Το μεγάλο πρόβλημα για τους Έλληνες είναι ο χρόνος. Το τραγούδησε με δωρική λιτότητα ο Μητροπάνος: Δεν έχω καιρό, δε μου μένει καιρός! 

Με άλλα λόγια δεν μπορεί να διαρκέσει επ’ αόριστον αυτή η κατάσταση της νεκροφάνειας στην οικονομία και της συγκρατημένης απελπισίας στα νοικοκυριά – τη μεγάλη τους πλειοψηφία, δηλαδή.

Το 2015 η κυβέρνηση έδωσε τις μάχες της (παρά την αντίθετη γνώμη πολλών απ’ αυτούς που τη στηρίξαμε με ψήφο και λόγο)  και πέτυχε τα αποτελέσματα που πέτυχε.

Το 2016 ΔΕΝ βγαίνει έτσι. Αν είναι να περιμένουμε την αξιολόγηση να γίνει αργά την άνοιξη και μετά, κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον, να ανοίξει το θέμα του χρέους για να ξεκινήσουν δικές μας δράσεις (της ντόπιας πολιτικής) ζήτω που καήκαμε.

Αν δεν αξιοποιηθεί εντατικά ο χρόνος που τρέχει (το 2016 εννοώ) το πουλάκι πέταξε.

Μετά, θα αναλάβει ο Κυριάκος τα θέματα της κηδείας, των μνημοσύνων κλπ.