Καταπληκτική ιστορία από το βιβλίο «ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ, ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, και η βρόχα έπιπτε… στρέιτ θρού» Τόμος Α, της Ιωάννας Κλειασιου, εκδόσεις ντέφι.
…
Γύρω στο 1931 … τα πέρναγε με μίνιο, αυτό με το κόκκινο χρώμα.
Μια μέρα τότε, βγαίνω από το σπίτι και θυμάμαι όλους τους γύρω τοίχους βαμμένους κόκκινους, σφυροδρέπανο και να γράφουν ψηφίσατε Νεφελούδη. Πολύ μου άρεσε αυτή η εικόνα. Είχα βέβαια άγνοια τι ήτανε ο Νεφελούδης και το σφυροδρέπανο, έξι χρονώ παιδάκι ήμουνα. Μου άρεσε όμως αυτό το σχεδιάκι, το σφυροδρέπανο και σκέφτηκα γιατί να μην κάνω και γω κανένα. Παίρνω του θείου το μίνιο και πλακώνομαι και κοκκινίζω όλη την υπόλοιπη γειτονιά, όπου έβρισκα άσπρο τοίχο, τον γεμίζω σφυροδρέπανα και τα καμάρωνα μετά. Άλλα μου βγαίνανε λίγο στραβά, σ’ άλλα έτρεμε το χέρι μου, αλλά σιγά-σιγά το συνήθισα το σχέδιο και τα κατάφερα. Μόλις τα είδανε απορήσανε όλοι. Μέρα μεσημέρι ποιός τα έκανε. Καλά τα πρώτα τα είχανε δει πρωί πρωί, αλλά τα υπόλοιπα ποιός πέρασε και τα ‘κανε; Αρχίσανε να ρωτάνε, μην είδατε κανένα. Ερχονται και στο σπίτι μας, ήμασταν μαζεμένοι όλοι και ρωτάνε, ρε Ζαμπέτα, είδατε κανένα να κάνει στους τοίχους τα σφυροδρέπανα; Πετάγομαι εγώ όλο χαρά που τα προσέξανε και λέω, εγώ, εγώ, τα ζωγράφισα. Σηκώνονται όλοι τους αναστατωμένοι κι αρχίζει ο θείος που δούλευε και στο υπουργείο Συγκοινωνιών και τον είχα εκθέσει, να με πλακώνει στο ξύλο. Ξύλο, πολύ ξύλο. Το έτρωγα ο δόλιος και δεν καταλάβαινα το γιατί. Αν δεν έμπαινε η καημένη η γιαγιά μου να με γλιτώσει ακόμα θα με έδερνε, μέχρι σήμερα, που τον είχα εκθέσει, εγώ το εξάχρονο παιδάκι. Πολύ ξύλο για το σφυροδρέπανο, έφαγα ξύλο ρε, εγώ, για το Κόμμα!
Αυτή ήταν και η πρώτη επαφή μου … με το Κόμμα! …
21 Σχόλια
Comments feed for this article
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 2:46 μμ
Πάνος
🙂
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 2:48 μμ
Πάνος
Μπόνους: ο Ζαμπέτας στον Εμφύλιο
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 3:01 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Αυτή και αν ήταν επαφή με το Κόμμα! 🙂 Θες δε θες, σου μένει αξέχαστη! 😛
Και η αφήγηση της ιστορίας πολύ ωραία, όπως μόνο ο Ζαμπέτας θα μπορούσε να την αφηγηθεί.
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 5:37 μμ
Stelios Frang
Η αδελφή μου είχε μάθει τέλη της δεκαετίας του ’40 ένα τραγούδι που έλεγε «γεια σου Παύλο βασιλιά» και της άρεσε… Στην αρχή νόμισε ότι ήταν κάτι με βασιλιάδες που άκουγε στα παραμύθια… Μέχρι που κατάλαβε ή της είπαν ότι ήταν φιλοβασιλικό και το σταμάτησε.
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 6:05 μμ
V. Koba
Ωντος τραυματική εμπειρία του με το σφυροδρέπανο (ηταν και μικρό παιδι).. Αργότερα για την επαφή του με το πουλί και τον στρατιώτη, δεν ειπε τίποτα;
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 6:37 μμ
σχολιαστης
Ολα τα λέει στο βιβλίο!
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 6:48 μμ
δεξιος
Υπάγεται και στον αντιρατσιστικό νόμο.
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 7:04 μμ
V. Koba
«Ολα τα λέει στο βιβλίο» Μια κουβεντα είπαμε ,δεν με εφαγε και η απορία ωστε να καθήσω να διαβάσω τα Απαντα του Ζαμπέτα
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 7:10 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Χάνεις 😉
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 7:16 μμ
Πάνος
Ναι, αλλά κερδίζει χρόνο για μια επανάληψη στα Άπαντα του Ακατονόμαστου 😉
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 7:25 μμ
σχολιαστης
Είναι στη σελίδα 309 του Β’ τόμου.
Ενδιαφέρον έχουν και τα ονόματα των καλλιτεχνών που λέει ότι πήγαν στο Καλλιμάρμαρο, μεταξύ αυτών και ένας βουλευτής του ΚΚΕ για μερικά χρόνια. Ελπίζω να αύξησα το ενδιαφέρον του Koba να διαβάσει το βιβλίο. 🙂
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 7:27 μμ
σχολιαστης
Ας το πάρει το ποτάμι, να και το εν λόγω απόσπασμα:
http://gerontakos.blogspot.gr/2010/03/blog-post_4661.html
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 8:00 μμ
V. Koba
Αναφέρεστε σιγουρα στον Καζάκο, αυτό τι θα πει οτι ο Καζάκος ηταν φυλοχουντικός;
Και ας μη ξεχνάμε ποτε αναβασε ο Καζάκος το μεγάλο μας τσίρκο στο Αττικόν με τον Ξυλούρη
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 8:03 μμ
σχολιαστης
Να υποθέσω τότε ότι δεν κατηγόρησες το Ζαμπέτα ως φιλοχουντικό λέγοντας «Αργότερα για την επαφή του με το πουλί και τον στρατιώτη, δεν ειπε τίποτα;» ;
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 8:12 μμ
Πάνος
http://kokkinostupos.blogspot.gr/2013/11/blog-post_190.html
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 8:41 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Ωραίο άβαταρ Κόμπα, θυμίζει τον Ιωσήφ τον Ατσάλινο στο πιο μεταμοντέρνο (και αν θυμάμαι καλά ‘Κόμπα’ ήθελε να τον αποκαλούν και οι φίλοι του όταν ήταν νέος).
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 8:47 μμ
V. Koba
σχολιαστή .Νομίζω οτι ο Ζαμπέτας ειχε αυτοχαρακτηριστεί και δεν περίμενε τον δικό μου σχολιασμό
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 9:00 μμ
V. Koba
Δύστροπη Πραγματικότητα Ηταν το πρώτο ψευδώνυμο του Στάλιν οταν ενταχτηκε στην οργάνωση Messame.
Το Κομπα ειναι το ονομα ενός βουνίσιου ηρωα απο την Γεωργιανή λαογραφία.
Καλο ψευδώνυμο ηταν και το Σοσέλο τοτε που ο Στάλιν δημοσίευε ποιηματα μάυτο το ψευδώνυμο.
Παντως ευγε γιατι λιγοι το ξέρουν
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 9:38 μμ
Πάνος
Τα είχαμε πει αυτά στη μεγάλη κουβέντα που έγινε πέρυσι τέτοιον καιρό στην καλύβα:
Κόμπα τον αποκαλούσε και ο Λένιν.
Και ο Μπουχάριν, όταν τον εκλιπαρούσε για τη ζωή του, στις μεγάλες δίκες.
Μετά, δεν είχε απομείνει κανείς (κυριολεκτικά) για να χρησιμοποιεί το «Κόμπα».
26 Ιανουαρίου, 2014 στις 10:05 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Μετά, δεν είχε απομείνει κανείς (κυριολεκτικά) για να χρησιμοποιεί το “Κόμπα”.»
Όντως, δεν είχε αφήσει όρθιο κανένα
4 Νοεμβρίου, 2017 στις 10:02 πμ
Γιώργος Ζαμπέτας: «Δεν έχω δρόμο να διαβώ» | σχολιαστής
[…] η βρόχα έπιπτε… στρέιτ θρού», χάνει. Θυμήθηκα και μια δική μου ανάρτηση στην καλύβα του […]