Με λίγα λόγια το Ποτάμι ζητάει άμεσο διπλασιασμό των πόρων για τις δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας. Μακάρι, αλλά γιατί δεν το λένε καθαρά, να το καταλάβει ο κόσμος; Εκτός αν δουλεύουν εαυτούς και αλλήλους – κάτι που αποκλείω για ένα τόσο σοβαρό (και Ευρωπαϊκό) κόμμα.
Τελευταια σχολια
Theo στη Λάμπρος | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη Καλό 2024! | |
Αναγνώστης Αθηναίος στη Καλό 2024! | |
Πάνος στη Καλό 2024! | |
Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… | |
Ηλίας στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… | |
Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… | |
Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… | |
lycabettus στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… | |
Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… | |
Νικόλαος Τσιμπίδης στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… | |
Πάνος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… | |
Θανάσημος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… | |
ο Θειος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
Προσφατη παραγωγη
- Καλό 2024!
- Σκέψεις για το Νησί της Καλυψώς
- Το νησί της Καλυψώς – Έκθεση γλυπτικής
- Το νησί της Καλυψώς
- Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσίαση
- Σφηνάκια
- 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις για τον Εμφύλιο»
- Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τόμος Α
- 25 «μουσικές» αναρτήσεις στο Academia.edu
- Οι πιο δημοφιλείς αναρτήσεις μου στο Academia.edu
- Academia.edu
- ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2021
- Ρεμπέτικο και αυτοκτονία
- Στιχηρά Ιδιόμελα
- Οι τελευταίες αστακομακαρονάδες (2006-2009)
Τα πλεον δημοφιλη
- Η Εκκλησία μας περί του αυνανισμού
- Μόλις 36 χρόνια ήταν η μέση διάρκεια ζωής στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα
- Κίνησε η Όλγα μας πρωί
- Δυο διαφορετικές ματιές στον Εμφύλιο: Στάθης Καλύβας και Γιώργος Μαργαρίτης
- Όταν λέμε τζιτζιφιόγκος, τι ακριβώς εννοούμε;
- όπως οι γέροι του Muppet Show
- Η ποίηση της ήττας
- Τα μυστικά του Κόλπου και τα άλλα μου ιστολόγια
- Σαμαράς – Κωνσταντακόπουλος -Νικητιάδης – Για την Ελλάδα ρε γαμώτο
- Περί της υποτιθέμενης γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου
Kατηγορίες
Αρχείο
Καλύβα International
Προστεθείτε στους 528 εγγεγραμμένους.
Blog Stats
- 9.586.732 hits
5 Σχόλια
Comments feed for this article
22 Ιανουαρίου, 2016 στις 12:45 μμ
Πάνος
Δέκα λόγοι για να μην σπουδάσεις Ιατρική
Τι συμβαίνει με το περιζήτητο επαγγέλμα του γιατρού; Αλήθεια, μπορεί το κλασικό «να σπουδάσεις ιατρική αγόρι μου» κάποια στιγμή να ακούγεται σαν κατάρα; Αποκαρδιωτικά τα στοιχεία για οικονομικές απολάβές και εργασιακές συνθήκες…
Protagon Team
Κάποτε το όνειρο της ελληνικής οικογένειας ήταν να «βγάλει» ένα γιατρό με μέλλον εξασφαλισμένο. Επειτα από έξι χρόνια Μνημονίου τα δεδομένα περιγράφουν μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα: Ο ιατρικός κλάδος χρειάζεται επειγόντως… ανάνηψη.
Τα στοιχεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ), οι εκθέσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), οι έρευνες πανεπιστημιακών ιδρυμάτων για τις συνθήκες εργασίας, ακόμη και η πρόσφατη καμπάνα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το εξαντλητικό ωράριο εξηγούν γιατί ολοένα και περισσότεροι νέοι γιατροί θέλουν να… κρεμάσουν την ιατρική τους ρόμπα.
Αυτοί είναι οι 10 λόγοι για να μην σπουδάσει κανείς Ιατρική:
Το 27,5% των μελών του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών -του μεγαλύτερου της χώρας- είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, 3.821 γιατροί είναι επισήμως άνεργοι, ενώ από αυτούς δικαίωμα επιδόματος ανεργίας έχουν το τρέχον διάστημα οι 1.259 που λαμβάνουν περίπου 360 ευρώ τον μήνα.
Περισσότεροι από 7.300 γιατροί έχουν βγάλει εισιτήριο για το εξωτερικό χωρίς επιστροφή στην Ελλάδα. Από αυτούς οι 5.400 μετανάστευσαν αναζητώντας εργασία από το 2011 και μετά. Σημειωτέον δε, ότι έως το 2009 βαλίτσες ετοίμαζαν οι απόφοιτοι των Ιατρικών Σχολών. Από το 2010 και μετά όμως, τα βιογραφικά τους… ξαναγράφουν και οι ειδικευμένοι, αναζητώντας εργασία εκτός Ελλάδας.
Η αναλογία γιατρών και πληθυσμού στην Ελλάδα είναι 6,1 ανά 1.000 κατοίκους, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 3,3 γιατροί ανά 1.000 κατοίκους. Η γεωγραφική… ανατομία δε του ιατρικού πληθυσμού δείχνει μία ακόμη παθογένεια που (επίσης) δεν οφείλεται στην κρίση: Ενας στους πέντε γιατρούς βρίσκεται στο λεκανοπέδιο Αττικής.
Αντιστρόφως ανάλογα, σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ, στη χώρα μας αναλογούν μόλις 3,6 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους, όταν η μέση ευρωπαϊκή αναλογία είναι υπερδιπλάσια, με οκτώ νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους. Κάπως έτσι, οι ειδικευόμενοι «καίγονται» κατά την εκπαίδευση τους, καθώς αντί να δίνουν έμφαση στο επιστημονικό έργο αναγκάζονται να παίρνουν αίμα ή πίεση και να εκτελούν ακόμη και χρέη τραυματιοφορέα.
Το ΕΣΥ μετατρέπεται σε… απέραντο γηροκομείο. Επίσημη καταγραφή δεν είναι διαθέσιμη αλλά το παράδειγμα των θωρακοχειρουργών που εργάζονται στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας αποτελεί τον κανόνα. Το 10% των ειδικευμένων είναι άνω των 45 ετών, το 27% άνω των 50 ετών και το 15% άνω των 60 ετών. Σημειωτέον δε, ότι τα κενά λόγω συνταξιοδότησης δεν αναπληρώνονται, αφού το Μνημόνιο έχει παγώσει τις προσλήψεις.
Στα αζήτητα βρίσκονται τουλάχιστον 3.000 θέσεις ειδικευόμενων με συνέπεια το γερασμένο ΕΣΥ να μην τροφοδοτείται με νέο αίμα. Η εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια ωθεί τους απόφοιτους Ιατρικής στο εξωτερικό, αναζητώντας καλύτερο επίπεδο εκπαίδευσης αλλά και μελλοντική εργασία. Στο μεταξύ, σε αρκετές κλινικές οι βάρδιες και οι εφημερίες βγαίνουν μετά βίας, δεδομένης και της μαζικής συνταξιοδότησης.
Η «κόκκινη κάρτα» του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το ωράριο των γιατρών στην Ελλάδα, ήρθε να υπογραμμίσει τις στρεβλώσεις του συστήματος. Οι δικαστές αποφάνθηκαν ότι το ελληνικό δημόσιο είναι ένοχο, ύστερα από καταγγελίες ελλήνων γιατρών ότι υποχρεώνονται να εργάζονται κατά μέσο όρο εβδομαδιαίως από 60 έως 93 ώρες. Πώς μεταφράζεται αυτό στην καθημερινότητα του ΕΣΥ; Σε 30 και πλέον ώρες σερί αϋπνίας…
Οι περικοπές στις αμοιβές κάνει συχνά τους νέους γιατρούς να μετανιώνουν για τον επαγγελματικό προσανατολισμό τους. Παράδειγμα ένα: οι ειδικευόμενοι αμείβονται με μόλις 2,5 ευρώ καθαρά για κάθε ώρα εφημερίας.
Παράδειγμα δύο: οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ γιατροί αμείβονται με 6,5 ευρώ καθαρά για κάθε ιατρική εξέταση ασφαλισμένου. Αντίστοιχα στα ιδιωτικά νοσοκομεία ο μέσος μισθός για ένα νέο γιατρό είναι 700 ευρώ για 40 ώρες εργασίας την εβδομάδα.
Ο εννιάλογος που προηγήθηκε εξηγεί τη… διάγνωση των ειδικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) ότι ένας στους τέσσερις γιατρούς και ένας στους τρεις ειδικευόμενους υποφέρει από επαγγελματική εξουθένωση. Η χρήση αλκοόλ και ηρεμιστικών, τα ιατρικά λάθη και η κατάθλιψη είναι μόνον μερικά από τα συμπτώματα των γιατρών σε απόγνωση.
22 Ιανουαρίου, 2016 στις 2:21 μμ
δεξιος
Προσφορά και ζήτηση,βασικός νόμος της οικονομίας.
Αλλά το μνημόνιο δεν απαγορεύει τις προσλήψεις ιατρών.Ζητάει να μειωθεί ο αριθμός των υπαλλήλων του δημοσίου με 5 : 1 συνταξιοδοτήσεις – προσλήψεις και λέει (έλεγε μάλλον) οτι το δημόσιο έχει δικαίωμα να προσλαμβάνει ίσο αριθμό υπαλλήλων με αυτόν που απολύει.
Δηλαδή θα μπορούσε να προσλάβει τόσους επί πλέον γιατρούς και νοσηλευτές με όσες καθαρίστριες ή κλητήρες της ΕΡΤ απέλυε.
22 Ιανουαρίου, 2016 στις 2:45 μμ
xberliner
«το Ποτάμι ζητάει άμεσο διπλασιασμό των πόρων για τις δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας»
Είτε το ποτάμι ζητάει αυτό το πράγμα, είτε ζητάει περικοπές από αλλού.
Η υγεία είναι θεμελιώδης ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και ένα αριστερό κόμμα θα έπρεπε να το αντιμετωπίσει ακόμα και αν χρειαζόταν να πετσοκόψει συντάξεις και μισθού.
22 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:02 μμ
Πάνος
δεξιέ,
το Υπ. Υγείας τρέχει ένα σημαντικό πρόγραμμα προσλήψεων για το 2016. Να το δούμε όμως στην πράξη, γιατί μεταξύ κύλικος και χειλέων… μεσολαβούν ενίοτε πολλά.
22 Ιανουαρίου, 2016 στις 8:47 μμ
talos4fight
Ζούμε στον 21ο αιώνα όχι στον Μεσαίωνα που θέλουν να μας γυρίσουν οι δανειστές-σκοπίμως- και οι υπηρέτες τους. Η περίθαλψη ασθενών και η προληπτική ιατρική χρειάζονται χρήματα και χρηστή διαχείρηση των χρημάτων αυτών. Οι γιατροί δεν είναι άγιοι. Είναι μία τάξη επαγγελματιών που βγαίνει αργά στην αγορά εργασίας λόγω του μακρού χρόνου σπουδών, που επιμηκύνεται ακόμη περισσότερο με την υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου και με την αναμονή γιά εξειδίκευση. Είναι μία τάξη επαγγελματιών που υπόκειται στο ποινικό κυρίως δίκαιο απολύτως απροστάτευτη γιατί δεν υπάρχουν θεμοθετημένα πρωτόκολλα αντιμετώπισης επειγόντων και μη περιστατικών. Ό,τι γίνεται έχει γίνει με πρωτοβουλίες των ιδίων των ιατρών, που αμοίβονται γιά τις υπηρεσίες που προσφέρουν πενιχρά, που εργάζονται υπό συνθήκες τριτοκοσμικές στα δημόσια νοσοκομεία και όσοι εργάζονται στα ιδιωτικά με συμβάσεις-να μη τις χαρακτηρίσω- επιδίδονται στο κυνήγι πελατείας γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλοιώς. Επιδίδονται στο κυνήγι μαύρου χρήματος, όχι γιατί είναι απατεώνες, όπως θέλει να τους παρουσιάσει ένα άθλιο κράτος αλλά γιατί δεν μπορούν να ζήσουν και να εργασθούν αξιοπρεπώς όπως φαντάζονταν όταν ξεκίνησαν τις σπουδές τους. Το ίδιο αυτό άθλιο, σήμερα, κράτος έχει ψαλιδίσει τις αμοιβές τους, έχει επιβάλλει εξοντωτική φορολογία λες και θα εισπράξει αναδρομικά αυτά που δεν εισέπραξε σαράντα χρόνια τώρα λόγω της αβελτηρίας του και της κουτοπονηρίας του. Η δημόσια υγεία δεν αντιμετωπίζεται με τα βιβλιάρια απορίας ούτε με εξοντωμένους γιατρούς και νοσηλευτές. Πάρτε το χαμπάρι όλοι.