξη του, -μάλλον προς τον πολιτικό αφανισμό-. Η συμμετοχή τρίτων, με βάση το πρωτοφανές για πολιτισμένη χώρα σύστημα του «είδα φως και μπήκα», που εγκαινίασε ο Γεωργάκης Παπανδρέου και που έσπευσε ασμένως να υιοθετήσει και το γαλάζιο ΠΑΣΟΚ, θα προκαλέσει μια αλλοίωση, ένα είδος τερατογένεσης, που για μια ακόμη φορά θα μεταμφιέσει την παράγκα και θα δώσει στα μέλη της, που δεν αλλάζουν όσο και αν το θέλουν οι εκσυγχρονιστές, ένα περιορισμένο χρονικό ορίζοντα επιβίωσης, για να συνεχίσουν να ταλαιπωρούν την χώρα και με την αυτοδίκαια κατάληψη του φιλελεύθερου χώρου να εμποδίζουν την ανάδειξη νέων, υγιών δυνάμεων.
Αλλά ότι και να λέμε τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους. Το «ευρωπαϊκό μέτωπο» θα βγει πάλι στους δρόμους για να σώσει για άλλη μια φορά την χώρα. Και μετά θα συμμαχήσει με τον Τσίπρα που ωρίμασε και έγινε επιτέλους ρεαλιστής. Πάση θυσία δεν είπαμε; Μέχρις τελικής πτώσεως.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:17 μμ
δεξιος
Δεξιός όπως και αριστερός άλλωστε κατ αρχήν είναι αυτός που αυτοπροσδιορίζεται ως δεξιός.Για ρωτήστε τον Γεωργακόπουλο αν είναι δεξιός.Κατά πάσα πιθανότητα θα πει όχι,άρα δεν είναι.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:41 μμ
Πάνος
Είσαι ό,τι δηλώσεις, δηλαδή; 😉
Στο μεταξύ, ιδού μια ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση.
http://www.kathimerini.gr/845021/article/epikairothta/ellada/oi-neoi-elpizoyn-perissotero
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:47 μμ
σχολιαστης
🙂 Απο τη δημοσκόπηση
Μεταξύ των πιο ένθερμων οπαδών των εξωγήινων μοιάζουν οι ψηφοφόροι ΣΥΡΙΖΑ (35,6% έναντι 13,8% των ψηφοφόρων Ν.Δ.).
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:48 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Δεξιός όπως και αριστερός άλλωστε κατ αρχήν είναι αυτός που αυτοπροσδιορίζεται ως δεξιός.
Για ρωτήστε τον Γεωργακόπουλο αν είναι δεξιός.Κατά πάσα πιθανότητα θα πει όχι,άρα δεν είναι.»
Ίσως πει ότι δεν είναι δεξιός, το σίγουρο πάντως είναι πως δεν λέει ότι είναι κεντροαριστερός.
Και εδω που τα λέμε εσυ τον χαρακτήρισες ως κεντροαριστερό (ο ίδιος δεν αυτοχαρακτηρίζεται έτσι), προφανώς, με βάση μία συγκεκριμένη αντίληψη που ασπάζεσαι περί του τι είναι δεξιά. Ίσως ο Γεωργακόπουλος αποφεύγει να αυτοχαρακτηριστεί ως δεξιός ακριβώς για να μην τον ταυτίσουν με αυτή την συγκεκριμένη αντίληψη περί δεξιάς που έχεις εσυ (και η οποία είναι αρκετά διαδεδομένη στην ΝΔ) και έτσι επιλέγει το πιο ουδέτερο ‘φιλελεύθερος’.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:57 μμ
Πάνος
Χο!
http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/oi-portogaloi-sosialistes-epanaferoyn-tis-4-argies-poy-kopikan-me-mnimonio
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:06 μμ
Πάνος
Πότε θα ξαναμιλήσεις
Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας.
Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη
ριζώνουν θρέφουνται με αίμα.
Οπως τα πεύκα
κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί
το ίδιο τα λόγια
φυλάγουν την μορφή του ανθρώπου
κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί.
Ισως γυρεύουν να μιλήσουν τ’ άστρα
που πάτησαν την τόση γύμνια σου μια νύχτα
ο Κύκνος ο Τοξότης ο Σκορπιός
ίσως εκείνα.
Αλλά που θα είσαι τη στιγμή που θα έρθει
εδώ σ’ αυτό το θέατρο το φως ;
Γ. Σεφέρης
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:13 μμ
δεξιος
Ένα γκουγκλάρισμα να κάνεις και εμφανίζεται στο ιστολόγιο «Μεταρρύθμιση».
http://metarithmisi.gr/author/user227/.
Αλλά υπάρχει και σχετικό άρθρο του που λέει τι θέλει.
http://metarithmisi.gr/%ce%b6%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%8d%cf%89/
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:43 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Δεξιέ τα έχεις μπερδέψει λιγάκι, ίσως λόγω επιθέτου.
Άλλος ο δημοσιογράφος Θανάσης Γεωργακόπουλος – ο οποίος ΔΕΝ γράφει στην Καθημερινή – και άλλος ο δημοσιογράφος Θοδωρής Γεωργακόπουλος ο οποίος γράφει στην Καθημερινή και είναι ο αρθρογράφος του άρθρου προς το οποίο παραπέμπει η ανάρτηση, ο οποίος μόνο κεντροαριστερός δεν είναι (ούτε και φυσικά χαρακτηρίζεται ως τέτοιος).
http://www.georgakopoulos.org/about/
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:56 μμ
aftercrisis
δεξιος,
γιατί, μήπως ο Φερχόφσταντ αυτοπροσδιορίζεται ως «δεξιός» ; Δεν υπάρχουν κεντρώοι;
Σ’ ολη την Ευρώπη αυτά είναι διακριτά. Ξεχωριστές οικογένειες. Οι liberal συμμαχούν εξλίσου εύκολα και με την (εκεί) «Δεξιά» και με την (εκεί) «Αριστερά». Μόνο εδώ τα κάνουμε μονίμως σαλάτα.
# Βέβαια κάθε χώρα δίνει τη δική της σημασία στις λέξεις αυτές, ανάλογα με το πολιτικό πλαίσιο και την ιστορία
Π.χ. τη Γερμανία o προσδιορισμός recht= δεξιός είναι δυσφημιστικός, προφανώς λόγω ιστορικού παρελθόντος. Τον αποδέχονται ως αυτοπροσδιορισμό μόνον ακροδεξιοί – ούτε καν οι Εναλλακτικοί AfD.
Οι Χριστιανοδημοκράτες αυτοπροσδιορίζονται συνήθως Mitte – Rechts, μερικές φορές και Κεντρώοι.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:56 μμ
δεξιος
Εντάξει.
9 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:04 μμ
aftercrisis
Δεν υπάρχει πουθενά στην ΕΕ liberal κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται ως δεξιό. Αμφιβάλλω και κεντροδεξιό.
Πάνο,
το πως προσδιορίζουν οι άλλοι (εκ των έξω, πόσο μάλλον από άλλη χώρα, με άλλες προσλαμβάνουσες παραστάσεις) ένα κόμμα, είναι μεγάλη και ακανθωδης συζήτηση.
Δεν λέω βέβαια ότι ο αυτο-προσδιορισμός είναι ο «αντικειμενικά» σωστότερος, αλλά ότι ο εκ των έξω προσδιορισμός είναι ακόμη πιο «υποκειμενικός» απο τον αυτοπροσδιορισμό.
Σε πολλές περιπτώσεις κομμάτων δεν είναι προφανής η εκ των έξω κρίση και αξιολόγηση.