Ο τίτλος τα λέει όλα: η καλύβα ξεκινάει τη δεύτερη εποχή της. Η οποία δεν θα έχει μεγάλη σχέση με την πρώτη.

Θα έχει κυρίως πολιτικά σχόλια και όση λογοτεχνία μας απομένει… καιρού επιτρέποντος. Τα θέματα για τον Εμφύλιο (και τα ιστορικά, γενικά) στο άλλο μπλογκ.

Δε θέλω πολυκοσμία, αυτή τη φορά. Είμαι στο mood εκείνου του τύπου στο Λούκυ Λουκ (Γκοσινύ – Μορρίς) που είχε ένα μαγαζάκι στου διαόλου το πουθενά. Μόλις εμφανίζονταν πελάτες, το έπαιρνε και έφευγε δυτικά, ως τον ωκεανό.

(Όταν συναντήθηκε με τη μεγάλη θάλασσα, δεν ξέρω τι απόγινε)

Δεν έχω καμιά νοσταλγία για το παρελθόν. Της καλύβας ή οποιοδήποτε άλλο.

I don’t fuck much with the past, but I fuck plenty with the future! (Pattie Smith)

Εικόνες και ήχοι θα υπάρχουν. Γιατί όχι;