Αναφέρθηκε αρκετές φορές το όνομα της κ. Τριανταφύλλου στην καλύβα, στο ποστ για τον κ. Κατρούγκαλο. Ας διαβάσουμε κάτι που έγραψε σήμερα.
Αναμένω σχόλια που να προάγουν το διάλογο και όχι τη λεκτική …βία.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=28486
Σώτη Τριανταφύλλου
Ο φανταστικός κόσμος της αδικίας και της δυστυχίας έχει πραγματοποιηθεί. Πριν από λίγες μέρες, ενώ άκουγα σε τηλεοπτικό παράθυρο έναν καθηγητή του ελληνικού πανεπιστημίου –και επιπλέον νομομαθή- να αναραδιάζει παράλογες προτάσεις σκεφτόμουν: αυτή είναι η δυστοπία – η ανθρώπινη λογική βαδίζει με τα χέρια. Το χειρότερο: γνωρίζει ευρεία αποδοχή και δημοτικότητα. Επιπλέουν οι άνθρωποι που εκφράζουν με ελαφρότητα και στέρεη βεβαιότητα τον παραλογισμό° η λογική βυθίζεται, καταπατάται, δυσφημείται. Θεωρείται αιτία και αποτέλεσμα συμβιβασμών, στείρας, συντηρητικής, “κεντρώας” σκέψης: αντιθέτως, η αριστερή παθολογία καταλαμβάνει τη θέση του “φυσιολογικού”.
Τι συμβαίνει στη σημερινή Ελλάδα: ανεπιθύμητα και τρομακτικά πράγματα σαν εκείνα που περιγράφει η λογοτεχνία πολιτικής φαντασίας. Απανθρωποποίηση, ροπή στον ολοκληρωτισμό, περιβαλλοντική καταστροφή, συλλογικές πεποιθήσεις που αποτελούν προϊόν πλύσης εγκεφάλου. Οι σκοτεινές προφητείες επαληθεύονται: μαζική φτώχεια, κοινωνική κατάρρευση, πολιτικό χάος, ομαδική τύφλωση, κώφωση, αναισθησία.
Οι απλές αξίες Καλού και Κακού υποχωρούν και συγχέονται. Ξαφνικά, όλα φαίνονται “ανοιχτά”: ό,τι ο άνθρωπος μαθαίνει ότι “απαγορεύεται” (να κλέβεις, να σκοτώνεις, να επιτίθεσαι στον συνάνθρωπό σου) όχι μόνον επιτρέπεται αλλά συνιστάται και ενθαρρύνεται. Υποσύνολο αυτής της γενικής κατάστασης παραμένει το ελληνικό πανεπιστήμιο όπου καθηγητές και φοιτητές συστρατεύονται για τη διατήρηση της κακιστοκρατίας απομονώνοντας βιαίως όσους αντιστέκονται. Το αριστερο-αντιεξουσιαστικό κατεστημένο αποδεικνύεται, ξανά και ξανά, πιο αυταρχικό και πιο παράλογο από το πάλαι ποτέ δεξιό κατεστημένο. Η δυστοπία –η κακοτοπία- που έχει παγιωθεί στα ΑΕΙ δημιουργεί, εκτός υποεπένδυση στην παιδεία, ένα πρότυπο ζωής και σκέψης. Ένα τέτοιο πρότυπο άκουσα να προβάλλεται στο τηλεοπτικό παράθυρο: οι ηθικοί αυτουργοί βιαίων πράξεων, αντί να συλλαμβάνονται, αποκτούν κύρος, διατηρούν βήμα.
Ποιο είναι αυτό το πρότυπο: υπεροχή των “φοιτητικών αγώνων” έναντι των σπουδών, υποβάθμιση του περιεχομένου και της μεθοδολογίας των σπουδών, επικράτηση των μετρίων σε όλες τις βαθμίδες, έλλειψη αξιολόγησης, κατάργηση του ορίου μεταξύ διδασκόντων-διδασκομένων, μοίρασμα εύκολων πτυχίων, απώλεια εργατοωρών, εκμηδένιση της επιστημονικής έρευνας, ενθάρρυνση δογματικών ιδεολογιών. Στις δυστοπίες της μυθοπλασίας το “κακό” παραείναι “κακό” για να μπορεί να πραγματοποιηθεί: στη δική μας περίπτωση έχει πραγματοποιηθεί.
Έτσι, στον χώρο των ΑΕΙ κυριαρχεί η αδυσώπητη ισοπέδωση που περιγράφει ο Κερτ Βόνεγκατ στο βιβλίο του “Harrison Bergeron”: ασκείται πίεση προκειμένου να μη διαπρέπει κανείς – η ικανότητα, το ταλέντο, η αριστεία στιγματίζονται. Κι όπως στο «Φαρενάιτ 451», οι άνθρωποι που διαβάζουν τιμωρούνται: στην Ελλάδα η λασπολογία κατευθύνεται, κατ’ εξοχήν, εναντίον των διανοουμένων (στη λέξη μπαίνουν συνήθως εισαγωγικά ώστε να τονιστεί η ειρωνεία). Παραλλήλως, όπως συμβαίνει σε πολλές δυστοπίες, ευνοείται η βίαιη συμπεριφορά, η αυτοδικία (είτε ατομικά, είτε ως ομαδικός vigilantism), οι φανατικές κοσμοθεωρίες.
Στο «Όταν ξυπνάει αυτός που κοιμάται» του Χ. Τζ. Γουέλς, οι κυβερνώντες περιγράφονται ως ρηχοί ηδονιστές – στη «Σιδερένια φτέρνα» του Τζακ Λόντον περιγράφονται ως κτηνώδεις φανατικοί. Στην Ελλάδα συμβαίνουν και τα δύο. Εκτός από τους «κυβερνώντες», ρηχοί ηδονιστές και κτηνώδεις φανατικοί είναι μια σειρά από κάστες που στηρίζουν εκφυλισμένους θεσμούς κολακεύοντας τα χειρότερα ένστικτα του πλήθους. Ποια είναι αυτά τα ένστικτα που συναντάμε επίσης στις λογοτεχνικές δυστοπίες: πνευματικός λήθαργος, μεταμόρφωση σε ρομπότ ή ανδροειδή (υπό την έννοια της μηχανιστικής, απάνθρωπης συμπεριφοράς χωρίς ατομική απόφαση και ευθύνη), ροπή προς τη βίαιη εξέγερση, αδυναμία επιλογής ανάμεσα στο Καλό και το Κακό (όπως συμβαίνει π.χ. στον Άλεξ στο «Κουρδιστό πορτοκάλι»), περιφρόνηση των νόμων, μισανθρωπισμός.
Χαίρομαι που δεν ζω μονίμως στην Ελλάδα – που πάντοτε υπάρχει για μένα «μια άλλη χώρα» στην οποία οι νομομαθείς εξηγούν και στηρίζουν τον νόμο και όχι την αναρχία και την επιθετικότητα. Ωστόσο, η χώρα της παιδικής μας ηλικίας παραμένει ανεξίτηλη αξία, μια έγνοια από την οποίαν κανείς μας δεν μπορεί και δεν θέλει να απαλλαγεί. Εξάλλου, η συλλογική μας αποτυχία, το failed state που έχουμε δημιουργήσει οφείλεται σε όλους μας, με ποικίλους και κυμαινόμενους βαθμούς ενοχής και ανοχής.
163 Σχόλια
Comments feed for this article
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 6:19 μμ
Πάνος
Προσωπικά δεν διαβάζω εδώ και πολύ καιρό τα κείμενα της κ. Τ. Απλά την αγνοώ – αυτό θα κάνω και τώρα.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 6:23 μμ
kapetanios
.
.
.
Το GTI ήπηρα να πάω ν’αυτοκτονήσω
και της ζωής μου το κοντέρ να το εμηδενήσω.
Μα όπως επήγαινα σκαστός κ’ είχα διακοσαρίσει
τότες το πήρ’ απόφαση πως έχουμε χωρίσει!
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 6:59 μμ
Κώστας
Ως αυτοκριτική το κείμενο είναι έξοχο μιας και η συγγραφέας είναι μέρος της δυστοπίας που περιγράφει.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:06 μμ
zeppos
@Πάνος: «Προσωπικά δεν διαβάζω εδώ και πολύ καιρό τα κείμενα της κ. Τ. Απλά την αγνοώ – αυτό θα κάνω και τώρα.»
Πλάκα έχουμε.. 🙄
Το αυτόν πράτουμε και ημείς για τα αντιθέτου φοράς ποστ (και σχόλια) και έτσι είμαστε ένα ορέος διάλογος..
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:11 μμ
σχολιαστης
Προσωπικά, έστω και διαγώνια διαβάζω όλα τα κείμενα ειδικά αν θέλω να σχολιάσω. 🙂
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:12 μμ
zeppos
«Δυστοπία – η ανθρώπινη λογική βαδίζει με τα χέρια. Το χειρότερο: γνωρίζει ευρεία αποδοχή και δημοτικότητα. Επιπλέουν οι άνθρωποι που εκφράζουν με ελαφρότητα και στέρεη βεβαιότητα τον παραλογισμό° η λογική βυθίζεται, καταπατάται, δυσφημείται. Θεωρείται αιτία και αποτέλεσμα συμβιβασμών, στείρας, συντηρητικής, “κεντρώας” σκέψης: αντιθέτως, η αριστερή παθολογία καταλαμβάνει τη θέση του “φυσιολογικού”.»
Διαβάζει καλύβα η κυρία;
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:17 μμ
Πάνος
Για την καλύβα δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς ζέπε – είσαι από τους παλαιότερους που την προ-τιμούν, με αξιοσημείωτη σταθερότητα. Λίγα λόγια, λοιπόν! 😉
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:28 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«…Οι απλές αξίες Καλού και Κακού υποχωρούν και συγχέονται. Ξαφνικά, όλα φαίνονται “ανοιχτά”: ό,τι ο άνθρωπος μαθαίνει ότι “απαγορεύεται” (να κλέβεις, να σκοτώνεις, να επιτίθεσαι στον συνάνθρωπό σου) όχι μόνον επιτρέπεται αλλά συνιστάται και ενθαρρύνεται. Υποσύνολο αυτής της γενικής κατάστασης παραμένει το ελληνικό πανεπιστήμιο όπου καθηγητές και φοιτητές συστρατεύονται για τη διατήρηση της κακιστοκρατίας απομονώνοντας βιαίως όσους αντιστέκονται. Το αριστερο-αντιεξουσιαστικό κατεστημένο αποδεικνύεται, ξανά και ξανά, πιο αυταρχικό και πιο παράλογο από το πάλαι ποτέ δεξιό κατεστημένο. Η δυστοπία –η κακοτοπία- που έχει παγιωθεί στα ΑΕΙ δημιουργεί, εκτός υποεπένδυση στην παιδεία, ένα πρότυπο ζωής και σκέψης. Ένα τέτοιο πρότυπο άκουσα να προβάλλεται στο τηλεοπτικό παράθυρο: οι ηθικοί αυτουργοί βιαίων πράξεων, αντί να συλλαμβάνονται, αποκτούν κύρος, διατηρούν βήμα.»
Ορθως. Το τηλεοπτικο βαπτισμα πηρε ο μικρος Αλεξης ως Προεδρος Καταληψης Λυκειου σε εκπομπη της Παναγιωταρεα.
Δεν διαφωνω, αλλα βαριεμαι να βλεπω και να διαβαζω καθε βδομαδα την Σωτη, τον Πετρο Τατσοπουλο και τ΄αλλα 55+ «παιδια». Ας γραφουν βιβλιοκριτικη, ειδικα η Σωτη ειναι απο αστικη οικογενεια και φαινεται διαβαστερη (της εχει μεινει απο την ΠΣΚ// ΚΝΕ «πρωτη στα μαθηματα πρωτη στον αγωνα»)
Τα εχω πει πολλες φορες (με συμπαραστατη τον δεξιο) . Αμεση επικαιροποιηση του εξαιρετικου συστηματος Ε.Παπανουτσου. Βαθμολογια αυστηρη αλλα δικαιη. Παντου. Μεταξετστεοι. Στροφη προς μια καλη τεχνικη εκπαιδευση σε τεχνικα λυκεια . Δραστικη μειωση των εισαγομενων σε ΑΕΙ στο 30% των αποφοιτων Λυκειων. Οι ανωτατες σπουδες,να ειναι για τους αξιους/επαρκεις ολων των κοινωνικων ταξεων που κοπιαζουν και να μην αποτελουν το πρωτο λαφυρο της συλλογης προς την αεναη «κονομα».
ΥΓ Αριστερη αριστοκρατια. Στην εκπομπη «Μαρτυριες»για τον Η.Ηλιου.
Καποια στιγμη παιρνουν συνεντευξη απο τον Μαρκεζινη. Ομολογει οτι η αριστερα ειχε τη πρωτοκαθεδρια-σε συγκριση με την δεξια- στην μορφωση, την κουλτουρα και τις τεχνες. Ευφημη μνεια γαι το χιουμορ και την ευστροφια των ηγετων της ΕΔΑ. Ομως σε συνομιλα τους λει στον Ηλιου (περι το 1958-60). εσυ εισαι κομμουνιστης, ενω πινεις ουισκι, εχεις τα παιδια σου στην Ελβετια και σπουδαζουν,.. Και εγω εχω το γιο μου στην Αγγλια αλλα ειμαι Αγγλοφιλος.Ηδη λοιπον υπηρχε η ευπορη μεσηλικη αρσιτερα απο το τελος του ’50.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:33 μμ
Πάνος
Μεταγραφές της αστικής τάξης… απέναντι, Αφώτιστε. Είναι πολύ περισσότερες από όσες μπορεί να φανταστεί κανείς… Ίσως κάνω ένα ποστ στο μέλλον με αυτό το θέμα (επικεντρώνοντας στην περίπτωση Σημίτη). Προς το παρόν δες στο ποστ για τον Κίτσο Μαλτέζο ποιοι ήταν τα πρώτα παλικάρια της ΟΠΛΑ στην Αθήνα της κατοχής…
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:52 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Πάνος
Δηλαδη οι γονοι της αστικης ταξης σκορπιζονται σε διαφορες οργανωσεις και παραταξεις απο τον Μαυροδη του Κολλεγειου…… εως τον Μπιστη του Κολλεγειου, ωστε παντα να ειναι στην εξουσια ως κυβερνηση ή αντιπολιτευση. Ο Λ.Κυρκος στο Πειραματικο, γιος του Μιχαλη που εστειλε τον συνδικαλιστη της τοτε ΑΔΕΔΥ, νομικο Κων/νο Καρυωτακη (και ποιητη) δυσμενη μεταθεση στην Πρεβεζα…..
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:53 μμ
δεξιος
H Σώτη όμως ήταν στις «προοδευτικές δυνάμεις» οπότε δεν δικαιούται δια να ομιλεί όπως έλεγε μια ψυχή.
Εάν δούμε όλους τους αντικατρούγκαλους της τηλεοπτικής διαμάχης εκτός από το Μιχελάκη και ίσως ένα δύο άλλους όλοι είναι τέως Κατρούγκαλοι.
Η δυστοπία κατασκευάσθηκε από τη δεκαετία του 80 και μετά και ο σημερινός ιδιοκτήτης του MEGA είναι ο ίδιος που πούλαγε τον αριστερισμό που δεν αρέσει στη Σώτη μαζί με τις σοβιετικές εγκυκλοπαίδειες.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:04 μμ
Mitsos
Την κυρία την χαρακτήρισα σε άλλο ποστ, δεν πιστεύω ότι έχει σώας τας φρένας. Απλά αναφέρει την φράση:
Θεωρείται αιτία και αποτέλεσμα συμβιβασμών, στείρας, συντηρητικής, “κεντρώας” σκέψης: αντιθέτως, η αριστερή παθολογία καταλαμβάνει τη θέση του “φυσιολογικού”.”
H αριστερή παθολογία καταλαμβάνει τη θέση του φυσιολογικού. Γιατί η αριστερά είναι ντε και καλά παθολογία και ποιος είναι ο απόλυτος ορισμός του φυσιολογικού?
Ο λαός ορίζει το φυσιολογικό κυρία μου και θα σας περιποιηθεί στις εκλογές αναλόγως και εσάς και την άλλη σουπιά τον Κουβέλη. Μια ζωή διασπάστες, μια ζωή να θεωρείται ότι είστε ανώτεροι από όλους τους άλλους και να το παίζετε ιστορία και να πολεμάτε το κίνημα από μέσα. Οι αριστερούληδες με τα λεφτά του μπαμπά που μετά τα οικονόμησαν με χίλια δυο κολπάκια, κρατικοδίαιτοι του κερατά, και δεν λένε επιτέλους να παραδεχτούν ότι έχουν δεξιά τσέπη και είναι πιο δεξιοί από τον Σαμαρά. Υπουλα τόσα χρόνια χτυπάνε την αριστερά από μέσα με ανορθόδοξο πόλεμο και πάντα το χτύπημα από μέσα είναι πολύ χειρότερο από το απέξω.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:04 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
δεξιος
Ειδικα η Σωτη, την οποια εκτιμω ως συγγραφεα της γενιας μου*,ας γραφει βιβλιοκριτικη, εφ’ οσον ειναι απο αστικη οικογενεια και φαινεται διαβαστερη (της εχει μεινει απο την ΠΣΚ/ ΚΝΕ το συνθημα “πρωτοι στα μαθηματα πρωτοι στον αγωνα»).
Ας τα, αν η γυναικα δεν τεκνοποιησει εστω και ενα παιδι (η κουλτουριαρα) για την εμπειρια, δεν ισορροπει ευκολα. Αυτα χαρακτηριζονται κυκνεια ασματα της μετακλιμακτηριου, μετα απο αγονη κλιμακτηριο.
*ειδικα στο «Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης, εκδ. Πόλις, 1996 «
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:17 μμ
skipper
«Χαίρομαι που δεν ζω μονίμως στην Ελλάδα – που πάντοτε υπάρχει για μένα «μια άλλη χώρα» στην οποία οι νομομαθείς εξηγούν και στηρίζουν τον νόμο και όχι την αναρχία και την επιθετικότητα»
Με ισοπέδωσες……
Ακούγεται δυνατά!!
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:19 μμ
nikiplos
Καλησπέρα… Διαβάζοντας την ΣΤ, σχημάτισα την βάσιμη εντύπωση ότι πρόκειται για έξυπνη και με κοινή λογική συγγραφέα. Διαβάζοντας τα βιβλία της, σχημάτισα κάποιες απόψεις για τις ματιές, τις οπτικές της γωνίες δηλαδή. Εδώ δεν είναι ώρα να κρίνουμε αυτό το ζήτημα. Έχει έρθει και ξανάρθει το ζήτημα «ελληνικό πανεπιστήμιο» από το οποίο συχνά ζητούμε ευθύνες που κανονικά θα έπρεπε να αποδίδονται στους ίδιους τους αποφοίτους του και όχι στο ίδρυμα καθεαυτό. Σαφώς μαθηματικός μηχανικός είναι και ο Χρήστος Παπαδημητρίου, μαθηματικός είναι και ο Νίκος Μιχαλολιάκος της ΧΑ. Ας ξανασυλλογιστούμε το αυτονόητο, μια λέξη που τόσο αγαπάει η κυρία Τριανταφύλλου: Τα πανεπιστήμια συμβάλλουν στην διαμόρφωση των αποφοίτων τους, δεν ευθύνονται γι’ αυτούς, τα έργα και τις ημέρες τους.
Η κα Τριανταφύλλου, πέρασε από ένα Πανεπιστήμιο όπου μεσουρανούσε η πολιτιστική τρομοκρατία της ΚΝΕ και της Πανσπουδαστικής. Ίσως να είναι και λίγο μεγαλύτερη και να πρόλαβε την ΠΠΣΠ και την ΑΣΠΕ. Εγώ είμαι λίγο μικρότερος. Πρόλαβα την παρακμή αυτών των «ορδών» των μαντραχαλάδων, αλλά πρόλαβα επίσης και το Πανεπιστήμιο – κακή επιχείρηση των κομμάτων εξουσίας. Από τη μια οι «μπάχαλοι» που κυρίως ήταν τυχάρπαστοι μέσα και έξω από το Πανεπιστήμιο, ενώ από την άλλη οι «γιάπηδες». Αν ενοχλούσε το Πανεπιστήμιο ντυμένο σαν «γραφεία του Περισσού» από την αφισσορύπανση, άλλο τόσο ενοχλούσε και το Πανεπιστήμιο μαγαζάκι και μάλλον το δεύτερο ενοχλούσε περισσότερο: Νεολαιίστικοι ηγετίσκοι με έναν στρατό κομματικών εγκάθετων έπαιρναν αβρούς βαθμούς οι ίδιοι χωρίς ποτέ να πατάνε στις εξεταστικές, και το πολυπόθητο πενταράκι οι στρατιώτες τους. Γελούσαν στις εξεταστικές κιόλας, που μεγάλη μάζα των φοιτητών αγκομαχούσε σαν φλορέττα σε ανηφόρα προκειμένου να λύσει τα εκτός ακαδημαϊκού τόπου και εξεταστικού χρόνου «θέματα» εξετάσεων. Θέματα αντιεκπαιδευτικά που δεν είχαν κανέναν άλλον σκοπό παρά να «κόψουν» τη μεγάλη μάζα…
Πολλοί καθηγητές είχαν μπει στο κόλπο: ενθάρρυναν την αντιγραφή, ώστε να είναι αγαπητοί από τη μεγάλη μάζα των φοιτητών. Πίσω τους στρατιές «μεταπτυχιακών» που στις περισσότερες φορές ήταν αγράμματοι δικτατορίσκοι, βασιλικότεροι του «βασιλέως». Δεν πειράζει που δεν γινόταν μάθημα. Δεν πειράζει που δεν γινόταν μάθημα επίκαιρο και σύγχρονο. Δεν πειράζει που αρκετά μαθήματα μόνο κατ’ όνομα είχαν να κάνουν με τα ομόλογα πανεπιστημίων του εξωτερικού. Δεν πειράζει που ενώ τα πανεπιστήμια του εξωτερικού είχαν το πολύ 4 (ναι! τέσσερα) μαθήματα ανά εξάμηνο, τα ελληνικά είχαν φθάσει και 8 (οκτώ)!!! Τα βάφτιζαν όλα αυτά «αναβάθμιση σπουδών». Έφθασαν αγράμματοι συχνά φοιτητές να πιστεύουν πως η αναβάθμιση είχε να κάνει με δύσκολα θέματα… Στα ελληνικά πανεπιστήμια αρκεί να έμπαινες… Μετά έβγαινες… όχι φυσικά με διάβασμα, αλλά κυρίως με «έξυπνες» (πονηρές) κινήσεις και περισσό χειρισμό…
Αυτό το σκηνικό, αγαπητή Κυρία Σώτη Τριανταφύλλου, δεν το έφτιαξαν οι «μπάχαλοι» ακηδεμόνευτοι φοιτητές της επαρχίας οι περισσότεροι, αλλά το επίσημο καθεστώς… Το επίσημο καθεστώς και η επίσημη πολιτεία υποβάθμισε συστηματικά το ελληνικό πανεπιστήμιο, εφηύρε πληθώρα προσκωμμάτων για τους αποφοίτους του, περισσότερο για να κρύψει (η ελληνική πολιτεία) την δική της αγραμματοσύνη και τον δικό της ερασιτεχνισμό. Οι μπάχαλοι τις περισσότερες φορές μποϊκόταραν την πανεπιστημιακή λειτουργία, απείχαν… εμφανίζονταν μόνο στις συνελεύσεις, στις φοιτητικές εκλογές και συχνά χωρίς σκοπό και λόγο, ως επίστρατοι των ακροαριστερών γκρουπούσκουλων. Οι άλλοι όμως, ήταν κάθε μέρα στα δρώμενα… οικειοποιούνταν γραφεία, κλείδωναν τουαλέτες ως δικές τους και άλλα πολλά μικρά, πλην σημαντικά που έδειχναν ξεκάθαρα τι εννοούσαν ως δημοκρατική συντεταγμένη πολιτεία… Εκείνοι δηλαδή που σήμερα πολλοί επικαλούνται ως «πνευματικούς» ανθρώπους…
Κατηγορείτε το «άλας» στη συνταγή, πλην όμως, τα σταθερά και χρόνια μουχλιασμένα άλευρα ήταν η αιτία…
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:29 μμ
Mitsos
Η ίδια η φύση είναι αποτέλεσμα διεργασιών πολέμου. Είδη χάνονται και άλλα εμφανίζονται, το νερό γκρεμίζει και χαλάει ολόκληρα βουνά.. Μέσα από την αναρχία και το χάος στη φύση προκύπτει η τάξη και η αρμονία. Αλλά τόσα χρόνια διανούμενη η Σώτη δεν κατάλαβε αυτό που κατάλαβαν οι αρχαίοι Ελληνες φιλόσοφοι και καταλαβαίνει και ένας αγράμματος αγρότης 90 ετών.. Πατήρ πάντων πόλεμος..
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:36 μμ
zeppos
Με μέτρο τις ρακές Μήτσο…
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:43 μμ
dina kazana
Αυτο που με εντυπωσιασε πιο πολυ στις εδω προσφατες τοποθετησεις ειναι οτι κατα καποιον τροπο απαγορευεται η στην καλυτερη περιπτωση θεωρειται φαρισαισμος, ανθρωποι της ανωτερης και ανωτερης -μεσαιας ταξης, με μορφωση, χρηματα ,ευκαιριες και αναγνωρισιμοτητα, το να γοητευονται και να εστερνιζονται πολιτικες θεωριες, που φαινεται πως επιτρεπεται να κατεχουν- με εναν ιδιοκτησιακο τροπο- μονον η εργατικη ταξη αντε και οι μικρομεσαιοι.
Δεν παμε καθολου καλα!
Απο ατοπημα σε ατοπημα το παμε!
Κατα τα λοιπα σχετικα με το κειμενο της κυριας Τριανταφυλλου, το εκλαμβανω κι εγω ως… προσπαθεια αυτοκριτικης(Κωστας ++++)!!!!!!!!!!!!!!!
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:54 μμ
dina kazana
Νιkiplos,
λες χοντραδες, εχοντας αγνοια μιας εποχης. Ποτε δεν υπηρξε τρομοκρατια στα πανεπιστημια της ΠΠΣΠ και της ΑΑΣΠΕ!
Εκεινη την εποχη γινοταν σπουδαιες δημοκρατικοτατες συζητησεις με διαδικασιες που ουτε στον υπνο σου μπορεις να φανταστεις και να αναπαραστησεις(απο αποψη ουσιας και δημοκρατικων διαδικασιων) και μπορει να γινοταν κανενας σκυλοκαβγας που και που με τους ΚΝιτες αλλα τοσο οσο να εκτονωθει η αντρικη τεστοστερονη και σε μια ισοτιμη βαση..
Τρομοκρατημενοι ισως ηταν μονο χουντικοι και ακροδεξιοι, που οντως δεν τους επαιρνε να εμφανιστουν καθως ηταν πολυ νωπη η χουντικη τρομοκρατια, η διωξεις και τα βασανιστηρια, αλλα δεν θυμαμαι ποτε να εκδιωχτηκαν η να εδαρησαν.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:55 μμ
Πάνος
Ντίνα,
κανείς δεν «απαγορεύει». Πάντως δεν πρόκειται για «θεωρίες» αλλά για κάτι πολύ περισσότερο, που δεν «πιάνει» ο Αφώτιστος. Δες και τα παιδιά της μεγαλοαστικής τάξης που πυκνώνουν σήμερα τις γραμμές των «πυρήνων της φωτιάς» κλπ.
Συμφωνούμε ότι δεν πάμε καλά, αλλά… για άλλους λόγους 😉
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:15 μμ
dina kazana
Πανο, οι ευγενεις ανησυχιες και περιπετειες του ανθρωπινου πνευματος, δεν μπορουν να καλουπωθουν σε ταξεις .
Δεν ειναι εξ ορισμου λαθος καποιος να τασεται με το μερος των αδυνατων, ουτε μπορει να του υποδειχτει ο «σωστος» τροπος (αλλωστε σε κανενα δεν αναγνωριζεται η σχετικη αυθεντια) και νομιζω πως δεν ευθυνεται κανεις για ο,τι του «κληρονομησε» η τυχη, ουτε ειναι σοβαρο να ζητειται ισως να απαρνηθει κανεις οικογενεια , ιστορια και ενδεχομενως χρηματα για να γινει αποδεκτος ως συμμαχος.
Αυτο θα ηταν πολιτικα παιδαριωδη!
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:16 μμ
papoylis
Νίκιπλε
δικαίως σε «μαλώνει» η καζάντω για τα τεκταινόμενα στα Πανεπιστήμια τη πρώτη περίοδο μετά τη χούντα. Αυτό που δεν σου λέει είναι ότι ορισμένοι χουνταίοι καθηγητές ή γ.γραμματείς εκδιώχτηκαν σε αρκετές περίπτώσεις με προπηλακισμό . Πολλοί από αυτά τα τσουτσέκια καθάρισαν με το «στιγμιαίο» , αλλά στις σχολές δεν επέστρεψαν . Άλλοι προσεχώρησαν στα κόμματα και τις παρατάξεις από τις οποίες άλλωστε προέρχονταν ως καλά συστημικά ανδρείκελα και ξεπλύθηκαν στη συνέχεια της μεταπολίτευσης. Οι πρώτοι όμως που εξαφανίστηκαν από τις σχολές αυθημερόν ήταν οι γνωστοί χαφιέδες. Αυτοί δεν επέστρεψαν ποτέ γιατί κανείς δεν μπορούσε να εγγυηθεί ότι πχ η Αγγελική η Σωτήρη ή η Νάντια η βαλαβάνη δεν θα τους έβγαζαν επί τόπου τα μάτια… 😉
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:26 μμ
Πάνος
Ντίνα,
να με συγχωρείς αλλά ΔΕΝ κατάλαβες αυτό που λέω και εξακολουθείς να λιθοβολείς (με επιχειρήματα) άνευ λόγου. Δεν επιμένω.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:43 μμ
dina kazana
Πανο, τοτε καντα πενηνταρακια!
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:58 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
nikiplos
Στο ανωτερω σχολιο σου 8:19 μμ, περιγραφεις πολυ καλα την περιοδο των ΑΕΙ μετα το 1980, αλλα δυστυχως εισαι 10 YEARS AFTER 🙂 , για να κατανοησεις την περιοδο 1970-1980.
Την περιοδο που ΠΠΣΠ και ΑΑΣΠΕ -παρα τα σταλινο-κινεζικα και αλβανικα που υποστηριζαν- ειχαν το ηθικο πλεονεκτημα στους προοδευτικους φοιτητες, λογω της στασης τους στην καταληψη του Πολυτεχνειου, σε αντιθεση με την ΚΝΕ και τον Ρηγα Φεραιο. Την περιοδο που σχεδον απο το πουθενα σχηματιζοταν η ΠΑΣΠ, ενω γιαντονονταν η ΠΣΚ στην οποια παραδοξως πρεπει να ηταν η Σωτη οταν σπουδαζε Φαρμακευτικη (της εχει μεινει απο την ΠΣΚ/ ΚΝΕ το συνθημα “πρωτοι στα μαθηματα πρωτοι στον αγωνα”).Ο Ρηγας Φεραιος και ειδικα ο Δημοκρατικος Αγωνας συγκεντρωσε πολλους Αθηναιους φοιτητες κια επαρχιωτες που ψαχνονταν. Προς το τελος του 70 (1976) εμφανιστηκε η Δ.Α.Π.-Ν.Δ.Φ.Κ.με μολις 8%* Αρα εσυ γνωρισες εντελως αλλο Πανεπιστημιο.
*Το πρώτο επίσημο ποσοστό της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΑΕΙ ήταν 8%.[εκκρεμεί παραπομπή] Το 1985 πλησίασε την πρώτη θέση.[εκκρεμεί παραπομπή] Το 1987 αναδείχτηκε πρώτη φοιτητική παράταξη, με ποσοστό που άγγιζε το 27%.[2]
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:58 μμ
nikiplos
Ντίνα, σου ξέφυγε το γεγονός ότι εγώ μίλησα κυρίως για «πολιτιστική» τρομοκρατία και όχι για πραγματική τρομοκρατία…
αν για σένα ένα Πανεπιστήμιο ήταν μέσα σε «ελευθεριακό κλίμα» και «δημοκρατικές διαδικασίες» για μένα ήταν μες στη βρώμα, βεβηλωμένο από τον κάθε έναν τυχάρπαστο που έγραφε στους τοίχους τον πόνο του, ρυπαρό από την κάθε λογής αφισσορύπανση και κυρίως αντι-φοιτητικό ή αν θέλεις αντι-ακαδημαϊκό…
Παπούλη, δεν έζησα το πανεπιστήμιο στα 70ς, οπότε δεν έχω άποψη… Το έζησα στα 80ς και 90ς μέσα στην ακαδημαΐκή του παρακμή… Και αυτό είπα επιγραμματικά, την παρακμή δεν την έφεραν οι ορδές των ακηδεμόνευτων μπάχαλων, αλλά η καθεστηκυία κάστα που διοικούσε τη χώρα επίσημα και από το παρασκήνιο… Οι μπάχαλοι ενέτειναν τη βρώμα, τη ρύπανση, την εκτόνωση αλλά επί των ακαδημαϊκών θεμάτων πέρα από αντιγραφές στις εξεταστικές, δεν συμμετείχαν, απείχαν… πολλοί από αυτούς τους συμφοιτητές μου δεν τελείωσαν ποτέ…
Αφώτιστε, δεν ξέρω τι έκανε ο μπαμπάς του Λ. Κύρκου… Ούτε και ο παππούς του… Ξέρω ότι ο ίδιος ο Λ. Κύρκος (και αντιγράφω με ήκιστες μικροπροσθήκες ένα κείμενο του Μαυροπρόβατου):
-(ο Κύρκος) ….υπήρξε άνθρωπος υψηλού ηθικού αναστήματος. Αντάλλαξε την κρατημένη θέση του στα μεγαλοαστικά σαλόνια των ελίτ της διανόησης, του χρήματος και της εξουσίας με κάποιες πιό άβολες τρεχάλες εκεί που σφυρίζαν σφαίρες. Αντάλλαξε επίσης Πρωτοκλασσάτα πτυχία με θανατικές καταδίκες, αντάλλαξε περιπάτους στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με προαυλισμό και μετακίνηση ανάμεσα σε μπουντρούμια, στρατόπεδα και εξορίες. Πάντα δήλωνε αμετανόητος και υπερήφανος για όλες αυτές του τις ανταλλαγές. Κοντολογίς, έδωσε το καλύτερο μέρος της ζωής του για τη δημοκρατία και τη λεφτεριά της πατρίδας και του λαού της…Δε σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται για ο,τι θεωρούσε οτι εξυπηρετεί την υπόθεση αυτή. Η συζήτηση για το αν και πού είχε δίκιο είναι άλλη και όπου και να καταλήγει, δεν αναιρεί αυτό του το στίγμα (μάλιστα, αυτό είναι που τελικά την επιβάλλει, τη συζήτηση εννοώ).
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:58 μμ
Πάνος
Είπα παραπάνω πως έχω κατά νου ένα ποστ σχετικά. Καιρού επιτρέποντος 🙂
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:02 μμ
nikiplos
Αφώτιστε, είχα στείλει το προηγούμενο πριν γράψεις το δικό σου σχόλιο… Σαφώς ήμαν 10 years after… και συμφωνώ 100% με τη φράση «άλλο ελληνικό πανεπιστήμιο»… ως προς τα εξω-ακαδημαϊκά δρώμενα εννοείται… γιατί το πανεπιστήμιο τα ακαδημαϊκά καθεαυτά πρέπει να το χαρακτηρίζουν…
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:03 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«Πάντως δεν πρόκειται για “θεωρίες” αλλά για κάτι πολύ περισσότερο, που δεν “πιάνει” ο Αφώτιστος. Δες και τα παιδιά της μεγαλοαστικής τάξης που πυκνώνουν σήμερα τις γραμμές των “πυρήνων της φωτιάς” κλπ.»
Τι δεν πιανω, γιατι στις 20 Οκτωβριου κλεινω 40 ετη στα Εξαρχεια, απο τα οποια σας γραφω και τωρα.Αφου δεν καταλαβα τιποτα σου αφιερωνω το μικροδιηγημα αυτο.
Δυο παππούδες βορειοανατολικών προαστίων
– Τα μαλακισμένα. Ήξεραν ότι τα ήξεραν από το 1995 κι αυτά…
– Έτσι είναι, η ευφυΐα είναι ένα δώρο της φύσης, σπάνιο στις μέρες μας. Που είναι Νταβίντσι, ο Φουριέ, ο Καραθεοδωρή…
– Είχαν πιάσει καμιά πεντακοσαριά στο Πολυτεχνείο, αλλά ήταν όλα τα φυντάνια, τα παιδιά του πασοκοαριστερού συστήματος και τα’ άφησαν αμέσως έξω. Αλλά προηγουμένως τα φακέλωσαν για τα καλά.
– Τότε που κάηκε η Πρυτανεία. Παιδιά ήταν
– Όλα τα παιδιά – μικρά και μεγάλα- χρειάζονται στοργή και προδερμ, συγγνώμων Προυντόν , που έλεγαν κάποιοι κάποτε
– Μα τα παιδιά είναι εκτός τόπου και χρόνου . Παιδιά μεσοαστών , μεγαλωμένα στα βόρεια προάστια, που κατέβαιναν στα Εξάρχεια στην εφηβεία τους για να πάρουν μια πρέζα ‘”αναρχισμού” και “αριστεροσύνης”
– Όχι, ρε υπήρχε και το προλεταριακό στοιχείο, παιδιά από τεχνικά λύκεια , παιδιά αλβανών, χούλιγκανς που ανακατεύτηκαν μαζί τους.
– Κι τι έγινε ; Μήπως με τις ενέργειες τους ξεσήκωσαν τον κόσμο; Κάτι συνομήλικους τους μπάτσους τραυμάτισαν , γι’ αυτό και τους έχουν στην μπούκα. Δες τι έγινε στην τελευταία ληστεία στην Βόρεια Ελλάδα. Οι μπάτσοι τους σάπισαν στο ξύλο : γιατί ήταν Αθηναίοι και αναρχικοί.
– Και όλα τα λαμόγια μικρά και μεγάλα τι έπαθαν; Οι πολιτικοί δίνουν το μαύρο χρήμα σε εφοπλιστές –παιδιά θαύματα και το ξεπλένουν. Άσε που φαλίρισαν την χώρα τα τελευταία 30 χρόνια. Διόριζαν, διόριζαν, δανεικά, προμήθειες και έργα με υπερβολικά τιμήματα, μείωση της φορολογίας από το 2004, διορισμοί, ξανά δανεικά να και το χρέος 16% του ΑΕΠ, το 2009.
– Ρε συ ήξερες οτι , εκτός από offshore, σπίτια, κτίρια, μετοχές στο Χρηματιστήριο Παρισίων και σε κατασκευαστικές, ο μεγάλος ήταν και μέτοχος σε εκδοτική εταιρεία;
– Καλά πάει αυτος.1-1- μαζί με τον Δήμαρχο. Κακό σκορ. Θα ‘πρεπε να είναι 100-88 όπως ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ.
– [……]
– Ρε συ πόσους μήνες έχεις ακόμη;
– Κάνα χρόνο γιατί ρωτάς;
– Πότε θα χειροτερέψει η κατάσταση σου;
– Με τα καινούργια φάρμακα και τις ακτινοβολίες μένουν το πολύ 6 μήνες, τι λες το κάνουμε;
– Και γω ρε συ που ήμουν κορμί σμιλεμένο μέχρι τα 65 , περπατούσα 3 φορές την εβδομάδα 1 ώρα και έπαιζα σχεδόν κάθε Κυριακή στο γήπεδο των golden boys,δηλαδή πουρών πλέον, έχω σοβαρούς λόγους να πιστεύω ότι δεν μένει πολύς καιρός. Κι εγώ λέω να το προχωρήσουμε…
ΥΓ “Η επόμενη επανάσταση θα γίνει από τους παππούληδες της τρίτης ηλικίας.” Λογοτεχνικά τουλαχιστον δυο την ξεκινησαν.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:36 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Επειδή κάτι έχουμε ..ακούσει και μεις, η άποψή μας είναι ότι μόνο στα πλαίσια αστείου μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τις εσωκομματικές αλλά και ..εξωκομματικές συμπεριφορές διαφόρων μλ παρατάξεων είτε σε εκδοχές αασπε, είτε σε μλ ή ΜΛ κλπ.
Ο Νίκιπλος τα λέει πολύ συγκρατημενα.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:47 μμ
dina kazana
Nikiplos,
Ωραιο το κομματι για τον Λεωνιδα.
Κυκλοφορει ενα καλο βιβλιαρακι που εγραψε μαζι με τον Α.Λιακο με τιτλο’Ο Ιανος του εθνικισμου» στο συνιστω θερμως.
Αν μιλας για μετα το 80 στα πανεπιστημια δεν υπηρχε ΠΠΣΠ και ΑΑΣΠΕ πια, ειχαν εκπνευσει.Φυσικα μετα τον θανατο παντα μενει ενα νεκρο σωμα που αποσυντιθεται αργα. Αν με ενοεις!
Πιστευω κι εγω οτι πρεπει να ηταν πολυ αχαρη εποχη η δεκαετια 80-90 να μη σου πω κι αργοτερα.
Αν και ειχα εντυπωσιαστει περι το 92 , οταν παρακολουθησα ενα μαθημα στην αρχιτεκτονικη στα αγγλικα και οι φοιτητες δεν καπνιζαν, η αιθουσα ηταν καθαρη και βαμενη και οι φοιτητες ειχαν αρκετα υψηλου επιπεδου προβληματισμους και ανησυχιες, αλλα σ ενα πολυ ηπιο επιπεδο! Φαινεται πως αργοτερα ξαναχαλασε το κλιμα.
17 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:57 μμ
Pepermint
»Προσωπικά δεν διαβάζω εδώ και πολύ καιρό τα κείμενα της κ. Τ. Απλά την αγνοώ – αυτό θα κάνω και τώρα.»
πράγμα που σημαίνει…ότι κάποτες (όχι καπότες) τα διάβαζες Ζέρβα 🙂
(κρατιέμαι να γελάσω…φωναχτά)
φιλιά…και εμένα μου έλειψες
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:46 πμ
dina kazana
Βρε, καλως τον πιπερομεντα!
καλααα, φιλια μονο στο Ζερβα?
Μονο αυτος σου ελειψε?
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:37 πμ
Pepermint
φιλιά και σε εσένα Καζάντω…
φυσικά !
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 3:29 μμ
Ενη
Η Τριανταφυλλου δεν μιλα για την Αριστερά αλλά για την «αριστερη παθολογία»
ειναι εντελως διαφορετικα πράγματα και την «παθολογια την εντοπίζει στα πανεπιστημια, οπως αυτή εκδηλώνωνταν και εκδhλώνεται απο τους φορεις της., ομως παρακάτω επεξηγει γενικευοντας:
« Ποια είναι αυτά τα ένστικτα που συναντάμε επίσης στις λογοτεχνικές δυστοπίες: πνευματικός λήθαργος, μεταμόρφωση σε ρομπότ ή ανδροειδή (υπό την έννοια της μηχανιστικής, απάνθρωπης συμπεριφοράς χωρίς ατομική απόφαση και ευθύνη), ροπή προς τη βίαιη εξέγερση, αδυναμία επιλογής ανάμεσα στο Καλό και το Κακό (όπως συμβαίνει π.χ. στον Άλεξ στο «Κουρδιστό πορτοκάλι»), περιφρόνηση των νόμων, μισανθρωπισμός.
Χαίρομαι που δεν ζω μονίμως στην Ελλάδα – που πάντοτε υπάρχει για μένα «μια άλλη χώρα» στην οποία οι νομομαθείς εξηγούν και στηρίζουν τον νόμο και όχι την αναρχία και την επιθετικότητα
H αναφορά της στην ταινία «το κουρδιστο πορτοκαλι» (πολυ επιτυχής η υπομνηση) . Ποσοι εχετε δει την ταινία;
η δε αναφορά της στους «νομομαθεις» της «αλλης χωρας» ( και της αλλης Ελλαδας ενδεχομενως), η οποιοι ειναι υπαρκτοι και ειναι αυτοι που «εξηγουν και στηριζουν τον νομο και οχι την αναρχία και την επιθετικότητα»
ετσι ισως ερχεται να τους συγκρινει με αυτους της «Καρουγκαλειας» νοοτροπιάς.
ΤΟ συγγραφικό εργο της Τριαναταφύλλου δεν μπορει και απο τους πιο κακοπιστους να μηδενισθει,
το βιβλιο της «το εργοστασιο των μολυβιων» , οπως και το «Αλμπατρος» οπως και αλλα αποτελουν μια αξιολογη δημιουργία μιας ελληνιδας , λογοτεχνιδας.
Η Τρανταφυλλου σημειωτεον δεν χαρακτηριζεται απο τις τυχόν εμπειριες της απο τα χρονια των σπουδων της εδω (ΚΝΕ κλπ.απλουστευοντας)
αλλα για σπουδές που εχει κανει αλλου οπως στο, γνωστικο αντικειμενο ,την Ιστορία.
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:25 μμ
Κ.Ο.
Είχα σκοπό να γράψω πολλά για τη ΣΤ, της οποίας την αρθρογραφία παρακολουθώ χρόνια αμφιρρέποντας ανάμεσα στο γέλιο και τον εκνευρισμό. Θα πω μόνο ότι 1) είναι αρχετυπική περίπτωση αυτού που περνιέται για δημόσιος διανοούμενος σήμερα (γράφει στην Athens Voice αντί λ.χ. για τη «Νέα Εστία», καυστικός με τον αδύναμο όλο κατανόηση για τον ισχυρό, τσαλαβούτας σε όλα αλλά χωρίς να έχει εντρυφήσει πουθενά, attention whore) , 2) ότι είναι αρχετυπική περίπτωση «νεοσυντηρητικής» μετεξέλιξης από εκείνες τις περιπτώσεις που βρίθουν στις Η.Π.Α. των 50s και 70s όταν πρώην τροτσκιστές, ελευθεριακοί κ.ά. άλλαξαν δραστικά στρατόπεδο διατηρώντας ωστόσο τον ίδιο φανατισμό με τον οποίο γαλουχήθηκαν στα νιάτα τους (για τη ΣΤ, η ΚΝΕ και ο κομμουνιστής πατέρας-αφέντης άφησαν σημάδια που δεν σβήνουν).
Παραθέτω ένα παλιότερο σχόλιο κάποιου αγνώστου σε μένα τύπου γι’ αυτήν, το οποίο θεωρώ ότι είναι spot on
«Νομίζετε είναι λίγο να είσαι φτιαγμένος για τα μεγάλα και υψηλά και να βρίσκεσαι καθηλωμένος σε αυτή την εσχατιά του κόσμου;
Όταν η Σώτη πήγαινε με το Μάτζικ Μπας στο Νεπάλ, οι ντόπιοι αριστεροαναρχικοί μπουρτζόβλαχοι σέρνονταν στην Πατησίων σε πορείες με αυτά τα παλιακά συνθήματα.. Κι ακόμα τα ίδια…
Νομίζετε είναι λίγο, να είσαι φτιαγμένος να παίρνεις το πρωϊνό σου στο Καρτιέ Λατέν στο Παρίσι συζητώντας με ομοτεχνούς σου για την παρωχημένη ματιά της επιτροπής βραβείων Γκονκούρ και να βρίσκεσαι καθηλωμένος στην τριτοκοσμική Αθήνα;
Να εξοικειώνεται η αισθητική σου στην εικόνα πρεζακίων και τριχωτών βαλκάνιων απεργών ενώ ταυτόχρονα επεξεργάζεσαι την εισήγησή σου για τον ανεξάρτητο αμερικάνικο κινηματογράφο;
Νομίζετε είναι λίγο να συνειδητοποιείς κάθε λίγο και λιγάκι πως ο δρόμος που περπατάς δεν είναι κάποιο στενάκι στο Σόχο της Νέας Υόρκης αλλά η Αραχώβης;
Έχει κανείς από σας βιώσει τον εφιάλτη της μουσικής σε ταξί, έχει υποστεί τον Καρρά και ανάλογους βρυχυθμούς μαμελούκων που επιτίθονται, ενώ πηγαίνει να παρακολουθήσει το ινσταλεϊσον του αμερικανοβιετναμέζου εικαστικού που’χε γνωρίζει πέρυσι στο Λονδίνο;»
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:46 μμ
dina kazana
Ενη, το Αλμπατρος, ειναι το καλυτερο της κι απο τα καλυτερα βιβλια των συγχρονων Ελληνων ισως και σε διεθνες επιπεδο συγραφεων. Και το εργοστασιο των μολυβιων επισης σπουδαιο! Το Αλμπατρος ομως αφηνει σκονη πισω του!
Ομως και οι συγραφεις ειναι ανθρωποι και πολλα της σουραμε της καημενης, ας ειμαστε λιγο πιο μαλακοι μαζι της απο ευγνωμοσυνη γι αυτα που μας προσφερει στα βιβλια της!
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:23 μμ
Mitsos
Πανο, οι ευγενεις ανησυχιες και περιπετειες του ανθρωπινου πνευματος, δεν μπορουν να καλουπωθουν σε ταξεις .
Δεν ειναι εξ ορισμου λαθος καποιος να τασεται με το μερος των αδυνατων, ουτε μπορει να του υποδειχτει ο “σωστος” τροπος (αλλωστε σε κανενα δεν αναγνωριζεται η σχετικη αυθεντια) και νομιζω πως δεν ευθυνεται κανεις για ο,τι του “κληρονομησε” η τυχη, ουτε ειναι σοβαρο να ζητειται ισως να απαρνηθει κανεις οικογενεια , ιστορια και ενδεχομενως χρηματα για να γινει αποδεκτος ως συμμαχος.
Αυτο θα ηταν πολιτικα παιδαριωδη!
Κοίταξε Ντίνα, ο Ενγκελς αποκληρώθηκε από την οικογένειά του αν ενθυμούμαι καλώς ενώ θα μπορούσε να κάθεται σε μια καρέκλα να διατάζει στη βιομηχανία του πατέρα του. Ο Λένιν ό,τι είχε και δεν είχε το έδωσε στο κόμμα και ένας αδερφός του, πιο ικανός ακόμη από αυτόν έδωσε τη ζωή του στο κομμουνιστικό κίνημα.. Ο Στάλιν λήστευε τρένα και έδινε τα λεφτά στο κόμμα και πέθανε με 5 ρούβλια στην τσέπη.. Δεν είδα κανένα κεντροαριστερό Βερνίκο να δώσει κανένα καράβι, ούτε τον Κουβέλη με τα δεκάδες ακίνητα να πει θα πουλήσω ένα για τον αγώνα των προλετάριων..
Οι άνθρωποι είναι οι τελευταίοι μιας γενιάς που έφαγε καλά και καταξόδεψε τον κόπο 2 γενεών, και επιθυμεί να τρώει για τα γεράματά της λόγω ανασφάλειας, και από το μέλλον των επόμενων γενεών.. Είναι πολιτικά πτώματα, εκφράζουν βέβαια μια τάξη μεσήλικων που δεν τον ήπιε ακόμα, αλλά όπως λέει και ο Τζευ εδώ που ήρθατε κουφάλες Ελληνάρες δεν θα γλιτώσει κανείς..
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:42 μμ
Πάνος
Τα «5 ρούβλια» είναι απλά αστείο, για τον άνθρωπο που είχε τις συγκεκριμένες «κρατικές» παροχές (όχι ότι ήταν υπερβολικός – για απόλυτος δικτάτορας ήταν μάλλον μετρημένος και… οικονομικός). Και τι να το κάνει δηλαδή το 6ο ρούβλι, να το επενδύσει στο Χρηματιστήριο; 😉
Οι ληστείες των τραίνων (ΜΙΑ περίπτωση, για την ακρίβεια) είναι σοβιετικός μύθος, μηδέποτε τεκμηριωθείς. Ούτως ή άλλως ο Σήφης ΔΕΝ ήταν παρών.
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:43 μμ
kapetanios
ΑΦ
ώρες ώρες, μας βιάζεις κυριολεκτικά τον εγκέφαλο. Δεν ξέρω ρε γμτ τι κακό μπορεί να σου έχει κάνει μια γυναίκα για να την ποδοπατήσεις και να την ισοπεδώσεις έτσι! Καλό είναι να το κοιτάξεις, ίσως και να θεραπεύεται
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:48 μμ
σχολιαστης
«και πέθανε με 5 ρούβλια στην τσέπη»
Ο Στάλιν;
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:53 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Mitsos
«ούτε τον Κουβέλη με τα δεκάδες ακίνητα»
Click to access koyvelis_fotios_-_fanoyrios_eyaggeloy.pdf
Μηπως τον μπερδευεις με αλλον της ΝΔ που ειχε επαφες με ον κομιστη;
Αυτος εχει πολλααααα.
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:01 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Πάνος
«1907 Tiflis bank robbery
Date 26 June 1907
Time 10:30 am estimated
Location Yerevan Square, Tiflis
Coordinates 41.6934°N 44.8015°ECoordinates: 41.6934°N 44.8015°E
Also known as Yerevan Square expropriation
Participants Participants in the robbery included Kamo, Bachua Kupriashvili, Datiko Chibriashvili, other gang members of «the Outfit», and possibly Joseph Stalin.
The robbery was organized by Vladimir Lenin, Maxim Litvinov, Leonid Krasin, Alexander Bogdanov, and Joseph Stalin.
Outcome 341,000 rubles (US $3.4 million in 2008) stolen
Deaths 40
Injuries 50
Convictions Conviction against Kamo in two separate trials
[….]
«Nadezhda Krupskaya, Lenin’s wife, discussed these events in her memoirs:
The money obtained in the Tiflis raid was handed over to the Bolsheviks for revolutionary purposes. But the money could not be used. It was all in 500-ruble notes, which had to be changed. This could not be done in Russia, as the banks always had lists of the note numbers in such cases …The money was badly needed. And so a group of comrades made an attempt to change the 500-ruble notes simultaneously in various towns abroad, just a few days after our arrival … Zhitomirsky had warned the police about the attempt to change the ruble notes, and those involved in it were arrested. A member of the Zurich group, a Lett, was arrested in Stockholm, and Olga Ravich, a member of the Geneva group, who had recently returned from Russia, was arrested in Munich with Bogdassarian and Khojamirian. In Geneva N. A. Semashko was arrested after a postcard addressed to one of the arrested men was delivered to his house.[43]
Brackman claims that despite the arrests, Lenin continued his attempts to exchange the 500-ruble notes and did manage to trade some of them for 10,000 rubles from an unknown woman in Moscow.[39] According to Nicolaevsky, however, Lenin abandoned attempts to exchange the notes after the arrests,[5] but Bogdanov tried (and failed) to exchange some notes in North America, while Krasin succeeded in forging new serial numbers and managed to exchange several more notes.[5] Soon after, Lenin’s associates burned all the 500-ruble notes remaining in their possession.[5][44]
http://en.wikipedia.org/wiki/1907_Tiflis_bank_robbery
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:07 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«Ας τα, αν η γυναικα δεν τεκνοποιησει εστω και ενα παιδι (η κουλτουριαρα) για την εμπειρια, δεν ισορροπει ευκολα».
Δεν ειναι συνηθες εις τα χωρια και την επαρχια, εκτος απο κατι κουλτουριαρες αρχαιολογους και φιλολογους.Αντιθετως ο τυπος αυτος της γυναικος απανταται σε 15 εως 20% των γυναικων 40-60 με πτυχιο ΑΕΙ.
Την 20-10-2013 εορταζω τα 40 ετη στα Εξαρχεια.
Οποιος δε καταλαβαινει ας παει για ….ψαρεμα και να προσεχει τα ….μπουρινια.
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:11 μμ
Πάνος
ΑΦ,
πάλι καλά που δεν βάζουν και τον Καρλ Μάρξ οργανωτή της ληστείας… 😉
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:23 μμ
Ενη
Απο τον ταφο τοy στο Χαμστεντ του Λονδινου. 😆 😆 😆
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:24 μμ
dina kazana
ληστης ειναι μονο ενας:
Ο Στουρναρας!
Ολοι οι αλλοι ερχονται δευτεροι και καταιδρωμενοι!
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:28 μμ
dina kazana
τελευταια με περιτριγυριζει πολλη μαρξιστικη επιμορφωση: Μολις προχθες διαβασα το «Ο Μαρξ στο Σοχο». Α.Φ, τοχεις διαβασει?
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:31 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
εχω Μηλιο, ταξικο αποστατη
«Το φαινόμενο που μας ενδιαφέρει είναι η ένοπλη πάλη. Την πάλη αυτή την διεξάγουν μεμονωμένα άτομα και μικρές ομάδες ατόμων. Ένα μέρος από τα άτομα αυτά ανήκουν στις επαναστατικές οργανώσεις, ένα άλλο μέρος (σε μερικές περιοχές της Ρωσίας το μεγαλύτερο μέρος) δεν ανήκουν σε καμιά επαναστατική οργάνωση. Η ένοπλη πάλη επιδιώκει δυο διαφορε τικούς σκοπούς, που είναι ανάγκη να ξεχωρίζουμε αυστηρά τον ένα από τον άλλο. Συγκεκριμένα η πάλη αυτή αποβλέπει πρώτο, στην εξόντωση ορισμένων ατόμων, διοικητών και ανδρών της στρατιωτικής-αστυνομικής υπηρεσίας. Δεύτερο, στην κατάσχεση χρημάτων τόσο της κυβέρνησης, όσο και ιδιωτών. Ένα μέρος από τα χρήματα που κατάσχονται πηγαίνει στο κόμμα, άλλο μέρος πηγαίνει ειδικά για τον εξοπλισμό και την προετοιμασία της εξέγερσης και άλλο για τη συντήρηση των προσώπων που διεξάγουν την πάλη για την οποία μιλάμε. Οι μεγάλες απαλλοτριώσεις (του Καυκάσου σε ποσό πάνω από 200 χιλ. ρούβλια, της Μόσχας 875 χιλ. ρούβλια) [4] περιέρχονταν ακριβώς στα επαναστατικά κόμματα κατά πρώτο λόγο, ενώ οι μικρές απαλλοτριώσεις χρησιμοποιούνται πριν απ’ όλα, και κάποτε ολοκληρωτικά για τη συντήρηση των «απαλλοτριωτών». Η μορφή αυτή πάλης πήρε αναμφισβήτητα πλατιά ανάπτυξη και εξάπλωση μόλις το 1906, δηλαδή υστέρα από την εξέγερση του Δεκέμβρη. Η όξυνση της πολιτικής κρίσης ως το βαθμό της ένοπλης πάλης και ιδιαίτερα η αύξηση της ανέχειας, της πείνας και της ανεργίας στα χωριά και στις πόλεις έπαιξαν μεγάλο ρόλο ανάμεσα στις αιτίες που προκάλεσαν την πάλη που περιγράφουμε. Τη μορφή αυτή πάλης την αναγνώρισαν σαν κύρια ή ακόμα και σαν αποκλειστική μορφή κοινωνικής πάλης τα αλήτικα στοιχεία του πληθυσμού, οι λούμπεν και οι αναρχικές ομάδες. Σαν «απαντητική» μορφή πάλης από την πλευρά της απολυταρχίας πρέπει να βλέπουμε το στρατιωτικό νόμο, την επιστράτευση νέων στρατευμάτων, τα μαυροεκατονταρχίτικα πογκρόμ (Σέντλετς), τα έκτακτα στρατοδικεία.»
«….[4] Η απαλλοτρίωση του Καυκάσου έγινε στην πόλη Ντουσέτ του κυβερνείου Τιφλίδας. Τη νύχτα προς τις 13 (26) του Απρίλη 1906 έξι οπλισμένα άτομα, ντυμένα με στολή στρατιώτη του συντάγματος πεζικού Νοβομπαγιάζετσκι που στάθμευε στη Ντουσέτ και προσποιούμενα τη φρουρά εισχώρησαν στο τοπικό ταμείο κι άρπαξαν 315 χιλιάδες ρούβλια.
Η απαλλοτρίωση της Μόσχας έγινε από εσέρους στις 7 (20) του Μάη 1906 στην τράπεζα της εμπορικής εταιρίας αμοιβαίας πίστης. Μια ομάδα από 20 περίπου οπλισμένα άτομα αφόπλισε τη φρουρά της τράπεζας και απαλλοτρίωσε 875 χιλιάδες ρούβλια (ΣτΕ).»
http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=800&Itemid=29
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:37 μμ
nikiplos
@Αγαπητέ φίλε/η που υπογράφεις ως Κ.Ο.
Δεν θα σχολίαζα τίποτε για το άρθρο, ότι ήταν να πω το είπα, αν δεν έπεφτα πάνω στο δικό σου «πόνημα»… Θα ξεκινήσω από το τέλος καλύτερα:
Το έμεσμα που παρέθεσες στο τέλος, η αλήθεια είναι ότι είχα καιρό να απαντήσω παρόμοιο, καθώς δεν συνηθίζω να διαβάζω Αυριανή, Στόχο, ή λοιπά σταγονίδιο του κιτρινισμού… Δεν θα μπω καν στον κόπο να σχολιάσω το ξέρασμα αυτό, σου προτείνω όμως να μην το κουβαλήσεις ποτέ πουθενά αλλού…
Μου θύμισε κάτι ξεπεσμένους γυφτολαϊκούς κλαρινογαμπρούς των 80ς που δυστυχώς τους απάντησα έμπλεους σε κεντροαριστερούς (σικ) χώρους και παρασύρονταν από τέτοια εμέσματα… Ενώ το ιδεολογικοπολιτικό τους προφίλ τελούσε αν πλήρη συγχύσει…Λίγο μαρξισμός κι ορθοδοξία, λίγο βασιλάκης καΐλας, λίγο απ’ όλα… Το παγκάρι έλειπε, αν με εννοείς από εκείνα τα χρόνια…
Πάω στο παρακάτω:
Σημείωση δική σου(1):
Δεν αποτελεί η κυρία Τριανταφύλλου τη χαρακτηριστική περίπτωση μαϊντανού των περιοδικών. Σε τελευταία ανάλυση μιλάμε για περιοδικά που είναι ευρείας κυκλοφορίας και δεν καταπιάνονται με συγκεκριμένα ειδικά θέματα, και όποτε γράφει εκεί κάποιος συγγραφέας, δεν γράφει τεχνικά για κάποιο βιβλίο του ή κείμενό του, αλλά για τη ζωή, έτσι όπως την βλέπει, μια κατάσταση, ένα γεγονός… Αν δεν σου αρέσει (και σε μένα είναι αρκετά που δεν μου αρέσουν σε αυτά τα ευρείας κυκλοφορίας έντυπα, ή τα βαριέμαι) τα προσπερνάς. Πάντως δεν γράφουν εκεί οι wannabies, ούτε οι Attension Whores… Καμία attension δεν τραβάει εκεί η προσοχή… Υπάρχει κυρίως η Τηλεόραση και εκεί να το συζητήσουμε για το ποιοί μαϊντανοί βγαίνουν συχνότερα…
Σημείωση δική σου (2)
Αυτό ομολογώ ότι δεν το κατανόησα… Οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλάζουν και οι ιδέες τους. Μετασχηματίζονται, εξελίσσονται και είναι προς τιμή τους να διατηρούν το θάρρος να εκφράζουν τη γνώμη τους με την ίδια θέρμη, παρά να κρύβονται και να το παριστάνουν το παγώνι… Κάποιοι πάνε από τ’ αριστερά προς τα δεξιά, άλλοι προς την αντίθετη κατεύθυνση, μπορεί κανείς να διαφονεί με τις directions, όμως δεν νομίζω πως αυτό από μόνο του αποτελεί κάτι που θα μπορούσε κανείς να το κρίνει ως θετικό ή αρνητικό…
Μπορεί να διαβλέπει σε κάποιους έναν φαρισαϊσμό ή υστεροβουλία, ή εξωνισμό, όμως η ΣΤ, ούτε κέρδισε χρήμα, ούτε δόξα, ούτε καν τίθεται τέτοιο ζήτημα περί αυτού… Σε κάποια από τα βιβλία της που όπως έχει πει η ίδια, αποτελούν versions της δυνητικής ζωής της, εκθέτει προσωπικά της βιώματα και κυρίως από τον Πατέρα της. Μετά την τόση απενοχοποίηση που εξέλαβε η Αριστερά (αν ήμουν υπερβολικός θα την χαρακτήριζα και με το στρεβλό όρο: αγιοποίηση) στα 70ς και 80ς, δεν νομίζω πως είναι κακό που διαβάζονται κάποια προσωπικά βιώματα από ανθρώπους που έζησαν και μεγάλωσαν στον χώρο αυτό, που για τους ιδίους δεν ήταν τόσο ιδανικός, ούτε ριζοσπαστικός, ούτε «φρεσκαδούρα», αλλά απέπνεε, ολίγον από συντήρηση κλπ…
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:39 μμ
Mitsos
Ο Στάλιν μια ζωή κατηγορείτο ότι είχε τεράστια περιουσία προσωπική σε δολλάρια και χρυσό από την ίδια την κόρη του στην Αμερική. Ουδέποτε βρέθηκε τίποτα. Η μοναδική του περιουσία ήταν οι στολές του, οι πίπες του, μια τεράστια βιβλιοθήκη και 5 ρούβλια που βρέθηκαν στο σακάκι του. Στη διαθήκη του τα άφησε όλα στο Κόμμα και στον λαό της ΕΣΣΔ. Μάλιστα τα 5 ρούβλια έγιναν θέμα τότε σε πολλά δυτικά μέσα ενημέρωσης.. και γελοιοποιήθηκε η μπεκρού κόρη του που πήγε να το παίξει ηθοποιός στην Αμερική.. Τώρα Πάνο το αν κυκλοφορούσε με αυτοκίνητο Βολγα ειδική παραγγελία και τεθωρακισμένο καλά το έκανε. Αρχηγός κράτους ήταν, είχε εχθρούς όλες τις μυστικές υπηρεσίες του κόσμου, και δεν μπορούσε να πηγαίνει σαν τον παππού μου με τον γαιδαρο. Εδώ ο κος Σαμαράς, αρχηγός ενός φαληρημένου κράτους που ζητιανεύει για να επιβιώσει, πάει με το προεδρικό αεροπλάνο στην Αμερική.. ενώ θα μπορούσε να πάει με μια οποιαδήποτε πτήση μιας οποιαδήποτε εταιρείας..
Β) Στις ληστείες ήταν αναμεμιγμένος όπως και σε πολλές άλλες επαναστατικές δραστηριότητες από πολύ νεαρή ηλικία. Το ψευδώνυμο Στάλιν το έλαβε λόγω του ότι υπέμεινε μαστίγωμα με αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Ο δε υιός του εκτελέστηκε και αυτά που λένε οι Ναζίδες και οι Νεοναζίδες ότι αυτοκτόνησε πέφτοντας σε ηλεκτροφόρα καλώδια είναι γελοιότητες. Οι Γερμανοί συζητούσαν να τον ανταλλάξουν με υψηλόβαθμους αξιωματικούς, αλλά ο πατέρας του τον θυσίασε σε αυτόν τον τεράστιο αγώνα που έδωσε ο σοβιετικός λαός για να μπορούμε να λέμε ό,τι μαλακία θέλουμε σήμερα. Ακόμα και αν αυτοκτόνησε σίγουρα το έκανε όταν κατάλαβε ότι το τέλος του, μετά την απόφαση του πατέρα του, θα ήταν πολύ φρικτό και βασανιστικό.
Γ) Ο Λένιν είχε τεράστια μόρφωση και ήταν από οικογένεια φιλήσυχων μορφωμένων μεσοαστών για αυτό άλλωστε θεωρούσε τον Στάλιν αγροίκο και επικίνδυνο άτομο λόγω του υπέρμετρου φανατισμού που τον διακατείχε.
Ασχετα αν τελικά δεν κατάφεραν να αλλάξουν τα νομίσματα από τις ληστείες, η πράξη δείχνει ότι οι άνθρωποι ήταν αποφασισμένοι και δεν αστειευόταν. Αλλά αυτό αποδείχθηκε και αργότερα όταν έκαναν την επανάσταση και κατάφεραν να ανατρέψουν το τσαρικό καθεστώς. Αυτά λοιπόν περί μπολσεβίκων.
Οταν φωνάζει ο Κας και ο Αδωνις τους ΚΚΕδες στη βουλή μπολσεβίκους, τους κάνει μεγάλη τιμή που δεν τους αξίζει.. Ακριβώς όπως όταν φωνάζει πάλι ο Αδωνις τους ΧΑ εθνικοσοσιαλιστές.. και αριστερούς. Οι άνθρωποι είναι απλά καραγκιόζηδες νεοσυντηρητικοί ακροδεξιοί που κρύβονται πίσω από μια ταμπέλα απροσδιόριστη του εθνικισμού.. αλλά από σοσιαλισμό τίποτα. Η μαγκιά δεν είναι να δηλώνεις ότι είσαι εθνικιστής.. Στα αρχίδια του του Μπόμπολα αν είσαι εθνικιστής ή αν είσαι ψεκασμένος από την Ανδρομέδα.. Η μαγκιά είναι να δηλώνεις και να παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις να μοιράσεις την πίττα κάπως πιο δίκαια, διότι ο Μπόμπολας θα σε κυνηγήσει.. Στη Γερμανία αυτό το έκανε από τους ναζι ο Στράσσερ, που πήγε να υλοποιήσει το φιλολαικό πρόγραμμα του κόμματος με τις 26 θέσεις. Για αυτό το λόγο η μεγαλοαστική τάξη έβαλε τότε τον Αδόλφο να τον καθαρίσει τη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών.
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:40 μμ
nikiplos
«καθώς δεν συνηθίζω να διαβάζω Αυριανή, Στόχο, ή λοιπά σταγονίδιο του κιτρινισμού… »
παρακαλώ διορθώστε: σταγονίδια του κιτρινισμού, γιατί αναφερόμουν ασφαλώς στα έντυπα αυτά…
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:41 μμ
dina kazana
nikiplos, ++++++
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:42 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Εχουμε πολυ πιο σοβαρα θεματα απο τη καλη συγγραφεα ΣΤ, που επαναλαμβανονται μετα εναν αιωνα (απαλλοτριωσεις τραπεζων κατα την προεπαναστατικη περιοδο) .
«ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ
Παράλληλα με τις εκτελέσεις, πολλοί σοσιαλδημοκράτες συμμετείχαν στις απαλλοτριώσεις κρατικών και ιδιωτικών κεφαλαίων. Η αντιφατικότητα που επιδείχθηκε από πολλούς σοσιαλδημοκράτες ηγέτες έναντι των εκτελέσεων (με το να τις αρνούνται στη θεωρία και να τις προωθούν στην πράξη), ίσχυσε και στην περίπτωση των απαλλοτριώσεων. Στο συνέδριο του 1906 στη Στοκχόλμη, οι σύνεδροι απέρριψαν «…την απαλλοτρίωση χρημάτων από ιδιωτικές τράπεζες και κάθε μορφή καταναγκαστικής συνεισφοράς για επαναστατικούς σκοπούς». Ταυτόχρονα
όμως, οι σοσιαλδημοκράτες μαχητές καλούνταν να απαλλοτριώσουν όπλα και εκρηκτικά, καθώς και κρατικά κεφάλαια, πάντα όμως υπό την εντολή των τοπικών κομματικών οργάνων και την προϋπόθεση απόλυτου οικονομικού ελέγχου.
Τυπική έγκριση ωστόσο ουδέποτε ανακοινώθηκε ανοιχτά και ο μόνος ηγέτης που απερίφραστα χαρακτήρισε τη ληστεία ως αποδεκτό μέσο επαναστατικού αγώνα, ήταν ο Λένιν. Αν και άλλοι εκπρόσωποι τάσεων του κόμματος κατέφυγαν στις απαλλοτριώσεις χωρίς επίσημη έγκριση της ηγεσίας, οι μπολσεβίκοι ήταν η μόνη φράξια που επιδόθηκε συστηματικά και προγραμματισμένα σε ενέργειες αυτοχρηματοδότησης.
Ήδη από τον Οκτώβρη του 1905, ο Λένιν διακήρυξε την αναγκαιότητα απαλλοτρίωσης πόρων και προσωπικά ασχολήθηκε με αυτό το θέμα. Μαζί με δύο από τους στενότερους συνεργάτες του εκείνης της περιόδου, τον Κρασίν και τον Μπογκντάνοφ (Μαλινόφσκι), οργάνωσε μια ομάδα μέσα στην κεντρική επιτροπή, που έγινε γνωστή ως ΜΠΟΛΣΕ-ΒΙΚΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, με πρωταρχικό στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων. Η ύπαρξη αυτού του Κέντρου κρατήθηκε μυστική από το υπόλοιπο κόμμα. Αυτό το «γραφείο των 3» διηύθυνε τις επιχειρήσεις απαλλοτριώσεων που
πραγματοποιούσαν άτομα «…από την “απαίδευτη”, αλλά γεμάτη ζήλο επαναστατική νεολαία, που είναι έτοιμη για όλα».Λόγω της τοπικής ιδιαιτερότητας, ο Καύκασος αποδείχθηκε ο πλέον κατάλληλος για τέτοιες ενέργειες.
Το Μπολσεβίκικο Κέντρο δεχόταν από τον Καύκασο μια σταθερή ροή απεγνωσμένα αναγκαίων κεφαλαίων, χάρη σ’ έναν από τους πιο πιστούς οπαδούς του Λένιν, τον Σεμέν Τερ Πετροσιάν, γνωστό ως Κάμο. Ξεκινώντας από το 1906 και με την υποστήριξη του Κρασίν (ο οποίος παρείχε γενική επίβλεψη και βόμβες που κατασκευάζονταν στο εργαστήριο του στην Πετρούπολη), ο Κάμο πραγματοποίησε μια σειρά απαλλοτριώσεων στο Μπακού, στο Κουτάις και την Τιφλίδα. Η πρώτη ληστεία της ομάδας έγινε στην Τιφλίδα το Φλεβάρη. Τό Μάρτη, η ομάδα του Κάμο επιτέθηκε
σε τραπεζική χρηματαποστολή σε έναν πολυσύχναστο δρόμο του Κουτάις, σκοτώνοντας τον οδηγό και τραυματίζοντας τον ταμία. Το Νοέμβριο λήστεψαν μια ταχυδρομική αμαξοστοιχία στο Τσιατούρι. Η πλέον «διάσημη» ληστεία όμως έγινε στην Τιφλίδα, τον Ιούνη του 1907. Σε κεντρική πλατεία της γεωργιανής πρωτεύουσας, οι μπολσεβίκοι έριξαν βόμβες σε δύο οχήματα χρηματαποστολών της Κρατικής Τράπεζας. Αφήνοντας πίσω τους δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, ο Κάμο και οι σύντροφοι του διέφυγαν πυροβολώντας και με λεία 250.000 ρουβλιών που
αποδόθηκαν στο Μπολσεβίκικο Κέντρο. Η ομάδα είχε επίσης επιδοθεί σε εκβιασμούς βιομηχάνων, αποστέλλοντας τους ειδικά τυπωμένα έντυπα που καθόριζαν το ποσό που όφειλαν να συνεισφέρουν στην μπολσεβίκικη επιτροπή του Μπακού.
Αν και ο Κάμο ήταν η «καρδιά» της ομάδας μάχης του Καυκάσου, ο Στάλιν ήταν ο πραγματικός αρχηγός. Τίποτα δε γινόταν χωρίς τη γνώση και την έγκριση του. Λόγω του θορύβου που προκάλεσε η ληστεία της Τιφλίδας -και της ανάμειξης του Στάλιν σε αυτή-, αποφασίστηκε η διαγραφή του από το κόμμα, μετά από απόφαση του Περιφερειακού Συνεδρίου Υπερ-Καυκασίας των Σοσιαλδημοκρατικών Οργανώσεων. Η απόφαση ανακλήθηκε μετά από έντονες πιέσεις προς την κεντρική επιτροπή, από κομματικούς ηγέτες που βρίσκονταν στο εξωτερικό. Ο Κάμο ήταν πάντα ο
σύνδεσμος μεταξύ ηγεσίας και των μαχητών, που αν και παρέμεναν μέλη του κόμματος, αναγνωριζόμενοι από τους συντρόφους τους ως τέτοιοι, αναγκάστηκαν τυπικά να παραιτηθούν από τις τοπικές τους οργανώσεις, ώστε να μην εκθέτουν το κόμμα με τις -εκτός επίσημης γραμμής- πρακτικές τους. Αυτό οφειλόταν σε προσωπική παρέμβαση του Λένιν προς τον Στάλιν, καθώς θεωρούσε πως αν κάτι πήγαινε στραβά «…οι μενσεβίκοι θα μας “φάνε”».
Αυτοί οι μαχητές -περιλαμβανομένου και του Κάμο-, ελάχιστη γνώση είχαν της σοσιαλιστικής θεωρίας και ελάχιστο ενδιαφέρον παρουσίαζαν για τις προγραμματικές διαφωνίες μέσα στο κόμμα. Κάποτε, όταν ο Κάμο παρευρέθηκε σε μια συνεδρίαση για το αγροτικό ζήτημα όπου υπήρχε όξυνση μεταξύ μπολσεβίκων και μενσεβίκων, είπε με ηρεμία σε παριστάμενο μπολσεβίκο φίλο του: «…τι κάθεσαι και διαφωνείς μαζί του; Άσε με να του κόψω το λαιμό!». Ταυτόχρονα με την αδιαφορία για θεωρητικά ζητήματα, ο Κάμο και οι σύντροφοι του κυριολεκτικά
λάτρευαν τον Λένιν, που τον θεωρούσαν ενσάρκωση του κόμματος. Φημίζονταν για την επαναστατική τους εντιμότητα και παρά τα τεράστια ποσά που περνούσαν από τα χέρια τους, ζούσαν με μισό ρούβλι την ημέρα. Ο Κάμο θα συλληφθεί στη Γερμανία στις αρχές του 1908, μετά από πληροφορίες που παρείχε ένας πράκτορας της Οχράνα. Είχε πάει στην Ευρώπη με σκοπό να «σπρώξει» μια παρτίδα χαρτονομισμάτων των 500 ρουβλίων, που προέρχονταν από τη ληστεία της Τιφλίδας και ήταν πολύ δύσκολο να διατεθούν στην ίδια τη Ρωσία. Πριν τη σύλληψη του είχε
«στα σκαριά» μια τεράστια ληστεία ενός κρατικού θησαυροφυλακίου, όπου φυλάσσονταν 15.000.000 σε χαρτονομίσματα και χρυσό. Είχαν υπολογίσει ότι θα μπορούσαν να μεταφέρουν μόνο μέχρι και 4.000.000 και σκόπευαν να ανατινάξουν τα υπόλοιπα.
Η ομάδα του Κάμο δεν ήταν η μόνη που πραγματοποιούσε απαλλοτριώσεις για λογαριασμό του Μπολσεβίκικου Κέντρου. Ο Μπογκντάνοφ είχε πραγματοποιήσει επαφές με αρκετά μάχιμα αποσπάσματα στα Ουράλια, όπου και πραγματοποιήθηκε συνάντηση μαχητών στην πόλη Ούφα, το Φλεβάρη του 1906, για να προγραμματιστούν μελλοντικές απαλλοτριώσεις. Αν και εκτός γραμμής, αυτή η απόφαση επικυρώθηκε από την περιφερειακή μπολσεβίκικη επιτροπή των Ουραλίων. Πραγματοποιήθηκαν συνολικά πάνω από εκατό απαλλοτριώσεις, υπό την καθοδήγηση του Ιβάν
Καντόντσεφ και των αδερφών του, Εράζμ και Μιχαήλ. Σύμφωνα με ένα σύντροφο του τελευταίου, «…ο Μιχαήλ θεωρούσε τον εαυτό του μαρξιστή. Στις προτιμήσεις του όμως σε ζητήματα τακτικής παρέμενε ριζοσπάστης εσέρος των παλιών ηρωικών εποχών, ένας μαξιμαλιστής, ακόμα και αναρχικός, σίγουρα όμως δεν έμοιαζε με σοσιαλδημοκράτη».
Λεία τους ήταν όπλα, εκρηκτικά, τυπογραφικό υλικό, αλλά και ολόκληρες τυπογραφικές μηχανές. Επίσης απαλλοτρίωσαν κρατικά και ιδιωτικά κεφάλαια, επιτιθέμενοι κυρίως σε ταχυδρομεία και λογιστήρια εργοστασίων. Σημαντικά οφέλη αποκόμισαν και από ληστείες ταχυδρομικών αμαξοστοιχιών, όπως αυτές που διέπραξαν τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1906, σε δύο σταθμούς της σιδηροδρομικής γραμμής Σαμάρα-Ζλάτουστ. Η πλέον «διαβόητη» ληστεία τους όμως, έγινε τον Αύγουστο του 1909, όταν επιτέθηκαν σε τρένο στο σταθμό του Μιάς.
Εκτέλεσαν τους εφτά φύλακες και αστυνομικούς και από το χρηματοκιβώτιο του τρένου αφαίρεσαν 60.000 ρούβλια και 24 κιλά χρυσού. Στον ίδιο ακριβώς σταθμό είχαν απαλλοτριώσει 86.000 ρούβλια το 1908.
Οι απαλλοτριωτικές …επιδόσεις των μπολσεβίκων είχαν προκαλέσει έντονη διαμάχη μέσα στο κόμμα, κυρίως με τους μενσεβίκους. Ο Μαρτόφ ανοιχτά είχε προτείνει την αποβολή των μπολσεβίκων από το κόμμα, λόγω του ζητήματος. Ο Πλεχάνοφ υπερτόνιζε την ανάγκη να καταπολεμηθεί ο «μπολσεβικο-μπακουνινισμός». Ο Φέντορ Νταν αποκαλούσε τους μπολσεβίκους, μέλη της κεντρικής επιτροπής, «…συμμορία κοινών κακοποιών». Το πρόβλημα των μενσεβίκων ωστόσο δεν ήταν απλά θεωρητικό. Οι μπολσεβίκοι δεν έθεταν τα χρήματα στη διάθεση του
κόμματος, αλλά τα χρησιμοποιούσαν προς όφελος της φράξιας τους: για την έκδοση των εντύπων τους και για τη χρηματοδότηση των τοπικών οργανώσεων που αυτοί έλεγχαν.
Το 5ο συνέδριο του κόμματος που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο, την άνοιξη του 1907, ήταν η ευκαιρία για τους μενσεβίκους να επιτεθούν στους μπολσεβίκους για τις «ληστρικές πρακτικές» τους. Αναγνωρίζοντας πως η επανάσταση είχε πια χαθεί, τέθηκε το θεμελιώδες τακτικό ζήτημα του αν θα έπρεπε να λήξουν οι παράνομες επιχειρήσεις του κόμματος, ή αν έπρεπε να διατηρηθούν οι παράνομες δομές σε κατάσταση μόνιμης επαγρύπνησης. Οι μενσεβίκοι πρέσβευαν πως «…την υπάρχουσα στιγμή υποχώρησης, οι αντάρτικες επιθέσεις εκφυλίζονται σε
αναρχικές μορφές αγώνα που απο-ηθικοποιούν το κόμμα». Στις 19 Μάη 1907 το συνέδριο υπερψήφισε τη μενσεβίκικη άποψη πως «…οι κομματικές οργανώσεις όφειλαν να διεξάγουν ενεργητικό αγώνα ενάντια στις αντάρτικες δραστηριότητες και απαλλοτριώσεις, ενώ οι εξειδικευμένες μάχιμες ομάδες έπρεπε να διαλυθούν». Θεωρητικά αυτή η απόφαση θα τερμάτιζε κάθε ανάμειξη του κόμματος σε αυτές τις πρακτικές. Στην πραγματικότητα όμως, κανένα αποτέλεσμα δεν είχε σε ότι αφορά τους μπολσεβίκους. Οι απαλλοτριώσεις στην Τιφλίδα, στο Μιάς και
πολλές άλλες μικρότερης εμβέλειας, είναι μεταγενέστερες της απόφασης «κατάπαυσης πυρός». Ο Λένιν ζήτησε από τους μπολσεβίκους μαχητές, απλώς να παραιτηθούν από το κόμμα και να … συνεχίσουν τη δράση τους.
Και οι μενσεβίκοι παρόλα αυτά δεν ήταν εντελώς άμοιροι ευθυνών στο θέμα των απαλλοτριώσεων. Αν και λιγότερο συχνά, οργανωμένα και αποτελεσματικά σε σχέση με τους μπολσεβίκους, διέπρατταν κι αυτοί ληστείες. Σε μια αναφορά της Οχράνα το 1907, καταγράφεται πως στη διάθεση των μενσεβίκων βρίσκονται 50.000 ρούβλια, που προέρχονται από απαλλοτρίωση στην Τιφλίδα, κατά την οποία μάλιστα είχε σκοτωθεί ένας μενσεβίκος. Αναφέρεται ακόμα ληστεία που διέπραξαν μενσεβίκοι σε ταχυδρομείο του Κιέβου, το Φεβρουάριο του 1906. Μενσεβίκοι επίσης
είχαν πραγματοποιήσει αποτυχημένη απόπειρα να ληστέψουν 100.000 ρούβλια από την αμαξοστοιχία Μόσχας-Βαρσοβίας. Τέλος, ο εξέχων μενσεβίκος Άλμπιν, γνωστός στους άλλους μαχητές για τους πειραματισμούς του με τα εκρηκτικά, είχε ληστέψει ταχυδρομική αμαξοστοιχία από τη Σεβαστούπολη.
Μεγάλη ληστεία είχαν πραγματοποιήσει λετονοί σοσιαλδημοκράτες περιλαμβανομένου και του μενσεβίκου μέλους της κεντρικής επιτροπής, Μπούσεβιτς, σε υποκατάστημα της Κρατικής Τράπεζας στο Ελσίνκι. Στις 13 Φεβρουαρίου 1906, εκτέλεσαν το φύλακα, κλείδωσαν υπαλλήλους και πελάτες σε ένα δωμάτιο και διέφυγαν με 162.000 ρούβλια.
Καταλήγοντας, θα ήταν βέβαια λάθος να αποδώσουμε ίση ευθύνη για τερροριστικές δραστηριότητες στις διάφορες τάσεις και ομάδες του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Οι ρώσοι μενσεβίκοι, οι μπουντιστές, οι πολωνοί σοσιαλδημοκράτες, κατέφευγαν σε μάχιμες επιχειρήσεις με πολύ μικρότερο ενθουσιασμό συγκριτικά με τους μπολσεβίκους ή τους συντρόφους τους στον Καύκασο. Συνολικά στο ρώσικο επαναστατικό κίνημα, ο τερρορισμός έπαιξε πολύ μικρότερο ρόλο στη στρατηγική των σοσιαλδημοκρατών, σε σχέση με τους εσέρους και τους αναρχικούς.
Οι πολιτικές εκτελέσεις και οι επαναστατικές απαλλοτριώσεις χρησίμευσαν ως δευτερεύον όπλο στο οπλοστάσιο των σοσιαλδημοκρατών εξτρεμιστών. Ενώ οι εσέροι θεωρούσαν τον τερρορισμό ως μέσο για την επίτευξη γενικών και μακροχρόνιων επαναστατικών σκοπών, οι σοσιαλδημοκράτες μαχητές χρησιμοποιούσαν την ατομική βία ως μέσο για την επίτευξη άμεσων στόχων.»
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:48 μμ
Mitsos
ΑΦ Ακόμα δεν με έπεισε ο Μηλιός πάντως, αν και επιθυμώ διακαώς να πεισθώ ότι είναι ταξικός αποστάτης.. Πιο πολύ τον έχω για την τελευταία γραμμή άμυνας του συστήματος πριν αναλάβουν τα πραγματικά άκρα.. και όχι τα άκρα κατά Φαήλο..
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:07 μμ
Θανασης_χανια
Καλησπερα!
Κατ`αρχην να χαιρετησω ολους μιας και είναι η πρωτη φορα που …ανοιγω την πορτα της καλυβας …:)
Διαβασα σημερα το συγκεκριμενο αρθρο εδώ και θα ηθελα να πω δυο λογια.
Πρωτα απ`όλα, την Σ.Τ. την εχω μεν ακουστα,αλλα δεν την παρακολουθω, ουτε εχω διαβασει καποιο βιβλιο της.
Αυτό που κυριως με εκανε να γραψω είναι η αισθηση που μου εμεινε διαβαζοντας τα σχολια ότι οι περισσοτεροι αναφερονται στο προσωπο και ΟΧΙ στις αποψεις που εκφραζει το αρθρο…
Γιατι??… Attack the view not the person!
Και προς θεου,είναι σημαντικο στις μερες που περναμε να μην αφησουμε να αιωρειται καμμια αμφιβολια για το αν ο κάθε ενας από μας ΕΧΕΙ το δικαιωμα να εκφραζει τις αποψεις του!Και αυτό ανεξαρτητα από το ποιος ειναι ,ποιος ηταν,ποιος νομιζουμε ότι είναι,τι υπηρετει η τι λεει…
Οσον αφορα το αρθρο ,και εχοντας διαβασει τον προηγουμενο μηνα και ένα από τα βιβλια στα οποια αναφερεται ( Ray Bradbury Fahrenheit 451,εξαιρετικο παρεπιπτοντως….)θα ελεγα ότι προκειται για ένα ενδιαφερον αρθρο.
Ισως ένα τονο λιγοτερο ισορροπημενο από ότι ενδεχομενως θα επρεπε ,αλλα φωτιζει αρκετα πραγματα από αυτό που αποκαλουμε συγχρονη ελληνικη πραγματικοτητα.Και ιδιως συμπεριφορες που αυτοαποκαλουνται αριστερες και προοδευτικες ,χωρις να ειμαι σιγουρος ότι είναι…
Ας τα σκεφτομαστε λιγο παραπανω τα πραγματα,λυσεις χρειαζονται όχι ιδεολογηματα ….Φοβαμαι ότι πια δεν εχουμε την πολυτελεια να ξανακανουμε τα ιδια λαθη στο ονομα του οποιαδηποτε –ισμου….
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:49 μμ
Πάνος
Θανάση από τα Χανιά, χίλια καλωσόρισες στην καλύβα!
Στο δικό μου το χωριό (στη Μεσσηνία) λένε «το πρόσωπο είναι σπαθί!».
Δεν που δεν την κ. Τ, την είδα και την άκουσα κιόλας στην πρόσφατη τηλεοπτική συζήτηση!
Κατόπιν αυτού, ας γράφει τα ωραιότερα πράγματα του κόσμου: δεν με αφορά και δεν πρόκειται καν να τα διαβάσω!
Γιατί να ενδιαφερθώ για έναν άνθρωπο που συμπεριφέρεται δημόσια (ω)σαν τραμπούκος;
18 Οκτωβρίου, 2013 στις 11:14 μμ
nikos__alfa
«Φοβαμαι ότι πια δεν εχουμε την πολυτελεια να ξανακανουμε τα ιδια λαθη στο ονομα του οποιαδηποτε –ισμου….»
Ας εξαιρέσουμε και κανέναν -ισμό. Πολιτισμό, ανθρωπισμό, αλτρουισμό, ορθολογισμό, συλλογισμό, …τονισμό.
Δεν μπιράζει ε; 😉 🙂
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:13 πμ
Θανασης_χανια
Καλως σας βρηκα κατ`αρχην!
Αγαπητε Πανο,αποσπασματα ειδα και εγω απο την συγκεκριμενη συζητηση.
Ε,ενταξει αν το κριτηριο σου οσον αφορα την συμπεριφορα εφαρμοστει το ιδιο σε ολους μαλλον θα γυρνας σαν το…Διογενη να ψαχνεις….:))
Σε καθε περιπτωση,εγω εξακολουθω να νιωθω την αναγκη να υπερασπιστω το δικαιωμα στη γνωμη και εκφραση του καθενα και της καθεμιας.
Μεγαλη συζητηση τα περι προσωπου…εχεις ενα δικιο.
Εχω την εντυπωση ομως οτι εδω γινεται κουβεντα για την γνωμη /αποψη που εκφραζει ενα ατομο οχι για το ατομο το ιδιο.
Ξεστρατιζει η κουβεντα τελειως και χανεται το νοημα αν αντι για την αποψη εστιαζουμε στο ποιος την ειπε!…
Νομιζω οτι εισαι …λιιιγο υπερβολικος οταν λες «και να γραφει τα ωραιοτερα πραγματα » δεν σε αφορα.Γιατι??…..
Aπ`την αλλη, ισως φταιει η …τετραγωνη λογικη μου…..:)
nikos_alfa
φιλε νικο,φοβαμαι οτι τα χειροτερα εγκληματα που εχει δει αυτος ο πλανητης εχουν γινει στο ονομα και του ανθρωπισμου και του πολιτισμου και…και…
Οχι λοιπον,η επικληση οποιουδηποτε υψηλου ιδανικου δεν πρεπει να ειναι ουτε κολυμβηθρα του Σιλωαμ ουτε και βολικη δικαιολογια…
«The road to hell is paved with good intentions»
(για τον …τονισμο εχω τις αμφιβολιες μου,ισως εχεις δικιο χαχα αλλα δεν τον βλεπω να ..εξαιρειται κ αυτον-συνηθεια και ταχυτητα γαρ…:)
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:13 πμ
skipper
Επειδή δεν κατάλαβα γιατί την «έπεσε» ο Νίκιπλος-είναι και αργά βέβαια-στον Κ.Ο.
Δηλώσεις και αποσπάσματα από άρθρα της Σ.Τ.
«Η Νέα Υόρκη έχει wise guys (χαϊδευτικό των μαφιόζων), εμείς έχουμε συνδικαλιστές». Έτσι, φόρα παρτίδα, οι μαφιόζοι, οι δολοφόνοι, οι ναρκέμποροι, ίσα κι όμοια με τους συνδικαλιστές γενικώς. Υπάρχουν όμως και διαφορές. «Η πρώτη διαφορά είναι ότι οι μαφιόζοι κάνουν καλά τη δουλειά. Η διαχείριση των σκουπιδιών στη Νέα Υόρκη θεωρείται επιτυχημένη και η ανακύκλωση έχει προχωρήσει αρκετά».
ο Ζντάνοφ, ο Μπέρια, όλη η σταλινική ομάδα της λογοκρισίας βρίσκονται στο κύτταρο της ελληνικής Αριστεράς και τροφοδοτούν την επιθετικότητά της. (υπεραπιζόμενη την Κική Δημουλα)
Οι απεργίες, όπως έχουμε ξανασυζητήσει, έχουν νόημα στον τομέα της παραγωγής -ως πίεση στον εργοδότη- στερούνται όμως εντελώς νοήματος όταν απευθύνονται στον κρατικό μηχανισμό, δηλαδή στο ευρύτερο κοινό ταλαιπωρώντας το ακόμα περισσότερο.
Ωστόσο, αμέσως μετά την απόφαση για το κλείσιμο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, το πρώτο που σκέφτηκαν οι συνδικαλιστές ήταν η απεργία.Ειδικά η απεργία των δημοσιογράφων μού φαίνεται, όχι μόνο περιττή, αλλά αυτόχρημα γελοία: ενώ καταργείται μια πηγή πληροφόρησης, καλούνται να κλείσουν όλες οι πηγές της πληροφόρησης – το αποτέλεσμα: μεγαλύτερη σύγχυση για το κοινό, αμηχανία, σκοτάδι.
Αναφερόμενη στην επίσκεψη Σαρκοζί προ πολλών ετών αναφέρει «Μετά από ανεπίσημη επίσκεψή του στην Ελλάδα ο Νικολά Σαρκοζί δήλωσε ότι «εξεπλάγη ευχάριστα από τις γνώσεις των (ιθαγενών) υπουργών για τα διεθνή θέματα». Το «ιθαγενών» είναι δική μου επισημείωση μιας και ο κ. Σαρκοζί είδε τους Έλληνες υπουργούς ως φυλάρχους κάποιας σκότιας φυλής των τροπικών. Και τους επαίνεσε όπως επαινεί κανείς έναν πυγμαίο που, παρά την έλλειψη γραπτού λόγου στον πολιτισμό του, σκαρώνει στιχάκια»
Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να πάψει να γιορτάζεται – ας δώσουμε ένα τέλος το 2013, μετά από σαράντα χρόνια λάβαρα, ντουντούκες κι οδοφράγματα.
Έτσι κι αλλιώς, η επιμονή μας στην επέτειο του Πολυτεχνείου ταυτίζεται με την τυραννική παρουσία της αριστεράς που, μέσω των επετείων, υπενθυμίζει τον ηρωισμό και την πρωτοπορία της στους «αγώνες του λαού».
Η ελληνική άκρα αριστερά (κομμουνιστική και αναρχοειδής) ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, για την επανεμφάνιση της άκρας δεξιάς και των νεοφασιστικών και νεοναζιστικών ομάδων. Στη συνέχεια, για την άνοδο αυτής της εγκληματικής παράταξης μπορούν να ενοχοποιηθούν μια σειρά παράγοντες: η συγκυρία της οικονομικής κρίσης, η ευρωπαϊκή κηδεμονία (η «απώλεια» της εθνικής ανεξαρτησίας και το πλήγμα στην εθνική υπερηφάνια), η ευρεία δημοσιότητα που της προσφέρθηκε και, όπως πάντα, η ελλειπής ενημέρωση και παιδεία. Ου γαρ οίδασιν τι ποιούσιν.
Η άκρα αριστερά έχει μακρά παράδοση στην προπαγάνδα. Και η προπαγάνδα της δεν συναντούσε ποτέ πειστικά αντεπιχειρήματα: τα κοινοβουλευτικά κόμματα, μετά το 1974 τουλάχιστον, δεν κατάφεραν να αντιτάξουν πολιτικό λόγο στην επέλαση της αριστερίστικης προπαγάνδας – και άφησαν το πεδίο της κοινωνικής δικαιοσύνης στα χέρια ιδεολογιών που δεν έχουν καμιά σχέση με την κοινωνική δικαιοσύνη
http://leftg700.blogspot.gr/2012/07/blog-post_10.html
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:17 πμ
skipper
Η παραπομπή στους λέφτηδες είναι ένα ξεχωριστό ποστ δικό τους.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:46 πμ
Πάνος
σκίπερ,
καλημέρα!
Μη ασχολούμενος με τα λεγόμενα της κ. Τ. είχα χάσει την ευκαιρία να θαυμάσω όσα ορέα αναφέρονται παραπάνω. Το έχει τερματίσει, βλέπω… 😉
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:00 πμ
nikiplos
skipper, πολλά χρόνια είχα να διαβάσω τη φράση «την έπεσε»… Κανείς δεν την έπεσε σε κανέναν… Στον ΚΟ έκανα κριτική στα δύο επιχειρήματά του απλώς… έτσι όπως τα βλέπω εγώ ας πούμε… Πέρα από αυτό έφερε ως απόσπασμα από κάπου ή κάποιον και ένα έμεσμα, καθαρό τέκνο του κίτρινου αυριανισμού, το οποίο είχα την υποχρέωση να χαρακτηρίσω ως τέτοιο…
(παρεμβλήθη βέβαια και η υπερβατική συζήτηση για άσχετο θέμα των ΑΦ και Μίτσου… )
Στη δική σου περίπτωση, δηλαδή σε εκείνα που μετέφερες εδώ, αξίζουν κριτική σε ένα άλλο ποστ… Δεν ξέρω αν έκανες κοπτορραπτική, κάπου συμφωνώ με τα γραφόμενά της, κάπου διαφωνώ… Έτσι είναι οι πολιτικές απόψεις: συμφωνώ ή διαφωνώ με κάποιες απόψεις που λέει κάποιος… Αυτό δεν σημαίνει ότι ξαφνικά κάνω ψυχογράφημα και αιτιάζω γιατί κάποιος έχει αυτές τις απόψεις, γιατί τότε θα φθάσω (αν το τραβήξω) σε ορέους διαλόγους που γίνονταν στις δίκες της Μόσχας το 36 και το 37, ή στη χειρότερη σε φασιστικά εμέσματα αυριανισμού σαν το παραπάνω απόσπασμα που κόμισε ο/η Κ.Ο.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 11:09 πμ
skipper
Νίκιπλε
αυτά που μετέφερα είναι ένα μικρό δείγμα από τα όσα έχει κατά καιρούς πει η Τ-υπάρχουν κι άλλα χειρότερα…. ακόμα και βίντεο.
Είναι αλήθεια ότι σχεδόν απ΄όλα απορρέει μία αποστροφή όχι μόνο προς την αριστερά , αλλά και προς οτιδήποτε της χαλάει…την αισθητική της και το οποίο βαφτίζει τουλάχιστον παρακμιακό και του επιτίθεται με σφοδρότητα…γλωσσικώς.
Αδύνατοι,φτωχοί , αριστεροί πάντα σε εισαγωγικά, υποανάπτυκτοι , τριτοκοσμικοί….θεωρούνται γι αυτήν παράσιτα κατά κάποιον τρόπο.
Για το αν το σχόλιο του Κ.Ο. συνιστά ψυχογράφημα και αν τα μεταφερόμενα του ιδίου από άλλον σχολιαστή είναι εμετικά……οκ θα μπορούσε να αποφευχθει το «για τη ΣΤ, η ΚΝΕ και ο κομμουνιστής πατέρας-αφέντης άφησαν σημάδια που δεν σβήνουν.»
Θα είχε πάντως ενδιαφέρον να έλεγες που συμφωνείς με την κυρία.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 1:44 μμ
dina kazana
Για τον καθενα μας αν γινοταν μια συρραφη απο επιμερους κομματια απ οσα εχουμε γραψει κατα καιρους , θα εβγαινε ενα προσωπο που πρωτοι εμεις οι ιδιοι θα αποστρεφομασταν.
Η Σ.Τ. εχει την τιμητικη της στο ποστ επειδη εχει υπογραψει το κειμενο των 58.Η προσπαθεια της ανασυστασης του κεντρωου χωρου ειναι ενα θετικο γεγονος αν γινει με σωστους ορους ωστε να υπαρχει μια προοπτικη κεντροαριστερης κυβερνησης.
Σε αυτα τα πλαισια μπορει κανεις να κανει μια με κοινο μετρο κριτικη στην συμπεριφορα και τις αποψεις που παρουσιασε η Σ.Τ.στην τηλεοπτικη εκπομπη και ειδικα στο κειμενο των 58 , για το οποιο δεν ακουσα κακες κριτικες κι αυτο μαλλον ειναι παρηγορο.
Μην πεσουμε τωρα ανθρωποφαγικα στην Σωτη! Ο αναμαρτητος πρωτος τον λιθο βαλεττω!
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:01 μμ
arcades
Dina, η κριτική σ’ αυτά που λέει ή γράφει κάποιος δεν είναι ποτέ ανθρωποφαγική. Μην τα μπερδεύουμε. Κι αν υπάρχει π.χ. ασυνέπεια λόγων κάνει καλό σ’ αυτόν που την υφίσταται.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:08 μμ
nikiplos
skipper, Ο λίκνος που μετέφερες πάει μετά και στου παππούλη που έγιναν οι συζητήσεις εκεί με … ορέο κλίμα εν θερμώ ενίοτε… Και να σκεφτεί κανείς ότι εκεί η συζήτηση ξεκίνησε από το αισθητικό (αλλά και ηθικό για κάποιους) … ατόπημα των LeftG700 να βάλουν χιτλερικό μουστάκι στην κυρία Τριανταφύλλου… Κατά τη γνώμη μου εκείνο δεν ήταν ατόπημα… Ήταν μιαν αισθητική παρέμβαση σε ένα δημόσιο πρόσωπο, ερμηνεύσιμη, εφόσον τα δημόσια πρόσωπα εκτίθενται. Το φωτομοντάζ, όταν δεν το κάνει η ΕΛΑΣ για δαρμένους συλληφθέντες κακοποιούς, ενέχει και τη σάτιρα και ενίοτε είναι και πετυχημένο… Δεν το βρήκα αστείο, αλλά δεν με ενόχλησε τόσο βρε παιδί μου ώστε να εξανιστώ… γι’ αυτό και δεν συμμετείχα στις εκεί διενέξεις… Ο καθείς κρατάει τις απόψεις του και τις ιδέες του με τις οποίες γενικά είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε.
Διευκρινίζω ότι ως «εμετικό» δεν χαρακτήρισα τίποτε από όσα έγραψε ο ΚΟ. Εμετικό χαρακτήρισα το συνημμένο απόσπασμα… Εκείνο που γράφεις ότι θα μπορούσε να λείπει ΔΕΝ είναι στο απόσπασμα… Συμφωνείς άρα με κάτι από τα γραφόμενα στο απόσπασμα-έμεσμα? Εμένα, μου θύμησε τις αείμνηστες και ορέες εποχές του Χάρη Πασβαντίδη και του Μιχάλη Γαργαλάκου…
Σε πολλα από όσα λέει κατά καιρούς η κυρία ΣΤ, συμφωνώ… Μιλάω φυσικά για τις αιτιάσεις της προς την Αριστερά, και όχι γενικά, για τον καιρό ας πούμε. Σε πολλά άλλα διαφωνώ, αλλά το να βγάζουμε ως «δημοκρατικές διαδικασίες» και «διάλογο» το καφριλίκι των φοιτητικών μας χρόνων στις γενικές συνελεύσεις και τις διαδοχικές μας «εκτονώσεις» εκεί, πάει πολύ στην ηλικία μας όπως και να το κάνουμε… Και εγώ νοσταλγώ τα νεανικότερα (γιατί ακόμα νέος είμαι…:) ) μου χρόνια, αλλά δεν τα εξειδανικεύω κιόλας…
Όσον αφορά την ουσία του θέματος χωρίς περιστροφές: Ο Ανδρέας Παπανδρέου και οι συν αυτώ, ευθύνονται εν μέρει για την απενοχοποίηση της αριστεράς. Φυσικά «απενοχοποίηση» από τις όποιες ευθύνες της αναλογούσαν. Μετά ήρθε η μεταπολίτευση που επέφερε μιαν αγιοποίηση… Η ίδια η κυρίως ειπείν αριστερα, βολεύτηκε με αυτήν την αγιοποίησή της, την οποία προϊόντος του χρόνου, μετέστρεψε σε θυματοποίηση… Η ΣΤ, αποτελεί μια φωνή που καταδεικνύει αυτές τις παθογένειες και δεν μασάει τα λόγια της. Λέει χωρίς περιστροφές ότι και εκεί σε εκείνους τους πολιτικούς «Άγιους Τόπους» βασίλεψαν μια χαρά φασιστοειδή και κάφροι, όπως κσι στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος. Σπάει αυτήν την εξειδανίκευση και αγιοποίηση που δίκην απλής δήλωσης (στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις) διεκδικούν όλοι οι φερώνυμοι αριστεροί άνω των 50… (Πολλών τα άπλυτα αρέσκεται να βγάζει στη φόρα ο Αφώτιστος αλλά ξαναείπα, ότι οι προσωπικές επιλογές με αφήνουν αδιάφορο, όταν πρόκειται για την ίδια την πολιτική καθεαυτή, καθώς σε αυτήν ακριβώς εστιάζω).
Που κάνει λάθος η κυρία Τριανταφύλλου? Μα εκεί που έγραψα στο πρώτο σχόλιό μου. Το πανεπιστήμιο δεν αποδομήθηκε από τους περιθωριακούς πολιτικά ταλιμπάν, αλλά από το επίσημο κράτος και τις επίσημες νεολαίες τους που συνέχισαν την ίδια ευκολία που πρώτη η χούντα έβαλε εκεί… Αντί η μεταπολίτευση να αποδώσει καλύτερα πανεπιστήμια, απέδωσε πολύ χειρότερα. Όσοι είναι σήμερα 50+ το αποδίδουν αυτό στους μεταπολιτευτικούς ακροαριστερούς χώρους και λεν συχνά τη φράση «άλωσαν» τα Πανεπιστήμια (Γιανναράς). Παρασύρονται από το κλίμα που οι ίδιοι βίωσα, διήρκεσε όμως στην πραγματικότητα πολύ λίγο. Εγώ που σπούδασα από το 87-93 για πρώτη φάση, δεν έζησα τους περιθωριακούς αυτούς παρά μόνο σε καταλήψεις και τις πριν από αυτές γενικές συνελεύσεις. Ποτέ άλλοτε δεν πατούσαν στις σχολές… ούτε επηρέασαν εκεί καμία ακαδημαϊκή δραστηριότητα, επι τοις ουσίας…
συγνώμη για το σεντόνι και το μακροσκελές σχόλιο…
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:34 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
nikiplos
«Πολλών τα άπλυτα αρέσκεται να βγάζει στη φόρα ο Αφώτιστος αλλά ξαναείπα, ότι οι προσωπικές επιλογές με αφήνουν αδιάφορο, όταν πρόκειται για την ίδια την πολιτική καθεαυτή, καθώς σε αυτήν ακριβώς εστιάζω»
Κατ αρχην δεν ειναι «απλυτα» ειναι αποσωπημενα.
Το «προσωπικο» των αρκετων ειναι μερος του συλλογικου.
Οταν μαλιστα πολλοι απο τους αρκετους ειναι δημοσια προσωπα και εξουσιαστες σε διαφορα κομματα, Και οταν μερικα απ’ αυτα τα κομματα ειναι ή ισχυριζονται οτι ειναι προοδευτικα -αριστερα, αυτο για μενα αποκτα ιδιαιτερη σημασια. Για να μην τα ψηφισω, για να καταδικασω την προτερη πολιτικη τους και ιδιοτελη τους πορεια στην ζωη,….
Η ΣΤ αποκαλυπτει με τον δικο της διειδυτικο τροπο τα «απλυτα» της αριστερας ( με το διπλο πλεονεκτημα :
α. της φοιτητριας απο διανοουμενη αριστερη αστικη οικογενεια και
β. την εσωτερικη πληροφορηση για/απο προσωπα , συμπεριφορες και πολιτικες απο την ΚΝΕ της δεκαετιας του 70, διοτι η μυστικοτητα και μυστικοπαθεια, η σιγη ιχθυος, η ενοχη σιωπη ειναι κατι που επικρατει στα περισσοτερα πρωην μελη του ΚΚΕ, κατι σαν με το «οπλο παρα ποδα», σαν sleepers που θα αφυπνιστουν οταν …ωριμασουν οι συνθηκες)
Τελικως μην πυροβολειτε την ΣΤ, ειναι η πιο αθωα απο τους 58.
ΥΓ 14 years after, σχεδον γιος μου !!! Βεβαιως εχω κερδισει χρονο εισηχθην 17, 75 ετων, οποτε μαλλον εισαι γρουσουζης 14-1=13 🙂
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:54 μμ
δεξιος
Ένοχη σιωπή για ποια πράγματα όμως Αφώτιστε;τι έκαναν και έχουν ενοχές;
Φυσικά ως δεξιός δεν αμφιβάλλω για το τι θα έκαναν εάν βρίσκονταν στην κυβέρνηση.Δεν βρέθηκαν όμως, οπότε τι ενοχές έχουν;
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:58 μμ
Πάνος
Μουστακι στην κ.Τ;!
Καλυτερα που δεν το ειδα…
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 3:08 μμ
kapetanios
τι τι έκαναν? έκαναν τον εμφύλιο
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 3:14 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Και ο ΑΦ δεν αμφιβαλλει για το τι εκαναν οι δεξιοι απο το…. 1828,ας μην το επεκτεινουμε τοσο, ας περιοριστουμε σε εναν αιωνα, απο το 1909.
Λ.χ. ο στρατος και η χωροφυλακη πυροβολουσαν τις διαδηλωσεις, εξεγερσεις χωρικων, εργατων, ….
Ομως οι λοιποι εκαναν βασικα σφαλματα
1. ΚΝΕ/ΠΣΚ «πρωτοι στα μαθηματα πρωτοι στον αγωνα» αμφοτερα με …αποστηθιση
2. Πασοκοι-λαμοιγια Εβλεπαν αυτα που εκαναν οι δεξιοι και τα …τελειοποιησησαν.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 3:15 μμ
δεξιος
H KNE της δεκαετιας του 70 μόνο με αναρχοαυτόνομους έκανε εμφύλιο για το εάν οι καταλήψεις κατά του Ν.815 θα ελέγχονται από την ΕΦΕΕ ή τις γενικές συνελεύσεις.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 3:24 μμ
σχολιαστης
Ωστε παίζουν και χιτλερικά μουστάκια; Είναι η πρώτη φάση, μετά τι ακολουθεί;
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 3:26 μμ
kapetanios
μην τον μπερδεύεις, τότε ο ΑΦ απλά διάβαζε
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 4:35 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«ότε ο ΑΦ απλά διάβαζε»
Ναι διαβαζα την ζωη 1973-1980
Ειναι γννωστο οτι η αντιληπτιικη ικανοτητα δεν ειναι το δυνατο σου σημειο. Εκτος αν ζηλευεις εναν ξανθο ημιρουμανο του οποιου οι προγονοι πηγαν προς το νοτο.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 4:36 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Αν τιποτα απο τα παραπανω δεν ισχυει, εισαι συκοφαντης.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 4:46 μμ
kapetanios
ΑΦ
ναι το παραδέχομαι , σε ζηλεύω αφόρητα–και δη την αντιληπτική σου ικανότητα
(κι εγώ νόμιζα ότι δεν ήταν τόοοσο φανερό!)
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 4:51 μμ
kapetanios
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 4:52 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Αφου με ζηλευεις προσπαθησε να μας….μοιασεις (σχετικα τιμιοι ΕΜΠιτες, αντε και ΑΠΘιτες για να μην εχω ενστασεις απο τον σχολιαστη και τον aftercrisis). Ποτε δεν ειναι αργα 🙂 .
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 4:59 μμ
kapetanios
ΑΦ
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:01 μμ
kapetanios
ΑΦ
δεν ξέρω γιατί αλλά πάω να σου αφιερώσω **άλλο** βιδεο και βγαίνει συνέχεια το παραπάνω !
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:04 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Αρκετα επαιξες, σε λιγο νυχτωνει, τωρα καλο ειναι να μαζευτεις σπιτι να διαβασεις τα…. κομματικα σου μαθηματα.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:27 μμ
Πάνος
Τι πάθατε σήμερα, κι εδώ κι αλλού; Μισή μέρα έλειψα και την κάνατε την καλύβα αμέρικαν μπαρ… 😉
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:33 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Πάνος
Αθωος του …διαδικτυακου αιματος.
Γνωστη συνεπεια του συνηθισμενου για την χωρα μας (και οχι μονον) διπολου- μεγαλης πηγης προβληματων του μεσου ελληνα («εμενα μου χρωστανε») :
χαμηλες δυνατοτητες/προσπαθεια- ματαιωμενες υπερβολικες προσδοκιες.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:54 μμ
Πάνος
Γιατί δεν υπέγραψα το κείμενο των «58», αν και το σκέφτηκα…
Της Αντιγονης Λυμπερακη
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_19/10/2013_537314
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 6:43 μμ
Κατερίνα Σ.Μ.
Αν και η ανάρτηση αφορά στην αποτυχημένη προσπάθεια της Τριανταφύλλου να αμβλύνει τις κάκιστες εντυπώσεις που άφησε η συμμετοχή της στην εκπομπή του Πρετεντέρη, τα σχόλια δεν περιορίστηκαν στο κείμενό της.
Έτσι, για ό,τι αναφέρθηκε στο κείμενο των 58 (ή σε οποιδήποτε κείμενο), πολύ καλώς κρίνονται και τα πρόσωπα που το γράφουν. Τα κείμενα δεν πέφτουν από τον ουρανό, έχει μεγάλη σημασία ποιοι τα υπογράφουν. Πολύ μεγαλύτερη και από τα ίδια τα κείμενα. Για το κείμενο των 58, οι υπογράφοντες, και όσοι τους «συμπαραστέκονται», έχουν συμφέρον να μην κρίνουμε τα πρόσωπα μιας και πρόκειται για μια ομάδα που τα περισσότερα μέλη της είναι συνυπεύθυνα – με πράξεις ή με «ηθική» βοήθεια – για το σημερινό δράμα.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 6:58 μμ
Κατερίνα Σ.Μ.
(και δεν εννοώ τα λογοτεχνικά κείμενα – εννοώ τα πολιτικά, και ιδιαιτέρως εκείνα που φέρουν τις υπογραφές αυτών που θέλουν να έχουν Όλα τα δάχτυλα σε Όλα τα μέλια, σε όλα τα πόστα, για πάντα, ξανά, μέχρι να σβήσει ο Ήλιος.)
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:53 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Πάνος
Ευχαριστω πολυ για την επισημανση του εξαιρετικου αρθρου της ΑΛ
Γιατί δεν υπέγραψα το κείμενο των «58», αν και το σκέφτηκα…
Της Αντιγονης Λυμπερακη (μεγαλο αποσπασμα)
«….Οι κεντρώοι δεν είχαν ώς τώρα αυτόνομη εκπροσώπηση. Εντάσσονταν σε έναν από τους δύο πόλους εξουσίας, εξασκώντας αυτό που στην τροτσκιστική ορολογία αποκαλείται «εισοδισμός». Εξαργύρωναν, δηλαδή, την απώλεια πολιτικής ταυτότητας με επιρροή – και τοποθέτηση σε θέσεις ευθύνης. Η δικαιολογία τους ήταν ότι, για να προωθήσεις τις απόψεις σου, πρέπει πρώτα να εκλεγείς. Και για να εκλεγείς, πρέπει να λες πράγματα που δεν πιστεύεις. Αρα φροντίζουμε να εξασφαλίσουμε «οχυρές τοποθεσίες» από τις οποίες θα εφαρμόσουμε διά της πλαγίας κάτι που δεν τολμάμε να παραδεχτούμε. Καταλαμβάνουμε θέσεις-καρέκλες για να προωθήσουμε θέσεις-προτάσεις. Αν και είχε κάποιες επιτυχίες, η στρατηγική αυτή ταυτίστηκε με τη σταδιακή απαξίωση της πολιτικής και οδήγησε στην ολοκληρωτική ήττα του 2009. Κάποιες μάχες κερδήθηκαν, ο πόλεμος όμως χάθηκε.
Στο σημερινό σταυροδρόμι πρέπει να τεθεί με ευθύτητα, σαφήνεια και αμεσότητα το σχέδιο για έναν νέο τρόπο λειτουργίας της ελληνικής κοινωνίας. Σε αντίθεση με το παρελθόν, οι θέσεις-καρέκλες είναι αδιάφορες. Τώρα χρειαζόμαστε θέσεις-προτάσεις. Τώρα έφτασε η ώρα το Κέντρο να πει ανοιχτά τι πιστεύει. Πρέπει να μιλά ως το Κέντρο της πεποίθησης και όχι ως το Κέντρο μιας επαμφοτερίζουσας ασάφειας και διπλής άρνησης.
Εκεί έγκειται και το πρόβλημά μου με την τακτική των «58». Συμφωνώντας προκαταβολικά με (ό,τι απέμεινε από) τον ένα από τους δύο παραδοσιακούς πόλους, οι «58» υποστέλλουν τη σημαία καθαρότητας των θέσεων πριν ακόμη αυτές προλάβουν να εκτεθούν.
Το ΠΑΣΟΚ του 2013 διατηρεί ακόμη ισχυρό μηχανισμό αλλά ανύπαρκτη απήχηση. Κάθε μηχανισμός είναι λογικό να θέτει την επιβίωσή του ως προτεραιότητα. Οι «58» κεντροαριστεροί συνεισφέρουν τις (ορθές κατά κανόνα) θέσεις τους για την ανανέωση της πορείας της χώρας. Ομως, φοβάμαι πολύ μήπως ο μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ εκλάβει τη συνυπογραφή ως συγχωροχάρτι. Ελλοχεύει ο κίνδυνος η «ανανέωση» του πολιτικού σκηνικού να παρεκτραπεί σε αναπαλαίωση του ΠΑΣΟΚ. Αν οι φόβοι μου έχουν βάση, η συζήτηση μετά τους «58» θα επιστρέψει σε κατανομή ρόλων: στη γνώριμη ενασχόληση με θέσεις-καρέκλες αντί με θέσεις-προτάσεις. Σε ενδοσκόπηση αντί για άνοιγμα στην κοινωνία. Αν θέλω να είμαι συνεπής, οφείλω να μη διακόψω την προσπάθεια να εξηγήσω τι πιστεύω. Εκτίμησα ότι, αν υπέγραφα το κείμενο των «58», η προσπάθειά μου θα πήγαινε πίσω. Ισως, μάλιστα, η στάση μου να εθεωρείτο συνθηκολόγηση. Θα παρακολουθώ, βεβαίως, τα επόμενα βήματα των «58» με ενδιαφέρον, αλλά από απόσταση, ευχόμενη οι φόβοι μου να μην επαληθευτούν και να μπορέσει το εγχείρημα αυτό να καταλήξει σε μια ευρύτερη σύνθεση. Θα παραμείνω, έτσι, στο μόνο φιλελεύθερο κόμμα του Κέντρου, τη ΔΡΑΣΗ. Και θα συνεχίσω (με όσους είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν) να εργάζομαι ώστε να πειστεί η κοινωνία να «αλλάξει για να μη βουλιάξει». Αυτή τη φορά όμως στ’ αλήθεια.»
ΥΓ Η μοναδικη διορθωση «….Οι κεντρώοι δεν είχαν ώς τώρα αυτόνομη εκπροσώπηση. Εντάσσονταν σε έναν από τους δύο πόλους εξουσίας, εξασκώντας αυτό που στην τροτσκιστική ορολογία αποκαλείται «εισοδισμός»»
Οχι μονον τωρα οι «κεντρωοι» . Κυριως οι αριστεροι και οι δεξιοι καθε ειδους. Με μια συναντηση του ενδιαφερομενου»εισοδιστη»με τον αρχηγο του ΠΑΣΟΚ παλαιοτερα, της ΝΔ παντοτε, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ, προσφατα.
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:47 μμ
skipper
Συμβαίνουν και στα στέκια της Sotis.
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=246089&catid=7
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 11:22 μμ
nikos__alfa
Πούσαι Θαναααάση – απού τα Χανιά. 🙂
Καλές οι εκτροπές, των μεγάλων εννοιών και οι εξαιρέσεις αλλά μην ξεχνάμε ότι αυτές επιβεβαιώνουν τους κανόνες. 😉
Καλώς ήρθες κι από μένα. Είσαι και τυχερός, 1001 καλώς όρισες πήρες μέχρι τώρα – σε αντίθεση με μένα που δεν πήρα κανένα. 😎
Κάτσε εδώ, έχει ψωμί, που έλεγε και ο Θείος Ισίδωρος (αλλού) και δεν θα τη βρούμε την άκρη. Μείνε ήσυχος.
υγ
Συμβουλή επιβίωσης, αν μου επιτρέπεις. Να παρακολουθείς τον …Αναγνώστη τον αθηναίο (δεν πιστεύω νάστε ξαδέρφια ε;) και δεν θα χάσεις. 🙂
19 Οκτωβρίου, 2013 στις 11:32 μμ
skipper
Nίκιπλε
ενόμιζα πως όταν μίλαγες για αιτιάσεις ,εννοούσες τα περί της σχέσης της Σ.Τ με τον πατέρα της… με το οποίο και συμφωνώ ότι θα έπρεπε να εκλείπει από μία κριτική προς αυτήν.
Από κει και πέρα σε σχέση με το εμετικό παράθεμα….βλέποντας αυτό
και διαβάζοντας κάτι τέτοιο
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.kosmos&id=26868
….δεν ξέρω αν θα αφαιρούσα κάτι.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 12:01 πμ
nikos__alfa
Χο!
Σκίπερ τώρα που είδα τις ταλαιπωρίες της Σώτης στα ταξίδια της και …στενοχωρήθηκα θυμήθηκα αυτό από ένα μικρό δοκίμιο για τον Zygmunt Bauman.
«Πλάνητες και τουρίστες
Μία σημαντική διάκριση στην εργογραφία της Ρευστότητας του Bauman είναι η διάκριση ανάμεσα στον πλάνητα (τον μετανάστη) και τον τουρίστα. Μέχρι τις αρχές του 1950 η μετακίνηση των ανθρώπων αφορούσε την αναζήτηση μίας εργασίας και τροφής. Από τότε και μετά εισήχθη άλλη μία μορφή μετακίνησης, ο τουρισμός.
Ο τουρίστας επισκέπτεται πολλά μέρη, αλλά πάντα κρατάει απόσταση από το μέρος στο οποίο βρίσκεται. Ενώ οι προσκυνητές ταξιδεύουν επειδή έχουν κάποιο προορισμό, ο τουρίστας απολαμβάνει το ταξίδι, του αρέσει «να αλλάζει παραστάσεις». Πού και πού ίσως νοσταλγεί και αυτός τη θαλπωρή του σπιτιού του αλλά, όπως γράφει ο Bauman, «τη στιγμή που η πόρτα κλείνει απ’ έξω, το σπίτι γίνεται ένα όνειρο. Τη στιγμή που η πόρτα κλείνει από μέσα, γίνεται μια φυλακή».
Πέρα από τους τουρίστες που έχουν την ελευθερία να μετακινούνται εδώ και κει, υπάρχουν και αυτοί που υποχρεώνονται να μετακινηθούν προς ανεύρεση εργασίας και στέγης, της σταθερότητας δηλαδή που περιφρονεί ο τουρίστας. Εκτός από τους τουρίστες, λοιπόν, υπάρχουν και οι «πλάνητες»: «οι τουρίστες ταξιδεύουν επειδή το θέλουν, οι πλάνητες ταξιδεύουν επειδή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς». Αυτός ο διαχωρισμός τουρίστα και πλάνητα συμπυκνώνει για τον Bauman τις αντιθέσεις της σύγχρονης κοινωνίας και αποτελεί το κεντρικό κριτήριο διαφοροποίησης των ανθρώπων: «Διατείνομαι ότι η αντίθεση ανάμεσα στους τουρίστες και τους πλάνητες είναι ο μείζων, κεντρικός διαχωρισμός της μετανεωτερικής κοινωνίας». Για τον Bauman η σύγχρονη κοινωνία είναι μια διαστρωματωμένη κοινωνία, μια κοινωνία αντιθέσεων και ανταγωνισμών που κρύβεται πίσω από τις διακηρύξεις της νέας ελευθερίας της επιλογής (δηλαδή μιας καταναλωτικής μορφής ελευθερίας): Η καταναλωτική κοινωνία, όπως και όλες οι άλλες γνωστές κοινωνίες, είναι διαστρωματωμένη, δηλαδή χαρακτηρίζεται από ανώτερες και κατώτερες κοινωνικές ομάδες. Η ανισότητες που αποτυπώνονται στη διαστρωμάτωση της καταναλωτικής κοινωνίας έγκεινται όχι απλώς και αφηρημένα στους «πάνω» και τους «κάτω», αλλά στο βαθμό κινητικότητας, στην ελευθερία των ανθρώπων να επιλέξουν το πού να βρίσκονται….»
http://christosb.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:38 πμ
Θανασης_χανια
Δεν ξερω αν κατι χανω,αλλα..
1.Δεν μ`ενδιαφερει η Σ.Τ.,ουτε το …ψυχολογικο της προφιλ.ουτε αν προσπαθει να αμβλυνει εντυπωσεις,ουτε οι 58…
2.Τα ατομα ας κριθουν οταν κατεβαινουν στην πολιτικη.Το ποστ εδω δεν ηταν για αυτο ομως!….Σε σημειο να σκεφτει καποιος οτι υπερεστιαζουμε στο προσωπο για να αποφυγουμε να παρουμε θεση επι της ουσιας…:)
3.Δηλαδη τα προσωπα ειναι το προβλημα στη χωρα μας? οχι οι πραξεις,οι μη-πραξεις και η ατολμια???
Οποιος και να βγει στην εξουσια,μηπως θα αντιμετωπισει αλλα προβληματα?…διαφορετικη χωρα?…δεν θα ισχυει για αυτον η παγκοσμιοποιηση?…δεν θα αντιμετωπισει αντιδρασεις?
Προσωπικα δεν εχω αυταπατες,ουτε και ειμαι διατεθειμενος να συμμετεχω σ`αυτο το παιχνιδι κυβερνηση /αντιπολιτευση…νισαφι πια!
4.Attack the view ,not the person!…Με κινδυνο να χαρακτηριστω μονοτονος,
δεν γινεται στη χωρα αυτη η καθε συζητηση να εκφυλιζεται σε προσωπικες διαμαχες…
5.Ποιος ειναι ο ….Αναγνωστης?….:))
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:32 πμ
skipper
Δηλαδη οι πράξεις ,οι μη πράξεις , η ατολμία , η τόλμη και άλλα τέτοια ως αποτέλεσμα μίας διαδικασίας δεν έχουν σχέση με τα πρόσωπα?
Η Σ.Τ. είναι αυτή που υπογράφει ένα κείμενο για την ανασυγκρότηση της κεντροααριστεράς , μίας ξαναζεσταμένης πηχτης σούπας, οι οποίοι(οι 58) μάλιστα αποκλείουν την δεξιά και την νεοκομμουνιστική αριστερά -αν και η Σώτη «καπελώθηκε» όπως λέει η ίδια από την δήλωση στήριξης Σημίτη Μπένυ- και η οποία ( η Σώτη τώρα) θεωρεί την Ελλάδα ως έναν κόσμο – όχι φανταστικό- αδικίας , παρανομίας , δυστυχίας, ανομίας ένα μπουρδέλο γενικά του οποίου -κατά το συγκεκριμένο άρθρο -το ελληνικό πανεπιστήμιο αποτελεί παράρτημα και για το οποίο παράρτημα ευθύνεται και πάλι η Αριστερά .
Κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε?
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:08 πμ
σχολιαστης
Είναι που οι συριζαίοι είναι γοητευμένοι από τη ποιότητα που εκπέμπει ο χώρος τους, διανοούμενοι και πολιτικοί που θαυμάζουν το Μάο και τον …Μπέρια και μια ατελείωτη λίστα μούτρων που έχουν γράψει ιστορία, οπότε κάτι …θρασύτατες όπως η κ. Τριανταφύλλου, είναι χαμηλής ποιότητας μπροστά στους γίγαντες. 🙂
Και να είναι χαρούμενη γιατί αν τα έλεγε αυτά σε κάποια χώρα από αυτές που …αγαπούσαν οι …ποιοτικοί, θα βρισκόταν σε κάποιο ψυχιατρείο για αναδόμηση.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:16 πμ
kapetanios
καπετάνιε μου
στο βιδεο που ανέβασες η λεγάμενη χαρακτηρίζει τους Κριτικούς (εκτός των εξαιρέσεων που πάντα υπάρχουν όπως είπε) ανόητους– και θα φταίει ο Μήτσος μετά εάν την περάσει γενεές 14
Εγω δεν το ήξερα το κορίτσι , ούτε και έχω διαβάσει βιβλία της (δεν ανήκουν στα ενδιαφέροντα μου) αλλά από τα λίγα άρθρα της και το βιδεο, μου δημιουργεί πολύ άσχημη εντύπωση (και μια ανεπαίσθητη αναγούλα). Δεν ξέρω , μπορεί να της πήρε τα μυαλά η πολύ δημοσιότητα και να ψιλοέχει χάσει την μπάλα
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:27 πμ
δεξιος
Eντάξει,έχει φάει και αυγά από αντιεξουσιαστές που «χαιδεύει» γνωστό κόμμα οπότε εξηγούνται διάφορα.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:33 πμ
nikiplos
skipper, κάπου κάνεις λάθος… ψάξτο… Και στο βίντεο που έκατσα και το είδα και στο άρθρο που διάβασα δεν βρήκα κάτι το επιλήψιμο… Σε αρκετά από αυτά συμφωνώ 100%. Άλλωστε ήταν όλα άσχετα με το θέμα που συζητάμε εδώ, ακόμη και με οποιεσδήποτε αιτιάσεις για ή την αριστερά…
Captain, η Σώτη, είναι γυναίκα πάνω απ’όλα… και έξυπνη γυναίκα. Και γράφει βιβλία… Όχι για το πόσο ωραίος είναι ο τριχωτός γορίλας της γειτονιάς της, ούτε για το πόσο ωραία πέρασε στη Μύκονο… γράφει για την καθημερινότητά μας από τη σκοπιά μιας έξυπνης γυναίκας. Συχνά το παραβλέπουμε αυτό… Συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους τα βιβλία της…
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:38 πμ
Πάνος
Καλημερα σε ολους!
Θαναση, τον Αναγνωστη θα τον αναγνωρισεις ευκολα: ειναι εκεινος ο οποιος σχολιαζει στα Αραμαικα!
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:41 πμ
kapetanios
νικιπλε φιλε μου καλημέρα
δεν είναι άσχημη ιδέα αυτή που μόλις μου έβαλες για τα στερνά μου: θα γράφω ταξιδιωτικά–με μπόλικη ναυτοσύνη μέσα. Θα με βοηθήσει και ο σκιπεράς.
Ρε συ νικ γιατί δίνεις αξία στις μετριότητες–από σένα έχω διαβάσει αριστουργήματα
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:45 πμ
Αλικη
@ Σχολιαστη 9.08′: Ξεχασες να αναφέρεις και τον «μεγάλο» διανοητη Ζιζεκ!!
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:51 πμ
σχολιαστης
Πράγματι! 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:53 πμ
nikos__alfa
Ε πες μας βρε Αλίκη κάποιον μεγάλο, σαν τη Σώτη -όχι παραπάνω- μη …βαρυστομαχιάσουμε κιόλας, νάχουμε να πορευόμαστε. 😛
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 11:29 πμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Να πω απλώς ότι το θέμα που βάζει ο Νίκιπλος ου μην και ο Θανάσης εκ Χανίων και Κρήτης γενικότερα 🙂 , είναι καίριο και με βρίσκει υποστηρικτή, θάλεγα δε φανατικό, αλλά δεν θα το πω διότι αυτό το διάστημα έχω ανοίξει μέτωπο με την ίσκρα και την αριστερή αντιπολίτευση γενικότερα, μόλις τα βρούμε με τους συντρόφους θα το λέω 🙂
Θα το πω εις την αραμαϊκή και με τη μέθοδο των παραβολών, την οποία ημείς πρώτοι ..διακονήσαμε (χο χο).
Αυτά που λέει ο Ζϊζεκ θάλεγα ότι δεν με βρίσκουν σύμφωνο και επίσης μερικά μου ανεβάζουν και την ..πίεση.
Παρόλα αυτά έχω διαβάσει κάποια που είπα ρε παιδί μου ο άνθρωπος ώρες ώρες εμφανίζει δυνατότητες διάκρισης άλλο πράμα και μερικές παρατηρήσεις του μου ανοίγουν την κεφάλα και τη σκέψη γενικότερα.
Συνολικά πάντως ..δεν είναι του γούστου μου, αν και το βασικό είναι ότι βρίσκω τους ..οπαδούς της σκέψης του και πιο συγκεκριμένα αν αυτοί καθορίζουν τις πολιτικές κομμάτων, πολιτικά προβληματικούς (πολιτικά λέω).
Από την άλλη υπάρχει μια κακιά συνήθεια πάαααρα πολύ κόσμου, ..διανοούμενου κατά τα άλλα, κάθε φορά που πέφτουν πάνω σε παρέμβασή του να προσπαθούν να την ..εξουδετερώσουν με adhominem αιτιάσεις και μάλιστα αναδεικνύοντας στοιχεία μιας ιδιαίτερης συμπεριφοράς του ως προς τη γλώσσα του σώματος, το τρόπο εκφοράς του λόγου του κλπ.
Με μια κουβέντα προτείνουν όλοι αυτοί οι ορέοι ..διανοούμενοι στο κοινό τους να μην ασχολείται με το κείμενο, διότι έχουν κατατάξει το συγγραφέα τους κάπου άσχημξα και μάλιστα με ψυχιατρικούς όρους.
Το κόλπο όμως δεν είναι αυτό, το κόλπο είναι ότι προσπαθούν να επηρεάσουν το κοινό τους υπονοώντας ότι όποιος βρει κάτι θετικό σε ένα κείμενο του Ζίζεκ είναι ..ψυχιατρική περίπτωση (ιδψ και τέτοια).
Το αυτό συμβαίνει και με τη Σώτη και μην μου πει κανείς ότι είναι άλλα μεγέθη, διότι φυσικά και είναι αλλά δεν έχει καμία σημασία, το πρόβλημα δεν είναι η Σώτη ή ο Ζίζεκ, αλλά η συγκεκριμένη συμπεριφορά διαφόρων.
Ο Νίκιπλος και οι ..έτεροι καππαδόκαι το επεσήμαναν πάρα πολύ ευγενικά.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 11:53 πμ
Αλικη
@ Αναγνώστη: Δεν ξέρω ποιοι κατατάσσουν τον Ζιζεκ με ψυχιατρικους όρους. Εμένα, πάντως, ουδολως με απασχολει η ψυχοδομη του η το αν ξυνει το κεφαλι του.
Αναφέρθηκα ειρωνικά σε αυτόν διότι η σκεψη του ειναι ένας αχταρμάς λακανικης/ ντερινταικης μπουρδολογιας, ιδεολογικοποιησης του ολοκληρωτισμου και αισθητικοποιησης της πολιτικής. Κατα καιρούς και αλλα -ο,τι του σκάσει!
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 11:55 πμ
nikos__alfa
Χα χα Αναγνώστη βγήκες απ το …καβούκι σου επιτέλους. Καλά τα λες και θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί σου, εντάξει να μείνουμε στην κριτική της άποψης που είναι και πολιτικά ορθόν γενικώς και να αποφεύγουμε τα ad homini αλλά καταλαβαίνεις ότι από ένα σημείο και πέρα όταν αυτές οι απόψεις συστηματικά …βαίνουν εναντίον μας, ως κοινωνικών ομάδων ή απλών προσώπων μέσα στις διαμάχες που δεν σταματούν ποτέ και εκφράζουν ορισμένα συμφέροντα που γίνονται διαφανή σε βάθος χρόνου δημιουργούνται προυποθέσεις ώστε να φτάνεις πια στη συνολική απόρριψη που περιλαμβάνει και το πρόσωπο για να μην …κουράζεσαι άδικα, (κάτι που αντιβαίνει και τους νόμους της …παραγωγικότητας) πάρε ως τραβηγμένο παράδειγμα τον Χίτλερ ή τον Πολ Ποτ που οι αναλύσεις αυτών που έλεγαν κάποτε ίσως να είχαν αξία αλλά ποιος ασχολείται σήμερα με το τι έλεγαν αγαπητέ μου ορθολόγε; 😉
Να σε δω να τους υπερασπίζεσαι αύριο-μεθαύριο ως αδικημένες προσωπικότητες και τι στον κόσμο! 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 11:57 πμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Και θα ήθελα να προσθέσω (χο χο) ότι αν και ήμουν από τους πρωτεργάτες της στηλίτευσης του να ..κρεμάμε μουστάκια σε εκείνη τη συζήτηση που λέει ο Νίκιπλος στου Παπούλη και κανονικά δεν θα συμφωνούσα με το Νίκιπλο σε αυτήν του την …αποστροφή, δεν θα το κάμω, διότι τρέχω ένα πρότζεκτ να μαζέψω όλους τους φιμωμένους και μέσω ειδικού προγράμματος να επανενταχθούν όοοολοι στη λίστα των σχολιαστών, ..άσπιλοι και ανανεωμένοι .
Αυτή θα είναι και η πραγματική λύση στα προβλήματα που εμφανίζονται στην Πόρσε, τα οποία φοβούμαι ότι θα κλιμακωθούν, τα μέτρα που παίρνουν οι ιστολόγοι είναι ..ασπιρίνες.
ΥΓ Το παρόν απεφθύνεται σε συγκεκριμένους που έχουν οι γνώση της ορέας εκείνης φάσης (μιλάμε απολαυστικοί διάλογοι, κόντρες, αίμα, ίντριγκες και τέτοια) 🙂 οι άλλοι ας με συγχωρέσουν, δεν θα το ματακάνω 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 12:09 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Μην μου κλίνεις εμένα τα λατινικά Νίκο, το αντχόμινεμ αναμεταξύ μας είναι αντχόμινεμ και λειτουργούν και σχετικά αυτόνομα 😉 , αυτά με χόμινι να τα πεις αλλού 🙂
ΕΠί της ουσίας υπάρχει μια συζήτηση σχετικά με τα όρια και τις προϋποθέσεις που δια της επίθεσης σε ένα πρόσωπο βάλλεις κατά του συμβολισμού που αυτό κουβαλάει και όχι κατά του ίδιου.
Επίσης σε ποια πρόσωπα μπορεί αυτό να έχει νόημα κλπ.
Μην ψάχνεις λοιπόν από εμένα έτοιμες συνταγές, το ζήτημα είναι στο μέτρο.
ΌΠως με το σύνταγμαμ τους νόμους και τη βία ένα πράμα 😉
Διότη θα σε καταγγείλω σαν Πρετεντερομιχελοσώτη ενώ εγώ θα είμαι ο ..κατρούγκαλος και να δω μετά τι θα λες στους ..κύκλους σου 🙂
Αλίκη δεν είπα ότι το έκανες εσύ, αυτό που είπα είναι ότι γίνεται ..κατά κόρον και δίνει πολλές φορές το στίγμα στο δημόσιο διάλογο.
Πολλές όμως, τόσο πολλές που καθορίζεται (ο διάλογος).
Εδώ μάλιστα με ..παραβολικό τρόπο επικέντρωσα στο ζήτημα της Σώτης και το έκανα διότι διάβασα αιτιάσεις ..εναντίον της και τάχα μου καλλυμένες ή ακάλυπτες (Μήτσος) που όντως μου ανέβασαν την ..αδρεναλίνη και που δεν θα ήθελα να απαντήσω ευθέως, αφού θα γινόμουν σαν τον Πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων Βασίλειο Λέβέντη όταν κατάλαβε ότι του έκοψαν το κανάλι κάποτες
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 12:14 μμ
σχολιαστης
Αναγνώστη, είναι ηλίου …φανερώτερο ότι υπάρχει μια ανθρωποφαγική διάθεση απέναντι σε αυτούς με τους οποίους οι φανατικοί διαφωνούν. Μην περιμένεις αυτή την καταραμένη περίοδο που ζούμε, να κυριαρχήσει ο ορθός λόγος. Η πυρά -λεκτικώς ακόμα- τροφοδοτείται ανελλιπώς και κάποιοι παίζουν με τα σπίρτα. 🙂
Περιμένω με ενδιαφέρον την επόμενη φάση που θα λέει με σαφήνεια, εσάς τους διαφωνούντες θα σας βρούμε -όταν καταλάβουμε το …κάστρο- και θα σας δείξουμε. 🙂
Γενικώς η κατάσταση είναι, χέσε μέσα και οι δαίμονες της διχόνοιας και του διαχωρισμού χορεύουν ασταμάτητα. Οπα! 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 12:19 μμ
skipper
Εν μέσω διαλείμματος μετ’ αναγνώσεως ….θα ήθελα μία διευκρίνηση Αναγνώστα στο … «Ο Νίκιπλος και οι ..έτεροι καππαδόκαι το επεσήμαναν πάρα πολύ ευγενικά.»
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 12:36 μμ
nikos__alfa
«Γενικώς η κατάσταση είναι, χέσε μέσα και οι δαίμονες της διχόνοιας και του διαχωρισμού χορεύουν ασταμάτητα. Οπα! 🙂 »
¨Οπα!!! Και …σχολιαστικός ποιητικός οίστρος! 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 12:44 μμ
kapetanios
ορθός λόγος της κυρίας?! Είναι αυτό που λέμε μάχαιραν έδωσες μάχαιραν θα λάβεις
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 12:54 μμ
nikos__alfa
Αναγνώστη το έκλινα μην και μας παρακολουθεί ο Βάγγος και συχλιστεί περισσότερο! 😉 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 12:58 μμ
papoylis
Οοοοόπαααα
Αφιέρωμα στη κυρία 😉
καλή Κυριακή πατριώτες … 🙂
ΥΓ : αν και στεγνός 😉
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 1:00 μμ
papoylis
Νικάλφα
δεν είδε το λασκαράτο ευτυχώς ( ο Βάγγος ) που στο άλλο ποστ με τα προνήπια χρησιμοποίησε προστακτική με αύξηση … Ευτυχώς λέμε γιατί σέρνονται και εγκεφαλικά 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:48 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Ας δουμε και τις αποψεις ενος Καθηγητη, πολυ δραστηριου απο τοτε που ηταν ….βοηθος. Μια δουλεια ειναι και αυτη, ελεγε για τις κυβερνητικες -επι Σημιτη- θεσεις του. Οι νευρικοι ας το …αποφυγουν.
«Με ποιον τρόπο και ποιο προσανατολισμό η συγκρότηση του νέου πόλου;
Γιάννης Καλογήρου, Καθηγητής ΕΜΠ
Το πρώτο βήμα έγινε. Η αρχική υποδοχή της πρόσκλησης για τη συγκρότηση ενός τρίτου «ευρωπαϊκού κεντροαριστερού» πόλου στο πολιτικό σύστημα είναι ενθαρρυντική. Φυσικά υπήρξαν και κάποιες αμήχανες, αποδοκιμαστικές, ίσως και λίγο πλεγματικές αντιδράσεις. Είναι αυτές ακριβώς, που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ενός κενού στην πολιτική ζωή – το οποίο είναι χρήσιμο να καλυφθεί, ιδίως στο πλαίσιο της αντικατάστασης του παλαιού «μεγάλου» δικομματισμού. Η συνέχεια δεν θα είναι εύκολη, αλλά ο δρόμος για την επαναθεμελίωση της δημοκρατικής- προοδευτικής παράταξης αξίζει (τουλάχιστον σύμφωνα με την άποψη πολλών και διαφορετικής προέλευσης και διαδρομής πολιτών) να διανυθεί.
Προτεραιότητα σήμερα έχει η οργάνωση/ αυτοοργάνωση με σύγχρονους, ευρύχωρους και ευέλικτους τρόπους της θετικής υποδοχής που σημειώνεται. Για τον σκοπό αυτό είναι αναγκαία η συμφωνία των συμμετεχόντων σε κάποιους εύλογους κανόνες, που θα διασφαλίζουν μια δημιουργική και αποτελεσματική συμπόρευση -χωρίς ηγεμονισμούς, αυτοκαταργήσεις και αποκλεισμούς- προς την Ιδρυτική Συνέλευση και στη συνέχεια προς τις Ευρωεκλογές και τις άλλες αναμετρήσεις του εκλογικού 2014. Ιδιαίτερη σημασία έχει η διαμόρφωση από το ξεκίνημα ενός κλίματος εμπιστοσύνης, ανεκτικότητας στη διαφορετικότητα και αλληλοκατανόησης.
Βασικοί συμμέτοχοι στη νέα αυτή προσπάθεια – εκτός από τις κοινοβουλευτικές πολιτικές δυνάμεις (κυρίως ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) και τις πολιτικές κινήσεις του χώρου – είναι κυρίως πολίτες και συλλογικότητες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την περιφέρεια που αναζητούν τρόπους να ξεκολλήσει η χώρα από τον πάτο και από το τέλμα, να επουλώσει τις πληγές της καταστροφικής πολύχρονης κρίσης, της ύφεσης και της ανεργίας και να δρομολογηθεί μια νέα δημιουργική, παραγωγική και ευρωπαϊκή πορεία της ελληνικής κοινωνίας με ανοιχτούς ορίζοντες. Όμως, τελικά, η επιτυχία της όλης προσπάθειας θα κριθεί από την ικανότητά της να εμπνεύσει και να δώσει μια νέα προοπτική στις νεότερες γενιές και να πείσει, ότι εργάζεται για ένα καινούργιο δημοκρατικό πλαίσιο, χωρίς ισοπεδωτική πολεμική (που αποτελεί μια παρασιτική μορφή κριτικής σε μια δημοκρατική κοινωνία) αλλά με προγραμματικές αντιπαραθέσεις, τεκμηριωμένο δημόσιο διάλογο, δημιουργικές συνθέσεις και δημοκρατικούς συμβιβασμούς.
Στη διαδρομή αυτή, δύο είναι οι μεγάλες προγραμματικές προκλήσεις, με τις οποίες ο νέος πόλος πρέπει άμεσα να καταπιαστεί και με βάση τις οποίες, να διαμορφώσει το στίγμα του.
Η πρώτη πρόκληση αναφέρεται στον ρόλο και τη στρατηγική της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης – που μπορεί να προσδιορίσει και τον τρόπο με τον οποίο οι ευρωπαϊκές χώρες θα επιλέξουν να απαντήσουν στην Ευρωκρίση και στις προκλήσεις ενός ραγδαία μεταβαλλόμενου παγκόσμιου περίγυρου. Η κρίσιμη επιλογή συνοψίζεται στο τι πρέπει να αλλάξει προκειμένου να διατηρηθεί ο πυρήνας του ευρωπαϊκού κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου, που πέτυχε να συνδυάσει την πολιτική δημοκρατία και τα κοινωνικά δικαιώματα με την οικονομική ευημερία. Το ευρωπαϊκό μοντέλο βρίσκεται σήμερα υπό αφόρητη πίεση, καθώς νέες δυναμικές οικονομίες εντάσσονται με γοργούς ρυθμούς στους παγκόσμιους συσχετισμούς και μεγάλοι πληθυσμοί διεκδικούν ευλόγως το δικαίωμά τους στην οικονομική μεγέθυνση. Ομως, ο παγκόσμιος ανταγωνισμός εξελίσσεται με άνισους για την Ευρώπη όρους και με κάποια απλούστευση η πρόκληση που τίθεται μπορεί να συνοψιστεί στο δίλημμα: η Κίνα (καθώς θα αναπτύσσεται) θα προσεγγίσει το ευρωπαϊκό ή ευρύτερα το δυτικό κοινωνικό μοντέλο, ή η Ευρώπη θα γίνει (με όρους οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης) περισσότερο «κινεζική»;
Η δεύτερη πρόκληση αφορά την άμεση αναγκαιότητα να διαμορφωθεί ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας σε συνδυασμό με τον τερματισμό της παρατεταμένης και εκτεταμένης πολιτικής λιτότητας. Σχέδιο δύσκολο καθώς ταυτόχρονα δεν θα πρέπει να παραμεληθεί μια πολιτική συστηματικού, βαθμιαίου και λελογισμένου εξορθολογισμού των δημοσίων οικονομικών.
Στον εξελισσόμενο διεθνή καταμερισμό εργασίας, η αναζωογόνηση και η αναβάθμιση του παραγωγικού συστήματος αποτελεί μεσοπρόθεσμα μια προϋπόθεση, εκ των ων ουκ άνευ, για να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις απασχόλησης και να διατηρηθούν οι κοινωνικές δαπάνες. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να επενδύσει στη γνώση και το ανθρώπινο δυναμικό της, να υποστηρίξει τη συστηματική προώθηση της καινοτόμου επιχειρηματικότητας και να απαιτήσει τη μεθοδική συγκρότηση ενός αποτελεσματικού και ευφυούς κράτους με σύγχρονες λειτουργικές δυνατότητες και επιχειρησιακές ικανότητες. Αυτοί είναι οι αναγκαίοι πυλώνες που μπορούν να στηρίξουν μια νέα τροχιά της ελληνικής οικονομίας υψηλού αναπτυξιακού δυναμικού, με ποιοτικότερα χαρακτηριστικά βιώσιμης ανάπτυξης, χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς που θα την καταστήσουν ανθεκτικότερη στον διεθνή ανταγωνισμό.
Πριν από μια βδομάδα οι «58» ξεκινήσαμε ένα ταξίδι, με πυξίδα και προορισμό, μετά λόγου γνώσεως των δυσκολιών. Ο Μανόλης Αναγνωστάκης είχε γράψει κάποτε πως υπάρχουν «δυό κατηγορίες πάντα: οι δρώντες και οι θεατές». Κι εμείς πιστεύουμε πως η κοινωνία δεν προχωρά με τους θεατές.»
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26533&subid=2&pubid=113133053
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:57 μμ
dina kazana
Αναγνωστα!++++++++++++++++
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 4:14 μμ
Mitsos
Αttack the view not the person..
Τα πρόσωπα όμως αυτά φίλε Χανιώτη, τα 58 δεν μας λένε θέσεις.. Ακουσες εσύ θέσεις? Τι λένε για την κρίση? Ποιος φταίει, τι πρέπει να γίνει για να φύγουμε μπροστά? Πώς θα γινουν και ποιοι θα κάνουν επενδύσεις και πού πρέπει να δώσει η χώρα βάρος στο θέμα αυτό?
Επιμένουν να σερβίρονται ως 58 διαννοούμενοι, που όμως δεν μας λένε τι έχουν διαννοηθεί για αυτά όλα, και επιθυμούν τα ψηφαλάκια χωρίς ούτε καν να μας λένε με ποιους θα συγκυβερνήσουν όταν έρθει η ώρα. Δουλεύει δηλαδή το θέμα γεια σας, είμαι πχ η Σώτη, είμαι διαννοούμενη συγγραφέας, έχω διδακτορικό, έχω γράψει βιβλία, ψηφίστε με.. ξέρω αυτά που εσείς δεν ξέρετε και θα σας λύσω τα προβλήματα.
Τα άτομα μάλλον νομίζουν ότι απευθύνονται σε τίποτα Ουγκα Ούγκα.. και όχι σε ανθρώπους που μετά από την κρίση που περνούν κάθονται και σκέφτονται για πρώτη φορα.. Ο Ελληνας κάθεται και ζυγίζει καλά τι θα ψηφίσει για πρώτη φορά μετά το 74, αλλά τα άτομα νομίζουν ότι με το να σερβίρονται ως κεντρο θα μπούν στη βουλή.. Δεν πειράζει καλά είναι και τα όνειρα.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:05 μμ
skipper
Νίκιπλε …τι να ψάξω αγαπητέ- είμαι στο θέμα για το οποίο μιλούσαμε
το βίντεο μεταφέρθη με σκοπό να «δικαιολογήσει» το εμετικό -κατ’ εσέ-παράθεμα του Κ.Ο. Ύφος , τρόπος έκφρασης , κινήσεις , γκριμάτσες , χασκογελάκια, παύσεις και ορισμένα από τα λεγόμενα συνηγορούν υπέρ του εμετικού.
Ο σκοπός της παραπομπής λοιπόν ήταν αυτός…δεν είπα ότι προκύπτει ουδεμία αιτίαση προς την αριστερά.Αν και όποιος έχει τύχει να παρακολουθεί την φιλελεύθερη κεντρώα αλλά και σοσιαλδημοκράτισσα Σώτη ,δεν θα δυσκολευετεί να ανακαλύψει το αντικομμουνιστικό της μένος ….στο άρθρο για την Βενεζουέλα(προυπόθεση η σύνδεση με τα προηγούμενα επεισόδια).
Σε παρακαλώ πολύ…… να συνεχίσεις να είσαι ευγενικός χα χα
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:07 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Ορέ Παπούλη ώρες ώρες είσαι πραγματικά αφοπλιστικός (για το βίδεο λέω) και ότι και να λέμε το έχεις κατά βάθος (το δικό μας βάθος 😉 όχι της Σώτης ή του οποιουδήποτε δημόσιου προσώπου).
Και αυτό είναι μεγάλη υπόθεση (πάλι 😉 )
Παρεμπιπτόντως θυμάσαι κάποτες έναν φουκαρά που τόλμησε να …διατυπώσει προστακτική με εσωτερική επάυξηση και τον βούτηξε από το αυτί ο Βαγγέλης και τον έκανε έναν παρά και μέχρι και εγώ αναγκάστηκα να πω ότι έιναι μεν λάθος (η επάυξηση) αλλά κάνει καλύτερο ..λιεζόν έτσι που τον κοπάναγε σαν χταπόδι 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:27 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_20/10/2013_523927
Οι γόνοι Απριλιανών που αρνήθηκαν τη Χρυσή Αυγή
Το δείπνο έγινε πριν από ένα χρόνο. Προσκεκλημένοι ήταν οι Χρήστος Παπαδόπουλος, Γιάννης Μακαρέζος και Μάνος Χατζηδάκης, δηλαδή οι γιοι των πρωταιτίων της δικτατορίας και ο συγγραφέας ερευνητής της δράσης του Γεωργίου Παπαδόπουλου. Την πρόσκληση είχε απευθύνει επιχειρηματίας, που λειτουργούσε για λογαριασμό της Χρυσής Αυγής. Τους ζήτησε να είναι υποψήφιοι με τα ψηφοδέλτιά της. Η απάντηση ήταν αρνητική. Η πρόσκληση για δείπνο ήταν για τις 9 το βράδυ στο εστιατόριο κεντρικού ξενοδοχείου όπου διέμενε εκείνες τις ημέρες ο Αθηναίος επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στην επαρχία. Οι προσκεκλημένοι του οι εξής τρεις: ο Χρήστος Παπαδόπουλος, ο Γιάννης Μακαρέζος και ο Μάνος Χατζηδάκης. Οι υιοί των πρωταιτίων της χούντας και ο συγγραφέας ερευνητής της δράσης του δικτάτορα, όταν έλαβαν την πρόσκληση πριν από ένα χρόνο, θεώρησαν πως επρόκειτο για μια φιλική συνάντηση, για να θυμηθούν τα παλιά και να συζητήσουν νέα και επικαιρότητα – ο επιχειρηματίας άλλωστε ήταν γνωστός τους και φίλα προσκείμενος στην «ιδεολογία» της επταετίας.
Εκεί, στο roof garden του ξενοδοχείου με θέα την Ακρόπολη ξεκίνησε η καλοκαιρινή βραδιά συζητώντας περό ανέμων και υδάτων: Νέα από την Αμερική, όπου μένει ο Παπαδόπουλος, τα αποτελέσματα των πρόσφατων -τότε- επαναληπτικών εκλογών, η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη βουλή. Και κάπου εκεί μεταξύ ορεκτικών και κυρίως πιάτου, ο επιχειρηματίας τους αποκάλυψε τον λόγο του δείπνου. Ο Τάκης Μιχαλόλιας τον είχε πάρει τηλέφωνο την προηγούμενη ημέρα και του είχε μεταφέρει την επιθυμία του αδερφού του, Νίκου Μιχαλολιάκου, να συμπεριλάβει τους τρεις άνδρες στο ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής. Οι προσκεκλημένοι άκουσαν την πρόταση κάπως αμήχανα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η Χρυσή Αυγή προσπαθούσε να «εκμεταλλευτεί» τον ιδεολογικό τους χώρο.
Ο πυρήνας των εναπομεινάντων χουντικών κατηγορεί τον Μιχαλολιάκο πως θυμόταν την «ιδεολογία» τους όποτε τον συνέφερε. Συχνά αναφερόταν στο «χρίσμα» από τον Γ. Παπαδόπουλο τον Σεπτέμβριο του ’84 -τότε που «διοριζόταν» στη θέση του αρχηγού της νεολαίας της ΕΠΕΝαλλά σπάνια για τους πραγματικούς λόγους της ρήξης ένα χρόνο αργότερα. Η ιστορία που έλεγε παντού είχε να κάνει με την αντίδρασή του στην προσχώρηση του κόμματος στην ομάδα φίλων του Ισραήλ στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά στην πραγματικότητα η σκληρή εθνικιστική του στάση είχε δημιουργήσει πολλές συγκρούσεις και τη δυσαρέσκεια του ίδιου του Παπαδόπουλου. Η σύζυγός του Δέσποινα φαίνεται πως είχε παραπονεθεί ουκ ολίγες φορές στον άνδρα της για τις ιδέες του νεαρού Μιχαλολιάκου: «Ολο για τον Χίτλερ και τους Ες Ες μιλάει».
Πρώην στελέχη της Χ.Α., θυμούνται πως τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Μιχαλολιάκος, πίσω από κλειστές πόρτες, κατηγορούσε τους χουντικούς όχι για αυτά που έκαναν αλλά «για αυτά που δεν έκαναν», χαρακτηρίζοντας τον Παπαδόπουλο «light» δικτάτορα, που δεν κατάφερε ποτέ να δημιουργήσει το ολοκληρωτικό κράτος που ο ίδιος ονειρευόταν. Παρόλα αυτά το 1999, έκανε την «εμφάνισή» του στην κηδεία του και μαζί με μια ομάδα του χαιρέτησε το φέρετρο ναζιστικά, εξαγριώνοντας έτσι τους παρευρισκομένους. Εν τω μεταξύ η παρ’ολίγον δολοφονία Κουσουρή από τον «Περίανδρο» το 1997 και η δίκη που ακολούθησε είχε φέρει στην επιφάνεια καλά κρυμμένα μυστικά της δράσης της Χρυσής Αυγής και ο Μιχαλολιάκος είχε αρχίσει να σκέπτεται και πάλι τον τρόπο με τον οποίο θα επαναπροσδιόριζε το κόμμα του. Στενοί του συνεργάτες θυμούνται πως σε αυτή του την προσπάθεια εμπνευστής ήταν το… ΚΚΕ. «Οπως το ΚΚΕ είχε φτιάξει την ΕΔΑ ως προσωπείο, με τον ίδιο τρόπο θα φτιάξουμε και εμείς τη δική μας ΕΔΑ» τον θυμούνται να λέει χαρακτηριστικά λίγους μήνες πριν από την ίδρυση της «Πατριωτικής συμμαχίας».
Ετσι, την 21η Απριλίου 2004, στην 37η επέτειο από το πραξικόπημα, νοσταλγοί της χούντας, κάποιοι αποχωρήσαντες από τον ΛΑΟΣ και μέλη μικρότερων οργανώσεων, μαζεύτηκαν στο ξενοδοχείο «Τιτάνια», και ενώ άκουγαν τα μηνύματα του Παττακού και του Ηλία Παππά -πατέρα του Χρήστου Παππά και μέλους της Χουντικής επαναστατικής επιτροπής- αισθάνονταν ικανοποιημένοι θεωρώντας πως επιτέλους θα έβρισκε στέγη μια κοινή εθνικιστική πατριωτική ιδεολογία. Στην πραγματικότητα βέβαια το όλο εγχείρημα δεν ήταν παρά μια προσπάθεια να ενισχυθεί η Χρυσή Αυγή. Αφού δυνάμωνε το νέο αυτό κόμμα θα ταυτιζόταν ανοικτά με το κόμμα του Μιχαλολιάκου. Ο φόβος όμως του ίδιου του ενορχηστρωτή αυτής της προσπάθειας -πως έχανε τον απόλυτο έλεγχο- οδήγησε στην αναστολή της δραστηριότητάς του τρία χρόνια αργότερα.
Συμβολικές κινήσεις
Εκτοτε, γίνονται μόνο συμβολικές κινήσεις. Η πρόσκληση στους υιούς του Παπαδόπουλο και Μακαρέζου που έγινε πριν από ένα χρόνο και αποκαλύπτει σήμερα η «Κ» ήταν η τελευταία οργανωμένη προσπάθεια του Μιχαλολιάκου να ενισχύσει το κόμμα του επωφελούμενος της ευρύτερης ακροδεξιάς. Ο επιχειρηματίας που μεσολάβησε στην πρόταση πέρασε το υπόλοιπο της βραδιάς προσπαθώντας να τους πείσει για τις καλές προθέσεις των Χρυσαυγιτών και πως μια τέτοια κίνηση θα οδηγούσε στη νομική και ηθική αποκατάσταση της δικτατορίας. Τους αποκάλυψε μάλιστα πως ο Μιχαλολιάκος σκόπευε να φτιάξει και μουσείο για να τιμήσει τον Παπαδόπουλο. Εν ολίγοις, επέμεινε πως δεν θα έπρεπε να χάσουν αυτή τη «μεγάλη ευκαιρία».
Οι τρεις άνδρες άκουσαν τι είχε να τους πει αλλά στο τέλος αρνήθηκαν. Αν και ένας από τους προσκεκλημένους φαίνεται πως ήταν πιο διαλλακτικός – ίσως μπαίνοντας σε ένα τόσο ακραίο φορέα και εισάγοντας τις δικές τους ιδέες και στοιχεία θα μπορούσαν να αλλάξουν τη μέχρι τώρα πορεία της Χ.Α, είπε στο τραπέζι. Φεύγοντας από το ξενοδοχείο οι άλλοι δύο τον επέπληξαν. «Πώς ήταν δυνατόν να το σκέπτεται;» τον ρώτησαν. «Είστε καλά;». Τους απάντησε. «Απλά καλό είναι να μην τους πάμε κόντρα, άφησέ τους να νομίζουν πως δεν είμαστε τελείως αρνητικοί».
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:35 μμ
arcades
Ε ναι, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι άλλο χουντικός κι άλλο ναζιστής. Γιατί οι χουντικοί είναι σοβαροί και πρέπει να ψηφίζουν σοβαρά.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:45 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Προφανώς, ο συντελεστής δυσκολίας να τα χώσω και να μου τα χώσει ο Βορίδης κάπου τη δεκαετία του 80 χωρίς να υπάρξουν περαιτέρω συνέπειες για την ..φυσική μου υπόσταση είναι σαφώς μικρότερος από αν έκανε κάτι ανάλογο ο κανακάρης μου τώρα.
Συμφωνούμε αγαπητέ arcades, διότι καλή η θεωρία που λένε διάφοροι, αλλά η πραγματική ζωή είναι αυτή που είναι και όλοι οι απολογισμοί και οι αξιολογήσεις έχουν αξία στο βαθμό που τη λαμβάνουν υπόωιν τους 😉
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:52 μμ
dina kazana
Kολλαει καπως εδω αυτο το σχολιο, Δ.Π.η εγινε κατα λαθος?
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:04 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
‘Ε ναι, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι άλλο χουντικός κι άλλο ναζιστής. Γιατί οι χουντικοί είναι σοβαροί και πρέπει να ψηφίζουν σοβαρά.»
Οι χουντικοί είναι αποκρουστικοί αλλά οι ναζιστές είναι ακόμα αποκρουστικότεροι. Με το να τους τσουβαλιαζουμε μαζί απλά ενισχύουμε τους ναζιστές. Το να μην τσουβαλιάζονται όμως μαζί βοηθάει κάπως ώστε οι πρώτοι να αντιληφθούν ποιούς ακριβώς υποστηρίζουν και έτσι να ξανασκεφτούν τι πάνε να κάνουν. Είναι αρκετά πιθανό πως κάποιοι από αυτούς θα κάνουν πίσω (πιστεύω πως αυτό ηδη έχει γίνει μετά τα γεγονότα του τελευταίου μήνα) και θα πάψουν να υποστηρίζουν τους ναζιστές, κάτι κατά την γνώμη μου θετικό.
Η ΧΑ πρέπει να επιστρέψει στα ποσοστά του 0,01%.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:08 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Kολλαει καπως εδω αυτο το σχολιο, Δ.Π.η εγινε κατα λαθος?»
Όχι δεν κολλάει αλλά δεν ήξερα που άλλου θα μπορούσε να μπεί οπότε είπα να το βάλω εδω. Το έβαλα γιατί θεώρησα πως παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον. Εαν βρίσκεις πως δεν σε ενδιαφέρει είσαι απόλυτα ελεύθερη να μην το διαβάσεις.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:17 μμ
dina kazana
Πολυ ευθικτο σε βρισκω Δ.Π
Πραγματικα αναρωτηθηκα μηπως υπαρχει καμμια κρυφη συναφεια με το θεμα του ποστ και δεν το βλεπω! Σιγουρα εχει ενδιαφερον , και μιας κι αναρταμε ενδιαφεροντα θεματα στο μεσον μιας συζητησης εχω κι εγω ενα αλλο ενδιαφερον θεμα , να το φερω?
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:28 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω για τα ενδιαφέροντα θέματα που δύνανται να μπάινουν ενδιάμεσα (τσόντα) να αποτείνεστε στο Σχολιαστή διότι έχει έχει ειδικότητα μέχρι και να ..βγάζει από μύγα ξύγκι 🙂
ΥΓ ¨ημαρτον από όλους 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:36 μμ
Πάνος
Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα στον ορίζοντα. Ας είναι 3-5-7-10%, αλλά ξεδοντιασμένοι, ώστε να μη τους φοβάται κανείς και οι δημόσιες παρεμβάσεις τους (πχ λαϊκές) να πνίγονται στα γιούχα.
Μετά, βλέπουμε.
Γιατί υπάρχουν και τα κακά σενάρια, που συνδέονται ευθέως με τη γενικότερη αποτυχία της χώρας και της κοινωνίας (και της Ευρώπης) και την απουσία αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος (για ανάταξη). Τότε οι ναζί θα κάνουν πάρτι, κι ας λέμε ό,τι θέλουμε εμείς.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:38 μμ
σχολιαστης
Εχει δίκιο ο Αναγνώστης, εδώ όλα είναι εντός εκτός και επι τα αυτά. 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:42 μμ
dina kazana
A, ρε Σωτη, κακο τελος ειχες (…ως ποστ δηλαδη!)
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:45 μμ
σχολιαστης
Δεν θέλουμε …κλάματα και μοιρολόγια. Μια χαρά πήγε το πόστ.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:51 μμ
σχολιαστης
Και λίγο Κατρούγκαλο ακόμα:
http://www.avgi.gr/article/1160735/giorgos-katrougkalos-i-exegersi-apenanti-stin-adikia-sunista-themeliodes-dikaioma
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:51 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Γιατί υπάρχουν και τα κακά σενάρια, που συνδέονται ευθέως με τη γενικότερη αποτυχία της χώρας και της κοινωνίας (και της Ευρώπης) και την απουσία αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος (για ανάταξη). Τότε οι ναζί θα κάνουν πάρτι, κι ας λέμε ό,τι θέλουμε εμείς.»
Δεν διαφωνώ, εαν αυτή η ανάταξη δεν έρθει ή αν ερθεί πολύ αργά, τα ποσοστά της γνωστής συμμορίας ενδεχομένως θα αυξηθούν (με ότι συνεπάγεται κάτι τέτοιο).
Απλά προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος.
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:54 μμ
dina kazana
Να βαλω ενα θεμα που μαλλον ενδιαφερει κι αλλους συμπασχοντες: Μου ηρθε φορος εισοδηματος που δεν δυναμαι αυτον τον καιρο να πληρωσω, ισως αργοτερα προς το τελος της Ανοιξης, τι πρεπει να κανω εν τω μεταξυ για να μη μου σηκωνουν απο το ταμιευτηριο τα ψιλα που εχω προς προσωρινη φυλαξη δια τα προς το ζην?
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:58 μμ
σχολιαστης
Το πιο κακό σενάριο που ονειρευόταν αυτοί που μπορείτε να σκεφτείτε είναι ότι κάποια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν στις δημοσκοπήσεις 1ο κόμμα, τα αυγά δεύτερο και τρίτη και καταϊδρωμένη η ΝΔ. Αλλά έσπασαν τα αυγά και θα βολευτούν με τα τσόφλια. 🙂
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:59 μμ
Άγγελος
ρύθμιση
20 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:09 μμ
dina kazana
Αγγελε,
εχει ληξει η πρωτη δοση κι εχω αλλη μια το Νοεμβρη που θα παει υπερ πιστεως κι αυτη! Ποτε πρεπει να παω για ρυθμιση? και τι ρυθμιση δικαιουμαι?
Μεχρις τον Μαη θαχω προβλημα ακομα και το 50αρικο, γιατι εκανα ρυθμιση και στο Τσμεδε, που αυτη δεν γινεται να μη πληρωνεται γιατι εχει ρητρα απορυθμισης!
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 12:46 πμ
Θανασης_χανια
skipper, Mitsos και …αλλοι:Δεν λεω οτι δεν πρεπει να κριτικαρονται/κρινονται τα προσωπα.
Αναφερομαι στη δημοσια ανταλλαγη αποψεων.Ο μεγαλος κινδυνος ειναι να εκτρεπεται συνεχεια η συζητηση απο την ουσια σε μια αγονη συζητηση για το τι ειναι η τι δεν ειναι ο καθε ενας….
Και λεγοντας το αυτο βεβαια, εννοω να εκτρεπεται εσκεμμενα…;)
Στην Πολιτικη τωρα,φυσικα και το καθε ατομο κρινεται και για τις αποψεις του και για την προσωπικοτητα του!
Οσον αφορα την συζητηση περι ευθυνων της Αριστερας.
Μεγαλη συζητηση αυτη…δεν ξερω.
Το κομβικο ζητημα ειναι ποιος θα χρεωθει το …μουτζουρη της κρισης.
Ολοι θελουν να βγαλουν το …ποδαρακι τους απ`εξω.
Κανεις δεν θελει η δικια του «κοσμοθεωρια» να ειναι η υπευθυνη,ετσι δεν ειναι?……:)
Η Ιστορια μαλλον θα αποδειχθει σκληρη για ολους.
Ας το δουμε ετσι και ας σκεφτει ο καθε ενας ΤΙ απετυχε και τι οχι στην μεταπολιτευτικη ελλαδα.
Και εδω κολλαει και το Failed state που λεει και το αρθρο δυστυχως….
Θυμαστε για παραδειγμα τη συζητηση (καπου 2000-2003 νομιζω)για το συμφωνο σταθεροτητας και τις προτροπες για χαλαρωση και περισσοτερα ελλειματα???….Ποιος νοιωθει οτι δικαιωθηκε??!…
Αnyway…το παρελθον δεν αλλαζει,αντλουμε ολοι μαθηματα ομως.
Μου θυμιζει παντως πρωτες μερες στο στρατο εδω…αραμαικα,πορσε ,γαιδουρια χαχαχα,τι φταιει το ερμο… Ομολογω εχω χασει λιγο τη μπαλα!
(Μηπως ο Αναγνωστης ….διαβαζει τα αραμαικα γιατι δεν τον βλεπω να τα …γραφει……:)
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 1:50 πμ
Άγγελος
ντίνα,
έχεις κάποιον που σου κάνει τα λογιστικά;
εγώ έκανα μέσω λογιστή αυτά που ειχα για την δήλωση του 2011. είναι θέμα συνολικού ποσού καθώς και ότι η δόση δεν μπορεί να είναι κάτω των 100.
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:14 πμ
dina kazana
Αγγελε, δεν χρωστω αλλα, μονο τα φετεινα, δηλαδη του 2012, απλως εχω ταμειακο ελλειμα μεχρις τον Μαη.
Ελπιζω, δηλαδη!
Αμα παω στον εφορο, θα μ αφησουν ησυχη ως τοτε?
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:26 πμ
kapetanios
τσούκου , μην το κάνεις. Εφόσον η άλλη δόση λήγει τον Νοέμβριο θα περιμένεις μέχρι τα τέλη Δεκεβρίου και **μετα** θα πάς εφορία. Εκεί θα κοιτάξεις να κάνεις ρύθμιση (τα 100ευρω που είπε και ο άγγελος γιατί ποιο κάτω δεν έχει ) δίνοντας μια δόση. Από κεί και πέρα η άλλη θα λήγει τέλος Ιανουαρίου. ΟΜΩΣ έχοντας το δικαίωμα να καθυστερήσεις μια και να μην έχεις πρόβλημα θα καλύψεις με ακόμη 100 ευρώ την δόση του **Φεβρουαρίου** που θα λήγει τέλος Μάρτη. Το ίδιο θα κάνεις και με την δόση του Μάρτη που έχεις δικαίωμα να την παραλήψεις κι έτσι θα φτάσεις μέχρι τον Μάη έχοντας ουσιαστικά πληρώσει μόνο 200 ευρώ χωρίς κανένα πρόβλημα. Εκτός ΕΑΝ θελήσεις εν τω μεταξύ για κάποιους λόγους φορολογική ενημερότητα. ΤΟΤΕ δυστυχώς θα πρέπει να καλύψεις ΟΛΟ το προηγούμενο ποσό
καλημέρα Ντίνα
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:31 πμ
Άγγελος
τα φετεινά, δηλαδή την προθεσμία του Σεπτέμβρη ούτε εγώ τα πλήρωσα. Θα δω αν μπορέσω τον Νοέμβρη.
θα πάω σύντομα.
εξαρτάται και πόσο χρειάζεται ο έφορος να πιάσει τον στόχο του.
για να σου δώσω ένα παράδειγμα: έχω μια αποθήκη που εκμισθώνω σε δημόσια υπηρεσία. μέχρι το 2011 αν χρωστούσα μου κρατούσαν στο δημόσιο ταμείο μέρος για την ρύθμιση. τώρα, επειδή καίγονται για χρήμα τα κρατάνε όλα παρόλο που είναι στην διακριτική ευχέρεια του εφόρου να μην παρακρατήσει μέρος, καθώς ειναι βέβαιο ότι μπορούν να τα πάρουν 100% το επόμενο τρίμηνο.
βέβαια εγώ είμαι σε μικρό μέρος και γνωριζόμαστε, οπότε βρίσκουμε μιαν άκρη. για την Θεσσαλονίκη δεν ξέρω.
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:35 πμ
Άγγελος
και φορολογική μπορείς να πάρεις κάπταιν. μόλις πληρώσεις την δοση σου (πωπω σαν τζάνκια ακουγόμαστε). ισχύος ενός μηνός βέβαια. αλλά κάνεις την δουλεία σου.
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:45 πμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Οι ανθρωποι ειναι σαδιστες, ασχετοι,… 15 Σεπτεμβριου εκτυπωσα φορολογικες ενημεροτητες 4- μηνης διαρκειας, για καθε ενδεχομενο (και κυριως μηπως πληρωθω απο 2 μικρες μελετες δημοσιου που εχω εκπονησει) ενω μετα την 30 Σεπτεμβριου οταν κατελογισθη ο φορος εισοδηματος 2012 (την 1η δοση απο τις 2 θα πληρωσω τελος του μηνα), στην προσπαθεια να εκδωσω φορολογικη ενημεροτητα στην ΓΓΠΣ μου εμφανιζεται το μηνυμα «Η ηλεκτονικη εκδοση φορολογικης ενημεροτητας δεν ειναι εφικτη. Απευθυνθειτε στην ΔΟΥ σας».
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:14 πμ
Άγγελος
αυτά να σου λείπουν αφώτιστε, αυτά είναι e-government και άλλα τέτοια που προτέινουν οι ΞΕΝΟΙ!!!!! και τα ντόπια γιουσουφάκια τους.
εμείς τιμάμε τις παραδόσεις και επενδύουμε στο organic government. γιατί ξέρουμε από λάδι.
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:22 πμ
kapetanios
ηλεκτρονική έκδοση φορολογικής ενημερότητας για αυτούς που βρίσκονται σε ρύθμιση δεν έχει. Φοβούνται μήπως και γίνει κάνα μπάχαλο στο σύστημα και προτιμούν την κατ ιδίαν συνεννόηση
*
Άγγελουδι μ
φορολογική ενημερότητα με εκκρεμή προηγούμενη δόση ΔΕΝ δίνεται–τουλάχιστον στην εφορία Καλαμαριάς που ανήκω εγώ. Αυτό που μπορεί να κάνεις είναι μια νέα ρύθμιση (πχ εντάσσοντας και κάποιες άλλες νέες οφειλές) να πληρώσεις την μια δόση και να πάρεις φορολογική ενημερότητα. Αυτό το κόλπο(διαδοχικές νέες ρυθμίσεις) κάνουν όλοι οι μεγάλοι οφειλέτες Αλλά λάβε υπόψη σου(για μας τα λιμά) ότι ακόμη και στην περίπτωση που δεν χρωστάμε καμία προηγούμενη δόση, φορολογική ενημερότητα για πληρωμές από το δημόσιο την ξεχνάμε –εως ότου τελειώσει η ρύθμιση.
εμένα μου έμειναν 6(χ4.800)δόσεις(από τιμολόγια/έσοδα τα οποία ποτέ μου δεν εισέπραξα–μο την πουτάνα τους μέσα ) και μετά θα αναπνεύσω
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:28 πμ
Άγγελος
ναι, αυτό εννοούσα. ανά πάσα στιγμή καλύπτεις το άμεσα απαιτητό.
να κανονίσουμε ημερίδα μετά ούζου και μεζέ με θέμα «φορολογικές και ασφαλιστικές ενημερότητες, αυτές οι ποθητές: διαχειριστική κανονικότητα σε ανώμαλες εποχές».
ο ΑΦ θα διευθύνει συζήτηση με θέμα «Παπανούτσος και ΚΦΑΣ: μια κανοτόμος τοποθέτησις»
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 10:30 πμ
Άγγελος
«Αλλά λάβε υπόψη σου(για μας τα λιμά) ότι ακόμη και στην περίπτωση που δεν χρωστάμε καμία προηγούμενη δόση, φορολογική ενημερότητα για πληρωμές από το δημόσιο την ξεχνάμε –εως ότου τελειώσει η ρύθμιση»
δεν ισχύει για το 100%, είναι στην διακριτική ευχέρεια του έφορα. αλλά ας το αφήσουμε, δεν είναι δα και taxheaven η καλύβα.
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 1:05 μμ
dina kazana
Παιδες, ευχαριστω πολυ.
Δηλαδη αν καταλαβα καλα. να εμφανιστω τελος Δεκεμβρη στον εφορο για διακανονισμο και μετα να πληρωνω μηνα παραμηνα μεχρις που θα μπορω να γινω συνεπης, σωστα?
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 1:16 μμ
Πάνος
Υπάρχει και η εναλλακτική να μην εμφανιστείς καθόλου, να μην πληρώσεις τη δόση + να πάρεις τις καταθέσεις από την Τράπεζα (καλού κακού).
Η εφορία θα σε αναζητήσει (με δικό της το άγχος).
Αν πάλι κάτι στραβώσει και σε συλλάβουν ως εγκληματία φοροφυγά(δα), θα σε φροντίσουμε εμείς με κάθε τρόπο. Πχ με τη διοργάνωση μιας βραδιάς όπου ο ΑΦ θα διαβάσει Παπανούτσο και ο Άγγελος θα παίζει κεμετζέν, ενώ ο καπετάνιος και ο σκίπερ θα αναλάβουν τα ψάρια.
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 1:20 μμ
zeppos
Εάν υπάρχει πιστωτική κάρτα χωρίς χρέη, η τράπεζα δέχεται να πληρώσει αφ΄άπαξ το ποσόν της εφορίας και να το εισπράτει σε δόσεις μηνιαίες από τον λογαριασμό σας.
Οι δόσεις εξαρτώνται από την τράπεζα. Εγώ τις τρεις δόσεις τις έκανα έτσι 6 στην Αλφα και ¨»κέρδισα» και το μπόνους της εφ’άπαξ πληρωμής.
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 1:44 μμ
kapetanios
Ντίνα
θα εμφανιστής 1 μήνα μετά την λήξη των 2-3 (δεν ξέρω πόσες έχεις) δόσεων. Τότε θα κάνεις διακανονισμό και θα το πας μήνα παρά μήνα (αλλά όχι πάνω από 2 συνολικά καθυστερημένες δόσεις γιατί μετά χάνεις τον διακανονισμό και πρέπει να κάνει καινούργιο) Μια άλλη λύση είναι η πιστωτική κάρτα που λέει ο ζεπος αλλά πρέπει να δεις το ύψος της δόσης που θα σου προκύψει , δεν λέει να μπλέξεις και με τράπεζες εάν μπορείς να κάνεις την δουλειά σου με τις καθυστερήσεις στην εφορία. Όπως και να έχει πάντως ΜΗΝ τρελαίνεσαι, και ΜΗΝ τρομοκρατείσαι, η εφορία πριν προχωρήσει σε κατασχέσεις και όλα αυτά που φοβάσαι θα σου έχει στείλει τουλάχιστον 1-2 προειδοποιήσεις και θα σε καλεί να τακτοποιήσεις το χρέος σου
Χαλάρωσε και θα φτάσεις στον Μάιο χωρίς να το καταλάβεις
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 1:49 μμ
zeppos
Να σημειώσω οτι η τράπεζα ΔΕΝ κρατάει από την κάρτα τίποτα ως κέρδος από τις δόσεις, γιατί μάλλον εισπράτει από το δημόσιο το ποσοστό της..
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 2:05 μμ
kapetanios
Όχι, δεν το λέω(για το μπλέξιμο) από πλευράς προμηθειών της τράπεζας . Αυτό είναι κάτι που όπως λες κι εσυ μπορεί να μην πληρώσει. Το λέω έχοντας στο μυαλό μου τα προβλήματα που ενδεχομένως προκύψουν **με** την τράπεζα έτσι και δεν καλύπτει η Ντίνα τις δόσεις της για κάποιο διάστημα. Μέχρι και να την ακυρώσει μπορεί χωρίς καμία προειδοποίηση .Εάν δε σε αυτήν την κάρτα έχει και άλλο χρέος τότε η τράπεζα μπορεί να κάνει απαιτητό το συνολικό ποσό και κλάψτα Χαράλαμπε.
Η γνώμη μου είναι να κρατηθεί μακριά από τις τράπεζες και τις πιστωτικές κάρτες και να κάνει το παιχνίδι της με την εφορία.
Ντίνα μου ελπίζω να βοήθησα και είθε ο θεός των οφειλετών να είναι μαζί σου
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 4:25 μμ
nikiplos
skipper, ενώ πλειστάκις είσαι μέσα στο θέμα και κάνεις εύστοχα σχόλια, εδώ δεν μπορούμε να συννενοηθούμε… ας είναι…
Έτσι κι αλλιώς έχω σταματήσει να επιμένω… Μια κοινωνία που έχει αποφασίσει ν’ αυτοκτονήσει την να την κάνεις… πόσο να την βοηθήσεις…
Όταν έστω και από ένα άρθρο απλό, βλέπεις ξεκάθαρες τις ομοιότητες (ταυτίσεις) της Βενεζουέλας με τη χώρα μας, τι να συζητήσουμε περαιτέρω?
για το σοφό λα(γ)ό που έθιξε δήθεν η «καλοζωϊσμένη» κυρία?
Γιατί ο λαγός είναι πάντα σοφός:
http://www.inews.gr/205/ach-ellada-tin-exedide-me-tin-via-kai-olo-to-chorio-pige-na-ton-yperaspistei.htm
dogville…
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 4:27 μμ
nikiplos
καλύτερος λίκνος, γιατί ο άλλος κάνει ενίοτε τσαφ:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_18/06/2006_187742
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:11 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Απο τον καλύτερο λίκνο του nikiplos Οκτωβρίου 21, 2013 στις 4:27 μμ, τον οποιο και ευχαριστω.
«…Οικογενειακή επιχείρηση
Ο σωματέμπορος επισήμως είναι ιδιοκτήτης μπαρ. Ακόμη, με χρηματοδότηση από ευρωπαϊκό πρόγραμμα έκτισε ξενοδοχείο. Στον β’ όροφο εξέδιδε τις γυναίκες. Στο ίδιο οίκημα διαμένει η οικογένειά του – η σύζυγός του και το εξάχρονο σήμερα παιδί τους. Η επιχείρηση του «εντίμου» πολίτη ήταν οικογενειακή: τρίτη συνεργός ήταν η κουνιάδα του. Αυτή μοίραζε τα προφυλακτικά στους πελάτες και έπαιρνε τα χρήματα…
Ο κατηγορούμενος τελικά καταδικάσθηκε για σωματεμπορία (12 χρόνια και οκτώ μήνες φυλακή) και οι δυο συγκατηγούμενοί του για συνέργεια. Το δικαστήριο είχε τέσσερεις ενόρκους, εκ των οποίων οι δύο δικηγόροι. Αυτοί οι δύο μειοψήφησαν. Κατά τη γνώμη τους, η γυναίκα δεν ήταν θύμα σωματεμπορίας. Απορίας άξιο, αφού οι δικηγόροι -αν μη τι άλλο- γνωρίζουν τη φύση των αδικημάτων.
Επειτα από τρεις μήνες, ο σωματέμπορός κατέβαλε 27.000 ευρώ εγγύηση και αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους. Πριν από τρεις μήνες συνελήφθη πάλι για σωματεμπορία. Αυτή τη φορά τα θύματα ήταν τέσσερεις Μολδαβές. Κυκλοφορεί και πάλι ελεύθερος. Ασκησε έφεση στην απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου που τον καταδίκασε για σωματεμπορία. Αυτή τη φορά ως δικηγόρο υπεράσπισης έχει ένα από τα «τρανταχτά» ονόματα των Αθηνών. Και στο Μικτό Ορκωτό, όπου καταδικάσθηκε πρωτοβαθμίως, είχε άνω του ενός δικηγόρου υπεράσπισης.»
ΥΓ Το ομολογω. Εχω υποτιμησει πολυ τις εξαιρετικες δυνατοτητες των ελληνων και ελληνιδων για σωματεμπορια αλλοδαπων γυναικαων , μετα ή ανευ κακοποιησης, απειλης κατα των παιδιν της ή αλλων συγγενικων της προσωπων η/και βιασμου. ΜC Mafia με δυνατη ελληνικη συνιστωσα.
Και η σιωπη των πελατων, των συζυγων των πελατων κια οχι μονον.
Εκτος των αλλωνκατασυρροην αδικηματων, μαυρη οικονομια. 60 ευρω η συνευρεση.
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 5:38 μμ
kapetanios
νικιπλε
η πορνεία/ σωματεμπορία μάλλον προηγείται της κοινωνίας –πρώτα οι άνθρωποι ανακάλυψαν την αξία του μουνιού και μετά της κοινωνίας.
Έκτοτε συμβαδίζουν χωρίς η μια να απειλεί την άλλη.
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 7:50 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«Οι 58 κυρίως φοβούνται
10/21/2013
Ακριβώς μια εβδομάδα πριν, την περασμένη Δευτέρα, δόθηκε στη δημοσιότητα ένα κείμενο από 58 προσωπικότητες που αναφερόταν στην Κεντροαριστερά.
Η δημόσια έκφραση αυτής της πρωτοβουλίας με βρήκε στο Βερολίνο και σήμερα διαπιστώνω ότι ήμουν μάλλον τυχερός, καθώς εκ των πραγμάτων δεν είχα αρκετό χρόνο για να καταθέσω την άποψη μου σε πρώτο χρόνο.
Σήμερα, με κάποια χρονική απόσταση, νομίζω ότι το πραγματικό ερώτημα για το συγκεκριμένο κείμενο είναι το αν πράγματι είναι σημαντικό, αν διαθέτει δηλαδή κάποια προστιθέμενη αξία τέτοια που αυτονόητα να το θέτει στη βάση της δημόσιας συζήτησης περί Κεντροαριστεράς.
Επί του περιεχομένου, το κείμενο δεν μου μοιάζει ιδιαίτερα σημαντικό. Δεν είναι πρωτότυπο, δεν διαθέτει απολύτως καμία ένταση κι αποτυγχάνει να πυροδοτήσει μια συζήτηση με όρους μέλλοντος. Είναι ένα κείμενο δειλό, γεμάτο φοβίες κι ενοχές, του οποίου ο συντάκτης μοιάζει να έχει περιοριστεί σε ένα ρόλο τροχονόμου κλισέ κι ορισμών που παρατίθενται ως φοβερά αυτονόητοι, παρά την παροιμιώδη ασάφεια τους (π.χ προοδευτικός ευρωπαϊσμός). Οι λέξεις προσπαθούν κυρίως να καμουφλάρουν τη μέχρι σήμερα αποτυχημένη πορεία του χώρου και παράλληλα επιχειρούν να προεξοφλήσουν το ανεύθυνο των 58 για μια πιθανή αποτυχία του εγχειρήματος.
‘Εξάλλου, ήδη στις πρώτες γραμμές διαβάζει κανείς ότι η πρόσκληση γίνεται «χωρίς αποκλεισμούς». Η φράση αυτή σχεδόν με σοκάρει, τη βρίσκω φρικτή κυρίως γιατί υποδηλώνει μια πλήρη άγνοια της πολιτικής πραγματικότητας. Η Κεντροαριστερά δεν διαλύθηκε από ατύχημα ή από κάποια φυσική καταστροφή αλλά συνετρίβη στις κάλπες, με τους πολίτες να στέλνουν συγκεκριμένους ανθρώπους πίσω στο σπίτι τους. Αυτούς που ο κόσμος πέταξε έξω από την πόρτα, κανένα συλλογικό κείμενο δεν μπορεί να τους φέρει πίσω από το παράθυρο.
Το «πάμε όλοι μαζί» είναι απλώς μια ευχή, κάτι που απλώς εξυπηρετεί εκείνους που τους είναι ανθρώπινα δύσκολο να σπάσουν αυγά σε κοινωνικές σχέσεις δεκαετιών. Καμία μορφής ενότητας δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς συνειδητούς και καθαρούς αποκλεισμούς προσώπων και πρακτικών, ειδικά σε ένα χώρο όπως η Κεντροαριστερά όπου τα βαρίδια περισσεύουν (και συνυπογράφουν).
Τα αυγά όμως δεν παραμένουν άθικτα μόνο σε επίπεδο προσώπων αλλά και σε επίπεδο ιδεών, εκεί όπου εμφανίζεται και το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτό του κειμένου. Για όσους πιθανόν το έχουν ξεχάσει ή προτιμούν να το ξεχνούν, η λέξη Κεντροαριστέρα είναι μια σύνθετη λέξη και το δεύτερο συνθετικό της διαθέτει περισσότερα γράμματα από το πρώτο.
Το καινούριο στην Κεντροαριστερά δεν μπορεί να γεννηθεί επειδή κάποιοι φοβούνται το ενδεχόμενο διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ του 2013. Το καινούριο στην Κεντροαριστερά δεν πρέπει να δημιουργηθεί με σκοπό να γίνει το ιδεολογικό άλλοθι διακυβέρνησης της χώρας από τον ακροδεξιό Αντώνη Σαμαρά και την εκτός ορθολογικού τόξου παρέα του. Όποιος μπορεί να ανεχθεί τον Φαήλο Κρανιδιώτη και τον Γιάννη Μιχελάκη, ας τους ψηφίσει κιόλας, δεν χρειάζεται να επικαλείται τις παραδόσεις της δημοκρατικής παράταξης για να διαχειριστεί τις ενοχές του.
Ο ιστορικός αντίπαλος της Κεντροαριστεράς ήταν και πρέπει να παραμείνει η συντήρηση όπως αυτή εκφράζεται από τη Νέα Δημοκρατία, η οποία μάλιστα στα χρόνια του Αντώνη Σαμαρά έχει μετατοπισθεί στα άκρα της ιδεολογικής της παράδοσης, φλερτάροντας έμμεσα αλλά συχνά κι άμεσα με το ακροατήριο της Χρυσής Αυγής.
Από την Αλλαγή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι τον Εκσυγχρονισμό του Κώστα Σημίτη, το ΠΑΣΟΚ, ως μονοπωλιακός εκφραστής της κυβερνώσας Κεντροαριστεράς, ήταν η παράταξη που έστριψε την ελληνική κοινωνία προς τα αριστερά, θεμελίωσε το κοινωνικό κράτος κι όταν χρειάστηκε, έθεσε την ίδια της ύπαρξη της στη διάθεση της εθνικής σωτηρίας, με τον Γιώργο Παπανδρέου να σηκώνει στις πλάτες του τις αμαρτίες 35 ετών κόντρα σε θεούς και δαίμονες.
Η Κεντροαριστερά οφείλει μεν να ορίσει ως εχθρό της τον οικονομικό αναλφαβητισμό του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος ενδέχεται και να αποδειχθεί επικίνδυνος για τη χώρα αλλά δεν μπορεί να εξισώνει την Αριστερά με την ακροδεξιά κομπανία που έχει εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου κι απαιτεί να σώσει τη χώρα με τους δικούς της, επαχθείς για τη Δημοκρατία όρους.
Η Κεντροαριστερά δεν πρέπει να επιτρέψει στο ΣΥΡΙΖΑ να εκπροσωπεί μονοπωλιακά όλους εκείνους τους πολίτες που αποστρέφονται την κυνική απαξίωση των θεσμών από τη Νέα Δημοκρατία και παράλληλα αηδιάζουν κάθε φορά που παρακολουθούν τα διαγγέλματα Πρετεντέρη και των ομοίων του στο πλαίσιο της χυδαίας κυβερνητικής προπαγάνδας. Για να τα βάλεις όμως με τον Πρετεντέρη, θα πρέπει και να μην εξαρτάς την όποια παρουσία σου στα πολιτικά πράγματα από αυτόν κι εκεί νομίζω ότι λίγο υποφέρει η ομάδα(;) των 58 η οποία αφελώς πιστεύει ότι κερδίζει πράγματα όταν γράφουν γι’ αυτήν ύμνους το ΒΗΜΑ και τα ΝΕΑ.
Συνοψίζοντας, το πρόβλημα με το κείμενο των 58 δεν είναι ότι πρόκειται για ένα κακό κείμενο αλλά το ότι πρόκειται για ένα μίζερο κείμενο, που απλώς επιχειρεί να φτιασιδώσει το παλιό κι όχι να ενθαρρύνει τη δημιουργία του καινούριου. Οι 58 μοιάζουν να επιλέγουν συνειδητά το μονοπάτι ενός έντιμου συμβιβασμού με το υφιστάμενο πολιτικό κατεστημένο, υπονοώντας την προσωπική τους απροθυμία να διαθέσουν τις δυνάμεις του στη διάλυση του.
Οι 58 οργίζονται μεν με τα κακώς κείμενα της σημερινής πραγματικότητας αλλά περισσότερο τους φοβίζει το τι μπορεί να ακολουθήσει ενός μεγάλου πολιτικού bing bang. Προτιμούν να συμβάλουν σε μια αλλαγή της διαρρύθμισης των ανακτόρων παρά να τα δουν να καταλαμβάνονται. Ίσως γι’ αυτό και τους στηρίζουν πιο πολύ όσοι φύσει και θέσει έχουν συνηθίσει ή μπορούν να φοβούνται τόσο.
Λυπάμαι αλλά δεν πρόκειται να προσπαθήσω να πείσω κανέναν ότι πρέπει να φοβάται τόσο»
http://www.parapolitiki.com/2013/10/oi-58-kyrios-fovountai.html
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 8:02 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«ΠΟΛΙΤΙΚΗ 15 Οκτωβρίου 2013
Σώτη Τριανταφύλλου
Περί εξτρεμισμού συνέχεια
Ο διάλογος είναι λειψός αλλά συνεχίζεται. Συνεχίζω κι εγώ. Ο χαρακτηρισμός μιας ιδέας ή ομάδας ως «εξτρεμιστικής» παραμένει, εν πολλοίς, υποκειμενικός: τι σημαίνει, για παράδειγμα, «ανατρεπτικός»; τι σημαίνει «ταραξίας»; τι σημαίνει «αντισυστημικός»; Υπάρχουν ωστόσο ορισμένοι δείκτες που δημιουργούν πλαίσιο αντικειμενικότητας.
Ο πρώτος δείκτης είναι το κίνητρο και η συμπεριφορά μίσους που κυμαίνεται από την τάση για character assassination μέχρι το βίαιο έγκλημα. Η άκρα αριστερά διαπρέπει στην character assassination, δηλαδή στη στοχοποίηση ατόμων, ομάδων που διαφωνούν με την κοσμοθεωρία της – στη συνέχεια, κατά κανόνα, επιστρατεύει επιχειρήματα με σκοπό την καταστροφή της αξιοπιστίας και της φήμης αυτών των ατόμων, ομάδων ή και εθνών. Για παράδειγμα, ο μαζικός αντιαμερικανισμός, ως τυφλό συναίσθημα φθόνου και απόρριψης, ή ακόμα και ως δαιμονοποίηση, οφείλεται σε διαδικασία τέτοιου είδους. Η character assassination είναι δείκτης εξτρεμισμού διότι συνοδεύεται από αήθεις εκδηλώσεις εμπλέκοντας υπερβολές, υπαινιγμούς, παραπλανητικές μισο-αλήθειες, χειρισμό γεγονότων ώστε να εικονογραφηθεί ψευδώς το στοχοποιημένο πρόσωπο. Η αριστερά, στην εξτρεμιστική της εκδοχή, ευνοεί δηλητηριώδη προπαγάνδα εναντίον των «εχθρών» της τους οποίους δεν σέβεται και δεν αντιμετωπίζει με διάλογο.
Δεύτερος δείκτης εξτρεμισμού είναι ακριβώς αυτή η αντικατάσταση του διαλόγου από τον εκφοβισμό και τη δυσφήμηση. Το ελληνικό λαϊκό κίνημα, ιδιαίτερα το κομμουνιστικό, βρίθει από παραδείγματα στοχοποιημένων ατόμων (μελών και στελεχών του κόμματος) που κατηγορήθηκαν ως προδότες, χαφιέδες, αποστάτες και λιγκβινταριστές – αργότερα, όταν κείτονταν βαθιά στο χώμα, ίσως αποκαταστάθηκαν σε μια διαδικασία εικονολατρίας και εικονομαχίας. Εννοείται ότι οι ακροδεξιές τρομοκρατικές ομάδες επιδεικνύουν παρόμοια συμπεριφορά, ενθαρρύνοντας παραλλήλως την ομαδική σκέψη έναντι της ατομικής. Η ομαδική σκέψη είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό των εξτρεμιστικών ομάδων: η επιθυμία της ομοφωνίας –στην ουσία της ομοιομορφίας- συντρίβει την ατομική γνώμη και καταλήγει σε λανθασμένες αποφάσεις που έχουν ληφθεί «ομοφώνως». Το ΚΚΕ, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του, προσπαθούσε να καταπνίξει την ατομικότητα, ελαχιστοποιώντας τις εσωτερικές συγκρούσεις και αναδεικνύοντας αποφάσεις χωρίς κριτική σκέψη και δημοκρατικές διαδικασίες. Το αποτέλεσμα ήταν η κατασκευή ταπεινών μαλιστάκηδων (yesmen) που οδήγησε σε αλλεπάλληλες εκρήξεις, διασπάσεις και ανθρώπινες τραγωδίες.
Ένας ακόμη δείκτης είναι η άρνηση συμβιβασμών, ο μαξιμαλισμός και η μονολιθικότητα. Όσο πιο κραυγαλέα εκδηλώνονται αυτά τα χαρακτηριστικά τόσο πιο κοντά στον εξτρεμισμό τοποθετούνται τα άτομα, οι ομάδες και τα έθνη. Για παράδειγμα, το Ιράν είναι «εξτρεμιστικό», όπως «εξτρεμιστική» ήταν η Σοβιετική Ένωση στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Υπάρχουν πλείστα παραδείγματα από τη διεθνή πολιτική: η στάση των ΗΠΑ έναντι της Κούβας το 1959-1961 μπορεί να θεωρηθεί εξτρεμιστική, όπως εξτρεμιστική είναι η σημερινή στάση του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων, οι οποίοι, με τη σειρά τους, έχουν αναπτύξει εξτρεμιστικές αντιδράσεις ενισχύοντας τη Χαμάς. Στη συνέχεια, δείκτης εξτρεμισμού είναι η μεθοδολογία για την οποία υπάρχουν βαθμίδες και διακρίσεις: η χρήση βίας είναι δείκτης εξτρεμισμού αλλά οι στόχοι της βίας δημιουργούν αποχρώσεις. Διαφέρει ένα πλήγμα σε συμβολικό στόχο από την τοποθέτηση βόμβας σε νηπιαγωγείο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιδρά σπασμωδικά στις κατηγορίες περί εξτρεμισμού. Στην πραγματικότητα, όλοι οι σχηματισμοί περιλαμβάνουν ζηλωτές και όλοι οι πολιτικοί χώροι είναι επιρρεπείς σε ακρότητες: ο ιταλικός φασισμός προέκυψε από μικροαστικά κινήματα «κέντρου», όχι πολιτικού άκρου – γι’ αυτό επεκτάθηκε σε όλο το κοινωνικό σώμα. Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και στις ομάδες που αυτοχαρακτηρίζονται «αντάρτικες» -πέραν του ΣΥΡΙΖΑ- υπάρχουν άτομα και ομάδες που επιδιώκουν την κατάταξη στον εξτρεμιστικό χώρο την οποία θεωρούν εύσημο. Όσο για τις ομάδες τύπου Χρυσή Αυγή, ο τρόπος σκέψης τους είναι πολύ απλός: κινητοποιούνται από μίσος, προκατάληψη, έμμονες ιδέες και οργανώνονται σε αυταρχική βάση, με δομή παρόμοια των τρομοκρατικών συσπειρώσεων που, με τη σειρά τους, δανείζονται οργανωτικά στοιχεία από τον στρατό αυταρχικών καθεστώτων.
Θα επιμείνω στη συνάντηση του ήθους και της μεθοδολογίας των πολιτικών άκρων. Η κουλτούρα μίσους και βίας και η διάχυση ιδεών από τη δεξιά στην αριστερά (και αντιστρόφως) -πατριωτισμός, λαϊκισμός, αντικαπιταλισμός, συνωμοσιολογία, αντισημιτισμός, έλλειμμα ανεκτικότητας- καθιστούν πολύπλοκο το πολιτικό φάσμα και δυσχεραίνουν την ανάγνωσή του.»
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=28435
21 Οκτωβρίου, 2013 στις 9:16 μμ
nikiplos
Captain, εδώ μιλάμε για Dogville κι εσύ μιλάς για πορνεία… Άλλο οι πουτάνες κι άλλο ο βίαιος εξαναγκασμός σε πορνεία με ναρκωτικά… Εδώ χρειάζονται απλοί νόμοι του Ιράν… Βίαιη αλλαγή φύλλου του επιχειρηματία και στη συνέχεια διαβίωσή του στις φυλακές όπου θα εξυπηρετεί τους φυλακισμένους… απλά και λιτά πράγματα…