Του Μιχάλη Μιχελή
Ρητορικό, αλλά προς χάρη των ιστορικών συγκρίσεων, εύλογο το ερώτημα:
Αν υπήρχαν Πράσινοι ως κόμμα στο τέλος του Παγκοσμίου Πολέμου, θα επικροτούσαν ή θ’ απέρριπταν τη ρήψη των ατομικών βομβών στην Ιαπωνία;
Διότι η αμερικανική πολιτική της εποχής εκείνης, δικαιολογώντας την άσκοπη (και αποτρόπαια συγκεκριμένη ενέργεια), αποφάνθηκε ότι η βιαιότητά της, τελικά βοήθησε να τελειώσει μια ώρα γρηγορότερα ένας αιματηρότατος πόλεμος (εκείνος του Ειρηνικού), που επέβαλε ένα δικτάτορας (Χίρο Χίτο) και ο εθνικιστικός μιλιταρισμός των Ιαπώνων.
Η προκλητική αυτή ενέργεια των Αμερικάνων και η προκλητικότητα του δικού μου συγκρητισμού, δείχνουν τ’ ασαφή τα όρια της παραλογίας, που η δικαιολογία της ηθικής, εύκολα γλιστράει στην ανηθικότητα, προς χάρη του κοινού καλού. Διότι μπορεί στις ΗΠΑ να κυβερνούσαν δημοκρατικά εκλεγμένοι, μπορεί να είχαν προκληθεί στρατιωτικά στο Περλ Χάρμπορ, μπορεί να είχαν με το μέρος τους την υποστήριξη της παγκόσμιας κοινής γνώμης, αλλά για να εξισορροπήσουν την επικοινωνιακή υπεροχή τους, μπήκαν τελικά στα «σκατά» της αντεκδίκησης και μάλιστα με το χειρότερο τρόπο.
Με δυό λόγια, στη Συρία των 100.000 νεκρών του εμφυλίου πολέμου, οι 1.400 χαμένοι από τα χημικά όπλα, ήταν η κόκκινη γραμμή του δυτικού ανθρωπισμού;
Φυσικά δεν χαίρεσαι, στο να πεθαίνει κόσμος, αιώνιο θύμα των πολιτικών και θρησκευτικών παθών. Αν όμως φτάσουμε στο ρόλο του χωροφύλακα, αν ο δικός μας δυτικός ανθρωπισμός μας ανάψει τα εκδικητικά αντανακλαστικά, τότε χωρίς πολλά λόγια, καταλήγουμε από την κάθε εσωτερική μας αγανάκτηση, στην αυτοδικία του ταλαιπωρημένου πολίτη, που μπορεί να εξελιχθεί στο κουρασμένο μυαλό μας ως «πυρηνική βόμβα», που συντρίβει φταίχτες κι αθώους. Τα όρια λοιπόν που φορτίζουν τη βία, γίνονται δυσδιάκριτα και δεν δικαιολογούν με κανένα τρόπο την «ανθρωπιστική» επίφαση των μορφωμένων αναπτυγμένων, εναντίον των αμόρφωτων φονταμενταλιστών, των φιλελεύθερων δημοκρατικών ιδεών, εναντίον του αυταρχισμού.
Γι αυτό γεννήθηκε και το κίνημα ειρήνης που μετεξέλιξή του ήταν κι οι Πράσινοι. Στο πως μια εναλλακτική σκέψη δεν γίνεται βοηθός της καταπίεσης, αλλά διπλωματία μιας άλλης κοινωνίας. Γι αυτό και κατηγορήθηκε το «Peace Brother», ως καμουφλαρισμένο σύνθημα των κομμουνιστών, γιατί η συντηρητική πολιτική σκέψη, δεν αγάπησε ποτέ την ειρηνική επικοινωνία των ανθρώπων, μια κι ο ανταγωνισμός, η αντιπαλότητα, είναι η κινητήριος μηχανή της οικονομικής και πολιτικής υπεροχής.
Λοιπόν οι Πράσινοι αναγκαστικοί πολεμοχαρείς ειρηνιστές τι κάνουν στον πόλεμο; Διώχνουν τους δικτάτορες σκορπώντας το θάνατο σε φταίχτες και σε αθώους και μετά στην καμένη γη, βάζουν ανεμογεννήτριες, γιατί από τον πόλεμο βλάφτηκε το περιβάλλον;
Μιχάλης Μιχελής
ΥΓ. Στη Συρία των αγανακτισμένων πολιτών, 560 οργανώσεις τραβά η καθεμιά το δικό της δρόμο, για την απελευθέρωση της χώρας τους. Μεταξύ των 150,000 ανταρτών είναι και καμιά 15.000 της Αλ Κάιντα. Αυτούς τους κρατάμε ή τους ξεπαστρεύουμε μετά, από την πολεμική επιχείρηση ειρήνης; Το εναλλακτικό λοιπό «όχι στον Άσσαντ» δεν είναι στιγμιαίο αδίκημα, προς χάρη της δημοκρατίας, αλλά ένα βροντερό όχι σε όλους τους δυνάστες της γης. Γιατί στα μυαλά εκείνου που δεν έχει να ταΐσει τον εαυτό του και τα παιδιά του στην Ελλάδα, ο «Άσσαντ» είναι γι αυτόν το χαρτί της απόλυσής του και η πολιτική της λιτότητας. Όταν λοιπόν μιλούν για ασφαλή πόλεμο οι χορτασμένοι, οι πεινασμένοι τους ειρωνεύονται.
22 Σχόλια
Comments feed for this article
19 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 10:06 πμ
oxtapus
Reblogged this on Oxtapus *beta.
19 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 11:48 πμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
1. Προτεινω ανεπιφυλακτα την αναγνωση του εξαιρετικου μυθιστορηματος” “Η επιστροφή του Νετσάγιεφ, Jorge Semprun, για καλυτερη προσεγγιση/ κατανοηση του θεματος “ακροαριστερα, εξουσιομανια, βοιλονταρισμος και ψυχοπαθεια”
Απ’ όλα τα μέλη της αριστερίστικης οργάνωσης “Προλεταριακή πρωτοπορία”, ο Ε. Σ. είναι ο μόνος που δεν πέτυχε κοινωνικά. Οι υπόλοιποι κατάφεραν τελικά να επιβληθούν σ’ αυτή την κοινωνία που αρχικά ήθελαν να καταστρέψουν. Έδωσαν τη μάχη αυτή με πάθος ισότιμο μ’ εκείνο που είχαν επιδείξει είκοσι χρόνια νωρίτερα επιδιώκοντας την αλλαγή. Απέκτησαν εξουσία και χρήμα. Απ’ όλους αυτούς …ο Ε. Σ. είναι … ο λιγότερο επιφανής από τους τέσσερις που έχουν απομείνει. Γιατί ο πέμπτος της οργάνωσης έχει πεθάνει. Τον έλεγαν Ντανιέλ Λορενσόν και το παρατσούκλι του ήταν “Νετσάγιεφ”. Τον σκότωσαν οι φίλοι του πριν από είκοσι χρόνια. Για να επιζήσουν εκείνοι.”
19 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 11:48 πμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«“2. Ζ.Παπαδημητρίου, Το κίνημα και οι ιδέες του Μαρκούζε
Παρασκευή, 2 Μαΐου 2008
..Το μεγαλύτερο μέρος των αριστερών φοιτητών, ωστόσο, συνέχισε τους αγώνες του στις πόλεις της Δυτικής Γερμανίας επικεντρώνοντας τις δραστηριότητές του στην ανάγκη πολιτικοποίησης και κινητοποίησης των εργατών, καθώς και σε θέματα όπως η αντιαυταρχική εκπαίδευση των παιδιών, η χειραφέτηση των γυναικών κτλ., από όπου και προέκυψε αργότερα το κίνημα των «αυθορμητιστών» («Spontis») στη Φραγκφούρτη, το οποίο και μετεξελίχθηκε, αφού ασχολήθηκε προηγουμένως με τις καταλήψεις σπιτιών, στο γνωστό κίνημα των Πρασίνων.
Οι Πράσινοι και συγκεκριμένα η φράξια των «πραγματιστών» («Realos»), με επικεφαλής, μεταξύ άλλων, τους Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ και Γιόσκα Φίσερ, διαγράφοντας, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος, ιδεολογική στροφή 180 μοιρών, έγιναν αποδεκτοί από το σύστημα το οποίο κάποτε πολεμούσαν και έχουν καταλάβει ύψιστα πολιτικά αξιώματα….»
http://archive.in.gr/news/reviews/article.asp?lngReviewID=894072&lngChapterID=-1&lngItemID=895525
19 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 11:53 πμ
Πάνος
Ρωσία: Αποδείξεις ότι αντικαθεστωτικοί έριξαν χημικά στη Συρία
Εντείνεται η διπλωματική μάχη για το Συριακό – Απογοήτευση Μόσχας για την οπτκή ΟΗΕ
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=530752
Στα χέρια της ρωσικής διπλωματίας βρίσκονται οι συριακές αποδείξεις ότι τα χημικά τα έριξαν οι αντάρτες, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Ριμπιάκοφ.
Ο ίδιος χαρακτήρισε «μονόπλευρο και πολιτικοποιημένο» το πόρισμα των επιθεωρητών για την επίθεση στην Γκούτα, στις 21 Αυγούστου.
«Μόλις πήραμε τα στοιχεία αυτά και φυσικά θα τα αναλύσουμε. Πάντως, είμαστε πολύ απογοητευμένοι από την οπτική του ΟΗΕ στο θέμα των χημικών. Η βάση πάνω στην οποία συντάχθηκε το πόρισμα δεν είναι επαρκής» τόνισε ο Ριμπιάκοφ.
Οι δηλώσεις αυτές φαίνεται ότι ενθαρρύνουν το καθεστώς της Δαμασκού. Μάλιστα ο υφυπουργός Εξωτερικών, Φαϊσάντ Μόκταντ, εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι ο ΟΗΕ δεν πρόκειται να κάνει δεκτή την πρόταση για προσφυγή στη βία.
«Νομίζω ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα των δυτικών δυνάμεων και εμείς πιστεύουμε ότι το Κεφάλαιο 7 δεν θα χρησιμοποιηθεί ποτέ καθώς δεν θα υπάρχει αιτιολογία για την χρήση του» σημείωσε ο Μόκνταντ.
Η διπλωματική μάχη για το Συριακό συνεχίζεται στον ΟΗΕ, καθώς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας συζητούν για το ψήφισμα που θα καλεί τη Δαμασκό σε παράδοση του χημικού της οπλοστασίου -με άγνωστο το πότε θα γίνει ψηφοφορία και το πώς θα επηρεάσει την τελική απόφαση η αντίθεση της Ρωσίας σε «ρήτρα» για στρατιωτική δράση.
Οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία πιέζουν για μια «δεσμευτική» απόφαση κατά του συριακού καθεστώτος, το οποίο κατηγορούν για την επίθεση με χημικά όπλα της 21ης Απριλίου κοντά στην Δαμασκό, η οποία προκάλεσε το θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και παιδιών.
Η Ρωσία απορρίπτει οποιαδήποτε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ υπό το Κεφάλαιο 7.
Διπλωμάτες των πέντε μόνιμων χωρών-μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Βρετανία) εξέτασαν την Τρίτη, χωρίς να σημειώσουν σημαντική πρόοδο, ένα σχέδιο απόφασης που αποσκοπεί στο να εξασφαλίσει την αποτελεσματική καταστροφή του συριακού χημικού οπλοστασίου.
Εν τω μεταξύ, σε δηλώσεις του στο BBC, ο επικεφαλής των επιθεωρητών του ΟΗΕ δήλωσε ότι η ομάδα του θα επιστρέψει στη Συρία.
Ο Ακε Σέλστρομ χαρακτήρισε πρακτικά αδύνατο να βρεθούν όλα τα όπλα του Ασαντ, ωστόσο δεν το απέκλεισε. «Μπορεί να γίνει» είπε χαρακτηριστικά.
Σχολιάζοντας τις δηλώσεις των ρώσων για το πόρισμα, ο ίδιος εξέφρασε την εκτίμηση ότι το Κρεμλίνο δεν αμφισβητεί την επιτροπή, αλλά τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε.
«Σαφώς υπάρχουν και άλλες καταγγελίες που πρέπει να εξεταστούν» διαβεβαίωσε.
Σημειώνεται ότι ένα ακόμα πόρισμα για το χημικό οπλοστάσιο του Ασαντ πρόκειται να δοθεί στη δημοσιότητα τον Οκτώβριο.
Οι διπλωμάτες των πέντε μόνιμων χωρών-μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας αποφάσισαν να συναντηθούν εκ νέου την Τετάρτη.
19 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 11:57 πμ
Πάνος
«Για να το θέσω ωμά, οι Σύριοι θα μπορούν στο έξης να χρησιμοποιούν τουφέκια, χειροβομβίδες, μαχαίρια και σπαθιά για να σφάζουν ο ένας τον άλλον – αλλά απολύτως καθόλου σαρίν. Υπάρχει κάτι βαθιά προσβλητικό και βαθιά κυνικό σε όλα αυτά», γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ, βετεράνος ανταποκριτής στη Μέση Ανατολή, για τον Independent.
«Τι στο καλό συνέβαινε στην Ουάσιγκτον και στη Γενεύη την περασμένη εβδομάδα; Δεν προσπαθώ να εξευτελίσω την απερίγραπτη τραγωδία της Συρίας, ούτε την προφανή κοινή λογική που κατέλαβε ξαφνικά ηγέτες του κόσμου το Σάββατο, όταν οι ΗΠΑ και η Ρωσία συμφώνησαν σε ένα πλαίσιο για την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας, αλλά η κυβέρνηση Ομπάμα φέρεται όλο και πιο περίεργα.
Πρώτον, ο Ομπάμα ήταν πέρυσι πραγματικά, τρομερά, φοβερά, ανήσυχος ότι τα χημικά όπλα της Συρίας θα «πέσουν σε λάθος χέρια ». Με άλλα λόγια, φοβόταν ότι θα πέσουν στα χέρια της Αλ Κάιντα, ή της αλ- Νούσρα, της οργάνωσης των ισλαμιστών που πολεμάνε εναντίον του καθεστώτος. Φαινομενικά τα χημικά όπλα ήταν ακόμα, εκείνη τη στιγμή, στα «σωστά χέρια» – σε αυτά του προέδρου Μπασάρ αλ-Ασαντ της Συρίας», γράφει ο Φισκ.
«Τώρα, όμως, ο Ομπάμα και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι έχουν αποφασίσει, τελικά, ότι είναι στα λάθος χέρια, αφού κατηγορούν τα «σωστά χέρια» ότι έριξαν σαρίν σε αμάχους. Και αυτό ξεπερνάει την διαβόητη «κόκκινη γραμμή».
Φυσικά, ο Πούτιν και ο Λαβρόφ δεν αναφέρθηκαν ποτέ, όπως οι Αμερικανοί, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ρωσία υπέφερε πολύ οικτρά από τον πραγματικό Χίτλερ. Το έχω πει και στο παρελθόν, αλλά πραγματικά υποπτεύομαι ότι ηγέτες που δεν έχουν καμμία εμπειρία πολέμου, πιστεύουν πραγματικά ότι γυρίζουν μια ταινία του Χόλιγουντ.
Το παράλογο «απίστευτα μικρό» χτύπημα του Κέρι είναι προφανώς μια ταινία χαμηλού προϋπολογισμού για την χτυπημένη από την ύφεση Αμερική. Ο Ομπάμα υπόσχεται δράμα ευρείας οθόνης. Σκεφτείτε τον Στίβεν Σπίλμπεργκ», συνεχίζει ο Φισκ.
«Τίποτα από όλα αυτά δεν πρέπει να εξευτελίσει την τραγωδία της Συρίας. Ο κόσμος, υποψιάζομαι, δεν έχει πειστεί απολύτως ότι το καθεστώς ήταν υπεύθυνο για την επίθεση με χημικά στις 21 Αυγούστου – αν και στοιχηματίζω ότι οι Ρώσοι ξέρουν ποιός την έκανε.
Τώρα έχουμε αντάρτες που κόβουν κεφάλια κρατουμένων. Δεν είμαι σίγουρος τί ενδοιασμούς θα είχαν σχετικά με την χρήση του σαρίν. Αλλά ήταν ενδιαφέρον που είδαμε την συριακή κυβέρνηση να συμφωνεί να θέσει τα χημικά όπλα της σε διεθνή χέρια – δεν μπόρεσα να μην παρατηρήσω ότι δεν απαιτούν το ίδιο από τους αντάρτες…
Αλλά ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο χρονοδιάγραμμα Κέρι-Λαβρόφ. Οι Σύριοι θα πρέπει να παρουσιάσουν μια λίστα με τα κακά τους όπλα μέσα σε μια εβδομάδα. Οι επιθεωρητές πρέπει να είναι στο έδαφος στα μέσα του Νοεμβρίου.
Στη συνέχεια, κάθε χημικό όπλο θα πρέπει να καταστραφεί ως τα μέσα του επόμενου έτους. Και όλα αυτά εν μέσω ενός εμφυλίου πολέμου!
Φυσικά, ενώ οι επιθεωρητές θα ανοίγουν τον δρόμο τους μέσα από τα πολεμικά μέτωπα – αν ο Ασαντ δεν έχει όλα τα όπλα του στην Ταρτούς και στην Λατάκια στις ακτές της Μεσογείου, κάτι το οποίο υποψιάζομαι – οι Σύριοι θα συνεχίσουν να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον, η κυβέρνηση της Συρίας θα προσπαθεί να τσακίσει τους αντάρτες, και οι ισλαμιστές θα επιτίθενται εναντίον χριστιανικών πόλεων και θα αποκεφαλίζουν αιχμαλώτους», καταλήγει ο Φισκ.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=530636
19 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 12:42 μμ
δεξιος
Για να το θέσω ωμά, οι Σύριοι θα μπορούν στο έξης να χρησιμοποιούν τουφέκια, χειροβομβίδες, μαχαίρια και σπαθιά για να σφάζουν ο ένας τον άλλον – αλλά απολύτως καθόλου σαρίν. Υπάρχει κάτι βαθιά προσβλητικό και βαθιά κυνικό σε όλα αυτά.
Κυνικό είναι ,προσβλητικό όχι.Το μόνο όπλο που φοβάται το Ισραήλ από οσα υπάρχουν στη Συρία – το οποίο Ισραήλ το μισούν και οι δύο εμπόλεμες συριακές παρατάξεις – είναι το σαρίν οπότε φροντίζουν οι σύμμαχοί του να το εξουδετερώσουν για να πολεμήσουν μετά οι Σύριοι με την ησυχία τους.
19 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 11:54 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
¨ Ιερός ερωτικός πόλεμος στη Συρία
Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 19 Σεπτεμβρίου 2013, 21:30
Εκαντοντάδες Τυνήσιες γυναίκες έχουν φύγει από τη χώρα τους με προορισμό τη Συρία προκειμένου να κάνουν «ιερό ερωτικό πόλεμο», ικανοποιώντας τις σεξουαλικές ανάγκες των ισλαμιστών που μάχονται στη χώρα αυτή, υποστήριξε την Πέμπτη, ενώπιον του κοινοβουλίου, ο υπουργός Εσωτερικών της Τυνησίας Λότφι μπεν Τζέντου.
Οι γυναίκες αυτές «έχουν σεξουαλικές σχέσεις με 20, 30, 100 τζιχαντιστές», συνέχισε ο υπουργός απευθυνόμενος στους βουλευτές της Συνταγματικής Εθνοσυνέλευσης (ANC). Δεν διευκρίνισε εάν οι αριθμοί αυτοί αντιστοιχούν σε καθημερινές ερωτικές πράξεις ή στο συνολικό αριθμό των συντρόφων κάθε γυναίκας.
«Μετά από αυτές τις σεξουαλικές επαφές που έχουν στο όνομα του τζιχάντ αλ νικάχ (σ.σ. φράση που σημαίνει «ιερός ερωτικός πόλεμος»), επιστρέφουν έγκυες», πρόσθεσε. Δεν είναι γνωστό ωστόσο πόσες γυναίκες έχουν επιστρέψει στην Τυνησία σε κατάσταση εγκυμοσύνης.
Στον τζιχάντ αλ νικάχ επιτρέπονται οι ερωτικές επαφές εκτός γάμου και με πολλούς συντρόφους ταυτόχρονα. Ορισμένοι σαλαφιστές τον θεωρούν ως θεμιτή μορφή «ιερού πολέμου».
Ο υπουργός δεν διευκρίνισε πόσες γυναίκες βρίσκονται επί του παρόντος στη Συρία. Τα τυνησιακά μέσα ενημέρωσης το τελευταίο διάστημα κάνουν λόγο για εκατοντάδες περιπτώσεις, όπως και εκατοντάδες άνδρες έχουν φύγει για να πολεμήσουν τις δυνάμεις του Σύρου προέδρου, Μπασάρ αλ Άσαντ.
Πηγή: ΑΠΕ
Επιμέλεια: Γεωργία Μανώλη»
http://www.zougla.gr/kosmos/article/iero-erotikos-polemos-sti-siria
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 6:45 πμ
Μιχάλης Μιχελής
Κοίτα να δεις εμπόδιο για την ειρήνη στη Συρία. Τώρα που βρήκαν μια φόρμουλα καταστροφής για τα χημικά όπλα, μπλέξαμε στο λογαριασμό των εξόδων.
Τελικά ποιός θα «πληρώσει το βαρκάρη», για την απενεργοποίηση των χημικών;
Ό Άσσαντ λέει ότι το κόστος θα είναι 1 δις δολάρια και η διάρκεια του εγχειρήματος, θα διαρκέσει ένα χρόνο. Δεν έχει τόσα λεφτά για να καλύψει τη δαπάνη.
Οι δυτικοί του δείχνουν τους Ρώσους φίλους του κι οι Ρώσοι τους Γερμανούς, που τους πούλησαν στη Συρία από το 2002 (συγκυβέρνηση Πράσινων-SPD), έως το 2006 (συγκυβέρνηση CDU-SPD) τις πρώτες ύλες, για να φτιάξουν το ένοχο «σαρίν» ( 111 τόνους, φθοριούχο νάτριο, υδροφθορικό οξύ, φθοριούχο αμμώνιο κλπ.)
Ο ΟΗΕ διατυπώνει την άποψη, ότι δεν μπορεί να ενισχυθεί οικονομικά ο Άσσαντ, γιατί την ώρα που χρησιμοποίησε τα εν λόγω εξοντωτικά όπλα, δεν είχε υπογράψει τη Σύμβαση για την καταστροφή των χημικών.
Βρε που μπλέξαμε…
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 9:47 πμ
dina kazana
Αυτες οι γυναικες που συμμετεχουν στον «ιερο ερωτικο πολεμο» ειναι εθελοντριες η με την βια?
Ομολογω πως δεν αισθανομαι επαρκως ενημερωμενη για το τι ακριβως συμβαινει στην Συρια και τι ακριβως διακυβευεται.Ο μως με οσα στοιχεια διαθετω απλα νοιωθω οτι περιπαιζεται εντελως- απο τα γεγονοτα- η νοημοσυνη, ο στοιχειωδης πολιτισμος και στοιχειωδεις ανθρωπινες αξιες, οτι εχουμε να κανουμε με εναν πρωτοφανη εκβαρβαρισμο και απο τις δυο αντιμαχομενες πλευρες.
Ετσι ποια θεση μπορει να παρει κανεις? Προφανως, φαινεται καμμια απο τις δυο πλευρες να μην εχει το δικαιο με το μερος της.
Ειναι ενας πολεμος θρησκειων? Ειναι απλα πολεμος διαφορετικων φατριων για την εξουσια?
Ειναι μεταφορα του παγκοσμιου πολεμου επηροης για κτριαρχια στις αγορες των οπλων και της ενεργειας?
Ειναι ο αυτα μαζι? Και αν ναι ποια μπορει να ειναι η σταση των προοδευτικων πολιτων? να ζητησουμε απο τις κυβερνησεις και τον ΟΗΕ να μην αναμειχθουν ενεργα? Να στραφουν μονο στην διπλωματια? Να προβουν σε καποιου ειδους εμπαργκο? Να βομβαρδισουν καποιοα απο τις δυο πλευρες, να τις βομβαρδισουν και τις δυο?
Σημερα γνωριζουμε τα αποτελεσματα της χρησης της ατομικης βομβας αλλα δεν γνωριζουμε τι θα ειχε συμβει με την αποφυγη της.
Αν καποιος παει να με βιασει και τυχει να κρατω οπλο πανω μου ειναι πολιτικως ορθο μιας και ειμαι κατα της βιας να το χρησιμοποιησω κατα του βιαστη μου η θα πρεπει να προσπαθησω να τον πεισω να μη με βιασει και να τον αναμορφωσω?
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 9:57 πμ
dina kazana
Kαι η πιο βασικη ερωτηση, μας αφορα η εκβαση και το αποτελεσμα αυτου του πολεμου?
Υπαρχει τροπος να βοηθησουμε τους αμαχους χωρις η βοηθεια να συνδραμει εμμεσα καποια εμπολεμη πλευρα? Υπαρχει καμμια ορατη ομαδα, που αγωνιζεται εκει για την δημοκρατια, την συμφιλιωση και την ομαλη-ειρηνικη συμβιωση?
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 10:50 πμ
δεξιος
Μας αφορά.Μας συμφέρει να μείνει ο Άσαντ γιατί οι Τούρκοι είναι με τους ισλαμοπαλαβούς αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γιαυτό.
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 11:22 πμ
dina kazana
δεξιος,
Παρεξηγησες, Νικο, την ρητορικη ερωτηση αν μας αφορα! Φυσικα δεν ενοουσα το κρατος, αλλα εμας σαν πολιτες που αγωνιζονται για την παγκοσμια συμφιλιωση/ειρηνη και δικαιοσυνη!
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 11:29 πμ
dina kazana
Ο Ασαντ αν δεν κανω λαθος, υποστηριζεται απο τους αλλους «ισλαμοπαλαβους» του Ιραν. Ειναι κριτηριο να επιλεγεις το αντιθετο απ αυτο που επιλεγει η Τουρκια? Τι ειδους εθνικη πολιτικη ειναι αυτη? Ετσι κτιζουμε την φιλοειρηνικη πολιτικη προσεγγισης με τους γειτονες?
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 11:45 πμ
δεξιος
Δεν «επιλέγουμε» εμείς Ντίνα γιατί δεν είμαστε εμείς σε θέση να επιλέξουμε κάτι που είναι αντίθετο με την πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ και επειδή δεν θα επιλέξουμε δεν θα επηρεασθούν οι σχέσεις μας με την Τουρκία.
Αλλά στην πάλη κοσμικής και σοσιαλιστικής αραβικής δικτατορίας και ισλαμισμού – που εμείς δεν είμαστε σε θέση να επηρεάσουμε – μας συμφέρει το πρώτο.
Μόλις έγινε το πραξικόπημα στην Αίγυπτο πήγε ο Βενιζέλος στο Κάιρο και ξανάρχισαν οι διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδος – Αιγύπτου που είχαν διακοπεί επί ισλαμιστών μετά από αίτημα της Τουρκίας.
Όσο για τη παγκόσμια ειρήνη,συμφιλίωση και δικαιοσύνη σε ένα εμφύλιο που είναι το ισλαμικό ανάλογο ενός εμφυλίου φασιστών και κομμουνιστών είμαι αναρμόδιος να κρίνω ποιός την εξυπηρετεί.
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 11:55 πμ
dina kazana
Δηλαδη το θεμα της Ελληνικης ΑΟΖ μπορει ηθικα να ειναι σημαντικοτερο απο τα συμφεροντα ενος ολοκληρου λαου? Οταν για παραδειγμα γινονται στρατιωτικες δικτατοριες η γενοκτονιες, εμεις θα παρουμε θεση με βαση τα οικονομικα «μας» συμφεροντα?
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 12:44 μμ
δεξιος
Έτσι κάνουν όλα τα κράτη του κόσμου.Μερικά μπορεί να έχουν στο εσωτερικό την τελειότερη δημοκρατία και να οργανώνουν πραξικοπήματα σε άλλες χωρες για να ωφεληθούν.Eίναι γνωστά ποιά είναι αυτά.
Η Ελλάδα και να το ήθελε δεν μπορεί να το κάνει.Δεν επέβαλε αυτή το στρατηγό Σίσα στην Αίγυπτο.Αλλά όταν ο στρατηγός έκοψε τον δίαυλο που είχε ανοίξει ο Μόρσι με την Άγκυρα και κάλεσε το Βενιζέλο στο Κάιρο τι έπρεπε αυτός να κάνει;Να πει ,δεν έρχομαι;
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 1:04 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«Η μεσογειος των λαων» και αλλα ωραια συνθηματα του καθε πολιτικου ή πολιτικαντη σε φιεστες και εκδηλωσεις πληρωμενες με κρατικα χρηματα ειναι το πεπλο που συσκοτιζει το γεγονος οτι, αν δεν εχεις δηλωσει τα οικοπεδα που σου αναλογουν στην ελληνικη ΑΟΖ συμφωνα με το Διεθνες Δικαιο, δεν θα ελθουν οι εταιρειες ερευνας και μετα αντλησης υδρογονανθρακων.
Η εξωτερικη πολιτικη δεν πρεπει να εξαντλειται μονον σε κουμπαριες, τσαμικα, ωραια ακριβα κοστουμια των ΥπΕξ και δημοσιες σχεσεις.Πρεπει πρωτιστως να ασκειται διαρκως και οχι διακεκομενα και να εξυπηρετει τα κρατικα συμφεροντα , τα συμφεροντα των Ελλληνων.
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 1:18 μμ
dina kazana
Δεξιος
Νικο οταν λεω εμεις, δεν ενοω το κρατος. Το εμεις ειναι οι πολιτες. οι πολιτες και η πολιτικοκοινωνικη τους τοποθετηση δεν ταυτιζεται με το κρατος αλλα ειναι ανεξαρτητη αυτονομη, με διαφορες συνιστωσες, προπορευεται και επηρεαζει το κρατος.
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 1:24 μμ
Άγγελος
τα κράτη δεν είναι ηθικά υποκείμενα.
20 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 3:50 μμ
Πάνος
Δεν υπάρχει τέτοιο κράτος, δεξιέ, στον πραγματικό κόσμο. Ούτε ένα! Στο χώρο της πολιτικής μυθολογίας, μερικά αυτοδιαφημίζονται ως τέτοια, αλλά… μακραίνει η μύτη τους.
7 Απριλίου, 2014 στις 9:36 μμ
δεξιος
Αποκαλύψεις Σέυμουρ Χερς για τα παρασκήνια της εποχής.
http://www.lrb.co.uk/2014/04/06/seymour-m-hersh/the-red-line-and-the-rat-line
Εν περιληψει : οι Τουρκοι μαζι με Καταρ,Σαουδαραβια κλπ οργανωσαν την επιθεση με χημικα το καλοκαιρι για να προκαλεσουν επεμβαση των ΗΠΑ.Οι Ρωσοι εδρασαν γρηγορα,πηραν δειγματα από το χημικο υλικο που απεδείκνυαν ότι δεν προερχονταν από το στοκ του Ασαντ και το πασαραν στους Αγγλους.Οι Αγγλοι επιβεβαιωσαν τα συμπερασματα και το εδωσαν στους Αμερικανους.Ο Ομπαμα για να ξεφυγει από το πρόβλημα χωρις να εκτεθεί αποφασισε να ζητησει εγκριση του Κογκρεσσου που ηταν απροθυμο.
Ενώ συζητούσαν αυτοί, την κρισιμη στιγμη η Βουλη των Κοινοτήτων απερριψε τη συμμετοχη της Βρεταννιας στην επιθεση και ολη η επιχειρηση ματαιωθηκε.
7 Απριλίου, 2014 στις 9:54 μμ
Πάνος
Αν ισχύει αυτό είναι ο ορισμός της διεθνούς τρομοκρατίας, με θύματα αμάχους. Θα ζητήσει κανείς το λόγο από Τουρκία, Κατάρ κλπ;
(Ρητορική είναι η ερώτηση…)