Νέα επεξεργασία: https://greekcivilwar.wordpress.com/2016/01/27/gcw-2/
Τελευταια σχολια
 | Theo στη Λάμπρος |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Καλό 2024! |
 | Αναγνώστης Αθηναίος στη Καλό 2024! |
 | Πάνος στη Καλό 2024! |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Ηλίας στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Theo στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | lycabettus στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
| Πάνος στη Σκέψεις για το Νησί της Κ… |
 | Νικόλαος Τσιμπίδης στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… |
| Πάνος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | Θανάσημος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
 | ο Θειος στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
28 Σχόλια
Comments feed for this article
30 Μαρτίου, 2009 στις 2:53 μμ
Καπσουλης
Το βιβλιο του Μανου Ελευθεριου με απογοητευσε.
Το βιβλιο Ασθενεις και οδοιποροι του Γιωργου Θεοτοκα διαπραγματευεται το ιδιο θεμα αλλα με την τεχνη ενος αληθινου μαστορα.
25 Ιουνίου, 2009 στις 12:46 μμ
ΔΤ
Πρέπει να είναι κανείς κομμουνιστής για να γράψει ένα σχόλιο σαν αυτό του κ. Πάνου. Μόνο οι κομμουνιστές μπορούν να γράφουν τόσα και τέτοια ψέμματα σαν αυτά που περιέχονται στο σχόλιο. Ευτυχώς παρήλθε πλέον η εποχή της αριστερής τρομοκρατίας που επεβλήθη στον τόπο μας μετά το 81
14 Απριλίου, 2010 στις 1:03 μμ
oromisthios
Το σχόλιο αυτό δεν αφορά στη συγκεκριμένη ανάρτηση.
Σας αφήνουμε ένα λίνκ ώστε να
ενημερωθείτε για τις συμβάσεις ντροπής του Υπουργείου Πολιτισμού και την εκμετάλλευση των ωρομισθίων στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη.
http://oromisthios.wordpress.com
14 Απριλίου, 2010 στις 2:16 μμ
Βαγγέλης Δ. Καργούδης
Η εκτέλεση & δολοφονία της Παπαδάκη («εκτέλεση» για την ψυχρή τελετουργία της βαρβαρότητας, & «δολοφονία» γιατί δεν είχε την παραμικρή σχέση με καταχρηστική έστω απονομή δικαίου) είναι ΕΚΛΗΜΑ «ιδιαζόντως ειδεχθές», πάει και τέλειωσε, και επ αυτού (όπως εγώ τα βλέπω) δεν χωρούν «κουβέντες» & «σούπα-μούπες».
Το σχόλιο θα το προσυπέγραφα χέρια-πόδια ,τις παραπομπές δεν τις πρόλαβα ακόμα, επί τη ευκαιρία του «Χρίστου Ζαρίφη» «βγάζει «νατ φάουντ» και ρωτώ αν ΔΕΝ είναι του (αναγραμματισμένου) Σαλονικιού εξαιρετικού δημ/φου-ερευνητή «Χρήστου ΖΑΦΕΙΡΗ» που (γι αυτό ρωτώ αν πρόκειται περί αυτού) έχει ασχοληθεί ερευνητικά με την εποχή.
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, ομολογώ, αλλά νομίζω πως στοιχείο προς ανάδειξη στην υπόθεση, είναι η εγκληματική μικρότητα-(φθόνος μάλλον στην ποιότητα του ταλέντου & των υποκριτικών επιδόσεων σε μεγάλα ρεπερτόρια) που έδειξε όλος ο χώρος του θεάτρου.
Τα περί «κομμουνιστή Πάνου», είναι φυσικά κωμικά, αλλά στη θέση του θα αναρωτιόμουν ΑΝ & ΓΙΑΤΙ έχω δημιουργήσει «προσδοκίες» σε κάποιους, και «τι λογής»…
14 Απριλίου, 2010 στις 2:54 μμ
Πάνος
Οι «προσδοκίες» είναι προϊόν παρεξηγήσεων, Βαγγέλη, οι οποίες ΔΕΝ με αφορούν, ούτε κατ’ ελάχιστον. 😉
Για την Παπαδάκη: σύμφωνα με τις αφηγήσεις (πχ Μυράτ, αλλά και άλλες) απόλυτα υπεύθυνη για την εντολή δολοφονίας (από τον τοπικό χασάπη της ΟΠΛΑ Ορέστη) ήταν η απόφαση διαγραφής της από το σωματείο, που πήρε η γενική συνέλευση των ηθοποιών, περί τα τέλη Νοεμβρίου 1944. Αρχικά η Ε.Π πήγαινε για κράτηση (και πιθανόν να γλίτωνε) αλλά η επίκληση αυτής της απόφασης την έστειλε κατευθείαν στο δήμιο – αν θυμάμαι καλά τον έλεγαν Μακαρόνα ή κάπως έτσι.
14 Απριλίου, 2010 στις 2:56 μμ
Πάνος
ΥΓ. Κάποιοι σύνδεσμοι δεν λειτουργούν. Αυτό το δυσάρεστο σύμβαμα είναι χαρακτηριστικό του διαδικτύου… Σημειωτέον ότι το ποστ έχει γραφτεί το 2006.
14 Απριλίου, 2010 στις 3:14 μμ
Βαγγέλης Δ. Καργούδης
@πάνος: Αυτό ακριβώς εννοούσα και ανφρ. στην μαρτυρία Μυράτ, (που ας πούμε πως χρειάστηκε ΠΟΛΥ καιρό για να την ολοκληρώσει). Λόγω της εταιρείας για το κινητό θέατρο «ΑΕΙΚΙΝΗΤΟ»1980-1985 (πρβλ) (που είχα σε συνεταιρισμό με Αρζόγλου-Μάγια Λυμπεροπούλου κά, (και με χρμ syndication 6 τραπ με επί κεφαλής την τότε ΕΤΒΑ) κατάλαβα ότι επί του θέματος ΥΠΑΡΧΟΥΝ (υπήρξαν μάλλον, δεν ξέρω την τύχη τους) και στοιχεία & ντοκουμέντα που τάφαγε οριστικά η μαρμάγκα.(για ευνόητους λόγους)
Εδώ θεώρησε πως κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει ένας γελαστός κιτρινομπάρμπας. Για όλο το εξαιρετικό ποστ(Θα τον μάθω τον καριόλη, πού θα μου πάει…)
14 Απριλίου, 2010 στις 3:25 μμ
Πάνος
Βαγγέλη, αν θυμάμαι καλά, ο Μυράτ τα είπε αυτά στον επικήδειο, όταν έγινε η ταφή της Ε.Π, πριν το τέλος Ιανουαρίου 1945. Τότε είχε γράψει και ο Σικελιανός ένα ποίημα:
Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα που η λεπίδα του φονιά άστραψε
κι΄ όλος ο θεός της Τραγωδίας εφάνει.
Μνήσθητι Κύριε: για την ώρα που άξαφνα, κι οι εννιά αδελφές εσκύψαν
να της βάλλουνε των αιώνων το στεφάνι.
14 Απριλίου, 2010 στις 3:27 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Tο κάθαρμα που την σκότωσε είχε τουλάχιστον ένα ανάλογο τέλος?
14 Απριλίου, 2010 στις 3:30 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
…Ή ψόφησε σε βαθιά γεράματα, τσεπώνοντας και την σύνταξη του αντιστασιακού?
14 Απριλίου, 2010 στις 4:37 μμ
Βαγγέλης Δ. Καργούδης
@ΔΠ: Βλάσης Μακαρώνας (ο επί κεφαλής που λένε πως δεν πυροβόλησε) και ο χασάπης (σωστά το λέει ο Πάνος) ΟΡΕΣΤΗΣ (ψευδ. κάποιου, καμιά σχέση με τον καπτα «ΟΡΕΣΤΗ» τον Μούντριχα του ΕΑΜ ο πράγματι εκτελεστής), συνελήφθησαν από τον ίδιο τον ΕΛΑΣ, δικάστηκαν & εκτελέστηκαν λίγους μήνες μετά
@πανος:Ο επικήδειος του Μυράτ (στο σπίτι άλλωστε του οποίου στα Πατήσια πιάστηκε η Π) ήταν σαν ύφος συγκινητικότατος, αλλά όχι λεπτομερής(ίσως όμως από επιλογή του ίδιου, -εγώ έτσι πιστεύω, γιατί και σα χαρακτήρας υπήρξε λιτός-, που για το ήθος και την ποιότητά του γενικά δεν βρέθηκε κανείς να τολμήσει να πει το παραμικρό, ίσα-ίσα).
Αργότεραμ βοήθησε σε έρευνα και του ΕΛΙΑΜΕΠ με την επίβλεψη του αείμνηστου λαμπρού ιστορικού-ερευνητή Φίλιππου του Ηλιού (γιού του Ηλία)νομίζω. ( συμμετείχαν -επίσης νομίζω δεν είμαι 100% βέβαιος-, Ηλίας Νικολακόπουλος κά σαν ερευνητές)
14 Απριλίου, 2010 στις 6:55 μμ
Πάνος
Ισχύει για τον Ορέστη (τον εκτέλεσε ο ΕΛΑΣ), όχι όμως και για τον Μακαρώνα. Αυτός συνελήφθη μαζί με άλλους συνεργούς του (δημίους) γιατί ένας από δαύτους φορούσε τοπουλόβερ ενός από τα θύματα, ένας συγγενής του θύματος το είδε σ’ ένα λεωφορείο,τον κατάγγειλε και μετά τους μάζεψε η αστυνομία. Έγινε κανονική δίκη (στην οποία ο Μακ. αποκάλυψε τις λεπτομέρειες της δολοφονίας της Π, πχ ότι δεν τη σκότωσε με το τσεκούρι, αλλά με δυό σφαίρες), έγινε και διεθνής καμπάνια να σωθούν οι κατηγορούμενοι «αγωνιστές».
Παράτησα το γούγκλισμα χωρίς να μάθω αν τελικά εκτελέστηκε ο Μακαρώνας μετά τη δίκη του – άλλωστε τι σημασία έχει; Αυτός ήταν απλά το εκτελεστικό όργανο, όπως και ο Ορέστης (που τον δολοφόνησε ο ίδιος ο ΕΛΑΣ, δηλαδή το ΚΚΕ).
Ως γνωστόν, διώξεις κατά των ηθικών αυτουργών στις δολοφονίες των Δεκεμβριανών, δεν έγιναν ποτέ (ξεκαθαρίστηκε και με νόμο, περί το ’46). Είναι προφανές ότι αυτοί που διέταξαν τη δολοφονία του δήμιου Ορέστη, είναι αυτοί οι ίδιοι που έστησαν και καθοδηγούσαν την ΟΠΛΑ, η οποία υπαγόταν απευθείας στο ΠΓ του ΚΚΕ – ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ δεν είχαν καμία σχέση, με την έννοια ότι δεν είχαν καμιά δικαιοδοσία στη δράση αυτής της τρομερής οργάνωσης.
14 Απριλίου, 2010 στις 11:13 μμ
Βαγγέλης Δ. Καργούδης
Καμιά επιφύλαξη σ αυτά που λέει ο Π. για τη δράση της ΟΠΛΑ που ένα συγκεκριμένο 20ήμερο (απ ότι ξέρω εγώ) όντως, είχε αφηνιάσει κυριολεκτικά. Είχαν όμως γίνει ευρέως γνωστά -πρέπει να πούμε, ΜΟΝΟ για να γίνει κατανοητό το κλίμα των ημερών-, τα των αθρόων κτηνωδών εκτελέσεων & βασανισμών των ομάδων Σούρλα στη Θεσαλία (Για να καταλάβουμε την γενίκευση των όρων της κτηνωδίας, ό ένας από τους ηγέτες των φονιάδων, ο ένας αδερφός Σούρλας, περιερχόταν όλη μέρα τη Θεσσαλία, για να προλάβει ακόμα πιο τρελαμένες αγριότητες των δικών του ανθρώπων)
Στην πρίπτωση όμως της Π. επιμένω στην δολοφονική κτηνώδη «μικρότητα μετά ΦΘΟΝΟΥ» των συναδέλφων της, που τον Νοέμβρη του ίδιου χρόνου σε γενική Συνέλευση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών» στο θέατρο «ΔΙΟΝΥΣΙΑ» την ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ ΓΙΑ ΔΟΣΙΛΟΓΙΣΜΟ (παραδίνοντάς την στην πραγματικότητα ΑΥΤΟΙ στην δολοφομική-εκδικητική μανία της εξ ίσου εγκληματικής ΟΠΛΑ), και παρά το ότι οι γνωστότερες προσωπικότητες του χώρου-διανοούμενοι της Αριστεράς (με διώξεις, εξορίες, κλπ.) ΕΠΕΝΕΒΗΣΑΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ!! .
Τόση υπήρξε η μικρότητα των πολλών δευτεροκλασσάτων συναδέλφων της.
Έτσι δεν είναι Π.;
15 Απριλίου, 2010 στις 12:24 πμ
Πάνος
Για τους ηθοποιούς και τη Γενική τους Συνέλευση δεν έχω να προσθέσω ή να διορθώσω κάτι. Αμφισβητώ όμως ζωηρά όσα λες Βαγγέλη για τη δράση των παρακρατικών Σουρλαίων, εντός του 1944, ειδικά στη Θεσσαλία στην οποία κυριαρχούσε απολύτως και απ’ άκρου εις άκρον ο ΕΛΑΣ. Οι Αφοί Σούρλα έδρασαν ΜΕΤΑ τη Βάρκιζα.
15 Απριλίου, 2010 στις 8:18 πμ
Βαγγέλης Δ. Καργούδης
Έχεις δίκιο πως η αναφορά μου, αφήνει περιθώριο χρονικού κενού. Οι περιγραφές Αρσενίου στις οπ0ίες τελικά κι εγώ στηρίζομαι (απ τη μια γιατί δεν υπάρχουν και πολλές σοβαρές μαρτυρίες, -ένδειξη ότι η Θεσσαλία από πολύ πιο νωρίς ήταν ένα ιδιότυπο γκέτο πληροφορίας-, κι απ την άλλη γιατί είναι ο πιο μετριοπαθής & λιτός, χωρίς πολλά επίθετα) όντως αρχίζουν τις καταγραφές των συγκεκριμένων εκτρόπων από τη Βάρκιζα και μετά. Όλες όμως αυτές οι πηγές που δε λένε και τίποτα συγκεκριμένο για πριν, αναφέρονται σε «κλίμα» & «ατμόσφαιρα»(και δικαίως, σκ΄φτομαι, δεν μπορεί να γίνανε όλα τα τρελά με ένα «σφύριγμα έναρξης» μια συγκεκριμένη μέρα. Εννοώ αμφοτέρους τους Καπαδόκες. Και βέβαια μπορεί να ΜΗΝ ξέρουμε συγκεκριμένα το κλίμα, αλλά ΔΕΝ γίνεται να ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ λεκτικοί καυγάδες! ΜΗΝ μου μιλήσεις όμως πρκλ ΚΑΙ ΕΣΥ για τους Σούρληδες-προστάτες του αγνού λαού των ΤΑ από τη βία των κομμουνιστών. Άς το τουλάχιστο για τη Ν. Ελλάδα γενικά.
Άλλωστε, μη ν ξεχνάμε, ο Βιδάλης πριν βρεθεί εκεί, μήνες πολλούς παρακαλούσε τον Καραγιώργη για ανάθεση αποστολής από τον «Ρ» στη Θεσσαλία με το επιχείρημα πως «δεν γίνεται να μην ξέρουμε τόσον καιρό ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ εκεί από πρώτο χέρι» Και είχαν(σίγουρα το ξέρεις) ματαιωθεί δύο ή τρεις αποστολές του πριν γίνει η μοιραία.
Ας μην το πάμε όμως στη Θεσαλία που είναι ολόκληρο άλλο θέμα.
Επαναλαμβάνω ΑΥΤΟ που λες παραπάνω, ΕΧΕΙ σίγουρα βάση, έχεις δίκιο. Η δική μου διατύπωση είναι που αφήνει χώρο για λάθος χρονικό μπρος-πίσω..
15 Απριλίου, 2010 στις 9:02 πμ
Πάνος
Βαγγέλη, για τη Θεσσαλία (ως τη Βάρκιζα) γνωρίζουμε τι επικρατούσε – και πολύ καλά μάλιστα. Μετά, πράγματι γύρισε ένας διακόπτης – κι αυτός ήταν ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ…
15 Απριλίου, 2010 στις 9:25 πμ
Βαγγέλης Δ. Καργούδης
Είναι φανερό ότι η ερευνητική σου εμβρίθεια με υπερβαίνει . Νομίζω πως θυμάμαι σ ενα ποστ κάτι για ερευνητική δραστηριότητά σου (και μάλιστα καθόλου πρωτολειακή & ερασιτεχνική). Εγώ απλά κοιτάζω να ενημερώνομαι μέσες-άκρες για πράγματα που σχετίζονται μ αυτά που αγαπώ.
Οπότε, «ευρισκόμενος προ καταφανούς υπεροπλίας, υποστέλλω….»
Καλημέρα
15 Απριλίου, 2010 στις 9:31 πμ
Πάνος
Σιγά τον ερευνητή… Ερασιτέχνης είμαι, απλά το θέμα με ενδιαφέρει πολύ και παραμένω (παρ’ όλα τα μπλογκ) συστηματικός αναγνώστης… 😉
Καλημέρα!
ΥΓ. Θέλω τώρα να ετοιμάσω ένα ακόμα ποστ, για μια σχετικά άγνωστη πτυχή του Εμφυλίου – αναζητείται χρόνος…
15 Απριλίου, 2010 στις 4:01 μμ
StormRider
Πριν διαβάσω το βιβλίο, έχοντας ανακαλύψει τον Ελευθερίου μέσα από μια σωρεία ποιημάτων («τα λόγια και τα χρόνια», «μαλαματένια λόγια», «οι πόνοι της παναγιας»,…) με τα οποία ήρθα σε επαφή στα Φοιτητικά του ’06-’07, θα ορκιζόμουν ότι ήταν (αν και δεν μ’ αρέσουν οι ταμπέλες) «ελευθεριακός αριστερός».
Το βιβλίο ήταν μια γροθιά στο στομάχι. Πέρα από κάποια πράγματα που μου φάνηκαν περίεργα διαβάζοντάς το, και αναφέρθηκαν κάποια στην ανάρτηση, θα ήθελα να μείνω σε αυτό: «Ήταν μια εποχή παραφροσύνης. Το ευτελέστερο πράγμα ήταν η ανθρώπινη ζωή».
Αν και είμαι εμπαθής προς τη γραφειοκρατία του ΚΚΕ και δε γνωρίζω πολλά γύρω από τον Εμφύλιο, η γενική αίσθηση που έχω είναι πως ο διαχωρισμός των δύο στρατοπέδων είχε ταξικά χαρακτηριστικά.
Αφήνω το σχόλιο ως υπόσχεση να ασχοληθώ κάποτε με το θέμα, καλησπέρα!
15 Απριλίου, 2010 στις 6:33 μμ
Β. Δ. Καργούδης
@storm rider: και η δική μου πεποίθηση -ταυτισμένη σχεδόν με τη δική σου- είναι πως άλλος είναι ο Ελευθερίου των 70ς (ακόμα και στη συνεργασία στον υπέροχο «Άγιο Φεβρουάριο» του Μούτση» -έτσι για να τονιστεί πως εγώ τουλάχιστο δεν θεωρώ τον στίχο ντε & καλά ήσσονος επιπέδου ποιητική προσέγγιση) και άλλος ο πρόσφατος (και μάλιστα σ αυτήν την φόρμα «φικσιόν-ντοκουμέντο σε ένα»)
Με αιφνιδίασε ευχάριστα το σχόλιό σου…
15 Απριλίου, 2010 στις 10:49 μμ
Πάνος
«…η γενική αίσθηση που έχω είναι πως ο διαχωρισμός των δύο στρατοπέδων είχε ταξικά χαρακτηριστικά.»
Όχι στη φάση από το 1943 ως και τα Δεκεμβριανά. Το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ (που συγκρούστηκαν με την κυβέρνηση Παπανδρέου και τους Άγγλους) ήταν υπερ-ταξικοί σχηματισμοί. Κυρίαρχη αναφορά τους ήταν η Πατρίδα και το έθνος.
Στη συνέχεια (και ως το 1949) τα δυο στρατόπεδα διαχωρίστηκαν με ολοένα και σαφέστερα ταξικά κριτήρια. Και αυτό ήταν μια από τις βασικές αιτίες της συντριπτικής ήττας που υπέστη το ΚΚΕ: ήταν μόνο του, χωρίς συμμάχους. Και χωρίς τους προλετάριους και την εργατική τάξη, στο όνομα των οποίων γινόταν η «Επανάσταση»: οι δυνάμεις του ΔΣΕ (46-49) ήταν κυρίως αγρότες!
StormRider, καλωσόρισες στην καλύβα! 🙂
20 Σεπτεμβρίου, 2010 στις 10:45 μμ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΔΡΕΠΑΝΙΑ
Η ΠΡΩΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙ ΔΕΝ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΥΡΕΩΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ.
ΕΙΝΑΙ Η ΚΡΙΝΙΩ ΠΑΠΠΑ.
http://www.nt-archive.gr/viewFiles1.aspx?playID=288&photoID=2712
21 Σεπτεμβρίου, 2010 στις 12:27 πμ
Πάνος
Ευχαριστούμε πολύ για τη διόρθωση!
4 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 5:31 μμ
Mitsos
Πάντως όταν κάποια είναι γκόμενα του Ράλλη πρέπει να την περιμένει τη δουλειά είτε έχει είτε δεν έχει προδώσει. Τα καλά κορίτσια δεν έμπλεκαν ούτε με Γερμανούς ούτε και με δοσίλογους. Αλλά για να περνάμε καλά, να τρώμε και να πίνουμε εμείς και το σόι μας, πάμε και με τους Γερμανούς και με τους Ράλληδες δεν πειράζει. Μετά μπορούμε να λέμε ότι κάναμε και αντίσταση σώζοντας τάχαμου από του χάρου τα δόντια αιχμαλώτους Ελληνες.. Δουλεμένες τις είχε τις σφαίρες η κυρία, και έπρεπε να την περιμένει τη δουλειά. ‘Ομορφη ήταν αλλά το μυαλό και η ομορφιά σπανίως πάνε μαζί. Κανονικά έπρεπε να την δείρουν με καλώδιο ασυρμάτου και να την κουρέψουν με την ψιλή και μετά να τη λαχτήσουν με την μπροκαδούρα καλά καλά.. Μετά έπρεπε να τη γδύσουν και να την αφήσουν γυμνή στο δρόμο. Ετσι έκανε ο ΕΛΑΣ αλλά και οι Αγγλόφιλοι στην Κρήτη σε μερικές τέτοιες κυρίες που καλοπερνούσαν και συνήθως κατέδιδαν ό,τι άκουγαν. Ξεφτίλισμα χρειάζεται και να φωτογραφηθεί το ξεφτύλισμα για να υπάρχουν ντοκουμέντα. Η εκτέλεση ήταν λάθος, καλά το λέει ο Ζαχαριάδης. Είπε και αυτός κάτι σωστό τελικά.
14 Φεβρουαρίου, 2014 στις 10:50 πμ
AXILLEAS
http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=6645&autostart=0
14 Φεβρουαρίου, 2014 στις 5:36 μμ
Πάνος
Αχιλλέα,
ευχαριστούμε για τους συνδέσμους!
9 Ιανουαρίου, 2015 στις 10:46 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Ο Μάνος Ελευθερίου γράφει για τη δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη (Αποκλειστική Α΄δημοσίευση)
ΝΟΕ 16 Κατηγορία: Αναγνώσεις, καταχώρηση από: Σπύρος Αραβανής
http://www.poiein.gr/archives/28498/index.html
Πολυ ενδιαφερον !!!
10 Ιανουαρίου, 2015 στις 12:05 πμ
Πάνος
Αφώτιστε,
θενξ!