Τελευταια σχολια
 | Theo στη Λάμπρος |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Καλό 2024! |
 | Αναγνώστης Αθηναίος στη Καλό 2024! |
 | Πάνος στη Καλό 2024! |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Ηλίας στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | lycabettus στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Νικόλαος Τσιμπίδης στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… |
| Πάνος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | Θανάσημος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | ο Θειος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
18 Σχόλια
Comments feed for this article
24 Φεβρουαρίου, 2013 στις 9:40 πμ
Πάνος
Δείτε τα σχόλια του δικού μας Μήτσου που αφορούν τον Κρητικό Εμφύλιο, εδώ:
https://panosz.wordpress.com/2012/06/24/civil_war-132/
24 Φεβρουαρίου, 2013 στις 8:43 μμ
Πάνος
Για κάποιο λόγο ο Βαγγέλης (έχει γράψει μεταξύ άλλων το ωραίο κομμάτι για τη Μάχη της Κρήτης με τους «ουρανίτες») δεν μπορούσε να αναρτήσει το σχόλιό του και μου το έστειλε με μέηλ:
Ως κρητικός πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν ευλογία που ο εμφύλιος κράτησε τόσο λίγο στην Κρήτη. Αλλιώς θα συνεχιζόταν ως σήμερα. Όσοι ξέρουν από κρητικές νοοτροπίες και βεντέτες καταλαβαίνουν τι λέω. Ωστόσο έχει ενδιαφέρον να ειπωθεί η ιστορία μετά το τέλος του εμφυλίου. Εκτός από την περίπτωση Τσομπανάκη – Μπλαζάκη που έγινε γνωστή το 1974, στο χωριό Μέλαμπες Ρεθύμνης κρυβόταν σε σπίτια (κυρίως δεξιών) ο ελασίτης Σμπώκος, μέχρι που έπεσε πάνω σε 2 χωροφύλακες του τοπικού τμήματος. Ο ένας ήταν κοντοχωριανός, κατάλαβε ποιον είχε απένταντί του και είπε στον άλλον “πάμε να φύγουμε”. Ο άλλος ήταν ξενοχωρίτης και επέμενε να κάνει έλεγχο. Ο Σμπώκος βλέποντας τα σκούρα, του την μπουμπούνισε και τον άφησε νεκρό. Μετά όπως καταλαβαίνετε έγινε ο χαμός. Μαζέψανε πάλι όσους αριστερούς είχαν αφήσει, κόντρα ανακρίσεις ξύλο και τα ρέστα και τελικώς σχηματίστηκε απόσπασμα που κυνήγησε ανελέητα τον Σμπώκο και τον σκότωσε στην Μεσσαρά. Ο νουνεχής χωροφύλακας ζει ακόμη. Έχει ενδιαφέρον βεβαίως το ότι ο Σμπώκος ζούσε καιρό στο χωριό, κυκλοφορούσε κιόλας, πολλοί τον ήξεραν αλλά δεν έλεγαν κουβέντα. Είναι από τα πράγματα που με κάνουν περήφανο για την Κρήτη.
24 Φεβρουαρίου, 2013 στις 11:21 μμ
nikos__alfa
Πάνο
η μάχη της Κρήτης και η συνεργασία του ντόπιου πληθυσμού με τους Άγγλους και Νεοζηλανδούς σ αυτήν συνέβαλαν ίσως στους μικρότερους διαχωρισμούς αργότερα κατά την κατοχή.
Ενα άλλο στοιχείο επίσης που πρέπει να έπαιξε ρόλο, δεδομένης της ιδιαίτερης νοοτροπίας και του εθιμικού δικαίου στην Κρήτη, ήταν η απουσία Τ.Ασφαλείας στον Κρητικό χώρο εκτός από τους Σουμπερίτες του μανιακού φονιά Φριτς Σούμπερτ που έφυγαν αρχές του 1944 στην Μακεδονία για να συμμετάσχουν στο κτύπημα του ΕΛΑΣ και αργότερα με τους Πουλικούς στο μακελειό των Γιαννιτσών και στο ολοκαύτωμα του Χορτιάτη όπου ήταν οι κύριοι αυτουργοί, φρικαλέα εγκλήματα που συνέβαλαν καθοριστικά αμέσως μετά και στις αντεκδικήσεις με πολλά θύματα μετά τη μάχη του Κιλκίς, όπου είχαν οχυρωθεί οι συνεργάτες των Γερμανών της Μακεδονίας.
Αν παρέμεναν στην Κρήτη οι πράξεις αντεκδίκησης στα τερατώδη εγκλήματα που σίγουρα θα έκαναν θα ήταν σπίθα σε ξερά κλαδιά για αντισυσπείρωση των οικογενειών των θυμάτων που θα άνοιγε νέους κύκλους βίας επί κατοχής αλλά και στον εμφύλιο.
Πέρα από αυτό ίσως υπήρχε και ένα σχέδιο των Άγγλων για αυτονόμηση της Κρήτης υπό την επιρροή τους που συνέβαλε σε διαφορετικούς σχεδιασμούς με την τοπική κοινωνία.
Για το τελευταίο δες εδώ:
http://www.diplomatikoperiskopio.com/index.php?option=com_content&view=article&id=700:2011-01-03-10-25-20&catid=60:2010-11-11-14-22-04&Itemid=98
24 Φεβρουαρίου, 2013 στις 11:45 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Κάποιο ρόλο στην αποφυγή ξεσπάσματος στην Κρήτη ενός εμφυλίου ανάλογης βιαιότητας με αυτόν στην υπόλοιπη Ελλάδα φαίνεται να έπαιξε και ο Κων. Μητσοτάκης, ο οποίος είχε πρωτοστατήσει στην υπογραφή των συμφωνιών Θερίσσου- Τρομάρισσας το 1943.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B5%CF%82_%CE%98%CE%B5%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%83%CE%BF%CF%85-_%CE%A4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%82
Οι παραπομπές στο άρθρο της wikipedia δυστυχώς δεν είναι πολλές αλλά και εκεί υπάρχει το βιβλίο του Anthony Beevor που παραθέτει ο Πάνος.
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 12:32 πμ
sissa ben dahir
Για τη διαφορά συμπεριφοράς ξενοχωριτών και συγχωριανών που λέει ο Βαγγέλης στο σχόλιό του, μου φαίνεται πως έχει δίκιο πέρα για πέρα.
Το 71 που πρωτοκατέβηκα στην Κρήτη, πήγα με ένα στέλεχος της ΕΔΑ από αυτούς που γλύτωσαν μέσα από τη Σαμαριά και στη συνέχεια έφυγαν από τα χωριά τους και ήρθαν να ζήσουν στις συνοικίες του Πειραιά. Ήταν η δεύτερη φορά μετά τη φυγή του που κατέβαινε στον τόπο του. Εκείνος τότε 55άρης εγώ 20άρης.
Αφού περάσαμε τη Σαμαριά στην οποία ήθελε να ξαναβρεθεί, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς τα ορεινά χωριά του Σελίνου μέσα από μονοπάτια, μακριά από τις κωμοπόλεις και τα ενδιάμεσα χωριά όπου φοβόταν μήπως γίνει αντιληπτός. Ούτε καν μπήκαμε σε λεωφορείο.
Φοβόταν τους ξενοχωρίτες που τον γνώριζαν και τις πιθανές πράξεις εκδίκησής των, και δεν ήθελε συναπάντημα μαζί τους.
Όταν φτάσαμε στο χωριό του και στο διπλανό, κυκλοφορούσε χωρίς καμιά προφύλαξη και ούτε προς στιγμήν δεν σκέφτηκε ότι κάποιος συγχωριανός του μπορεί να τον έδινε. Είχαμε βλέπετε χούντα τότε (την αληθινή, όχι του Σαμαρά 🙂 ) και τα στελέχη της ΕΔΑ ήταν στην παρανομία.
Οι συντοπίτες του, του μιλούσαν όλοι, χωρίς να αποφεύγουν το «μίασμα». Κι αυτός αισθανόταν ασφαλής μαζί τους όσες μέρες μείναμε. Στον τόπο του ήταν ένας σαν κι αυτούς που είχαν μείνει, κι όχι ένας αντίπαλος.
Ε, έχει δίκιο ο Βαγγέλης. Αυτές οι συμπεριφορές έπαιξαν ρόλο γιατί από τότε έμεινε η καρδιά μου εκεί κάτω.
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 11:32 πμ
Πάνος
Πάλι ο Βαγγέλης:
Ναι αλλά μην ξεχνάμε ότι για τους ίδιους λόγους η κοινωνία των Ζωνιανών μάλλον προστάτεψε τα δικά της παιδιά τότε προ τριετίας, ναρκέμποροι οι μεν, της αντίστασης οι δε, αλλά προπάντων “δικά μας παιδιά”. Εδώ χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση για το εθιμικό δίκαιο.
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 11:39 πμ
σχολιαστης
Κορυφαίο το
«Ως κρητικός πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν ευλογία που ο εμφύλιος κράτησε τόσο λίγο στην Κρήτη. Αλλιώς θα συνεχιζόταν ως σήμερα.»
Είναι τρελοί αυτοί οι Κρητικοί. 🙂
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 4:26 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
“Το 71 που πρωτοκατέβηκα στην Κρήτη, πήγα με ένα στέλεχος της ΕΔΑ από αυτούς που γλύτωσαν μέσα από τη Σαμαριά και στη συνέχεια έφυγαν από τα χωριά τους…”
Ενδιαφέρουσα η μαρτυρία σου Σίσσα. Η Κρήτη είναι όντως ξεχωριστή, και στις κακές αλλά και στις καλές της πλευρές. Ξεχωριστή, και σίγουρα εντυπωσιακή. 😉
Για να κάνω πάντως ένα γενικότερο σχόλιο, και παίρνω την αφορμή από το σχόλιο σου εδω πέρα, μου έχεις δημιουργήσει την εντύπωση (και από άλλα σχόλια σου) πως στα νιάτα σου υπήρξες αριστερός, όχι απαραίτητα ενταγμένος κάπου αλλά τουλάχιστον υποστηρικτής. Σήμερα θα έλεγα πως ανήκεις στην φιλελεύθερη δεξιά.
Αυτό που εξάπτει την περιέργεια μου είναι πρώτα από όλα τι ήταν αυτό που σε έσπρωξε στην αριστερά (εαν φυσικά αληθεύει η εντύπωση που έχω) και κατόπιν τι σε έσπρωξε εκτός αυτής. Ρωτάω γιατί αυτές τις προσωπικές ιστορίες τόσο σε σχέση με την υιοθέτηση ενός πολιτικού προσανατολισμού οσο και σε σχέση με αλλαγή του, τις βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες.
Να ξεκαθαρίσω εδω πως ακριβώς επειδή τα ερωτήματα που σου θέτω είναι πιο προσωπικού χαρακτήρα, δεν υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα εαν επιλέξεις να μην απαντήσεις. Τα ερωτηματα τα θέτω γιατί παρά τα πολύ λίγα που κατά καιρούς έχεις πει για την πολιτική σου διαδρομή, τα έχεις καταφέρει παρόλα αυτά και μου έχεις εξάψει την περιέργεια για αυτή. 🙂
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 9:26 μμ
bas
Δύστροπη πραγματικότητα
Μήπως το παρακάτω εξηγεί την απορία σου:
«Όποιος στα νιάτα του δεν είναι αριστερός, δεν έχει καρδιά. Όποιος εξακολουθεί να είναι στα γεράματά του, δεν έχει μυαλό» (Τσώρτσιλ).
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 9:38 μμ
Πάνος
Είναι θέμα συγκυριών. Πχ ο Ραούλ (της γνωστής οικογενείας) μένει αριστερός ως τα (πολύ) βαθιά γεράματα 😉
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 10:58 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Μήπως το παρακάτω εξηγεί την απορία σου»
Όχι bas, δεν την εξηγεί. Τα πράγματα είναι αρκετά πιο περίπλοκα από οσο η συγκεκριμένη ρήση που παρέθεσες υπονοεί.
Όπως και να ‘χει, εαν ο Σίσσα επιλέξει να μιλήσει πιστεύω πως θα έχει ενδιαφέροντα πράγματα να πει. Το αφήνω όμως στην κρίση του ακριβώς επειδή το όλο θέμα είναι κάπως πιο προσωπικό οπότε η επιθυμία του να μην θέλει να μιλήσει είναι απόλυτα σεβαστή.
————
Πάνο μην είσαι τόσο σίγουρος πως ο Ραούλ (της γνωστής πάντα οικογενείας 🙂 ) όντως παραμένει αριστερός. Μπορεί να παραμένει αλλά μπορεί και όχι και αυτό γιατί η κατοχή της εξουσίας, αλλά και η επιθυμία για την κατοχή της, έχουν την δύναμη να παραμορφώσουν τις δημόσια εκφρασμένες προτιμήσεις κάποιου, με αποτέλεσμα άλλα να εκφράζει δημόσια και άλλα, τελείως άλλα, να πιστεύει πραγματικά… 😉
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 11:15 μμ
δεξιος
Δ.Π. ειδικά τη δεκαετία του 70 έπεσε στην ελληνική νεολαία επιδημία οξείας αριστερίτιδας.Μόνο περιπτώσεις που είχαν κάποια ανωμαλία δεν προσβλήθηκαν.
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 11:37 μμ
Πάνος
Χα χα χα…
δεξιέ,
έγραψες! 🙂
25 Φεβρουαρίου, 2013 στις 11:37 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
:» ειδικά τη δεκαετία του 70 έπεσε στην ελληνική νεολαία επιδημία οξείας αριστερίτιδας.»
Δεξιέ καθέ χώρα που πέρασε μέσα από δεξιές δικτατορίες είχε τα πρώτα χρόνια μετά την απόκατάσταση της δημοκρατίας ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που πολιτικά έλκονταν από την αριστερή κοσμοθεωρία.
Τα αντίθετα, πάνω κάτω, συνέβαιναν στις χώρες αυτές που είχαν ζήσει κάτω από αριστερές δικτατορίες. Εκεί μεγάλο μέρος του κόσμου από ένα σημείο και μετά άρχιζε να νιώθει έλξη για την κοσμοθεωρία της δεξιάς.
Γενικότερα μιλώντας, ένα αυταρχικό καθεστώς έχει την τάση να ωθεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού (αρκετά μεγαλύτερο από αυτό που υφίσταται τις διώξεις και την καταστολή) στην υιοθέτηση αξιών και ιδεολογιών αντίθετων από αυτές που το καθεστώς υποστηρίζει. (Η μεταδικτατορική Ελλάδα δεν αποτέλεσε εξαίρεση.)
16 Δεκεμβρίου, 2014 στις 3:03 μμ
"Άλλος Δρόμος Δεν Υπήρχε": H Κρήτη μετά τον εμφύλιο | Βίντεο | Αγώνας της ΚρήτηςΑγώνας της Κρήτης
[…] από τη σκληρότερη μάχη του εμφυλίου στην Κρήτη, τη μάχη της Σαμαριάς (1948) έως την αναχώρηση τους στην Ιταλιά ( […]
23 Φεβρουαρίου, 2015 στις 7:23 μμ
Πάνος
Οι τελευταίοι αντάρτες: Οι Κρητικοί που κατέβηκαν από το βουνό 26 χρόνια μετά (φωτο)
http://ht.ly/Jwj5c
3 Ιουνίου, 2017 στις 8:35 μμ
Η Κρήτη στον Εμφύλιο | Αγώνας της ΚρήτηςΑγώνας της Κρήτης
[…] Η Κρήτη στον Εμφύλιο | Η καλύβα ψηλά στο βουνό […]
17 Μαρτίου, 2019 στις 10:53 πμ
Νίκος λαι Αργυρώ Κοκοβλή: "Άλλος Δρόμος Δεν Υπήρχε" | Βίντεο | Αγώνας της ΚρήτηςΑγώνας της Κρήτης
[…] από τη σκληρότερη μάχη του εμφυλίου στην Κρήτη, τη μάχη της Σαμαριάς (1948) έως την αναχώρηση τους στην Ιταλιά […]