Ο εναγκαλισμός ενός τμήματος της αριστεράς με τον εθνικισμό και την Ορθοδοξία δεν είναι τόσο πρόσφατη υπόθεση, όσο μπορεί να νομίζουν κάποιοι. Στη βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Θείος Ισίδωρος, για παράδειγμα, υπάρχει ένα τεύχος του περιοδικού Σχολιαστής (τ.3, Ιούνιος 1983), το οποίο φιλοξενεί ένα άρθρο του Γιάννη Μηλιού, με τον χαρακτηριστικό τίτλο μακρύ ριζίτικο για το Νιόνιο και πλαγιότιτλο είτε με τις αρχαιότητες, είτε με Ορθοδοξία, των αριστερών οι κοινότητες, προσχωρούν στου Εθνικισμού το Γαλαξία. Ο αρθρογράφος ασχολείται με Σαββόπουλο, Μαρκόπουλο και Θεοδωράκη, αλλά δίνει και ένα συνολικό περίγραμμα της εποχής, το οποίο ισχύει, σε γενικές γραμμές, και σήμερα. Αυτό μπορεί απλά να σημαίνει ότι το 2007 βρίσκεται πολύ κοντά στο 1983, έστω κι αν εκείνη η περίοδος μοιάζει ήδη …αρχαία. Όποιος ενδιαφέρεται να το διαβάσει ολόκληρο πρέπει να μεγενθύνει τις εικόνες και τις δει συνδυαστικά (πρώτη-δεύτερη και τρίτη- τέταρτη). Η καλύβα ευχαριστεί τον Πρόεδρο του ΙΘΙ, ο οποίος αυτοπροσώπως* ξεφύλλισε τους τόμους του περιοδικού (για να εντοπίσει το άρθρο), σκανάρισε τις σελίδες και τις έστειλε εδώ, ψηλά στο βουνό, για να τις δούμε κι εμείς.
–
* η γραμματεύς του είχε πάρει ρεπό από μόνη της, εκφράζοντας έτσι τη δυσαρέσκειά της για τις καθημερινές νυχτερινές μπαρότσαρκες του θείου, ο οποίος αν και έχει κλείσει τα 74, δε λέει να το βάλει κάτω!
31 Σχόλια
Comments feed for this article
21 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 9:09 πμ
Alkibiades (??!)
Οραια… 😎
21 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 9:26 πμ
bioannis
Μόνο οραία ;; Απαίσια !!
21 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 3:56 μμ
Ο θειος Ισιδωρος
«Ο εθνικισμος ειναι η απενοχοποιηση των αριστερων»
τσιτατο του Θ.Ισιδωρου
Εμ τι νομιζατε, οτι τα σημερινα μπουμπουκια (εθνομπολσεβικοι) ειναι τιποτα πρωτοποροι;
Μπαιδεγουεη ο «Σχολιαστης» (το περιδικο, 1883-1988) ηταν αυτο που ανεδειξε το θεμα με τους …νεορθοδοξους αριστερους!
21 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 4:03 μμ
Alkibiades (??!)
H επανεφευρεση των περσινων ξυνων σταφυλιων – ηυλογημενων με ολιγον αγιασμουλη, αποτελει και την πιο σκοτεινη σελιδα της εγχωριας καλλιτεχνικης παραγωγης, απο «αριστερους» καλλιτεχνες. Η καταναλωση του παραχθεντος οινου, δεν συνισταται, διοτι προκαλει σπασμους και αννοια…*
*Oντως, θυμαμαι αυτα τα αρθρα στο «σχολιαστη».
21 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 4:08 μμ
Ο θειος Ισιδωρος
Ναι στο σχεδιο Αναν!
21 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 4:11 μμ
Παπούλης
Ζήτω οι θαλαμηγοί , κάτω οι σχεδίες
21 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 7:15 μμ
Πάνος
θείε,
πάλι ξέχασες να πάρεις τα χάπια σου; Θυμήσου τι είπε ο νευρολόγος!
21 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 11:47 μμ
bioannis
Ο θείος κάνει προπαγάνδα … γράψε γράψε κάτι θα μείνει 😆
24 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 8:32 μμ
gazakas
Τι ήθελα και το διάβασα; Συγχύστηκα κι εγώ με το ρεσιτάλ κοπτοραπτικής και παρερμηνείας… Μπορώ να έχω κι εγώ λίγα από τα χάπια του θείου;
24 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 8:44 μμ
Πάνος
gazax,
μπορείς να γίνεις πιο σαφής;
*
…μακριά από τα χάπια του θείου – είναι για πολύ προχωρημένες περιπτώσεις! 🙂
24 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 9:06 μμ
gazakas
Πάνε, το κείμενο του Μηλιού δείχνει από την πρώτη παράγραφο κιόλας ότι με την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού έχει μια μάλλον ιμπρεσιονιστική και επιφανειακή σχέση, ενώ η ερμηνεία των στίχων του Σαββόπουλου είναι παιδαριώδης. Ως προς το πρώτο, οι τρεις συνθέτες στους οποίους επικεντρώνει είχαν υιοθετήσει τις στάσεις (οι οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν ως «πολιτικές» μόνο αν δεχτούμε μια πολύ ευρεία σημασία του επιθέτου: ήταν στάσεις που είχαν να κάνουν περισσότερο με το «είδος» του τραγουδιού που προέκρινε ο καθένας τους ότι τον εξυπηρετούσε) που περιγράφει πολύ πριν τη Μεταπολίτευση για να μην πω και πριν τη Χούντα (Ο Θεοδωράκης και ο Σαββόπουλος τουλάχιστον). Ως προς το δεύτερο, έχει μαύρα μεσάνυχτα όταν αναφέρεται στο «Ας κρατήσουν οι Χοροί» ως «τραγούδι που εκφράζει απόλυτα τη σημερινή του στάση προς τα πράγματα: είναι αστείο, αλλά ο Σαββόπουλος έχει επαναλάβει πολλές φορές ότι το συγκεκριμένο τραγούδι αναφέρεται στα διάφορα γλέντια που έκανε η παρέα του. Νισάφι πια με αυτή την ανάδειξη ενός πανηγυρτζίδικου καλαματιανού από κάποιους σε ύμνο του εθνικισμού ή μάλλον, για να ακολουθήσω την ορολογία του αρθρογράφου, του «ελληνοχριστανικού πολιτισμού», όταν το μόνο που υμνεί είναι η παρέα και τα γλέντια της -ελληνικά μεν, αλλά όχι και βασιλοχουντικά.
Έγινα σαφέστερος;
24 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 9:22 μμ
Πάνος
Σαφέστατος!
🙂
Θα ήθελα να σημειώσω κάποια πραγματάκια, αλλά ετοιμάζομαι για σκωτσέζους, στη θάλασσα – οπότε επιφυλάσσομαι.
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 12:09 πμ
Νοσφεράτος
gazaka τo Ας κρατήσουν οι Χοροί” μπορει ο Νιονιος να θεωρησε οτι το εγραψε για την παρεα του ..στην πραξη ομως ηταν εκεινο που εκλαικευσε και εκανε προσιτες και συμπαθητικές στον ευρυ κόσμο της τοτε Αριστερας
τις »περι αυτονομων κοινοτητων στην Τουρκοκρατια …κ.λ.π. κ.λ.π »
(Δηλαδή το προσωπο των κοτζαμπασηδων και των προκριτωνειχαν .. ετσι; )
μπουρδες της νεοορθοδοξιας …Ειναι η εποχή που θυελωδώς να μην πώ σκανδαλωδως εκλεγεται ο Θεολογος Γιανναράς σε εδρα Πολιτικής φιλοσοφιας στην Παντειο
…που ο Ζουραρης κανειτα πρωτα του παιχνιδακια …και που η Αριστερη νεολαια της εποχής που μολις ειχε ξεφυγει απο την κηδεμονια των κομματων της αριστεράς (με το κινημα εναντιον του ν. 815) που είχε αγαπήσει τον Νιονιο ….καλειται να προσχωρησει -μεσα απο εναν αγαπημενο τραγουδιστή ακριβώς για τα μεχρι τοτε ελευθεριακά χαρακτηριστικά του
στις περι προσωπου »’ ευχαριστηριακής κοινοτητας » και λοιπές αερολογιες
των νεοορθοδοξων …Αρκετά χρόνια αργοτερα ειδαμε το πως ξετυλίχθηκε το παιχνίδι με τον Χριστοδουλο να λέει» ελατε οπως ειστε» και με το σκουλαρικι » και σας πάω
…Και σημερα ολη η ελληνική κοινωνια χορευει πλεον τον Χορό του Ζαλογγου ,με πρωτοπόρο τον Πρωθυπουργό της και κρατωντας σφιχτα στο χερι απο ενα ενα φυλαχτό..
.Και περιμένει να μπει στην σκηνη ο Πρωταγωνιστής! Ο Μεγας Τραγος …
στο τσιρκο το ηλεκτρικό
με το οποιο μοιαζει ολο και περισσοτερο η Ελλας σημερα !!!
(εν τω μεταξυ τωραθυμηθηκα κι εκεινο το Τραγουδι που εγραψε για τον Μητσοτακ !!(μπρρρρ)
και το αλλο :
Τσιφτετελληνες …
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 12:21 πμ
gazakas
Το να θεωρούν οι αριστεροί και οι διανοούμενοι της εποχής εκείνης κάθε στίχο του Σαββόπουλου ευαγγελική περικοπή είναι εξίσου άκυρο με τη μανία τους να τον αποκαλούν Νιόνιο, παρότι ο ίδιος αρνούνταν σταθερά αυτή την προσφώνηση (αυτή η επιμονή είναι και αποκαλυπτική της σχέσης του κοινού με τον ίδιο: αναζητούσαν σ’ αυτόν τον εαυτό τους ή αυτό που πίστευαν ότι είναι ο εαυτός τους).
Το τραγούδι που θυμήθηκες στο τέλος (υποτιμητικά μάλλον κι αυτό) είναι οι Κωλοέλληνες. Να πως αρχίζει:
Μελαψές φυλές
κοντοπόδαρες
σειληνοί του κράτους
που ξερνάει και να τους
τσιφτετέλληνες
Με γονείς ληστές
των συντρόφων τους θύτες
για αμνηστεία οι αλήτες
τώρα διοικητές
κράτος ασυστόλων
και πεσμένων κώλων
κωλοέλληνες
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 12:29 πμ
Πόντος και Αριστερά
Λίγο ρατσιστικό δε μοιάζει το παραπάνω;;;;;
Μ-π
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 12:31 πμ
gazakas
Μπα, εμένα για εθνικιστικό μου κάνει…
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 12:41 πμ
Νοσφεράτος
gazakaΑγαπητε …Οταν φωναζαμε Νιονιο σχεδόν με λατρεια τον Νιονιο στα ‘7ο ο ιδιος δεν φαινοτανε να το αρνειται καθόλου …Ισα Ισα … ηταν ολοφανερο οτι το απολαμβανε.
Τωρα πραγματι : »αναζητούσαν σ’ αυτόν τον εαυτό τους ή αυτό που πίστευαν ότι είναι ο εαυτός τους).» Αυτό ειναι αλήθεια και ειναι ακριβώς και ο θρυλος του Νιονιου ..Ανδρωθηκε ως τραγουδοποιος μες την δικτατορια ως κομματι μιας γενιας που αντιστεκοτανε ..Αν λατρεψαν (με ) τα τραγουδια του ηταν ακριβώς γι αυτό …Οπως και Ανθρωπινο πολύ ανθρωπινο ειναι οτι οταν καποτε αρχισε να ξεπερναει αυτό το σταδιο (που πολύ του αρεσε οσο διαρκουσε) και αρχισε να παιζει σ’ αλλο Γηπεδο … αρνηθηκε και τον παλιο του εαυτό και την γενια που τον λατρεψε … Δεν ειναι αλωστε κι ο μόνος ….(εχει απο τετοια….σωρο !!
Και το Κωλλοελληνες δεν το βλεπω καθολου υποτιμητικά ..ειδικά τωρα (Dogville)
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 12:42 πμ
Πάνος
Ξαναφέρνω το παρόν ποστάκι μπροστά, γιατί μια συζήτηση περί το ελληνικό τραγούδι και τους συντελεστές του (ειδικά το Σαββόπουλο και το Μίκη) είναι για μένα ασυγκρίτως περισσότερο ενδιαφέρουσα από όλους τους Καρατζαφέρηδες και τους Βενιζέλους της πολιτικής.
Ωστόσο, εγώ …αύριο: οι σκωτσέζοι ΔΕΝ επιτρέπουν νηφάλια συμμετοχή! 🙂
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 12:53 πμ
Νοσφεράτος
Παντως για να ειμαστε ο Νιονιος (Τωρα Διονυσης ) Ηταν και ισως ειναι ακόμα ο καθρεφτης γενιας …Την εξεφραζε (χωρίς αυτό να σημαινει οτιειχε και δικηο στις κατα καιρους μεταστροφες του)
Θλιβερη στιγμή το »’Μητσοτακ» (αλλά μηπως ολοι δεν περασαμε στιγμές απόγνωσης …εξ΄αλλου αν καλοθυμαμαι το ελεγε κι ο ιδιος :»ειναι τα λόγια ενος΄τρελλού )
Θλιβερό βεβαια και το »να πας γιε μου στο στρατό ..»αλλά ολοι δεν γινομαστε ως ενα βαθμό συντηρητικοι καποτε;
Αλλά εκεινο το:: »Κατινες » που απηυθυνε στις μαναδες που διαδηλωναν οταν ο Μητσοτακης εστελνε τα παιδια τους στον 1ο πολεμο του Μπους (πατρος)στον Περσικό ηταν απλώς ασυγχώρητο …
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 12:54 πμ
Νοσφεράτος
..για να ειμαστε=για να ειμαστε δικαιοι
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 1:10 πμ
Παπούλης
Τι τα ψάχνεις Νόσφυ νου αυτά τα θλιβερά 1 η ώρα τη νύχτα;;;;
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 1:12 πμ
Νοσφεράτος
Τετοια ωρα με πιανει το θλιβερό μου κα θλιβομαι …
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 8:24 πμ
Πόντος και Αριστερά
—————————————————————–
ΑΙΤΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΙΘΙ….
—————————————————————–
Πρόεδρε,
αφού έχεις όλα τα τεύχη του «Σχολιαστή», σίγουρα θα έχει πάρει το μάτι σου μια συνέντευξη ενός γέρου-Πόντιου (Παύλος Κερδεμελίδης) επιζήσαντα από τα σταλινικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τη συνέντευξη τότε είχαν πάρει οι Κατίντσαρος και Αγτζίδης……..
Και λέω «σίγουρα», γιατί αποκλείεται να διέφυγε της προσοχής σου το εξώφυλλο του συγκεκριμένου τεύχους …
Μήπως θα μπορούσες να σκανάρεις τις σελίδες και με τον ίδο τρόπο να τις στείλεις στην Καλύβα, απ’ όπου θα μπορούσαμε να τις πάρουμε κι εμείς!!!
Θα σου είμασταν (ούλοι!) ευγνώμονες………….
Μ-π
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 11:44 μμ
Ο θειος Ισιδωρος
Ποντε,
τη συνεντευξη που αναφερεις πρεπει να ψαξω ενα-ενα τα περιπου 70 τευχη του περιοδικου -πραγμα δυσκολο.
Αν θυμασαι ποια χρονολογια ηταν ή να μου περιγραψεις το εξωφυλο θα διευκολυνε τα πραγματα.
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 11:52 μμ
Πόντος και Αριστερά
Πρέπει να είναι το ’87 και το εξώφυλλο είναι αρκετά ερωτικό
(απ’ ότι θυμάμαι!) γι αυτό επισημαίνω ότι «αποκλείεται να διέφυγε της προσοχής σου το εξώφυλλο του συγκεκριμένου τεύχους …»
Μ-π
25 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 11:59 μμ
Ο θειος Ισιδωρος
Ποντε,
ΟΚ, θα το ψαξω.
Εν τω μεταξυ το νεο βιβλιο ιστοριας της ΣΤ και τα …ματια σας!
Μη ξεφυγει καμια …ανακριβεια και την ανακαλυψει πρωτος ο Καρατζαφερης!
26 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 12:05 πμ
Πόντος και Αριστερά
Καλά….
αφού μας το ζητάς εσύ!!!!!!!!!!!!!!
Μ-π
27 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 10:43 μμ
Πόντος και Αριστερά
Θείε,
τα πήρα (ευχαριστώ Πάνο) και σε ευχαριστώ πολύ.
Ότι μου ζήτησες θα το κάνω!!!!!!!!!!!!!!!
Μήπως θα μπορούσες να μου πεις αριθμό τεύχους και ημερομηνία έκδοσης;
Μ-π
29 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 2:32 πμ
Ο θειος Ισιδωρος
Ποντε,
θα το ψαξω παλι και θα σου πω.
Αυτο που θελω απο σενα ειναι να μου παιξεις ενα πυριχιο, κι οχι αλλες …γενοκτονιες μεχρι να φερω το θεμα για ψηφισμα στο ΙΘΙ.
Ρε συ, ο Κατιντζαρος που στο διαολο ειναι;
10 Φεβρουαρίου, 2010 στις 3:16 μμ
Ηλίας
θυμάμαι τους ομηρικούς καβγάδες στο Κρυονέρι για το Σχολιαστη νούμερο 4, που το ψάχναμε σε όλη τη Θεσσαλονίκη και είχε τη συνέντευξη του Σαββόπουλου για την επίσκεψη του στο Άγιο Όρος… Θυμάσαι Πάνο;
Αλλά θυμάμαι και το βιβλίο, την ίδια εποχή, του Μηλιού και του Μικρούτσικου για το λαιϊκισμό και την παράδοση αλλά και το κυνηγητό που κάνανε οι ίδιοι στο Γιανναρά για να μη γίνει καθηγητής Φιλοσοφίας. Ωραία πράματα!!
10 Φεβρουαρίου, 2010 στις 6:04 μμ
Πάνος
Το βιβλίο των Μηλιού – Μικρούτσικου νομίζω είχε μείνει σε μένα – κάπου θα είναι καταχωνιασμένο, γιατί τις τελευταίες δεκαετίες δεν το βλέπω… Για να είμαι ειλικρινής, καυγάδες με tags Σαββόππουλος + επίσκεψη σε Άγιον Όρος δε θυμάμαι συγκεκριμένα. Άλλωστε, όλοι οι καυγάδες μας ομηρικοί ήταν… 😉