Ο Ρούντι Ρινάλντι εκπρόσωπος στο ΔΝΤ, αντί της Ελενας Παναρίτη
Ιουνίου 1, 2015 in comments
Ενόψει των σοβαρών αντιδράσεων που προκλήθηκαν μεταξύ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για την επιλογή της Ε. Παναρίτη, ανακοινώθηκε από το Μαξίμου η αντικατάστασή της ως εκπροσώπου στο ΔΝΤ από τον Ρούντι Ρινάλντι, ο οποίος θα «πάρει ειδική άδεια» από τα κομματικά του καθήκοντα ως συνιστωσιάρχης για όσον καιρό θα βρίσκεται στη θέση του εκπροσώπου.
«Λύνεται έτσι με τον καλύτερο τρόπο η παρεξήγηση που δημιουργήθηκε, ως προς τα αριστερά και αντιμνημονικά credits που επιβάλλεται να υπάρχουν για την κατάληψη της θέσης» δήλωσε κυβερνητικό στέλεχος πολύ κοντά στον πρωθυπουργό. Ωστόσο παρατηρήθηκαν αντιδράσεις από στελέχη άλλων συνιστωσών, τα οποία θέτουν το ζήτημα της «δίκαιης κατανομής» των προσόδων της θέσης στο ΔΝΤ, καθώς και της στελέχωσης του γραφείου του νέου εκπροσώπου αναλογικά , από όλες τις συνιστώσες. «Θα τακτοποιηθούν όλα, ας μην ανησυχεί κανείς» σχολίασε το ίδιο κυβερνητικό στέλεχος και παράγγειλε τον τρίτο εσπρέσο της ημέρας αν και δεν είχε πάει ακόμα οχτώ το πρωί.
Ένας αλήτης σπούργος που είχε βγει για πρωινή τσάρκα στο Σύνταγμα έφερε δυο τρεις γύρους στην πλατεία, κοτσίλισε παίρνοντας αδιάφορο ύφος στο ύψος του Υπουργείου Οικονομικών, έριξε ένα τελευταίο βλέμμα από ψηλά και μ’ ένα βολ πλανέ έκοψε αζιμούθιο για το Νότο.
Real.gr – Πολιτική – Ρούντι Ρινάλντι: Δίκαιη η αγανάκτηση στην κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ.
*
Λίγο πριν τη στροφή
Ιουνίου 4, 2015 in comments,
Καλώς ή κακώς, με έμπνευση ή με λάθη, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Και στο παρά ένα διαπιστώνουμε ότι οι εταίροι απλά επιμένουν στην ίδια απολύτως αποτυχημένη συνταγή. Γιατί αν η αναθεώρηση του συνταξιοδοτικού (και όχι η χυδαία λογική των οριζόντiων περικοπών) έχει νόημα, τα τιμολόγια της ΔΕΗ με ΦΠΑ 23% όχι απλά δεν έχουν την παραμικρή λογική, αλλά είναι εγγύηση παραφροσύνης. Ή εγκληματικής διάθεσης, που κάνει το ίδιο.
Πολύ σωστά ο Τσίπρας είπε «όχι, ευχαριστώ». Γιατί ναι μεν η επιλογή μας είναι η Ευρωζώνη και το ευρώ, αλλά με ρεαλιστικούς ( = το συμφέρον της χώρας μας και ημών των ιδίων) και όχι θεολογικούς / μεταφυσικούς όρους.
Σε αντίθεση με τους τρελαμένους νεοφιλελεύθερους ( = βάστα γερά ΔΝΤ!) και τους πελαγωμένους συριζαίους ( = να εκβιάσουμε με την μη πληρωμή δόσεων) η καλύβα επιλέγει το αυτονόητο: στηρίζει τον πρωθυπουργό στη προσπάθειά του.
Γιατί, παρά όσα λέγονται, εκτιμώ ότι το πρόβλημα του Τσίπρα δεν είναι οι χειρισμοί στο εσωτερικό μέτωπο (που θυμίζει όλο και περισσότερο το κλουβί με τις τρελές) αλλά η καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση των συμφερόντων της χώρας και των νοικοκυριών. Στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.
*
Το ξήλωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ιουνίου 5, 2015 in comments
Οι εταίροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτές τις μέρες δημιουργούν, για πρώτη φορά, πραγματικές προϋποθέσεις για μια μεγάλη αντιευρωπαϊκή πλειοψηφία στην Ελλάδα, η οποία δεν αποκλείεται καθόλου να εκφραστεί πολιτικά με εκκωφαντικό τρόπο.
Αν τα καταφέρουν, επιμένοντας ως το τέλος, το κρίμα στο λαιμό τους. Γιατί δεν είναι που θα ζορίσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά θα κάνουν το μεγάλο βήμα για το ξήλωμα της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι το μεγαλύτερο πολιτικό επίτευγμα της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όσο για την Ελλάδα, θα περάσει κι αυτό, όπως έλεγε τις προάλλες ο Νίκος Πορτοκάλογλου 😉
*
Η συζήτηση στη Βουλή: σύμπτωση στρατηγικής, απουσία ηγετικής ευθύνης
Ιουνίου 6, 2015 in comments
Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή προξενούσε συνεχώς δυσφορία για το χαμηλό επίπεδο των ρητόρων / πολιτικών ηγετών και τις αμέτρητες επιθεωρησιακού τύπου ατάκες που εξαπέλυαν, αντί για πολιτικό λόγο.
Το Όσκαρ πηγαίνει αυτοδικαίως σ’ εκείνον τον ταλαίπωρο ηγέτη κόμματος που κατατρόπωσε τον πρωθυπουργό λέγοντας ότι θα μείνει στην Ιστορία επειδή ήταν ο πρώτος που επί της θητείας του έχασε το 12άρι της Κύπρου στη Γιουροβίζιον.
Προσπάθησαν βέβαια φιλότιμα και οι άλλοι «μικροί»: ο κυβερνητικός εταίρος και άρχων των πολεμικών μέσων με τις υψηλής καλαισθησίας αντιπαραθέσεις του με τον γνωστό καθ’ έξιν θορυβοποιό / γελωτοποιό του Κοινοβουλίου. Ο σοβαροφανής, δίκην επαρχιώτη τυρέμπορα, κομμμουνιστής (με τρία τουλάχιστον «μ» και πάντοτε αποπνέοντας αίσθηση δυσκοιλιότητας), διότι η έκτακτη συζήτηση στη Βουλή τον ανάγκασε να επιστρέψει εσπευσμένα από την Κύπρο όπου είχε πάει για σοβαρότατες «δουλειές», δηλαδή για το συνέδριο του ΑΚΕΛ. Ο φυρερίσκος με τις προσπάθειες υπερφαλάγγισης των πάντων από αριστερά, εξαπολύοντας ακίνδυνους μύδρους κατά του καπιταλισμού. Και ο σπουδαιόφρων Ευάγγελος, ο οποίος γοήτευσε για μια ακόμα φορά τα πλήθη με την ευφράδειά του, προβαίνοντας στη συγκλονιστικής ελαφρότητας αποκάλυψη ότι η 5η αξιολόγηση δεν έκλεισε επειδή η κυβέρνηση του ΝΔΣΟΚ τα είχε στυλώσει στο θέμα του ΕΚΑΣ!
Θα περίμενε κανείς κάτι καλύτερο από τον τέως πρωθυπουργό. Αλλά κι αυτός αναλώθηκε σε μια πολύ χαμηλού πολιτικού επιπέδου προσπάθεια να αναδείξει τον εαυτό του ως δήθεν υπερασπιστή και προστάτη του Ιδιωτικού Τομέα (ο οποίος επί των ημερών του… τα είδε όλα!) και ως τιμητή του Δημοσίου – ίσως γιατί δεν έχει ακόμα χωνέψει το γεγονός ότι οι άπειροι ρουσφετολογικοί διορισμοί που έκανε ο ίδιος πήγαν στράφι, καθώς οι έχοντες αιωνίως υποχρέωση να τον ψηφίζουν επειδή τους διόρισε, έδειξαν αδυναμία χαρακτήρα και προτίμησαν το ΣΥΡΙΖΑ!
Αλλά και ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων. Για τους εξής λόγους:
- Προκάλεσε μια συζήτηση στη Βουλή η οποία δεν είχε κανένα απολύτως νόημα να γίνει, καθώς δεν υπήρχε το παραμικρό δεδομένο προς «έγκριση». Ούτε καν προς ενημέρωση των πολιτών, αφού οι πολίτες δεν έμαθαν τίποτε περισσότερο από αυτά που ήδη γνώριζαν. Η επιδίωξη για συστράτευση του πολιτικού κόσμου, στο βαθμό που είναι ειλικρινής επιθυμία, θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί πολύ αποτελεσματικότερα με μια σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών.
- Απόφυγε επιμελώς να μιλήσει για το θέμα ουσίας, που ενδιαφέρει τους πολίτες: τα όρια της διαφαινόμενης ρήξης. Τις απόψεις της κυβέρνησης επ’ αυτού και τις (τυχόν) προετοιμασίες που γίνονται για την αντιμετώπιση των δυσμενών σεναρίων. Αν πει κανείς, πολύ λογικά, ότι αυτά δεν λέγονται στη Βουλή, θα συμφωνήσω επαναλαμβάνοντας τη δική μου απορία, γιατί έγινε η χθεσινή συζήτηση.
- Ήταν απογοητευτικός στο ότι δεν αναγνώρισε καμιά ευθύνη της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του ιδίου, για την εξέλιξη των πραγμάτων. Κι όμως, θα πρέπει να απαντήσει (δηλαδή να αναλάβει τις ευθύνες του) σε μια σειρά θέματα. Μεταξύ άλλων: Γιατί επέλεξε να επιταχύνει τις εκλογές αντί ν’ αφήσει να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση από την προηγούμενη κυβέρνηση; Είναι ικανοποιημένος από το επίπεδο ετοιμότητας και προετοιμασίας (αυτό που υπήρξε, άρα αξιολογείται) του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει το βάρος της διαπραγμάτευσης; Γιατί ξοδεύτηκε τόσος πολύτιμος χρόνος, μέχρι να καταλήξουμε στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα;
Η χθεσινή συζήτηση δεν βοήθησε στην καλύτερη ενημέρωση των πολιτών. Ούτε τους έκανε να νοιώσουν μικρότερη ανησυχία από αυτή που είχαν ήδη. Επιβεβαίωσε ότι στην παρούσα κρίσιμη φάση δεν έχουμε πολιτικό προσωπικό που θα μπορούσε να ανταποκριθεί με επάρκεια στις πιεστικές ανάγκες για ηγεσία.
Υπήρξε όμως κι ένα θετικό μήνυμα, το οποίο δεν διατυπώθηκε από κανέναν ευθέως, απλά προέκυψε: με εξαίρεση το ΚΚΕ και τη ΧΑ (που σπεκουλάρουν πολιτικά εκ τους ασφαλούς, για να κρατάνε ικανοποιημένα τα ακροατήριά τους) και παρά τις δήθεν φοβερές και τρομερές διαφορές μεταξύ τους, τα υπόλοιπα κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ) ουσιαστικά συμπίπτουν στη στρατηγική τους επιδίωξη για τη διαπραγμάτευση και, κυρίως, πάνω στις βασικές επιλογές της χώρας. Θα ήταν ευχής έργον αν αυτό μπορούσε να εκφραστεί με μια επίδειξη ενότητας και εθνικής ομοψυχίας, σ’ αυτή τη δύσκολη περίσταση.
*
Θα υπάρξει συμφωνία, όχι όμως και λύση
Ιουνίου 10, 2015 in comments
Αυτό δείχνουν όλα τα «σημάδια», αν και κανείς δε μπορεί να αποκλείσει εντελώς την πιθανότητα να συμβεί το «ατύχημα» την τελευταία στιγμή, γιατί η πολιτική βουλιμία του Σόυμπλε (των Γερμανών, δηλαδή) δεν έχει όρια, καθώς αποτελεί τη δική τους άμυνα απέναντι σ’ αυτούς που τους φωνάζουν ή τους ψιθυρίζουν «κάνατε λάθος και η εμμονή στο λάθος αυτό είναι ακόμα χειρότερο λάθος»!
Θα έχουμε λοιπόν μια άθλια συμφωνία, χωρίς λύση στο πρόβλημα. Ακριβώς όπως σχεδιάστηκε η «διάσωση» της Ελλάδας εξαρχής. Η ελληνική κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός θα αναγκαστούν να το καταπιούν, αφού εξάντλησαν όλα τα περιθώρια, με δεδομένο ότι η ρήξη θα σήμαινε χρεοκοπία και η χρεοκοπία πραγματική ανθρώπινη και οικονομική εκατόμβη. Διαφυλάσσοντας την πιθανότητα επανόδου (σε προτάσεις πραγματικής λύσης) σε μια πιο ευνοϊκή πολιτικά συγκυρία, δηλαδή όταν η Γερμανία θ’ αρχίσει να εισπράττει τους καρπούς της αφροσύνης και του φαταουλισμού της από άλλα σημεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν θα υπάρξει λύση τώρα, αλλά η ζωή θα συνεχιστεί. Πάντα η ζωή συνεχίζεται, με ανατροπές. Μη ξεχνάμε, για παράδειγμα, ότι μετά το 1897 ακολούθησε το 1913. Όχι από μόνο του, αλλά επειδή κάποιοι μέσα στην Ελλάδα έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν, με έμπνευση αλλά και σοβαρότητα.
*
Και έγκλημα και λάθος
Ιουνίου 12, 2015 in comments
Παραφράζοντας τη γνωστή φράση, λέγαμε ότι η πολιτική που εκπόνησε η τρόικα για την Ελλάδα ήταν κάτι χειρότερο από έγκλημα: ήταν λάθος. Και, σε αντίθεση με τα εγκλήματα, που πολλές φορές μένουν ατιμώρητα, τα λάθη πληρώνονται.
Η Ελλάδα και οι Έλληνες πλήρωσαν ήδη ακριβά τα τερατώδη λάθη των Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου, που δημιούργησαν τους όρους για να παραδοθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ. Πληρώνουν και το λάθος της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, να συνεχίσει στο ίδιο αδιέξοδο. Τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσουν και αυτοί που εμπνεύστηκαν και επέβαλαν την λάθος πολιτική. Είτε είναι τα στελέχη του ΔΝΤ, είτε οι αυτοκρατορεύοντες Γερμανοί (οι οποίοι, ακούγεται ότι τσακώνονται άγρια μεταξύ τους), είτε οι πειθήνιοι ηγέτες της δημοκρατικής πλην αφελούς Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι ανάθεσαν με απερίγραπτη ελαφρότητα σε μη πολιτικές και μη εκλεγμένες δομές (ΔΝΤ και ΕΚΤ) να αντιμετωπίσουν το κατεξοχήν πολιτικό πρόβλημα της οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη.
Το παιγνίδι δεν βγαίνει. Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να αποδεχτεί την ολοκλήρωση της καταστροφής της Ελλάδας και των Ελλήνων – και πολύ καλά κάνει. Αν είχα στοιχειώδη εμπιστοσύνη στην ελληνική πολιτική τάξη θα έλεγα ότι ο (επικείμενος) σεισμός μπορεί να γίνει και σωσμός.
Υπό τις παρούσες συνθήκες όμως, και με το δεδομένο δυναμικό, οποιαδήποτε αισιοδοξία μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου.
*
Το εγκληματικό 23%
Ιουνίου 13, 2015 in comments
23% ΦΠΑ στον τουρισμό, όπως απαιτούν οι δανειστές, την ώρα που σε όλες τις ανταγωνίστριες / γειτονικές χώρες ο ΦΠΑ κυμαίνεται από 8% έως 11% δεν είναι λάθος. Είναι έγκλημα.
23% ΦΠΑ στα τιμολόγια της ΔΕΗ, την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τις σημερινές (υπέρογκες) χρεώσεις δεν είναι λάθος. Είναι έγκλημα.
23% ΦΠΑ σε μια σειρά προϊόντα (πχ συσκευασμένα μακαρόνια ή ρύζι) την ώρα που αμέτρητα νοικοκυριά έχουν ήδη σοβαρό πρόβλημα με το κόστος στα βασικά είδη διατροφής δεν είναι λάθος. Είναι έγκλημα.
Το αυτό ισχύει για τους άμεσους φόρους (ΦΠΑ ή άλλους) στα καύσιμα, στα οικοδομικά υλικά και σε μια σειρά άλλα «μέσα κίνησης» της ημιθανούς παραγωγής.
Το έγκλημα με το ΦΠΑ που θέλουν να κάνουν οι δανειστές εις βάρος του ελληνικού λαού, της οικονομίας και των νοικοκυριών είναι βέβαιο πως κι αν περάσει όχι μόνο δεν θα αυξήσει, αλλά θα μειώσει τα κρατικά έσοδα. Με τον πιο απλό και απολύτως προβλέψιμο τρόπο: τη γενίκευση της παραοικονομίας. Γιατί όταν ένα νοικοκυριό ή μια επιχείρηση (ακόμα και μεγάλη) βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα της επιβίωσης, η αποφυγή του τερατώδους ΦΠΑ με κάθε τρόπο είναι στοιχειώδης πράξη αυτοάμυνας.
Kαθένας μπορεί να πιθανολογήσει ποιες περαιτέρω συνέπειες και επιπτώσεις στην κοινωνία, την ομαλή λειτουργία του κράτους, τις σχέσεις των πολιτών με το κράτος και μεταξύ τους κλπ θα έχει το συγκεκριμένο επιδιωκόμενο έγκλημα με το ΦΠΑ.
Χωρίς να αναφερθούμε στη συνέργεια του 23% με τα άλλα, εξίσου εγκληματικής λογικής, μέτρα που επιδιώκουν να επιβάλουν οι δανειστές στην Ελλάδα.
*
Ετοιμο το σχέδιο για την πρωτοβάθμια περίθαλψη
Ιουνίου 13, 2015 in comments
Η ανάγνωση του άρθρου επιβεβαιώνει ότι η νέα προσπάθεια για την ΠΦΥ διαπνέεται από τα ίδια σοβιετικά /παλαιοπασοκικά δόγματα, που συμπυκνώνονται στη λατρεία για την «πλήρη και αποκλειστική απασχόληση» των γιατρών. Φυσικά και αυτή η προσπάθεια θα αποτύχει, είτε παταγωδώς, είτε σιωπηρά, όπως όλες οι προηγούμενες. Γιατί αν δεν προσδιοριστούν οι όροι αξιοποίησης των ιδιωτών ιατρών (και των ιδιωτικών μονάδων παροχής υπηρεσιών υγείας) με όρους σεβασμού (και ουχί απροσπέλαστης καχυποψίας) προς τον ιδιωτικό τομέα, θα έχουμε και πάλι το γνωστό μηδέν στο πηλίκον, το οποίο θα προστεθεί στο μηδέν της παραδοσιακής «πλήρους και αποκλειστικής».
Ετοιμο το σχέδιο για την πρωτοβάθμια περίθαλψη – κοινωνία – Το Βήμα Online.
*
To whom it may concern
Ιουνίου 14, 2015 in comments
Προς Α.Τ, Μαξίμου, Αθήνα.
Πολλοί στηρίξαμε την προσπάθεια της κυβέρνησης ακόμα και πέρα από τις κόκκινες γραμμές της πολιτικής μας αισθητικής αλλά και της κοινής λογικής. Να ξέρεις όμως ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία και πάει η χώρα στα βράχια επειδή υπερασπίζεις την κόκκινη γραμμή των πρόωρων / υψηλών / πολλαπλών συντάξεων (όπως έκαναν και οι προηγούμενοι) θα έχουμε casus belli. Μεταξύ μας.
Μέρκελ και Τσίπρας: άργησαν πολύ, πάνε για το θαύμα της τελευταίας στιγμής
Ιουνίου 16, 2015 in comments
«Θέλω να κάνω ό,τι είναι δυνατό για να κρατήσουμε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη και αυτές τις μέρες αφοσιώνομαι σε αυτό», δήλωσε η καγκελάριος της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ
“Πιστεύω ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία. Θα έλεγε κανείς ότι τώρα αρχίζει η πραγματική διαπραγμάτευση” (Αλέξης Τσίπρας, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ)
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=64203148
*
Φοβάμαι ότι άργησαν πολύ και οι δύο. Η χρεοκοπία έχει αποκτήσει πλέον χαρακτηριστικά αυτοεπληρούμενης προφητείας.
Φυσικά, τίποτα δεν αποκλείεται. Ακόμα και να αναλάβουν οι πολιτικοί ηγέτες τις ευθύνες τους απέναντι στους λαούς τους, τη Ευρώπη και την Ιστορία.
*
Το λάθος του Αλέξη Τσίπρα
Ιουνίου 17, 2015 in comments
Ο Τσίπρας παίζει δυνατά το τελευταίο του χαρτί, στη διαπραγμάτευση: μου δίνετε το κούρεμα του χρέους, υπογράφω τη συμφωνία. Δεν το δίνετε, συμφωνία δεν έχει – και το κρίμα στο λαιμό σας.
Αν όμως, ενόψει της πιθανής αναταραχής που θα επιφέρει διεθνώς ένα Grexit (πολλοί μιλάνε για ανήκεστη βλάβη στην ευρωζώνη και το ευρώ) οι πιστωτές συμφωνήσουν και δεχτούν (ή δώσουν «υπόσχεση», ίσως λιγότερο ασαφή από εκείνη του 2012) θα έχουμε λύση του ελληνικού δράματος;
Σε καμία περίπτωση. Θα έχουμε συμφωνία, αλλά δεν θα έχουμε λύση, σε καμία περίπτωση. Για τους εξής λόγους:
- Τα μέτρα που έχουν συζητηθεί και συμφωνηθεί (αλλά και εκείνα στα οποία θα συμφωνήσει η ελληνική πλευρά, ενόψει του μείζονος στόχου, δηλαδή της μείωσης του χρέους) κινούνται ακριβώς στο ίδιο σπιράλ του θανάτου, της προηγούμενης συνταγής και μάλιστα επαυξημένα: νέος κύκλος ύφεσης, φτώχειας, ανεργίας, νέος κύκλος λουκέτων σε επιχειρήσεις (λόγω φοροεπιδρομής + αύξησης κόστους) – ακόμα και στον τουρισμό.
- Καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση δεν προβλέπεται – κυρίως οι δύο απολύτως αναγκαίες: στο συνταξιοδοτικό, με διόρθωση των κραυγαλέων ταξικών και κοινωνικά τοξικών αδικιών, αντί να συνεχίσει να λειτουργεί ως μαύρη τρύπα και στο φορολογικό, όπου αντί για την απολύτως αναγκαία φορολόγηση του πλούτου με ρεαλιστικούς όρους φαίνεται πως έχει συμφωνηθεί νέα, δυσβάσχτατη για τα νοικοκυριά και καταστροφική για τις ακόμα ζωντανές επιχειρήσεις, φοροεπιδρομή.
Η συμφωνία ακόμα κι αν υπάρξει δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, γιατί οι πολίτες θα τη σαμποτάρουν με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, προκειμένου να επιβιώσουν (και τα λαμόγια προκειμένου να επωφεληθούν από το εύκολα προβλέψιμο ξεχαρβάλωμα κάθε ελεγκτικού μηχανισμού, που θα προκύψει). Γιατί, στις γενικές της γραμμές η συμφωνία θα χειροτερεύει τα προβλήματα που δημιούργησε η αποτυχημένη συνταγή που επέβαλε η Τρόικα. Μόνο που αυτή τη φορά, με τη διάψευση της τελευταίας ελπίδας, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για την ελληνική κοινωνία και τα χειρότερα που προβλέπαμε το 2010 και δεν επαληθεύτηκαν παρά σε περιορισμένη κλίμακα θα έχουν μια νέα ευκαιρία. Πιθανότατα, τη φαρμακερή.
Αν είναι σωστή αυτή η προσέγγιση, τότε ο Αλέξης Τσίπρας κάνει ένα μεγάλο στρατηγικό λάθος αυτές τις μέρες, είτε «κερδίσει», είτε χάσει στο σκληρό παιγνίδι της διαπραγμάτευσης. Γιατί επέλεξε να παίξει σε λάθος γήπεδο – κι αυτό κάποιοι το επισημαίναμε ακόμα και πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου: τα πάντα όλα θα κριθούν από αυτά που θα αποφασίσουμε και θα υλοποιήσουμε εμείς, στο εσωτερικό της χώρας. Όχι από τη συμφωνία με τους δανειστές.
Αν όμως βαδίσουμε σ’ αυτό το μονοπάτι, τα πάντα έχουν ήδη κριθεί – και χαθεί.
*
Επιτροπή Αλήθειας;
Ιουνίου 18, 2015 in comments
Διάβασα με ενδιαφέρον την «Προκαταρκτική Έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους – Σύνοψη» που ανακοίνωσε η «Επιτροπή Αλήθειας» του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Στη «σύνοψη» περιλαμβάνονται πολλά ενδιαφέροντα (ή συζητήσιμα) στοιχεία για πιθανούς πολιτικούς και νομικούς χειρισμούς του προβλήματος, αν η χώρα μας αποφασίσει όχι απλώς να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά να έρθει σε ευθεία ρήξη με τα περισσότερα από τα κράτη που την απαρτίζουν. Αυτό όμως είναι απλά μια υπόθεση.
Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το πολιτικό μήνυμα άμεσης εφαρμογής στις παρούσες συνθήκες. Σύμφωνα με τη «σύνοψη» ουσιαστικά αθωώνονται οι προηγούμενες της Τρόικας κυβερνήσεις και ο «μουντζούρης» φορτώνεται αποκλειστικά στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Η ανάλυση των αιτίων περιορίζεται σε επίπεδο συνομωσιολογίας, υποβαθμίζοντας δραστικά τις διαχρονικές ευθύνες της εγχώριας πολιτικής και κοινωνίας. Και βάζει τα θεμέλια, επειδή αποδίδει συμμετοχή της κυβέρνησης ΓΑΠ (και των επομένων) στη συνωμοσία, για ποινικές διώξεις, σε Ειδικά Δικαστήρια.
Καθένας μπορεί να αποτιμήσει την πολιτική σημασία της «σύνοψης», η οποία φέρει τη σφραγίδα (και το πνεύμα) της Προέδρου της Βουλής. Γνώμη μου είναι ότι πρόκειται για απασφαλισμένη χειροβομβίδα, η οποία αν βρεθεί ως πολιτικό όπλο σε λάθος χέρια μπορεί να προκαλέσει τεράστιες ζημίες, χωρίς να βοηθήσει σε τίποτα απολύτως.
*
Bloody Monday
Ιουνίου 19, 2015 in comments
Τη Δευτέρα, στη Σύνοδο Κορυφής, υπάρχουν δύο επιλογές για την Ελληνική κυβέρνηση:
- Αποδέχεται τις προτάσεις των δανειστών, η χώρα αντιμετωπίζει (εν μέρει) το πρόβλημα της ρευστότητας και αρχίζει η υλοποίηση μιας πολύ κακής (βαθιά αντιλαϊκής) συμφωνίας.
- Αρνείται τις προτάσεις των δανειστών, οπότε οι πιθανότητες για στάση πληρωμών, άμεση χρεοκοπία κλπ αυξάνονται κατακόρυφα.
Τρίτη επιλογή ουσιαστικά δεν υπάρχει, καθώς φτάσαμε στο σημείο take it or leave it.
Είτε έτσι είτε αλλιώς μας περιμένει ένα δύσκολο καλοκαίρι κι ένας ακόμα πιο δύσκολος χειμώνας.
*
Τέλος χρόνου
Ιουνίου 21, 2015 in comments
Μετά και τις τελευταίες δηλώσεις του Αμερικανού υπουργού (βλ. σύνδεσμο) η εικόνα ολοκληρώθηκε: η Ελλάδα έχει απομείνει χωρίς κανένα σοβαρό έρεισμα στο διεθνή χώρο. Όχι γενικά, κάθε άλλο, αλλά σε ό,τι αφορά τη διαπραγμάτευση με την Τρόικα. Πολλοί θα κατηγορήσουν τον Αλέξη Τσίπρα για λάθη στη στρατηγική και την τακτική που ακολούθησε. Και θα έχουν δίκιο. Κανένας δεν θα μείνει ευχαριστημένος με τη συμφωνία που θα υπογραφεί, για τον απλούστατο λόγο ότι θα είναι μια ακόμα άθλια συμφωνία, σαν κι αυτές που είχαν υπογράψει οι προηγούμενοι. Θα έχουν συνεπώς δίκιο όσοι κατηγορήσουν τον Τσίπρα ότι έχασε πολύτιμο χρόνο για τη χώρα, όλους αυτούς τους μήνες. Κανένας όμως δεν θα μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν προσπάθησε σκληρά για κάτι καλύτερο. Και μάλιστα χωρίς να έχει καν την υποστήριξη του κομματικού ΣΥΡΙΖΑ, το δυναμικό του οποίου ξεσάλωσε, με απίστευτη ανευθυνότητα. Ο Αλέξης Τσίπρας διαθέτει κάτι που δεν το έχει κανένας άλλος αυτή τη στιγμή: την υποστήριξη της κοινής γνώμης Ας την αξιοποιήσει για να πετύχει τους μείζονες στόχους: να προστατέψει τη χώρα από τις συνέπειες μιας απροετοίμαστης χρεοκοπίας και να επιχειρήσει τις μεγάλες αλλαγές που απαιτούνται στο εσωτερικό – όπου κυρίως εντοπίζονται οι ρίζες του «ελληνικού προβλήματος». Αν μείνει προσκολλημένος στο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πετύχει τελικά ούτε τον ένα ούτε τον άλλο στόχο. Αλλά, οι κινήσεις πρέπει να είναι γρήγορες και θαρραλέες, γιατί ήδη έχει σημάνει «τέλος χρόνου».http://www.kathimerini.gr/820315/article/epikairothta/politikh/hpa-h-ellada-diakindyneyei-thn-katastrofh-ths-oikonomias-kai-toy-laoy-ths
*
Ο ασκός του Αιόλου
Ιουνίου 23, 2015 in comments
Η διαφαινόμενη συμφωνία θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Κι αυτό δεν είναι κακό. Με τολμηρές πρωτοβουλίες και κινήσεις από αυτούς που είναι σε θέση να τις κάνουν (δηλαδή από τον Αλέξη Τσίπρα) μπορεί να δημιουργηθεί κάτι νέο, πολύ καλύτερο. Η ουσιαστική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και η αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων είναι κάτι που έπρεπε να έχει γίνει χθες.
Είναι προφανές ότι η ανανέωση και οι αναδιατάξεις αφορούν πρωτίστως τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι άλλοι θα ακολουθήσουν, αναγκαστικά. Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο οι άνεμοι που θα βγουν από τον ασκό να πάνε στράφι. Δεν πρέπει, όμως, γιατί δύσκολα θα υπάρξει ξανά τέτοια ευκαιρία.
*
Κουρουμπλής: παύει τους διοικητές των νοσοκομείων, αλλά και την αξιολόγηση και την αξιοκρατία
Ιουνίου 24, 2015 in comments
Στο χώρο της Υγείας επιστρέφει, επισήμως πλέον και μέχρις νεωτέρας, ο παραδοσιακός κομματισμός και το βόλεμα των ημετέρων (του εκάστοτε Υπουργού και των φίλων του): Με απλή απόφαση του Υπουργού η τοποθέτηση νέων διοικητών νοσοκομείων, χωρίς καμιά πρόβλεψη για αξιοκρατία και διαφάνεια. Και η αξιολόγηση; Ίσως, κάποτε, στο μέλλον… Η (πολύ σωστή) αναγκαστική απομάκρυνση των διοικητών που αρνήθηκαν να υποβάλουν παραίτηση, συνδυάζεται με την επάνοδο των πρακτικών της ενδόξου πασοκαρίας. Ορέα!
ΥΓ. Οι ιατροί του ΣΥΡΙΖΑ τι γνώμη έχουν γι’ αυτό το κατόρθωμα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας;
Κουρουμπλής: Παύση διοικητών νοσοκομείων χωρίς αποζημίωση και με νόμο – ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – euro2day.gr.
*
Ορέα Δημοκρατία. Ορέα Ευρώπη…
Ιουνίου 25, 2015 in comments
Η θέση του Αλέξη Τσίπρα είναι πολύ δύσκολη σήμερα: Πρέπει οπωσδήποτε να επιστρέψει στην Αθήνα με μια συμφωνία, αλλά αν υπογράψει τη συμφωνία που του προτείνει η Τρόικα ΔΕΝ μπορεί να επιστρέψει στην Αθήνα παρά ως πρωθυπουργός υπό προσθεσμίαν: μια τέτοια συμφωνία δεν περνάει με τίποτα στην κοινή γνώμη. Πιθανότατα δεν περνάει ούτε από τη Βουλή.
Αυτές τις μέρες καταρρέουν με πάταγο ο ένας μύθος μετά τον άλλον. Ποιος, για παράδειγμα, δε βλέπει το παράλογο στο σχήμα: το ΔΝΤ θεωρεί το χρέος μη βιώσιμο (και απαιτεί σκληρότατα υφεσιακά μέτρα, στο ίδιο αποτυχημένο μοτίβο της πενταετίας που πέρασε). Η Γερμανία και η ΕΕ θεωρούν το χρέος βιώσιμο και, μέσω της Κομισιόν, συμφωνούν με την Ελλάδα σ’ ένα μεσοβέζικο σχήμα το οποίο όμως διατηρεί ζωντανή την Ελλάδα εντός της Ευρωζώνης και απομακρύνει, προσωρινά έστω, την πιθανότητα για Grexit. Η Γερμανία όμως (την οποία ακολουθούν πειθήνια τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης) θεωρεί τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη συμφωνία εκ των ουκ άνευ και συμφωνεί με τα μέτρα – Grexit που θέλει να επιβάλει το ΔΝΤ. Πιθανότατα όπως εξαρχής ήθελε. Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα: είτε θα σακατευτεί εντελώς και ανεπανόρθωτα μπαίνοντας σ’ ένα νέο υφεσιακό σπιράλ του θανάτου, είτε θ’ αναγκαστεί να πει «όχι, ευχαριστώ» (όχι μ’ αυτήν τη διατύπωση) και ν’ αποχωρήσει από το ευρώ, αναστέλλοντας τις πληρωμές των δόσεων του χρέους και μπαίνοντας στην τραγική από κάθε άποψη φάση της χρεοκοπίας.
Ορέα Δημοκρατία. Ορέα Ευρώπη…
*
Η αποτρεπτική ισχύς και το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου
Ιουνίου 28, 2015 in comments
Ένα από τα σοβαρότερα θέματα που κρίνονται μέσω της συμφωνίας στην οποία θα καταλήξει η χώρα μας με τους εταίρους και δανειστές της, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σύντομα ή αργότερα, είναι το επίπεδο των Ενόπλων της Δυνάμεων και της αποτρεπτικής της ισχύος.
Είναι μια επιλογή να συνεχιστεί και να ενταθεί το πρόγραμμα περικοπών, έτσι ώστε η χώρα μας να μείνει ουσιαστικά χωρίς επιχειρησιακά ικανό ναυτικό και αεροπορία στο Αιγαίο, χωρίς δύναμη πυρός, χωρίς πόρους, αλλά και με απογοητευμένα ή εξουθενωμένα στελέχη στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Είναι μια επιλογή να αποχωρήσει η ΕΛΔΥΚ από την Κύπρο προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα τα οποία θα δοθούν για την αποπληρωμή του χρέους.
Είναι μια επιλογή να αφοπλιστεί η χώρα μας, σε εποχές που στην Ανατολική Μεσόγειο τίποτα δεν πείθει ότι θα υπάρξει στο ορατό μέλλον μια κατάσταση ηρεμίας, ειρήνης και καλών προθέσεων.
Η επιλογή αυτή μπορεί να γίνεται από όσους δεν θεωρούν σημαντικά τα θέματα της εθνικής άμυνας και της αποτρεπτικής ισχύος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Επειδή όμως είναι σημαντικά για εμάς και επειδή η συμφωνία που μας προτείνεται βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, με ηρεμία αλλά και αποφασιστικότητα λέμε «όχι» και γι’ αυτούς τους λόγους, στις 5 Ιουλίου.
*
Το ερώτημα της 5ης Ιουλίου
Ιουνίου 28, 2015 in comments
Το βασικό επιχείρημα κατά του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου είναι ότι το πραγματικό του ερώτημα δεν θα είναι ναι ή όχι στην προτεινόμενη συμφωνία, αλλά ναι ή όχι στο ευρώ ή και την Ευρώπη.
Φυσικά υπάρχουν κάποιοι κουφιοκεφαλάκηδες εντός ή εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι έχουν στο μυαλό τους ακριβώς αυτό: την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ ή ακόμα και την ΕΕ.
Θεωρώ ότι πρόκειται για μια περιθωριακή μειοψηφία στην ελληνική κοινωνία, η οποία δυστυχώς ενισχύεται από την πολιτική επιλογή που επικράτησε μεταξύ των εταίρων – δανειστών σ’ αυτή τη συγκυρία, να εξουθενώσουν και να διαλύσουν περαιτέρω την ελληνική οικονομία, αλλά και να αμφισβητήσουν στην πράξη το δικαίωμα της Ελλάδας να είναι μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα.
Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου πρέπει να μείνει στο κυριολεκτικό του ερώτημα, ναι ή όχι στη συμφωνία. Θα ήταν ευχής έργον αν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας συμφωνούσαν σ’ αυτό, ώστε το αποτέλεσμα να είναι μια ισχυρή απάντηση ενότητας και ομοψυχίας, χωρίς να αμφισβητείται με κανέναν τρόπο η βασική μας στρατηγική επιλογή για τη θέση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη.
*
Ψυχραιμία, παιδιά!
Ιουνίου 29, 2015 in comments
Καθένας έχει τις ευθύνες του και τις αναλαμβάνει, συνήθως άθελά του. Οι πολιτικοί έχουν τις δικές τους. Αλλά ευθύνες έχουν και οι πολίτες, όταν συμπεριφέρονται όχι ως πολίτες αλλά ως κοπάδι. Δεν είναι δυνατόν μια 100% δημοκρατική διαδικασία, όπως το δημοψήφισμα, με συγκεκριμένο ερώτημα αποδοχής ή όχι ενός πλαισίου συμφωνίας, όπου η απάντηση μπορεί να είναι θετική ή αρνητική, να μετατρέπεται σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία καταστροφής! Δεν είναι δυνατόν η άσκηση ενός αυτονόητου για ευρωπαϊκό κράτος δημοκρατικού δικαιώματος να μετατρέπεται σε σκηνικό υστερίας! Είναι απαράδεκτο, ανεύθυνο, ανάξιο. Και εξαιρετικά επικίνδυνο. Καλή και ψύχραιμη εβδομάδα!
*
Θεατρική παράσταση β’ κατηγορίας από τον Γιούνκερ
Ιουνίου 29, 2015 in comments
Απογοητευμένος φυσικά μπορεί να νοιώθει – γιατί ως κορυφαίος θεσμικός παράγοντας της ΕΕ τα έκανε κι αυτός ρόιδο με την ανευθυνότητα που επέδειξε υποστηρίζοντας τη μια ή την άλλη φράξια της Τρόικας, πάντοτε (τις κρίσιμες στιγμές των προτάσεων, όταν τα τζάμπα ωραία λόγια δεν είχαν θέση) εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού. Δεν ξεχάσαμε τόσο γρήγορα το ρόλο του ως βαποράκι των θανατηφόρων προτάσεων του ΔΝΤ και του Σόιμπλε, ούτε την αχαρακτήριστη ενέργεια «να μη βγαίνει στο τηλέφωνο» στον Έλληνα πρωθυπουργό. Προδομένος, όμως, από που κι ως που; Και από ποιους; Ο κ. Γιούνκερ ακόμα και τώρα επιλέγει να αγνοεί τις δικές του τεράστιες θεσμικές και πολιτικές ευθύνες και απλά προσπαθεί να δικαιολογηθεί σε προσωπικό επίπεδο, απέναντι στην Ευρωπαϊκή και την ελληνική κοινή γνώμη. Δεν θα είναι τόσο εύκολο… και ο χρόνος για λύση (με τη συμμετοχή του ιδίου) υπέρ της Ευρώπης συνεχώς λιγοστεύει.
http://www.naftemporiki.gr/finance/story/972034/prodomenos-dilose-o-giounker
*
Παρασκηνιακός πυρετός για λύση στο «και πέντε»
Ιουνίου 30, 2015 in comments
Δε νομίζω ότι υπάρχει βάση για λύση σήμερα ή ως την Κυριακή. Λύση θα υπάρξει μετά. Βεβαίως, μια ευχάριστη έκπληξη θα έλυνε το πρόβλημα για όλους – εκτός απ’ αυτούς που θα κληθούν μετά να δικαιολογήσουν τ’ αδικαιολόγητα, στο Βερολίνο και σε άλλες πρωτεύουσες, της Αθήνας συμπεριλαμβανομένης. Την Κυριακή ψηφίσουμε όχι: αυτή είναι η πιο ευρωπαϊκή απάντηση που μπορούν να δώσουν οι Έλληνες πολίτες.
Παρασκηνιακός πυρετός για λύση στο «και πέντε» | TVXS – TV Χωρίς Σύνορα.
*
Δημοψήφισμα σε ατμόσφαιρα υστερίας;
Ιουνίου 30, 2015 in comments
Τα δημοψηφίσματα εν Ελλάδι γίνονται όπως όλες οι αντιπαραθέσεις στη δημόσια σφαίρα: σε συνθήκες γηπεδικής εξέδρας, με χουλιγκάνους που ανταλλάσσουν… επιχειρήματα.
Την ευθύνη για την επιλογή του δημοψηφίσματος την έχει φυσικά αυτός που το προκήρυξε, δηλαδή η κυβέρνηση.
Την ευθύνη όμως για την αυτοτροφοδοτούμενη υστερία, ότι το δημοψήφισμα αυτό θα φέρει το τέλος του κόσμου για την Ελλάδα και τους Έλληνες φέρουν ακέραιη τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ειδικότερα η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.
Επέλεξαν συνειδητά να αντιμετωπίσουν το δημοψήφισμα όχι με βάση το συμφέρον της χώρας, αλλά ως ευκαιρία να απαλλαγούν από τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί αν ξεκαθάριζαν ότι ψηφίζουν με βάση την ερώτηση που τίθεται (αν δέχονται ή όχι το πλαίσιο συμφωνίας που προτάθηκε) κρατώντας την αταλάντευτη θέση τους για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και το ευρώ, θα έδιναν μια μεγάλη ευκαιρία στην ίδια την Ελλάδα.
Δυστυχώς επέλεξαν το δρόμο της μικροπολιτικής μικροψυχίας, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο: καταστροφολογώντας και τρομοκρατώντας τον κόσμο. Το επιχείρημα ότι αν στη θέση τους ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε το ίδιο (κάτι που πράγματι μπορεί να συνέβαινε!), δεν είναι πολιτικό επιχείρημα αλλά κακομοίρικη στρεψοδικία, την κρίσιμη ώρα για την Ελλάδα.
Αυτά για τα κόμματα. Για όσους διαθέτουν δημόσιο λόγο και τον χρησιμοποιούν εμπρηστικά, δεν θα κάνω ιδιαίτερο σχόλιο. Με εξαίρεση όσους, πριν λίγα χρόνια, είχαν και πάλι επιδοθεί στην ίδια καταστροφολογία, εν όψει του δημοψηφίσματος στην Κύπρο για το σχέδιο Ανάν. Αλήθεια, θα αντέξουν να αποδειχτούν εντελώς αναξιόπιστοι για δεύτερη φορά;
(Το ερώτημα είναι ρητορικό: σιγά μην ιδρώσει τ’ αυτί τους…)
Η Ελλάδα θα επιβιώσει και θα βρει το δρόμο της, είτε επικρατήσει το όχι, είτε επικρατήσει το ναι. Υπό την προϋπόθεση ότι οι πολίτες θα διατηρήσουν την ψυχραιμία τους, θα αγνοήσουν τους χούλιγκαν και θα ψηφίσουν αυτό που θεωρούν σωστό, χωρίς φόβο και πάθος.
Γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία η αποφυγή, με κάθε τρόπο, της περιττής έντασης. Το διατύπωσε θαυμάσια ο φίλος Anikitos Makrenoglou:
Το οτι εχει διχαστει το πολιτικο σκηνικό και άνθρωποι με ιδια ιδεολογια κανουν διαφορετικη εκλογη για το ΝΑΙ και ΟΧΙ, και αλλοι με διαφορετικη ιδεολογια κανουν την ιδια επιλογη, δεν σημαινει και εθνικο διχασμο, μην τρελαθουμε. Ουτε επιτρεπονται εκφρασεις οπως δοσιλογοι, γερμανοτσολιαδες και τετοιες σαχλαμαρες. Εγω για παραδειγμα δεν δεχομαι ο σλοβακος πρωθυπουργος και πολιτες γερμανοι, γαλλοι, τσεχοι, βουλγαροι κτλ να με λενε επαιτη, τεμπελη, αχρηστο, που ζω με δανεια, ενω δεν το αξιζω, και να με απειλουν οτι δεν θα μου δωσουν λεφτα κτλ, ετσι εμαθα απο τον πατερα μου, να ειμαι περηφανος, και θα ψηφισω ΟΧΙ. Για αλλον αυτα δεν σημαινουν τιποτα, θελει να μη μπει σε περιπετεια, αυτο νομιζει καλο για τη χωρα,και θα ψηφισει ΝΑΙ. Αυτο ειναι όλο.
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
Σχολιάστε
Comments feed for this article