Καλώς ή κακώς, με έμπνευση ή με λάθη, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Και στο παρά ένα διαπιστώνουμε ότι οι εταίροι απλά επιμένουν στην ίδια απολύτως αποτυχημένη συνταγή. Γιατί αν η αναθεώρηση του συνταξιοδοτικού (και όχι η χυδαία λογική των οριζόντiων περικοπών) έχει νόημα, τα τιμολόγια της ΔΕΗ με ΦΠΑ 23% όχι απλά δεν έχουν την παραμικρή λογική, αλλά είναι εγγύηση παραφροσύνης. Ή εγκληματικής διάθεσης, που κάνει το ίδιο.

Πολύ σωστά ο Τσίπρας είπε «όχι, ευχαριστώ». Γιατί ναι μεν η επιλογή μας είναι η Ευρωζώνη και το ευρώ, αλλά με ρεαλιστικούς ( = το συμφέρον της χώρας μας και ημών των ιδίων) και όχι θεολογικούς / μεταφυσικούς όρους.

Σε αντίθεση με τους τρελαμένους νεοφιλελεύθερους ( = βάστα γερά ΔΝΤ!) και τους πελαγωμένους συριζαίους ( = να εκβιάσουμε με την μη πληρωμή δόσεων) η καλύβα επιλέγει το αυτονόητο: στηρίζει τον πρωθυπουργό στη προσπάθειά του.

Γιατί, παρά όσα λέγονται, εκτιμώ ότι το πρόβλημα του Τσίπρα δεν είναι οι χειρισμοί στο εσωτερικό μέτωπο (που θυμίζει όλο και περισσότερο το κλουβί με τις τρελές) αλλά η καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση των συμφερόντων της χώρας και των νοικοκυριών. Στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.