(Ζει, αλλά εντελώς μεταλλαγμένο. Σε γενικές γραμμές, σαν το αντίθετό του)

*

Κάτι δεν μου πήγε καλά εξαρχής, από την «πρωινή προσευχή» – αλλά δεν έδωσα σημασία, σκεπτόμενος πως κάθε φορά που βλέπω τα παιδάκια να σταυροκοπιούνται όλα μαζί …με πιάνει το ανάποδο. Κι όμως, εκ των υστέρων διαπίστωσα τι έφταιγε, όταν πληροφορήθηκα πως και σε άλλα σχολεία η προσέλευση ήταν μειωμένη – και για ποιο λόγο: πολλοί γονείς δε στέλνουν τα παιδιά τους σήμερα στο σχολείο, ακριβώς λόγω της γιορτής! Επειδή δε γουστάρουν να γίνεται μια τέτοια γιορτή!

006.jpg

Εγώ όμως θέλω να γιορτάζεται η 17 Νοέμβρη στα σχολεία. Γιατί είναι μια μοναδική ευκαιρία να ακούσουν τα παιδιά μου (μέσα από όλα μπορεί να περιέχει μια σχολική γιορτή) τι ήταν η χούντα, τι είναι η δημοκρατία, γιατί έγιναν όσα έγιναν κλπ. Ανέβηκα λοιπόν με καλή διάθεση ως την αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας, για να παρακολουθήσω αυτά που μας είχαν ετοιμάσει οι δάσκαλοι και οι μαθητές των δυο τμημάτων της Τετάρτης. Η δουλειά που είχε γίνει από τους δασκάλους ήταν εξαιρετική, αλλά το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό, σε ό,τι αφορά τη διδαχή και τα μηνύματα που περνούσε στους μικρούς μαθητές. Γιατί κατάφερνε μέσα σε λίγη ώρα να παρουσιάσει συμπυκνωμένους όλους τους κυρίαρχους εθνικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς μύθους, όπως διαμορφώθηκαν «οριστικά» μετά τη μεταπολίτευση – με την καθοριστική συμβολή της «στρατευμένης» Τέχνης.

008.jpg

Κάποιος που (ας υποθέσουμε) κατέβηκε από το Άλφα του Κενταύρου και δεν έχει ιδέα για τα θέματα που θίχτηκαν (όπως η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών) αν έπαιρνε τοις μετρητοίς όσα ακούστηκαν στη σχολική εκδήλωση, αβίαστα θα κατέληγε στα ακόλουθα συμπεράσματα:

  1. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν εθνικοαπελευθερωτική εξέγερση, ακριβώς όπως η αντίστοιχή της στην Κατοχή, δηλαδή η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Την πρώτη φορά η Ελλάδα ήταν υποδουλωμένη στους Γερμανούς, τη δεύτερη στους Αμερικάνους.0121.jpg
  2. Ο λαός σύσσωμος συμμετείχε και στο Γοργοπόταμο και στο Πολυτεχνείο και με την ηρωική του δράση (και τη λεβεντιά του) κατόρθωσε να κατατροπώσει τους κατακτητές – στη δεύτερη περίπτωση ρίχνοντας τη χούντα. Στην πραγματικότητα, ουδείς Έλληνας συνεργάστηκε με τις δυνάμεις κατοχής ή με τη χούντα των Αμερικάνων.
  3. Τίποτα απολύτως δε μεσολάβησε από την κατοχή (1941-44) ως τη χούντα (για την οποία είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι οι Αμερικάνοι) και την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η λέξη «Εμφύλιος» δεν ακούστηκε ούτε μια φορά.015
  4. Οι Αμερικάνοι είναι οι μοναδικοί κακοί του πλανήτη – και μας έχουν βάλει στο μάτι (προφανώς διότι είμαστε ωραίοι και ατίθασοι και αυτό τους δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα). Ο πατριωτισμός και η εθνική συνείδηση των Ελλήνων σηματοδοτείται κατά κύριο λόγο από τον αντιαμερικανισμό.
  5. Η αριστερή δράση και η αντίστοιχη πολιτισμική παραγωγή (τραγούδι και ποίηση, στην εκδήλωσή μας) είναι αμιγώς εθνικοαπελευθερωτική / αντιαμερικανική. Πχ, το τραγούδι «πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες» που τραγούδησαν τα παιδιά συνάδει απολύτως με τα καταγάλανα χρώματα της εκδήλωσης. Ομοίως και τα (περισσότερα) από τα (άθλια, στο σύνολό τους) ποιήματα που ακούστηκαν. Η Αριστερά (που δεν κατονομάζεται, αλλά έχει παράξει το 100% του υλικού της εκδήλωσης) δεν ήταν παρά μια αγνή, ηθική και τίμια Ελληνοπούλα, προσηλωμένη στην Εθνική Ανεξαρτησία και στα εθνικά ιδεώδη, εν γένει.  018.jpg
  6. Ο πόθος για την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία συνάδει απολύτως με τους στίχους του «πότε θα κάνει ξαστεριά», που τραγούδησαν τα παιδιά, ιδίως με αυτούς που λένε: «…να κάνω μάνες δίχως γιούς, γυναίκες δίχως άντρες, να κάνω και μικρά παιδιά, να κλαιν δίχως μανάδες…». Αυτό και άλλα αντίστοιχα τραγούδια συμβάλλουν στη διαμόρφωση υγιούς φρονήματος στη νέα γενιά των Ελλήνων.
  7. Γίνεται μια εξαιρετική είσοδος των παιδιών στο χώρο του παραλόγου, μέσω της εικόνας και του ήχου: Στην οθόνη βλέπουμε το σύνθημα «γιατί δεν τους κρεμάτε» (των εξεγερμένων), ενώ ο αφηγητής / μαθητής διαβάζει ένα ποίημα που αναρωτιέται «μα πως μπόρεσαν (οι χουντικοί) να χτυπήσουν;»

*

Φυσικά, δεν εξαντλούνται με τα παραπάνω όσα θα καταλάβαινε ο επισκέπτης από το Άλφα του Κενταύρου για τη σύγχρονη νέο-ελληνική παράνοια και τις εκδηλώσεις της μέσα στην Εκπαίδευση. Τα παιδιά του δημοτικού, τι κατάλαβαν, άραγε; Και πόσο τα επηρέασε το μάθημα που πήραν παρακολουθώντας τη σχολική τους γιορτή;

Advertisement