του Θανάση Γρηγορόπουλου
Έλαβα ένα μήνυμα από έναν φίλο που έλεγε τα εξής:
«Ο ΜΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ?
ΗΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΔΕΞΙΟΣ»
Και η απάντηση μου:
Στην Αμερική, φιλελεύθεροι είναι οι αριστεροί που θέλουν δωρεάν υγεία, παιδεία και καθολική ασφάλιση, όπως και ο Μάνος.
Στην Ελλάδα που έχουμε μπλέξει το χέρι με το ταίρι, νομίζουμε ότι οι φιλελεύθεροι είναι δεξιοί!
Και ότι αριστερά είναι ο Στάλιν και ο κρατισμός…
Ο φιλελευθερισμός γεννήθηκε στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα και με τις ιδέες του άλλαξε ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν το ιδεολογικό υπόβαθρο της Γαλλικής επανάστασης. Αλλά η Ελλάδα εκείνον τον καιρό είχε Τουρκοκρατία και το έχασε το τρένο. Όταν ξύπνησε ήταν αργά και ασχολιόταν αν πρέπει να έχει βασιλιά ή όχι.
Έτσι φτάσαμε σήμερα να νομίζουμε τους φιλελεύθερους δεξιούς!
Παρένθεση: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν φιλελεύθερος…
Οι ιδέες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κοινωνικού συμβολαίου, της συνταγματικής δημοκρατίας γεννήθηκαν από τον φιλελευθερισμό.
Το δικαίωμα στην ζωή, την ιδιοκτησία και την ελευθερία είναι ιδέες που γεννήθηκαν από τον φιλελευθερισμό.
Πριν τον φιλελευθερισμό, είχαμε την εκκλησία και τους βασιλιάδες. Μετά ήρθαν οι φιλελεύθεροι και κάνανε τον διαφωτισμό και βγήκε η ανθρωπότητα από το χάος και ανάσανε ύστερα από 1000 χρόνια παπισμού.
Το δυστύχημα του φιλελευθερισμού στην εποχή μας είναι ότι ο νεο-φιλελευθερισμός έχει ένα όνομα τόσο ομόηχο που ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι είναι το ίδιο πράγμα. Αν όμως στην Αμερικοί οι φιλελεύθεροι είναι οι αριστεροί, οι νεο-φιλελεύθεροι είναι οι ακραίοι δεξιοί. Ο Ρίγκαν, η Θάτσερ, Ο Φρίντμαν, ο Γκρίνσπαν ήταν νεο-φιλελεύθεροι και μεγάλοι εχθροί του φιλελευθερισμού.
Νεό-φιλελευθερισμός είναι μια νέα τάση που στο πνεύμα της «ελευθερίας» προωθεί την απορρύθμιση των αγορών και κυρίως των αγορών χρήματος. Η εφαρμογή αυτής της ιδεολογίας σε συνδιασμό με την απίστευτη ποσότητα χρήματος που έριξε η Αμερική στην αγορά είναι που γονάτισαν την παγκόσμια οικονομία.
Η Ελλάδα όμως ποτε δεν είχε απορυθμισμένη αγορά. Το αντίθετο. Οικονομικά, η Ελλάδα ζει ακόμα στον Ευρωπαϊκό μεσαίωνα.
Το οικονομικό μοντέλο του μεσαίωνα βασίστηκε:
α) στις κλειστές συντεχνίες που δεν άφηναν κανέναν να μπει μέσα για να μην χάσουν πελατεία και
β) στα φέουδα όπου ο άρχοντας έκανε ό,τι γούσταρε και δεν έδινε λογαριασμό σε κανέναν.
Δυστυχώς, έτσι λειτουργεί ακόμα η Ελλάδα σήμερα. Με κλειστές συντεχνίες που προστατεύονται από το κράτος και με διαπλεκόμενους φεουδάρχες (πολιτικούς και επιχειρηματίες) που έχουν πιάσει ο καθ’ ένας ένα βυζί και το αρμέγουν.
Αυτό συμβαίνει γιατί στην Ελλάδα δεν εφαρμόστηκε ποτέ ο φιλελευθερισμός όπως έχει εφαρμοστεί σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη και κυρίως την βόρεια. Πολύ απλά, όταν οι Ευρωπαίοι είχανε διαφωτισμό, εμείς είχαμε πασάδες. Είναι λοιπόν παράλογο να κατηγορεί κάποιος τον φιλελευθερισμό για την σημερινή κατάντια της Ελλάδας.
Ιστορικά, δεξιά στην Ελλάδα σημαίνει παρακράτος, βασιλεία και κρατισμός.
Καμία σχέση δηλαδή με τον φιλελευθερισμό που επαγγέλλεται την ελευθερία, το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και την ισότητα όλων προς τον νόμο.
Συμπερασματικά, το κύριο πρόβλημα του Έλληνα είναι ότι έχει τεράστιο ιστορικό έλλειμα παιδείας. Έχει χάσει στην κυριολεξία επεισόδια και προσπαθεί να αντιμετωπίσει την σημερινή κρίση με επιχειρήματα ξεπερασμένα και άσχετα.
25 Σχόλια
Comments feed for this article
10 Ιουνίου, 2012 στις 1:57 πμ
sodoma&gomora
Θανάση Γρηγορόπουλε,
μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε μπλέξει το χέρι με το ταίρι, αλλά και σύ δεν τα πας καλύτερα (έχεις μπλέξει το το βιολί με το…κ…) όσον αφορά την ανάλυση σου γιά την ελληνική πραγματικότητα… καλύτερα να διαβάσεις την εισαγωγή του Κονδύλη: η καχεξία του ελληνικού στοιχείου στην νεοελληνική κοινωνία και ιδεολογία, στο βιβλίο του Η Παρακμή του Αστικού Πολιτισμού…
(συγνώμη αν παραφέρομαι)
10 Ιουνίου, 2012 στις 2:10 πμ
δεξιος
Ολα αυτά μπορεί να ίσχυαν πριν από το 1974.Μετά το 1974 ή μάλλον μετά το 1977 και την εξαφάνιση της Ένωσης Κέντρου και την κατάληψη του χώρου του πάλαι ποτέ Κόμματος Φιλελευθέρων από το ΠΑΣΟΚ,ήτοι το ιδιότυπο μοναδικό κόμμα Μπάαθ σε μη αραβική χώρα είτε αρέσει είτε δεν αρέσει ο χώρος του νέου αλλά και παλαιο-φιλελευθερισμού κατελήφθη από τη ΝΔ και όλα τα προκύπτοντα μικρά αυτοαποκαλούμενα φιλελεύθερα κόμματα ξεφυτρώνουν κάπου από εκεί.
Στην Αμερική φιλελεύθεροι ονομάζονται οι αριστεροί γιατί η χώρα αυτή έχει το σπάνιο προσόν να μην έχει σοσιαλιστές,εξ ου και έγινε υπερδύναμη.
10 Ιουνίου, 2012 στις 2:50 πμ
Pepermint
tromaktiko τρολλάρισμα
παραληρηματικό…
10 Ιουνίου, 2012 στις 3:08 πμ
Θανάσης Γρηγορόπουλος
Pepermint, εφήυρες το αυτοσχολιαζόμενο σχόλιο! Ιδιοφυές…
10 Ιουνίου, 2012 στις 3:13 πμ
Θανάσης Γρηγορόπουλος
@sodoma & gomora: θα με βόλευε να έγραφες που διαφωνείς αντί να με βάζεις να διαβάσω 37 σελίδες για να καταλάβω τι θες να πεις!
Παρ’ όλα αυτά, και για όποιον άλλον ενδιαφέρεται να σε ερμηνεύσει, ειδού το λινκ: http://www.ereisma.edu.gr/images/stories/ereisma/kondylhs_2.pdf
10 Ιουνίου, 2012 στις 3:15 πμ
Pepermint
το ίδιο και το χιούμορ σου
νύσταξα…
10 Ιουνίου, 2012 στις 3:17 πμ
Pepermint
το ίδιο και η ανθρωπότητα με τα φληναφήματα της γαλλικής (όχι περιποίησης)
….πριν και μετά την θερμιδοριανή…αγρανάπαυση
10 Ιουνίου, 2012 στις 3:39 πμ
Θανάσης Γρηγορόπουλος
@δεξιός: η Ελλάδα έχει ελάχιστους φιλελεύθερους πολιτικούς και αυτοί είναι διάσπαρτοι στα κόμματα, πλην ακροαριστεράς και ακροδεξιάς. Όσο περνάνε τα χρόνια τόσο μειώνεται ο αριθμός τους. Πιθανόν η ΝΔ να έχει 3-4 περισσότερους.
Αλλά δεν είναι αυτή η ουσία του κειμένου…
Υ.Γ. Σοσιαλιστές έχουν και η Γερμανία και η Αγγλία και όλες οι σοβαρές Ευρωπαϊκές χώρες. Η δική μου ερμηνεία είναι πως η Αμερική είναι υπερδύναμη γιατί αναπτύχθηκε εκ του μηδενός επάνω σε φιλελεύθερες αρχές, από ένα ομοιογενές σύνολο εργατικών ανθρώπων, σε μια γη που της περίσσευαν οι πόροι.
10 Ιουνίου, 2012 στις 7:16 πμ
leta
επεσα στο βλογκ τυχαία πριν λίγα λεπτά και επειδή είδα κίνηση στάθηκα!
ρε αρθρογράφε εγκαλλείς το δύσμοιρο κοινωνικό σύνολο οτί δεν ξέρει ιστορία την στιγμή που μπερδεύεις τον φιλελευθερισμό με τον ΝΕΟφιλελευθερισμό? Ο κύριος Μάνος είναι νεοφιλελεύθερος, στην ιδεολογία αυτή που να ιμεν πηγάζει απ τον φιλελευθερισμό της γαλλικής επανάστασης αλλά που δεν είναι το ίδιο! Η ευθυγράμμιση των οικονομιών των κρατών με την ελεύθερη παγκοσμιοποιημένη αγορά είναι κάτι που δεν μπορεί ούτε θέλει να δώσει παιδεία – υγεία – κοινωνικο κράτος δωρεάν σε όλους! Όταν βλέπεις το κράτος σαν επιχείρηση δεν είσαι φιλελεύθερος είσαι ακραίος αντιδραστικός που πιστεύεις σε ενα ιδεολόγημα που μόνο ο τραπεζικός κλάδος των οικομολόγων ασπάζεται!
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82#.CE.9D.CE.B5.CE.BF.CF.86.CE.B9.CE.BB.CE.B5.CE.BB.CE.B5.CF.85.CE.B8.CE.B5.CF.81.CE.B9.CF.83.CE.BC.CF.8C.CF.82
10 Ιουνίου, 2012 στις 7:59 πμ
Τάλως
«αυτοσχολιαζόμενο σχόλιο» Θεϊκό! 😀 😀
10 Ιουνίου, 2012 στις 10:14 πμ
Πάνος
Καλημέρα Θανάση, καλημέρα παίδες και κόρες!
Τι έκπληξη ήταν αυτή, Κυριακή πρωί; 😉
10 Ιουνίου, 2012 στις 10:17 πμ
σχολιαστης
10 Ιουνίου, 2012 στις 3:25 μμ
Πάνος
Μεταφέρω σχόλιο από το φέισμπουκ:
Nassos Papaxristodoulos
Εδώ είναι το κλασσικό παράδειγμα για το πως η άγνοια σκοτώνει ή η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας…
Γιατί στην Αμερική liberal είναι ο σοσιαλδημοκράτης, libertarian ο φιλελεύθερος, και conservative ο συντηρητικός… Ο νεοφιλελευθερισμός που φαντάζονται ορισμένοι, αφορά τους neoconservatives κι έχει σχέση με όλα αυτά που βγάζουν σπυράκια όλοι οι libertarians… Δηλαδή τον κρατισμό, τον κορπορατισμό, τον εθνικισμό, την θρησκοληψία κλπ…
Το επισυναπτώμενο άρθρο λοιπόν είναι κατά 90% άσχετο!
Α… κι ο Βενιζέλος δεν αποτελεί παράδειγμα Φιλελεύθερου με την κλασική έννοια… Για μένα ήταν τόσο φιλελεύθερος όσο η πολανούδου του Σαχλαμάρα… Συνεχιστές του κλασσικού φιλελευθερισμού παρέμειναν φιλελεύθεροι ή μετεξελίχθηκαν σε σοσιαλδημοκράτες… Αυτά και για την ιστορία…
10 Ιουνίου, 2012 στις 3:32 μμ
Θανάσης Γρηγορόπουλος
Καλησπέρα Πάνο,
Σχολιαστή, δεν σε πιάνω!
10 Ιουνίου, 2012 στις 3:38 μμ
σχολιαστης
Γεια σου Θανάση; Απλώς το video μπήκε σε λάθος ποστ. 😉
10 Ιουνίου, 2012 στις 3:51 μμ
σχολιαστης
Μεγάλη τσαντίλα δείχνει ο Nassos Papaxristodoulos. 😉
10 Ιουνίου, 2012 στις 4:15 μμ
Θανάσης Γρηγορόπουλος
Η απάντηση του κ. Παπαχριστοδουλου φέρνει στην επιφάνεια το γεγονός ότι στην Ελλάδα απουσιάζει τόσο πολύ η συζήτηση στο θέμα, που ούτε στους ορισμούς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε!
«Ο νεοφιλελευθερισμός που φαντάζονται ορισμένοι, αφορά τους neoconservatives κι έχει σχέση με όλα αυτά που βγάζουν σπυράκια όλοι οι libertarians… Δηλαδή τον κρατισμό, τον κορπορατισμό, τον εθνικισμό, την θρησκοληψία κλπ…»
Ο νεοφιλελευθερισμός δεν έχει καμία σχέση με κρατισμό, εθνικισμό κλπ. Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει, ας ρίξει μια ματιά εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Neoliberalism
Θα επανέλθω, γιατί τώρα βιάζομαι!
10 Ιουνίου, 2012 στις 4:44 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Θλίβομαι που μπήκε τέτοιο κείμενο.
Ο αριστεροφιλελευθερισμός είναι πολύ επικίνδυνο πράμα και δεν θεωρώ τυχαίο ότι μόλις μία εβδομάδα πριν την ολοκλήρωση της λαϊκής νίκης, τίθενται τέτοια ζητήματα.
Είναι γνωστό ότι ο αριστεροφιλελευθερισμός απορρίπτει την ενεργό ιδεολογική πάλη και υιοθετεί θέσεις μιας δίχως αρχές συναίνεσης.
Έτσι όσοι τον ..κολλήσουν οδηγούνται στον πολτικό εκφυλισμό.
Δηλαδή όχι όλοι, οι επαναστάτες ειδικά και ειδικώτερα όταν οι συνθήκες ..έχουν ωριμάσει.
Τώρα μάλιστα που έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, επιστρατεύονται αυτές οι συνήθειες (οι φιλελελέυθερες) για να υποχωρήσει η ιδεολογική πάλη.
Άλλωστε ολοι γνωρίζουμε ότι τον φιλελεύθερο τον καταλαβαίνεις, από το ότι αν δει κάποιον που εμφορείται από αντεπαναστατικές ιδέες και τυχαίνει να είναι γνωστός του ή φίλος του, ..ωδορρεί (ορο, οδο κλπ) και αντί να ξεδιπλώσει όοοοολα τα μέσα της ιδεολογικής πάλης, περιορίζεται σε νουθεσίες και γενικά φιλικές κουβέντες.
Αμ έτσι δεν κάνουμε δουλειά όμως (όσοι έχουμε αναλάβει τη σωτηρία όοολης της ελληνικής κοινωνίας).
Αφήνω το ότι ο αριστεροφιλελέυθερος αναγνωρίζεται εύκολα από το ότι θέτει σε συζήτηση με όσους εμφορούνται απο λάθος απόψεις τις οδηγίες της επαναστατικής ηγεσίας και έτσι ..πάλι δεν κάνουμε τίποτα.
Με μια κουβέντα ο φιλελευθερισμός είναι μια πολύ βλαβερή συνήθεια, είναι εκδήλωση τυχοδιωκτισμού και οπορτουνισμού ..γενικότερα, είναι λιβιγκταριστικός και γενικά πρέπει να πολεμιέται αποφασιστικά όπου εκδηλώνεται.
Υπάρχουν είπαμε συγκεκριμένα κόλπα για να τους καταλαβαίνουμε και να τους αποκαλύπτουμε και η ταπεινότης μου απλώς έδωσε ένα ..περίγραμμα.
Αιδώς (Αργείοι), χρονιάρες μέρες, τέτοια βλάσφημα πράματα!!
10 Ιουνίου, 2012 στις 4:52 μμ
Pepermint
χεχε
Στα »ανήθικα», μιάς και η ελευθεριότητα της αριστεράς και των libertarians (sic) δεν έχει ηθική (προτεσταντική) αλλά αυτό που λέγει η λέξις -ιότητα είναι το ίδιο και το αυτο Σύριζα και λοιπά αζήτητα φις πιτς και ρεστ ιν peace.
Μπερδεύουν την ελευθερία (πνευματική) με την ελευθεριότητα που απευθύνεται στον άνθρωπο της γαστέρας όπως και αυτόν που αντί να πάει στο σκαλί της προτεσταντικής ηθικής πάει στο σκαλί της προτεσταντικής ανηθικότητας.
Απέχουν παρασάγγας both από τον άνθρωπο του πνεύματος, μιάς και επιλέγουν λάθος ατραπό. Κάτω-αριστερά-Πίσω.
…όπως θα έλεγε και ο Αλέξης poyts the egg and Jerry is here
10 Ιουνίου, 2012 στις 5:18 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Ακόμη καλυτερα!!
Αυτή η ανοχή στο φιλελευθερισμό δε, έχει οδηγήσει πολλάκις την ελληνική αριστερά στο ρεφορμισμό.
Μάρτυς μου η Ιστορία (η ίδια)
Ας μην κοροροϊδευόμαστε, η ΕΔΑ δεν θα είχε καταλήξει εκεί που κατέληξε (..παρασάγγας από τις στοχεύσεις του επαναστατικού υποκειμένου και ας μην κρυβόμαστε ήτο λεγκαλιστική και ρεφορμίζουσα), αν δεν είχε συμμετάσχει και ο Χατζημπέης , ο οποίος μάλιστα τάχε καλά και με τους ριζοσπάστες (του Μ. Κύρκου).
Ευτυχώς από τότε που η ελληνική Αριστερά έγινε επαναστατική και ριζοσπαστική (κανονικά, όχι ντεμέκ), κυρίως στη Μεταπολίτευση και ειδικότερα όταν ευρύτερες ομάδες πληθυσμού των αριστερών νέων μας υιοθέτησαν την άποψη του μεγάλου τιμονιέρη και των ..επιγόνων του (αλλά και των γειτόνων του) τα πράματα έγιναν καλύτερα.
Ευτυχώς από τότε όλο και λιγότεροι μπορούν να ισχυρισθούν ότι ο φιλελευθερισμός δεν είναι ο ..κατηραμένος όφις, ειδικά ο αριστερός που είναι και ο πιο επικίνδυνος (5η φάλαγγα και τέτοια).
Να αποσυρθεί το κείμενο και να επαναρτηθεί μετά την 17η Ιουνίου προς ..παραδειγματισμό!!
10 Ιουνίου, 2012 στις 5:28 μμ
Pepermint
τα αυγά των εχιδνών σπάσανε δεκαετίες τώρα….λέμε
καιρός οι κεφαλές να καυτηριαστούν
είναι απλό…τα κόπρανα πριν αποβληθούν γιγαντώνονται
τώρα δίκην επερχόμενου υδροχόου…θα πρέπει μετά τον κόπο να τραβήξουμε και το καζανάκι…να ξεβρωμίσει ο τόπος (:-))
φυσικά…η εγκαθύδρισις θα πάρει δεκαετίες
γιατί η ιδεοληψία η πολιτική είναι τρομακτική….τρομακτικότατη
10 Ιουνίου, 2012 στις 5:36 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Pepermint
Ειναι πασιγνωστο οτι παγκοσμιως υπαρχουν libertarians guerillas and rebels.
Λογοτεχνικα τουλαχιστον…..προσπαθησα.
ΚΑΥΚΑΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ (TRUST)
Η Ολια ήταν πολύ έξυπνο μικροκαμωμένο κορίτσι με ωραία αμυγδαλωτά ανατολίτικα μαύρα μάτια και πλούσιο στητό στήθος.
Γνωριστήκαμε στο λεωφορείο ένα βράδυ όπου παίζαμε το παιχνίδι των έντονων βλεμμάτων. Ισοπαλία : κανείς δεν γύρισε το βλέμμα του αλλού.
Περίμενα να δω σε ποια στάση θα κατέβαινε. Κατέβηκε στο τέρμα, την ακολούθησα και της μίλησα. Γνωριστήκαμε καλύτερα, ήμασταν γείτονες και τέλειωνε Νομική.
…………………………………………………………………………………………………
Την ενδιέφερε να ασχοληθεί με τα Μαζικά Μέσα Επικοινωνίας. Αφού τελείωσε την Νομική, και πριν πάει για μεταπτυχιακά στο Χ. , κάποιος γνωστός μεσολάβησε να γίνει δόκιμη δημοσιογράφος σε μεγάλη κυριακάτικη εφημερίδα.
…………………………………………………………………………………………………
Ένα βράδυ βγήκαμε με την φίλη της την Ευα. Ο φίλος της την είχε στήσει για τα μάτια ενός αγοριού. Με το 2CV της Ολιας πήγαμε στο «απέναντι», στην Χάρητος
Η Ευα ζωγράφισε ένα παράξενο σήμα σαν 3 W, το ένα πάνω στο άλλο. Δεν πολυκατάλαβα , αλλά συνεννοήθηκε μια χαρά με την Ολια.
Αφού τελειώσαμε τα ποτά μας μπήκαμε στο 2CV και οι τρείς μας στο μπροστινό κάθισμα για να συνεχίσουμε την βόλτα μας. Από την κάβα ΑΝΘΙΔΗΣ στην Υψηλάντου πήραμε ένα κονιάκ που το πίναμε ώσπου φθάσαμε μετά από μισή -και πλέον- ώρα στην Πεντέλη πέρα από την εξοχική ταβέρνα «ο Τέλης». Η Ολια διάλεξε έναν χωματόδρομο γεμάτο πέτρες και προχώρησε όσο μπορούσε βαθιά μέσα στους θάμνους. Εσβησε την μηχανή και από έναν συριγμό κατάλαβα ότι είχε σχισθεί ένα λάστιχο.
Δεν είπα τίποτα περί αυτού.
Ήμασταν όλοι ζαλισμένοι και καθώς έβαλα τα δυό χέρια μου κάτω από τα εφήβαιά τους κατάλαβα ότι ήδη είχαν υγρανθεί για τα καλά. Συνέχισα μεθοδικά και άρχισε η όλη φάση να ζεσταίνεται πολύ. Πρώτα μπήκα μέσα στην Ολια (ή στην Ευα;) ενώ φιλούσα την άλλη. Ο καναπές του 2CV ζοριζόταν από τις ωθήσεις της λεκάνης μου, όλο και πιο πολύ ώσπου στο τέλος η πλάτη του στράβωσε και πήρε κλίση 105 μοιρών. Έξω ο χειμωνιάτικος αέρας σφύριζε. Αφού αλλάξαμε θέσεις δύο-τρείς φορές επήλθε επιτέλους ο οργασμός μου. Βγήκα έξω από το αυτοκίνητο και αφού “διαπίστωσα” ότι είχε σχισθεί ένα λάστιχο του 2CV, τους το ανακοίνωσα. Η Ολια προθυμοποιήθηκε να μου κάνει παρέα, αλλά της είπα να μπεί μέσα, γιατί είμαστε όλοι ιδρωμένοι και να αρρωστήσει μόνον ένας, και ότι σε 20 λεπτά όλα θα ήταν έτοιμα. Έβγαλα την ρεζέρβα , τον γρύλλο και το κλειδί, ξεβίδωσα τις βίδες, σήκωσα το πανάλαφρο 2CV με τον γρύλλο και αντικατέστησα τον χαλασμένο τροχό με την ρεζέρβα. Προσπάθησα να ισιώσω την πλάτη του εμπρόσθιου καθίσματος όσο μπορούσα.
Όλα ήταν έτοιμα για το μικρό ταξίδι του γυρισμού.
…………………………………………………………………………………………………
Και να ‘μαι 27 χρόνια μεγαλύτερος, ζώντας την μεγαλύτερη (σχεδιασμένη από τα 2 μεγάλα κόμματα εξουσίας) οικονομική κρίση στην χώρα μας.
Τα περισσότερα περιοριστικά μέτρα είχαν ληφθεί. Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχασαν τον 14ο και 13ο μισθό, ενώ μειώθηκαν τελικά κατά 15 % όλοι οι μισθοί πάνω από τα 1200 ευρώ.
Χιλιάδες μικρομεσαίοι έκλειναν αναγκαστικά τις επιχειρήσεις τους για να μην οδηγηθούν στην φυλακή, εξαιτίας της νέας νομοθεσίας περί προσωποκράτησης λόγω χρεών.
Η ανεργία είχε κορυφωθεί σε επίπεδο ρεκόρ (17%). Παππούδες και γιαγιάδες άρχισαν να εξαντλούν το εφ’ άπαξ τους και τις αποταμιεύσεις τους για να σώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους από την ανέχεια.
Οι κάτοχοι κεφαλαίων ελληνικών συμφερόντων, τα οποία είχαν αποκτηθεί μέσω της διαπλοκής με την πολιτική εξουσία, τα είχαν ήδη διασφαλίσει σε εξωχώριες εταιρείες , ξεπλένοντάς τα – όταν αυτό απαιτείτο- μέσω των διεθνών χρηματιστηρίων και ναυτιλιακών επιχειρήσεων μέσω ενός στρατού “ταλαντούχων και νεότατων εφοπλιστών-βιτρίνα “, αποκτώντας έτσι μεγάλη περιουσία σε ακίνητα και μετοχές, blue chips.
Όμως , λόγω του νόμου της βουλευτικής ασυλίας είχαν παραγραφεί όλα τα κακουργήματα οικονομικής φύσης των πολιτικών, εκτός από το κακούργημα της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης, που ήταν πολύ δύσκολο και χρονοβόρο να αποδειχθεί.
Ως μέλος της πατριωτικής “τρομοκρατικής” οργάνωσης ”Γιώργος Θαλάσσης” της πατριωτικής αναρχίας, συμμετείχα στον σχεδιασμό – με πολύ προσεκτικά βήματα –και στην εκτέλεση απαγωγής προσφιλούς συγγενούς πολυδιαπλεκόμενου μεγαλοπολιτικού (πρώην υπουργού Εθνικής Αμύνης, Υγείας και ΠΕΧΩΔΕ, δηλ. των υπουργείων με τους υψηλότερους προϋπολογισμούς για έργα και προμήθειες) για λήψη λύτρων αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Με σκοπό αφενός μεν να τροφοδοτηθεί ανωνύμως ο «Λογαριασμός Αλληλεγγύης για την Απόσβεση του Δημόσιου Χρέους» στην Τράπεζα της Ελλάδος, με κωδικό 26132462 (στον οποίο, ω αφελείς αναγνώστες, … καλείστε να συνεισφέρετε από το υστέρημά σας) και αφετέρου συνεταιρισμοί νέων φτωχών αγροτών για βιολογικές καλλιέργειες στην περιφέρεια, συνεταιρισμοί γυναικών, …
Όμως κινδύνευα, έπρεπε να φύγω και μάλιστα να αλλάξω λίγο και την μορφή μου . Η Ολια ήταν πρέσβειρα σε πρωτεύουσα χώρας του Καυκάσου, ενώ η Ευα ήταν πλαστικός χειρουργός, ειδικευμένη στην θεραπεία εγκαυμάτων. Είχαμε διατηρήσει μια χαλαρή επαφή. Μπορούσαν να με βοηθήσουν, τελικά δεν είχα κάνει τίποτα …κακό. Σκηνοθέτησα ένα ατύχημα με την μοτοσικλέτα μου καψαλίζοντας τα μαλλιά μου και καίγοντας λίγο το πρόσωπο μου. Η Εύα ειδοποιημένη με ανέλαβε, στο επαρχιακό νοσοκομείο όπου εργαζόταν. Η εισαγωγή έγινε με άλλο όνομα, και σε δύο μήνες είχα ελαφρώς αλλαγμένο πρόσωπο, και χάνοντας –παράλληλα- και δεκαπέντε κιλά, κάνοντας λιποαναρρόφηση, δίαιτα και γυμναστική, είχε αλλάξει οι σωματότυπός μου. Δεν καμπούριαζα πλέον από το παραπάνω βάρος. Με νέες φωτογραφίες απέκτησα νέο διαβατήριο από τις επαφές της Ολιας και – να’ σου- μέσω Τουρκίας σήμερα το βράδυ πετάω για την νέα μου πατρίδα.
Εκεί τελικά θα καταλήξω : να κάνω παρέα με τους φυγάδες απ’ την χώρα μου ; , αυτούς δηλ. που ξέφυγαν από την δικαιοσύνη καταχρώμενοι εκατομμύρια ευρώ του Ελληνικού Δημοσίου, ή πρέπει -μόλις μάθω καλά τα βασικά της γλώσσας- η οργάνωση ”Γιώργος Θαλάσσης” να δημιουργήσει παράρτημα στις χώρες του Καυκάσου;
Όμως, νομίζω ότι πέρασε η ηλικία της επαναστατικής δράσης, θα βρώ μια Αζέρα ή Αρμένισσα και θα κάνω μια δεύτερη οικογένεια. Έτσι και αλλιώς οι γυναίκες από τις χώρες του Καυκάσου έχουν τέλεια χαρακτηριστικά. Τυχερέ!!! Φαντάζομαι να μην είναι τόσο γκρινιάρες όσο οι Ελληνίδες. Τώρα που το σκέπτομαι είναι καλύτερο να έχει έτοιμο παιδί (χήρα ή ζωντοχήρα). Που να το κυνηγάς στην ηλικία σου.
30 Αυγούστου . Γιόρταζει η αδελφή μου η Αλεξάνδρα και το φάντασμα του μέγα Αλέξανδρου
Να της στείλω κάρτα με χρόνια πολλά, να τηλεφωνήσω από θάλαμο ή να στείλω μέιλ μέσω ιντερνετ καφέ ;
10 Ιουνίου, 2012 στις 8:51 μμ
Θανάσης Γρηγορόπουλος
Αναρωτιέμαι εάν ο Νταλί σχολίαζε, τι παραπάνω θα είχε συνεισφέρει στην συζήτηση.
10 Ιουνίου, 2012 στις 9:57 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Θανάσης Γρηγορόπουλος
Αν μιλας για το μικρο-διηγημα μου , με λιγο sex, εμπιστοσυνη και αλληλεγγυη και μεγαλο-διαφθορα μελων του Υπουργικου συμβουλιου, …τοτε εντασσεται στο νεοτευκτο ειδος » balkan noir» (copyriht ΑΦ) , μια υποκατηγορια του mediterranean noir . Θα ήταν της κατηγοριας roman polar, αν αναφεροταν στην Γαλλια.Επομενως δεν δυναμαι να κατανοησω.
τι σχεση μπορει να εχει ο Νταλι που ηταν εικαστικος καλλιτεχνης υπερρεαλιστης.
Για ενημερωση σου παραθετω τον ορισμο του mediterranean noir απο την wikipedia.
Mediterranean Noir refers to a literary style that employs elements of noir and hardboiled crime fiction in a Mediterranean setting. Sex, crime, and physical violence often figure prominently in Mediterranean Noir narratives. Social and historical issues specific to the region – particularly governmental corruption and instability, war, and racial strife – are frequently underlying plot considerations. Prominent authors of the movement include Jean-Claude Izzo, Andrea Camilleri, Massimo Carlotto, Eduardo Mendoza, and Batya Gur.
According to the Italian publisher Sandro Ferri, Mediterranean Noir is remarkable for its attention to a unique duality of Mediterranean life:
The prevailing vision in the novels belonging to the genre known as Mediterranean noir is a pessimistic one. Authors and their literary inventions look upon the cities of the Mediterranean and see places that have been broken, battered, and distorted by crime. There is always a kind of dualism that pervades these works. On one hand, there is the Mediterranean lifestyle– fine wine and fine food, friendship, conviviality, solidarity, blue skies and limpid seas– an art of living brought almost to perfection. On the other hand, violence, corruption, greed, and abuses of power.
ΥΓ Επαναλαμβανω οτι οι θετικιστες, πολλοι εργατικοι, γραμμικης αποδοσης και μεσαιας ευφυιιας ανθρωποι δεν εκαναν ανακαλυψεις, εφευρεσεις, δεν δημιουργησαν μεγαλα εργα τεχνης, κ.λ.π.
Αντιθετως συνηθως τα δημιουργησαν οι περιεργοι, ιδιορρυθμοι, αιρετικοι,… αυτα που ονομαζουμε γενικα «κακα παιδια»
11 Ιουνίου, 2012 στις 1:00 πμ
Τρώει παιδάκια ο φιλελευθερισμός; « Η καλύβα ψηλά στο βουνό
[…] Αυτό το κείμενο είναι σε συνέχεια ενός προηγούμενου με τίτλο “Μα αυτός είναι φιλελεύθερος“. […]