Πονάει η ψυχή μου

…για την καμμένη πατρίδα μου.

Πως ο άγιος Ταξιάρχης έκανε τον υδροκέφαλο πεπονοκέφαλο

Μου επιτρέπετε να σας πω κάτι πολύ σοβαρό; Εμένα οι γονείς μου είχαν τέσσερα παιδιά, το πρώτο αγόρι και τρία κορίτσια, αλλά το αγόρι πέθανε και ξαναβάλανε μπρος για να κάνουν γιο και εγεννήθηκα. Το σοβαρό τώρα: μέχρι να σαραντίσει το μωρό, άλλος κανείς από τους δικούς του δεν πρέπει να μπαίνει στο σπίτι μέσα. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι με πολύ κακό μάτι. Σου λέει η άλλη, τι ωραίος πλάτανος αυτός εδώ στην πλατεία – και σε δυο μέρες ο πλάτανος έχει μαραθεί και ξεραίνεται! Γι’ αυτό σας λέω να προσέχετε πολύ το κακό μάτι, διότι μετά προκύπτουν επιπλοκές μεγάλες – δεν ξέρω αν συμφωνεί ο κύριος. Σε μένα ήρθε μια γειτόνισσα και ήμουν ακόμα ασαράντιγο μωρό και λέει καλέ τι παίδαρος είναι αυτός! Πάει, μ’ έκαψε! Εμένα που με βλέπετε τώρα, πρέπει να πούμε πως το κεφάλι μου διαφέρει από των άλλων ανθρώπων, πώς να το κάνουμε, να λέμε την αλήθεια, όχι, διαφέρει, έχει μεγάλη διαφορά. Αλλά, μωρό δεν ήταν έτσι, ήταν στρογγυλό!
Βλέπετε κυρία μου εδώ, ανάμεσα στα φρύδια κάτι διαφορετικό; Μια κοκκινάδα; Ε, είχα το σημείο του σταυρού – μ’ αυτό γεννήθηκα! Και είπε η μάνα μου, ήταν πολύ θρήσκα η μάνα μου, αυτό το παιδί θα το κάνω δεσπότη! Δεσπότη, ε; Ούτε καντηλανάφτης δεν αξιώθηκα! Εξαιτίας της βασκανίας.

Το χελιδονάκι

Εν αρχή ήν η χελιδόνα, με τα 666 ποιητικά της σχόλια:

https://panosz.wordpress.com/2007/03/01/helidona/

Ακολούθησε η νέα χελιδόνα, με 300 σπονδές σε ρίμες:

https://panosz.wordpress.com/2007/06/10/nea-helidona/

Στο μεταξύ, άρχισαν να ανεβαίνουν ποστ με ενότητες επιλεγμένων αριστουργημάτων από τη μεγάλη χελιδόνα, όπως αυτό:

Όπου τα αγόρια της χελιδόνας φλερτάρουν με τη σκουπίτσα https://panosz.wordpress.com/2007/06/28/helidona-2/

Και αυτό:

Όπου ο θείος Ισίδωρος καλεί τα ανηψούδια του, ενώ συνεχίζει να φλερτάρει με τη σκουπίτσα
https://panosz.wordpress.com/2007/06/28/helidona-3/

(Σύντομα θα βγουν στον αέρα και άλλα κομμάτια με επιλογές από την πρώτη χελιδόνα)

Φυσικά, από το ποιητουργείον της χελιδόνας προκύπτουν κάθε τόσο καινούριες ποιητικές ανθολογίες, χάρη στον ανεξάντλητο οίστρο του θείου Ισίδωρου. Παράδειγμα:

Πως γίνεται τον κώλο τους να ντύνουν μ’ ένα σπάγγο;
https://panosz.wordpress.com/2007/06/30/isidoros-15/

*

Τώρα παίρνει τη σκυτάλη το χελιδονάκι. Θυμίζω ότι και σ’ αυτό γίνονται δεκτά μόνο έμμετρα σχόλια!